Προβοκάτσια με σκοπό την παγκόσμια κλιμάκωση του πολέμου

Ξαφνικά, ένας απροσδιόριστης ταυτότητας – μέχρις ώρας – πύραυλος χτυπά την αγροτική παραμεθόριο της Πολωνίας και σκοτώνει, σύμφωνα με τις επίσημες δηλώσεις, δύο άτομα. Ποιος τον εκτόξευσε και με ποιον σκοπό. Η αυθαίρετη εικασία ότι ο πύραυλος ήταν Ρωσικός και για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο χτύπησε την Πολωνία, ήταν η πρώτη αντίδραση των υπερεθνικών μέσων δήθεν ενημέρωσης, που αναζητούν τρόπους να φουντώσουν τον πόλεμο στην Ουκρανία και να του δώσουν παγκόσμιες διαστάσεις.

Από κοντά και οι πρώτες δηλώσεις του Πολωνικού καθεστώτος, του Λευκού Οίκου και των εν θερμώ συμμάχων τους, όπως επί παραδείγματι το καθεστώς κατοχής και εκποίησης της Ελλάδας. Έστω κι αν επισήμως επιφυλάχτηκαν να κατονομάσουν ευθέως τη Ρωσία. Ο κ. Στόλτενμπεργκ του ΝΑΤΟ, αν και κράτησε επιφυλάξεις, ωστόσο αναφέρθηκε στην ετοιμότητα της Συμμαχίας για την ενεργοποίηση του άρθρου 4 και 5 του καταστατικού της.

Φυσικά, η Ρωσία επίσημα αρνήθηκε το περιστατικό, διαβεβαίωσε ότι δεν υπήρξε κανένας ρωσικός πύραυλος που «ξεστράτισε» κι επίσης έκανε λόγο για «προβοκάτσια». Αλλά ποιος δίνει σημασία στο τι λέει η Ρωσία; Πάντως όχι το κρατικομονοπωλιακό καρτέλ της Δύσης, που έχει βαλθεί να γνωρίσουν και οι σημερινές γενιές τον όλεθρο ενός νέου παγκοσμίου πολέμου.

Ο πόλεμος είναι προϊόν της βαθιάς παγκόσμιας συστημικής κρίσης και των αδιεξόδων της

Το 8ο Συνέδριο, μας βρίσκει καταμεσής μιας πρωτοφανούς ιστορικής κρίσης, που αφορά όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο παγκόσμιο σύστημα πολιτικής και οικονομίας. Το κεντρικό ζήτημα είναι ότι είναι αδύνατο να επιβιώσουν έθνη, λαοί και χώρες, με όρους τυπικής ανεξαρτησίας και ελευθερίας, υπό καθεστώς παγκόσμιων αγορών χρηματιστικού κεφαλαίου. Με αυτήν την έννοια, η κρίση είναι συστημικού χαρακτήρα, δεν είναι τωρινή, αποκαλύφθηκε από το 2008 και κλιμακώνεται.

Ο πόλεμος είναι προϊόν αυτής της κρίσης και του αδιεξόδου που έχει δημιουργηθεί. Με αυτήν την έννοια, είναι ένας συστημικός πόλεμος. Δηλαδή, ο πόλεμος εξ αντικειμένου θέτει θέμα κοινωνικοοικονομικού συστήματος σε παγκόσμιο επίπεδο.

Συνεπώς, δεν πρόκειται για έναν περιορισμένο, περιφερειακό πόλεμο ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία και ούτε θα τελειώσει απλά με την επικράτηση της μιας ή της άλλης πλευράς, αλλά  έχει τη διαρκή τάση να παγκοσμιοποιηθεί.

Ο χαρακτήρας του πολέμου κρίνεται από δύο βασικά χαρακτηριστικά:

– Αν ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα, ποιας παγκόσμιας πολιτικής συνέχεια είναι αυτός ο πόλεμος;

– Ποια είναι η κυρίαρχη αντίθεση που οφείλει να λύσει αυτός ο πόλεμος;

Ο πόλεμος αυτός είναι πρωτίστως προϊόν της επίθεσης που δέχονται οι λαοί, προκειμένου να διαμορφωθεί η παγκόσμια διακυβέρνηση, μια παγκόσμια δικτατορία, που εξασφαλίζει τη ΝΤΠ υπό την απρόκλητη ηγεμονία των ΗΠΑ, των μεγάλων χρηματαγορών και των τεράστιων συγκεντρώσεων οικονομικής και πολιτικής δύναμης.

Η Pfizer, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και το σκάνδαλο διαφθοράς των 35 δισ. Ευρώ.*

Το μάθατε; Φαντάζομαι πώς όχι, διότι τα ευαγή και πάντα φιλαλήθη Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης της Ελλάδας, δεν θεωρούν την είδηση αρμόζουσα για το φιλοθεάμον κοινό της χώρας. Η πρόεδρος της Κομισιόν και μια σειρά στελέχη της αυτοκρατορικής αρχής της ΕΕ, ερευνώνται για εξαγορά, απάτη και ξέπλυμα χρήματος, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της Pfizer.

Πιο συγκεκριμένα:

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ξεκίνησε έρευνα για τις αγορές εμβολίων κατά του κορωνοϊού στην ΕΕ, εστιάζοντας ιδιαίτερα στο ρόλο της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο θέμα. Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (EPPO) είναι υποτίθεται ανεξάρτητος φορέας της ΕΕ, και αρμόδιος για τη διερεύνηση και τη δίωξη οικονομικών εγκλημάτων, συμπεριλαμβανομένων της απάτης, του ξεπλύματος χρήματος και της διαφθοράς.

Στην ανακοίνωσή του το όργανο δεν διευκρίνισε ποιος ερευνάται, ούτε ποιες συμβάσεις αποτέλεσαν αντικείμενο έρευνας. Ωστόσο, δύο άλλες υπηρεσίες εποπτείας της ΕΕ έχουν ήδη επιστήσει την προσοχή στη συμφωνία κ. φον ντερ Λάιεν και Pfizer. «Αυτή η εξαιρετική επιβεβαίωση έρχεται μετά το εξαιρετικά υψηλό δημόσιο ενδιαφέρον. Δεν θα δημοσιοποιηθούν περισσότερες λεπτομέρειες σε αυτό το στάδιο», ανέφερε η EPPO.

Η απάντηση μας στην πρόταση του Γ. Παύλου σχετικά με το “Εθνικό Ψηφοδέλτιο”

 Την από 31/10/2022 πρόταση του Γιώργου Παύλου, του Δικτύου Ελληνισμού, προς το ΕΠΑΜ, δια του προέδρου του, Δημήτρη Καζάκη, σχετικά με το αποκαλούμενο “Εθνικό Ψηφοδέλτιο”, την παραθέτουμε αυτούσια στο τέλος αυτής της ανάρτησης.

Παραθέτουμε στη συνέχεια την από 1/11/2022 απάντηση του προέδρου του ΕΠΑΜ:

Με άλλα λόγια ζητάτε από όλους τους άλλους, όλα τα “μικρά και μεγάλα” κόμματα, σχήματα και οργανώσεις να αυτοδιαλυθούν και να ενταχθούν στο δικό σας φορέα, που έχετε το απύθμενο θράσος να ονομάζεται “εθνικό ψηφοδέλτιο”, όταν δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα δικό σας αποκλειστικά κομματικό σχήμα. Και μάλιστα καλείτε όλους μας να ενταχθούμε ως πρόσωπα, αφού πρώτα ενστερνιστούμε τις δικές σας νεοπλατωνικές, αρισταρχικές αντιλήψεις, χωρίς καν να υπάρχει κάποια έστω ελάχιστη πολιτική δέσμευση σε άμεσα αιτήματα και στόχους που αφορούν στην κατάσταση του λαού και της πατρίδας. Κι αυτό το ονομάζετε εσείς συνεργασία;

Συνεργασία νοείται μόνο όταν δέχεσαι τον άλλον όπως αυτοπροσδιορίζεται και αυτοοργανώνεται, θέτοντας τη συμφωνία αποκλειστικά στα πιο άμεσα και καίρια ζητήματα που ταλανίζουν τη μεγάλη πλειοψηφία και τη χώρα. Διαφορετικά έχουμε μια από τα ίδια. Το κείμενο και η λογική του παραπέμπει έντονα σε εθνικοφροσύνη φασιστικού τύπου, μιας και ήταν η μόνη ιδεολογία που δια ροπάλου δεν αναγνώριζε το δικαίωμα στους άλλους να συγκροτούνται όπως αυτοί θέλουν και θεωρούν, να αυτοδιατίθενται πολιτικά όπως αυτοί νομίζουν και να δρουν αυτόβουλα με βάση τις δικές τους κοσμοθεωρίες και προγραμματικές αντιλήψεις. Η φασιστική εθνικοφροσύνη στην ιστορία της πατρίδας μας ήταν η μόνη που θεωρούσε ότι κατέχει – είτε εκ θεού, είτε εκ προγονικής καταγωγής – την απόλυτη αλήθεια και βάλθηκε με τη βία να καθυποτάξει τους πάντες, είτε να εξοντώσει όποιον επέμενε στη δική του αλήθεια. Η φασιστική εθνικοφροσύνη ήταν η μόνη που μιλούσε αφηρημένα για “ελληνισμό”. όταν θα έπρεπε να μιλά συγκεκριμένα για τα πιο καίρια προβλήματα του λαού και της πατρίδας. Η φασιστική εθνικοφροσύνη ήταν η μόνη που θεωρούσε “γελοία εικόνα” και διαστροφή την ύπαρξη πολλών και διαφορετικών πολιτικών κομμάτων και οργανώσεων, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι γελοίος και διεστραμένος είναι μόνο όποιος μιλά για δημοκρατία χωρίς κόμματα, όποιος ευαγγελίζεται κινήματα και “εθνικά ψηφοδέλτια” χωρίς να αναγνωρίζει την αντικειμενική ύπαρξη οργανωμένων δυνάμεων με διαφορετική κοσμοθεωρία και πρόγραμμα.