Κυριακή 27 Αυγούστου 2017

Αλήθεια, έχει παραδοθεί ο λαός μας;

Το ερώτημα μπορούν να το επαναλαμβάνουν μόνο όσοι δεν έχουν ιδέα για τι πράγμα μιλάνε. Κανένας λαός δεν παραδίδεται ποτέ. Συντρίβεται, διαλύεται, αποσυντίθεται, διχάζεται, οπισθοδρομεί πηγαίνοντας ίσως και αιώνες πίσω στην ιστορία του, αλλά δεν παραδίδεται. Ότι πλήγματα και να καταφέρουν σ’ έναν λαό οι εχθροί του – εγχώριοι και οικουμενικοί – το μόνο που καταφέρνουν είναι να δυναμώνουν τη θέλησή του για επιβίωση και να αναγεννούν την αντίσταση και τον αγώνα του με διαφορετικούς κάθε φορά ιστορικούς όρους. Αυτό λέει η ιστορία.
Και μόνο οι λαοί που αναδεικνύουν την κατάλληλη ηγεσία, διαθέτουν την κατάλληλη οργάνωση που εξασφαλίζει την ενότητα στις τάξεις και τις γραμμές τους με ξεκάθαρο σκοπό τη διεκδίκηση της δικής τους ελευθερίας και αυτοδιάθεσης, κατακτούν τη θέση τους στο ιστορικό προσκήνιο. Όλοι οι άλλοι είναι καταδικασμένοι σ’ ένα σισύφειο κυνηγητό της δικής τους αυθυπαρξίας, που είναι καταδικασμένη να παραμένει ένα όνειρο απατηλό και άπιαστο όσο ταυτίζεται με θρησκευτικές, ή φυλετικές καθαρότητες.

Τετάρτη 23 Αυγούστου 2017

Το Κτήνος και η Πόρνη κυβερνούν χωρίς έλεγχο…

Έτσι απαντούσε στα 1798 ο Γουίλιαμ Μπλέικ στην κρατική και εκκλησιαστική δεσποτοκρατία της γηραιάς Αλβιώνος. Την εποχή εκείνη η αυτοκρατορία θεμελιωνόταν πάνω στη βιομηχανία η οποία γεννιόταν με το αίμα να αναβλύζει σε κάθε φυσική της εκδήλωση και το πύον των εκατομμυρίων θυμάτων της να στάζει βρώμικο και μιαρό μέσα από κάθε πόρο της.
Πώς λοιπόν να μην αγανακτούν, όσοι έβλεπαν σ’ όλα αυτά το μονόδρομο της προόδου, εναντίον εκείνων των γραφικών, περιθωριακών και μισερών υποκειμένων της εποχής που διεκδικούσαν ελευθερία, δημοκρατία και σεβασμό στην ανθρώπινη ύπαρξη για όλους εκείνους που ο δεσποτισμός και τα κάτεργα της πρώιμης βιομηχανίας μετέτρεπαν μαζικά σε αναλώσιμο είδος.
Την δουλοπαροικία είχε διαδεχθεί η μισθωτή δουλεία. Κι έτσι το Κτήνος, που όλα αυτά τα θεωρούσε φυσιολογικά και σύμφωνα με τους κανόνες της ανθρώπινης φύσης, αλλά και η Πόρνη που βρέθηκε να ασκεί το επάγγελμά της στα σαλόνια, τα έδρανα του κοινοβουλίου, αλλά και στα κόμματα, απολάμβαναν την πιο απόλυτη εξουσία απέναντι σε Θεούς κι ανθρώπους.
Ποτέ όμως αυτή η αποστροφή του Μπλέικ δεν είχε μεγαλύτερη επικαιρότητα απ’ ότι σήμερα. Στην αυτοκρατορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και πουθενά αλλού δεν ισχύει τόσο όσο στην Ελλάδα της Ευρωπαϊκής κατοχής.

Δευτέρα 21 Αυγούστου 2017

Γιατί θα πρέπει να βγούμε στις αγορές για να δανειστούμε;

Καθηλωμένος σε κλίνη νοσηλείας και ανάρρωσης από τις 12 Ιουλίου, παρακολούθησα – παρά τις αυστηρές οδηγίες των χειρουργών και των θεραπόντων ιατρών – έκπληκτος μια ακόμη καραμπινάτη απάτη σε βάρος των Ελλήνων πολιτών. Εν μέσω της θερινής βαρουφακιάδας – ελλείψει προφανώς του τηλεοπτικού survivor – η κυβέρνηση του ευρωπαϊκού ρατσισμού είχε μια ακόμη επιτυχία: βγήκε στις αγορές! Χαρές και πανηγύρια από τους απατεώνες της (ανύπαρκτης) ενημέρωσης.
Φυσικά, όπως συνηθίζει το σύστημα ναζιστικής προπαγάνδας – το οποίο τα δημοσιογραφικά φερέφωνα ονομάζουν ΜΜΕ – έστησε και τον απαραίτητο «διάλογο» για το θέμα. Έναν «διάλογο» αυστηρά ανάμεσα σε σεσημασμένους απολογητές και παντελώς άσχετους με το όλο θέμα, οι οποίοι – σαν τον κ. Λαπαβίτσα – επιμένουν να εμφανίζονται ως ο μοναδικός «αντίλογος». Βλέπετε δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να αποκτήσει υπόσταση ακόμη και η πιο χυδαία απολογητική, παρά μόνο όταν εμφανίζουν ως μοναδικό «αντίλογο» την εξ ιδιοτελείας ορμώμενη ασχετοσύνη. Οι μετρ της ναζιστικής προπαγάνδας το ξέρουν καλά αυτό το παιχνίδι.
Η συγκεκριμένη κίνηση της κυβέρνησης δεν είχε κανένα γνώρισμα «εξόδου στις αγορές». Δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα swap χρέους ανάμεσα στην κυβέρνηση και την παρέα των τραπεζιτών και ημετέρων που κερδοσκοπούν με ελληνικά ομόλογα όλη αυτή την περίοδο που ο ελληνικός λαός εξοντώνεται στο όνομα της κρίσης. Φυσικά με το αζημίωτο για τους εκάστοτε κυβερνώντες.