15 Φεβρουαρίου 2021, https://www.politispress.gr/
Ο
πρόεδρος του ΕΠΑΜ Δημήτρης Καζάκης στην συνέντευξη του στον Γαβριήλ Αβραμίδη
για το politispress.gr κατακεραυνώνει την αντιπολίτευση. «Είδατε έστω κι ένα
κόμμα στην τωρινή βουλή να αντιτάσσεται – έστω και στα λόγια – στην πολιτική
του γενικού εγκλεισμού (lockdown) του πληθυσμού, των αυθαίρετων και εντελώς
παράλογων γενικών περιορισμών κυκλοφορίας και μετακινήσεων, του βασανισμού με
την υποχρεωτική μάσκα ακόμη και σε ανήλικα, των εξοντωτικών προστίμων, αλλά και
αναγωγής της πλέον διαπλεκόμενης και διεφθαρμένης από ιδιωτικά συμφέροντα
επιστήμης σε υπέρτατη αυθεντία έναντι κάθε κοινής λογικής και αντιλόγου;
Υποστήριξε έστω κι ένα κόμμα στη τωρινή βουλή τα ατομικά, πολιτικά και
κοινωνικά δικαιώματα του Έλληνα πολίτη που ποδοπατήθηκαν στο όνομα της
πανδημίας και της δήθεν επιστημονικής αυθεντίας; Ούτε ένα».
Γ. Αβραμίδης: Κύριε Καζάκη,
στις 28 Νοεμβρίου του 2020, το ΕΠΑΜ έκανε μια δημόσια πρόσκληση στα
κοινοβουλευτικά κόμματα ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και ΜΕΡΑ25 να ενώσουν όλες τις λαϊκές
δυνάμεις σε ένα κοινό μέτωπο ανατροπής, βάζοντας ως ελάχιστους στόχους την
υπεράσπιση της δημοκρατίας και την κατοχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας. Υπάρχει,
κατά τη γνώμη σας, ρεαλιστική βάση συγκρότησης ενός ενωτικού πόλου με τις
κοινοβουλευτικές δυνάμεις και εξωκοινοβουλευτικά κόμματα και κινήματα; Θα
συνεργαζόταν εκλογικά το ΕΠΑΜ με τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ ή το ΜΕΡΑ25;
Δ. Καζάκης: Κατά τη γνώμη μας, η
συνεργασία ανάμεσα σε δυνάμεις με κοινό στόχο την ανατροπή του σημερινού
καθεστώτος και την ανάδειξη ενός νέου τύπου βαθιά δημοκρατικής διακυβέρνησης της
χώρας είναι μονόδρομος. Αν βέβαια θέλουμε να δούμε άμεσα ριζική αλλαγή στη ζωή
μας. Η επιδίωξη της συνεργασίας αποτελεί συστατικό στοιχείο της πολιτικής του
ΕΠΑΜ εξ ιδρύσεώς του. Το ερώτημα βέβαια έγκειται στο αν όντως υφίσταται κοινός
στόχος ανάμεσα στις διαφορετικές δυνάμεις. Κι αυτό έχει να κάνει με το πώς
αντιλαμβάνεται ο καθένας από εμάς το κυρίαρχο πρόβλημα της χώρας και του λαού
αυτήν τη στιγμή.
Είναι προφανές πλέον, ακόμη και στον πιο αφελή, ότι το κεντρικό πρόβλημα της
χώρας σήμερα είναι η επιβολή ενός καθεστώτος ανομίας, ασυδοσίας, μαζικής
καταστροφής και εκποίησης υπέρ των ξένων δανειστών, εταίρων, συμμάχων και μιας
εγχώριας κλίκας που νέμεται την εξουσία. Η χώρα στερείται της δυνατότητας να
αποφασίζει προς το συμφέρον του λαού της, ακόμη και για τα πιο στοιχειώδη
ζητήματα στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Κυριαρχία στην Ελλάδα ασκούν
αποκλειστικά και μόνο οι δανειστές της, οι τραπεζίτες και οι επενδυτές, με τις
κυβερνήσεις να λειτουργούν -και μάλιστα ανοιχτά-, ως υποχείριά τους.
Ο λαός έχει στερηθεί των θεμελιωδών και αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων του στην
πολιτική, τη δικαιοσύνη, τη δουλειά, την οικογένεια, την ιδιοκτησία, τη
σύνταξη, το εισόδημα, την υγεία και την παιδεία. Η μεγάλη πλειοψηφία ζει χωρίς
να ξέρει τι θα της ξημερώσει αύριο. Στην ουσία ζει χωρίς να υπάρχει αύριο.
