Πότε επιτέλους θα δούμε την αλήθεια κατάματα;

Καθώς προετοιμάζονται όλοι για τις επετειακές πλέον εκδηλώσεις της ΔΕΘ, όπου ο κ. Τσίπρας ετοιμάζεται να εξαγγείλει εκ νέου το αλήστου μνήμης περιβόητο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης του 2014, το οποίο είχε τόσες πιθανότητες εφαρμογής από τότε που εκπονήθηκε, όσες έχει ένα έντομο της συνομοταξίας των αρθροπόδων να παίξει στο πιάνο Μπαχ. Κι απ’ έξω οι γνωστοί διαμαρτυρόμενοι, που εκτονώνονται κάθε χρόνο με διαδηλώσεις μόνο και μόνο για να μην γίνει απολύτως τίποτε.

Αν και είμαστε σίγουροι ότι δεν θα λείψουν και φέτος οι επετειακές από τα πριν προετοιμασμένες αναμετρήσεις των δυνάμεων καταστολής με τους γνωστούς μας κατ’ επάγγελμα επαναστάτες. Όλα για τις κάμερες και το φιλοθεάμων κοινό.

Καθώς λοιπόν προετοιμάζεται το όλο σκηνικό, καλό είναι να θυμόμαστε τα εξής πολύ απλά και αδιαμφισβήτητα. Η κυβέρνηση έχει δεσμεύσει τη χώρα να παράξει έως το 2022 36 δις ευρώ επιπλέον ΑΕΠ, ώστε να μπορέσουν να αρπάξουν οι Ευρωπαίοι δανειστές 42 δις ευρώ από τα προβλεπόμενα πρωτογενή πλεονάσματα του κράτους.

Για να γίνει αυτό η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να μειώσει τη μέση σύνταξη πάνω από 60% την περίοδο από το 2019 έως το 2022. Το διαθέσιμο εισόδημα άλλο τόσο. Αυτά τα έχει ήδη νομοθετήσει με το τελευταίο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019-2022, που πέρασε εν τάχει από το κοινοβούλιο στα τέλη Ιουλίου.

Πρόβα συγκυβέρνησης ο ανασχηματισμός.

Έχουμε πλέον μια νέα κυβέρνηση. Ε, και θα μου πείτε. Τι άλλαξε επί της ουσίας, ή, τέλος πάντων, τι πρόκειται να αλλάξει; Βεβαίως και έχετε απόλυτο δίκιο. Ο απλός πολίτης δεν έχει να περιμένει τίποτε από τη νέα κυβέρνηση. Μόνο τα χειρότερα.

Οι χαρές και τα πανηγύρια υπάρχουν μόνο στα κυκλώματα των διαπλεκόμενων, στα τρωκτικά του κρατικού ταμείου και στον κομματικό στρατό. Η αλλαγή φρουράς απλά θα δώσει τη δυνατότητα σε ποικίλες συμμορίες ημετέρων στην κρατική κουτάλα. Κι έτσι ο κ. Τσίπρας θα μπορέσει να κερδίσει ευρύτερες συμπάθειες σε όλα εκείνα τα στρώματα που έχουν επενδύσει στη ρεμούλα.

Ωστόσο, αξίζει τον κόπο να επισημάνουμε ορισμένα νέα στοιχεία, τα οποία θα τα δούμε να ξεδιπλώνονται στο άμεσο μέλλον.

1ο Ο ανασχηματισμός δεν είναι παρά μια προσπάθεια της ομάδας Μαξίμου να αποδείξει προς όλες τις κατευθύνσεις πώς έχει δυνατότητα να αποτελέσει πόλο ευρύτερης συσπείρωσης και συγκυβέρνησης. Το μήνυμα στάλθηκε πρωταρχικά προς το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες, οι οποίες γνωρίζουν ότι από εδώ και μπρος με το βάθεμα της μνημονιακής κατοχής σε βάρος του μέσου Έλληνα, ελαχιστοποιούνται οι δυνατότητες ακόμη και κυβερνήσεων συνεργασίας. Χρειάζονται πλατύτερες συγκυβερνήσεις με συναίνεση όλων των μνημονιακών και εθελόδουλων πλευρών. Κάτι σαν τη Σάρα, τη Μάρα και το Κακό Συναπάντημα.

Αν η Ελλάδα αποκτήσει το δικό της εθνικό νόμισμα, μπορεί να υποστεί ανάλογο νομισματικό πόλεμο μ’ αυτόν της Τουρκίας;

Πρόκειται για ένα εύλογο ερώτημα, το οποίο ενισχύεται από τις υστερικές κραυγές του ιερατείου της «ελεύθερης αγοράς». Να τι θα πάθουμε αν πάμε στη δραχμή! Θα γίνουμε Βενεζουέλα! Θα την πάθουμε όπως η Τουρκία!

Βέβαια, το γεγονός ότι η Βενεζουέλα, π.χ., δεν έχει εθνικοποιήσει το νόμισμά της και επιτρέπει ακόμη σε 2-3 οικογένειες να ελέγχουν το τραπεζικό σύστημα της χώρας, αλλά και τη νομισματική κυκλοφορία - όχι μόνο στο εσωτερικό, αλλά και με το εξωτερικό - δεν σημαίνει τίποτε απολύτως για το εν λόγω ιερατείο. Ούτε το γεγονός ότι η Βενεζουέλα, όπως και η Τουρκία έχουν εξαρτήσει την οικονομία τους από τις συναλλαγματικές ροές του εξωτερικού. Η μεν Βενεζουέλα επιμένοντας να διατηρείται ως «μονοκαλλιέργεια» με την πώληση αργού πετρελαίου στη διεθνή αγορά, η δε Τουρκία μέσω της προσέλκυσης κερδοσκοπικού κεφαλαίου από το εξωτερικό.

Όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα για το ιερατείο, το οποίο εκλαμβάνει την παγκοσμιοποίηση των αγορών κεφαλαίου, αλλά και την εξάρτηση των οικονομιών από δαύτες, με όρους παπικής, ή πουριτανικής Θείας Αποκάλυψης. Με τους ίδιους αιματοβαμμένους όρους που η επίσημη θρησκοληψία του μεσαίωνα έβλεπε στην καθεστηκυία τάξη πραγμάτων το Λόγο του Κυρίου.

Η μόνη ουσιαστική διαφορά τότε και σήμερα βρίσκεται στο ενδυματολογικό. Το ιερατείο σήμερα δεν συνηθίζει να κοσμεί το αλάθητο των Αγορών με την τιάρα του Πάπα, αλλά με τους τίτλους μιας ακαδημαϊκής κοινότητας, η οποία από άποψη ελευθερίας της έρευνας και αναζήτησης της αλήθειας όλο και περισσότερο επιστρέφει στην εποχή του αγγλοσάξονα ιερομόναχου Αλκουίνου. Του ιδρυτή δηλαδή της «αναγέννησης» του Καρλομάγνου, με την οποία επέβαλλε για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία ως επίσημη πολιτική της εξουσίας την πιο απόλυτη πνευματική καταστολή με ποινή το βασανιστικό θάνατο για όποιον αρνιόταν να υποταχθεί σ’ αυτήν.

Συζήτηση με τον Δημήτρη Καζάκη

- H μήνυση επί Εσχάτη Προδοσία. - Βγήκαμε όντως από τα μνημόνια; - Τα εθνικά θέματα. - Είναι εφικτή η ανάκαμψη της χώρας εντός ΕΕ; - Έχει παραιτηθεί η κοινωνία; - Τι γίνεται με τις συνεργασίες; - Ποιες θα ήταν οι πρώτες κινήσεις μιας πατριωτικής κυβέρνησης; - Σε πόσο χρόνο θα ανέκαμπτε η Ελλάδα; - Ποια θα ήταν η αντίδραση των εταίρων μας;

Ευχαριστούμε θερμά τον Πρόεδρο του Ε.ΠΑ.Μ. κύριο Δημήτρη Καζάκη που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του blog να απαντήσει στις ερωτήσεις που απασχολούν όλους μας. https://metopotouoxi.blogspot.com/2018/08/blog-post_935.html

Ερώτηση: Πρόσφατα το Ε.ΠΑ.Μ κατέθεσε μήνυση επί εσχάτη προδοσία. Τι περιμένετε από αυτή σας την κίνηση;

Απάντηση: Η μήνυση που κατατέθηκε από το ΕΠΑΜ είναι πρωτοφανής στα ιστορικά χρονικά. Πρώτη φορά νόμιμος πολιτικός φορέας καταθέτει μήνυση επί εσχάτη εναντίον του επίσημου πολιτικού συστήματος. Κανείς άλλος φορέας έως σήμερα δεν τόλμησε να το κάνει. Παρά τις αντιμνημονιακές ή πατριωτικές φανφάρες πολλών. Και κανείς άλλος από τους γνωστούς και προβεβλημένους αντιμνημονιακούς φορείς δεν έχει τολμήσει μέχρι σήμερα να ανταποκριθεί στο κάλεσμα του ΕΠΑΜ ώστε να συμβάλει ως συμμηνυτής, ή έστω να υποστηρίξει την όλη προσπάθεια. Κι αυτό υποδηλώνει πολλά για τις αληθινές πολιτικές προθέσεις όσων εμφανίζονται να διεκδικούν αντιμνημονιακά ή πατριωτικά σκήπτρα.

Για εμάς δεν υπάρχει πιο ασφαλές κριτήριο το κατά πόσο μια δύναμη, είναι όντως αντιμνημονιακή, ή απλά πουλά φούμαρα για λόγους ψηφοθηρίας, από τη στάση της απέναντι στη μήνυση. Όποιος θέλει να διαπιστώσει πόσο στ’ αλήθεια αντιμνημονιακός είναι κάποιος, δεν έχει παρά να τον ρωτήσει γιατί δεν έχει συμπαραταχθεί με τη μήνυση επί Εσχάτη Προδοσία.

Σε αναμονή του διαγγέλματος Τσίπρα για την έξοδο από τα μνημόνια…

Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελάει, πατέρα, γιατί λάμπει ο ήλιος έτσι, γιατί φέγγει έτσι η μέρα; Γιατί σαν αυτή, παιδί μου, την ημέρα τη χρυσή που τη χαίρεσαι και συ, στέρεψε το μαύρο δάκρυ κλείσανε πολλές πληγές, αψηλώσανε τα στάχυα κι ένα γύρω όλα τα βράχια εγινήκαν ανθοβούνια και χρυσοπηγές.

Κάπως έτσι παρουσίαζε την δικτατορία Μεταξά ο ύμνος της 4ης Αυγούστου. Κι όταν η εφημερίδα Ελευθερία στις 5 Αυγούστου 1945 δημοσίευε ένα αφιέρωμα στην επιβολή του καθεστώτος Μεταξά είχε τίτλους που απηχούσαν την αλήθεια: «Αυτή ήταν η μισητή δικτατορία της 4ης Αυγούστου» και «πώς ένας ελεύθερος λαός εδουλώθη από έναν ανάξιον, επίορκον βασιλέα». Tο αφιέρωμα στη μαύρη επέτειο συνέχιζε: «Σαν σήμερα ο Γεώργιος, που ήλθε στην Ελλάδα με ένα πλαστό δημοψήφισμα, καταπατούσε τον όρκον του και πρόδιδε την Ελλάδα σε μια συμμορία ασημοτήτων.»

Την εποχή εκείνη ήταν παλλαϊκή η απαίτηση να δικαστεί ως επίορκος ο βασιλιάς Γεώργιος, αλλά και όλοι όσοι συνέβαλλαν, συνεργάστηκαν, ή στήριξαν το φασιστικό καθεστώς Μεταξά. Αν είχε υλοποιηθεί αυτή η παλλαϊκή, δημοκρατική απαίτηση, θα είχε ξεφορτωθεί η πατρίδα μας το ξεπουλημένο πολιτικό προσωπικό και ίσως να γλιτώναμε τον εμφύλιο.

Όμως η ανεξάρτητη δικαιοσύνη επελήφθη αυτεπάγγελτα του όλου θέματος και άσκησε δίωξη εναντίον της εφημερίδας για προσβολή εθνοπατέρων. Η δίκη της Ελευθερίας αποτέλεσε μνημείο υποτέλειας της ελληνικής δικαιοσύνης στους ξένους και εγχώριους δυνάστες του ελληνικού λαού. Από τότε έως σήμερα.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Τσίπρας σήμερα θέλει να μας πουλήσει το παραμύθι της εξόδου από τα μνημόνια. Με το ίδιο αφήγημα της δικτατορίας Μεταξά. Δεν αψηλώσανε τα στάχυα κι ένα γύρω όλα τα βράχια εγινήκαν ανθοβούνια και χρυσοπηγές, αλλά κατά τη σημερινή εκδοχή του παλιού φασιστικού ύμνου βγαίνουμε από τα μνημόνια με ανάπτυξη και καλύτερες μέρες για όλους μας.

Γιατί μαίνεται ο πόλεμος εναντίον της τουρκικής λίρας;

Άλλη μια μέρα υποτιμητικής κερδοσκοπίας του δολαρίου εναντίον της τουρκικής λίρας. Σε ετήσια βάση η τουρκική λίρα έχει υποτιμηθεί έναντι του δολαρίου σχεδόν 75% με αντίστοιχη εκτόξευση του κόστους χρήματος από το εξωτερικό για την Τουρκία. Κι έπεται συνέχεια.

Γιατί γίνονται όλα αυτά; Πρόκειται για παραξενιά του Τραμπ επειδή του πήγε κόντρα ο Ερντογάν, όπως μας λένε οι γεωπολιτικοί της πλάκας; Ή πρόκειται για βαθύτερες ανησυχίες των κεφαλαιαγορών σχετικά με την κατάσταση της τουρκικής οικονομίας, όπως μας λένε οι πιο ανόητοι εκ των δημοφιλών αναλυτών των ΜΜΕ;

Τίποτε απ’ όλα αυτά. Η επίθεση εναντίον της τουρκικής λίρας εντάσσεται σε μια ευρύτερη πολιτική του «βαθέως κράτους» των ΗΠΑ προκειμένου να επιβεβαιώσουν την υπεροχή και την ηγεμονία του δολαρίου στις διεθνείς συναλλαγές. Έρχεται ως απάντηση στις κινήσεις απεξάρτησης των διεθνών συναλλαγών από το δολάριο, στις οποίες πρωτοστατούν χώρες όπως η Κίνα, η Ρωσία, η Ιαπωνία, κοκ, αλλά καλοβλέπουν ακόμη και οι Γερμανοί προκειμένου να πλασάρουν το ευρώ ως εναλλακτικό διεθνές νόμισμα.

Νέος γύρος αποσταθεροποίησης της τουρκικής οικονομίας.

Νέος γύρος αντίμετρων της κυβέρνησης Τραμπ εναντίον της Τουρκίας, μετά την άρνησή της να απελευθερώσει τον Αμερικανό πολίτη και πάστορα Άντριου Μπράνσον. Νέα πτώση της τουρκικής λίρας μετά από μια πρόσκαιρη βελτίωση. Φανταστείτε λοιπόν τι παραχωρήσεις έχει αποδεχθεί η ελληνική κυβέρνηση έναντι της Τουρκίας προκειμένου να της κάνει πεσκέσι ο Σουλτάνος ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο τους δυο Έλληνες στρατιωτικούς, τους οποίους κρατούσε ομήρους για σχεδόν 6 μήνες.

Κι όχι μόνο απέναντι στο Σουλτάνο. Μόλις πριν δύο μέρες η Αθήνα και το Βερολίνο οριστικοποίησαν το βράδυ της 16ης Αυγούστου κι ενώ οι φιέστες για την επιστροφή των δυο στρατιωτικών βρίσκονταν στο απόγειό τους, τη διμερή συμφωνία για τις επαναπροωθήσεις προσφύγων που έχουν καταγραφεί στη βάση δεδομένων Eurodac στην Ελλάδα, δήλωσε στην ενημέρωση συντακτών στην γερμανική πρωτεύουσα η εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εσωτερικών Ελεονόρε Πέτερμαν.

Είναι η δεύτερη μετά την ανάλογη συμφωνία της Γερμανίας με την Ισπανία πριν μια εβδομάδα, που αφορά πρόσφυγες. Δηλαδή ανθρώπους που χρήζουν προστασίας σύμφωνα με τα διεθνώς προβλεπόμενα. Οι συμφωνίες αυτές υποβιβάζουν τους πρόσφυγες στο καθεστώς του λαθρομετανάστη με σκοπό να εγκλωβιστούν χωρίς νόμιμα χαρτιά στις «χώρες υποδοχής» με σκοπό τη δημιουργία στρατού προσφύγων προς πάσα χρήση.

Συγνώμη που χαλάσαμε τη χαρά του κρετίνου!

Ένας από τους πρυτάνεις της δημοσιογραφίας, ο Γιάννης Κάτρης, που δεν υπάρχει πια, συνήθιζε να λέει όταν τον ρωτούσαν για το συνάφι του: «Ουδείς μωρότερος των δημοσιογράφων, αν δεν υπήρχαν οι κρετίνοι…» Αναφερόταν κυρίως στους δημοσιογράφους celebrity, που αντιμετώπιζαν την είδηση ως εμπόρευμα και την αλήθεια ως συνώνυμο του ψέματος. Του ψέματος που κάθε φορά βολεύει την εξουσία κατά το γνωστό ρητό του Μεγάλου Αδελφού, αλήθεια είναι το ψέμα.

Σήμερα, το είδος αυτό της δημοσιογραφίας όχι απλά έχει κυριαρχήσει απόλυτα, αλλά συνδυάζεται αρμονικά με μια αληθινή επιδημία κρετίνων. Πώς διακρίνει κανείς τον κρετίνο; Πολύ απλά. Είναι εκείνος που ενώ αδυνατεί, ή δεν θέλει να αντιληφθεί αυτό που του λένε, αρέσκεται να γελοιοποιεί ότι δεν καταλαβαίνει, δεν γνωρίζει, ή απλά του φαίνεται παράδοξο – είτε λόγω εθισμού, είτε λόγω παιδείας – χωρίς ίχνος επιχειρήματος, ή προβληματισμού.

«Όταν κάποιος καταφεύγει στη γελοιοποίηση, αντικαθιστά τα γεγονότα, ή τα αποδεικτικά στοιχεία με την κοροϊδία. Αυτή η τακτική είναι η ρητορική μορφή του εκφοβισμού. Το λογικό λάθος είναι προφανές, αλλά είναι επίσης αρκετά αποτελεσματικό και χρησιμοποιείται συχνά από ανθρώπους που δεν έχουν ούτε καν το IQ ενός κωματώδους χάμστερ.» (Ken Tanner, Common Sense, Apress, σ. 38)

Τι παρέδωσαν στους Τούρκους για να αποφυλακιστούν οι δυο στρατιωτικοί;

Σύμφωνα με αναφορές από το τουρκικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu, οι δύο Έλληνες στρατιώτες που συνελήφθησαν με κατηγορία κατασκοπείας, απελευθερώθηκαν, εν αναμονή της δίκης τους. Αμέσως ο κ. Τσίπρας εκέκραξε εις τον οικείο του χώρο ως άλλος Tweety:

«Η αποφυλάκιση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών είναι πράξη δικαιοσύνης, που θα συμβάλει στην ενίσχυση της φιλίας, της καλής γειτονίας και της σταθερότητας στην περιοχή. Θέλω να συγχαρώ και να ευχαριστήσω τους δύο αξιωματικούς μας και τις οικογένειές τους, για το σθένος, την υπομονή και την εμπιστοσύνη στις προσπάθειες όλων μας, που εν τέλει δικαιώθηκαν. Άγγελε, και Δημήτρη, καλή πατρίδα, και καλή λευτεριά.»

Σήμερα το πρωθυπουργικό αεροπλάνο θα πετάξει στην Αδριανούπολη για να παραλάβει τους δύο Έλληνες στρατιώτες και να τους φέρει στην Ελλάδα. Έτσι η τραγωδία καταλήγει σε φάρσα. Και μάλιστα κακής ποιότητας.

Ο εν λόγω Tweety, που αρέσκεται να προσποιείται τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, θεωρεί την αποφυλάκιση των δυο στρατιωτικών ως «πράξη δικαιοσύνης». Κι επομένως αποδέχεται την απαγγελία της κατηγορίας περί κατασκοπείας, που φαίνεται να αποδίδεται στους δυο Έλληνες στρατιωτικούς εν αναμονή της δίκης τους.

Θα ήθελα πολύ να ήξερα τι θα κάνει η κυβέρνηση. Μήπως θα στείλει πάλι πίσω με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος τους δυο Έλληνες στρατιωτικούς για τη δίκη τους; Θα αναγνωρίσει η ελληνική πλευρά τις κατηγορίες που τους απαγγέλλονται, αλλά και την εν αναμονή δίκη τους από την τουρκική δικαιοσύνη;

Τι συμβαίνει στ’ αλήθεια με την τουρκική οικονομία;

«Βουλιάζει η οικονομία της Τουρκίας,» μας ενημερώνουν οι γνωστοί φιλαλήθεις φορείς της μαζικής προπαγάνδας. Οι οικονομικές ειδήσεις από την κατάσταση της Τουρκίας έρχονται με την μορφή πολεμικών ανακοινωθέντων. Από κοντά και οι γνωστοί αναλυτές της πλάκας, της καρπαζιάς και της ακαδημαϊκής άνοιας, βγαίνουν εν είδη ουροβόρου όφεως να μας μιλήσουν για τον αμείλικτο τρόπο με τον οποίο οι γνωστές μας αγορές – ως άλλος βιβλικός Γιαχβέ – τιμωρούν όσους τις απορρίπτουν, ή τις αγνοούν.

Είναι όντως επικείμενη η κατάρρευση της τουρκικής οικονομίας; Κι αν ναι, τι θα σημάνει για την ευρύτερη περιοχή και κυρίως για τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας;

Το άλλοθι για τις πολεμικές ανακοινώσεις εναντίον της τουρκικής οικονομίας είναι η σοβαρή υποτίμηση της τουρκικής λίρας τις τελευταίες ημέρες. Ειδικά μετά την ανακοίνωση διπλασιασμού των δασμών στις βιομηχανικές εισαγωγές αλουμινίου και ατσαλιού από την Τουρκία.

Η αφορμή γι’ αυτή την κίνηση Τραμπ είναι η παράνομη κράτηση από την Τουρκία του Αμερικανού πάστορα Άντριου Μπράνσον, ο οποίος κατηγορείται για ενίσχυση της τρομοκρατίας. «Πιστεύουμε ότι είναι θύμα άδικης και παράνομης κράτησης», δήλωσε η εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου, Sarah Sanders.

Για κάθε 2 που βρίσκουν δουλειά στην Ελλάδα θα πρέπει να χαθούν άλλοι 5 ηλικίας 20-54 χρονών.

«Παραλάβαμε ανεργία 27%, σήμερα βρίσκεται στο 19,5%», αναφέρει σε τweet του o πρωθυπουργός τονίζοντας ότι «η μείωση της ανεργίας κάτω από 20% για πρώτη φορά μετά το 2011, αποτυπώνει την αλλαγή σελίδας που έχει συντελεστεί στην ελληνική οικονομία». Πρόκειται για ένα ακόμη μεγάλο ψέμα. Ανάλογο μ’ εκείνο της λεγόμενης πλήρους απασχόλησης επί καθεστώτος Χίτλερ.

Στην Ελλάδα σήμερα ισχύει ένας μόνο σιδερένιος νόμος: ο θάνατός σου, η ζωή μου!

Πρόκειται για τον τρόπο με τον οποίο εμφανίζεται να μειώνεται η ανεργία στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία η ανεργία ως ποσοστό εμφανίζεται να βρίσκεται στο 20,2% τον Απρίλιο του 2018. Κι όλοι αυτοί που μας οδήγησαν σ’ αυτή την εθνική και κοινωνική τραγωδία εμφανίζονται να επαίρονται για τη μείωση της ανεργίας.

Κορίτσια, έρχεται η ανάπτυξη!

Να λοιπόν η ανάπτυξη. Η άνοδος του ΑΕΠ και η μείωση της ανεργίας. Και πάνω σ’ αυτούς τους πιο απατηλούς απ’ όλους του δείκτες της οικονομίας, εξαγγέλλεται η επιτυχής έξοδος από τα μνημόνια και το λαμπρό μέλλον της ελληνικής οικονομίας. Μπούρδες! Και μάλιστα άξιες για Νόμπελ Οικονομίας, ή τουλάχιστον για καθηγητική έδρα.

Πρέπει να συνηθίσουμε ως λαός ότι μας κυβερνούν ειδεχθείς εγκληματίες.

Στην Ελλάδα όταν είσαι κυβερνών πολιτικός και ομολογείς εγκλήματα, αυτόματα απαλλάσσεσαι κάθε ευθύνης. Ειδικά της ποινικής. Διότι όπως μας λένε, δεν μπορούμε να ποινικοποιήσουμε την πολιτική. Ο νόμος και δη ο ποινικός είναι μόνο για τον απλό πολίτη, τον υπεξούσιο. Ποτέ για τον εξουσιαστή του.

Στην Ελλάδα η ψήφος του πολίτη δεν έχει εκφυλιστεί μόνο σε μια λευκή επιταγή, που οπισθογραφεί ο ψηφοφόρος, ώστε να την εξαργυρώσει τοις μετρητοίς ο εκάστοτε εθνοπατέρας σε βάρος της κοινωνίας και της πατρίδας, άμα τη αναλήψει του θώκου στο κοινοβούλιο, είτε στην κυβερνώσα παράταξη. Έχει επίσης μετατραπεί και σε συγχωροχάρτι με ισχύ ανάλογη μ’ εκείνη των παπικών (indulgentia λατινιστί) της εποχής του απόλυτου αλάθητου. Δια πάσα νόσο, μαλάκια και έγκλημα επιπίπτει του λαού ως μάστιγα προς εξυπηρέτηση της ιθύνουσας πολιτικής τάξης.

Κι έτσι με την μεγαλύτερη δυνατή ευκολία μπορεί όποιος κατέχει κυβερνητικό θώκο να ομολογεί ακόμη και πράξεις εσχάτης προδοσίας, αλλά να αισθάνεται σίγουρος ότι δεν θα κινηθεί κανενός είδους δικαιοσύνη εναντίον του. Ούτε καν η Θεία, μιας και γι’ αυτό φροντίζει η κρατικοδιαίτη δεσποτοκρατία, η οποία δεκαετίες τώρα προσποιείται την εκκλησία του Χριστού για να υπηρετεί δουλικά την κοσμική εξουσία.

Μετά λοιπόν την εν ψυχρώ δολοφονία των 100 και πλέον συνανθρώπων μας στην Ανατολική Αττική, από την οποία η κυβέρνηση νιώθει πώς έχει απαλλαγεί των ποινικών ευθυνών της μετά την ανάληψη των πολιτικών ευθυνών και την κωμωδία των παραιτήσεων, ήρθε η σειρά και πάλι του κ. Καμμένου.

Μια ακόμη επώνυμη μαρτυρία για τον τρόπο που μεταχειρίστηκαν οι ξένες κυβερνήσεις τους δικούς τους πολίτες σε αντίθεση με τους εγχώριους δοσίλογους

Η επιστολή μεταφέρεται κατά λέξη. Δίχως βεβαίως την υπογραφή:

"Ένας πυροσβέστης το Σάββατο το βράδυ στο Δημαρχείο της Ραφήνας-Πικερμίου που έσωσε καιόμενη Ιρλανδή τουρίστρια, η οποία κατάφερε να επιζήσει σε αντίθεση με το σύζυγό της, ο οποίος κάηκε [είχαν έλθει για μήνα του μέλιτος], μου είπε ότι ήλθαν και τον βρήκαν Ιρλανδοί δημοσιογράφοι μετά από εντολή της πρεσβείας τους για να τον ευχαριστήσουν.

Οι άνθρωποι είχαν λάβει email από την πρεσβεία τους να φύγουν από το Μάτι γύρω στις 15:30, αλλά δεν το είδαν διότι ήταν για φαγητό. Η γυναίκα είναι στον Ευαγγελισμό και ακόμη δεν ξέρει ότι ο άνδρας της είναι νεκρός. Παράλληλα μαθαίνουμε ότι ξένες πρεσβείες [και η Αμερικανική φυσικά] έδωσαν εντολή με email στους δικούς τους πολίτες να εκκενώσουν την περιοχή από τη Ραφήνα ως το Μαραθώνα στο χρονικό διάστημα 14:00 με 15:00, ενώ στο διάστημα 15:00 με 16:00 εκκενώθηκαν οι παιδικές κατασκηνώσεις του Δήμου Αθηναίων, το Λύρειο ίδρυμα και οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις.

Η Πυροσβεστική έδωσε εντολή εκκένωσης και του Ματιού, αλλά η Δούρου και ο Τσίπρας έκριναν ότι θα προκληθεί πανικός και δεν υπήρχε λόγος να εκκενωθεί το Μάτι. Εκτίμησαν ότι η φωτιά με 11 μποφόρ και δυτικό άνεμο δεν θα διασχίσει την Λεωφόρο Μαραθώνος [που είναι αντιπυρική ζώνη γεμάτη πεύκα και στις δύο γωνίες του δρόμου!!!] και γι αυτό ουσιαστικά πειθάρχησε η Πυροσβεστική στην εντολή της μη εκκένωσης της Πολιτείας.

Η επιχείρηση κρατικής τρομοκρατίας εναντίον των θυμάτων.

Ο απλός πολίτης οφείλει να εθιστεί ότι μπορεί ανά πάσα ώρα και στιγμή να χάσει τη ζωή του και τα υπάρχοντά του, ότι έχει και δεν έχει, χωρίς να ευθύνεται κανείς. Εκτός βεβαίως από τους γνωστούς εσαεί και εξ ορισμού υπευθύνους: τις ιδιάζουσες καιρικές συνθήκες και φυσικά τα ίδια τα θύματα. Κι ούτε βέβαια θα νοιαστεί κανείς θεσμικός παράγων για να τον προστατεύσει.

Ο απλός πολίτης πρέπει να ζει μέσα στον διαρκή φόβο. Το άγχος της αμφίβολης επιβίωσης πρέπει να συνδυαστεί με τον υποχθόνιο τρόμο του αναπάντεχου θανάτου. Μόνο έτσι μπορεί να πειθαρχήσει η εξουσίας μια ολόκληρη κοινωνία και να αποδεχθεί το μοιραίο, δηλαδή τον βιοποριστικό, κοινωνικό και πολιτικό αφανισμό της.

Με πρότυπο τον Χίτλερ…

Πρώτος διδάξας ο Χίτλερ, ο οποίος έλεγε: «Θα διαδώσω τον τρόμο μέσα από την ξαφνική εφαρμογή όλων των μέσων. Το ξαφνικό σοκ ενός τρομερού φόβου του θανάτου είναι αυτό που έχει σημασία. Γιατί θα πρέπει να ασχοληθώ διαφορετικά με όλους τους 8 πολιτικούς μου αντιπάλους; Αυτές οι λεγόμενες θηριωδίες μου με σώζουν από εκατοντάδες χιλιάδες εξατομικευμένες ενέργειες εναντίον όσων διαδηλώνουν και διαμαρτύρονται. Ο καθένας από αυτούς θα σκεφτεί δύο φορές για να μου αντιταχθεί όταν θα μάθει τι τον περιμένει στο στρατόπεδο συγκέντρωσης.»(1)