Το "σύστημαν" δεν πολεμιέται με αριστερό και δεξιό κομφορμισμό, όσο ριζοσπαστικός κι αν φαντάζει στα λόγια, αλλά με αυθεντική πίστη στον ίδιο τον λαό και τη δύναμη που κρύβει ο ίδιος μέσα του, ικανή να γυρίσει ακόμη και πιο τους σκουριασμένους τροχούς της ιστορίας. Ο λαός μπορεί να μεγαλουργήσει ακόμη και στις πιο μαύρες εποχές αρκεί οι πιο συνειδητοί ανάμεσά του, οι πιο αφοσιωμένοι να ζουν και να αναπνέουν για το καλό του, να είναι ένα μ' αυτόν, αίμα από το αίμα του, σάρκα από την σάρκα του.
Όχι με αυτοδιορισμένες ηγεσίες και πρωτοπορίες ελέω πολιτικής και ιδεολογικής θεολογίας. Ούτε βολεμένοι κομματικοί γραφειοκράτες. ηλίθιοι διανοούμενοι και ακαδημαϊκοί που ξέρουν να μόνο να κλείνουν σε όλες τις πτώσεις τη λέξη επανάσταση, δημοκρατία, δικαιώματα, αλλά δεν γνωρίζουν τίποτε απολύτως από τον μόχθο και τον επιούσιο του ίδιου του λαού.
Οι μόνες δυνάμεις που μπορούν αυθεντικά να εκφράσουν έναν λαό είναι μόνο εκείνες που εξαρτώνται αποκλειστικά από τον ίδιο και απαρτίζονται από τον ίδιο. Καμιά άλλη. Ποτέ στην ιστορία και σε κανένα μήκος και πλάτος της γης από την εποχή που εμφανίστηκε στο προσκήνιο ο λαός δεν μπόρεσε να φέρει ανάποδα την κατάσταση χωρίς οργανωμένες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που γεννήθηκαν και συντηρήθηκαν απευθείας από τον ίδιο. Ούτε στη χώρα μας έγινε ποτέ.
Δεν ήταν ούτε η αριστερά, ούτε φυσικά η δεξιά που μπόρεσε να απελευθερώσει τη δύναμη που κρύβει μέσα του ο ίδιος ο λαός για να μεγαλουργήσει, για να φέρει τα πάνω-κάτω. Μόνο δυνάμεις που μάχονταν για τα πιο ζωτικά του συμφέροντα και τα πιο επείγοντα κοινωνικά και πολιτικά αιτήματα του ίδιου του λαού.
Κι αυτό σηματοδοτεί το ψηφοδέλτιο του ΕΠΑΜ-ΑΚΚΕΛ και όλων των άλλων κοινωνικοπολιτικών δυνάμεων που το στηρίζουν. Είναι η πρώτη φορά σ' ολόκληρη την μεταπολιτευτική ιστορία που στις εκλογές συμμετέχει ένα ψηφοδέλτιο από πολιτικές δυνάμεις που συγκροτήθηκαν μέσα στον ίδιο τον λαό - ένα παλλαϊκό μέτωπο από ανθρώπους της διπλανής πόρτας και ένα κόμμα αυθεντικά και ταξικά αγροτικό - μαζί και κοινωνικές δυνάμεις που αγωνίζονται για τα πιο θεμελιώδη και ζωτικά λαϊκά αιτήματα στις μέρες μας.
Είμαι σίγουρος ότι η 7η Ιούλη θα καταγραφεί στην ιστορία. Όχι σαν μια ακόμη βδελυρή ήττα των λαϊκών προσδοκιών από τους κομματικούς μηχανισμούς της εξουσίας με αριστερό και δεξιό προσωπείο. Αλλά σαν αφετηρία της συσπείρωσης και της ενότητας του ίδιου του λαού μας με σκοπό την απελευθέρωση από το ζυγό της κατοχής, για την ελευθερία, τη δημοκρατία και την Ελλάδα που ονειρεύτηκαν και αγωνίστηκαν γενιές και γενιές Ελλήνων από την εποχή της παλιγγενεσίας έως το έπος της Εθνικής Αντίστασης.
Να πολεμήσουμε Δημήτρη, αλλά για ποιον? Για τους 8/10 που ψήφισαν ΝΔ/ΣΥΡΙΖΑ/ΠΑΣΟΚ? Για το 44% του λαού που προτίμησε τις παραλίες ή θεώρησε ότι με το να απέχει στέλνει βαθύτερο πολιτικό μήνυμα σε εκείνους που κουμαντάρουν τις τύχες μας? Για εκείνο το ποσοστό που βολοδέρνει μεταξύ ΛΑΟΣ/ΛΕΒΕΝΤΗ/ΠΟΤΑΜΙ/ΧΑ και τώρα Βελόπουλο?
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τη νεολαία μας που αλληλοσκοτώνεται για το αν είναι καλύτερος ο Ολυμπιακός ή ο Παναθηναικός? Για τους παπούδες μας με την κοντή μνήμη ή για τους πατεράδες μας με τη λιγοψυχιά, μην τυχόν και δε λάβουν τα 4 κατοστάρικα της σύνταξης?
Για ποιους ακριβώς να πολεμήσουμε? Καλύτερα να σταματήσουμε σαν έθνος εδώ, και να λέμε ότι υπήρξε κάποτε ένα έθνος σπουδαίο που εφηύρε περίπου τα πάντα. Όμως δυστυχώς έκανε 400 χρόνια να ξεσηκωθεί κι έπειτα απ' αυτό δεν κατάφερε ποτέ να αποτινάξει τον ραγιαδισμό του. Ας το κάνουμε έτσι ώστε να σταματήσουμε να σπιλώνουμε το όνομα που έφτιαξαν οι προγόνοι μας. Κι οι ίδιοι, δε νομίζω ότι θα ήθελαν να έχουν καμιά σχέση μαζί μας...
Αποστολή διάβαζα το σχόλιό σου και για μια στιγμή νόμιζα πως το είχα γράψει εγώ...
ΔιαγραφήΨηλά το κεφάλι και βουρ ξανά από την αρχή! Το ΕΠΑΜ και προσωπικά ο Καζακης μαζί με όλους τους αξιόλογους συνεργάτες/αγωνιστές είναι ότι πιο υγιές υπάρχει πολιτικά στην χώρα αυτή την στιγμή... Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι της τελικής νίκης για την απελευθέρωση της πατρίδας μας!