Ημερίδα την Κυριακή 28 Νοεμβρίου για την Ενότητα και τη Δράση για την ανατροπή

Η χαμερπής πολιτεία της Ελλάδας και των πολιτών της.

Αν νομίζετε ότι περνάμε δύσκολα λόγω πανδημίας, τότε, δυστυχώς, δεν έχετε επαφή με την πραγματικότητα. Η Ελλάδα παραμένει μια χρεωκοπημένη χώρα υπό καθεστώς δουλοπαροικίας του χρέους, ή πεονίας, όπως χαρακτηρίζει η επιστήμη από τις αρχές του 20ου αιώνα κάθε καθεστώς καταναγκαστικής, ή υποχρεωτικής εργασίας που επιβάλλεται σε χώρες και λαούς για την εξυπηρέτηση των χρεών τους.

Οι Ευρωπαίοι εταίροι και δανειστές αρνούνται στη χώρα μας όχι μόνο το δικαίωμα ακόμη και της πιο επίπλαστης εθνικής αυτοδιάθεσης, αλλά και της αυτονομίας. Το κοινοβούλιο σήμερα στην Ελλάδα έχει λιγότερες αρμοδιότητες απ’ ότι τα σώματα αυτοδιοίκησης των παλιών αποικιών. Όλες οι αποφάσεις για το παρόν και το μέλλον της χώρας, αλλά και του λαού της λαμβάνονται στο εξωτερικό κεκλεισμένων των θυρών.

Από νομικοπολιτική άποψη η Ελλάδα σήμερα προσιδιάζει περισσότερο στο Ελεύθερο Κράτος του Κογκό, που ιδρύθηκε το 1885 μετά από απόφαση των μεγάλων δυνάμεων της Ευρώπης στο Συνέδριο του Βερολίνου (1878-1880). Στην ιστορία των διεθνών σχέσεων, αλλά και του διεθνούς δικαίου, ήταν η πρώτη φορά όπου ιδρύθηκε κράτος υπό την άμεση κυριαρχία εταιρειών ειδικού σκοπού, με σκοπό την «αξιοποίηση» του πλούτου της κοιλάδας του ποταμού Κονγκό, αλλά και τον «εκπολιτισμό» δια του εξευρωπαϊσμού του γηγενούς πληθυσμού.

Η διεθνής κατακραυγή  για τη γενοκτονία που ακολούθησε σε βάρος του γηγενούς πληθυσμού από τα καρτέλ της πολιτισμένης Ευρώπης, εξανάγκασαν εντέλει τις μεγάλες δυνάμεις να καταργήσουν στα 1908 το ιδιότυπο αυτό κράτος και να μετατρέψουν επίσημα το Κονγκό σε αποικία. Το καθεστώς αποικίας φάνταζε τότε ως πρόοδος για το Κονγκό και του ιθαγενείς του.