ΔΗΛΩΣΗ

Τον περασμένο χρόνο ολόκληρη η χώρα βρέθηκε μπροστά σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Η πλειοψηφία του κοινοβουλίου ψήφισε υπέρ της επιβολής καθεστώτος κατοχής με πρόσχημα το δημόσιο χρέος. Απέναντι σ’ αυτή την πλειοψηφία, έχουμε μια κοινοβουλευτική μειοψηφία που συμπεριφέρεται λες και δεν συνέβη τίποτε σημαντικό. Κι έτσι συνεχίζουν να ασκούν αντιπολίτευση όπως και πριν. Όμως, ο λαός γνωρίζει πολύ καλά το εξής: ένα καθεστώς κατοχής δεν εξωραΐζεται, δεν βελτιώνεται, δεν εξανθρωπίζεται, δεν μεταρρυθμίζεται. Μόνο ανατρέπεται από τον ίδιο τον λαό. Κι επομένως όποιος νομιμοποιεί με την πρακτική του αυτό το καθεστώς, όποιος συμπεριφέρεται αγνοώντας το, έστω κι αν το αντιπολιτεύεται, είναι συνεργός στη νέα κατοχή. Όπως ακριβώς συνέβη και με την παλιά κατοχή με όλους εκείνους, που αν και δεν ήταν επίσημα δωσίλογοι, όμως δεν τολμούσαν να θέσουν ως πρώτη προτεραιότητα την ανατροπή της από τον ίδιο τον λαό.

Δεν έχει άδικο λοιπόν η μεγάλη πλειοψηφία του λαού που τους βάζει όλους στο ίδιο τσουβάλι. Όσο δεν προτάσσουν την εδώ και τώρα ανατροπή του καθεστώτος της νέας κατοχής, σ’ αυτό το τσουβάλι ανήκουν όλοι τους, συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι, δεξιοί και αριστεροί. Και τι σημαίνει ανατροπή της σημερινής κατοχής; Σημαίνει ότι ο λαός ανατρέπει και δικάζει τους ενόχους και τους δωσίλογους. Σημαίνει ότι ο λαός επιβάλει τη μη αναγνώριση του χρέους για να διαπραγματευθεί από θέση ισχύος την ακύρωσή του. Σημαίνει ότι ο λαός ανακτά τον έλεγχο της οικονομίας με πρώτο βήμα την έξοδο από το ευρώ, ώστε να κερδίσει και να θωρακίσει την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία του. Δίχως τον έλεγχο της οικονομίας από τα λαϊκά συμφέροντα, κάθε έννοια εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας είναι εξωπραγματική, εικονική, απατηλή.

25/1/2011

Δημήτρης Καζάκης