Στη δύνη ενός νέου παγκόσμιου πολέμου.*

Δεν γνωρίζω πόσοι έχουν αντιληφθεί ότι βρισκόμαστε μπροστά στη συντέλεια του κόσμου. Βρισκόμαστε στη δίνη ενός παγκόσμιου πολέμου, που διαρκώς κλιμακώνεται. Με ηγεσίες – ειδικά σε ΗΠΑ και Ευρώπη – που όχι μόνο δεν έχουν αίσθηση ευθύνης, αλλά ανταγωνίζονται για το ποια θα οδηγήσει την Ευρώπη και τον κόσμο όλο ταχύτερα στο ολοκαύτωμα.

Η ίδια η έννοια της διπλωματικής διεξόδου της σύρραξης που μαίνεται στην Ουκρανία δεν υφίσταται πλέον ούτε καν σαν έννοια. Οι πολεμικές κραυγές για παγκοσμιοποίηση του πολέμου με την άμεση στρατιωτική εμπλοκή του ΝΑΤΟ δίνουν και παίρνουν. Οι τρόφιμοι των ΜΚΟ διαδηλώνουν με Ουκρανικές σημαίες απαιτώντας την παγκόσμια κλιμάκωση του πολέμου με τη Ρωσία. Ούτε οι φασιστικές συμμορίες επιστράτων του μεσοπολέμου δεν τολμούσαν να απαιτήσουν κάτι τέτοιο.

Τα διδάγματα δυο παγκόσμιων πολέμων, όχι μόνο ξεχάστηκαν, αλλά πλέον μια νέα παγκόσμια σύρραξη που θα κοστίσει δεκάδες εκατομμύρια νεκρούς θεωρείται ως κάτι απολύτως φυσιολογικό και αναγκαίο. Αρκεί να συντριβεί ο διαβολικός Πούτιν και η Ρωσία.

Τι σημαίνει η εκλογική επικράτηση του Όρμπαν στην Ουγγαρία;

«Η νίκη μας είναι τόσο μεγάλη που φαίνεται από το φεγγάρι, αλλά είναι σίγουρα φανερή στις Βρυξέλλες», είπε ο Βίκτορ Όρμπαν στην αρχή της ομιλίας του μετά τον εκλογικό θρίαμβο και συμπλήρωσε: «Έπρεπε να πολεμήσουμε τις μεγαλύτερες δυνάμεις, την αριστερά στο εσωτερικό, τη διεθνή αριστερά, τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών, όλες τις οργανώσεις της αυτοκρατορίας του Σόρος, τα διεθνή μέσα ενημέρωσης και τέλος τον Ουκρανό πρόεδρο επίσης. Ποτέ πριν δεν είχαμε τόσους πολλούς αντιπάλους».

Δεν έχει άδικο. To κόμμα Fidesz του Βίκτορ Όρμπαν επικράτησε στις εκλογές της Ουγγαρίας, παρά το γεγονός ότι απέναντί του είχε ενωμένη όλη την αντιπολίτευση. Ενώ ταυτόχρονα όλο αυτό το διάστημα οι Βρυξέλλες, το Βερολίνο, το Παρίσι και η Ουάσιγκτον είχαν εξαπολύσει μια άγρια επίθεση εναντίον του Όρμπαν. Τόσο μέσα από τα ΜΜΕ, όσο και από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μήπως και φανατίσουν τους απολιτίκ νέους.

Η επίθεση κλιμακώθηκε τις τελευταίες ημέρες πριν τις εκλογές επιστρατεύοντας ακόμη και Ζελένσκι της Ουκρανίας, ο οποίος χωρίς αιδώ και με το θράσος που διακρίνει πάντα όσους λειτουργούν ως μαριονέτες, ζήτησε να καταψηφίσουν οι Ούγγροι τον Όρμπαν. Την ημέρα των εκλογών, στις 3 Απριλίου ο Ζελένσκι σ' ένα από τα συνήθη διαγγέλμά του είχε συγκεκριμένη αναφορά για την Ουγγαρία: