ΕΚΕΙ ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΩΡΑ.
Η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου δεν είναι ίδια με όλες τις άλλες. Φέτος οι εθνικοανεξαρτησιακές παρακαταθήκες του παίρνουν χαρακτήρα και διαστάσεις εθνικοπαλευυερωτικού αγώνα. Σήμερα δεν διαδηλώνουμε απλά ενάντια σε μια Χούντα, ούτε μόνο ενάντια στους Αμερικανονατοικούς επικυρίαρχους. Σήμερα παλεύουμε για την ύπαρξή μας ως λαός. Αγωνιζόμαστε για την Ελευθερία, όπως ακριβώς την ένιωθαν, την κατανοούσαν και την πάλευαν στην παλιά ναζιστική κατοχή. Όπως την ονειρεύονταν οι αγωνιστές του '21.
Ο αγώνας του λαού σήμερα δεν είναι απλά ενάντια σ' ένα αντιδραστικό καθεστώς που έχει επιβληθεί στην χώρα του, αλλά για την ίδια την επιβίωση της χώρας του. Η Ελλάδα, κατά πώς έχουν κρίνει οι αγορές και οι ισχυροί της ευρωζώνης, δεν είναι βιώσιμη ως τυπικά ανεξάρτητο κράτος. Θα πρέπει να καταλυθεί και να ρευστοποιηθεί προς όφελος των πιο ισχυρών οικονομιών της ευρωζώνης. Τα 182 χρόνια ιστορικής πορείας του ελληνικού λαού, οι αγώνες του για ελευθερία, ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη στον δικό του τόπο, στον τόπο που δίκαια χαρακτηρίζει πατρίδα και έχει συνδέσει άρρηκτα τις τύχες του μ' αυτόν ποτίζοντάς τον με τον ιδρώτα του και ενίοτε με το αίμα του, τελειώνουν οριστικά μέσα στα πλαίσια μιας ευρωπαικής ομοσπονδίας περιφερειών κατά προέκταση του Γερμανικού ομοσπονδιακού κράτους.
Ένας ανελέητος πόλεμος διεξάγεται εναντίον του ελληνικού λαού για την μαζική του εξόντωση κάτω από την πολεμική ιαχή "περισσότερη Ευρώπη". Είναι ένας πόλεμος γενοκτονίας εναντίον του ώστε ηττημένος να αποδεχθεί την εκποίηση της χώρας του, την ολοκληρωτική διάλυσή της, να δεχθεί ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος εκτός από τα δεσμά και τις αλυσίδες του ραγιά στους φραγκολεβαντίνους αποικιοκράτες.
Θα το επιτρέψουμε;
Μπορούμε να καμονόμαστε ότι το μόνο που μας απασχολεί είναι ο μισθός, η σύνταξη, η δουλειά, χωρίς να μας νοιάζει τι θα απογίνει η χώρα;
Πόσο κρετίνος πρέπει να είναι κάποιος, πόσο εκμαυλισμένος και ποτισμένος με το φαρμάκι της δουλικότητας πρέπει να είναι για να μην καταλαβαίνει ότι καμιά σύνταξη, κανένας μισθός ή δουλειά δεν μπορεί να περισωθεί, αν πρώτα δεν κερδίσουμε ως λαός την χώρα μας από την "ξένη ακρίδα" και τους ντόπιους δωσίλογους;
Σε ποιον πλανήτη του σύμπαντος, ο μισθός, η σύνταξη, η δουλειά, η ευημερία, η πρόοδος και η προκοπή είναι ξεκομμένα από την πατρίδα, από την ελευθερία ενός λαού να ζει και να δουλεύει στην χώρα του κατά πώς αυτός ο ίδιος αποφασίζει;
Που ζουν όλοι αυτοί που μιλούν στο όνομα της προόδου, της δεξιάς, ή της αριστεράς, αλλά δεν τολμούν να αναδείξουν ως κυρίαρχο ζήτημα την εθνική ταπείνωση και υποδούλωση της Ελλάδας από τις δυνάμεις της νέας κατοχής που σήμερα φέρουν την σβάστικα της Ευρωπαικής Ένωσης;
Ποια μάνα τους γέννησε; Ποιο μητρικό γάλα θήλασαν; Ποιο λίκνο τους μεγάλωσε χωρίς το νανούρισμα του καιμού, του πόνου, της ελπίδας που βγαίνει από τα σωθικά ενός ολόκληρου λαού και συμπυκνώνεται στην λέξη "πατρίδα";
Τι σόι νοσηρή μετάλλαξη του ανθρώπινου είδους είναι όλοι αυτοί που δεν καταλαβαίνουν ότι μόνο λαοί που παλεύουν για ελεύθερη πατρίδα μπορούν να διεκδικήσουν και παναθρώπινη την λευτεριά;
Σήμερα, όποιος θέλει να είναι πατριώτης, αληθινός όχι γιαλαντζί ντυμένος με φορκλόρ ενδυμασίες και λογίδρια, δεν μπορεί παρά να είναι δημοκράτης, τόσο βαθιά δημοκράτης που να ζητά την ενότητα του λαού από σήμερα, πέρα και πάνω από ιδεολογικούς διαχωρισμούς δεξιάς-αριστεράς.
Τόσο βαθιά δημοκράτης που δεν κάνει σκόντο μπροστά στην κρεατομηχανή που λέγεται ευρώ και την σύγχρονη απολυταρχία που αποκαλείται Ευρωπαϊκή Ένωση. Όποιος σήμερα δεν θέτει πάνω απ' όλα την εθνική απελεύθερωση από τον ζυγό του ευρώ και της Ευρωπαικής Ένωσης, όποιος δεν θέλει την ενότητα του λαού και δεν θέτει ξεκάθαρα τα πατριωτικά καθήκοντα του λαού πάνω απ' όλα, έχει περάσει με την πλευρά του εχθρού. Ότι κι αν επικαλείται, όποια κι αν είναι η ιστορία του.
Όπως στην παλιά ναζιστική κατοχή, έτσι και σήμερα η χειρότερη πέμπτη φάλαγγα του εχθρού είναι όλοι εκείνοι που σπέρνουν την μοιρολατρία στον λαό, που του ψυθιρίζουν στο αυτί, κάτσε ήσυχος γιατί δεν μπορείς να καταφέρεις τίποτε απέναντι στο πανίσχυρο σύστημα κατοχής, που του κουνάνε περασμένες αγωνιστικές περγαμηνές για τον μάθουν να προσκυνά τους νέους καταχτητές, που του μαθαίνουν ότι η εθνική αξιοπρέπεια και περηφάνεια είναι κακό πράγμα στις μέρες μας, που πλασάρονται ως πολύ "διεθνιστές" και "ταξικοί" για να ασχοληθούν με τον λαουτζίκο και την ελευθερία της πατρίδας του. Σ' όλους αυτούς λέμε ξεκάθαρα ότι θα έχουν την τύχη των ομογάλακτών τους στην παλιά κατοχή. Θα πάθουν ότι έπαθαν κι εκείνοι. Ο λαός μας θα τους πληρώσει με το ίδιο νόμισμα και είναι σίγουρο ότι θα λογοδοτήσουν ως συνεργάτες του εχθρού.
Είναι στο χέρι μας η σημερινή επέτειος του Πολυτεχνείου να αποτελέσει την αφετηρία ενός νέου ρωμαλέου κινήματος Εθνικής Αντίστασης που αυτή την φορά θα απελευθερώσει μια για πάντα τον λαό και την χώρα. Εμείς στο ΕΠΑΜ έχουμε πάρει τις αποφάσεις μας. Μια νέα γενιά έχει γεννηθεί ικανή και αποφασισμένη να δώσει ακόμη και την ζωή της για την λευτεριά της πατρίδας και του λαού. Μια νέα γενιά, αγνή και αυθεντικά λαική, όπως πάντα ήταν οι ήρωες στην χώρα μας, έτοιμη να γράψει με πύρινα - αν χρειαστεί - γράματα την δική της Αλαμάνα και τον δικό της Γοργοπόταμο. Από αυτή τη γενιά δεν θα γλυτώσουν ούτε με τον θάνατο.
"Εμπρός αδέρφια εμπρός κι είναι μαζί μας ο λαός. Στα πιο μεγάλα μας τα κατορθώματα μες στις πέτρες και στα χώματα... Αέρας στις κορφές μαύρο φεγγάρι στις καρδιές έλα και πάρε μόνος σου τη λευτεριά με τραγούδια, όπλα και σπαθιά."
Η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου δεν είναι ίδια με όλες τις άλλες. Φέτος οι εθνικοανεξαρτησιακές παρακαταθήκες του παίρνουν χαρακτήρα και διαστάσεις εθνικοπαλευυερωτικού αγώνα. Σήμερα δεν διαδηλώνουμε απλά ενάντια σε μια Χούντα, ούτε μόνο ενάντια στους Αμερικανονατοικούς επικυρίαρχους. Σήμερα παλεύουμε για την ύπαρξή μας ως λαός. Αγωνιζόμαστε για την Ελευθερία, όπως ακριβώς την ένιωθαν, την κατανοούσαν και την πάλευαν στην παλιά ναζιστική κατοχή. Όπως την ονειρεύονταν οι αγωνιστές του '21.
Ο αγώνας του λαού σήμερα δεν είναι απλά ενάντια σ' ένα αντιδραστικό καθεστώς που έχει επιβληθεί στην χώρα του, αλλά για την ίδια την επιβίωση της χώρας του. Η Ελλάδα, κατά πώς έχουν κρίνει οι αγορές και οι ισχυροί της ευρωζώνης, δεν είναι βιώσιμη ως τυπικά ανεξάρτητο κράτος. Θα πρέπει να καταλυθεί και να ρευστοποιηθεί προς όφελος των πιο ισχυρών οικονομιών της ευρωζώνης. Τα 182 χρόνια ιστορικής πορείας του ελληνικού λαού, οι αγώνες του για ελευθερία, ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη στον δικό του τόπο, στον τόπο που δίκαια χαρακτηρίζει πατρίδα και έχει συνδέσει άρρηκτα τις τύχες του μ' αυτόν ποτίζοντάς τον με τον ιδρώτα του και ενίοτε με το αίμα του, τελειώνουν οριστικά μέσα στα πλαίσια μιας ευρωπαικής ομοσπονδίας περιφερειών κατά προέκταση του Γερμανικού ομοσπονδιακού κράτους.
Ένας ανελέητος πόλεμος διεξάγεται εναντίον του ελληνικού λαού για την μαζική του εξόντωση κάτω από την πολεμική ιαχή "περισσότερη Ευρώπη". Είναι ένας πόλεμος γενοκτονίας εναντίον του ώστε ηττημένος να αποδεχθεί την εκποίηση της χώρας του, την ολοκληρωτική διάλυσή της, να δεχθεί ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος εκτός από τα δεσμά και τις αλυσίδες του ραγιά στους φραγκολεβαντίνους αποικιοκράτες.
Θα το επιτρέψουμε;
Μπορούμε να καμονόμαστε ότι το μόνο που μας απασχολεί είναι ο μισθός, η σύνταξη, η δουλειά, χωρίς να μας νοιάζει τι θα απογίνει η χώρα;
Πόσο κρετίνος πρέπει να είναι κάποιος, πόσο εκμαυλισμένος και ποτισμένος με το φαρμάκι της δουλικότητας πρέπει να είναι για να μην καταλαβαίνει ότι καμιά σύνταξη, κανένας μισθός ή δουλειά δεν μπορεί να περισωθεί, αν πρώτα δεν κερδίσουμε ως λαός την χώρα μας από την "ξένη ακρίδα" και τους ντόπιους δωσίλογους;
Σε ποιον πλανήτη του σύμπαντος, ο μισθός, η σύνταξη, η δουλειά, η ευημερία, η πρόοδος και η προκοπή είναι ξεκομμένα από την πατρίδα, από την ελευθερία ενός λαού να ζει και να δουλεύει στην χώρα του κατά πώς αυτός ο ίδιος αποφασίζει;
Που ζουν όλοι αυτοί που μιλούν στο όνομα της προόδου, της δεξιάς, ή της αριστεράς, αλλά δεν τολμούν να αναδείξουν ως κυρίαρχο ζήτημα την εθνική ταπείνωση και υποδούλωση της Ελλάδας από τις δυνάμεις της νέας κατοχής που σήμερα φέρουν την σβάστικα της Ευρωπαικής Ένωσης;
Ποια μάνα τους γέννησε; Ποιο μητρικό γάλα θήλασαν; Ποιο λίκνο τους μεγάλωσε χωρίς το νανούρισμα του καιμού, του πόνου, της ελπίδας που βγαίνει από τα σωθικά ενός ολόκληρου λαού και συμπυκνώνεται στην λέξη "πατρίδα";
Τι σόι νοσηρή μετάλλαξη του ανθρώπινου είδους είναι όλοι αυτοί που δεν καταλαβαίνουν ότι μόνο λαοί που παλεύουν για ελεύθερη πατρίδα μπορούν να διεκδικήσουν και παναθρώπινη την λευτεριά;
Σήμερα, όποιος θέλει να είναι πατριώτης, αληθινός όχι γιαλαντζί ντυμένος με φορκλόρ ενδυμασίες και λογίδρια, δεν μπορεί παρά να είναι δημοκράτης, τόσο βαθιά δημοκράτης που να ζητά την ενότητα του λαού από σήμερα, πέρα και πάνω από ιδεολογικούς διαχωρισμούς δεξιάς-αριστεράς.
Τόσο βαθιά δημοκράτης που δεν κάνει σκόντο μπροστά στην κρεατομηχανή που λέγεται ευρώ και την σύγχρονη απολυταρχία που αποκαλείται Ευρωπαϊκή Ένωση. Όποιος σήμερα δεν θέτει πάνω απ' όλα την εθνική απελεύθερωση από τον ζυγό του ευρώ και της Ευρωπαικής Ένωσης, όποιος δεν θέλει την ενότητα του λαού και δεν θέτει ξεκάθαρα τα πατριωτικά καθήκοντα του λαού πάνω απ' όλα, έχει περάσει με την πλευρά του εχθρού. Ότι κι αν επικαλείται, όποια κι αν είναι η ιστορία του.
Όπως στην παλιά ναζιστική κατοχή, έτσι και σήμερα η χειρότερη πέμπτη φάλαγγα του εχθρού είναι όλοι εκείνοι που σπέρνουν την μοιρολατρία στον λαό, που του ψυθιρίζουν στο αυτί, κάτσε ήσυχος γιατί δεν μπορείς να καταφέρεις τίποτε απέναντι στο πανίσχυρο σύστημα κατοχής, που του κουνάνε περασμένες αγωνιστικές περγαμηνές για τον μάθουν να προσκυνά τους νέους καταχτητές, που του μαθαίνουν ότι η εθνική αξιοπρέπεια και περηφάνεια είναι κακό πράγμα στις μέρες μας, που πλασάρονται ως πολύ "διεθνιστές" και "ταξικοί" για να ασχοληθούν με τον λαουτζίκο και την ελευθερία της πατρίδας του. Σ' όλους αυτούς λέμε ξεκάθαρα ότι θα έχουν την τύχη των ομογάλακτών τους στην παλιά κατοχή. Θα πάθουν ότι έπαθαν κι εκείνοι. Ο λαός μας θα τους πληρώσει με το ίδιο νόμισμα και είναι σίγουρο ότι θα λογοδοτήσουν ως συνεργάτες του εχθρού.
Είναι στο χέρι μας η σημερινή επέτειος του Πολυτεχνείου να αποτελέσει την αφετηρία ενός νέου ρωμαλέου κινήματος Εθνικής Αντίστασης που αυτή την φορά θα απελευθερώσει μια για πάντα τον λαό και την χώρα. Εμείς στο ΕΠΑΜ έχουμε πάρει τις αποφάσεις μας. Μια νέα γενιά έχει γεννηθεί ικανή και αποφασισμένη να δώσει ακόμη και την ζωή της για την λευτεριά της πατρίδας και του λαού. Μια νέα γενιά, αγνή και αυθεντικά λαική, όπως πάντα ήταν οι ήρωες στην χώρα μας, έτοιμη να γράψει με πύρινα - αν χρειαστεί - γράματα την δική της Αλαμάνα και τον δικό της Γοργοπόταμο. Από αυτή τη γενιά δεν θα γλυτώσουν ούτε με τον θάνατο.
"Εμπρός αδέρφια εμπρός κι είναι μαζί μας ο λαός. Στα πιο μεγάλα μας τα κατορθώματα μες στις πέτρες και στα χώματα... Αέρας στις κορφές μαύρο φεγγάρι στις καρδιές έλα και πάρε μόνος σου τη λευτεριά με τραγούδια, όπλα και σπαθιά."
να είμαστε όλοι εκεί ανεξάρτητα από το μετερίζι του
ΑπάντησηΔιαγραφή