Ποιο είναι το διακύβευμα αυτής της εκλογικής μάχης;

H συνεργασία του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου με το Αγροτικό Κτηνοτροφικό Κόμμα Ελλάδας αποτελεί την αφετηρία για την δημιουργία ενός ισχυρού πόλου πατριωτικών, δημοκρατικών και αντιμνημονιακών δυνάμεων με στόχο την ανατροπή της μνημονιακής κατοχής της Ελλάδας, την αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος, αλλά και την ευημερία του εργαζόμενου λαού σ’ αυτή τη χώρα.

Η συνεργασία δεν στηρίζεται σε διαχωρισμούς αριστεράς και δεξιάς, αλλά θεμελιώνεται στο κοινό πατριωτικό και δημοκρατικό καθήκον όλων μας μπροστά στο καθεστώς δουλοπαροικίας του χρέους που για πρώτη φορά με τόσο ξεδιάντροπο και προκλητικό τρόπο εγκαθιδρύθηκε σε μια χώρα της υφηλίου. Οι δυνάμεις που συμμετέχουν ήδη, αλλά κι όσοι θα συμμετάσχουν στο μέλλον διατηρούν πλήρως την οργανωτική και πολιτική τους αυτοτέλεια, αλλά συνεργάζονται από κοινού για τον κοινό σκοπό.

Το διακύβευμα λοιπόν αυτής της εκλογικής μάχης είναι κάτι παραπάνω από σαφές. Δεν πρέπει να ξαναϋπάρξει κομματική και πολιτική σύνθεση κοινοβουλίου σαν αυτή ου υπήρξε όλα τα προηγούμενα χρόνια και κυρίως την τετραετία που μας πέρασε. Πρέπει να διεμβολίσουν το κοινοβούλιο οι δυνάμεις της συνεργασίας έτσι ώστε να αναχαιτιστούν τα πολύ χειρότερα που έχουν ήδη δρομολογηθεί έξωθεν για την χώρα και το λαό της. Θα πρέπει να βρεθούν στο κοινοβούλιο δυνάμεις που δεν θα διστάσουν να θέσουν θεσμικά το ζήτημα της Εσχάτης Προδοσίας, η οποία έχει διαπραχθεί με την επιβολή των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων. Δεν θα διστάσουν να φτάσουν στα άκρα προκειμένου να αναχαιτίσουν στην πράξη κάθε εσχατοπροδοτική επιδίωξη, ώστε να μην εκποιηθεί η χώρα δημοσιονομικά και γεωπολιτικά.

Αν επιτρέψουμε κι αυτή την φορά να υπάρξει μια βουλή χωρίς μάχιμες αντιμνημονιακές, δημοκρατικές και πατριωτικές δυνάμεις, τότε να είμαστε απολύτως σίγουροι ότι η νέα κοινοβουλευτική περίοδος της μνημονιακής κατοχής θα σημαδευτεί όχι μόνο από ένα νέο σαρωτικό κύμα μέτρων εναντίον του λαού, αλλά και από εθνικό ακρωτηριασμό στο βωμό των στρατηγικών συμφερόντων εταίρων και συμμάχων. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της η Ελλάδα δεν κινδύνευσε τόσο πολύ με τέτοια οικονομική κατάρρευση, κοινωνική αποσύνθεση και εθνικό ακρωτηριασμό, όσο σήμερα.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι καμιά άλλη δύναμη στις τωρινές εκλογές δεν μιλά για το χρέος – λες και δεν υφίσταται ως κορυφαίο πρόβλημα της χώρας. Προσποιούνται ότι ζήτημα χρέους δεν υφίσταται, έστω κι αν το επίπεδο υπερχρέωσης της χώρας δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Το ύψος του δημοσίου χρέους ως % του ΑΕΠ βρίσκεται αισίως στο ύψος του 1894! Μόνο που τότε δεν συνέτριβαν την ελληνική κοινωνία τα ιδιωτικά χρέη, που σήμερα – μαζί με τα χρέη στην αγορά, προς τα ασφαλιστικά ταμεία, την εγκληματική οργάνωση της ΑΑΔΕ, κοκ, – έχουν ανάλογο ύψος με εκείνο του δημοσίου χρέους.

Η Ελλάδα έχει τεθεί σε τροχιά ολοκληρωτικής εκποίησης με όρους ξεπουλήματος της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων πολιτών, αλλά και με όρους γεωπολιτικής. Όμως ο λαός μας δεν πρέπει να συζητά για όλα αυτά. Σαν καλός και νομοταγής ραγιάς δεν πρέπει ούτε καν να συζητά για εναλλακτικές μπροστά στην πρωτοφανή οπισθοδρόμηση της χώρας κατά έναν αιώνα και πλέον. Οφείλει μόνο να επιλέξει από το πάνθεο της πολιτικής αλητείας που συνιστούν για την διακυβέρνηση της Ελλάδας, οι γνωστοί μας κατασκευαστές αποικιών και οργανωτές γενοκτονιών.

«Τι θα πει ραγιάς;» αναρωτιόταν ο Ίων Δραγούμης. «Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει τους μπάτσους του Τούρκου, που είναι σκλάβος του φόβου του. Ο ραγιάς είναι μισός άνθρωπος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα. Τον κυνηγάς και κρύβεται. Τον δέρνεις και ακόμα σκύβει. Τον σκοτώνεις και σωπαίνει».

Η ραγιαδοσύνη σήμερα συνιστά ύψιστη πολιτική και κοινωνική αρετή. Το παλιό απόφθεγμα, που όταν ήμασταν νέοι μας διασκέδαζε τόσο πολύ, «του κιοτή η μάνα δεν έκλαψε ποτέ», αποτελεί σήμερα επίσημη κρατική και κομματική πολιτική. Σ’ ολόκληρο το πολιτικό φάσμα. Από την πατριδοκάπηλη δεξιά έως την αποκαλούμενη ριζοσπαστική αριστερά.

Γι’ αυτό και κανείς, μα κανείς δεν μιλά για το μνημονιακό καθεστώς κατοχής που έχει θεσμικά επιβληθεί για 99 χρόνια, ούτε βέβαια για την εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία της Ελλάδας. Όλοι τους προσποιούνται ότι έχουμε βγει από τα μνημόνια έστω κι αν όλες οι κρίσιμες αποφάσεις για το παρόν και το μέλλον της χώρας παίρνονται πίσω από κλειστές πόρτες στο εξωτερικό.

Κι ας έχουμε παραδώσει σ’ έναν τριτοκλασάτο πρώην υπαλληλίσκο της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, τον κ. Πιτσιλή ως επικεφαλής μιας Εταιρείας Ειδικού Σκοπού, της ΑΑΔΕ, με ασυλίες που θα ζήλευαν ακόμη και οι γαλαζοαίματοι του παρελθόντος, το σύνολο των δημοσιονομικών της χώρας. Μόνο και μόνο για να έχουν στα χέρια τους οι δανειστές το κρατικό ταμείο, αλλά και για να κάνουν ανενόχλητα τις δουλειές τους, αποσπώντας μερίδια αγοράς με εκβιασμούς και πρακτικές Αλ Καπόνε.

Ούτε στο Σικάγο της ποταπαγόρευσης δεν συνέβαιναν αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα σήμερα. Και δεν ενοχλεί κανέναν το γεγονός αυτό. Όλοι, δεξιοί και αριστεροί το βλέπουν ως κάτι το απολύτως φυσιολογικό. Έστω κι αν καμιά χώρα στον πλανήτη δεν έχει αποδεχθεί ποτέ κάτι παρόμοιο. Ακόμη κι αν βρισκόταν υπό αποικιακό ζυγό.

Κι όντως είναι απολύτως φυσιολογικό. Ποιο κόμμα της δεξιάς ή της αριστεράς θα τολμούσε να θέσει ζήτημα για την εγκληματική οργάνωση του κ. Πιτσιλή διακινδυνεύοντας να βγουν στη φόρα τα άπλυτά του, τα ειδεχθή χρέη του, η διασπάθιση για ιδιοτελής λόγους των κρατικών επιχορηγήσεων, το μαύρο χρήμα με το οποίο κινείται, οι επιχειρήσεις και οι υπεράκτιες όπου μετέχει κρυφά, κοκ. Που να τολμήσουν να αρθρώσουν κουβέντα.

Κι ας μην ξεχνάμε βέβαια το Υπερταμείο, δηλαδή την Εταιρεία Ελληνικών Συμμετοχών και Περιουσίας. Μια ακόμη Εταιρεία Ειδικού Σκοπού, σαν τα Οχήματα Ειδικού Σκοπού (SPV) που σκαρώνουν οι πιο αδίστακτοι κερδοσκόποι για να φορτώσουν τις ζημιές τους στην κοινωνία και την οικονομία, αλλά και να κάνουν τις πιο βρόμικες δουλειές τους υπό απόλυτη κάλυψη.

Κουβέντα λοιπόν και για το Υπερταμείο, το οποίο από μόνο του είναι ικανό να διαμελίσει την εθνική επικράτεια της Ελλάδας και να την εκδώσει σε κάθε λογής συμφέροντα. Στο όνομα πάντα της προσέλκυσης ξένων επενδυτών. Όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στις πιο υποβαθμισμένες από τις τριτοκοσμικές χώρες.

Όλα αυτά ξεχάστε τα. Δεν πρέπει να σας απασχολούν. Δεν πρέπει να σας νοιάζει ότι 72.000 αρχαιολογικά μνημεία βρίσκονται ήδη στο Υπερταμείο προς αξιοποίηση. Δεν πρέπει να σας νοιάζει το γεγονός ότι σας έχουν βάλει να τρέχετε και να ξοδεύεστε για να τακτοποιήσετε τα του Κτηματολογίου, διότι προορίζεται να γίνει κι αυτό θυγατρική του Υπερταμείου.

Τι μας νοιάζουν όλα αυτά. Εμείς το χαβά μας. Μεροδούλι, μεροφάι, σαν καλοί ραγιάδες. Έτσι μας θέλουν και γι’ αυτό νιώθουν τρόμο και μόνο στην πιθανότητα να υπάρξει στο κοινοβούλιο μια άλλη φωνή. Μια φωνή χωρίς δεσμεύσεις άλλες εκτός από εκείνες που έχει αναλάβει έναντι των απλών πολιτών. Μια φωνή χωρίς σκελετούς στο ντουλάπι και ύποπτες χρηματοδοτήσεις για να εκβιάζει ο κ. Πιτσιλής και τα αφεντικά του.

Μια φωνή δηλαδή σαν το ψηφοδέλτιο συνεργασίας ΕΠΑΜ-ΑΚΚΕΛ. Πρόκειται για δυνάμεις που δεν δημιουργήθηκαν ευκαιριακά και για ιδιοτελείς σκοπούς, ούτε για να εκτονώσουν νοσηρές ιδεοληψίες μετατρέποντας τον πατριωτισμό σε γελοίο αγώνισμα για όσους πάσχουν από ψυχιατρικά σύνδρομα. Συγκροτήθηκαν στη βάση συγκεκριμένων προτάσεων ενάντια στο καθεστώς κατοχής από τη σκοπιά των συμφερόντων της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού.

Μπες λοιπόν μαζί μας στη Βουλή. Όπως ήθελες τότε όταν μαζευόμασταν κατά εκατοντάδες χιλιάδες στο Σύνταγμα μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη και απειλούσες με σφιχτές γροθιές τους ενοίκους του κοινοβουλίου ότι αν σε αγνοήσουν, θα σαλτάρεις μέσα. Να η ευκαιρία σου να το κάνεις πράξη μαζί μας. Κάντο και θα δεις πόσο εντυπωσιακά γρήγορα αλλάζουν τα πράγματα για το καλό μας.

Μην αλλάζεις μόνο τους πολιτικούς. Άλλαξε επιτέλους την πολιτική.