ΑΝΑΚΟΊΝΩΣΗ ΤΟΥ Ε.ΠΑ.Μ. ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

Οι συμφωνίες στα πλαίσια του Eurogroup της δοτής κυβέρνησης Παπαδήμου κάνουν ακόμη και το 1^ο Μνημόνιο με την αντίστοιχη Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης του 2010 να ωχριούν. Με το πλαστό επιχείρημα ότι «η χώρα σώθηκε από την χρεοκοπία» οι πολιτικές δυνάμεις της συγκυβέρνησης παρέδωσαν κυριολεκτικά τα κλειδιά της χώρας στους δανειστές και τους ευρωκράτες.

Δεν συμφώνησαν μόνο στην κυριολεκτική διάλυση της εσωτερικής αγοράς εργασίας, προϊόντων και υπηρεσιών της Ελλάδας, ώστε να υποβαθμιστεί η χώρα στο επίπεδο των ανατολικών χωρών της Κεντρικής Ευρώπης, όπως επιτάσσει ξεκάθαρα το 2^ο Μνημόνιο που ψήφισε στις 10/2 η δοτή πλειοψηφία της Βουλής.

Αποδέχτηκαν επίσης και τα εξής:

Πρώτο: Την παράδοση του συνόλου των δημοσιονομικών εσόδων της χώρας στη διάθεση των δανειστών με σκοπό να εξυπηρετείται πρώτα απ’ όλα το δημόσιο χρέος. Πλέον, μόνο ότι περισσεύει θα πηγαίνει στις πρωτογενείς δαπάνες (μισθοί, συντάξεις, υγεία, παιδεία, κοκ). Για τον σκοπό αυτό, η Ελλάδα καλείται να ενσωματώσει στο εσωτερικό της δίκαιο την ρήτρα αυτή και να κατοχυρώσει μέσα από αναθεώρηση του συντάγματος, το ταχύτερο δυνατό, ότι πρώτη προτεραιότητα είναι η εξυπηρέτηση του χρέους και όλα τα υπόλοιπα έπονται.

Δεύτερο: Την δημιουργία ειδικού λογαριασμού, υπό τον έλεγχο της τρόικας, ο οποίος θα διαθέτει πάντα ρευστότητα ίση με την πληρωμή των τοκοχρεολυσίων του επόμενου τριμήνου. Εάν η ρευστότητα στον λογαριασμό αυτόν πέφτει κάτω από αυτό το σημείο, τα χρήματα θα συμπληρώνονται από τα τακτικά έσοδα που προορίζονται για τη λειτουργία του ελληνικού κράτους. Μέσω αυτού του ειδικού λογαριασμού θα καταβάλλεται και η δόση του νέου δανείου που θα πηγαίνει αποκλειστικά σε τοκοχρεωλύσια.

Τρίτο: Την υποβολή της Ελλάδας σε πρωτοφανή εξωτερικό έλεγχο των δημοσιονομικών της και της οικονομίας της. Για το σκοπό αυτό πρόκειται να ενισχυθεί η Task Force με «ειδικούς» από τα κράτη μέλη, με σκοπό να θέσουν υπό τον έλεγχό τους όλες τις βασικές λειτουργίες του ελληνικού κράτους και να εξασφαλίσουν την μοιρασιά του δημόσιου πλούτου ανάμεσα στα μεγάλα συμφέροντα που ο καθένας αντιπροσωπεύει.

Τέταρτο: Την εγκατάσταση μόνιμης επιτροπείας στην χώρα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή,  με κύριο σκοπό τον έλεγχο του κρατικού προϋπολογισμού και με κύρια ευθύνη την απαρέγκλιτη εφαρμογή του προγράμματος. Ιδίως την εξασφάλιση ότι θα τηρηθεί η απόλυτη προτεραιότητα στην εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, έναντι κάθε άλλης ανάγκης του ελληνικού κράτους.

Όλα αυτά συμφωνήθηκαν από την δοτή κυβέρνηση Παπαδήμου με σκοπό, αφενός, να εγκριθεί ένα νέο πακέτο δανεισμού ύψους 130 δις ευρώ και, αφετέρου, να πραγματωθεί η εθελοντική ανταλλαγή ομολόγων (PSI) με ονομαστικό «κούρεμα» της τάξης του 53,5%. Με τον τρόπο αυτό υποτίθεται ότι το χρέος της Ελλάδας θα κατέβει στο 120% έως το 2020 και θα γίνει «βιώσιμο». Πρόκειται για παραμύθια που σκοπό έχουν να κρύψουν το γεγονός ότι η Ελλάδα με το νέο πρόγραμμα παύει να είναι αυτοτελές, ανεξέρτητο και κυρίαρχο κράτος.

Υπό το νέο καθεστώς και κυρίως μετά την ένταξη της Ελλάδας στον μόνιμο Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, που προγραμματίζεται για τον Ιούλιο του 2012, θα υποβαθμιστεί στην κατάσταση ενός απλού νομικού προσώπου που τελεί υπό εκκαθάριση όπως κάθε άλλη επιχείρηση που βρίσκεται υπό πτώχευση. Δεν είναι τυχαίο ότι το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) έχει καθεστώς ιδιότυπης Ανώνυμης Εταιρείας και έχει σαν σκοπό να αναλάβει τη διαχείριση κρατών υπό πτώχευση, μέχρι το ρόλο αυτό να αναλάβει από τον ερχόμενο Ιούλιο ο μόνιμος Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης, που συνιστά διεθνή οργανισμό, με καθήκοντα αντίστοιχα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την περιοχή της Ευρωζώνης. Τη συνθήκη αυτού του ΕΜΣ έχει ήδη υπογράψει η δοτή κυβέρνηση Παπαδήμου ερήμην του ελληνικού κοινοβουλίου και του ελληνικού λαού, μόλις πριν από λίγες ημέρες και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μία τόσο σημαντική είδηση πέρασε τελείως στα ψιλά κάποιων ιστολογίων και δεν βρήκε το δρόμο της σε κανένα ραδιοτηλεοπτικό σταθμό ή έντυπο ευρείας κυκλοφορίας.

Ταυτόχρονα, το νέο δάνειο των 130 δις ευρώ, δεν πρόκειται να δοθεί όπως το προηγούμενο, δηλαδή μέσω παροχής δανείων από τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης. Το Eurogoup έχει στήσει έναν νέο μηχανισμό δανεισμού, αρχικά, διαμέσου του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθεροποίησης (ΕΤΧΣ) και αργότερα, του μόνιμου Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ). Ο δανεισμός μέσω αυτών των μηχανισμών προϋποθέτει την έκδοση ομολόγων με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου. Αυτό σημαίνει ότι ο μηχανισμός θα μπορεί να εκταμιεύει την εκάστοτε δόση του νέου δανείου, ανάλογα με το τι μπορεί να βάλει ενέχυρο η ελληνική κυβέρνηση και ανάλογα με την πορεία ιδιωτικοποιήσεων και ξεπουλήματος της χώρας. Αν δεν φτάνουν αυτά τότε θα χρησιμοποιούνται ως εγγύηση ακόμη και τα τακτικά έσοδα του προϋπολογισμού.

Για το λόγο αυτό και σύμφωνα με πληροφορίες που έρχονται καθημερινά στο φως της δημοσιότητας από διάφορες πηγές, τη στιγμή που η ίδια η «ελληνική» Κυβέρνηση δεν αναφέρει το παραμικρό για τις λεπτομέρειες του προγράμματος, έχει δημιουργηθεί ήδη σκιώδης εταιρεία στο Λουξεμβούργο, με άγνωστους μετόχους και σκοπό τη διαχείριση αυτών των εγγυήσεων, έτσι ώστε, πρώτα, το ΕΤΧΣ και ύστερα ο μόνιμος ΕΜΣ, να εκδίδει ομόλογα για το δανεισμό του ελληνικού κράτους αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους. Αυτό σημαίνει ότι το νέο δάνειο δεν θα μπορεί να εκταμιεύεται παρά μόνο στον βαθμό που θα αποδίδει το ξεπούλημα, ή ο ενεχυριασμός των περιουσιακών στοιχείων της χώρας. Σημειώνεται ότι διόλου τυχαία στο Λουξεμβούργο εδρεύουν τόσο o ΕΧΤΣ όσο και ο ΕΜΣ και στα δικαστήρια της χώρας αυτής έχει υπαχθεί κάθε διαφορά που τυχόν θα προκύψει μεταξύ της Χώρας μας και των δανειστών της η νέα Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης.

Υπενθυμίζεται τέλος ότι, όπως ξεκαθαρίζεται και στο Προοίμιο της Συνθήκης για το τον ΕΜΣ, προϋπόθεση για τη συνέχιση της χρηματοδότησης μέσω του ΕΣΜ είναι η άμεση υπογραφή και επικύρωση και του περιβόητου Συμφώνου Δημοσιονομικής Σταθερότητας, το οποίο θέτει νέους ομοιόμορφους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας για όλα τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης, τους οποίους μάλιστα όλα τα Κράτη Μέλη οφείλουν όχι μόνο να ενσωματώσουν στην εσωτερική έννομη τάξη τους, αλλά και να τους αναβαθμίσουν πλέον σε συνταγματικούς κανόνες και μάλιστα το αργότερο έως το Μάρτιο του 2013. Σε απλά ελληνικά, αυτό σημαίνει ότι καλείται η χώρα μας, όπως και όλες οι χώρες που αντιμετωπίζουν δημοσιονομικά προβλήματα, να καταστήσουν τη μόνιμη λιτότητα συνταγματική επιταγή, εάν θέλουν να γλιτώσουν τη «χρεοκοπία» και να «σώσουν την πατρίδα», με βάση τη ρητορική που έχουν υιοθετήσει οι δανειστές μας και οι εγχώριοι συνεργάτες τους.

Τα δεδομένα αυτά εξασφαλίζουν ότι παρά την όποια εικονική απομείωση χρέους πετύχει το PSI, ένα είναι σίγουρο: το δημόσιο χρέος της χώρας δεν πρόκειται να γίνει βιώσιμο με κανένα τρόπο. Απλά θα εξασφαλίζει ότι ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται ποτέ να γλυτώσει από το επίσημο καθεστώς δουλοπαροικίας που του επιβάλουν.

Οι συμφωνίες της συγκυβέρνησης αποτελούν πράξεις που υπερβαίνουν κατά πολύ την ταξική σκοπιμότητα και την εθνική υποτέλεια που διακρίνει για δεκαετίες το επίσημο πολιτικό σύστημα της χώρας. Τέτοιες συμφωνίες είναι πράξεις ανοιχτού δωσιλογισμού και είναι δύσκολο να βρεθούν ανάλογες, τόσο στην ιστορία της χώρας, όσο και διεθνώς, ακόμη και σε συνθήκες πολεμικής κατοχής. Η ίδια η ύπαρξη της χώρας, η επιβίωση του ελληνικού λαού, ακόμη και η τυπική αυτοτέλεια του ελληνικού κράτους, έχουν τεθεί υπό αίρεση. Το μόνο που μένει τώρα πια, είναι να τεθεί ο ελληνικός λαός και υπό επίσημη στρατιωτική κατοχή από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, προκειμένου να πειστεί πώς είναι προς το συμφέρον του να ζει ως δουλοπάροικος των αγορών και του ευρώ.

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο θεωρεί τις συμφωνίες αυτές πράξεις εσχάτης προδοσίας και προκλητικής καταπάτησης κάθε έννοιας εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Θεωρεί επίσης την εκβιαστική επιβολή τους από το Eurogroup ως ανοιχτή εχθρική ενέργεια εναντίον του ελληνικού λαού, με μοναδικό σκοπό την υποδούλωσή του.

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο θεωρεί ότι οι συμφωνίες αυτές είναι άκυρες, γιατί παραβιάζουν κατάφωρα κάθε έννοια εθνικού και διεθνούς δικαίου. Είναι επίσης άκυρες, γιατί τις αποδέχτηκε μια κυβέρνηση με διορισμένο πρωθυπουργό κατά παράβαση του συντάγματος και μια προσχηματική πλειοψηφία της Βουλής, χωρίς κανενός είδους νομιμοποίηση από τον ελληνικό λαό.

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο δηλώνει απερίφραστα ότι θα αγωνιστεί μαζί με τον ελληνικό λαό για την άμεση ανατροπή του καθεστώτος δουλοπαροικίας και κατοχής. Καλεί όλες τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που αντιτάσσονται στις συμφωνίες σε κοινή δράση, έτσι ώστε, το ταχύτερο δυνατό, να δημιουργηθεί εκείνο το αναγκαίο πλειοψηφικό ρεύμα που θα λυτρώσει τη χώρα και τον λαό από την «ξένη ακρίδα». Στην κατεύθυνση αυτή το Ε.ΠΑ.Μ. θα συνεχίσει να παίρνει, ή να συμμετέχει σε πρωτοβουλίες για την συγκρότηση μιας ευρύτατης συμπαράταξης δυνάμεων, με κύριο σκοπό την ακύρωση όλων των συμφωνιών και δεσμεύσεων που αναλαμβάνει ερήμην και σε βάρος του ελληνικού λαού η δοτή κυβέρνηση Παπαδήμου και το πολιτικό σύστημα της συγκυβέρνησης.

Το Ε.ΠΑ.Μ. καλεί τις δυνάμεις της αριστεράς, αλλά και το σύνολο των δυνάμεων που αντιτάχθηκαν στις συμφωνίες, να συναισθανθούν τις ιστορικές ευθύνες τους έναντι του ελληνικού λαού και της χώρας. Πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν υπάρχουν πια περιθώρια για ιδεοληψίες και προσχήματα διαφορετικότητας. Όποιος δεν τοποθετείται σήμερα ξεκάθαρα ενάντια στο σύνολο του πλαισίου συμφωνιών του Eurogroup, ή αρνείται την κοινή δράση στη βάση αυτή, είτε δεν έχει αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης, είτε υπηρετεί ξένες προς τον λαό σκοπιμότητες.

23/2/2012

Μια πολύ περίεργη τοποθέτηση που γεννά πολλά ερωτηματικά.

Στον Ριζοσπάστη (16/2) υπάρχει ένα ανώνυμο σχόλιο το οποίο αναρωτιέται «ποιος είναι ο ρόλος του Δ. Καζάκη;» Το ίδιο ερώτημα φαίνεται να απασχολεί πολλούς. Τον κ. Άδωνι Γεωργιάδη, τον κ. Μιχελάκη, ακόμη και την κ. Ντόρα Μπακογιάννη που μόλις χθες στο EXTRA3, αναρωτιόταν περίπου το ίδιο. Ο καθένας βέβαια δίνει την δική του ιδιαίτερη απάντηση, ανάλογα με το ακροατήριο το οποίο θέλει να περιχαρακώσει και τα αντανακλαστικά που θέλει να κινητοποιήσει. Όλες όμως οι απαντήσεις φαίνεται να συγκλίνουν στον ίδιο κοινό παρανομαστή: πρόκειται για έναν σκοτεινό και επικίνδυνο τύπο! Γιατί; Διότι κατά τον κ. Γεωργιάδη είναι ένας κομμουνιστής που θέλει να κάνει την Ελλάδα, βόρεια Κορέα. Κατά τον κ. Μιχελάκη διότι παίζει περίεργα παιχνίδια μιας και θέτει θέμα εξόδου από το ευρώ και επιστροφής σε εθνικό νόμισμα. Κατά την κ. Μπακογιάννη διότι δεν ξέρει τι του γίνεται και παρασύρει κόσμο. Ενώ κατά τον ανώνυμο σχολιογράφο του Ριζοσπάστη διότι είναι επικίνδυνος για το «λαϊκό κίνημα».

Αλήθεια, υπάρχει σήμερα κανείς άλλος που να συγκεντρώνει τέτοια ομοφωνία για το πόσο επικίνδυνος είναι; Φοβάμαι ότι πολύ δύσκολα θα βρεθεί άλλος που να συγκεντρώνει τέτοια εύσημα από το σύνολο του πολιτικού συστήματος. Δεν θα εξετάσουμε το γιατί. Ο καθένας μπορεί να κρίνει.

Για να αποδείξει ο ανώνυμος σχολιογράφος του Ριζοσπάστη, πόσο επικίνδυνος και δόλιος είναι ο Δημήτρης Καζάκης για το «λαϊκό κίνημα» επικαλείται ότι «σε συνέντευξή του κάλεσε το στρατό, την αστυνομία, τη δημόσια διοίκηση, να παρέμβουν «γιατί η χώρα δεν έχει κυβέρνηση και έχει παραδοθεί στους ξένους». Και σαν μην έφτανε αυτό, καλεί και το ΚΚΕ και την Αλέκα Παπαρήγα σε συντονισμό και κοινή δράση ώστε αυτό να γίνει με πρωτοβουλία της «αριστεράς»!»
Κατά αρχάς ο ανώνυμος σχολιογράφος για να εξεγείρεται έτσι γιατί κάλεσα υποτίθεται τον στρατό, την αστυνομία, τη δημόσια διοίκηση να παρέμβει, προφανώς θεωρεί αντιδραστικές τις κινήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη μέσα στον ίδιο τον στρατό και την αστυνομία με σκοπό τα ένστολα στελέχη αυτών των μηχανισμών να αντιπαρατεθούν με την κυρίαρχη πολιτική. Επίσης θεωρεί προφανώς απαράδεχτες τις καταλήψεις υπουργείων και άλλων δημόσιων υπηρεσιών από τους εργαζόμενους για να πάρουν στα χέρια τους την δημόσια διοίκηση ως ωφείλουν να κάνουν για να προστατέψουν το δημόσιο συμφέρον. Πώς τολμάνε όλοι αυτοί, μαζί με μένα, να θέτουν τέτοια ανυπέρβλητα εμπόδια στην εφαρμογή της κυρίαρχης πολιτικής; Πώς τολμά το ΕΠΑΜ να θέτει εμάς τους εντεταλμένους της επανάστασης, του κομμουνισμού και της αριστεράς, εμάς τους ιδιοκτήτες του λαικού κινήματος, προ των ευθυνών μας; Ποιος είναι ο ρόλος σας; Να μας χαλάτε την ζαχαρένια; Αυτό φαίνεται να απασχολεί τον ανώνυμο σχολιογράφο του Ριζοσπάστη.

Όποιος έχει διαβάσει την επίμαχη συνέντευξη, γνωρίζει πολύ καλά ότι τίποτε από όσα αναφέρει ο συγκεκριμένος σχολιογράφος δεν αναφέρθηκε. Απλά όπως συνηθίζουν οι ανώνυμοι σχολιογράφοι, διαστρωβλώνουν και παραχαράσουν για να στήσουν σκιάχτρα. Μήπως λέτε γι' αυτό να είναι ανώνυμοι; Ούτε βέβαια κάλεσα τον στρατό, την αστυνομία, ή την δημόσια διοίκηση να παρέμβουν, ούτε είπα πουθενά ότι η «χώρα δεν έχει κυβέρνηση και έχει παραδοθεί στους ξένους». Τι είπα; Απλά απάντησα στο ερώτημα «και τώρα τι γίνεται;», που απασχολεί από την Κυριακή το βράδυ όλα τα λαϊκά νοικοκυριά. Να τι είπα: «Η χώρα δεν έχει κυβέρνηση. Στην ουσία. Όχι μόνο σε επίπεδο πρωθυπουργικού ανασχηματισμού, επειδή παραιτήθηκαν κάποιοι υπουργοί. Έχουμε παραδώσει τη χώρα ολοσχερώς στους ξένους δανειστές. Τώρα είναι η ώρα, οι δυνάμεις που αντιτάχθηκαν σε όλο αυτό να συγκροτήσουν ένα ενιαίο μέτωπο.»

Σε τι απ’ όλα αυτά διαφωνεί ο σχολιογράφος του Ριζοσπάστη; Μήπως στο ότι δεν έχει κυβέρνηση η χώρα; Δηλαδή η ηγεσία του ΚΚΕ αναγνωρίζει ως νόμιμη την κυβέρνηση του «μαύρου μετώπου», όπως η ίδια η κ. Παπαρήγα την είχε αποκαλέσει; Αυτό υπονοεί ο σχολιογράφος του Ριζοσπάστη;

Μήπως διαφωνεί στο ότι έχει παραδοθεί η χώρα ολοσχερώς στους ξένους δανειστές; Ή μήπως όλα αυτά που γίνονται δεν είναι προϊόν πρωτοφανούς αποικιοκρατικής επιβολής προερχόμενη από τις μελανότερες εποχές του ιμπεριαλισμού; Εκτός κι αν δεν υπάρχει ιμπεριαλισμός, ούτε αποικιοκρατία με παλιά και νέα μορφή. Ούτε προφανώς υπάρχουν οι Σαρκοζί, Μέρκελ, Σόιμπλε, τρόικα, τα τελεσίγραφα, οι επίτροποι, η καταναγκαστική κηδεμονία και τόσα άλλα που συνιστούν μια νέου τύπου κατοχή της χώρας. Μήπως όμως έτσι ο αγαπητός σχολιογράφος απλά διολισθαίνει σε μια απολογητική του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού, επιχειρώντας να τον αθωώσει από το αποικιακό καθεστώς που επιβάλει με καταστροφικό τρόπο στην χώρα και τον λαό της και το οποίο είναι προφανές ακόμη και στον τελευταίο εργαζόμενο; Λέμε μήπως.

Εκτός κι αν όλα αυτά λέγονται γιατί ο ανώνυμος σχολιογράφος θέλει να αποσιωπήσει με την πρόταση ότι «τώρα είναι η ώρα, οι δυνάμεις που αντιτάχθηκαν σε όλο αυτό να συγκροτήσουν ένα ενιαίο μέτωπο.» Γιατί αποσιωπά την συγκεκριμένη πρόταση, η οποία αποτελεί και την ουσία της συνέντευξης; Τι έχει να απαντήσει σε μια τέτοια πρόταση; Ότι ο Καζάκης είναι ύποπτος και δόλιος; Πόσους αλήθεια μπορεί να πείσει μια τέτοια απάντηση;

Η πρόταση για ένα ενιαίο μέτωπο των δυνάμεων εκείνων που, έστω στα λόγια, αντιτάχθηκαν στη νέα συμφωνία με το Μνημόνιο 2, αφορά στην συγκρότηση ενός νέου κοινωνικοπολιτικού πόλου εκπροσώπησης της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού που αποδεδειγμένα πια αντιτάσσεται σ’ ότι ψηφίστηκε την Κυριακή το βράδυ. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ανάμεσα στις δυνάμεις που, έστω στα λόγια, αντιτάχθηκαν υπάρχουν αγεφύρωτες διαφορές. Γι’ αυτό και δεν προτείναμε ενότητα, αλλά ενιαίο μέτωπο του ΟΧΙ στην νέα συμφωνία με την κάθε πολιτική δύναμη να διατηρεί την αυτοτέλεια του λόγου και της δράσης της ως προς τα προτάγματα που θέτει η ίδια για τον εαυτό της.

Πρέπει να μας ενδιαφέρει η αποτροπή της επιβολής της νέας συμφωνίας ή όχι; Τον ενδιαφέρει κάτι τέτοιο τον ανώνυμο σχολιογράφο, ή όχι; Μήπως ενδιαφέρεται μόνο για διαδηλώσεις διαμαρτυρίας ο καθένας με το μαγαζάκι του και τίποτε περισσότερο; Μήπως το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να καταγγείλει τις νέες συμφωνίες, αλλά να μην κάνει απολύτως τίποτε για να τις αποτρέψει;

Μπορεί να γίνει κάτι για να τις αποτρέψουμε εδώ και τώρα; Κατά την γνώμη μας μπορεί! Τι διαπιστώθηκε όλες τις προηγούμενες ημέρες; Ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού διαφωνεί ριζικά με τις εν λόγω συμφωνίες. Πώς μπορείς να εκφράσεις πολιτικά αυτήν την συντριπτική πλειοψηφία, όταν κανένα κόμμα ή πολιτική δύναμη δεν μπορεί να το κάνει από μόνο του; Μόνο με ένα ενιαίο μέτωπο κοινής δράσης ενάντια στην συμφωνία. Αυτό προτείναμε.

Τι θα έπρεπε να κάνει αυτό το ενιαίο μέτωπο; Να τι ειπώθηκε στην επίμαχη συνέντευξη:

«Με μια κοινή δήλωση. Να εκφράσουμε την αντίθεση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Και περί της πλειοψηφίας πρόκειται, παρότι οι πραιτοριανοί της κυβέρνησης έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μη φανεί η χτεσινή λαοθάλασσα. Ήταν η μεγαλύτερη συγκέντρωση από την απελευθέρωση, και είναι πραγματικά κρίμα που μπαχαλάκηδες και πραιτοριανοί κατάφεραν, με τις γνωστές τακτικές τους, να μη φτάσει ο κόσμος στην πλατεία Συντάγματος. Τι θα λέει αυτή η κοινή δήλωση;

Θα καλέσουμε τις Ένοπλες Δυνάμεις να τεθούν σε επαγρύπνηση και επιχειρησιακή ετοιμότητα, παραμένοντας μέσα στα στρατόπεδα. Θα καλέσουμε την Αστυνομία να συλλάβει το δοτό πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τύποις. Θα καλέσουμε τους δημοσίους υπαλλήλους, στο χώρο της εργασίας τους, να αναλάβουν τη δημόσια διοίκηση. Προσέξτε: δε μιλώ για συνταγματική εκτροπή. Το αντίθετο. Πρόκειται για μια κίνηση περιφρούρησης του Συντάγματος, βάσει του ακροτελεύτιου άρθρου του 120, διότι αυτά τα μέτρα δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστούν!»

Σύμφωνα με τον ανώνυμο σχολιογράφο του Ριζοσπάστη οι δηλώσεις αυτές αποτελούν αμάρτημα καθοσιώσεως. Γιατί; Διότι, όπως γράφει ο ίδιος, ο Δ.Κ. «καλεί το στρατό και την αστυνομία και από δίπλα και το ΚΚΕ και το λαϊκό κίνημα να υπερασπιστούν το αστικό Σύνταγμα και εξουσία από τα αστικά κόμματα που το εφαρμόζουν.» Κι επομένως ο Δ.Κ. είναι διαταραγμένος και δόλιος. Για να δούμε ποια είναι η αλήθεια.

Καταρχάς δεν «καλεί» ο Δ. Κ. κανέναν στρατό και καμιά αστυνομία. Απλούστατα τόσο εγώ, όσο και το ΕΠΑΜ, προτείνει στο ενιαίο μέτωπο που πρέπει να σχηματισθεί για να εκπροσωπήσει πολιτικά την μεγάλη πλειοψηφία του λαού, να απευθυνθεί στον στρατό και στην αστυνομία ζητώντας από τον μεν πρώτο να παραμείνει στα στρατόπεδά του και επομένως να μην χρησιμοποιηθεί για εκτροπές, ή άλλα αντιδραστικά σχέδια και στην αστυνομία να αποκαταστήσει την συνταγματική και λαϊκή νομιμότητα. Είναι κακό το λαϊκό κίνημα να απευθύνεται στις ένοπλες δυνάμεις και στην αστυνομία; Ή μήπως είναι αποκλειστικό προνόμιο της κυρίαρχης τάξης και των οργάνων της; Ποιος είναι διαταραγμένος και δόλιος; Εκείνος που θεωρεί ότι το λαϊκό κίνημα έχει την υποχρέωση να απευθύνεται διαρκώς στις ένστολες δυνάμεις, προκειμένου να μην χρησιμοποιηθούν από την αντίδραση σε κανενός είδους καταστολή, ή εκτροπή, ή εκείνος που θεωρεί εκ προοιμίου ότι ο στρατός και η αστυνομία είναι στην πλήρη κυριότητα της άρχουσας τάξης;

Αλήθεια, τι σόι επαναστάτης είναι εκείνος που θεωρεί ότι το λαϊκό κίνημα δεν πρέπει να διεκδικήσει στο πλευρό του τις ένοπλες δυνάμεις και την αστυνομία; Μόνο ο λαχμαντζούν. Δηλαδή μόνο εκείνος που δεν θέλει να υπάρξει κανένα πραγματικά πλειοψηφικό λαϊκό ρεύμα, ούτε επιθυμεί να θέσει θέμα ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής στην ημερήσια διάταξη. Όλα τα άλλα είναι φτηνές δικαιολογίες, για να μην πούμε τίποτε χειρότερο.

Αν λοιπόν το λαϊκό κίνημα δεν έχει το δικαίωμα να απευθυνθεί στις ένοπλες δυνάμεις και την αστυνομία, τότε πώς πρέπει να χαρακτηρίσουμε την στάση και τις επίσημες ανακοινώσεις των οργανώσεων που εκφράζουν τους ένστολους; Όσοι διαβάσουν προσεκτικά την ανακοίνωση των συνδικαλιστών της Π.Ο.ΑΣ.Υ. που ζητούν, μετά από εικονική επικήρυξη, την σύλληψη της τρόϊκας, την ανοικτή επιστολή των εν ενεργεία αξιωματικών του ΣΥΣΜΕΔ στους βουλευτές να καταψηφίσουν τα μέτρα και τον περιορισμό της εθνικής μας κυριαρχίας, τις αναλυτικές θέσεις των αποστράτων της ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ. για προστασία της συνταγματικής νομιμότητας, καταλαβαίνουν καλά τον αναβρασμό που υπάρχει στους χώρους αυτούς, καθώς η κατάσταση γίνεται μέρα με την μέρα αβίωτη. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι οι ίδιοι οι ένστολοι έχουν θέσει το καθ’ όλα υπαρκτό και καίριο ερώτημα των ημερών μας: με τον λαό για να ανατραπεί το καθεστώς, ή με το καθεστώς ενάντια στον λαό και την χώρα.

Τι προτείνει λοιπόν ο ανώνυμος σχολιογράφος; Να κάνουμε γαργάρα το δίλημμα που θέτουν οι ίδιοι οι ένστολοι, ή να πούμε ξεκάθαρα σ’ όλους τους ένστολους ότι εσείς ανήκετε εκ φύσεως στην επίσημη εξουσία και πρέπει να κάνετε ότι σας λένε; Αυτή πρέπει να είναι η στάση ενός επαναστάτη, ενός κομμουνιστή; Ή μήπως αυτή είναι η στάση ενός τυπικού λακέ της άρχουσας τάξης που πασχίζει να την διευκολύνει για να ελέγξει τις αντιδράσεις που παίρνουν χαρακτήρα χιονοστιβάδας μέσα στον στρατό και την αστυνομία;

Τι είναι όλοι αυτοί που κάνουν αυτές οι δηλώσεις; Ανάμεσά τους είναι βέβαια και αρκετά μέλη και φίλοι του ΚΚΕ. Ή μήπως είναι κι αυτοί διαταραγμένοι και δόλιοι; Κι επομένως αντί να προσπαθήσουμε να τους εντάξουμε σ’ ένα ευρύ λαϊκό μέτωπο, όπως προτείνει το ΕΠΑΜ, θα πρέπει να τους εξοστρακίσουμε με κάθε τρόπο;

Όποιος δεν βλέπει, γιατί δεν θέλει, ή γιατί υπακούει σε ιδεοληψίες και άλλες σκοπιμότητες, τον αναβρασμό που επικρατεί και στις τάξεις των ενστόλων, όπως και όλου του λαού. Όποιος θεωρεί ετούτες τις ιστορικές ώρες τους ένστολους στο σύνολό τους αντιδραστικούς, ή αμφισβητεί τον πατριωτισμό του μεγάλου μέρους των Ελλήνων στρατιωτικών και αστυνομικών, τότε αυτός είναι ο προβοκάτορας, γιατί αντιστρέφει επικίνδυνα την πραγματικότητα. Κι όχι μόνο αυτό. Δίνει το αναγκαίο πάτημα που αποζητά η εξουσία για να επέμβει κατασταλτικά στις γραμμές των ενόπλων δυνάμεων και της αστυνομίας ώστε να συντριβεί η αναταραχή και συντεταγμένα τα σώματα αυτά να λειτουργήσουν με τον αντιδραστικό τρόπο που θέλει η άρχουσα τάξη. Αυτό επιθυμεί και ο ανώνυμος σχολιογράφος; Γι’ αυτό καταγγέλλει την αναφορά μου στις ένοπλες δυνάμεις και στην αστυνομία; Εκεί αποσκοπεί η όλη υπόθεση;

Μάλλον, αν κρίνουμε από τον ισχυρισμό ότι η αφεντομουτσουνάρα μου «καλεί το στρατό και την αστυνομία και από δίπλα και το ΚΚΕ και το λαϊκό κίνημα να υπερασπιστούν το αστικό Σύνταγμα και εξουσία από τα αστικά κόμματα που το εφαρμόζουν.» Ώστε έτσι! Σύμφωνα με τον ανώνυμο σχολιογράφο του Ριζοσπάστη το σημερινό «μαύρο μέτωπο» δεν έχει κάνει πατσαβούρι το σύνταγμα, δεν έχει καταπατήσει κάθε έννοια συνταγματικής τάξης, αλλά αντίθετα εφαρμόζει το «αστικό σύνταγμα»! Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει καμιά κοινοβουλευτική εκτροπή και ο Παπαδήμος είναι ο καθ’ όλα συνταγματικά νόμιμος πρωθυπουργός της χώρας. Τέτοια απολογητική της σημερινής κατάστασης, ούτε ο Βενιζέλος δεν θα την τολμούσε.

Από την άλλη, γιατί είναι κακό και επιλήψιμο να υπερασπίζεται ο λαός και το κίνημά του το αστικό σύνταγμα; Ιδίως όταν η επίσημη εξουσία το έχει κάνει κουρελόχαρτο. Ποια ανώτερη επαναστατική αρχή απαιτεί από τον λαό και το κίνημά του να παραιτηθεί από μόνος του από την υπεράσπιση των ελευθεριών που εγγράφονται στο αστικό σύνταγμα; Ή μήπως τον ανώνυμο σχολιογράφο δεν τον ενδιαφέρουν οι ελάχιστες λαϊκές ελευθερίες που έχουν απομείνει και επομένως είτε υπάρχουν, είτε δεν υπάρχουν του είναι αδιάφορο;

Ας μιλήσουμε σοβαρά. Ποιο είναι το πρωταρχικό πρόβλημα σήμερα της κυβέρνησης Παπαδήμου και των ξένων επικυρίαρχων; Το πρόβλημα της νομιμοποίησης. Το γεγονός δηλαδή ότι τόσο μέσα στον λαό, όσο και με βάση την έννομη συνταγματική τάξη της χώρας η κυβέρνηση Παπαδήμου είναι παράνομη και ως εκ τούτου οι υπογραφές της μπορούν να ακυρωθούν με ευκολία από μια άλλη Βουλή που θα απηχεί το αίσθημα του λαού. Δείτε τι είπε ο Βενιζέλος μόλις χθες μετά την συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας: «αυτό το οποίο τίθεται ως προϋπόθεση από τους εταίρους μας είναι να υπάρχει η βεβαιότητα πως η Ελλάδα δεσμεύεται και πως το κράτος μας, η Πολιτεία μας, έχει συνέχεια. Και ότι οι δεσμεύσεις θα τηρηθούν όχι μόνο από την παρούσα κυβέρνηση και από την παρούσα Βουλή αλλά και από την επόμενη Βουλή, δηλαδή από την επόμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και από την επόμενη κυβέρνηση, όποια κι αν είναι αυτή.»

Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι το διακύβευμα για τους επικυρίαρχους της ΕΕ δεν είναι απλά να υπογράψει ο Παπαδήμος και οι υπόλοιποι δοσίλογοι, αλλά να θεωρηθούν οι υπογραφές αυτές νόμιμες και δεσμευτικές για τον ελληνικό λαό και κράτος. Ξέρουν όλοι τους πολύ καλά ότι το καθεστώς ανομίας και συνταγματικής ανωμαλίας που έχουν στήσει είναι εύκολο να ανατραπεί και οι υπογραφές να ακυρωθούν. Βλέπετε δεν μπορεί να υπάρχει πολιτειακή συνέχεια με ένα καθεστώς παρανομίας.

Μπροστά σ’ αυτό το γεγονός ποια πρέπει να είναι η στάση του λαϊκού κινήματος; Να δηλώσει ότι το αστικό σύνταγμα εφαρμόζεται από τα αστικά κόμματα, όπως ισχυρίζεται ο ανώνυμος σχολιογράφος; Ή να υποστηρίξει με κάθε τρόπο και μέσο πάλης το γεγονός ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου, όπως και η υπάρχουσα σύνθεση της Βουλής, είναι παράνομη συνταγματικά και δεν μπορεί να δεσμεύει την χώρα και τον λαό της; Γιατί κάτι μου λέει ότι η πρώτη επιλογή είναι υπέρ της άρχουσας τάξης, ενώ η δεύτερη είναι η μόνη δυνατή για όλους όσοι αντιπαλεύουν την σημερινή κατάσταση; Επομένως όποιος θεωρεί δευτερεύον, ασήμαντο, ή πολύ χειρότερα, ανύπαρκτο το ζήτημα της παραβίασης ακόμη κι αυτού του αστικού συντάγματος, τότε – ίσως χωρίς να το γνωρίζει – δουλεύει για το δοσιλογικό καθεστώς και τους επικυρίαρχους.

Δεν θα ασχοληθώ άλλο με τις επικλήσεις του ανώνυμου σχολιογράφου για το πόσο «έμπειρο κόμμα» είναι το ΚΚΕ και ποιος ακριβώς θέλει να στήσει παγίδες στον λαό και το κίνημά του για να το αφοπλίσει και να το παραδώσει ανήμπορο, διαλυμένο και κατακερματισμένο στην άρχουσα τάξη. Η πράξη είναι πάντα ο υπέρτατος κριτής της αλήθειας. Απλά θα σημειώσω ότι όποιος σήμερα δεν επιδιώκει την ενότητα του λαϊκού κινήματος μέσα από ένα ενιαίο μέτωπο ενάντια στο «μαύρο μέτωπο». Όποιος αποδέχεται εκ προοιμίου την νομιμότητα του αντιδραστικού καθεστώτος που επιβάλλεται, αλλά και το αποκλειστικό προνόμιο της άρχουσας τάξης να χειρίζεται τις ένοπλες δυνάμεις και την αστυνομία, τότε αυτός δεν μπορεί να μιλά εκ μέρους του λαού, των εργαζομένων και του κινήματός τους. Χωρίς καν να το καταλάβει έχει διαβεί τον Ρουβικώνα και βρίσκεται στην αντίπερα όχθη.

Εμείς σαν ΕΠΑΜ αντί να μείνουμε σε μια γενικόλογη και αφηρημένη επίκληση στους αγώνες για την αποτροπή των μέτρων, κάναμε μια πολύ συγκεκριμένη και άμεσα υλοποιήσιμη πρόταση:

Πρώτον: Μπορεί και πρέπει να αναδειχθεί ένα ενιαίο μέτωπο όλων των αντιμνημονιακών δυνάμεων, εδώ και τώρα με κύριο και βασικό πρόταγμα την ακύρωση των συμφωνιών ξεπουλήματος λαού και χώρας.

Δεύτερο: Να παραιτηθούν οι δυνάμεις, που έστω και στα λόγια έχουν αντιταχθεί στις συμφωνίες, από το κοινοβούλιο ώστε να βαθύνει η πολιτική κρίση και να υπογραμμιστεί το πρόβλημα νομιμοποίησης της υπάρχουσας Βουλής και κυβέρνησης.

Τρίτο: Το σύνολο των αντιμνημονιακών δυνάμεων να μιλήσουν εκ μέρους της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού και να απαιτήσουν την εδώ και τώρα την διάλυση της Βουλής έτσι ώστε να πάμε με δημοκρατικούς όρους σε άμεσες εκλογές.

Τέταρτο: Να καλέσουν τις ένοπλες δυνάμεις και την αστυνομία να μην επέμβουν στην πολιτική διαμάχη και προασπιστούν την δημοκρατία στο πλευρό του λαού.  

Στην πράξη το κάλεσμα αφορά στις αντιμνημονιακές δυνάμεις, οι οποίες αντί να κάθονται και να ασκούν νομοταγή αντιπολίτευση από την κοινοβουλευτική γωνιά τους, να προχωρήσουν άμεσα στην δημιουργία συνθηκών δυαδικής εξουσίας σε μια χώρα όπου το καθεστώς ανωμαλίας και εκτροπής έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο κοινοβουλευτικό όριο.

Κανενός είδους ενότητα οργανωτική, πολιτική, ή ιδεολογική δεν προϋποτίθεται για μια τέτοια κίνηση ενιαίου μετώπου. Πρόκειται για μια κίνηση που θα επιβάλει τις εκλογές με τους όρους του λαϊκού κινήματος και όχι με τους όρους των Μερκοζί και των ντόπιων δοσιλόγων. Όταν επιτευχθεί ο στόχος η κάθε αντιμνημονιακή δύναμη μπορεί να προχωρήσει μόνη της, ή μαζί με άλλες κατά πώς νομίζει στην εκλογική αναμέτρηση.

Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο; Και βέβαια. Αρκεί να συμφωνήσουν οι ηγεσίες των λεγόμενων κομμάτων της αριστεράς, διότι αυτές αποτελούν το βασικό εμπόδιο σε οποιαδήποτε πρωτοβουλία ενιαίου μετώπου έχει υπάρξει κατά καιρούς.

Συμφωνούν μ’ αυτήν; Όχι. Αντιπροτείνουν κάτι άλλο; Ναι. Ζητούν και οι δυο εκλογές και όποιος αποδέχεται τα δικά τους προτάγματα να μπει στα ψηφοδέλτιά τους. Από ποιον ζητούν εκλογές; Από τον Παπαδήμο και τον Παπούλια. Ζητούν δηλαδή εκλογές όποτε και όπως βολεύει το καθεστώς. Νομιμοποιώντας έτσι το καθεστώς και διασφαλίζοντας στην πράξη ότι η επόμενη Βουλή θα είναι συνέχεια της σημερινής, όπως ακριβώς θέλει ο Βενιζέλος και τα μεγάλα αφεντικά της ΕΕ.

Και μέχρι να μας επιτρέψουν τις εκλογές, τι κάνουμε; Καταδικάζουμε μεγαλοφώνως τις επιβαλλόμενες πολιτικές, καταγγέλουμε εκ του ασφαλούς, δίνουμε εικονικές μάχες οπισθοφυλακής για να συντηρούμε την αυταπάτη στα μέλη και τους οπαδούς μας ότι κάτι κάνουμε και για όλα τα υπόλοιπα δεν μας καίγεται καρφί. Στάχτη και μπούρμπερη αν ξεπουληθεί η χώρα, ας κόψει τον λαιμό του ο λαός. Ίσως ο λαός να μην μπορεί να περιμένει, αλλά οι ηγεσίες μπορούν. Οι ηγεσίες της αριστεράς μπορούν να περιμένουν πότε θα τους δώσει την άδεια το «μαύρο μέτωπο» να πάνε σε εκλογές. Αν τους την δώσει ποτέ! Κι αν μέχρι τότε ο μισός πληθυσμός θα σέρνεται στην πλήρη ανέχεια και ο άλλος μισός θα βιώνει συνθήκες δουλοπαροικίας, δεν τρέχει τίποτε. Αρκεί οι κομματικοί μηχανισμοί να είναι νόμιμοι και το κρατικό χρήμα να τρέχει.

Αλήθεια, πώς θα ονόμαζε την τακτική αυτή ο ανώνυμος σχολιογράφος του Ριζοσπάστη, αν δεν την είχε η ηγεσία του ΚΚΕ και την είχαμε προτείνει εμείς; Όταν δε δώσει η σημερινή αριστερά την πολυπόθητη ευκαιρία στην άρχουσα τάξη να ελέγξει στρατό και αστυνομία για να αναστείλει βασικές λαϊκές ελευθερίες του συντάγματος, τότε να δείτε χαρές και πανηγύρια από τον ανώνυμο σχολιογράφο, ο οποίος δικαίως θα μας κατατροπώσει λέγοντας πώς απλώς τα αστικά κόμματα εφαρμόζουν το αστικό σύνταγμα!

Όταν η πολιτική αλητεία αποκτά ονοματεπώνυμο: Κίνηση Πολιτών Άρδην

Επειδή πρέπει οπωσδήποτε να ανοίξει ο δρόμος για την εφαρμογή των συμφωνιών που ψηφίστηκαν το βράδυ της 12^ης Φεβρουαρίου και να ξεπουληθεί η χώρα στους ισχυρούς της ΕΕ, καλούνται όλες οι εφεδρείες του συστήματος. Παρών δήλωσε και η αποκαλούμενη Κίνηση Πολιτών Άρδην, μια κίνηση χωρίς πολίτες με σκοπό να υπερασπιστεί την νέα κατοχή υπό καθεστώς ευρώ και ΕΕ. Η εν λόγω κίνηση με ανακοίνωσή της στις 14/2 ανακάλυψε ότι ο πράκτορας της Γερμανίας Δ. Καζάκης (και είναι αποδεδειγμένα πράκτορας γιατί ζητά την επιστροφή στην δραχμή, που κατά τους σκοτεινούς εγκεφάλους της ανύπαρκτης κίνησης αποτελεί πολιτική επιλογή της Γερμανίας) αποζητά να γίνει πραξικόπημα στην χώρα. Αφορμή η συνέντευξη στο newsbomb (13/2/2012). Όπως θα διαπιστώσει οποιοσδήποτε έχει σώας τα φρένας και είναι καθαρός από σχέσεις με το «βαθύ κράτος», κάτι για το οποίο δεν είμαστε καθόλου σίγουροι όσον αφορά τους επώνυμους καθοδηγητές της εν λόγω κίνησης, θα διαπιστώσει διαβάζοντας την εν λόγω συνέντευξη τα εξής απλά:

Πρώτον: αυτό που διαπερνά την τοποθέτηση είναι η ανάγκη ενός ενιαίου μετώπου όλων των αντιμνημονιακών δυνάμεων, εδώ και τώρα με κύριο και βασικό πρόταγμα την ακύρωση των συμφωνιών ξεπουλήματος λαού και χώρας.

Δεύτερο: να παραιτηθούν οι δυνάμεις, που έστω και στα λόγια έχουν αντιταχθεί στις συμφωνίες, από το κοινοβούλιο ώστε να βαθύνει η πολιτική κρίση.

Τρίτο: το σύνολο των αντιμνημονιακών δυνάμεων να μιλήσουν εκ μέρους της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού και να απαιτήσουν την εδώ και τώρα διάλυση της Βουλής έτσι ώστε να πάμε με δημοκρατικούς όρους σε εκλογές.

Τέταρτο: να καλέσουν τις ένοπλες δυνάμεις και την αστυνομία να μην επέμβουν στην πολιτική διαμάχη.   

Στην πράξη το κάλεσμα αφορά στις αντιμνημονιακές δυνάμεις, οι οποίες αντί να κάθονται και να ασκούν νομοταγή αντιπολίτευση από την κοινοβουλευτική γωνιά τους, να προχωρήσουν άμεσα στην δημιουργία συνθηκών δυαδικής εξουσίας σε μια χώρα όπου το καθεστώς ανωμαλίας και εκτροπής έχει ξεπεράσει κάθε κοινοβουλευτικό όριο.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Δ. Καζάκη στο newsbomb.gr, (13/2/2012):

κ. Καζάκη, χτες είχαμε διαδηλώσεις, φωνές, επεισόδια, φωτιές. Το νέο μνημόνιο, όμως, πέρασε ακάθεκτο από τη Βουλή. Στα στόματα όλων των Ελλήνων, η ερώτηση είναι μία: «Και τώρα τι γίνεται;».

Υπάρχει τεράστιο ζήτημα. Η χώρα δεν έχει κυβέρνηση. Στην ουσία. Όχι μόνο σε επίπεδο πρωθυπουργικού ανασχηματισμού, επειδή παραιτήθηκαν κάποιοι υπουργοί. Έχουμε παραδώσει τη χώρα ολοσχερώς στους ξένους δανειστές. Τώρα είναι η ώρα, οι δυνάμεις που αντιτάχθηκαν σε όλο αυτό να συγκροτήσουν ένα ενιαίο μέτωπο.

Πώς μπορεί να γίνει αυτό;

Με μια κοινή δήλωση. Να εκφράσουμε την αντίθεση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Και περί της πλειοψηφίας πρόκειται, παρότι οι πραιτοριανοί της κυβέρνησης έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μη φανεί η χτεσινή λαοθάλασσα. Ήταν η μεγαλύτερη συγκέντρωση από την απελευθέρωση, και είναι πραγματικά κρίμα που μπαχαλάκηδες και πραιτοριανοί κατάφεραν, με τις γνωστές τακτικές τους, να μη φτάσει ο κόσμος στην πλατεία Συντάγματος.

Τι θα λέει αυτή η κοινή δήλωση;

Θα καλέσουμε τις Ένοπλες Δυνάμεις να τεθούν σε επαγρύπνηση και επιχειρησιακή ετοιμότητα, παραμένοντας μέσα στα στρατόπεδα. Θα καλέσουμε την Αστυνομία να συλλάβει το δοτό πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τύποις. Θα καλέσουμε τους δημοσίους υπαλλήλους, στο χώρο της εργασίας τους, να αναλάβουν τη δημόσια διοίκηση. Προσέξτε: δε μιλώ για συνταγματική εκτροπή. Το αντίθετο. Πρόκειται για μια κίνηση περιφρούρησης του Συντάγματος, βάσει του ακροτελεύτιου άρθρου του 120, διότι αυτά τα μέτρα δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστούν!

Διότι είναι αδιανόητο ακόμη και να το σκεφτώ ότι η χώρα θα συνεχίσει με ένα τέτοιο πρωθυπουργό, με μια τέτοια διακυβέρνηση. Ποιος αποδέχεται σήμερα τον Βενιζέλο ως υπουργό Οικονομικών, την ώρα που το κόμμα του κατέρρευσε; Ποιος αποδέχεται τον Αντώνη Σαμαρά που έλεγε χτες αυτές τις κουταμάρες περί ανάπτυξης της χώρας, τις οποίες ο ίδιος κατήγγειλε πριν από λίγους μήνες;

Ποιοι θα υπογράφουν ένα τέτοιο κείμενο;

Οι ηγεσίες της Αριστεράς θα πρέπει αναλάβουν την ιστορική ευθύνη σε συντονισμό με τις υπόλοιπες δυνάμεις που αντιτάχθηκαν σε όλο αυτό. Οι δυνάμεις της Αριστεράς, που αντιτάχθηκαν στα μνημόνια, πρέπει να παραιτηθούν από το Κοινοβούλιο, ώστε να μη νομιμοποιούν με την παρουσία τους μια εκτεθειμένη στον ελληνικό λαό κυβέρνηση.

Και, άρα, να οδηγηθούμε σε εκλογές.

Δε φτάνει αυτό. Πρέπει και να περιφρουρήσουμε αυτές τις εκλογές. Γιατί, αν τις αφήσουμε να διεξαχθούν υπό τον Λουκά Παπαδήμο και την κυβέρνησή του, τότε η βία και νοθεία του ’61 θα μοιάζουν με παιδική χαρά.

Με ποιον τρόπο θα περιφρουρηθούν οι εκλογές;

Όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα. Να αναλάβουν οι δικαστές. Ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου, ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας να αναλάβουν τη διεξαγωγή των εκλογών, χωρίς τη διαμεσολάβηση της Singular ή οποιουδήποτε άλλου ιδιώτη καταμετρητή ψήφων. Ωστε να διασφαλίσουμε ότι το αποτέλεσμα θα είναι αυτό που πραγματικά ψήφισε ο ελληνικός λαός.

Να συμπεράνω ότι έχετε αναλάβει προσωπικά την πρωτοβουλία να έρθετε σε επαφή με την κυρία Παπαρήγα και τον κ. Τσίπρα και να τους καταθέσετε την πρότασή σας;

Ναι. Βρίσκομαι ήδη σήμερα σε μια διαδικασία συνεννόησης με την κυρία Παπαρήγα και αύριο θα κάνω το ίδιο και με τον κ. Τσίπρα. Οι επαφές με τις υπόλοιπες, εξωκοινοβουλευτικές, δυνάμεις που βλέπουν θετικά μια τέτοια προοπτική έχουν ολοκληρωθεί νωρίτερα.

Σε περίπτωση που οι δύο ηγέτες δε δεχτούν την πρότασή σας και κινηθούν πιο «θεσμικά» -όπως έχουν κάνει μέχρι τώρα- τι προβλέπετε ότι θα συμβεί;

Να το ξεκαθαρίσω: Η πρότασή μου είναι μεν ακραία, αλλά είναι και θεσμική. Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουν ότι δε ζούμε μια ομαλή κοινοβουλευτική περίοδο. Στόχος της πρότασης είναι η τήρηση του Συντάγματος, ώστε να αποφύγουμε τα χειρότερα. Αν δεν κινηθούμε γρήγορα, ακριβώς για να προστατεύσουμε το Σύνταγμα που παραβιάζεται από κόμματα και κυβέρνηση, θα χυθεί αίμα. Όχι μόνο από τους πραιτοριανούς, αλλά και από τον κόσμο που πια δε θα έχει καμία ελπίδα.

Η Αριστερά πρέπει να σκεφτεί ώριμα. Διότι, τι είναι η Αριστερά, αν όχι μια δύναμη ανατροπής; Ανατροπής, μιας κατάστασης που είναι χειρότερη από χούντα; Γιατί υπάρχουν, αν όχι γι’ αυτό;

Προσέξτε: δε λέμε να ενωθούμε. Δεν είναι αυτή η πρότασή μας. Μιλάμε για μια σύμπραξη, ώστε να οδηγηθούμε σε εκλογές. Ενόψει της κάλπης, κάθε κόμμα ξεχωριστά θα καταθέσει τις προτάσεις του και θα αποφασίσει ο ελληνικός λαός.

Ουσιαστικά, λέμε να εκβιάσουμε τους εκβιαστές και τους τρομοκράτες. Λέμε να προχωρήσουμε σε μα εκλογική διαδικασία που θα διασφαλίζει ότι θα καταγραφεί η πραγματική βούληση του ελληνικού λαού, γιατί αν την αφήσουμε στα χέρια αυτών των κυρίων…

Κι αν αυτό δε γίνει; Τι φέρνει η επόμενη μέρα, η εποχή του νέου μνημονίου, για τον Ελληνα πολίτη;

κ. Χριστοφορίδη, αν εφαρμοστεί το συγκεκριμένο μνημόνιο και τα άλλα μέτρα που έρχονται, μετά από δύο-τρεις μήνες η κατάσταση στην Ελλάδα θα είναι αβίωτη. Είναι ζήτημα αν ο μισός πληθυσμός θα μπορεί να τραφεί. Αν θα έχει, δηλαδή, την αγοραστική δύναμη να αγοράσει έστω και τα απαραίτητα. Μην ξεχνάτε ότι, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, 3 εκατομμύρια Έλληνες ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας το 2010. Προσθέστε σε αυτούς, τους ακόμη περισσότερους του 2011 και του 2012. Ο χειμώνας που ζούμε είναι χειρότερος από αυτόν του ’41-’42. Γνωρίζω προσωπικά την περίπτωση μιας 27χρονης μητέρας που αυτοκτόνησε, αφού αναγκάστηκε να κλείσει το ψιλικατζίδικό της και ο άντρας της ήταν άνεργος. Μιλάμε για αίμα που ήδη τρέχει. Καθημερινά. Ποιος εμποδίζει τους ανθρώπους που βλέπουν τα παιδιά τους να πεθαίνουν επειδή δεν έχουν γάζες τα νοσοκομεία… Πόσο δύσκολα μπορεί να στρίψει η βίδα του κόσμου και το αίμα να χυθεί ποτάμια;

Σχετικά με το Βιβλίο, "Μακεδονία: Οι φυλές και το Μέλλον τους"

Επειδή ο σκοταδισμός με σύμμαχο την άγνοια μπορεί να ευνουχίσει πνευματικά και ηθικά τον οποιοδήποτε, ξεκαθαρίζω τα εξής πολύ απλά:

Πρώτο: Η μετάφραση έγινε το 2004 και όχι το 2006 και το συγκεκριμένο βιβλίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Οδυσσέας. Δυστυχώς ο εκδότης θεώρησε πρέπον να πετσοκόψει την ιστορική επιμέλεια που συνόδευε την μετάφραση, όπου αποτυπωνόταν ανάγλυφα και η θέση του μεταφραστή. Μάλιστα, ο εκδότης συνόδευσε το βιβλίο με μια δική του εισαγωγή εξαιρετικά προσβλητική για το έργο και τον Βρετανό συγγραφέα. Η εισαγωγή αυτή είναι πέρα για πέρα μύθευμα και προϊόν σκοπιμότητας.

Δεύτερο: Ο Μπρέιλσφορντ δεν υπήρξε ποτέ πράκτορας των Βρετανών. Αντίθετα ανήκε στην αντιϊμπεριαλιστική τάση του Ανεξάρτητου Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας, το οποίο ιδρύθηκε την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα, και ασκούσε δριμύτατη κριτική στην ιμπεριαλιστική πολιτική της Βρετανίας παγκόσμια, αλλά και στα Βαλκάνια ιδιαίτερα. Κάτι που τότε, αλλά και αργότερα δεν τόλμησε να κάνει κανείς πούρος εθνικόφρων. Ούτε υποστήριξε ποτέ την ανεξάρτητη Κρητική Πολιτεία. Το βιβλίο του μάλιστα αποτελεί τρανή απόδειξη του πόσο βαθιά ριζωμένο ήταν το αίτημα της ένωσης στους Κρητικούς.

Τρίτο: Ο συγγραφέας πολέμησε στον πόλεμο του 1897 με την μεριά των Ελλήνων στις τάξεις της διεθνούς ταξιαρχίας υπό τον Ριτσότι Γαριβάλδι (ανιψιό του γνωστού Γαριβάλδι). Άφησε και σχετικά απομνημονεύματα. Η διεθνής ταξιαρχία των φιλελλήνων, αλλά και η ταξιαρχία Σμολένσκι έξω από τον Βόλο, ήταν οι μόνες μονάδες του ελληνικού στρατού που πολέμησαν με σθένος και απαράμιλλη ανδρεία εναντίον των Οθωμανών, όταν ο διάδοχος Κωνσταντίνος και οι επιτελείς του είχαν σαν αποστολή να σημαίνουν διαρκώς υποχώρηση με σκοπό να οδηγηθεί ο ελληνικός στρατός σε μια ατιμωτική ήττα ώστε να επιβληθεί κατόπιν ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος στην Ελλάδα. Όπως και έγινε.

Τέταρτο: Η πρώτη έκδοση του βιβλίου έγινε το 1906 και από τότε αποτέλεσε βασική βιβλιογραφική αναφορά για την κατάσταση της Οθωμανικής Μακεδονίας πριν και μετά την εξέγερση του Ίλιντεν (1903). Είτε συμφωνεί κανείς, είτε διαφωνεί με τα συμπεράσματα του συγγραφέα, κανείς και ποτέ δεν τόλμησε να αμφισβητήσει από ιστορική σκοπιά την πληρότητα και την ακρίβεια των παρατηρήσεων και των στοιχείων που αναφέρει. Αυτό που διαπιστώνει ο συγγραφέας εκείνη την εποχή, ήταν το γεγονός ότι η Οθωμανική Μακεδονία αποτελούνταν από διάσπαρτες εθνότητες, τόσο ανάκατες μεταξύ τους, που δεν θα μπορούσε κανένας εθνικός αλυτρωτισμός να επιβληθεί στην τότε Μακεδονία, παρά μόνο μέσα από ανελέητους διωγμούς και σφαγές των αλλοφύλων. Όπως κι έγινε.

Πέμπτο: Το βιβλίο υποστηρίζει την ανεξάρτητη από τους Οθωμανούς Μακεδονία, όπου όλες οι ανάμικτες εθνότητες θα μπορούσαν να ζήσουν ισότιμα και ειρηνικά. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, τότε είναι σίγουρο πώς η ενιαία Μακεδονία θα γινόταν αργά ή γρήγορα ο κρίκος ένωσης όλων των Βαλκανικών εθνών, όπως ήθελε και πάλευε ο Ρήγας (προφανώς κι αυτός ήταν πράκτορας των Βρετανών). Αυτό στην πράξη αποδείχτηκε ουτοπία. Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι τριχοτόμησαν την παλιά Οθωμανική Μακεδονία επιβάλλοντας μια άγρια και αιματηρή διαίρεση του πληθυσμού της.

Έκτο: Η μεγάλη συνεισφορά του συγκεκριμένου βιβλίου βρίσκεται στο γεγονός ότι αποδεικνύει ότι δεν υπήρξε ποτέ Μακεδονικό Έθνος, αλλά μόνο διάσπαρτες μακεδονικές εθνότητες (Βουλγαροσλάβοι, Έλληνες, Τούρκοι, Εβραίοι, κοκ). Αυτό έχει μεγάλη σημασία για να αντιμετωπιστεί η προπαγάνδα των Σκοπίων που μιλά για Μακεδονικό Έθνος και θεωρούσε την εξέγερση του Ίλιντεν ως εθνέγερση των Μακεδόνων. Όπως αποδεικνύει το βιβλίο, το Ίλιντεν ήταν μια κακά προετοιμασμένη εξέγερση της οργάνωσης VMRO, η οποία αν και τότε ήθελε να γίνει οργάνωση όλων των Μακεδόνων (Ελλήνων, Βουλγαροσλάβων, Τούρκων, Εβραίων, κοκ) δεν το πέτυχε και τελικά κατέληξε να αλωθεί από τον Βουλγαρικό αλυτρωτισμό.

Έβδομο: Όλα αυτά οδηγούν αβίαστα στο συμπέρασμα πώς η αληθινά πατριωτική και δημοκρατική στάση στο ζήτημα των Σκοπίων δεν μπορεί να είναι εκείνη που επικεντρώνει στο όνομα αυτού του κράτους. Είναι αδιάφορο πώς θα ονομάζονται τα Σκόπια. Το μεγάλο πρόβλημα είναι η ίδια η ύπαρξή τους ως προϊόν ανοιχτής ιμπεριαλιστικής επέμβασης και διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας. Ότι όνομα κι αν αποκτήσουν. Δεν μπορεί κανένας αληθινός πατριώτης και δημοκράτης να ανέχεται κρατίδια-υβρίδια, προτεκτοράτα, τετελεσμένα προϊόντα πολέμου και επέμβασης των Μεγάλων Δυνάμεων. Γι' αυτό και η άποψή μου είναι ότι τα Σκόπια, όπως και το Κόσοβο, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, κοκ, συνιστούν παρά φύση κρατίδια, τα οποία θα πρέπει να εκλείψουν και να ενσωματωθούν σε μια ενιαία και αδιαίρετη δημοκρατική Γιουγκοσλαβία. Αυτή είναι η θέση μου και αυτή υπεράσπιζα με την μετάφραση του συγκεκριμένου βιβλίου.

Όγδοο: Όσοι μιλούν για "ελληνική Μακεδονία", λειτουργούν όπως τυπικά λειτούργησε η προδοτική εθνικοφροσύνη σ' ολόκληρη την ιστορία του τόπου μας. Ως διατεταγμένοι πράκτορες των Μεγάλων Δυνάμεων και των σχεδίων τους. Κι αυτό γιατί αφενός προσπαθούν να αποσπάσουν την προσοχή από την αληθινά πατριωτική και δημοκρατική θέση που πρέπει να έχει κανείς για το ζήτημα και από την άλλη προτείνουν πρόστυχους αλυτρωτισμούς, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, τους Γερμανούς και άλλους μεγάλους για να πυροδοτήσουν πολέμους για επαναχάραξη συνόρων. Όπως ακριβώς κάνουν σήμερα ενισχύοντας τον Σκοπιανό "Μακεδονικό" αλυτρωτισμό, τον Αλβανικό αλυτρωτισμό, τον Βουλγαρικό αλυτρωτισμό και πάει λέγοντας. Οι δικοί μας εθνικόφρονες, δήθεν πατριώτες, είναι η εγχώρια εκδοχή του ξενοκίνητης μαφίας του UCK και των άλλων συμμοριών που χρηματοδοτεί και ενισχύει ο δυτικός ιμπεριαλισμός στα Βαλκάνια για να κρατά διαρκώς αντιμέτωπους τους λαούς της περιοχής.

Δημήτρης Καζάκης

Γιατί διακόπηκε η "Εκπομπή ΑΕ" στο Ράδιο 9

Η "Εκπομπή ΑΕ" στο Ράδιο 9 διέκοψε την λειτουργία της διότι οι συντελεστές της δεν μπορούν να συμμορφωθούν με τις "άνωθεν υποδείξεις". Ήδη από τις 9 Φεβρουαρίου και ημέρα Πέμπτη, οι ενημερωτικές εκπομπές του σταθμού πληροφορήθηκαν ότι υπάρχει "υπόδειξη" αλλαγής πλεύσης. Σύμφωνα μ' αυτήν επιτρέπεται η κριτική και μάλιστα αμείλικτη στο εσωτερικό πολιτικό σύστημα, αλλά επ' ουδενί δεν πρέπει να τεθεί στο στόχαστρο το νέο μνημόνιο, η τρόικα, το ευρώ και η ΕΕ. Σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη του σταθμού το μνημόνιο πρέπει να "περάσει" οπωσδήποτε. Η "γραμμή" που δόθηκε ήταν απολύτως σαφής: "πολύ κακό το νέο μνημόνιο, αλλά τι να κάνουμε δεν έχουμε άλλη λύση".
Παρά την "άνωθεν υπόδειξη" η Εκπομπή ΑΕ εξέπεμψε κανονικά την Πέμπτη 9/2 αψηφώντας την νέα "γραμμή". Κατόπιν τούτου στάθηκε αδύνατη η συνέχιση της συνεργασίας διότι, όχι μόνο δεν δεχόμαστε "άνωθεν υποδείξεις", αλλά ούτε πρόκειται να υποκύψουμε στο καθεστώς της νέας κατοχής στα ΜΜΕ και στην χώρα. Οι συντελεστές της εκπομπής ανανέωσαν το ραντεβού με το κοινό τους και το σύνολο του ελληνικού λαού την Κυριακή 12/2 στις 5:00 μμ στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη (παλαιά Βουλή). Θα είμαστε όλοι εκεί.

10/9/2012
Δημήτρης Καζάκης