Ποιος έβαλε τον εκρηκτικό μηχανισμό στο Σκάϊ;

Έκρηξη μεγάλης ισχύος στο δρόμο μπροστά από τις εγκαταστάσεις του ΣΚΑΙ επέφερε μεγάλες ζημιές στην πρόσοψη του κτιρίου. Η ώρα που επιλέχθηκε για την πυροδότηση της έκρηξης, αλλά και η έγκαιρη προειδοποίηση από τους αυτουργούς της ενέργειας, δείχνει ότι οι δράστες δεν ήθελαν να υπάρξουν ανθρώπινα θύματα.

Ήθελαν απλά να στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα. Σε ποιόν; Ποιόν είχε ως στόχο η βομβιστική ενέργεια; Το συγκεκριμένο ΜΜΕ, ή τον Αλαφούζο και τα συμφέροντα με τα οποία διαπλέκεται; Και είμαστε σίγουροι ότι όντως πρόκειται για τρομοκρατική ενέργεια; Γιατί αποκλείουμε το ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα σε οργανωμένα συμφέροντα εντός και εκτός Ελλάδας;

Γιατί επίσης αποκλείουμε εκ προοιμίου την προβοκάτσια; Είναι τόσο υπεράνω ο κ. Αλαφούζος, τα αμερικανικά, ισραηλινά και τουρκικά συμφέροντα με τα οποία ο ίδιος και το κανάλι του διαπλέκεται, ώστε να αποκλειστεί και μάλιστα εκ προοιμίου ότι η ενέργεια δεν συνδέεται με τους ιδιοκτήτες του σταθμού; Τόσο ηθικός και αγγελικός είναι ο κόσμος της επιχειρηματικής και πολιτικής ελίτ του τόπου μας;

Εκτός κι αν γίναμε τόσο νοσηρά αφελείς, όσο μας θέλουν τα ΜΜΕ τύπου ΣΚΑΙ, ώστε να πιστεύουμε αυτό που μας πλασάρουν ως μασημένη τροφή. Και κυρίως να πιστεύουμε ότι τα ειδεχθή οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα που εκπροσωπούν απέκτησαν τη δύναμη που διαθέτουν πάνω στη ζωή μας, στη ζωή της κοινωνίας, με το σταυρό στο χέρι.

Επιτόπου από την πρώτη στιγμή βρέθηκε ο αρχηγός της αστυνομίας και η κυρία υπουργός της δημόσιας τάξης (κατ’ ευφημισμό «προστασίας του πολίτη») Όλγα Γεροβασίλη. Με την τσίμπλα στο μάτι και με ύφος αγουροξυπνημένου ρινόκερου, η Γεροβασίλη άρχισε να παπαγαλίζει τα κλισέ: «Η δημοκρατία είναι θωρακισμένη και δεν απειλείται… πρέπει να το σκεφτούν καλά όλοι όσοι αφήνουν διαδρόμους για να περνούν φωνές τρομοκρατίας, ή φασισμού».

Από κοντά και οι ομογάλακτοί της: «Η βομβιστική επίθεση εναντίον Μέσων Ενημέρωσης είναι επίθεση εναντίον της Δημοκρατίας.» τονίζει σε ανακοίνωσή του το Ποτάμι.
«Πιστεύω ότι η χώρα γύρισε σελίδα, βγαίνουμε από το ξέφωτο, και αυτό θα βοηθήσει να μην υπάρξουν ακρότητες» σημείωσε ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Βούτσης. Ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης κ. Παππάς, υπογράμμισε, επίσης, ότι «η δημοκρατία μας έχει αντισώματα, όσο και αν κάποιοι τελευταία θεωρούν ότι μπορούν να αμφισβητήσουν τα θεμέλιά της.»

Η Δημοκρατία, η πολυφωνία και η ελευθεροτυπία δεν φιμώνονται και δεν τρομοκρατούνται από κανέναν δήλωσε η εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ Μαρία Σπυράκη. Σημείωσε επίσης πως αυτό που συνέβη σήμερα δεν είναι απλώς καταδικαστέο αλλά χρήζει επείγουσας δράσης.

«Καταδικάζουμε κατηγορηματικά και απερίφραστα την τρομοκρατική επίθεση κατά του ΣΚΑΙ. Η Δημοκρατία και η Ενημέρωση δεν τρομοκρατούνται. Η κυβέρνηση οφείλει να βρει τους δράστες και να τους στείλει στη Δικαιοσύνη», ανέφερε ο γραμματέας του τομέα Επικοινωνίας του Κινήματος Αλλαγής Σταμάτης Μαλέλης.

Καταδικαστέα χαρακτηρίζει το ΚΚΕ τη βομβιστική ενέργεια που σημειώθηκε τα ξημερώματα στον ΣΚΑΪ. «Οι ενέργειες αυτές είναι απόλυτα καταδικαστέες. Λειτουργούν, εκτός των άλλων, ως άλλοθι για την ένταση της καταστολής και βοηθούν αντικειμενικά εκείνους, που θέλουν να επιβληθεί κλίμα φόβου και σιγή νεκροταφείου στον λαό» αναφέρει το Κομμουνιστικό Κόμμα σε ανακοίνωσή του.

Θα μας τρελάνουν; Ποια δημοκρατία και ποια ενημέρωση απειλούνται; Του ΣΚΑΙ; Τι σχέση έχει το ΣΚΑΙ με τη δημοκρατία και την ενημέρωση; Ακόμη και την εποχή της επτάχρονης χούντας με το καθεστώς επίσημης λογοκρισίας, υπήρχε μεγαλύτερος πλουραλισμός στην ενημέρωση απ’ ότι σήμερα με τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ. Αυτή η ενημέρωση κινδυνεύει; Τότε καλώς κινδυνεύει!

Αλήθεια ποια δημοκρατία απειλείται; Πότε απειλήθηκε η δημοκρατία από την ατομική τρομοκρατία; Δείξτε μου σας παρακαλώ ένα ιστορικό παράδειγμα που μια δημοκρατία κινδύνεψε με βομβιστικές ενέργειες από τρομοκρατικές οργανώσεις. Δεν υπάρχει ούτε ένα παράδειγμα.

Η δημοκρατία κινδυνεύει πάντοτε – χωρίς καμιά εξαίρεση – και φυσικά καταλύεται όχι από σκοτεινούς και ειδεχθείς τρομοκράτες, που κινούνται στο περιθώριο, αλλά από την ίδια την εξουσία. Το σύστημα εξουσίας και τα αρπακτικά συμφέροντα που υπηρετεί συνιστούσε ανέκαθεν και συνιστά σήμερα την μεγαλύτερη αληθινή απειλή κατά της δημοκρατίας.

Ποτέ στην ιστορία δεν μπόρεσαν τρομοκράτες να απειλήσουν, να ανατρέψουν, ή να απειλήσουν την δημοκρατία. Ακόμη κι όταν οι τρομοκράτες είχαν ευγενείς σκοπούς – την ανατροπή της απολυταρχίας και των τυράννων – και πάλι δεν απείλησαν ούτε στο ελάχιστο το κυρίαρχο καθεστώς με τις βόμβες τους, τις δολοφονίες και τις άλλες πράξεις ατομικής βίας.

Αντίθετα η ατομική τρομοκρατία προσέφερε εξαιρετικές υπηρεσίες στην εξουσία. Ακόμη κι όταν διακατεχόταν από τα αγνά κίνητρα. Οι βόμβες, οι δολοφονίες, οι ληστείες ως «επαναστατική απαλλοτρίωση της ιδιοκτησίας», κοκ, προσέφεραν το πρόσφορο έδαφος για την οργάνωση και ανάπτυξη του αστυνομικού κράτους και ιδίως του agent provocateur.

Ο agent provocateur, δηλαδή ο πράκτορας προβοκάτορας, «είναι ένας πληρωμένος πράκτορας ο οποίος, εκφράζοντας υποτιθέμενες συμπάθειες, επιδιώκει να παρακινήσει τους ύποπτους να εκθέσουν τον εαυτό τους, και κυρίως είναι αυτός που προκαλεί στασιαστικές κινήσεις για να δικαιολογήσει τα επίσημα αντίποινα». (Webster Dictionary). Πρόκειται για το πιο πολύτιμο όπλο της επίσημης κρατικής ασφάλειας από την εποχή του υπουργού ασφαλείας Φουσέ, για λόγους διείσδυσης και ελέγχου ομάδων, κινημάτων και οργανώσεων προς το συμφέρον της εξουσίας.

Από τότε που η κρατική ασφάλεια και γενικά το «βαθύ κράτος» δημιούργησε τον agent provocateur, δεν μπόρεσε καμιά τρομοκρατική οργάνωση ή δράση να μην τεθεί υπό τον έμμεσο ή άμεσο έλεγχο του κράτους. Δεν υπάρχει ούτε ένα ιστορικό παράδειγμα τρομοκρατικής οργάνωσης που να γλύτωσε από την δράση των agent provocateur. Όσο αγνές αρχικές προθέσεις κι αν είχε.

Σήμερα το γεγονός αυτό ισχύει στη νιοστή δύναμη. Ειδικά όταν βλέπουμε τυφλά χτυπήματα με τους δράστες τους είτε να εξαφανίζονται, είτε να σκοτώνονται βολικά από τις δυνάμεις ασφαλείας. Όπως έγινε πρόσφατα για μια ακόμη φορά στην περίπτωση του Στρασβούργου. Και βλέποντας το απίστευτο, όσο και τραγικό θέαμα να χειροκροτούν οι παριστάμενοι πολίτες τη δράση των δυνάμεων ασφαλείας που κατέληξε στο θάνατο του υποτιθέμενου δράστη, βλέπει κανείς ξεκάθαρα την χρησιμότητα της τρομοκρατίας για την εξουσία.

Αντί οι πολίτες να απαιτούν την εξιχνίαση των ειδεχθών εγκλημάτων προς κάθε κατεύθυνση, χειροκροτούν το γεγονός ότι οι δυνάμεις ασφαλείας μετατράπηκαν σε δικαστές και δήμιοι ταυτόχρονα. Κανείς δεν πρόκειται να ασχοληθεί για το γιατί ο σκοτωμένος ύποπτος ήταν όντως ο δράστης και για το αν όντως πυροβόλησε και υπό ποιες συνθήκες. Ποιος θα τον υπερασπιστεί καθώς «αποδείξεις» μετά θάνατον θα τον δείχνουν ως τον αδιαφιλονίκητο δράστη.

Έτσι και στην περίπτωση του ΣΚΑΙ. Η αστυνομία αμέσως κατέταξε την βομβιστική ενέργεια στην τρομοκρατία και μάλιστα μιας τρομοκρατικής οργάνωσης που εμφανίζεται πρωτίστως στα αστυνομικά δελτία και την ανάλογη δημοσιογραφία.

Κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά το ενδεχόμενο ότι πιθανά να πρόκειται για ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα στις «οικογένειες» της μαφίας που κυβερνά τον τόπο μας. Κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά την πιθανότητα ότι η συγκεκριμένη ενέργεια δεν είναι παρά μια ειδεχθής επικοινωνιακή επιχείρηση είτε των συμφερόντων Αλαφούζου, είτε του καθεστώτος κατοχής γενικά.

Πώς αλλιώς θα τολμούσαν όλοι αυτοί να εμφανιστούν ως εκπρόσωποι της δημοκρατίας; Πώς αλλιώς θα τολμούσε ο ΣΚΑΙ – ένας από τους χειρότερους μηχανισμούς προπαγάνδας υπέρ της κατοχής – να εμφανιστεί ως εκφραστής της ενημέρωσης;

Άλλωστε τι έχει απομείνει από το δημοκρατικό πολίτευμα σ’ αυτήν την χώρα για να απειληθεί από τους βομβιστές; Αν το σκεφτείτε νηφάλια και δείτε μετά τις δηλώσεις περί δημοκρατίας και ενημέρωσης, θα αντιληφθείτε αμέσως ποιοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί, ίσως, ενδεχομένως, οι εμπνευστές και ποιανών τα συμφέροντα υπηρετεί η συγκεκριμένη βομβιστική ενέργεια.