Γειά σας. Αν έχετε τον χρόνο, θα το εκτιμούσα αν μου λύνατε την ακόλουθη απορία:
Κυκλοφορούν ορισμένα βίντεο στο youtube και γίνονται διάφορες συζητήσεις σε ιστολόγια για το γεγονός ότι οι τράπεζες παράγουν νέο χρήμα υπό μορφήν πιστωτικών σημειωμάτων όπως είναι η επιταγές ή σε καθαρά ηλεκτρονική μορφή.
Είναι ξεκάθαρο ότι ανα πάσα στιγμή το ηλεκτρονικό χρήμα που κυκλοφορεί είναι πολλαπλάσιο από το χρήμα που κυκλοφορεί υπό μορφήν χαρτονομισμάτων.
Το ερώτημά μου είναι κατά πόσον οι επιταγές και το ηλεκτρονικό χρήμα αντιπροσωπεύουν χρήματα (χαρτονομίσματα) που κατέχουν οι τράπεζες, έστω και αν προέρχονται από καταθέσεις πελατών τους, ή αν οι τράπεζες μπορούν να δανείζουν περισσότερα απ’ όσα διαθέτουν, όπως υποστηρίζεται σε ορισμένα από αυτά τα βίντεο. Π.χ. http://www.youtube.com/watch?v=YF2Hxk12SNw&feature=player_embedded#at=13).
Προσπάθησα να ψάξω μόνος μου για την απάντηση, βρίσκοντας στο δίχτυο πληροφορίες για το Fractional Reserve Banking και κατάληξα αρχικά ότι τα βίντεο έχουν λάθος, αλλά μετά ένας φίλος μου δικηγόρος μου έστειλε ένα απόσπασμα από την νομοθεσία που φαίνεται να συνηγορεί υπέρ τους. Δεν τα παραθέτω προς τον παρόν για να κρατήσω την ερώτηση μου απλή.
Η διαφορά ανάμεσα στις δύο περιπτώσεις είναι τεράστια. Αν ισχύει η δεύτερη τότε το χρέος που παράγεται είναι ασύλληπτα μεγάλο και είναι αδύνατον ακόμα και θεωρητικά να πληρωθεί ποτέ. Αποτελεί μια τεράστια φούσκα που μεγαλώνει ασταμάτητα. Ενώ στην πρώτη περίπτωση, θεωρητικά τουλάχιστον, οι κοινωνίες μπορούν να μηδενίσουν τα χρέη.
Q. But there is no question about it that banks create the medium of exchange?
Mr. Towers: That is right. That is what they are for... That is the Banking business, just in the same way that a steel plant makes steel. (p. 287)
The manufacturing process consists of making a pen-and-ink or typewriter entry on a card in a book. That is all. (pp. 76 and 238)
Each and every time a bank makes a loan (or purchases securities), new bank credit is created — new deposits — brand new money. (pp. 113 and 238)
Broadly speaking, all new money comes out of a Bank in the form of loans.
As loans are debts, then under the present system all money is debt. (p. 459)
Από κατάθεση του Καναδού κεντρικού τραπεζίτη στην Canadian Government's Committee on Banking and Commerce, το 1939. Έχει και συνέχεια στο παρακάτω link.
http://www.michaeljournal.org/appenE.htm
επίσης:
Credit river case,
In this case, First National Bank of Montgomery vs. Jerome Daly, the bank was seeking possession of property after a mortgage foreclosure. The jury decided against the bank. The landowner's defense had been that the bank had not lent him any actual money, but had simply created credit on its books, and therefore, since nothing of value had been advanced by the bank, it was not entitled to the property that had been given as security for the loan.
the president of the bank, Lawrence V. Morgan, "...admitted that all of the money or credit which was used as a consideration was created upon their books, that this was standard banking practice, exercised by their bank in combination with the Federal Reserve Bank of Minneapolis, another private bank..."
Γιώργο, δεν είμαι σίγουρος ακόμα. Ας αρχίχουμε από τον τίτλο του πρώτου σου λινκ. Γιατί χρειάζονται ενδείξεις, “evidence”, ότι οι τράπεζες δημιουργούν χρήμα; Δεν πρέπει να υπάρχει μια ξεκάθαρη απάντηση, βασισμένη στην νομοθεσία;
Ύστερα λέει: Q. When I borrow $100 from the bank as a private citizen, the bank makes a bookkeeping entry, and there is a $100 increase in the deposits of that bank, in the total deposits of that bank? Mr. Towers: Yes.
Δηλαδή, όταν εγώ επιστρέψω τα $100 στην τράπεζα, η τράπεζα θα είναι κατά $100 πλουσιότερη; (χωρίς να υπολογίσουμε τους τόκους). Αν ήταν έτσι, θα έβαζαν κάποιον να δανείζεται και να τα επιστρέφει συνέχεια, για να πλουτίσουν χωρίς όριο. Αυτό είναι υπερβολικά παράλογο για να ισχύει.
Αν μπορείς να εξηγήσεις το δεύτερο σου σχόλιο πιο λεπτομερώς, ίσως κάτι να βγει. Ας πούμε, πως θα καταστραφούν αυτά τα $100;
Για την δικαστική υπόθεση, θέλω λίγο χρόνο να την εξετάσω πρώτα. Είναι αυτή που παρουσιάζει το zeitgeist addendum, σωστά;
The practice of holding (only) a portion of overall assets in cash or cash equivalents (required reserves) in order to meet short-term obligations immediately upon demand. Money which is not held in reserve is invested, usually loaned out so as to generate interest income. Some reserves support savings accounts and time deposits (deposits which earn interest but don’t allow you to write cheques on). Banking evolved so as to also permit a fractional reserve for “checkable deposits”. The majority of world banking systems today follow this model of fractional banking.
http://www.bankintroductions.com/definition.html
Όπως το καταλαβαίνω εγώ, απλώς λέει ότι τα λεφτά των καταθέσεων των πελατών τους τα δανείζουν, ή τα επενδύουν με άλλους τρόπους, κρατώντας μόνο ένα μικρό μερος στα ταμεία (ή στην κεντρική τράπεζα). Που λέει ότι μπορούν να δανείσουν ποσό πολλαπλάσιο των καταθέσεων;
Το money as debt (το πρώτο) δίνει ένα παράδειγμα που λέει ότι, η τράπεζα έχει αρχικά $1111,12 ως “reserve deposit” στην κεντρική τράπεζα, και με αυτά μπορεί να κάνει δάνειο 10.000 δολλάρια. Επειδή, όπως λέει, το “reserve ratio” είναι 9:1. Αυτό δεν μου φαίνεται ότι ισχύει. Εκείνο που καταλαβαίνω εγώ είναι ότι η τράπεζα μπορεί να δανείσει μόνο τα 8/9 από τα $1111,12 – δηλαδή κάπου $987,66 και να κρατήσει το 1/9, κάπου $123,46. Ύστερα το βίντεο συνεχίζει λέγοντας ότι τα 10.000 δολλάρια μπορούν να κατατεθούν σε άλλη τράπεζα, η οποία να δανείσει τα 9.000 κ.ο.κ. , έτσι ώστε να δημιουργηθούν συνολικά $100.000. Όμως αν ισχύει ότι με βάση τα $1111,12 μπορεί να δανείσει $1111,12 X 9 = $10.000, τότε με την ίδια λογική, η δεύτερη τράπεζα μπορεί να δανείσει $10.000 X 9 = $90.000, σωστά; Γιατί λέει ότι η δεύτερη τράπεζα μπορεί να δανείσει μόνο $9.000;
Εξάλλου στο en.wikipedia/reserve requirements έτσι εξηγεί τον όρο “reserve ratio”: The reserve requirements (or cash reserve ratio) is a state bank regulation that sets the minimum reserves each bank must hold to customer deposits and notes. It would normally be in the form of fiat currency stored in a bank vault (vault cash), or with a central bank. Και πιο κάτω λέει: if banks only have to hold 10% of deposits, they will lend the other 90% of deposits.
Είναι αλήθεια ότι η τράπεζα με τα πιστωτικά σημειώματα δημιουργεί νέους φορείς αξίας οι οποίοι διοχετεύονται στην αγορά, αλλά αυτοί δεν αποτελούν χρήμα με την ίδια ακριβώς έννοια που έχει το χρήμα που τυπώνει η κεντρική τράπεζα. Γιατί τα πιστωτικά σημειώματα της τράπεζας αντιστοιχούν σε τυπωμένο χρήμα που υπάρχει κάπου. Ο τρόπος που η τράπεζα δημιουργεί καινούριο “χρήμα” έχει ως εξής:
Έστω ότι ένας καταθέτης βάζει $100 στον λογαριασμό του, για τον οποίο έχει βιβλιάριο επιταγών. Τότε μπορεί να κόψει επιταγές αξίας $100. Οι επιταγές αυτές είναι το “commercial bank money” ενώ τα χρήματα που ο πελάτης έδωσε στην τράπεζα είναι το “central bank money”. Η τράπεζα μπορεί να δανίσει πες το 90% (αν το reserve ratio είναι ένα προς δέκα), δηλαδή $90. Τα $10 δολλάρια που κατακράτησε έχουν αφαιρεθεί από την κυκλοφορία και δεν δικαιούται να τα χρησιμοποιήσει, οπότε με αυτή την πράξη έχουν μείνει στην κυκλοφορία $190. Άρα έχουν δημιουργηθεί 90 καινούρια δολλάρια. Τώρα, τα $90 μπορούν να κατατεθούν ξανά στην ίδια ή σε άλλη τράπεζα, και επομένως το 90% από αυτά να ξαναδανιστεί. Η νέα τράπεζα θα δανείσει τότε τα $81 και θα κρατήσει τα $9. Εντομεταξύ τα $90 δολλάρια που κατατέθηκαν έχουν μετατραπεί σε “commercial bank money”, γιατί ο καταθέτης μπορεί να κόψει επιταγές ίσης αξίας. Συνολικά λοιπόν έχουμε τα $190 συν τα νέα $81 = $271. Αν συνεχίσουμε με αυτό τον τρόπο, έχουμε μια φθίνουσα αριθμητική σειρά: $100 + $90 + 81 + $72.90 + … =$1000. Το παράδειγμα αυτό είναι από το en.wikipedia/reserve requirements, αλλά έχει ένα παρόμοιο και στο en.wikipedia/Fractional-reserve banking.
Ας εξετάσουμε το πρώτο βήμα αυτής της αριθμητικής σειράς: Ο καταθέτης μπορεί να αγοράζει προϊόντα εκδίδοντας επιταγές που αντιστοιχούν στις καταθέσεις του. Η τράπεζα μπορεί να δανείσει το 90% των καταθέσεών του αλλού. Ο δανειστής θα χρωστά στην τράπεζα $90, και η τράπεζα θα χρωστά στον καταθέτη $100. Δηλαδή, απλώς έγινε μια μεταβίβαση χρέους. Είναι σαν να χρωστά ο δανειστής στον καταθέτη $90, και η τράπεζα παίζει τον ρόλο του μεσολαβητή. Φυσικά, η τράπεζα κερδίζει γι’ αυτή την υπηρεσία της την διαφορά στους τόκους, γιατί ο δανειστής πληρώνει μεγαλύτερο τόκο στην τράπεζα από ότι η τράπεζα στον καταθέτη. Η επανάληψη της διαδικασίας σημαίνει μόνο μια περεταίρω μεταβίβαση χρέους, και όχι την δημιουργία χρέους από το τίποτε, όπως εισηγείται το βιντεο και πολλοί άλλοι. Εχτός βέβαια, από το επιπλέον χρέος που δημιουργούν οι τόκοι. Επομένως το ηλεκτρονικό χρήμα, οι επιταγές κλπ, που κυκλοφορούν στην αγορά σε ποσό πολλαπλάσιο του τυπωμένου από την κεντρική τράπεζα χρήματος, απλώς αντανακλούν αυτή την μεταβίβαση χρέους. Δεν είναι το ίδιο σα να έχει τυπωθεί νέο χρήμα, είτε από το κράτος είτε από πλαστογράφους. Το “commercial bank money” δεν αυξάνει τον πληθωρισμό με τον τρόπο που τον αυξάνει το τύπωμα χαρτονομισμάτων, και τόσο το Zeitgeist, το Money as debt και τα άλλα παρόμοια ντοκυμαντέρ, μας παραπλανούν. Αν βέβαια η εικόνα που δίνω εδώ είναι σωστή.
Τώρα, ας το εφαρμόσουμε αυτό στο παράδειγμα του money as debt για να φανεί το λάθος. Τα $1111,12 αφού κατατέθηκαν από τους επενδυτές, έχουν μετατραπεί σε “commercial bank money”, αν εκδόθηκαν επιταγές στην αξία τους. Επίσης τα $987,66 ξαναδανίστηκαν, επομένως το συνολικό χρήμα σε κυκλοφορία είναι $2098,78 Αν τα $987,66 κατατέθηκαν ξανά, τότε η τράπεζα με R=1/9 μπορεί να δανείσει $877,92 και να κρατήσει $109,74 – σύνολο $2976,70 σε κυκλοφορία. Συνεχίζοντας: 8/9x$877,92 = $780,37. $2976,70 + $780,37 = $3757,07 –> 8/9x$780,37 = $639,66. $3757,07 + $639,66 = $4450,73 κ.ο.κ. Το αποτέλεσμα είναι $10.000. Δηλαδή τα αρχικά $1111,12 μπορούν να παράξουν το μέγιστο $10.000 και όχι $100.000 όπως λέει η ταινεία.
Εξάλλου, αν με τα αρχικά $1111,12 κατάθεσης μπορούσε να δανείσει 9 φορές τόσα, δηλαδή $10.000, τότε αυτά θα έμπαιναν ξανά σε ένα λογαριασμό, θα δανίζονταν ξανά επί 9 φορές, δηλαδή $90.000, μετά ξανά το ίδιο, $810.000 κ.ο.κ. Η σειρά δεν είναι φθίνουσα αλλά γεωμετρική πρόοδος που πάει στο άπειρο. Στην ταινεία πρώτα πολλαπλασίασαν επί 9 και ύστερα άρχιζαν να βρίσκουν τα 8/9. Σαν να αντίστρεψαν το R=1/9 σε R=9/1 και μετά το επανέφεραν στο κανονικό του.
Υπάρχει και ο όρος “money multiplier” που το ξεκαθαρίζει αυτό: “The money multiplier, m, is the inverse of the reserve requirement, R”. Όταν R=1/9 τότε m=9. “This number is multiplied by the initial deposit to show the maximum amount of money it can be expanded to”. Έτσι ξέρουμε πως τα $1111,12, πολλαπλασιαζόμενα με 9 θα δόσουν το μέγιστο των χρημάτων που μπορούν να δημιουργηθούν, δηλαδή $10.000. Το εξηγά και με παράδειγμα στο en.wikipedia/Fractional-reserve banking, με αρχικό ποσό $100 και R=20%, οπότε m=5 και το τελικό ποσό $500. Είναι το παράδειγμα που εξηγεί προηγουμένως αναλυτικά.
Άρα όχι, δεν μπορεί να δανίσει πολλαπλάσιο των αρχικών καταθέσεων, αλλά κλάσμα. Γι’ αυτό λέγεται και Fractional reserve banking και όχι multiplicational reserve banking.
Όμως όπως είπα, έχω και στοιχεία που δείχνουν το αντίθετο. Γι’ αυτό απευθύνομαι στον Καζάκη, μήπως μας βγάλει άκρη.
Έχεις κάποια κατάθεση στην τράπεζα? Ρώτα τους, πού συγκεκριμένα τοποθέτησαν τα δικά σου χρήματα και τίνος συγκεκριμένα τα χρήματα σου δίνουν όταν κάνεις μια ανάληψη. Θάταν ενδιαφέρον να δούμε τι θα απαντήσουν.
δες αυτό για μια καλή παρουσίαση του πώς δουλεύει το σύστημα. http://www.youtube.com/watch?v=FxiTbrlGJGs
δυστυχώς δεν έχω βγάλει ακόμη άκρη για το πώς ακριβώς μειώνεται το money supply, πώς δηλαδή "πεθαίνει" το χρήμα. Ειρήσθω εν παρόδω, το χρήμα που βρίσκεται σε κυκλοφορία, είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό του χρήματος που "υπάρχει" σε όποια από τις μορφές παίρνει. Νομίζω ότι είναι αρκετά κάτω από το 10%. Συνεπώς, "καταστροφή του χρήματος" δεν έχει καμμία σχέση με καταστροφή χαρτονομισμάτων και "χρήμα" δεν σημαίνει "νόμισμα σε φυσική, απτή μορφή".
Επίσης νομίζω ότι με τον τρόπο που προσεγγίζεις το θέμα, σε κάποιο βαθμό είναι σαν να περιμένεις από τους απατεώνες να σου εξηγήσουν πώς ακριβώς σε εξαπατούν.
Ευχαριστώ για τα λινκς, θα μου φανούν χρήσιμα. Το τελευταίο δεν καταλαβαίνω γιατί το λες. Νομίζω ότι το ιστολόγιο στο οποίω θέτω την απορία μου δεν αντιπροσωπεύει αυτούς που θέλουν να με εξαπατήσουν.
Τουλάχιστον, καταλαβαίνεις την διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στην περιγραφή που έδωσα πιο πάνω και σε ότι ισχυρίζεται το βίντεο; Το ρωτώ γιατί έχω παρατηρίσει σε άλλες συζητήσεις επί του ίδιου θέματος, ότι πρέπει να επιμένω πολύ για να καταφέρω να εστιάσουν την προσοχή τους οι συνομιλητές μου στην διαφορά αυτήν, δεν ξέρω γιατί.
Δηλαδή, βρίσκω δύο διαφορετικές εξηγήσεις για το ίδιο θέμα, και εγώ δεν ξέρω ποιά είναι η σωστή. Αλλά η εικόνα για το πως λειτουργεί το σύστημα αλλάζει πολύ με βάση το ποια από αυτές (η μια τρίτη) ισχύει στην πραγματικότητα. Δεν πρέπει να εξετάσω όλες τις πλευρές;
Δεν είναι ότι προσπαθώ να δικαιώσω τις τράπεζες ή κάτι τέτοιο. Είναι προφανές ότι οι τράπεζες είναι τοκογλύφοι. Αλλιώς, από που προέρχονται τα υπέρογκα κέρδη τους; Είναι φανερό ότι κερδοσκοπούν πάνω στις συναλλαγές μας. Είναι παράλογο μια τέτοια υπηρεσία να δίνεται σε ιδιώτες.
Από εκεί και πέρα όμως, πρέπει να πιστεύω οτιδήποτε επιβεβαιώνει την αυτή την οπτική, οτιδήποτε κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και βολεύει; Πολλοί το κάνουν αυτό και αναπαράγουν χωρίς πρώτα να τεκμηριώνουν. Έτσι βομβαρδιζόμαστε συνεχώς από ανακρίβειες και ανοησίες και δεν μπορούμε να βγάλουμε άκρη. Είναι σημαντικό να το αλλάξουμε αυτό, αν θέλουμε να πετύχουμε οτιδήποτε...
ναί, βεβαίως και καταλαβαίνω τη διαφορά που περιγράφεις. Και νομίζω ότι η προσοχή και σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζεις το θέμα είναι απαραίτητη. Και φυσικά συμφωνώ ότι δεν πρέπει να καταπίνεις αμάσητο ό,τι σου σερβίρει ο ένας και ο άλλος.
Ο λόγος που απάντησα σχετικά με το πώς γεννιέται το νόμισμα, εκτός του ότι στο section των comments μπορεί να συμμετάσχει στη συζήτηση ο κάθε αναγνώστης, είναι ότι προσωπικά δεν μου έχει μείνει καμμία αμφιβολία ότι, πράγματι, το νόμισμα εκδίδεται, κατά κανόνα, από τις τράπεζες όταν εγκρίνουν δάνεια. Το έχω διασταυρώσει από διάφορες (πολλές) πηγές που θεωρώ αξιόπιστες, κάποιες από αυτές τις παρέθεσα σε links. Επειδή για μένα αυτό είναι ένα από τα δεδομένα μου όσο προσπαθώ να καταλάβω πώς δουλεύει το "σύστημα", το κατέθεσα εδώ. Πέραν αυτού, για το ποιά είναι η συνέπεια αυτής της πρακτικής, δεν μπορώ να καταλήξω ακόμη σε συμπέρασμα. Και για μένα μια απάντηση του καζάκη θα ήταν πολύ ευπρόσδεκτη.
Για το ότι το εκδοτικό προνόμιο έχει παραχωρηθεί σε ιδιώτες... Ίσως αυτό να μην μπορεί να το διατυπώσει κανείς με ασφάλεια. Στις ηπα, πράγματι, η fed είναι αμιγώς ιδιωτική αλλά στην ευρώπη δεν είναι τόσο ξεκάθαρα τα πράγματα, τουλάχιστον από το 1945 και μετά.
Ρώτησες: "Γιατί χρειάζονται ενδείξεις, “evidence”, ότι οι τράπεζες δημιουργούν χρήμα; Δεν πρέπει να υπάρχει μια ξεκάθαρη απάντηση, βασισμένη στην νομοθεσία"; Για αυτό είπα ότι είναι σαν να περιμένεις από τον απατεώνα να σου εξηγήσει πώς σε εξαπατά.
έλεος ρε παιδιά... καταρχήν τι απατεώνες και κοτσάνες, φυσικά και δημιουργούν χρήμα οι τράπεζες δεν είναι τίποτα το κρυφό αυτό! ΟΛΑ τα βιβλία οικονομικής θεωρίας εξηγούν το money supply, ακόμα και του Λυκείου! ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι ΔΕΝ γίνεται να δημιουργεί χρήμα αποκλειστικά το κράτος!Με τι κριτήρια άλλωστε? Επίσης κανείς δεν "τυπώνει χρήμα", αγοράζει η κεντρική τράπεζα ομόλογα από το κράτος (με λεφτά που χρωστάει η ίδια στον εαυτό της), αυτή είναι η αρχική πηγή, και ο βασικός ρυθμιστής του πολλαπλασιαστή χρήματος (ο οποίος παρεμπιπτόντως καταλήγει να κυμαίνεται γύρω στο 8 με 9, και όχι στο... 100.000 που φαντάζεστε). Το ότι τυπώνονται και λίγα χαρτονομίσματα για χρήση "στο χέρι" δεν σημαίνει τίποτα, δεν έχει καμία διαφορά από το άυλο χρήμα, άλλωστε δεν τρώγονται... ο μόνος λόγος που έχουν αξία είναι γιατί αντιπροσωπεύουν ένα χρέος που ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ οτι θα πληρωθεί γιατί αντιστοιχεί σε αληθινή αξία που την πληρώνει κάποιος με άλλο χρέος κτλ! Το χρήμα δεν είναι τίποτα, ένα προϊόν είναι και αυτό, και ο μόνος τρόπος να υπάρχει σε επάρκεια αλλά και να μην είναι τεράστιος ο πληθωρισμός είναι ένας συνδυασμός από εκτιμήσεις χρεών που κάνουν οι τράπεζες για την αξία των υποσχέσεων των ιδιωτών, και ρύθμισης των επιτοκίων από την κεντρική τράπεζα (η οποία δεν είναι δυνατόν να υπολογίζει και να εκτιμά το "κούτελο" των ιδιωτών, αυτό γίνεται συνολικά από την αγορά και τις τράπεζες, και αυτό δίνει αξία στο χρήμα).
Λοιπόν επειδή γενικά οι Έλληνες ζουν ακόμα στον 2ο αιώνα μΧ απο άποψη μόρφωσης (έχουμε πήξει στους φιλολόγους) προτείνω για αρχή αυτό:
http://www.amazon.com/gp/product/026251480X/
και ηρεμία με τις θεωρίες συνωμοσίας, Over and Out.
Κατα τ'άλλα βέβαια όλα τα υπόλοιπα προβλήματα ισχύουν... αλλά το πως δημιουργείται το χρήμα δεν είναι το κύριο πρόβλημα, αλλά το τί κάνουμε με αυτό, και πως το ΡΥΘΜΙΖΟΥΜΕ (ή ΔΕΝ το ρυθμίζουμε)...
Γειά σας. Αν έχετε τον χρόνο, θα το εκτιμούσα αν μου λύνατε την ακόλουθη απορία:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυκλοφορούν ορισμένα βίντεο στο youtube και γίνονται διάφορες συζητήσεις σε ιστολόγια για το γεγονός ότι οι τράπεζες παράγουν νέο χρήμα υπό μορφήν πιστωτικών σημειωμάτων όπως είναι η επιταγές ή σε καθαρά ηλεκτρονική μορφή.
Είναι ξεκάθαρο ότι ανα πάσα στιγμή το ηλεκτρονικό χρήμα που κυκλοφορεί είναι πολλαπλάσιο από το χρήμα που κυκλοφορεί υπό μορφήν χαρτονομισμάτων.
Το ερώτημά μου είναι κατά πόσον οι επιταγές και το ηλεκτρονικό χρήμα αντιπροσωπεύουν χρήματα (χαρτονομίσματα) που κατέχουν οι τράπεζες, έστω και αν προέρχονται από καταθέσεις πελατών τους, ή αν οι τράπεζες μπορούν να δανείζουν περισσότερα απ’ όσα διαθέτουν, όπως υποστηρίζεται σε ορισμένα από αυτά τα βίντεο. Π.χ. http://www.youtube.com/watch?v=YF2Hxk12SNw&feature=player_embedded#at=13).
Προσπάθησα να ψάξω μόνος μου για την απάντηση, βρίσκοντας στο δίχτυο πληροφορίες για το Fractional Reserve Banking και κατάληξα αρχικά ότι τα βίντεο έχουν λάθος, αλλά μετά ένας φίλος μου δικηγόρος μου έστειλε ένα απόσπασμα από την νομοθεσία που φαίνεται να συνηγορεί υπέρ τους. Δεν τα παραθέτω προς τον παρόν για να κρατήσω την ερώτηση μου απλή.
Η διαφορά ανάμεσα στις δύο περιπτώσεις είναι τεράστια. Αν ισχύει η δεύτερη τότε το χρέος που παράγεται είναι ασύλληπτα μεγάλο και είναι αδύνατον ακόμα και θεωρητικά να πληρωθεί ποτέ. Αποτελεί μια τεράστια φούσκα που μεγαλώνει ασταμάτητα. Ενώ στην πρώτη περίπτωση, θεωρητικά τουλάχιστον, οι κοινωνίες μπορούν να μηδενίσουν τα χρέη.
Άρης Μακρίδης
Q. But there is no question about it that banks create the medium of exchange?
ΑπάντησηΔιαγραφήMr. Towers: That is right. That is what they are for... That is the Banking business, just in the same way that a steel plant makes steel. (p. 287)
The manufacturing process consists of making a pen-and-ink or typewriter entry on a card in a book. That is all. (pp. 76 and 238)
Each and every time a bank makes a loan (or purchases securities), new bank credit is created — new deposits — brand new money. (pp. 113 and 238)
Broadly speaking, all new money comes out of a Bank in the form of loans.
As loans are debts, then under the present system all money is debt. (p. 459)
Από κατάθεση του Καναδού κεντρικού τραπεζίτη στην Canadian Government's Committee on Banking and Commerce, το 1939. Έχει και συνέχεια στο παρακάτω link.
http://www.michaeljournal.org/appenE.htm
επίσης:
Credit river case,
In this case, First National Bank of Montgomery vs. Jerome Daly, the bank was seeking possession of property after a mortgage foreclosure. The jury decided against the bank. The landowner's defense had been that the bank had not lent him any actual money, but had simply created credit on its books, and therefore, since nothing of value had been advanced by the bank, it was not entitled to the property that had been given as security for the loan.
the president of the bank, Lawrence V. Morgan, "...admitted that all of the money or credit which was used as a consideration was created upon their books, that this was standard banking practice, exercised by their bank in combination with the Federal Reserve Bank of Minneapolis, another private bank..."
πηγή:
http://www.lawlibrary.state.mn.us/creditriver.html & http://www.lawlibrary.state.mn.us/CreditRiver/1968-12-09judgmentanddecree.pdf
τα χρήματα όμως "καταστρέφονται", "πεθαίνουν" όσο αποπληρώνονται τα δάνεια, αν έχω καταλάβει καλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργο, δεν είμαι σίγουρος ακόμα. Ας αρχίχουμε από τον τίτλο του πρώτου σου λινκ. Γιατί χρειάζονται ενδείξεις, “evidence”, ότι οι τράπεζες δημιουργούν χρήμα; Δεν πρέπει να υπάρχει μια ξεκάθαρη απάντηση, βασισμένη στην νομοθεσία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΎστερα λέει:
Q. When I borrow $100 from the bank as a private citizen, the bank makes a bookkeeping entry, and there is a $100 increase in the deposits of that bank, in the total deposits of that bank?
Mr. Towers: Yes.
Δηλαδή, όταν εγώ επιστρέψω τα $100 στην τράπεζα, η τράπεζα θα είναι κατά $100 πλουσιότερη; (χωρίς να υπολογίσουμε τους τόκους). Αν ήταν έτσι, θα έβαζαν κάποιον να δανείζεται και να τα επιστρέφει συνέχεια, για να πλουτίσουν χωρίς όριο. Αυτό είναι υπερβολικά παράλογο για να ισχύει.
Αν μπορείς να εξηγήσεις το δεύτερο σου σχόλιο πιο λεπτομερώς, ίσως κάτι να βγει. Ας πούμε, πως θα καταστραφούν αυτά τα $100;
Για την δικαστική υπόθεση, θέλω λίγο χρόνο να την εξετάσω πρώτα. Είναι αυτή που παρουσιάζει το zeitgeist addendum, σωστά;
Να ένας ορισμός για το
ΑπάντησηΔιαγραφήFRACTIONAL RESERVE BANKING
The practice of holding (only) a portion of overall assets in cash or cash equivalents (required reserves) in order to meet short-term obligations immediately upon demand. Money which is not held in reserve is invested, usually loaned out so as to generate interest income. Some reserves support savings accounts and time deposits (deposits which earn interest but don’t allow you to write cheques on). Banking evolved so as to also permit a fractional reserve for “checkable deposits”. The majority of world banking systems today follow this model of fractional banking.
http://www.bankintroductions.com/definition.html
Όπως το καταλαβαίνω εγώ, απλώς λέει ότι τα λεφτά των καταθέσεων των πελατών τους τα δανείζουν, ή τα επενδύουν με άλλους τρόπους, κρατώντας μόνο ένα μικρό μερος στα ταμεία (ή στην κεντρική τράπεζα). Που λέει ότι μπορούν να δανείσουν ποσό πολλαπλάσιο των καταθέσεων;
Το money as debt (το πρώτο) δίνει ένα παράδειγμα που λέει ότι, η τράπεζα έχει αρχικά $1111,12 ως “reserve deposit” στην κεντρική τράπεζα, και με αυτά μπορεί να κάνει δάνειο 10.000 δολλάρια. Επειδή, όπως λέει, το “reserve ratio” είναι 9:1. Αυτό δεν μου φαίνεται ότι ισχύει. Εκείνο που καταλαβαίνω εγώ είναι ότι η τράπεζα μπορεί να δανείσει μόνο τα 8/9 από τα $1111,12 – δηλαδή κάπου $987,66 και να κρατήσει το 1/9, κάπου $123,46. Ύστερα το βίντεο συνεχίζει λέγοντας ότι τα 10.000 δολλάρια μπορούν να κατατεθούν σε άλλη τράπεζα, η οποία να δανείσει τα 9.000 κ.ο.κ. , έτσι ώστε να δημιουργηθούν συνολικά $100.000. Όμως αν ισχύει ότι με βάση τα $1111,12 μπορεί να δανείσει $1111,12 X 9 = $10.000, τότε με την ίδια λογική, η δεύτερη τράπεζα μπορεί να δανείσει $10.000 X 9 = $90.000, σωστά; Γιατί λέει ότι η δεύτερη τράπεζα μπορεί να δανείσει μόνο $9.000;
Εξάλλου στο en.wikipedia/reserve requirements έτσι εξηγεί τον όρο “reserve ratio”: The reserve requirements (or cash reserve ratio) is a state bank regulation that sets the minimum reserves each bank must hold to customer deposits and notes. It would normally be in the form of fiat currency stored in a bank vault (vault cash), or with a central bank.
Και πιο κάτω λέει: if banks only have to hold 10% of deposits, they will lend the other 90% of deposits.
Είναι αλήθεια ότι η τράπεζα με τα πιστωτικά σημειώματα δημιουργεί νέους φορείς αξίας οι οποίοι διοχετεύονται στην αγορά, αλλά αυτοί δεν αποτελούν χρήμα με την ίδια ακριβώς έννοια που έχει το χρήμα που τυπώνει η κεντρική τράπεζα. Γιατί τα πιστωτικά σημειώματα της τράπεζας αντιστοιχούν σε τυπωμένο χρήμα που υπάρχει κάπου. Ο τρόπος που η τράπεζα δημιουργεί καινούριο “χρήμα” έχει ως εξής:
Έστω ότι ένας καταθέτης βάζει $100 στον λογαριασμό του, για τον οποίο έχει βιβλιάριο επιταγών. Τότε μπορεί να κόψει επιταγές αξίας $100. Οι επιταγές αυτές είναι το “commercial bank money” ενώ τα χρήματα που ο πελάτης έδωσε στην τράπεζα είναι το “central bank money”. Η τράπεζα μπορεί να δανίσει πες το 90% (αν το reserve ratio είναι ένα προς δέκα), δηλαδή $90. Τα $10 δολλάρια που κατακράτησε έχουν αφαιρεθεί από την κυκλοφορία και δεν δικαιούται να τα χρησιμοποιήσει, οπότε με αυτή την πράξη έχουν μείνει στην κυκλοφορία $190. Άρα έχουν δημιουργηθεί 90 καινούρια δολλάρια. Τώρα, τα $90 μπορούν να κατατεθούν ξανά στην ίδια ή σε άλλη τράπεζα, και επομένως το 90% από αυτά να ξαναδανιστεί. Η νέα τράπεζα θα δανείσει τότε τα $81 και θα κρατήσει τα $9. Εντομεταξύ τα $90 δολλάρια που κατατέθηκαν έχουν μετατραπεί σε “commercial bank money”, γιατί ο καταθέτης μπορεί να κόψει επιταγές ίσης αξίας. Συνολικά λοιπόν έχουμε τα $190 συν τα νέα $81 = $271. Αν συνεχίσουμε με αυτό τον τρόπο, έχουμε μια φθίνουσα αριθμητική σειρά: $100 + $90 + 81 + $72.90 + … =$1000. Το παράδειγμα αυτό είναι από το en.wikipedia/reserve requirements, αλλά έχει ένα παρόμοιο και στο en.wikipedia/Fractional-reserve banking.
Ας εξετάσουμε το πρώτο βήμα αυτής της αριθμητικής σειράς: Ο καταθέτης μπορεί να αγοράζει προϊόντα εκδίδοντας επιταγές που αντιστοιχούν στις καταθέσεις του. Η τράπεζα μπορεί να δανείσει το 90% των καταθέσεών του αλλού. Ο δανειστής θα χρωστά στην τράπεζα $90, και η τράπεζα θα χρωστά στον καταθέτη $100. Δηλαδή, απλώς έγινε μια μεταβίβαση χρέους. Είναι σαν να χρωστά ο δανειστής στον καταθέτη $90, και η τράπεζα παίζει τον ρόλο του μεσολαβητή. Φυσικά, η τράπεζα κερδίζει γι’ αυτή την υπηρεσία της την διαφορά στους τόκους, γιατί ο δανειστής πληρώνει μεγαλύτερο τόκο στην τράπεζα από ότι η τράπεζα στον καταθέτη. Η επανάληψη της διαδικασίας σημαίνει μόνο μια περεταίρω μεταβίβαση χρέους, και όχι την δημιουργία χρέους από το τίποτε, όπως εισηγείται το βιντεο και πολλοί άλλοι. Εχτός βέβαια, από το επιπλέον χρέος που δημιουργούν οι τόκοι. Επομένως το ηλεκτρονικό χρήμα, οι επιταγές κλπ, που κυκλοφορούν στην αγορά σε ποσό πολλαπλάσιο του τυπωμένου από την κεντρική τράπεζα χρήματος, απλώς αντανακλούν αυτή την μεταβίβαση χρέους. Δεν είναι το ίδιο σα να έχει τυπωθεί νέο χρήμα, είτε από το κράτος είτε από πλαστογράφους. Το “commercial bank money” δεν αυξάνει τον πληθωρισμό με τον τρόπο που τον αυξάνει το τύπωμα χαρτονομισμάτων, και τόσο το Zeitgeist, το Money as debt και τα άλλα παρόμοια ντοκυμαντέρ, μας παραπλανούν. Αν βέβαια η εικόνα που δίνω εδώ είναι σωστή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα, ας το εφαρμόσουμε αυτό στο παράδειγμα του money as debt για να φανεί το λάθος. Τα $1111,12 αφού κατατέθηκαν από τους επενδυτές, έχουν μετατραπεί σε “commercial bank money”, αν εκδόθηκαν επιταγές στην αξία τους. Επίσης τα $987,66 ξαναδανίστηκαν, επομένως το συνολικό χρήμα σε κυκλοφορία είναι $2098,78 Αν τα $987,66 κατατέθηκαν ξανά, τότε η τράπεζα με R=1/9 μπορεί να δανείσει $877,92 και να κρατήσει $109,74 – σύνολο $2976,70 σε κυκλοφορία. Συνεχίζοντας: 8/9x$877,92 = $780,37. $2976,70 + $780,37 = $3757,07 –> 8/9x$780,37 = $639,66. $3757,07 + $639,66 = $4450,73 κ.ο.κ. Το αποτέλεσμα είναι $10.000. Δηλαδή τα αρχικά $1111,12 μπορούν να παράξουν το μέγιστο $10.000 και όχι $100.000 όπως λέει η ταινεία.
Εξάλλου, αν με τα αρχικά $1111,12 κατάθεσης μπορούσε να δανείσει 9 φορές τόσα, δηλαδή $10.000, τότε αυτά θα έμπαιναν ξανά σε ένα λογαριασμό, θα δανίζονταν ξανά επί 9 φορές, δηλαδή $90.000, μετά ξανά το ίδιο, $810.000 κ.ο.κ. Η σειρά δεν είναι φθίνουσα αλλά γεωμετρική πρόοδος που πάει στο άπειρο. Στην ταινεία πρώτα πολλαπλασίασαν επί 9 και ύστερα άρχιζαν να βρίσκουν τα 8/9. Σαν να αντίστρεψαν το R=1/9 σε R=9/1 και μετά το επανέφεραν στο κανονικό του.
Υπάρχει και ο όρος “money multiplier” που το ξεκαθαρίζει αυτό: “The money multiplier, m, is the inverse of the reserve requirement, R”. Όταν R=1/9 τότε m=9. “This number is multiplied by the initial deposit to show the maximum amount of money it can be expanded to”. Έτσι ξέρουμε πως τα $1111,12, πολλαπλασιαζόμενα με 9 θα δόσουν το μέγιστο των χρημάτων που μπορούν να δημιουργηθούν, δηλαδή $10.000. Το εξηγά και με παράδειγμα στο en.wikipedia/Fractional-reserve banking, με αρχικό ποσό $100 και R=20%, οπότε m=5 και το τελικό ποσό $500. Είναι το παράδειγμα που εξηγεί προηγουμένως αναλυτικά.
Άρα όχι, δεν μπορεί να δανίσει πολλαπλάσιο των αρχικών καταθέσεων, αλλά κλάσμα. Γι’ αυτό λέγεται και Fractional reserve banking και όχι multiplicational reserve banking.
Όμως όπως είπα, έχω και στοιχεία που δείχνουν το αντίθετο. Γι’ αυτό απευθύνομαι στον Καζάκη, μήπως μας βγάλει άκρη.
Έχεις κάποια κατάθεση στην τράπεζα? Ρώτα τους, πού συγκεκριμένα τοποθέτησαν τα δικά σου χρήματα και τίνος συγκεκριμένα τα χρήματα σου δίνουν όταν κάνεις μια ανάληψη. Θάταν ενδιαφέρον να δούμε τι θα απαντήσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήδες αυτό για μια καλή παρουσίαση του πώς δουλεύει το σύστημα.
http://www.youtube.com/watch?v=FxiTbrlGJGs
δυστυχώς δεν έχω βγάλει ακόμη άκρη για το πώς ακριβώς μειώνεται το money supply, πώς δηλαδή "πεθαίνει" το χρήμα. Ειρήσθω εν παρόδω, το χρήμα που βρίσκεται σε κυκλοφορία, είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό του χρήματος που "υπάρχει" σε όποια από τις μορφές παίρνει. Νομίζω ότι είναι αρκετά κάτω από το 10%. Συνεπώς, "καταστροφή του χρήματος" δεν έχει καμμία σχέση με καταστροφή χαρτονομισμάτων και "χρήμα" δεν σημαίνει "νόμισμα σε φυσική, απτή μορφή".
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης νομίζω ότι με τον τρόπο που προσεγγίζεις το θέμα, σε κάποιο βαθμό είναι σαν να περιμένεις από τους απατεώνες να σου εξηγήσουν πώς ακριβώς σε εξαπατούν.
Ευχαριστώ για τα λινκς, θα μου φανούν χρήσιμα. Το τελευταίο δεν καταλαβαίνω γιατί το λες. Νομίζω ότι το ιστολόγιο στο οποίω θέτω την απορία μου δεν αντιπροσωπεύει αυτούς που θέλουν να με εξαπατήσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤουλάχιστον, καταλαβαίνεις την διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στην περιγραφή που έδωσα πιο πάνω και σε ότι ισχυρίζεται το βίντεο; Το ρωτώ γιατί έχω παρατηρίσει σε άλλες συζητήσεις επί του ίδιου θέματος, ότι πρέπει να επιμένω πολύ για να καταφέρω να εστιάσουν την προσοχή τους οι συνομιλητές μου στην διαφορά αυτήν, δεν ξέρω γιατί.
Δηλαδή, βρίσκω δύο διαφορετικές εξηγήσεις για το ίδιο θέμα, και εγώ δεν ξέρω ποιά είναι η σωστή. Αλλά η εικόνα για το πως λειτουργεί το σύστημα αλλάζει πολύ με βάση το ποια από αυτές (η μια τρίτη) ισχύει στην πραγματικότητα. Δεν πρέπει να εξετάσω όλες τις πλευρές;
Δεν είναι ότι προσπαθώ να δικαιώσω τις τράπεζες ή κάτι τέτοιο. Είναι προφανές ότι οι τράπεζες είναι τοκογλύφοι. Αλλιώς, από που προέρχονται τα υπέρογκα κέρδη τους; Είναι φανερό ότι κερδοσκοπούν πάνω στις συναλλαγές μας. Είναι παράλογο μια τέτοια υπηρεσία να δίνεται σε ιδιώτες.
Από εκεί και πέρα όμως, πρέπει να πιστεύω οτιδήποτε επιβεβαιώνει την αυτή την οπτική, οτιδήποτε κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και βολεύει; Πολλοί το κάνουν αυτό και αναπαράγουν χωρίς πρώτα να τεκμηριώνουν. Έτσι βομβαρδιζόμαστε συνεχώς από ανακρίβειες και ανοησίες και δεν μπορούμε να βγάλουμε άκρη. Είναι σημαντικό να το αλλάξουμε αυτό, αν θέλουμε να πετύχουμε οτιδήποτε...
ναί, βεβαίως και καταλαβαίνω τη διαφορά που περιγράφεις. Και νομίζω ότι η προσοχή και σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζεις το θέμα είναι απαραίτητη. Και φυσικά συμφωνώ ότι δεν πρέπει να καταπίνεις αμάσητο ό,τι σου σερβίρει ο ένας και ο άλλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ λόγος που απάντησα σχετικά με το πώς γεννιέται το νόμισμα, εκτός του ότι στο section των comments μπορεί να συμμετάσχει στη συζήτηση ο κάθε αναγνώστης, είναι ότι προσωπικά δεν μου έχει μείνει καμμία αμφιβολία ότι, πράγματι, το νόμισμα εκδίδεται, κατά κανόνα, από τις τράπεζες όταν εγκρίνουν δάνεια. Το έχω διασταυρώσει από διάφορες (πολλές) πηγές που θεωρώ αξιόπιστες, κάποιες από αυτές τις παρέθεσα σε links. Επειδή για μένα αυτό είναι ένα από τα δεδομένα μου όσο προσπαθώ να καταλάβω πώς δουλεύει το "σύστημα", το κατέθεσα εδώ. Πέραν αυτού, για το ποιά είναι η συνέπεια αυτής της πρακτικής, δεν μπορώ να καταλήξω ακόμη σε συμπέρασμα. Και για μένα μια απάντηση του καζάκη θα ήταν πολύ ευπρόσδεκτη.
Για το ότι το εκδοτικό προνόμιο έχει παραχωρηθεί σε ιδιώτες... Ίσως αυτό να μην μπορεί να το διατυπώσει κανείς με ασφάλεια. Στις ηπα, πράγματι, η fed είναι αμιγώς ιδιωτική αλλά στην ευρώπη δεν είναι τόσο ξεκάθαρα τα πράγματα, τουλάχιστον από το 1945 και μετά.
Ρώτησες: "Γιατί χρειάζονται ενδείξεις, “evidence”, ότι οι τράπεζες δημιουργούν χρήμα; Δεν πρέπει να υπάρχει μια ξεκάθαρη απάντηση, βασισμένη στην νομοθεσία"; Για αυτό είπα ότι είναι σαν να περιμένεις από τον απατεώνα να σου εξηγήσει πώς σε εξαπατά.
έλεος ρε παιδιά... καταρχήν τι απατεώνες και κοτσάνες, φυσικά και δημιουργούν χρήμα οι τράπεζες δεν είναι τίποτα το κρυφό αυτό! ΟΛΑ τα βιβλία οικονομικής θεωρίας εξηγούν το money supply, ακόμα και του Λυκείου! ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι ΔΕΝ γίνεται να δημιουργεί χρήμα αποκλειστικά το κράτος!Με τι κριτήρια άλλωστε? Επίσης κανείς δεν "τυπώνει χρήμα", αγοράζει η κεντρική τράπεζα ομόλογα από το κράτος (με λεφτά που χρωστάει η ίδια στον εαυτό της), αυτή είναι η αρχική πηγή, και ο βασικός ρυθμιστής του πολλαπλασιαστή χρήματος (ο οποίος παρεμπιπτόντως καταλήγει να κυμαίνεται γύρω στο 8 με 9, και όχι στο... 100.000 που φαντάζεστε). Το ότι τυπώνονται και λίγα χαρτονομίσματα για χρήση "στο χέρι" δεν σημαίνει τίποτα, δεν έχει καμία διαφορά από το άυλο χρήμα, άλλωστε δεν τρώγονται... ο μόνος λόγος που έχουν αξία είναι γιατί αντιπροσωπεύουν ένα χρέος που ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ οτι θα πληρωθεί γιατί αντιστοιχεί σε αληθινή αξία που την πληρώνει κάποιος με άλλο χρέος κτλ! Το χρήμα δεν είναι τίποτα, ένα προϊόν είναι και αυτό, και ο μόνος τρόπος να υπάρχει σε επάρκεια αλλά και να μην είναι τεράστιος ο πληθωρισμός είναι ένας συνδυασμός από εκτιμήσεις χρεών που κάνουν οι τράπεζες για την αξία των υποσχέσεων των ιδιωτών, και ρύθμισης των επιτοκίων από την κεντρική τράπεζα (η οποία δεν είναι δυνατόν να υπολογίζει και να εκτιμά το "κούτελο" των ιδιωτών, αυτό γίνεται συνολικά από την αγορά και τις τράπεζες, και αυτό δίνει αξία στο χρήμα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν επειδή γενικά οι Έλληνες ζουν ακόμα στον 2ο αιώνα μΧ απο άποψη μόρφωσης (έχουμε πήξει στους φιλολόγους) προτείνω για αρχή αυτό:
http://www.amazon.com/gp/product/026251480X/
και ηρεμία με τις θεωρίες συνωμοσίας,
Over and Out.
Κατα τ'άλλα βέβαια όλα τα υπόλοιπα προβλήματα ισχύουν... αλλά το πως δημιουργείται το χρήμα δεν είναι το κύριο πρόβλημα, αλλά το τί κάνουμε με αυτό, και πως το ΡΥΘΜΙΖΟΥΜΕ (ή ΔΕΝ το ρυθμίζουμε)...
ΑπάντησηΔιαγραφή