Η επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία ήταν κάτι το αναμενόμενο, αναπόφευκτο και επιδιωκόμενο πρώτα και κύρια από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Κι αυτό γιατί η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες δεν επέτρεψαν να υπάρξει κανενός είδους διπλωματική ή διαπραγματευτική διέξοδος.
Εδώ και μήνες οι ΗΠΑ είχαν προεξοφλήσει την στρατιωτική
επέμβαση της Ρωσίας, κλιμακώνοντας την ένταση και μετατρέποντας την υπόθεση της
Ουκρανίας σε ζήτημα αποκλειστικής διαχείρισης του ΝΑΤΟ. Δεν επέτρεψαν καμιά
ενέργεια, ή διαμεσολάβηση εκτόνωσης. Ακόμη κι εκείνες που προέρχονταν από τον
Μακρόν και τον Μπορέλ της ΕΕ.
Δεν επέτρεψαν την ενεργοποίηση της διαδικασίας διαλόγου που προβλέπει η συμφωνία του Μινσκ. Ούτε άφησαν τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ να αναλάβει κάποια πρωτοβουλία εκτόνωσης της κρίσης πριν οδηγηθεί σε στρατιωτική εμπλοκή. Και μπορεί ο κ. Γκουτιέρες να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του τώρα, κατόπιν εορτής, και να χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τους αμάχους της Ουκρανίας, αλλά όλους αυτούς τους μήνες ήταν άφαντος.
