Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΣΠΙΘΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΣΠΙΘΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

Να τελειώνουμε με την διατεταγμένη χυδαιολογία των παρατρεχάμενων του παρακράτους

Αγαπητοί φίλοι,

Η επιστολή παραίτησης – για την οποία έγινε τόσος θόρυβος – ήταν αυστηρώς προσωπική υπόθεση και απευθυνόταν προσωπικά στον Μίκη, ο οποίος είναι γνώστης όλων των στοιχείων στα οποία αναφέρομαι έμμεσα. Δεν ήταν δική μου επιλογή να δημοσιοποιηθεί. Σκοπός μου ήταν να αποχωρήσω ήσυχα και χωρίς θόρυβο για να μην δοθεί η εντύπωση της διάσπασης, ούτε να τεθεί δίλημμα στα μέλη της Σπίθας. Αρχή μου πάντα ήταν ότι η απόφαση του τι θα κάνει κάποιος, ανήκει αποκλειστικά στον ίδιο. Και πρέπει να την παίρνει όχι με βάση τις όποιες διαρρέουσες πληροφορίες, αληθινές ή ψεύτικες, όπως συμβαίνει πάντα με όλους τους υποταχτικούς ηλίθιους και τους πνευματικά ανάπηρους ειδωλολάτρες, αλλά με βάση το τι αντιλαμβάνεται ο ίδιος, τι τον διδάσκει η ίδια η εμπειρία του.
Η δημοσιοποίηση της επιστολής δεν έγινε από εμένα. Έγινε από το περιβάλλον του Μίκη και αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της κεντρικής Σπίθας, ώστε να ξεκινήσει ένας οχετός λάσπης εναντίον μου.

Τρίτη 26 Απριλίου 2011

Επιστολή προς την συμβουλευτική επιτροπή του Μίκη Θεοδωράκη στις 25/2 σχετικά με το οργανωτικό

Αγαπητοί φίλοι και συναγωνιστές

Έχει δημιουργηθεί σοβαρό θέμα σχετικά με την απαίτηση να εγγράφονται και να αναρτώνται δημόσια τα προσωπικά στοιχεία των μελών κάθε Σπίθας. Αυτό είναι πέρα και πάνω από κάθε έννοια δημοκρατικής λειτουργίας. Το γεγονός ότι κάποιος γίνεται μέλος μιας πολιτικής οργάνωσης δεν σημαίνει ότι εξουσιοδοτεί τον οιονδήποτε, όργανο ή πρόσωπο, να κοινοποιεί ή να δημοσιεύει τα προσωπικά στοιχεία του καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Ειδικά σήμερα που ζούμε σε πονηρούς καιρούς και έχουμε ένα κράτος, που κατά παράβαση βασικών συνταγματικών και δημοκρατικών αρχών ζητά από τα κόμματα καταστάσεις μελών με πρόφαση τον έλεγχο των οικονομικών τους. Τα κόμματα και γενικά οι πολιτικές οργανώσεις είναι ελεύθερες ενώσεις πολιτών που βασίζονται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη, σε κοινούς στόχους και δράσεις. Και επομένως κανένας δεν έχει το δικαίωμα να διαχειρίζεται την εμπιστοσύνη των μελών της οργάνωσης κατά το δοκούν.
Επειδή η Σπίθα, κατά διακήρυξή της, βασίζεται στην άμεση δημοκρατία και στην αυτοοργάνωση, θα πρέπει να είναι ακόμη περισσότερο προσεκτική στα ζητήματα αυτά. Από τη στιγμή που θεωρούμε, αν όντως θεωρούμε, ότι βασικός πυρήνας της όλης οργάνωσης είναι η κάθε Σπίθα, τότε θα πρέπει να έχουμε το κουράγιο να εμπιστευθούμε τους ανθρώπους που την συγκροτούν. Αυτό σημαίνει ότι υπεύθυνες για να κρατούν καταστάσεις μελών είναι αποκλειστικά οι κατά τόπους Σπίθες. Κατά τη γνώμη μου δεν είναι αναγκαίο, σ’ αυτήν τουλάχιστον τη φάση, να ανακοινώνουν ή να παραδίδουν τις καταστάσεις αυτές σε κανέναν, συμπεριλαμβανομένης και της οργανωτικής επιτροπής. Η οργανωτική επιτροπή αυτό που χρειάζεται να ξέρει είναι πόσες Σπίθες υπάρχουν, πόσοι τις αποτελούν σε τακτική βάση και ποιοι είναι εκείνοι που έχουν επιλεγεί από τις ίδιες τις Σπίθες ως σύνδεσμοι με τα κεντρικά όργανα. Τίποτε περισσότερο. Κάθε νέα Σπίθα που θα συγκροτείται θα ανακοινώνεται στην οργανωτική επιτροπή, αλλιώς δεν θα αναγνωρίζεται, και θα περιλαμβάνεται στην οργανωτική κατάσταση της κεντρικής Σπίθας, μαζί με τον επιλεγμένο σύνδεσμό της με τα κεντρικά όργανα.
Ο μόνος τρόπος για να κατοχυρωθεί η τακτική προσέλευση των μελών κάθε Σπίθας είναι η τακτική μηνιαία συνδρομή σύμφωνα με τις δυνατότητες κάθε μέλους. Η κάθε Σπίθα ορίζει ταμία ή οικονομικό υπεύθυνο που αναλαμβάνει τον συγκεκριμένο άχαρο, αλλά εξαιρετικά αναγκαίο, ρόλο να τακτοποιεί σε μηνιαία βάση τα οικονομικά της. Ένα 20% των μηνιαίων εσόδων κάθε Σπίθας μπορεί να διατίθεται στα κεντρικά όργανα, ενώ τα υπόλοιπα μένουν σ’ αυτήν για να χρηματοδοτεί τις δράσεις της. Η συνδρομή αποτελεί το ασφαλέστερο κριτήριο της οργανωτικής ανάπτυξης και όχι οποιοδήποτε άλλο διοικητικό μέτρο από τα πάνω.
Κατά τη γνώμη μου σ’ αυτή τη φάση δεν χρειάζεται, ούτε είναι συνετή η κατάρτιση κεντρικών καταστάσεων μελών των Σπιθών, διότι είναι απολύτως λογικό να προκαλέσει κρίση εμπιστοσύνης ανάμεσα στα μέλη και τα κεντρικά όργανα. Τα μόνα όργανα που μπορούν και έχουν κάθε δικαίωμα να κρατούν κεντρικές καταστάσεις μελών είναι μόνο τα εκλεγμένα κεντρικά όργανα μιας οργάνωσης. Κι αυτό οφείλουν να το κάνουν με τη μέγιστη προσοχή και την πιο αυστηρή περιφρούρηση.
Τέλος, έως ότου υπάρξουν κεντρικά όργανα που θα έχουν εκλεγεί απ’ απευθείας από τις Σπίθες συγκροτημένες σε Πανελλαδικό Σώμα, πρέπει να έχουμε ξεκάθαρο ότι κυρίαρχο όργανο είναι η Γενική Συνέλευση κάθε Σπίθας. Η οργανωτική επιτροπή, αλλά και η προσωρινή συμβουλευτική επιτροπή, μπορούν να δίνουν κατευθύνσεις, ιδεολογικές, πολιτικές, οργανωτικές, αλλά δεν μπορούν να ασκούν καθοδήγηση, ούτε να αποστέλλουν ντιρεκτίβες και εντολές. Το μόνο κυρίαρχο όργανο που μπορεί να το κάνει αυτό σε μια δημοκρατικά συγκροτημένη οργάνωση είναι το ετήσιο συνέδριό της, που θα εκλέγει και τα όργανά της. Εφόσον κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό προς το παρόν, τότε οφείλουμε να διαφυλάξουμε το αυτοκέφαλο της κάθε Σπίθας στη δράση της και το δικαίωμά της να συντονίζει πρωτοβουλίες και κινήσεις με άλλες Σπίθες χωρίς να περιμένει την οποιαδήποτε έγκριση άνωθεν. Κι αυτό οφείλουμε να το διασφαλίσουμε με κάθε τρόπο, διαφορετικά θα δούμε να «ξεφουσκώνει» η λαϊκή απήχηση της Σπίθας.

25/2/2011
Δημήτρης Καζάκης

Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

Το κίνημα δεν χρειάζεται υποταχτικούς και υπάκουους

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της Σπίθας ήταν ευθύς εξαρχής το πατριωτικό κάλεσμα που απεύθυνε προς όλο τον λαό ο Μίκης Θεοδωράκης. Ένα κάλεσμα αφύπνισης και αγώνα ενάντια σ’ έναν εσωτερικό και εξωτερικό εχθρό που δεν επιδιώκει απλά να καθυποτάξει τη χώρα και το λαό της με τα όπλα, αλλά να εγκαθιδρύσει έναν πολύ χειρότερο ζυγό, μια δουλοπαροικία χρέους από την οποία δεν υπάρχει διαφυγή για τις τωρινές και τις μελλοντικές γενιές. Πρόκειται για την μεγαλύτερη απειλή που γνώρισε ποτέ στην ιστορία του αυτός ο τόπος.
Τον περασμένο χρόνο ολόκληρη η χώρα βρέθηκε μπροστά σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Η πλειοψηφία του κοινοβουλίου ψήφισε υπέρ της επιβολής καθεστώτος κατοχής με πρόσχημα το δημόσιο χρέος.