Φτάνει η διαμαρτυρία για όσα μας συμβαίνουν; Φτάνει να φωνάζουμε και να βρίζουμε τους κρατούντες για όσα μας κάνουν; Έως πότε θα εκτονονόμαστε με δήθεν ακτιβισμούς, συγκεντρώσεις, απεργίες και μπλόκα για το θεαθήναι; Έως πότε θα ψηφίζουμε τη Σκύλλα να μας απαλλάξει από τη Χάρυβδη;
Αν συμφωνούμε ότι κινδυνεύει η πατρίδα, όπως ποτέ άλλοτε στην ιστορία της, τότε οφείλουμε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Κι αυτό απαιτεί τρία πράγματα: Οργάνωση - Οργάνωση - Οργάνωση.
Αλλιώς θα μετράμε την απελπισία μας με το μέγεθος της σημαίας που κρέμασαν κάποιοι στο Καλάθι πάνω από την Καλαμάτα. Όταν δεν παλεύεις στα πλαίσια μιας οργάνωσης εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, η οποία να μεταφέρει το μήνυμα πανελλαδικά και να λειτουργεί ως καταλύτης σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, τότε όσες σημαίες κι αν κρεμάσεις δεν είναι παρά μόνο για την προσωπική σου εκτόνωση, μόνο και μόνο για να νιώθεις εσύ ο ίδιος ότι κάτι κάνεις, ενώ δεν κάνεις απολύτως τίποτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου