ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΟΜΟΛΟΓΙΟΥΧΩΝ

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο από την αρχή χαρακτήρισε το γνωστό «κούρεμα» των φυσικών προσώπων ομολογιούχων ως ανοιχτή κλοπή. Όχι μόνο γιατί επρόκειτο για αποταμιεύσεις, ή αποζημιώσεις ζωτικές για τα ίδια τα φυσικά πρόσωπα και τις οικογένειές τους. Ούτε μόνο γιατί έγινε χωρίς καν να ζητηθεί η συγκατάθεσή τους. Διότι κυρίως έπεσαν θύματα της μεγαλύτερης απάτης σε βάρος του ελληνικού λαού, που στήθηκε επίσημα από δανειστές και κυβέρνηση με σκοπό να απαλλαγούν από τα ελληνικά κρατικά ομόλογα οι τραπεζίτες με αντάλλαγμα πολλαπλάσιες αποζημιώσεις σε ρευστό και εγγυήσεις από το ελληνικό δημόσιο. Όπως επίσης και για να αλλάξει το δίκαιο του δημόσιου χρέους, το οποίο μέχρι τότε ήταν ελληνικό και μετά το «κούρεμα» έγινε αγγλικό.

"Ε.Πα.Μ.: Την πιο βαθιά περιφρόνηση αξίζει όποιος βάζει το συμφέρον του κόμματός του πάνω από την Θράκη, την τύχη της πατρίδας και του λαού"

Τα πρόσφατα γεγονότα στη Θράκη με το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύουν, δυστυχώς, ότι και το κόμμα αυτό έχει υιοθετήσει την πεπατημένη δεκαετιών των κομμάτων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αντιλαμβάνεται την Θράκη σαν ένα χώρο χωρίς εθνική ταυτότητα και κυριαρχία, όπου μπορούν να παίζονται επικίνδυνα γεωστρατηγικά παιχνίδια σε βάρος της Ελλάδας και της ειρήνης στα Βαλκάνια με μοχλό κατασκευασμένες εθνικές μειονότητες.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στο όνομα της καταγγελίας του ντόπιου εθνικισμού υιοθετεί τις πιο επικίνδυνες και φασιστικές εκδοχές του επεκτατικού σωβινισμού της Τουρκίας και των Γκρίζων Λύκων στη Θράκη. Αντικαθιστά την υπεράσπιση της πατρίδας μ’ έναν δήθεν διεθνισμό, ο οποίος στην πραγματικότητα αποτελεί υποταγή στο ζυγό των διεθνών αγορών και των επιτελείων τους που θέλουν να διαλύσουν λαούς, έθνη, χώρες και κυρίαρχα κράτη προς το συμφέρον μιας μικρής παγκόσμιας ολιγαρχίας.

Επίσημη παρουσίαση ευρωψηφοδελτίου

 Δ. Καζάκης: «Στις 25 Μάη  θα γυρίσουμε την  κλεψύδρα ανάποδα!»

Μέσα στο κατάμεστο από κόσμο Polis Art Cafe στη Στοά του Βιβλίου, έγινε η επίσημη παρουσίαση των 42 υποψηφίων ευρωβουλευτών του Ε.ΠΑ.Μ, με κύρια χαρακτηριστικά τα πολιτικά μηνύματα αλλά και τη συγκίνηση και τις εκπλήξεις, με δηλώσεις στήριξης του Κινήματος από Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Βασίλη Λέκκα , Γιάννη Ζουγανέλη κ.α.

Εκδήλωση παρουσίασης υποψηφίων

Σε μια ανοιχτή εκδήλωση, στις 27 Απριλίου, ημέρα Κυριακή, και ώρα 11.30 το πρωί, στο Polis Art Cafe, στη Στοά του Βιβλίου, Πεσμαζόγλου 5 & Σταδίου, θα πραγματοποιηθεί η επίσημη παρουσίαση των υποψηφίων ευρωβουλευτών του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ).

Κεντρικός ομιλητής θα είναι ο Γ.Γ. του Ε.ΠΑ.Μ και υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Καζάκης.

Στην εκδήλωση θα παρευρεθούν και θα απευθύνουν χαιρετισμό προσωπικότητες από τον καλλιτεχνικό και πνευματικό κόσμο της χώρας.

Σας περιμένουμε να συζητήσουμε, να ανταλλάξουμε απόψεις και να εμψυχώσουμε τους υποψηφίους μας για τη "μάχη" που ετοιμάζονται να δώσουν στην "αρένα" των Ευρωεκλογών της 25ης Μαΐου.

Αθήνα 22 Απριλίου 2014 

Γιατί δεν μιλάει κανείς συγκεκριμένα για το χρέος;

Αν σταματήσουμε για λίγο και σκεφτούμε μακριά από τις εντυπώσεις που δημιουργούν τα μέσα μαζικής προπαγάνδας, θα δούμε ότι ο πολιτικός διάλογος στη χώρας μας – αν υποθέσουμε ότι υφίσταται κάτι τέτοιο – δεν αφορά καθόλου τα θεμελιώδη προβλήματα της κατάστασής μας. Ποιο είναι λοιπόν το βασικό, το θεμελιώδες πρόβλημα της χώρας; Το χρέος. Τι κάνουμε με το χρέος.

Υπάρχει εχέφρων άνθρωπος σήμερα στην Ελλάδα, που μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός αυτό; Δεν νομίζω. Κι όμως. Τι παρατηρούμε στις αναμετρήσεις του επίσημου πολιτικού σκηνικού; Απουσιάζει σχεδόν κάθε σοβαρή συζήτηση για το τι μπορούμε να κάνουμε με το χρέος και πώς αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί αποφασιστικά. Δείτε ειδικά τις αντιπαραθέσεις των δελφίνων για την κυβέρνηση. Το χρέος περνά στο ντούκου. Σαν κάτι εντελώς δευτερεύων.

Η Ελλάδα ήταν το δείπνο στο «πάρτι της εξόδου»!

Χαρές και πανηγύρια για τους δωσίλογους της κυβέρνησης. Πούλησαν για μια φορά ακόμη την Ελλάδα στις αγορές, δηλαδή στα συνεταιράκια τους. Με το αζημίωτο πάντα. Ταυτόχρονα φρόντισαν να υπάρξει και το απαραίτητο τρομοκρατικό χτύπημα, ώστε να εμφανιστούν ως «εγγυητές της ομαλότητας». Ενώ την Παρασκευή υποδέχτηκαν την επιτετραμμένη του Μεγάλου Αφεντικού, der große Boss, την κ. Μέρκελ, η οποία για δεύτερη φορά έρχεται να οριοθετήσει – με τον γνωστό τρόπο που τα αρπαχτικά αιλουροειδή της ζούγκλας οριοθετούν την περιοχή τους – την Ελλάδα ως δικό της οικόπεδο.

Θα προσέξατε φαντάζομαι πώς ο φερόμενος ως πρωθυπουργός του οικοπέδου, κ. Σαμαράς, κουνά ασυντόνιστα το πόδι του όταν βλέπει την κ. Μέρκελ. Είναι ο τρόπος του για να δείχνει την χαρά του στο αφεντικό του. Βλέπετε, ελλείψει εμφανούς ουράς, δεν μπορεί να κάνει ότι κάνουν και οι σκύλοι του καναπέ όταν θέλουν να κάνουν χαρές σε όποιον αναγνωρίζουν ως αφεντικό τους. Από κοντά κι ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος λόγω εκτοπίσματος του είναι αδύνατο ακόμη και να κουνήσει τα πόδια του.

Στοχάσου Έλληνα, κι αρκεί!

Σας θυμίζει τίποτε αυτή η περιγραφή; «Κάθε φορά που μια νέα κυβέρνηση έρχεται στα πράγματα, η έλευσή της ακολουθείται από μία πλήρη εκκαθάριση των δημοσίων υπηρεσιών, προκειμένου να παρασχεθούν θέσεις για τους πολιτικούς φίλους του εισερχόμενου υπουργού. Ακόμη και τα φτωχά πλάσματα που καθαρίζουν τα δημόσια σχολεία εξαρτώνται για το ψωμί τους από την τύχη των Υπουργείων στη Βουλή των Αντιπροσώπων της Αθήνας. Έχω ακούσει περιπτώσεις βιβλιοθηκονόμων και καθηγητών της αρχαιολογίας που ο διορισμός τους δεν έγινε για το επίπεδο γνώσεών τους, αλλά για τις πολιτικές υπηρεσίες τους. Να γιατί κάθε Έλληνας ενδιαφέρεται για τα πολιτικά, και γιατί δεν υστερεί ποτέ το γενικό ενδιαφέρον για το παιχνίδι των μέσα και έξω.»[1]

Την περιγραφή αυτή έκανε ο Άγγλος Γ. Μίλερ για τα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας στα τέλη του 19^ου αιώνα. Ποιος θα ισχυριστεί ότι δεν ισχύει μέχρι σήμερα; Βέβαια, εκείνη την εποχή δεν υπήρχε μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Κι έτσι όταν ένα κόμμα καταλάμβανε την κυβέρνηση συμπεριφερόταν ανοιχτά ως κατακτητής. Έδιωχνε κατά το δοκούν, δηλαδή χωρίς καν μια αιτιολογία, όλους όσοι δούλευαν σε καίρια πόστα του κράτους και ύστερα διόριζε τους δικούς του. Έτσι γεννήθηκε η πλατεία Κλαυθμώνος. Από τους κλαυθμούς και τους οδυρμούς όσων απολύονταν για να διοριστούν στις θέσεις τους οι επιλαχόντες από τους κομματάρχες της εκάστοτε νέας κυβέρνησης.

Το στημένο παιχνίδι του πενταετούς ομολόγου

Η ελληνική κυβέρνηση εμφανίστηκε να εισπράττει € 3 δισ. μέσω ενός πενταετούς ομολόγου που εκδόθηκε στην τιμή των 99.133 με την μέθοδο reoffer και απόδοση 4,95%. Το βιβλίο προσφορών για το ομόλογο, το οποίο θα διαθέτει ετήσιο κουπόνι του 4,75% προσέλκυσε το ενδιαφέρον 600 επενδυτών και οι προσφορές έφτασαν σχεδόν τα 20 δις ευρώ. Ο τίτλος θα καταστεί ληξιπρόθεσμος στις 17 Απριλίου 2019, οπότε και θα πρέπει να καταβληθούν τα 3 δις ευρώ από το ελληνικό δημόσιο. Μέχρι τότε θα έχει κληθεί να πληρώσει το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή ο Έλληνας φορολογούμενος, πάνω από 783 εκατομμύρια ευρώ σε τόκους.

Το ομόλογο αυτό πλασαρίστηκε από τις εξής τράπεζες που οργάνωσαν την πώληση: Bank of America Merrill Lynch, Deutsche Bank, Goldman Sachs, HSBC, JP Morgan και Morgan Stanley. Οι τράπεζες αυτές το μεταπώλησαν σε τιμή μικρότερη με άνοιγμα βιβλίου προσφορών στους δικούς τους πελάτες. Με τον τρόπο αυτό εγγυητής του συγκεκριμένου ομολόγου δεν εμφανίζεται η Ελλάδα, έστω κι αν καλείται να το πληρώσει, αλλά οι τράπεζες, που είχαν κάθε συμφέρον να μεταπωλήσουν το ομόλογο σε προσυμφωνημένες τιμές.

Πώς το απαρτχάιντ πάει να μεταφερθεί στην Κύπρο.

Στη Νότιο Αφρική θα μεταβούν οι διαπραγματευτές Ανδρέας Μαυρογιάννης και Κουντρέτ Οζερσάι προκειμένου να ακούσουν τις εμπειρίες και τις ιδέες του Ρόελφ Μέγιερ, η συμβολή του οποίου ήταν καθοριστική στον τερματισμό του απαρτχάιντ.  Σύμφωνα με τον Φιλελεύθερο, η επίσκεψη των δύο διαπραγματευτών στη Νότιο Αφρική προγραμματίστηκε με πρωτοβουλία των ΗΠΑ και θεωρείται ως ακόμη ένα μέτρο «για να φέρει κοντά τις δυο πλευρές». 

Ο Ρόελφ Μέγιερ είναι ένας γνωστός πολιτικός και επιχειρηματίας της Νοτίου Αφρικής προερχόμενος από το άλλοτε κυβερνών ρατσιστικό Εθνικό Κόμμα επί εποχής απαρτχάιντ. Είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση εκείνης της τάξης που βγαίνει στην πολιτική για να προωθήσει τα επιχειρηματικά της συμφέροντα. Όταν είδε ότι επίκειται κοινωνική εξέγερση από την μαύρη πλειοψηφία εναντίον του καθεστώτος του απαρτχάιντ, έβαλε στη ζυγαριά τα αμφίβολα πια πολιτικά οφέλη του απαρτχάιντ και από την άλλη τα ζωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα με τα οποία ήταν και παραμένει ταυτισμένος. Διαπίστωσε ότι και τα δυο μαζί δεν σώζονται.

Μια τρομοκρατική ενέργεια κατά παραγγελία

Τελικά, η κυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου δεν ωχριά προ ουδενός. Πρόκειται για την μεγαλύτερη και η πιο επικίνδυνη εγκληματική οργάνωση στην ιστορία της Ελλάδας, η οποία έχει γραπωθεί στην εξουσία και δεν θέλει με τίποτε να την εγκαταλείψει. Γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν έχει κανένα, μα κανένα λαϊκό και εκλογικό έρεισμα. Πρόκειται για μια συμμορία υποδίκων στη συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφία του ελληνικού λαού, οι οποίοι έχουν σφετεριστεί κατάφωρα την εξουσία και έχουν διαπράξει εσχάτη προδοσία ξεπουλώντας την χώρα στους δανειστές της.

Ξέρουν λοιπόν τι τους περιμένει μόλις η νομιμότητα αποκατασταθεί στην χώρα από τον λαό με την ανατροπή του καθεστώτος δεσμεύσεων που έχουν επιβληθεί πραξικοπηματικά και παραβιάζοντας κάθε έννοια δικαίου, εσωτερικού και διεθνούς. Ξέρουν ότι βουλιάζουν αύτανδροι και προβαίνουν σε πράξεις απελπισίας. Τέτοια είναι η περίφημη «έξοδος στις αγορές», αλλά και η πυροδότηση ενός αυτοκινήτου γεμάτου με εκρηκτικά έξω από κτήριο της Τραπέζης της Ελλάδος.

Στο έλεος της αυθαιρεσίας με βούλα εισαγγελέα

Προσέξτε πολιτική υποκρισία. Η εισαγγελέας απαγόρευσε τη δημοσίευση άλλων μυστικά καταγεγραμένων συνομιλιών ανάμεσα σε Κασιδιάρη και άλλα κυβερνητικά στελέχη. Προφανώς η εισαγγελέας έχει πάθει σύγχυση ρόλου. Νομίζει ότι είναι πολιτικός επίτροπος της κυβέρνησης κι έτσι μπορεί να επιβάλλει απαγορεύσεις. Με τον τρόπο αυτό επιβεβαιώνει απλά ότι βρισκόμαστε υπό καθεστώς χούντας.

Με ποιο δικαίωμα μπορεί να απαγορεύει στο μέλλον δημοσιοποίηση τέτοιων συνομιλιών; Με κανένα. Είναι τελείως αυθαίρετη και απόλυτα καταχρηστική μια τέτοια απαγόρευση, αποδεικνύοντας ότι η εισαγγελία έχει - οικεία βουλήσει; - μεταβληθεί στην πράξη σε μακρύ χέρι της κυβέρνησης.

Η φάρσα που αποκαλείται έξοδος στις αγορές

Τελικά θα βγούμε στις αγορές. Ζήτω! Ουρά! Ή επί το ελληνικότερο, εβίβα εις υγείαν των κορόιδων! Ποια είναι τα κορόιδα; Πάντως όχι οι αγορές και οι κερδοσκόποι. Με κίνητρα καθαρά προεκλογικού πανικού, η κυβέρνηση προτίθεται να εκδώσει 5ετές ομόλογο ονομαστικής αξίας 2 δις ευρώ για να φανεί ότι βγαίνει στις αγορές. Με άλλα λόγια η κυβέρνηση επιχειρεί να δανειστεί ποσό που κάλλιστα θα μπορούσε να εισπράξει με τρίμηνα, ή εξάμηνα έντοκα γραμμάτια, μόνο που με το πενταετές θα πληρώσει υπερδιπλάσιο επιτόκιο.

Το επιτόκιο αναμένεται να κινηθεί ανάμεσα στο 5-6% ετήσια. Θυμίζουμε ότι το ιστορικό μέσο επιτόκιο δανεισμού του ελληνικού κράτους μέσα στο ευρώ πριν από την ένταξη στα μνημόνια ήταν κάτω του 4%. Και μας οδήγησε στην χρεοκοπία. Με άλλα λόγια για την προεκλογική εκστρατεία της κυβέρνησης, ο ελληνικός λαός θα κληθεί να πληρώσει πάνω από 500 εκατομμύρια μόνο σε τόκους γι’ αυτό το ομόλογο. 

Από πού κι ως πού είναι καλό να βγούμε στις αγορές;

Άνθρακες ο θησαυρός για μια ακόμη φορά. Οι φήμες που το ίδιο το Μαξίμου άφησε να διοχετεύονται στα ΜΜΕ ότι η κυβέρνηση θα επιχειρήσει έξοδο στις αγορές τις παραμονές της επίσκεψης της Μέρκελ στο οικόπεδό της, διαψεύστηκαν από το υπουργείο οικονομικών μόλις χθες. Σύμφωνα με Υπουργείο Οικονομικών «η έξοδος της χώρας στις αγορές θα πραγματοποιηθεί το πρώτο εξάμηνο του έτους, όπως έχει σχεδιαστεί.» Δηλαδή ματαιώθηκε μια ακόμη φάρσα του success story Σαμαρά. Ίσως μια άλλη φορά.

Το παιχνίδι είναι καλά στημένο

Βέβαια, η έξοδος αυτή στις αγορές προετοιμάζεται εδώ και πολλούς μήνες. Από το περασμένο καλοκαίρι όταν ο Σαμαράς πήγε σε πολυήμερο ταξίδι στις ΗΠΑ και συναντήθηκε με την ομάδα κερδοσκόπων του Μανχάταν που παίζουν κατά κύριο λόγο με την χρεοκοπία της χώρας. Πρόκειται για επενδυτικά κεφάλαια σαν του Πόλσον, του Σόρος, κ.ά..

Ακόμη μια φορά με το σήριαλ Μπαλτάκου-Κασιδιάρη

Παρακολουθείτε καθόλου τα τηλεοπτικά σήριαλ Μπαλτάκου-Κασιδιάρη; Οχετός στη νιοστή. Από την μια η επίσημη πλευρά της κυβερνώσας παράταξης που αγωνίζεται να αποστασιοποιηθεί από τον Μπαλτάκο. «Δεν το ξέραμε. Φαινόταν καλό παιδί,» κι άλλα τέτοια για κάποιον που επί 35 χρόνια ήταν δεξί – μάλλον ακροδεξιό – χέρι του κ. Σαμαρά. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι ο χουντικός βίος και η ακροδεξιά πολιτεία του Μπαλτάκου είναι γνωστή από πολύ παλιά. Πάει σόι το βασίλειο.

Ο τρόμος της ηγεσίας Σαμαρά πριν το τελικό πέναλτι

Το ομολόγησε εμμέσως πλην σαφώς κι ο Βενιζέλος λέγοντας ότι είχε προειδοποιήσει τον Σαμαρά για τον Μπαλτάκο. Αν και δεν μας διευκρίνισε τι τον έκανε να τρέξει από τους πρώτους προκειμένου να νομιμοποιήσει τους ομοϊδεάτες και ομογάλακτους της ΧΑ, ναζί της Ουκρανίας που κατέλαβαν με την βία την εξουσία στο Κίεβο. Μάλλον το ίδιο κίνητρο που επέτρεψε την κυβερνητική συγκατοίκηση αυτού του μέγα «αντιφασίστα» με την ηγετική ομάδα της ΝΔ, ενώ ήξερε – όπως ομολόγησε – ότι ο Σαμαράς έχει συγκεντρώσει ομογάλακτους και ομοϊδεάτες της ΧΑ.

Γιατί πρέπει να ψηφίσουμε ΕΠΑΜ;

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο δίνει την μάχη των ευρωεκλογών. Θεωρεί ότι αυτή η πολιτική μάχη μπορεί να αποτελέσει την απαρχή για μια ριζική ανατροπή του καθεστώτος κατοχής. Γιατί; Διότι υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να συντριβεί ολοκληρωτικά η κυβερνώσα παράταξη μαζί με όλες τις πολιτικές της εφεδρείες.

Να δεχτούν όλοι τους ένα τόσο καθοριστικό πλήγμα ώστε να μην μπορούν πλέον να ανακάμψουν πολιτικά και κοινωνικά. Ούτε καν εκλογικά. Να οδηγηθούν στην διάλυση όλες οι πολιτικές δυνάμεις που συνέβαλαν στην επιβολή των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, οι οποίες μετέτρεψαν την χώρα σε οικόπεδο υπό πώληση και τον λαό της σε παρείσακτο στον ίδιο τον τόπο του.

Μπορούμε να τους τσακίσουμε

Πρέπει να εισπράξουν τέτοια εκλογικά αποτελέσματα που θα τους απονομιμοποιήσουν τόσο πολύ ώστε να μην έχει κανένα έρεισμα η διακυβέρνησή τους. Να κριθούν όλες οι υπογραφές τους και οι δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει σε βάρος του ελληνικού λαού ως ανυπόστατες. Ποιος θα τολμήσει να πει ότι ισχύουν οι υπογραφές μιας κυβέρνησης, της οποίας τα κόμματα θα εισπράξουν μονοψήφια ποσοστά; Ποιος θα τολμήσει να πει ότι μπορεί να συνεχίσει να κυβερνά ένας τέτοιος συνασπισμός κομμάτων;

Ας τελειώνουμε επιτέλους με τους νοσταλγούς του εμφυλίου...

Η ΧΑ παλεύει με νύχια και με δόντια να διχάσει τους Έλληνες με όρους παλιού εμφυλίου. Δοξάζει το αιματοκύλισμα του εμφυλίου πολέμου και την επτάχρονη τυραννία της χούντας. Όπου υπάρχει μνημείο μίσους και διχασμού του ελληνικού λαού αποτίει φόρο τιμής. Απευθύνεται στα πιο σκοτεινά ένστικτα του ακροδεξιού που μας οδήγησαν πρώτα στον εμφύλιο με τα όπλα και την καθοδήγηση των αγγλοαμερικανών και ύστερα σε τρεις αιματοβαμένες δεκαετίες που κορυφώθηκαν με την χούντα.

Δεν αναφέρεται στον πατριώτη δεξιό, αλλά στον φατριαστή της ακροδεξιάς που μπλεγμένος με τον υπόκοσμο και το βαθύ κράτος, θέλει να μας γυρίσει στις πιο σκοτεινές και αιματοκυλισμένες περιόδους της ιστορίας μας. Χώρια που στις γραμμές της και μάλιστα στην ηγεσία της υπάρχουν σεσημασμένοι ναζί. Δεν το αρνούνται πια ούτε οι ίδιοι. Απλά δηλώνουν ότι όλοι τους δεν είναι ναζί. Μόνο μερικοί.

Μια πολύ επικίνδυνη εξοικείωση με την αυθαιρεσία

Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο είδαμε για πολλοστή φορά να επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό. Ένα πολυνομοσχέδιο με την διαδικασία του κατεπείγοντος να ψηφίζεται χωρίς καν οι βουλευτές να προλάβουν να το δουν, ή να το επεξεργαστούν. Στην ουσία τόσο οι βουλευτές συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, όσο και όλοι μας διαπιστώνουμε τι ακριβώς ψήφισε η βουλή το βράδυ της Κυριακής, τώρα που δημοσιεύτηκε ολοκληρωμένο το κείμενο του πολυνομοσχεδίου. Αφού πρώτα ψηφίστηκε στα τυφλά.

Μπορούμε όλη αυτή την διαδικασία να την αποκαλέσουμε κοινοβουλευτισμό; Έστω και κοινοβουλευτισμό της μεταπολίτευσης; Πάντως δημοκρατία δεν είναι ούτε καν με γνώμονα τον τύπο.

Η κατάλυση κάθε έννοιας κοινοβουλευτισμού

Για τα περιεχόμενα του πολυνομοσχεδίου θα μιλάμε για μέρες, καθώς ανακαλύπτουμε στις διατάξεις του σκανδαλώδεις ρυθμίσεις. Αυτό που εμένα προσωπικά με βγάζει εκτός εαυτού είναι ο τρόπος με τον οποίο το πολιτικό σύστημα αντιμετωπίζει αυτό το καθεστώς κυβερνητικής αυθαιρεσίας που έχει θεσμοθετηθεί από την εποχή του πρώτου μνημονίου μέχρι σήμερα. Προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι απαιτήσεις των δανειστών δεν τηρούνται ούτε καν οι κοινοβουλευτικές προφάσεις.

Τι σηματοδοτεί η υπόθεση Κασιδιάρη-Μπαλτάκου;

Η υπόθεση της δήθεν κρυφής καταγραφής της συνομιλίας Κασιδιάρη-Μπαλτάκου δείχνει την ολοκληρωτική κατάρρευση της κυβερνώσας συμμορίας λίγες μόνο ημέρες μετά την επιβολή και νέου μνημονίου με την μορφή πολυνομοσχεδίου σε βάρος της χώρας και του λαού της. Η ποινική δίωξη της ΧΑ που ξεκάθαρα μεθοδεύτηκε από την κυβέρνηση, εξελίσσεται σ’ ένα άκρως επικίνδυνο παιχνίδι ανασύνταξης της φασιστικής ακροδεξιάς τόσο στην κυβέρνηση, όσο και στην αντιπολίτευση.

Η εφεδρεία της υπό κατάρρευση κυβερνώσας συμμορίας

Αφού απέτυχε η επιχείρηση άλωσης των ψηφοφόρων της ΧΑ από την κυβερνώσα φασιστική ακροδεξιά του κ. Σαμαρά, το παιχνίδι αλλάζει άρδην. Το καράβι της κυβερνώσας παράταξης βουλιάζει αύτανδρο. Ο επικείμενος κίνδυνος να καταλήξει η μεν Ελιά (ΠΑΣΟΚ) με ποσοστά ανάξια λόγου και η δε ΝΔ του Σαμαρά να υστερεί έναντι του ΣΥΡΙΖΑ κατά 10-15 ποσοστιαίες μονάδες, έχει κάνει πολλούς στο εσωτερικό και στο εξωτερικό να επεξεργάζονται στην πράξη εναλλακτικά σενάρια και σχέδια.

Σχετικά με την πρόταση συνεργασίας του κ. Κατσανέβα.

Για όσους ρωτούν σχετικά με την πρόσφατη γραπτή πρόταση εκλογικής συνεργασίας που έλαβε το ΕΠΑΜ από το Κόμμα Δραχμή των 5 αστέρων του κ. Κατσανέβα, έχει ήδη αποσταλεί γραπτή απάντηση από την Πολιτική Γραμματεία του Μετώπου. Θα δημοσιοποιηθεί σύντομα. Αυτό που, κατά τη γνώμη μου, λέμε είναι τα εξής απλά:

Πρώτο: Το κόμμα του κ. Κατσανέβα δεν ανταποκρίθηκε σε καμιά από τις εκκλήσεις συνεύρεσης και κοινής δράσης που απευθύναμε όλο το προηγούμενο διάστημα. Κάναμε πάνω από 12 εκκλήσεις κοινής δράσης. Δεν ανταποκρίθηκε σε καμιά δημόσια εκδήλωση διαλόγου κινημάτων και σχηματισμών. Τώρα έρχεται στο "παρά πέντε" των εκλογών και ζητά εκλογική συνεργασία, ενώ γνωρίζει από το συνέδριο του ΕΠΑΜ ότι το Μέτωπο αρνείται εκλογικές συμπράξεις που δεν επιστεγάζουν κοινή δράση στα ποικίλα μέτωπα αγώνα του λαού μας. Το ΕΠΑΜ για να συνεργαστεί με μια δύναμη θα πρέπει πρώτα να οικοδομηθούν σχέσεις εμπιστοσύνης στο "δρόμο", στους κοινούς αγώνες εναντίον της κατοχής. Με όποιον είναι ανύπαρκτος στους κοινωνικούς αγώνες, μέσα στην ίδια την μαχόμενη κοινωνία, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει συμπόρευση. Προτάσεις για εκλογικές συνεργασίες - και μάλιστα στο "παρά πέντε" - χωρίς προηγούμενη καλλιέργεια της συνεργασίας μέσα στους κοινούς αγώνες κρύβουν σκοπιμότητες και ιδιοτέλειες με τις οποίες το Μέτωπο δεν θέλει να έχει καμιά σχέση.

Δεύτερο: Στο ΕΠΑΜ για τις εκλογικές και άλλες συνεργασίες αποφασίζει το σώμα των μελών του και όχι τα κεντρικά του όργανα. Με τα δεδομένα που είχαμε στις αρχές του έτους, τα κεντρικά όργανα του Μετώπου εισηγήθηκαν στα μέλη του ΕΠΑΜ και αυτά αποφάνθηκαν με συλλογικές διαδικασίες ότι το Μέτωπο οφείλει να δώσει την μάχη των ευρωεκλογών με αυτόνομη κάθοδο. Η απόφαση αυτή δεν μπορεί να αναιρεθεί από τα κεντρικά όργανα του Μετώπου, ούτε μπορούμε εντός ήδη της προεκλογικής περιόδου να ξανατεθεί το θέμα των εκλογικών συνεργασιών στο σώμα των μελών του ΕΠΑΜ.

Τρίτο: Με το κόμμα του κ. Κατσανέβα υπάρχει επίσης μια θεμελιώδης και για εμάς ουσιαστική διαφορά. Το κόμμα του κ. Κατσανέβα είναι κόμμα της δραχμής, δηλαδή προτάσσει την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Το ΕΠΑΜ είναι εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα που προτάσσει την κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της κοινωνικής χειραφέτησης του ελληνικού λαού. Δεν μπορούν να επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί αν η Ελλάδα παραμείνει υπόδουλη της ευρωζώνης και της ΕΕ. Το κόμμα του κ. Κατσανέβα αρνείται μεν το ευρώ, αλλά αποδέχεται την ΕΕ καθώς αυτή μετατρέπεται σε Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία που προϋποθέτει την ολοκληρωτική κατάλυση των εθνικών κρατών. Πολύ περισσότερο όταν σήμερα διαμέσου του νέου Δημοσιονομικού Συμφώνου το ευρώ έχει σχεδόν ταυτιστεί με την πορεία ολόκληρης της ΕΕ. Το ζήτημα αυτό είναι για μας κορυφαία διαφορά.

Τέταρτο: Το μόνο που μπορεί να δεχθεί το Μέτωπο αυτή την στιγμή είναι να συζητήσει τυχόν ένταξη στο ψηφοδέλτιό του για την ευρωβουλή, το οποίο έτσι ή αλλιώς θα είναι ανοιχτό σε αγωνιστές που μπορεί να μην ανήκουν στο ΕΠΑΜ, αλλά έχουν αποδείξει με την δράση τους ότι στρατεύονται σε ανάλογα πατριωτικά προτάγματα. Σε κάθε περίπτωση, για το ΕΠΑΜ η όποια μελλοντική συνεργασία με σχηματισμούς οφείλει να προετοιμαστεί έγκαιρα και δημόσια μέσα στους κοινούς αγώνες όπου μπορούν να οικοδομηθούν ειλικρινείς σχέσεις εμπιστοσύνης. Μόνο έτσι το Μέτωπο κατανοεί και αποδέχεται τις εκλογικές συνεργασίες. Αφού φυσικά τις εγκρίνει το σώμα των μελών του ΕΠΑΜ.