Για κάποιον περίεργο και τερατώδη λόγο η Ελλάδα πρέπει σώνει και καλά να εμπλακεί ενεργά στις κλιμακούμενες γεωστρατηγικές αντιπαραθέσεις Ρωσίας-Δύσης. Αυτό φαίνεται να επιθυμεί ο κ. Τσίπρας, ο οποίος έφυγε από τη Μόσχα με μια βαλίτσα γεμάτη υποσχέσεις. Αρκεί να μετατρέψει την Ελλάδα σε πεδίο αναμέτρησης Ρωσίας-Δύσης για τους αγωγούς υδρογοναθράκων.
Η Ελλάδα έρμαιο του ιμπεριαλισμού των αγωγών
Το κομβικό σημείο βρίσκεται στην υπόθεση του σχεδιαζόμενου αγωγού Ρωσίας-Τουρκίας. O Πούτιν έκανε σαφές ότι ενδιαφέρεται για την εμπλοκή της Ελλάδας στον αγωγό, ο οποίος είναι εναλλακτικός του South Stream, που ακυρώθηκε το Δεκέμβριο του 2014 λόγω αντιδράσεων από την ΕΕ. Ο νέος αγωγός θα ξεκινά από το τουριστικό θέρετρο της Ευρωπαικής Τουρκίας στη Μαύρη Θάλασσα, Kıyıköy και θα διασχίζει τουρκική θράκη μέχρι την πόλη Ίψιλα στο Αιγαίο, πολύ κοντά στο Δέλτα του Έβρου.
Ο αγωγός αυτός ουσιαστικά έχει σχεδιαστεί για να τροφοδοτήσει την Ευρώπη με υδρογονάνθρακες από τη Ρωσία δια της ηπειρωτικής οδού. Για να γίνει αυτό η Ελλάδα πρέπει να δεχθεί να περάσει από το έδαφός της, αλλιώς αναγκαστικά η Τουρκία θα πρέπει να δημιουργήσει τερματικό στην Ίψιλα, όπου οι υδρογονάθρακες θα φορτώνονται σε πλοία.
"Το νέο δρομολόγιο θα καλύψει τις ευρωπαϊκές ανάγκες για καύσιμα, και θα επιτρέψει στην Ελλάδα να γίνει ένα από τα κύρια κέντρα διανομής ενέργειας στην ήπειρο, και θα μπορούσε να βοηθήσει για την προσέλκυση σημαντικών επενδύσεων στην ελληνική οικονομία", δήλωσε ο Πούτιν σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Τσίπρα. Βέβαια, τα ίδια ακριβώς είπε ο Πούτιν και για την Τουρκία παρουσία του Ερντογκάν, όταν υπεγράφη η συμφωνία για το νέο αγωγό.
Πρόκειται για τα συνήθη ψέματα λαικής κατανάλωσης προκειμένου να κρυφτούν οι αληθινοί λόγοι. Και φυσικά οι δοσοληψίες στο παρασκήνιο.
Ο κ. Τσίπρας στην υπηρεσία του εφοπλιστικού λόμπι.
Ο κ. Τσίπρας έτρεξε να αποδεχθεί με τις γνωστές δικαιολογίες. Θέσεις εργασίας, επενδύσεις κι άλλες τέτοιες ανοησίες. Φυσικά το ενδιαφέρον του κ. Τσίπρα δεν είναι διόλου περίεργο, αν σκεφτεί κανείς ότι ενδιαφέρονται σφόδρα για την όλη υπόθεση ισχυρά επιχειρηματικά λόμπι στην Ελλάδα. Κυρίως εφοπλιστικά. Λέγε με Μελισσανίδη, Μαρινάκη και λοιποί.
Οι ελληνόφωνοι εφοπλιστές επιδιώκουν να κυριαρχήσουν στα ενεργιακά δίκτια της Ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου. Δια της θαλάσσης έχουν ενισχύσει τα μερίδιά τους. Ακόμη και με ναυλοσύμφωνα θανάτου για τη μεταφορά υδρογοναθράκων από το νότο της Τουρκίας, προς το συμφέρον του Χαλιφάτου. Βοά η διεθνής αγορά για το ρόλο των ελληνόφωνων εφοπλιστών στο λαθρεμπόριο υδρογοναθράκων, που χάρις στους τζιχαντιστές και την κατεδάφιση ολόκληρων χωρών, όπως της Λιβύης, κοκ, γνωρίζει τεράστια έξαρση τα τελευταία 2 χρόνια.
Οι ελληνόφωνοι εφοπλιστές βρίσκονται στο στοιχείο τους. Κι είναι ένας από τους σοβαρότερους λόγους που ενισχύουν σε Κόρους Ολικής Χωριτηκότητας τον υπό ελληνική σημαία στόλο τους. Κυρίως σε δεξαμενόπλοια και LPG. Βλέπετε, η Ελλάδα υπό καθεστώς μνημονίων και δουλοπαροικίας, όπου κυριαρχεί όσο ποτέ άλλοτε η απόλυτη αυθαιρεσία της εξουσίας, αλλά και ο νόμος του ισχυρού, προσφέρεται ιδιαίτερα ως στρατηγικός κόμβος για τις δουλειές τους.
Με COSCO και Ειδικές Οικονομικές Ζώνες.
Να γιατί έχει αυξηθεί εκθετικά και το ενδιαφέρον τους για την μετατροπή ολόκληρης της Πειραϊκής χερσονήσου, σε Ειδική Οικονομική Ζώνη, υπό το δικό τους καθεστώς και έλεγχο. Εξ ου και το ενδιαφέρον του κ. Μαρινάκη για το δήμο Πειραιά. Θέλουν μια νέα παράκτια ζώνη σαν εκείνη της Κίνας, όπου θα συνιστά καθεστώς η πλήρης ασυδοσία που φτάνει έως το έγκλημα. Και ποια θα ήταν καλύτερη "κάλυψη" για όλα αυτά από την COSCO.
Δεν είναι άλλωστε καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο κ. Καμμένος στις 17/3 έτρεξε ασθμαινως να διαβεβαιώσει ότι η νέα κυβέρνηση ευθυγραμμίζεται πλήρως με τα σχέδια αυτά του εφοπλιστικού λόμπι. Έτσι, αναφερόμενος στο λιμάνι του Πειραιά, ο υπουργός δήλωσε ότι είναι πρόθεση της ελληνικής Πολιτείας να ενισχυθεί η θέση του ελληνικού λιμανιού ως «πύλης εισόδου προϊόντων από την Ασία».
Σε ποιανού τα χέρια; Πάντως όχι του ελληνικού λαού, ούτε προς το συμφέρον του. Σε αυτή την κατεύθυνση, τόνισε ο κ. Καμμένος, ξεκινά «το project του σιδηροδρόμου, όπου τα προϊόντα θα ξεκινούν από τον Πειραιά και θα μπορούν με ένα σύγχρονο τρένο, ιδιωτικής εταιρείας, να φτάνουν και να καλύπτουν τις ανάγκες πολλών λιμανιών της Δυτικής Ευρώπης». Πλήρης ιδιωτικοποίηση υποδομών και μεταφορικού έργου.
Η ελληνική κυβέρνηση, πρόσθεσε ο υπουργός, είναι διατεθειμένη να παραχωρήσει χώρους από το Θριάσιο Πεδίο, οι οποίοι θα γίνουν σταθμοί αποθήκευσης και μεταποίησης. Όσο για τις ανάγκες των πολιτών για ελεύθερους χώρους στο λεκανοπέδιο και για ποιότητα ζωής, τις έχει γραμμένες στα παλαιότερα των υποδημάτων του. Για την αμυντική βιομηχανία, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας προανήγγειλε τη δημιουργία ζωνών χαμηλού φόρου και την υπογραφή συμβάσεων με χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα, γεγονός που «μπορεί να αποτελέσει κίνητρο και για τις γύρω επιχειρήσεις να επενδύσουν στην ελληνική βιομηχανία άμυνας».
Δείτε αναπτυξιακή προοπτική. Υπεργολάβοι υπό καθεστώς πλήρους προστασίας σε ειδική οικονομική ζώνη. Φανταστείτε ποιοί θα δουλεύουν, υπό ποιές συνθήκες και υπό ποιό καθεστώς;
Οι οικονομικοί πυλώνες της νέας κυβέρνησης
Αν όλα αυτά δεν είναι ο ορισμός της μετατροπής ολόκληρης της περιοχής σε Ειδική Οικονομική Ζώνη και μάλιστα ακραιφνώς τριτοκοσμικού τύπου, προς το συμφέρον των πιο αρπαχτικών ιδιωτικών συμφερόντων, τότε τι είναι; Άλλωστε βράζει η περιοχή της Δραπετσώνας με την είδηση ότι τελικά πέρασε του Μελισσανίδη και ο χώρος των πρώην λιπασμάτων αποχαρακτηρίζεται, προκειμένου να μείνει και να επεκταθεί το πρώην εργοστάσιο της BP, συμφερόντων του γνωστού και μη εξαιρετέου εφοπλιστή.
Ταυτόχρονα οι ελληνόφωνοι εφοπλιστές τα τελευταία χρόνια έχουν μετατρέψει την Τουρκία σε έναν από τους κύριους αποδέκτες της επιχειρηματικής τους επέκτασης. Οι άμεσες επενδύσεις, προερχόμενες κυρίως από εφοπλιστικά κυκλώματα εξ Ελλάδος, στην Τουρκία ξεπερνούν τα 5 δις ευρώ το 2014. Ενώ ακόμη πιο εκτεταμένη είναι η εμπλοκή τους στη γείτονα χώρα μέσα από επιχεριηματικές συμμαχίες και χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες.
Δεν θα μπορούσαν λοιπόν να μην πιέζουν για την ενεργότατη εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό των αγωγών. Το ίδιο έκαναν με την υπογραφή του αγωγού από το Αζερμπαϊτζάν (ΤΑΡ), καθαρά αμερικανικών συμφερόντων. Το ίδιο κάνουν και τώρα με το Ρώσικο αγωγό. Να γιατί η κυβέρνηση Τσίπρα δεν έφερε ούτε αντίρηση σε καμιά από τις δυο περιπτώσεις.
Τι θα αποτρέψει την Ελλάδα να γίνει Ουκρανία;
Το ερώτημα που τίθεται για όποιον διαθέτει στοιχειώδη δημοκρατική ευαισθήσια και ενδιαφέρεται για τούτο εδώ τον τόπο, είναι το εξής: Τι θα αποτρέψει την μετατροπή της Ελλάδας σε Ουκρανία, από τη στιγμή που αποδέχεται στο έδαφός της ανταγωνιστικούς αγωγούς; Όποιος γνωρίζει, ξέρει πολύ καλά ότι οι περιοχές όπου περνούν διεθνείς αγωγοί στρατηγικής σημασίας αποστειρώνονται για λόγους ασφαλείας υπό διεθνή επιτήρηση και τίθεται υπό αναστολή η εθνική κυριαρχία.
Άλλωστε η κατάσταση γενικευμένης αποσταθεροποίησης στην οποία έχει βρεθεί η Τουρκία του Ερντογκάν, θα έπρεπε να συνιστά σοβαρή προειδοποίηση για την κυβέρνηση Τσίπρα. Θα έπρεπε εάν και εφόσον υπήρχε στοιχειώδης πατριωτισμός, εάν και εφόσον υπήρχε στοιχειώδες ενδιαφέρον για τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού.
Αντίθετα, η κυβέρνηση Τσίπρα κινείται όπως όλες οι καθεστωτικές δυνάμεις. Ο κ. Τσίπρας πήγε στη Μόσχα συνοδευόμενος από ομάδα επιχειρηματιών, η οποία μάλιστα είχε προηγηθεί κατά μία ημέρα. Όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, έτσι και η κυβέρνηση Τσίπρα αντιλαμβάνεται την οικονομική διπλωματία, ως προώθηση συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων.
Επιχειρηματική της αρπαχτής και του ξεπλύματος
Το κύριο ενδιαφέρον των επιχειρηματικών κύκλων που συνόδευσαν τον κ. Τσίπρα δεν ήταν η αγορά της Ρωσίας, αλλά η δυνατότητα επιχειρηματικών συμπράξεων. Το καθεστώς κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας δεν θίγει τόσο την οικονομία της, όσο τους νέους βογιάρους, τους ολιγάρχες της χώρας, οι οποίοι χάνουν τη δυνατότητα να διοχετεύουν τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό. Και πρωτίστως να ξεπλένουν τον πλούτο τους στο εξωτερικό, μιας και οι ολιγάρχες της Ρωσίας είναι το προϊόν μιας άγριας καταλήστευσης αυτής της εξαιρετικά πλούσιας χώρας μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ.
Επομένως το κύριο ενδιαφέρον των ολιγαρχών της Ρωσίας για επιχειρηματικές συμπράξεις στο εξωτερικό, αφορά πρωτίστως το ξέπλυμα χρήματος υπό καθεστώς πολιτικής προστασίας. Και η Ελλάδα έχει μακρύ παρελθόν και εξαιρετικά διαθέσιμα πολιτικά και επιχειρηματικά κυκλώματα. Άλλωστε ορισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν επιδείξει εξαιρετικές επιδόσεις σ' αυτόν τον τομέα από τις αρχές της δεκαετίας του '90 αξιοποιώντας τις διασυνδέσεις τους με τον μηχανισμό εξουσίας των πάλαι ποτέ αδελφών κομμάτων του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Κατά τ' άλλα η συστηματική επιχείρηση "στάχτη στα μάτια του κόσμου" παρουσιάζει την επίσκεψη του Τσίπρα στην Μόσχα σαν να πρόκειται για στροφή στο "ξανθό γένος". Η ανοησία και το ψέμα ξεπερνά κάθε όριο. Μέχρι και ο κατά τ' άλλα θιασώτης της ριζοσπαστικής αριστεράς κ. Χατζηστεφάνου έφτασε στο έσχατο σημείο δημοσιογραφικής αθλιότητας, δηλώνοντας ότι "η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στη Μόσχα αψηφά τη νεοαποικιακή προσέγγιση της ΕΕ!" (9/4, Russia Today). Όλοι μαζί στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού προκειμένου να χάσει τον μπούσουλα ο λαός και να τον οδηγήσει η κυβέρνηση Τσίπρα στα χειρότερα χωρίς να μπορεί να αντιδράσει.
Κύριε Καζάκη, εδώ διαφώνω εν μέρει. Η συμφωνία αυτή από μονη της δεν είναι απαραίτητα κακή. Σωστή συμφωνία σε λάθος χρόνο και τόπο. Για να ωφεληθεί η Ελλάδα από αυτή την συμφωνία πρέπει να είναι σε θέση να ανταπεξέλθει τον διπλωματικό, οικονομικό και στρατιωτικό ανταγωνισμό που θα προκύψει. Πιο συγκεκριμένα πρέπει να είναι σε θέση να αναχαιτησει πιστωτικά επεισόδια που θα προκαλέσει η ένωση των Φράγκων. Εδώ ίσως να είναι το πιο σημαντικό κύμα επίθεσης που πρέπει να σταματήσει η Ελλάδα μέσα απο χρηματοοικονομική γραμμή άμυνας. Είναι φανερό ότι η πιο δυνατή γραμμή αμύνας για την οικονομία ενός κράτους είναι το εθνικό νόμισμα, πράγμα το οποίο λείπει από την Ελλάδα. Εν συνεχεία θα υπάρχουν διπλωματικές ρίξεις μέσω του αμερικάνικου δαχτύλιου. Όπως τα Σκόπια να παλεύουν με το όνομα και μειονότητες, ίσως και με εδαφικές διεκδηκήσεις. Το ίδιο θα ισχυεί και για την Αλβανία όπου θα διεκδησεί και αυτή δικαιώματα μειονοτήτων, το οποίο ίσως λειτούργησει σαν πάτημα για εδαφικές διεκδηκήσεις. Ανάλογα θα κινηθεί και η Τουρκία στο ζήτημα της δυτικής Θράκης. Τι γίνεται όμως εάν οι Αμερικανιστές που χαιρετούν φασιστικά με το god bless America στείλουν τους άλλους εξτρεμιστές, το καθεστώς της Τουρκίας να κάνει εθνικό ακρωτηριασμό σε νησιά και Θράκη; Με μια Ελλάδα που έχει από το 2009 να αγοράσει εξοπλισμούς, την ίδια ώρα που η Τουρκία αγοράζει κατεξακολούθηση εξοπλισμούς και εξοπλισμούς; Μην ξεχνάμε ότι ο Σαμαράς διέλυσε μεγάλους σχηματισμούς και ποιός γνωρίζει με τις περικοπές πόσα καύσιμα και πόσα βλήμματα διαθέτει ο στρατός για να μπορέσει να κινηθεί αποτελεσματικά; Αν είναι ο Τσιπράς να δημιουργήσει καταστάσεις ριξης μεταξύ Δύσης και Ρωσιας εντός της Ελλάδας, τότε τα σενάρια εθνικού διαμελισμού ειναι πολύ πιο πιθανά από ποτέ. Συν τοις άλλοις, ο Τσίπρας αναβιώνει παλιές ιστορικές καταστασεις με προσπάθειες της Ρωσιας να έχει πρόσβαση στην Μεσόγειο. Η πρώτη φορά που δοκιμάσε τέτοιο πράγμα η Ρωσία τον 19ο αιώνα οδήγησε στον πόλεμο της Κριμαίας στερώντας της μία έξοδο στην Μεσόγειο. Την δεύτερη φορά το προσπάθησε με την ΕΣΣΔ όπου υποστήριζε τους αριστερούς στον εμφύλιο 1945-1949. Τώρα όμως που επαναλαμβάνεται η ιστορία, τι θα γίνει εάν η Ρωσία χάσει τον έλεγχο του παιχνιδιού στην Ελλάδα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν εμπλέκεσαι ποτέ σε ανταγωνισμούς μεγάλων, εκτός κι αν είσαι το επίδικο μέρος. Η εξωτερική σου πολιτική και πρωτίσως οι συνεργασίες και οι διεθνείς σου σχέσεις οφείλουν να ικανοποιούν τέσσερεις βασικούς όρους:
Διαγραφή(α) Εξυπηρέτηση βασικών εθνικών συμφερόντων, που αφορά πρωτίστως στην εξασφάλιση της εθνικής επικράτειας και ακεραιότητας, της εθνικής ανεξαρτησίας και ευημερίας.
(β) Κατοχύρωση των βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων του ελληνικού λαού, των κυριαρχικών του δικαιωμάτων, αλλά και των αρχών και των βάσεων της δημοκρατίας.
(γ) Την αρχή της ισότητας, οποία προβλέπει να μην μετατρέπεται η χώρα σε οίκο ανοχής, ή εξυπηρέτησης συμφερόντων άλλων κρατών.
(δ) Τον όρο της αμοιβαιότητας, κατά την οποία μϊα Πολιτεία (Χώρα) αναγνωρίζει σε άλλη δικαιώματα, ή μπορεί και να αποδέχεται υποχρεώσεις έναντι άλλης, υπό την προϋπόθεση όμως της αναγνώρισης από την ετέρα ίσων δικαιωμάτων ή υποχρεώσεων έναντι αυτής.
Τι απ' όλα αυτά ισχύει στην περίπτωση των διεθνών μας σχέσεων; Τίποτε. Το ίδιο συνέβη και με τους Ρώσους. Πήγαμε σαν γιουσουφάκια και ενδώσαμε σ' ότι συμφέρει τον Πούτιν, χωρίς ούτε καν κάποιο σοβαρό αντάλλαγμα, εκθέτοντας την χώρα σε πρόσθετες πιέσεις από τη Δύση και επιτρέποντας την αποσταθερποίηση της περιοχής λόγω ανταγωνιστικών αγωγών. Κι όλα αυτά προς όφελος ποιού; Του εφοπλιστικού λόμπι, το οποίο βάζει πλάτες στην ολοκληρωτική κατάλυση της κρατικής υπόστασης της Ελλάδας, προκειμένου να διασφαλίσει βάσεις επιχείρησης στη νέα κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και εξαλλίσεται στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου.
Ευχαριστώ για την απάντηση σας κύριε Καζάκη. Νομίζω ότι η φράση "Πήγαμε σαν γιουσουφάκια και ενδώσαμε σ' ότι συμφέρει τον Πούτιν, χωρίς ούτε καν κάποιο σοβαρό αντάλλαγμα," με κάλυψε.
ΔιαγραφήΗ ιστορική εμπειρία δείχνει ότι τα έργα που γίνονται σε χώρες με στρατηγική σημασία στο πλαίσιο του διεθνούς ανταγωνισμού, ακόμα κι αν δεν οδηγήσουν σε πόλεμο και διαμελισμό, ευνοούν τη χώρα επενδυτή κι όχι τη χώρα που στο έδαφός της γίνεται το έργο. Για παράδειγμα , ο υπεριρανικός σιδηρόδρομος που ένωνε τη Μοσούλη με την ευρωπαική Τουρκία κατασκευάστηκε από τη Γερμανία στο πλαίσιο του Νεοαποικιακού ανταγωνισμού στις αρχές του 20ου αιώνα .Πέρα από τους όρους εκμετάλλευσης του υπεδάφους της Τουρκίας από τη Γερμανία , ενέτεινε τους ανταγωνισμούς των μεγάλων δυνάμεων και η ίδια η Τουρκία έγινε πεδίο μαχών και διεκδικήσεων . Σώθηκε από τα δυτικά αρπακτικά , όταν ο Μουσταφά Κεμάλ κατάφερε να ενώσει το διχασμένο Τουρκικό λαό εναντίον των αποικιοκρατών . Εμείς οι Έλληνες , χωρίς να είμαστε αποικιοκράτες , πληρώσαμε με εκείνον τον ξεριζωμό και τη σφαγή , το ακριβότερο τίμημα . Όλοι οι άλλοι τα μπάλωσαν μια χαρά . Πόση καλλιεργήσιμη γή θα απαλλοτριωθεί για την κατασκευή του αγωγού; Αυτή η ζημιά θα αποσβεστεί με τις θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν; Σε μια εποχή με παγκόσμια αύξηση του πληθυσμού, πόσο σωστό είναι να μειώνουμε την καλλιεργήσιμη γη; Εκτός κι αν στο πίσω μέρος του νοσηρού μυαλού τους είναι η τεχνητή μείωση του πληθυσμού (σφαγές-λιμός και λοιμοί ).
ΔιαγραφήΈγραψα και σε προηγούμενο κείμενο για την αποανάπτυξη . Θα ήταν μια απάντηση στην παγκόσμια κρίση . Τη γη μας δεν πρέπει ούτε να την πουλούμε , ούτε να τη νοικιάζουμε , ούτε να τη δανείζουμε .Να την καλλιεργούμε, για να μας τρέφει και να μας ποτίζει. Αυτό γινόταν πάντα . Τη μεγαλύτερη πείνα την έζησε αυτός ο τόπος , όταν εξαναγκάστηκε να παραχωρήσει τα προιόντα του , στους κατακτητές του. Θα πω και κάτι που μπορεί να το παρεξηγήσετε. Πέρσι το καλοκαίρι χορτάσαμε φτηνά και ωραία ροδάκινα, χάρη στη μεγάλη επάρκεια που υπήρχε στην ντόπια αγορά, λόγω του μπουκοταζ της Ρωσίας προς τις χώρες της ΕΕ. Την ανάπτυξη με ξένες πλάτες και με σκοπό την περιστασιακή ευημερία –πλασματική για τις μεγάλες μάζες , νομίζω πως την έχουμε ζήσει. Άκουσα και κάτι σε ρεπορτάζ της επικαιρότητας που με προβλημάτισε και με υποψίασε. Οι ρώσοι δέχτηκαν να μειωθεί το ποσοστό του προστίμου προς την Ελλάδα για μειωμένη χρήση του φυσικού αερίου. Δηλαδή είμαστε υποχρεωμένοι να καταναλώνουμε το προιόν τους είτε θέλουμε , είτε δε θέλουμε . Είτε μπορούμε είτε δεν μπορούμε. Και με τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας (ανεμογεννήτριες –φωτοβολταικά) τι θα γίνει; Έγιναν κάποιες σοβαρές επενδύσεις για να καλύψουμε το ενεργειακό μας πρόβλημα. Αυτές θα τις ξηλώσουμε για να είμαστε συνεπείς καταναλωτές φυσικού αερίου; Τελικά , όπως σοφά λέει ο λαός μας, «Κλειδώνω κι αμπαρώνω κι ο κλέφτης είναι μέσα», Κάτι τέτοιο έγινε και με τη μοιραία γερμανική πτήση . Η πόρτα κλείδωνε για την ασφάλεια της πτήσης, όχι όμως και των επιβατών , όπως αποδείχτηκε. Τέτοιες συμφωνίες με ντόπιους και ξένους απατεώνες, πολύ φοβάμαι ότι θα αποβούν μοιραίες «πτήσεις» για τον τόπο μας.
Οσον αφορά τη προμήθεια ρωσικού φυσικού αερίου και τις ρήτρες, οπως είναι πιστεύω ευνόητο, πετυχαίνει κάποιος συγκεκριμένες τιμές για συγκεκριμένο όγκο παραγγελίας/κατανάλωσης. Αν μετέπειτα η κατανάλωσή σου είναι μικρότερη, ζημιώνεται ο παροχέας (σαν να ακυρώνεις μέρος παραγγελίας), οπότε προκύπτουν "πρόστιμα".
ΔιαγραφήΠιθανότατα και πάλι έτσι συμφέρει (συμφωνημένη τιμή αερίου για συγκεκριμένο όγκο + πρόστιμο) σε σύγκριση με μια "ελεύθερη" τιμή παροχής φ.αερίου.
Δεν υπαρχει καμια δυνατοτητα σοβαρων συμφωνιων με τη Ρωσια οσο παραμενουμε κρατος-μελος ("προτεκτορατο") της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕαν αποχωρουσαμε απο την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, τοτε θα μπορουσαν να γινουν ειδικες συμφωνιες και εκτεταμενη συνεργασια με αμοιβαια ωφελη. Ακομα και προμηθεια του ελληνικου στρατου με ρωσικης κατασκευης οπλισμο οπως εκανε ο Τσαβεζ στη Βενεζουελα.
Η παρουσα κυβερνηση ομως δεν εχει κανενα σκοπο συγκρουσης με την Ε.Ε. Απλα συνεχιζουν το εργο "κινεζοποιησης" και μετατροπης της Ελλαδος σε ενα χωρο οπου οι πολυεθνικες και οι καθε λογης νταβατζηδες-μαφιοζοι θα κανουν παρτυ λεηλατωντας τον ελληνικο πλουτο. Οτι εγινε και επι διαλυσης της ΕΣΣΔ,,,
κε Δ.Καζάκη ο τίτλος και στην συνέχεια του άρθρου η Ελλάδα έρμαιο του ιμπεριαλισμού των αγωγών και ο κ. Τσίπρας στην υπηρεσία του εφοπλιστικού λόμπι κατευθύνει δεν αναλύει, με κάθε σεβασμό στην επιστήμη σας κ χωρίς πολιτική σκέψη θα ήθελα να αναφερθείτε περισσότερο για την ενέργεια σαν προϊόν, τις ανάγκες της παγκοσμίως και τα διπλωματικά της οφέλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια ερωτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ο κ. Τσίπρας στην υπηρεσία του εφοπλιστικού λόμπι."
Τι συμφερον εχουν οι Ελληνες εφοπλιστες να ανακατευθουν με τους αγωγους γκαζι του Πουτιν;
Μηπως συμβαινει το αντιθετο;
Ειναι δυνατον οι Ελληνες εφοπλιστες να πανε εναντιον των συμφεροντων τους, αφου με τα καραβια, σημερα, κονομανε απο τις μεταφορες πετρελαιου και Γκαζιου;
Κι εγω προβληματίστηκα γι αυτό που επισημαίνεις , αλλά μαλλον αυτοί οι κύριοι χώνουν τη μυτη τους παντού , για να εχουν να λαβαίνουν από παντού. Αν αυτοί σφάζουν την κατσίκα για να πάρουν ως αντάλλαγμα αγελάδα ,δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Πάλι κερδισμένοι βγαίνουν. Το είδαμε και σε άλλα δημόσια έργα , δρόμους , γέφυρες κ.λ.π. Ούτε για το κλείσιμο των ναυπηγείων αντέδρασαν , απ΄ότι ξέρω, οι εφοπλιστές. Βρίσκουν αλλού φθηνότερα.
Διαγραφή