Τρίτη 28 Αυγούστου 2018

Αν η Ελλάδα αποκτήσει το δικό της εθνικό νόμισμα, μπορεί να υποστεί ανάλογο νομισματικό πόλεμο μ’ αυτόν της Τουρκίας;

Πρόκειται για ένα εύλογο ερώτημα, το οποίο ενισχύεται από τις υστερικές κραυγές του ιερατείου της «ελεύθερης αγοράς». Να τι θα πάθουμε αν πάμε στη δραχμή! Θα γίνουμε Βενεζουέλα! Θα την πάθουμε όπως η Τουρκία!
Βέβαια, το γεγονός ότι η Βενεζουέλα, π.χ., δεν έχει εθνικοποιήσει το νόμισμά της και επιτρέπει ακόμη σε 2-3 οικογένειες να ελέγχουν το τραπεζικό σύστημα της χώρας, αλλά και τη νομισματική κυκλοφορία - όχι μόνο στο εσωτερικό, αλλά και με το εξωτερικό - δεν σημαίνει τίποτε απολύτως για το εν λόγω ιερατείο. Ούτε το γεγονός ότι η Βενεζουέλα, όπως και η Τουρκία έχουν εξαρτήσει την οικονομία τους από τις συναλλαγματικές ροές του εξωτερικού. Η μεν Βενεζουέλα επιμένοντας να διατηρείται ως «μονοκαλλιέργεια» με την πώληση αργού πετρελαίου στη διεθνή αγορά, η δε Τουρκία μέσω της προσέλκυσης κερδοσκοπικού κεφαλαίου από το εξωτερικό.
Όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα για το ιερατείο, το οποίο εκλαμβάνει την παγκοσμιοποίηση των αγορών κεφαλαίου, αλλά και την εξάρτηση των οικονομιών από δαύτες, με όρους παπικής, ή πουριτανικής Θείας Αποκάλυψης. Με τους ίδιους αιματοβαμμένους όρους που η επίσημη θρησκοληψία του μεσαίωνα έβλεπε στην καθεστηκυία τάξη πραγμάτων το Λόγο του Κυρίου.
Η μόνη ουσιαστική διαφορά τότε και σήμερα βρίσκεται στο ενδυματολογικό. Το ιερατείο σήμερα δεν συνηθίζει να κοσμεί το αλάθητο των Αγορών με την τιάρα του Πάπα, αλλά με τους τίτλους μιας ακαδημαϊκής κοινότητας, η οποία από άποψη ελευθερίας της έρευνας και αναζήτησης της αλήθειας όλο και περισσότερο επιστρέφει στην εποχή του αγγλοσάξονα ιερομόναχου Αλκουίνου. Του ιδρυτή δηλαδή της «αναγέννησης» του Καρλομάγνου, με την οποία επέβαλλε για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία ως επίσημη πολιτική της εξουσίας την πιο απόλυτη πνευματική καταστολή με ποινή το βασανιστικό θάνατο για όποιον αρνιόταν να υποταχθεί σ’ αυτήν.

Πρόκειται για τον πνευματικό μεσαίωνα που επικράτησε σχεδόν 10 αιώνες στη Δυτική Ευρώπη και από τον οποίο αντλεί τον μισανθρωπισμό του σήμερα ο σύγχρονος νεοφιλελευθερισμός της δεξιάς και της αριστεράς. Υπέρ της Θείας Αποκάλυψης του πιο ασύδοτου ιδιωτικού πλουτισμού στις ανοιχτές Αγορές.
1. Γιατί άραγε δεν κατέρρευσε η Τουρκία;
Κι ενώ όλοι οι λακέδες της μαύρης προπαγάνδας, που ο όχλος οφείλει να εκλαμβάνει ως ενημέρωση, είχαν περίπου βεβαία και επικείμενη την κατάρρευση της τουρκικής οικονομίας γιατί το εθνικό της νόμισμα είναι σαθρό μπροστά στο ισχυρό δολάριο, κανείς από δαύτους σήμερα δεν κάνει τον κόπο να μας εξηγήσει γιατί αυτή δεν επήλθε. Γιατί δεν κατέρρευσε η τουρκική οικονομία, μιας και ήταν τόσο επικείμενη σύμφωνα με «αναλυτές» της καρπαζιάς και τους γνωστούς δημοσιογραφίσκους;
Δεν το κάνουν, δεν το τολμούν καν, γιατί θα πρέπει να αποδεχθούν αυτό που γνωρίζει η ανθρωπότητα από τότε που υπάρχει συγκροτημένη οικονομική σκέψη. Μια οικονομία με δικό της εθνικό νόμισμα έχει πολύ μεγαλύτερες αντοχές, πολύ περισσότερες ευκαιρίες και βαθμούς ελευθερίας, από μια οικονομία που έχει χάσει το δικαίωμα να εκδίδει και να χρησιμοποιεί το δικό της νόμισμα. Όσο αδύναμη κι αν είναι. Όσο εκτεθειμένη κι αν είναι σε πιέσεις από το εξωτερικό.
Τι προστάτευσε την Τουρκία και δεν επήλθε η εντυπωσιακή κατάρρευση, την οποία προφήτευαν και εμφάνιζαν ως βεβαία οι νεοπαπιστές των αγορών, αν όχι το εθνικό της νόμισμα;
Αυτό σημαίνει ότι η Τουρκία ξεπέρασε τον σκόπελο; Όχι ο νομισματικός και οικονομικός πόλεμος θα συνεχιστεί μέχρις ότου την εξαναγκάσουν οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι να δεχθεί ένα νέο Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο στα δημοσιονομικά και την οικονομία της, σαν αυτόν που επιβλήθηκε στον Οθωμανό Σουλτάνο από τις 5 Ευρωπαϊκές μεγάλες δυνάμεις το 1881.
Εκτός κι αν κάτι τέτοιο αποτραπεί από ριζικές ανατροπές γεωστρατηγικής ισχύος και συσχετισμού δύναμης στην ευρύτερη περιοχή, οι οποίες όμως σήμερα δεν είναι ορατές.
Όπως και να έχει μόνο η σύγκριση της σημερινής Ελλάδας με την Τουρκία, αρκεί για να αντιληφθεί κανείς το χάσμα ανάμεσα στις δυο οικονομίες. Η Τουρκία νοσεί βαρύτατα και είναι άκρως ευάλωτη γιατί έχει επιλέξει να εξαρτήσει την εσωτερική της συσσώρευση από την προσέλκυση κεφαλαίων του εξωτερικού. Η συναλλαγματική ισοτιμία της νέας τούρκικης λίρας του κ. Ερντογάν θεμελιώθηκε στην ανάγκη να γίνει θελκτική στους κερδοσκόπους της διεθνούς αγοράς συναλλάγματος (forex), ώστε να προσελκύσει ζεστό χρήμα από το εξωτερικό.
Όσο η Τουρκία επιμένει σ’ αυτόν τον τρόπο οικονομικής επέκτασης, τόσο πιο ευάλωτη γίνεται στις εξωτερικές πιέσεις και τους νομισματικούς πολέμους, που αργά ή γρήγορα θα την γονατίσουν. Τόσο περισσότερο θα εξαντλεί τις δυνατότητές να διατηρεί τεράστια συναλλαγματικά αποθέματα, προκειμένου να χρηματοδοτεί τον ξέφρενο πλουτισμό της δικής της ολιγαρχίας. Όπως κάνει μέχρι σήμερα.
Από την άλλη δεν έχουμε απλά μια Ελλάδα που νοσεί, όσο βαριά νοσεί η Τουρκία. Ούτε απλά κινδυνεύει, όσο κινδυνεύει η Τουρκία. Η Ελλάδα ως οικονομία και κοινωνία βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση και διατηρείται εν ζωή μόνο με τεχνητά μέσα, δηλαδή μέσα από τον εξωτερικό κυρίως δανεισμό. Για κάθε 100 ευρώ που εικονικά αυξάνει το ΑΕΠ της Ελλάδας, από εποχής προ επίσημης χρεοκοπίας και επιβολής μνημονιακής κατοχής, η ελληνική οικονομία θα πρέπει να αυξάνει κατά 200 ευρώ περίπου το εξωτερικό της χρέος.
Τέτοια οικονομία επαιτείας από το εξωτερικό, είναι δύσκολο να βρει κανείς στην Ευρώπη, ακόμη και στις επίσημα πιο φτωχές της χώρες. Ενώ στις άλλες ηπείρους μπορεί να βρει κανείς οικονομίες σαν της Ελλάδας, μόνο σε χώρες που έχουν υποστεί πολέμους και αποικιακές καταστροφές. Κι αυτό είναι κατόρθωμα πρωτίστως της ένταξής μας στην ευρωζώνη, δηλαδή της παράδοσης του δικαιώματος μας να εκδίδουμε και να χρησιμοποιούμε το δικό μας νόμισμα, το εθνικό νόμισμα της Ελλάδας, σύμφωνα με τις τρέχουσες, αλλά και τις στρατηγικές ανάγκες της χώρας μας.
Το να συγκρίνει κανείς σήμερα την Ελλάδα με την Τουρκία, είναι σαν να συγκρίνει έναν πολυτραυματία που χρειάζεται επειγόντως νοσηλεία, αλλά χωρίς άμεσα να κινδυνεύει η ζωή του – όπως είναι η τουρκική οικονομία – με κάποιον που βρίσκεται ήδη στην εντατική σε κωματώδη κατάσταση και τον συντηρεί στη ζωή η διασωλήνωση. Όπως είναι δηλαδή η ελληνική οικονομία.
2. Σε τι χρειάζεται η διεθνής αγορά συναλλάγματος;
Για να επιχειρηθεί ένας πόλεμος εναντίον ενός νομίσματος με όρους υποτιμητικής κερδοσκοπίας, θα πρέπει το νόμισμα να είναι εκτεθειμένο στη διεθνή αγορά συναλλάγματος (forex). Η αγορά συναλλάγματος είναι η αγορά στην οποία οι συμμετέχοντες είναι σε θέση να αγοράζουν, να πωλούν, να ανταλλάσσουν και να κερδοσκοπούν σε νομίσματα. Οι αγορές συναλλάγματος αποτελούνται από τράπεζες, εμπορικές εταιρείες, κεντρικές τράπεζες, εταιρείες διαχείρισης επενδύσεων, αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου, μεσίτες forex και επενδυτές.
H αγορά συναλλάγματος έχει έναν από τους υψηλότερους δείκτες μόχλευσης που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι έμποροι και οι επενδυτές. Η μόχλευση είναι ένα δάνειο που δίνεται σε έναν επενδυτή από τον μεσίτη του. Με αυτό το δάνειο, οι επενδυτές είναι σε θέση να ενισχύσουν τα κέρδη και τις αποδόσεις, αυξάνοντας τον έλεγχο των εμπόρων και των επενδυτών πάνω στα νομίσματα που εμπορεύονται.
Για παράδειγμα, οι επενδυτές που έχουν έναν λογαριασμό forex αξίας 1.000 δολαρίων μπορούν να διαπραγματευτούν νόμισμα αξίας 100.000 δολαρίων με περιθώριο 1%, δηλαδή με μόχλευση 100: 1. Κι αυτό ακριβώς δίνει τεράστιες δυνατότητες ελέγχου και κερδοσκοπίας πάνω σ’ ένα νόμισμα, χωρίς κατ’ ανάγκη να δεσμεύονται αντίστοιχου ύψους κεφάλαια.
Μετά το 1973, με την πλήρη κατάρρευση του Bretton Woods και άλλες παρόμοιες συμφωνίες που προσπάθησαν να επιβάλουν κάποιους είδους τάξη στο παγκόσμιο νομισματικό σύστημα, τα νομίσματα ανά τον κόσμο άρχισαν το ένα μετά το άλλο να ακολουθούν πολιτική λίγο ως πολύ ελεύθερης διακύμανσης. Αυτό σήμαινε ότι οι δυνάμεις της αγοράς, της προσφοράς και της ζήτησης στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου και εμπορίου, θα είχαν προτεραιότητα έναντι της διεθνούς η διακρατικής πολιτικής συναίνεσης.
Κι επομένως η μαζική κερδοσκοπία από τις τράπεζες και τους θεσμούς θα γινόταν σύντομα φρενήρης. Αν και οι περισσότεροι μεμονωμένοι έμποροι νομισμάτων δεν μπορούσαν να λάβουν, αυτή η χρονική περίοδος ήταν που γέννησε τη σημερινή αγορά forex όπως την γνωρίζουμε σήμερα.
Ποιόν ευνόησε αυτή η επιβολή της ελεύθερης διακύμανσης των ισοτιμιών ανάμεσα στα νομίσματα; Πρώτα και κύρια τα νομίσματα των οικονομιών που είχαν το μεγαλύτερο μερίδιο στην παγκόσμια οικονομία. Δηλαδή πρωτίστως το δολάριο.
Χωρίς την επιβολή των ελεύθερων διακυμάνσεων των νομισμάτων στη διεθνή αγορά συναλλάγματος, δεν θα μπορούσε να κρατηθεί η πρωτοκαθεδρία του δολαρίου παγκόσμια. Ούτε η δολαριοποίηση των εξωτερικών συναλλαγών των περισσότερων οικονομιών του κόσμου.
Να θυμίσουμε ότι στις απαρχές της μεταπολίτευσης ο Ξενοφών Ζολώτας, αναλαμβάνοντας τον Νοέμβριο 1974 ως πρώτος μεταχουντικός διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, αντιτάχθηκε στην πολιτική των ελεύθερων διακυμάνσεων της δραχμής με όρους διεθνούς αγοράς. Θεωρούσε ότι η βέλτιστη πολιτική για ένα εθνικό νόμισμα είναι η ρυθμιζόμενη ισοτιμία από τις ίδιες τις νομισματικές και κρατικές αρχές υπό καθεστώς ελέγχου της κίνησης του κεφαλαίου.
Φυσικά δεν εισακούστηκε, αφενός, γιατί για οι κυβερνήσεις υπηρετούσαν πιστά το δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν», οπότε ακολουθούσαν όποια νομισματική πολιτική ευνοούσε δολάριο και το ξένο κεφάλαιο, όπως και την κερδοσκοπική μανία της κρατικοδίαιτης εγχώριας ολιγαρχίας.
Κι αφετέρου γιατί η λεγόμενη τότε αριστερά δεν είχε την παραμικρή ιδέα περί νομισματικών. Όπως η δημοκρατία, έτσι και το νόμισμα είχε υποβιβαστεί στη σκέψη και τις προτάσεις της αριστεράς όλων των αποχρώσεων σ’ ένα απλό εργαλείο άσκησης πολιτικής της εκάστοτε εξουσίας. Κι επομένως φαντασιωνόταν ότι το νόμισμα είναι καλό ή κακό ανάλογα με το ποια εξουσία το χειρίζεται.
Γύρω στο 1996, οι υπολογιστές και το Διαδίκτυο επέτρεψαν να γίνονται online οικονομικές συναλλαγές. Με την έναρξη της online διαπραγμάτευσης χρηματιστηριακών συναλλαγών, άρχισαν να αναδύονται μεσίτες και διαμορφωτές της αγοράς συναλλάγματος για να δημιουργήσουν, αλλά και να ικανοποιήσουν τη νέα ζήτηση για το ημερήσιο εμπόριο νομισμάτων forex. Πριν από αυτό το διάστημα, η πρόσβαση στην κερδοσκοπική διαπραγμάτευση forex κρατήθηκε σχεδόν αποκλειστικά για τις τράπεζες και τα μεγάλα ιδρύματα. Με την εμφάνιση της διαδικτυακής πλατφόρμας διαπραγμάτευσης, ωστόσο, η πρόσβαση άνοιξε για τον κάθε μεμονωμένο μεσίτη / επενδυτή νομισμάτων.
Η εικόνα ίσως περιέχει: κείμενο
Με την κερδοσκοπία, όπως ήταν φυσικό, να φτάνει στα ουράνια. Ο ημερήσιος τζίρος της αγοράς συναλλάγματος από 820 δις δολάρια το 1992 σκαρφάλωσε άνω του 1,5 τρις δολαρίων το 1998. Υποχώρησε λόγω του κραχ το 2001 της λεγόμενης .com economy στα 1,2 τρις δολάρια. Και χάρις στους πολέμους των ΗΠΑ, της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ, καθώς και στο άνοιγμα των αγορών εκτινάχθηκε άνω των 3,3 τρις δολαρίων έως το 2007. Το κραχ του 2008 έκανε ακόμη πιο ελκυστική την κερδοσκοπία στην αγορά συναλλάγματος κι έτσι ο ημερήσιος τζίρος συνέχισε να καλπάζει, φτάνοντας άνω των 5,3 τρις δολαρίων το 2013. Το 2016 εμφανίζει μια σχετική κάμψη, αλλά παραμένει σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα.
3. Δεν είναι αναγκαία η διάθεση του εθνικού νομίσματος στην forex.
Συνεπώς, ποιόν εξυπηρετεί η διάθεση ενός εθνικού νομίσματος στη διεθνή αγορά συναλλάγματος; Η διάθεση ενός εθνικού νομίσματος στην forex εξυπηρετεί την κυριαρχία του δολάρίου, τους κερδοσκόπους νομίσματος και κάθε λογής τραπεζικής και χρηματιστικής αγυρτίας. Τον μόνο που δεν εξυπηρετεί είναι την εθνική οικονομία. Εκτός κι αν η εθνική οικονομία στηρίζεται – όπως συμβαίνει με την Τουρκία, αλλά και τη Βενεζουέλα – στην εισροή ξένου χρήματος και στον ιδιωτικό πλουτισμό μια μικρής ολιγαρχίας που αισθάνεται ασφαλής για τα χρήματά της όταν μπορεί να τα διακινεί ελεύθερα από και προς το εξωτερικό.
Επομένως όλοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι ένα εθνικό νόμισμα έχει ανάγκη την forex για τη διαμόρωση των ισοτιμιών του με άλλα νομίσματα, είτε ανήκουν στο γνωστό είδος των ignoramus idiotus, είτε στο επίσης γνωστό ιερατείο της παπικής θεολογίας των αγορών. Η forex δεν είναι καν ταυτισμένη με τον καπιταλισμό. Συνιστά το ιστορικό προϊόν ενός συγκεκριμένου επιπέδου συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου σε διεθνικό επίπεδο. Και υφίσταται μόνο και μόνο γιατί εξυπηρετεί την παγκοσμιοποίηση των αγορών χρήματος και χρέους υπό καθεστώς ανοιχτών συνόρων και ελεύθερης κίνησης του κεφαλαίου.
Αν είναι η Ελλάδα να επιστρέψει σε μια δραχμή, η οποία θα είναι έρμαιο της forex υπό καθεστώς ανοιχτών συνόρων και ελεύθερης κίνησης κεφαλαίου, τότε ξεχάστε το. Για να αντιμετωπίσει την κερδοσκοπική μανία των αγορών θα χρειαστεί τεράστια αποθεματικά σε χρυσό και συνάλλαγμα. Όπως κάνει η Τουρκία, αλλά κι όσες οικονομίες είναι ανοιχτές στις διεθνικές αγορές χρήματος και κεφαλαίου.
Τα αποθεματικά όμως αυτά δεν θα μπορέσει να τα βρει η ελληνική οικονομία – ιδίως στην αρχή – παρά μόνο με νέα δάνεια σε σκληρό νόμισμα, ή με προσέλκυση χρήματος από το εξωτερικό. Κι έτσι ο φαύλος κύκλος της χρεοκοπίας θα ξεκινήσει από την αρχή. Έτσι άνοιξε ο δρόμος για το ΔΝΤ σε δεκάδες χώρες της Αμερικανικής, Αφρικανικής, Ασιατικής και Ευρωπαϊκής ηπείρου. Ιδίως μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού
Ο μόνος τρόπος για να αποφύγει η Ελλάδα την κερδοσκοπική επίθεση στο νόμισμά της – ιδίως στην πρώτη περίοδο της εισαγωγής του, που θα είναι ευάλωτο σε ανάλογες επιθέσεις – είναι να μην το κάνει διαθέσιμο στις διεθνείς αγορές συναλλάγματος. Η εισαγωγή ενός νέου εθνικού κρατικού νομίσματος στην Ελλάδα, δεν θα είναι μια επιστροφή στην παλιά δραχμή, αλλά η αφετηρία για μια ριζικά διαφορετική οικονομία, η οποία θα υπηρετεί όχι τον ιδιωτικό πλουτισμό, αλλά την κοινωνική ευημερία τόσο του ατόμου, όσο και των ασθενέστερων τάξεων του πληθυσμού.
Συνεπώς δεν χρειάζεται ένα εθνικό κρατικό νόμισμα, που να είναι υποχείριο της κερδοσκοπίας στις διεθνικές αγορές συναλλάγματος και κεφαλαίου. Χρειάζεται ένα εθνικό κρατικό νόμισμα με «κάλυμμα» την παραγωγή και την παραγωγικότητα της εργασίας. Όσο η ελληνική οικονομία τείνει προς την πλήρη απασχόληση με υψηλές αποδόσεις και απαιτήσεις επιστημοτεχνικής εξειδίκευσης, όσο η έκδοση του δικού μας νομίσματος θα μετατρέπεται σε εισόδημα και παραγωγικότητα της ζωντανής εργασίας, όσο οι τράπεζες θα λειτουργούν ως διαμεσολαβητές στην αγορά χρήματος και εγγυητές της κεφαλαιακής επάρκειας της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, όχι ως προαγωγοί χρέους, τότε το νέο εθνικό κρατικό νόμισμα θα έχει αυξανόμενη αγοραστική δύναμη για τον εργαζόμενο και τον πληθυσμό.
Διαφορετικά θα καταρρεύσει, μαζί με την απασχόληση, τις επενδύσεις στην παραγωγή, το εισόδημα της ζωντανής εργασίας, αλλά και την μετατροπή των τραπεζών σε μηχανισμούς ασύδοτης εκμετάλλευσης και δουλοπαροικίας του χρέους. Όπως ακριβώς συνέβη και με την παλιά δραχμή. Ιδίως από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 με την περίφημη διετή λιτότητα Σημίτη, η οποία επιβλήθηκε γιατί η Ελλάδα χρειαζόταν επειγόντως να δανειστεί από το εξωτερικό για να αυξήσει τα συναλλαγματικά της αποθέματα. Σε μια περίοδο όπου η ένταξή στην ΕΟΚ και αργότερα στην ΕΕ είχαν οδηγήσει σε αυξανόμενα εξωτερικά εμπορικά ελλείμματα, αλλά και σε καθίζηση της εγχώριας παραγωγής.
Ο λόγος που από την εποχή της πρώτης ανόδου της παγκόσμιας αγοράς περίπου κατά το 16ο αιώνα κι έπειτα, κυριάρχησαν οι θεωρίες που θέλουν το νόμισμα να λειτουργεί με «κάλυμμα» το χρυσό, το χρέος, ή ισχυρά παγκόσμια αποθεματικά νομίσματα, όπως το δολάριο, ή το ευρώ, είναι γιατί θέλησαν να αποσπάσουν την τρέχουσα αξία του νομίσματος από την κοινωνική κατάσταση, τις συνθήκες και τους όρους εργασίας της εργατικής δύναμης. Το νόμισμα με «κάλυμμα» χρυσό, χρέος, ή παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα προσιδιάζει σε μια οικονομία που δεν νοιάζεται να αντιμετωπίσει αποφασιστικά κι όχι εικονικά τη μαζική φτώχεια, την ανεργία, την κοινωνική αποσάθρωση της παραγωγής και της παραγωγικότητας της εργασίας.
4. Εξωτερικό εμπόριο με τη χρήση εθνικών νομισμάτων.
Η εισαγωγή ενός νέου εθνικού κρατικού νομίσματος στην Ελλάδα, που δεν θα είναι – τουλάχιστον στην αρχή – διαθέσιμο στις διεθνικές αγορές forex και θα στηρίζεται στον έλεγχο της κίνησης του κεφαλαίου από και προς το εξωτερικό, καθώς και στον ανταγωνιστικό προστατευτισμό της εγχώριας παραγωγής, δεν έχει να φοβηθεί από κανέναν νομισματικό ή οικονομικό πόλεμο. Ούτε η ισοτιμία του θα αποτελέσει πρόβλημα, ειδικά σε μια παγκόσμια οικονομία όπου όλο και περισσότερες χώρες υιοθετούν εξωτερικές εμπορικές δοσοληψίες όχι με τη διαμεσολάβηση συναλλάγματος, αλλά με τη χρήση των δικών τους εθνικών νομισμάτων.
Δείτε τι δήλωσε ο υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας, Λαβρόφ, μόλις σημειώθηκε η νέα νομισματική επίθεση στο τουρκικό νόμισμα:
«Η χρήση των εθνικών νομισμάτων για το αμοιβαίο εμπόριο υπήρξε για πολλά χρόνια ένα από τους στόχους που είχαν θέσει οι πρόεδροι της Ρωσίας και της Τουρκίας», ανέφερε ο Λαβρόφ σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Τσαβούσογλου στην Άγκυρα.
«Συναφείς διαδικασίες συμβαίνουν στις σχέσεις μας με το Ιράν. Όχι μόνο με την Τουρκία και το Ιράν, οργανώνουμε και ήδη πραγματοποιούμε πληρωμές σε εθνικά νομίσματα με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας», ανέφερε.
«Είμαι βέβαιος ότι η σοβαρή κατάχρηση του ρόλου του δολαρίου ΗΠΑ ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος θα έχει ως αποτέλεσμα με την πάροδο του χρόνου να αποδυναμωθεί και να αποβληθεί ο ρόλος του», ανέφερε ο Λαβρόφ, επαναλαμβάνοντας ανάλογες δηλώσεις του Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν. (Reuters 14/8/2018)
Σήμερα, οικονομίες του μεγέθους της Κίνας, της Ρωσίας, της Ινδίας ακόμη και της Ιαπωνίας, όλο και περισσότερο προτιμούν το αμοιβαίο εξωτερικό εμπόριο στη βάση των δικών τους εθνικών νομισμάτων. Χωρίς τη διαμεσολάβηση συναλλάγματος, ιδίως του δολαρίου, προκειμένου να μην χρειάζεται να διατηρούν τεράστια αποθεματικά και να εκθέτουν τα εθνικά τους νομίσματα σε κερδοσκοπικές πιέσεις στις αγορές forex και χρέους.
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι η Τουρκία θα κάνει το βήμα, που της πρότεινε η Ρωσία. Κι αυτό όχι διότι δεν συμφέρει την οικονομία της, αλλά γιατί δεν συμφέρει την ολιγαρχία της, η οποία έχει συνηθίσει, αφενός, να μετατρέπει τον αυξανόμενο πλούτο της σε δολάρια σε υπεράκτιους λογαριασμούς και, αφετέρου, να πολλαπλασιάζει τα κέρδη της διαμέσου ενός διεθνούς λαθρεμπορίου και ξεπλύματος επιχειρηματικού και πολιτικού χρήματος. Όχι μόνο δικού της, αλλά κάθε λογής κυβερνώσας ή άλλης συμμορίας στην ευρύτερη περιοχή.
Και το δολάριο είναι ιδανικό για λαθρεμπόριο. Μόνο το ευρώ μπορεί να το συναγωνιστεί. Να γιατί ο Ερντογάν πασχίζει να στραφεί περισσότερο προς ευρώ. Ιδίως μετά την επίθεση Τραμπ και δολαρίου εναντίον του.
Μια στροφή λοιπόν του εξωτερικού εμπορίου της Τουρκίας με τη χρήση εθνικών νομισμάτων, μπορεί να βελτίωνε την ανθεκτικότητα της τουρκικής οικονομίας έναντι των κερδοσκοπικών επιθέσεων στο νόμισμά της, αλλά θα περιόριζε δραστικά τα εξωστρεφή κέρδη της ολιγαρχίας.
Αφήστε που μια τέτοια επιλογή του Ερντογάν θα έθετε επί τάπητος τις γεωστρατηγικές εξαρτήσεις της Τουρκίας από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Κι αυτό δεν πρόκειται να το επιχειρήσει το καθεστώς Ερντογάν με τίποτε. Η διαπλοκή της Τουρκίας με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ έχει τόσο βαθιές καθεστωτικές ρίζες, που μόνο με μια σαρωτική εθνική δημοκρατική επανάσταση στη χώρα μπορούν να αμφισβητηθούν επί της ουσίας.
Όπως και να έχει η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι μόνο πολιτικές επιλογές που έχουν ταξικό και γεωστρατηγικό πρόσημο εμποδίζουν μια χώρα από το να μετατρέψει ένα μεγάλο μέρος, αν όχι το μεγαλύτερο, του εξωτερικού της εμπορίου σε αμοιβαίες συναλλαγές με τη χρήση εθνικών νομισμάτων. Δηλαδή με προγραμματικές διακρατικού χαρακτήρα συναλλαγές όπου το αμοιβαίο εμπόριο να καθορίζεται από προσυμφωνημένες ισοτιμίες ανάμεσα στα εθνικά νομίσματα.
Και μια κυρίαρχη Ελλάδα της δημοκρατίας, όπου ο λαός της θα είναι στ' αλήθεια αφεντικό και η πατρίδα του δεν θα είναι δούλος ούτε της Δύσης, ούτε της Ανατολής, είναι σίγουρο ότι δεν θα έχει κανένα, μα κανένα πρόβλημα να προχωρήσει σε προγραμματικού χαρακτήρα διακρατικές συμφωνίες για την διευκόλυνση του αμοιβαίου εξωτερικού εμπορίου με χρήση των εθνικών νομισμάτων. Κι αυτή η πολιτική θα είναι ένα από τα θεμέλια ισχύος του νέου εθνικού κρατικού νομίσματος της ελεύθερης Ελλάδας.
Το δύσκολο δεν είναι να γίνουν όλα αυτά. Το αληθινά δύσκολο είναι να μάθει ένας δουλοπρεπής λαός, ο οποίος έχει συνηθίσει στους μονόδρομους που του επιβάλλουν κάθε φορά τα συμφέροντα των εξουσιαστών του, ότι μπορεί να επιλέξει διαφορετικά. Όλα τα άλλα είναι θέμα πολιτικής επιλογής, δηλαδή δημοκρατικής και πατριωτικής διακυβέρνησης.

29 σχόλια:

  1. Υπέροχο. Αλλά αυτά δεν μας τα λέει η αριστερίλα του μεθύστακα Λαφαζάνη και του χαζο-Αλαβάνου και λοιπών αριστερών, που βλέπουμε στο YouTube της Google. Τα κρύβουν. Μάλλον επειδή σχεδιάζουν να μην ξέρουμε τίποτα και να μας πουλήσουν ξανά πολύ φτηνιάρικα. Όπως πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εάν διαβάσεις την απάντηση στου Ερίκ Τουσέν στο τελευταίο βιβλίο που έβγαλε ο Γιάνης θα καταλάβεις τι!!! έλεγε!!!https://info-war.gr/erik-tousen-o-varoufakis-ke-i-syntagi-tis-apotychias/

      Διαγραφή
    2. Δεν διαβάζω Βαρουφάκη. Και ένα βιβλίο του, στα εγγλέζικα, που βρήκα δωρεάν, περί θεωρίας παιγνίων, το πέταξα πιο πέρα από τον κάδο ανακύκλωσης, με shift + delete. Γίνανε και μαθηματικοί, ο κώλος Ανδρέας Παπανδρέου και ο κώλος Βαρουφάκης.

      Διαγραφή
    3. Πολυ πιο αμεσες και συνδεμενες με την πραγματικοτητα ειναι οι προτασεις βαρουφακη

      Διαγραφή
    4. Αυτό που φαίνεται να προτείνει ο κ. Βαρουφάκης - κι λέω φαίνεται, διότι κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος, γιατί δεν μιλάει καθαρά και ξάστερα - είναι ότι μια επιστροφή στο καθεστώς της παλιάς δραχμής με 18 μήνες πόνων και θυσιών, αλλά ύστερα 6% άνοδο ετήσια. Δεν γνωρίζω από που τα βγάζει τα συγκεκριμένα. Και να μου επιτρέψει ο ίδιος να μην τα πάρω στα σοβαρά. Όμως επιστροφή στην παλιά δραχμή μπορεί να γίνει - αν υποθέσουμε ότι όντως μπορεί να συμβεί σε μια εντελώς εξτρήμ περίπτωση - μόνο με ανοιχτή επιβολή χούντας. Ωστόσο, όποιος ξέρει οικονομικά, γνωρίζει πολύ καλά ότι μια οικονομία σαν την δικιά μας στην κατάσταση εξάρτησης από τις αγορές κεφαλαίου, είναι αδύνατον να επιστρέψει πίσω στην παλιά δραχμή. Είναι σαν να ζητάς να γυρίσει το ρολόι πίσω. Όπως η ιστορία δεν μπορεί να γυρίσει πίσω, παρά μόνο στην φαντασία μας, έτσι και η οικονομία. Είτε η χώρα θα αφομοιωθεί ολοκληρωτικά από το καθεστώς κατοχής και εκποίησης, είτε θα επιχειρήσει άλμα προς τα εμπρός με λίγο-πολύ τους όρους που αναλύουμε. Η εποχή των μεσοβέζικων λύσεων έχει παρέλθει προ πολλού. Είναι πιο ρεαλιστικό να προτείνει κανείς την δημιουργία της νεφελοκοκκυγίας στις Όρνιθες του Αριστοφάνη, παρά τις προτάσεις Βαρουφάκη που θέλει δραχμή με όρους ανοιχτούς κεφαλαιαγορών.

      Διαγραφή
  2. Υπάρχει ένας μύθος που λέει πως ο πραγματικός λόγος που οι Δυτικοί ξεπαστρεψαν τελικά τους Σαντάμ και Καντάφι, ειναι γιατί οι τελευταίοι επιχείρησαν να αλλάξουν το μεχρι τότε επικρατες νόμισμα συναλλαγής(δολάριο) στις αγοραπωλησίες πετρελαίου...

    Λέτε...?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ισχύει. Και τα δυο καθεστώτα, αν το ψάξετε, μερικά χρόνια πριν την επέμβαση των στρατιωτικών προσχώρησαν σε νεοφιλελεύθερες πολιτικές και ανοίγματα προς τη Δύση. Έτσι μπόρεσαν να εισχωρήσουν οι δυτικοί σε νευραλγικούς κόμβους του κάθε καθεστώτος κι έπειτα τα άλλα ήταν απλά.

      Διαγραφή
  3. Εγώ που δεν είμαι οικονομολόγος θα το πω και αλλιώς: είχες και στο χωριό σου ευρώ; Δηλαδή όλοι οι της μέσης ηλικίας και άνω με δραχμούλα ζήσαμε τα περισσότερα χρόνια της ζωής μας. Αλλά δεν φαίνεται να υπάρχει το κοινωνικό υποκείμενο που θα καταλάβει αυτά και άλλα ζητήματα... Αφήστε που υπάρχουν και οι διάφοροι στενά εμπλεκώμενοι με την ΕΕ, κυρίως στη μεσαία και πάνω τάξη. Εφόσον όμως δεν υπάρχει το κοινωνικό υποκείμενο, φυσικό είναι να μην μπορεί να συγκροτηθεί και το αντίστοιχο πολιτικό υποκείμενο. Εξού και όλα τα τρέχοντα προβλήματα, κατά τη γνώμη μου, γιατί εάν υπήρχε μια κρίσιμη μάζα με εμπεδωμένες δημοκρατικές αρχές και βούληση να αλλάξει τα πράγματα, θα έβρισκε τον τρόπο να το κάνει,εντός και εκτός οργανώσεων. Άκουγα και κάποιες παλιές συνεντεύξεις σου Δημήτρη, συγκεκριμένα στη Φαίη Μαυραγάνη, μετά τις τότε εκλογές που έλεγες οτι εμείς φταίμε που τα ποσοστά μας δεν ήταν αρκετά. Διαφωνώ σε αυτό. Κανένα "κακό" ΕΠΑΜ δεν μπορεί να εμποδίσει ένα λαό που θέλει να εξεγερθεί. Αν μη τι άλλο, θα συμβάλλει ώστε να γίνει καλύτερο, ώστε να υπάρξει ο κατάλληλος πολιτικός φορέας. Είμαστε λοιπόν πολύ λίγοι αριθμητικά, κατά τη γνώμη μου, και -ελπίζουμε- προς το παρόν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητε κυρ.Καζακη.Θα ηθελα να σας πω οτι παρ΄ολο που εμαι πολιτικοποιημενος παρα πολλα χρονια στο θεμα της οικονομιας δεν τα πηγαινα καλα ,ειτε γιατι με κουραζαν ειτε γιατι δεν τα πολυκαταλαβαινα.Λοιπον διαβασα το σημερινο σας αρθρο και μου λυθηκαν παρα πολλες αποριες.Οχι τιποτε αλλο αλλα κανω συζητησεις με φιλους και πιπιλανε την ιδια καραμελα που ακουν απο δημοσιοκαφρους που το παιζουν οικονομολογοι στα ΜΜΕ.Τελος θα καταληξω λεγοντας οτι δυστυχως ειναι πολυς κοσμος που δεν καταλαβαινει απο αυτα που γραφετε αλλα και ειναι κουραμασμενοι σωματικα και πνευματικα.Το μονο που τους ενδιαφερει ειναι πως θα καταφερουν να επιβιωσουν[και δεν τους κατακρινω] ειτε οσοι εχουν καποια φραγκα να περνανε καλα. Υ.Γ,Γνωμη μου ειναι να μπορεσετε να βγειτε σε καναλι τηλεορασης, δεν φτανει το διαδικτυο.Παρτε παραδειγμα απο τον Βελοπουλο που ειναι καθε μερα σε καναλια.Δεν νομιζω αυτος να ειναι πιο εξυπνος.Ευχες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια απλη λυση θα ηταν ενα διαδικτιακο καναλι που χωρις γραφικοτητες κ κορωνες θα εθετε καθημερινά τα ζητηματα και σε συζητησεις με ατομα του αντιθετου χωρου ωστε ν αναμετρηθουν επιχειρηματα και να καταστεί

      Διαγραφή
    2. Ο κ. Βελόπουλος διαθέτει χρήμα και αγοράζει τον τηλεοπτικό του χρόνο. Το που το βρίσκει αυτό το χρήμα, δεν γνωρίζω, αλλά σίγουρα όχι από τις τηλεπωλήσεις. Εμείς σαν ΕΠΑΜ δεν διαθέτουμε το επαρκές cash flow για να κάνουμε το ίδιο. Τα οικονομικά του ΕΠΑΜ που στηρίζονται αποκλειστικά στο υστέρημα των μελών και των φίλων του Μετώπου, επαρκούν ίσα-ίσα για τις ήδη υπάρχουσες δράσεις του. Η διαδικτυακή λύση είναι πιο προσιτή και πολύ σύντομα ελπίζουμε να είναι έτοιμη.

      Διαγραφή
  5. ...Τα οικονομικά συμφέροντα των εξουσιαστών-ελίτ των κρατών ποτέ δεν θα ταυτίζονται πλήρως με τα συμφέροντα των λαών που εκπροσωπούν όσο υπάρχουν διεφθαρμένοι, αλλοτριωμένοι και ηθικά μη ακέραιοι, μη πατριώτες πολιτικοί η εξουσιαστές εν γένει.....για να πάμε λοιπόν σε ένα καθεστώς απεξάρτησης των νομισμάτων από τις αγορές φόρεξ και το δολάριο είτε θα πρέπει να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες από αντικειμενικούς παράγοντες π.χ οικονομικές κυρώσεις εμπορικός πόλεμος προστατευτισμός, παγκόσμια εμπόλεμη σύρραξη, κράτη με μεγάλη ισχύ και παγκόσμια επιρροή που ανταγωνίζονται μεταξύ τους στο εμπόριο και τη γεωπολιτική και προσπαθούν να κερδίσουν το πλεονέκτημα μπορούν να βάλουν στην ατζέντα την απευθείας ανταλλαγή νομισμάτων χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι νοιάζονται για τους φτωχούς πολίτες τους, αυτό ιδιαίτερα ισχύει για τη Ρωσία του Πούτιν.... είτε σε κράτη δημοκρατικά με λιγότερη παγκόσμια επιρροή και ισχύ,οι λαοί που έχουν το πρόβλημα θα πρέπει να ενημερωθούν να πειστούν και να βάλουν τους κατάλληλους ανθρώπους στην εξουσία, ιδιαίτερα στη χώρα μας όπου ο λαός της όχι μόνο καλείται να βρει εναλλακτικές διακυβέρνησης για να ξεφύγει από την θανάσιμη πορεία που έχει πάρει αλλά και να ξεχωρίσει ανάμεσα σε ανθρώπους που φαινομενικά λένε το ίδιο πράγμα π.χ εθνικό νόμισμα! αλλά το είδος του εθνικού νομίσματος που έχει στο κεφάλι του ο καθένας που διεκδικεί τη διακυβέρνηση έχει καθοριστική σημασία για το εάν τελικά θα υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα..γιαυτό υπάρχει το Ε.ΠΑ.Μ και ευτυχώς που υπάρχει!..για να καταστήσει το λαό ικανό να κάνει τις σωστές επιλογές και να ξεχωρίσει τους δήθεν από τους ειλικρινείς..τους απατεώνες από τους ανέντιμους..τους έχοντες γνώση από τους ανίδεους...τους πραγματικά πατριώτες από τους δήθεν πατριώτες...και όντως αυτό είναι πολύ δύσκολο έργο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ...Έχοντας κάποιες απορίες τεχνικής φύσης θα ήθελα να διατυπώσω κάποια ερωτήματα...πρώτον, η ισοτιμία η οι ισοτιμίες που θα συμφωνούνται στις απευθείας συναλλαγές της νέας δραχμής με τα νομίσματα τρίτων κρατών στα πλαίσια των εμπορικών μας συναλλαγών θα είναι κάτι ανεξάρτητο από την εσωτερική αξία-ισοτιμία της νέας δραχμής που θα οριστεί κάπως αυθαίρετα ας πούμε με κάποια απόφαση διοικητικής φύσης? θα επηρεάζουν την αξία της? και αν ναι κατά πόσο ? και δεύτερον λέτε στο άρθρο σας ότι η νέα δραχμή δεν θα παίζει στις αγορές τουλάχιστον στα αρχικά στάδια εισαγωγής του νέου νομίσματος,με την πάροδο του χρόνου όμως επειδή σαφώς δεν γίνεται όλες οι εμπορικές μας συναλλαγές να γίνονται απευθείας με ανταλλαγή νομισμάτων αλλά έστω εν μέρει και με συνάλλαγμα, επομένως σιγά σιγά οι αγορές θα αποκτήσουν τη νέα δραχμή σε ικανές ποσότητες ώστε να μπορούν να επηρεάζουν την ισοτιμία της..σε αυτό το στάδιο τι μέτρα μπορούμε να πάρουμε για τη σταθερότητα του νέου νομίσματός μας?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ με τον προλαλίσαντα. Πολύ εύστοχες ερωτήσεις. Δημήτρη σε παρακαλώ είναι πολύ σημαντικό να μας φωτίζεις σε τέτοια δύσκολα λογικά ερωτήματα τα οποία τίθενται σε συζητήσεις σοβαρού επιπέδου.

      Διαγραφή
    2. Δεν είμαι οικονομολόγος , αλλά , αν έχω κατάλαβει καλά από τα 7-8 χρόνια που ακούω και διαβάζω συνεχώς τον Δημήτρη , το μεγάλο προσόν της νέας δραχμής είναι ότι δεν θα την έχει ήδη κανείς στα χέρια του , γιατί θα είναι όπως τα νεογέννητα. Ex nihilo. Άρα γι' αυτό και κανείς δεν θα μπορεί να μας την υποτιμήσει , δηλαδή να την αγοράσει σε τιμή που θέλει αυτός = να μας πουλήσει τα δολλάριά του ακριβότερα (= υποτίμηση της δραχμής). Το κλειδί όλης της ιστορίας με την forex , αν έχω καταλάβει καλά , είναι ΝΑ ΜΗ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΟΥΜΕ ΔΡΑΧΜΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ ΣΥΝΆΛΛΑΓΜΑ. Αν όμως κάποιος διεθνής μερακλής θελήσει να αγοράσει τις δραχμές μας στην forex , ευχαρίστως να του τις δώσουμε , αλλά στην ισοτιμία που θα ορίσουμε εμείς , όχι αυτός. Αν λ.χ. πουλάμε μία δραχμή = ένα δολλάριο , μια χαρά μου ακούγεται.Θα μετατρέπουμε τις δραχμές μας σε δολλάρια (λέμε τώρα). Γενικά , αν τις πουλάμε στην ισοτιμία που θέλουμε και πάνω , κανένα πρόβλημα , νομίζω.

      Διαγραφή
    3. Προσωπικά πιστεύω ότι θα αργήσει πάρα πολύ η ανάγκη να κάνουμε συναλλαγές η κάθε χώρα με τα εθνικά της νομίσματα, ώστε να ανγκαστούμε να βγάλουμε το νόμισμά μας στις αγορές forex. Ο κύριος Καζάκης έχει πει χοντρικά ότι τα συναλλαγματικά μας διαθέσιμα θα φτάνουν ως 3 χρόνια περίπου για τις απολύτως αναγκαίες συναλλαγές μας, ακόμα και αν ο τουρισμός ή οι εξαγωγές μας είναι στο απόλυτο 0 απο τυχόν αδίστακτα αντίποινα από του ευρωπαίους, στην περίπτωση που αποφασίζουμε να φύγουμε από ευρώ-ευρώπη & απορρίψουμε το χρέος ως παράνομο και αδύνατο να πληρωθεί !!! Ωστόσο θεωρώ ότι δεν θα συμβεί κάτι τόσο απόλυτο και ακραίο,οπότε θα συνεχίσουμε να έχουμε συνάλλαγμα,έστω και πιο μειωμένο, γεγονός που θα μας κερδίζει χρόνο θωράκισης & νοικοκυρέματος της οικονομίας μας.Επίσης θα μπορούμε υποθέτω να εφαρμόσουμε ανταλλακτικές συναλλαγές με πολιτική συμφωνία κρατών !! Π.χ. να συμφωνήσουμε να αγοράζουμε τις πρωτες ύλες που θέλουμε, "πληρώνοντας" δίνοντας δικά μας π.χ. οπωροκηπευτικά ή άλλα προϊόντα προϊόντα δωρεάν για κάποιο χρονικό διάστημα.

      Διαγραφή
    4. Μια σύντομη απάντηση στις ερωτήσεις σας:
      1. .πρώτον, η ισοτιμία η οι ισοτιμίες που θα συμφωνούνται στις απευθείας συναλλαγές της νέας δραχμής με τα νομίσματα τρίτων κρατών στα πλαίσια των εμπορικών μας συναλλαγών θα είναι κάτι ανεξάρτητο από την εσωτερική αξία-ισοτιμία της νέας δραχμής που θα οριστεί κάπως αυθαίρετα ας πούμε με κάποια απόφαση διοικητικής φύσης?
      Μπορεί να είναι ανεξάρτητη, είναι μπορεί να μην είναι. Αυτό θα αποφασιστεί σε διακρατική και αμοιβαία επωφελή βάση. Ακόμη κι αν είναι διαφορετική, αυτό δεν θα επιδράσει στην εσωτερική ισοτιμία, διότι πολύ απλά στην εσωτερική αγορά δεν θα επιτρέπεται η κυκλοφορία του ξένου νομίσματος. Θα υπάρχει καθεστώς προστασίας συναλλάγματος, όπως συνέβαινε και με την παλιά δραχμή έως την περίοδο Σημίτη μετά το 1996. Φυσικά, αυτού του είδους οι διακρατικές συμφωνίες δεν είναι πάντα θετικές. Εξαρτάται από το τι σόι κυβερνήσεις έχεις. Π.χ. μετά την απαγόρευση του 50% των εισαγωγών από την κυβέρνηση Βενιζέλου το 1932, ώστε η ελληνική οικονομία να μην δαπανά χρυσό υπό καθεστώς ελεύθερων εισαγωγών, αναπτύχθηκε σημαντικά η πολιτική κλίρινγκ. Η πολιτική αυτή είναι κάτι ανάλογο μ' αυτό που περιγράψαμε. Το πιο σημαντικό κλίρινγκ ήταν με την Γερμανία. Η διακρατική συμφωνία ισοτιμίας δραχμής-μάρκου στην αρχή ήταν εξαιρετικά ευνοϊκή για την Ελλάδα, προκειμένου να προμηθεύει τη Γερμανία με αγροτικά κυρίως προϊόντα σε αντάλλαγμα βιομηχανικών ειδών. Όταν όμως με το πλαστό δημοψήφισμα το 1935 επανήλθε από τον δικτάτορα Κονδύλη ο βασιλιάς και κυρίως με την επιβολή της δικτατορίας Μεταξά, η συμφωνημένη ισοτιμία επανακαθορίστηκε υπέρ της ναζιστικής Γερμανίας σε τέτοιο αισχρό σημείο ώστε τα Γερμανικά προϊόντα του κλίρινγκ να γίνουν πανάκριβα έναντι των προϊόντων της Ελλάδας. Έτσι το αρχικό πλεόνασμα υπέρ της Ελλάδας, μετατράπηκε σε απελπιστικό έλλειμμα σε βάρος της.

      Διαγραφή
    5. 2. σε αυτό το στάδιο τι μέτρα μπορούμε να πάρουμε για τη σταθερότητα του νέου νομίσματός μας;
      Θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι και τότε η διάθεση του νέου εθνικού νομίσματος θα είναι περιορισμένη. Διότι δεν πρόκειται να είναι διαθέσιμο στις εγχώριες τράπεζες και κερδοσκόπους νομίσματος για να "παίζουν" στις forex. Το νέο εθνικό νόμισμα θα το διαθέτει - ανάλογα με τις ανάγκες της - η κεντρική τράπεζα και μόνο αυτή. Κανείς άλλος. Όπως ίσχυε για τη δραχμή του Μαρκεζίνη μέχρι την εποχή της χούντας.
      Η κύρια μορφή διάθεσης του νέου εθνικού νομίσματος θα είναι η αγορά του από ξένους επενδυτές έναντι συναλλάγματος. Κυρίως ως επένδυση ασφαλείας για τους μακροπρόθεσμους επενδυτές. Ιδίως αν έχουμε αποδείξει μέχρι τότε ότι η παραγωγική μας άνοδος είναι εντυπωσιακή και η κοινωνικοπολιτική σταθερότητα της χώρας, ακλόνητη.
      Αν υπάρξει συγκυριακό πρόβλημα έχεις πάντα τη δυνατότητα να προσελκύσεις πρόσθετα κεφάλαια σε συνάλλαγμα δίνοντας π.χ. ένα αξιολόγο επιτόκιο φύλαξης των χρημάτων αυτών από το εξωτερικό στην κεντρική σου τράπεζα. Σε μια παγκόσμια αγορά κεφαλαίων με επιτόκια κεντρικών τραπεζών γύρω στο 0%, η προσφορά π.χ. ενός 0,50% από την κεντρική τράπεζα μιας οικονομίας με εντυπωσιακή αναπτυξιακή δυναμική και κοινωνικοπολιτική σταθερότητα, θα επέτρεπε πολλούς ξένους κεφαλαιούχους να "παρκάρουν" μέρος των διαθεσίμων τους στην κεντρική τράπεζα της χώρας. Παρά να ρισκάρουν σε άλλες οικονομίας με ανύπαρκτα επιτόκια απόδοσης, ή σε κεντρικές τράπεζες - όπως της Ελβετίας - που ζητά καταβολή φυλάκτρων, δηλαδή αρνητικά επιτόκια. Τα ρευστά διαθέσιμα αυτά μπορούν να αποτελέσουν μια πολύτιμη παρακαταθήκη για μια δύσκολη συγκυρία, χωρίς να αναγκαστεί η χώρα να εξαντλήσει τα συναλλαγματικά της αποθέματα τα οποία κάθε χρόνο ανανεώνονται από τις εξαγωγές, τον τουρισμό και τις μεταφορές. Όλα αυτά με μέτρο για να μην μετατραπεί η προσέλκυση αυτών των ξένων κεφαλαίων σε εξάρτηση για την ελληνική οικονομία.

      Διαγραφή
  7. Από τα ποιο ενδιαφέροντα άρθρα που έχεις γράψει, με μια ερώτηση από μένα
    ΠΟΙΟΣ ΛΑΟΣ θα ακολουθήσει όλα αυτά που μας έγραψες, ο Ερντογαν π.χ δείχνει ότι έχει ένα πολύ μεγάλο μέρος της Τουρκίας, εδώ ποιος!!! θα ακολουθήσει σε όλα αυτά που πρέπει να γίνουν, ο πελάτης των κομμάτων; ο πελάτης των Μ.Μ.Ε και των φερέφωνων; δυστυχώς Δημήτρη μου ο κάθε λαός είναι άξιος της μοίρας του, ένα τελευταίο παράδειγμα είναι η φωτιά στο "Μάτι" ακόμη μιλάνε στις μεταξύ τους συζητήσεις ότι έφταιγαν διότι έχτισαν όπως έχτισαν και δεν ήταν και ο κάθε ένας!! είχαν τον τρόπο τους!!
    Καλό κουράγιο σου εύχομαι και προσωπικά είμαι μαζί σου από τότε που σε άκουσα να τα λες και να τα γράφεις.
    Καλή συνέχεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το εθνικο νομισμα με το μοντέλο της περίκλειστης οικονομίας (τουλαχιστον στην αρχη όπως λεει ο κ. Καζακης) υπόσχεται για εμάς μια επανάληψη χωρίς τελος, του απόλυτου μπολσεβικισμού της εποχής του Μπέρια, όπου η αξία του χρήματος θα μετριέται απ το καθεστώς με ανθρώπινες ζωές και αίμα (παραγωγικότητα το λεει ο κ. Καζακης). Θα ήταν πολύ βλαπτικό για τις "αγορές" και το δολάριο να αυτοκτονήσουμε μαζικά για να τους στερήσουμε απο καταναλωτές, ελάχιστα όμως ωφέλιμο για μας. Η τουρκια, έχει σήμερα τις καλύτερες προδιαγραφές ανεξαρτητοποίησης απο τα δολαριακα δεσμα. Συγκεκριμένα, πολύ καλύτερες απο εκείνες της Ρωσίας του 2000. Εχει δικο της νόμισμα, ισχυρη ανάπτυξη, και κυρίως ένα ηγέτη και κράτος στο οποίο το καθεστώς έχει επιβάλλει κάθαρση (μένει να αποδειχθεί). Άν ο Ερντογαν αποτυχει, τοτε εμείς θα πρεπει να αναστοχαστούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι δικές μου προτάσεις ακολουθούν, τουλάχιστον στα πιο κεντρικά ζητήματα, τις προτάσεις των 300+ οικονομολόγων που μαζεύτηκαν στο ΜΙΤ το 1932 και συζήτησαν για τον πώς θα αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το κραχ του 1929. Το σχέδιο που εκπόνησαν ονομάστηκε Chicago plan - καμιά σχέση με τη σχολή του Σικάγο επί Φρίντμαν - το οποίο οικονομολόγοι του ΔΝΤ πρότειναν το 2012 ως μια εναλλακτική έναντι των ανοιχτών αγορών χρήματος και χρέους που έχουν οδηγήσει στη σημερινή όλο και κλιμακούμενη παγκόσμια κρίση. https://www.imf.org/en/Publications/WP/Issues/2016/12/31/The-Chicago-Plan-Revisited-26178. Τώρα αν όλα αυτά έχουν σχέση με τον Μπέρια και καθεστώτα τύπου Στάλιν, ομολογώ ότι σηκώνω ψιλά τα χέρια! Όπως λέω συνήθως, όλα είναι μαχητά, εκτός από την ανθρώπινη ηλιθιότητα.

      Διαγραφή
  9. Ο Βαρουφάκης δείχνει να θέλει να βάλει στο χέρι την ελληνική οικονομία και κατόπιν να την πουλήσει σε όποιον του δίνει τα περισσότερα ανταλλάγματα. Κανένας τίμιος άνθρωπος δε νιώθει καλά να αναγκαστεί να πάρει σοβαρά τον Βαρουφάκη και να τον μετρήσει σαν τίμιο άνθρωπο. Το αυτό για την Ζωήν. Ότι με τα ξύλινα νομικά λόγια περί δημοκρατίας θα αντικασταστήσει π.χ. τον αρχιγραφειοκράτη Δραγασάκη για να μας σώσει. Αξιολύπητοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Chicago plan

    Στο κορυφη της Μεγάλης Ύφεσης πολλοί κορυφαίοι οικονομολόγοι των Η.Π.Α. εκαναν μια πρόταση για τη νομισματική μεταρρύθμιση που έγινε γνωστή ως σχέδιο Σικάγου.

    Το σχεδιο προβλέπει τον διαχωρισμό των νομισματικών και πιστωτικών λειτουργιών του τραπεζικού συστήματος, απαιτώντας το 100% στήριξη αποθεματικών για τις καταθέσεις.

    Ο Irving Fisher (1936) υποστήριξε τα ακόλουθα πλεονεκτήματα για αυτό
    σχέδιο:

    (1) Πολύ καλύτερο έλεγχο μιας σημαντικής πηγή διακυμάνσεων του επιχειρηματικού κύκλου, ξαφνική αυξήσεις και συρρίκνωση των τραπεζικών πιστώσεων και της προσφοράς τραπεζικών πιστώσεων.

    (2) Πλήρης κατάργηση των τρεχουσών τραπεζών.

    (3) Δραματική μείωση του (καθαρού) δημόσιου χρέους.

    (4) Δραματική μείωση του ιδιωτικού χρέους, καθώς η δημιουργία χρήματος δεν απαιτεί πλέον ταυτόχρονη δημιουργία χρέους.

    Μελετάμε αυτούς τους ισχυρισμούς ενσωματώνοντας ενα ολοκληρωμένη και προσεκτικά βαθμονομημένο μοντέλο του τραπεζικού συστήματος σε ένα πρότυπο DSGE της οικονομίας των ΗΠΑ. Βρίσκουμε υποστήριξη για όλους τους τέσσερις από τους ισχυρισμούς του Fisher.

    Επιπλέον, τα κέρδη εξόδου πλησιάζουν το 10% και σταθερή κατάσταση,
    ο πληθωρισμός μπορεί να μειωθεί στο μηδέν χωρίς να δημιουργήσει προβλήματα στη διεξαγωγή της νομισματικής πολιτικής.

    DSGE: Δυναμική στοχαστική γενική ισορροπία

    Η δυναμική στοχαστική μοντελοποίηση γενικής ισορροπίας είναι μια μέθοδος στη μακροοικονομία που προσπαθεί να εξηγήσει τα οικονομικά φαινόμενα, όπως η οικονομική ανάπτυξη και οι επιχειρηματικοί κύκλοι, και οι επιπτώσεις της οικονομικής πολιτικής,

    Κε Καζακη

    Σχετικα με το αρθρο 2 αντιλαμβανομαι οτι οι σημερινες Τραπεζες, που δημιουργουν Χρεος 90% απο τον αερα, με μονη εγγυηση 10% των καταθεσεων που εχουν απο τους καταθετες, θα καταργηθουν και στην θεση τους θα δημιοργηθουν νεες κρατικες και φυσικα η Τραπεζα Ελλαδος που ειναι σε ιδιωτικα χερια..... θα κρατικοποιηθει.

    Αληθεια πιστευεις οτι αυτοι που φαγανε το Κεννεντυ γιατι υπογραψε τον νομο 1001 να τυπωνει κρατικο δολλαριο το κρατος και να μην δανειζεται απο την FED, θα σε αφησουν να απολαμβανεις σουβλακια;

    Ακομα δεν τελειωσα να διαβαζω τις 71 σελιδες του Σχεδιου και ψαχνω να βρω Ασπιρινες!

    Τελος μετα απο τις διακοπες καλο θα ειναι η εκπομπη σου να ξεκινα οχι με μουσικη δωματιου αλλα με ενα τραγουδι που θα μας ανεβαζει το πατριωτικο μας φρονημα.
    ΕΜΠΡΟΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ ΝΑ ΣΗΚΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
    Δεν πιστευω ο Μικης να διαμαρτυρηθει!

    Ακου και κανενα γεροντα που γνωριζει απο προμοσιον.

    Φιλικωτατα
    Απο Λονδινο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ότι είναι να γίνει, ας γίνει. Ο Κένεντι και κάθε Κένεντι ήταν κομμάτι του συστήματος. Κι επομένως ευάλωτος σε κάθε επικίνδυνη για το σύστημα απειθαρχία του. Αυτός όμως που θα θεμελιώσει την πολιτική του πάνω στην εγρήγορση του λαού, έχει τις μέγιστες πιθανότητες να τα καταφέρει. Μόνο όταν θέλεις να κάνεις το καλό χωρίς το λαό, μόνο τότε είσαι ευάλωτος.

      Διαγραφή
  11. Φίλτατε WIZ,
    Ανοίξαμε(ο Καζακης δηλαδή) έναν δρόμο με το ΕΠΑΜ. Το ότι κάποιοι επιχειρούν να τον κλείσουν είναι εξακριβωμένο. Το ότι,επίσης,
    "ψαχνουν" να βρουν τρόπο να βουλώσουν το(τα)στόμα(τα)που απειλούν τα συμφέροντά τους,περισσότερο από βέβαιο.Εμείς έχουμε τον λόγο,
    επομένως. Οφείλουμε ,αφ ενός να προστατέψουμε ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ τα στελέχη που εκτίθενται,αφ ετέρου να παραμείνουμε αταλάντευτοι στα προτάγματα και τις αρχές μας. Και θα το πράξουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φιλτατε Ιπποδαμε

      Ευχαριστω για την απαντηση σου και θα ηθελα να σε πληροφορησω οτι παρακολουθω τον Καζακη απο την εποχη της πλατειας επι καθημερινης βασης, λογω του οτι ειμαι συνταξιουχος και εχω τον χρονο και με ποναει για το μελλον της πατριδας μας. Οπου και να κανει εκπομπη ο Καζακης, μολις γινει αναρτηση στο «Youtube», και αλλου λαμβανω μυνημα και διαβαζω η ακουω την εκπομπη. Φυσικον ειναι οτι συμφωνω κατα 95% με οσα λεγει και το σπουδαιοτερο για οτι το κινημα του ΕΠΑΜ κανει αγωνα να συμφιλιωσει τους Ελληνες και πανω απο ολα βαζει την Πατριδα μας.

      Φυσικα δεν ακολουθω το κυρηγμα «Πιστευε και μη ερευνα», για αυτο οταν ακουω κατι που δεν το καταλαβαινω πληρως «ψαχνω και το διαβαζω» οπως παραδειγμα αυτο που ανεφερε ο Καζακης για το «Σχεδιο του Σικαγου» και ακομη διαβαζω τις 71 σελιδες να το χωνεψω καλα.

      Τα ερωτηματα που κανω στον Καζακη ειναι σοβαρα και οχι για καλαμπουρι διοτι μεχρι σημερα πολυ ελαχιστα απο οσα αναφερε εχουν διαψευτει!

      Εαν ο Καζακης εχει διπλωματα η παπλωματα, οπως τον κατηγορουν ωρισμενοι λιγο με ενδιαφερει. Αυτο που με ενδιαφερει ειναι εαν αυτα που λεγει εχουν σωστες βασεις, ανηκουν στην πραγματικοτητα και ειναι εφικτα.

      Τελος η υποδειξη που του εκανα για την μουσικη ειναι σοβαρη αλλα δεν προκειτε να με ακουσει. Το ΕΠΑΜ πρεπει να δειχνει την επαναστατικη εικονα του κινηματος ωστε συντομα να το μαθουνε ολοι στη Ελλαδα και το εξωτερικο.

      Διαγραφή
    2. 1ο Μπορείς να αναφέρεις συγκεκριμένα τι απ' ότι έχω αναφέρει δεν έχει βάση, ή δεν είναι αληθινό; Το να κάνω μια εκτίμηση κι αυτή να μην επαληθεύεται, αν και σπάνιο για μένα, ωστόσο είναι απολύτως φυσιολογικό για όποιον έχει ανοιχτό μυαλό και ερευνά τας γραφάς και την πραγματικότητα.
      2ο Όσο για τη μουσική δεν έχω άποψη. Θα μπορούσα να σου παραθέσω από σκοπιάς μάρκετινγκ άλλα τόσα επιχειρήματα εναντίον της άποψής σου. Κι επειδή δεν έχω καταλήξει, γι' αυτό και στην επιλογή της μουσικής επένδυσης δεν επεμβαίνω. Την αφήνω σε άλλους.

      Διαγραφή
    3. 1) Εγω εγραψα ακριβως οτι αυτα που αναφερεις εχουν βαση και ειναι εφικτα. Ποτε δεν υποτιμησα τις γνωσεις σου ουτε την αξια των εκτιμησεων σου που σπανια δεν επαληθευονται. Αυτη ειναι και η αιτια που σε παρακολουθω τοσα χρονια.

      «Τα ερωτηματα που κανω στον Καζακη ειναι σοβαρα και οχι για καλαμπουρι διοτι μεχρι σημερα πολυ ελαχιστα απο οσα αναφερε εχουν διαψευτει!»

      «Αυτο που με ενδιαφερει ειναι εαν αυτα που λεγει εχουν σωστες βασεις, ανηκουν στην πραγματικοτητα και ειναι εφικτα.»

      Το γεγονος οτι ειμαι ψαχτηρι, οπως με αποκαλεσες μια φορα δεν ειναι κακο, διοτι ψαχνω βρισκω τις πηγες που αναφερεις, διαβαζω και εμπλουτηζω την γνωση μου με αυτα που ανεφερες.

      2) Οσο για την Μουσικη/Μυνημα, την γνωμη μου ειπα και εσυ αν θελεις την δεχεσαι η την πετας στα σκουπιδια. Το ΕΠΑΜ και Εσυ δεν ειστε ενα ακομη γρουποσκουλο αλλα ενα Πατριωτικο Επαναστατικο κινημα που αγωνιζεται για το μελλον της πατριδας μας.

      Διαγραφή