Σε αναμονή του διαγγέλματος Τσίπρα για την έξοδο από τα μνημόνια…

Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελάει, πατέρα, γιατί λάμπει ο ήλιος έτσι, γιατί φέγγει έτσι η μέρα; Γιατί σαν αυτή, παιδί μου, την ημέρα τη χρυσή που τη χαίρεσαι και συ, στέρεψε το μαύρο δάκρυ κλείσανε πολλές πληγές, αψηλώσανε τα στάχυα κι ένα γύρω όλα τα βράχια εγινήκαν ανθοβούνια και χρυσοπηγές.

Κάπως έτσι παρουσίαζε την δικτατορία Μεταξά ο ύμνος της 4ης Αυγούστου. Κι όταν η εφημερίδα Ελευθερία στις 5 Αυγούστου 1945 δημοσίευε ένα αφιέρωμα στην επιβολή του καθεστώτος Μεταξά είχε τίτλους που απηχούσαν την αλήθεια: «Αυτή ήταν η μισητή δικτατορία της 4ης Αυγούστου» και «πώς ένας ελεύθερος λαός εδουλώθη από έναν ανάξιον, επίορκον βασιλέα». Tο αφιέρωμα στη μαύρη επέτειο συνέχιζε: «Σαν σήμερα ο Γεώργιος, που ήλθε στην Ελλάδα με ένα πλαστό δημοψήφισμα, καταπατούσε τον όρκον του και πρόδιδε την Ελλάδα σε μια συμμορία ασημοτήτων.»

Την εποχή εκείνη ήταν παλλαϊκή η απαίτηση να δικαστεί ως επίορκος ο βασιλιάς Γεώργιος, αλλά και όλοι όσοι συνέβαλλαν, συνεργάστηκαν, ή στήριξαν το φασιστικό καθεστώς Μεταξά. Αν είχε υλοποιηθεί αυτή η παλλαϊκή, δημοκρατική απαίτηση, θα είχε ξεφορτωθεί η πατρίδα μας το ξεπουλημένο πολιτικό προσωπικό και ίσως να γλιτώναμε τον εμφύλιο.

Όμως η ανεξάρτητη δικαιοσύνη επελήφθη αυτεπάγγελτα του όλου θέματος και άσκησε δίωξη εναντίον της εφημερίδας για προσβολή εθνοπατέρων. Η δίκη της Ελευθερίας αποτέλεσε μνημείο υποτέλειας της ελληνικής δικαιοσύνης στους ξένους και εγχώριους δυνάστες του ελληνικού λαού. Από τότε έως σήμερα.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Τσίπρας σήμερα θέλει να μας πουλήσει το παραμύθι της εξόδου από τα μνημόνια. Με το ίδιο αφήγημα της δικτατορίας Μεταξά. Δεν αψηλώσανε τα στάχυα κι ένα γύρω όλα τα βράχια εγινήκαν ανθοβούνια και χρυσοπηγές, αλλά κατά τη σημερινή εκδοχή του παλιού φασιστικού ύμνου βγαίνουμε από τα μνημόνια με ανάπτυξη και καλύτερες μέρες για όλους μας.

Τι συμβαίνει στ’ αλήθεια. Οι Ευρωπαίοι θέλουν την Ελλάδα να ακολουθήσει ακόμη πιο σκληρή περιοριστική πολιτική σε βάρος του ελληνικού λαού, χωρίς να είναι υποχρεωμένοι σαν δανειστές να χρηματοδοτούν την κάλυψη των δανειακών αναγκών της χώρας. Θέλουν την Ελλάδα να βγει στις αγορές και να δανειστεί όσα τους οφείλει με διπλάσια, τριπλάσια, ή τετραπλάσια επιτόκια. Με τα μνημόνια, μνημόνια. Κι όλα αυτά πρέπει να τα εκλάβουμε ως πρόοδο.

Η Ελλάδα καλείται να παράξει υπό καθεστώς σκληρής επιτήρησης με τριμηνιαίες αξιολογήσεις για την περίοδο 2018-2022 άνω των 36 δις ευρώ επιπλέον με όρους ΑΕΠ για να αρπάξουν οι δανειστές 42 δις ευρώ με τη μορφή δημοσιονομικών πλεονασμάτων. Η αρπαγή αυτή έχει βαφτιστεί οικονομική άνοδος και ανάπτυξη!

Στα τέλη του Οκτωβρίου θα έχουμε και την πρώτη επίσκεψη του δήθεν μεταμνημονιακού «κουαρτέτου» με σκοπό την αξιολόγηση της πιστής εφαρμογής των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η κυβέρνηση, αλλά και την προετοιμασία του νέου προϋπολογισμού. Κάθε τρίμηνο θα έχουμε το ίδιο βιολί. Αξιολόγηση, εκβιασμούς και νέα πρόσθετα μέτρα.

Και μην τολμήσει κανείς να πει το γνωστό, άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς, διότι είναι σίγουρο ότι θα επιληφθεί η δικαιοσύνη. Αφού πρώτα επέμβει η άμεσος δράση των απανταχού ηλιθίων και επιτηδείων.

Ο Μάρτιν Σουλτς σε συνέντευξή του στην Καθημερινή (20/8) προφανώς τον έχουν πείσει ότι απευθύνεται σε λαό ηλιθίων ή επιτηδείων, όπως είναι οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι αυτής της χώρας, αλλιώς δεν εξηγείται ο τρόπος που απαντά στα παρακάτω ερωτήματα:

«Ερώτηση: Ο Αλέξης Τσίπρας συνεχώς τονίζει ότι από την 21η Αυγούστου η Ελλάδα επανακτά την οικονομική της κυριαρχία. Λέει όλη την αλήθεια στον ελληνικό λαό;

Απάντηση: Νομίζω ότι ναι. Εάν ορίσουμε ως ανεξαρτησία, όταν μια χώρα χρηματοδοτεί από τις αγορές και πάλι τον προϋπολογισμό της και τα ελλείμματά της από δάνεια άλλων χωρών, τότε γίνεται λόγος για ανάκτηση μεγάλου τμήματος ανεξαρτησίας.

Ερώτηση: Εποπτεία θα συνεχίσει να υφίσταται;

Απάντηση: Δόθηκαν τεράστια δάνεια, είναι φυσικό. Ακόμη και άλλες χώρες που πήραν μεγάλα προγράμματα στήριξης βρίσκονται υπό επιτήρηση. Δεν θα γίνει κάτι διαφορετικό από ότι σε ανάλογες περιπτώσεις.»

Ανεξαρτησία λοιπόν είναι να χρηματοδοτείς τα ελλείματα του προϋπολογισμού απευθείας από τις αγορές κι όχι από δάνεια ξένων χωρών. Διότι, όπως συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις, όσες χώρες πήραν μεγάλα προγράμματα στήριξης βρίσκονται υπό επιτήρηση. Τάδε έφη Μάρτιν Σουλτς, επιβεβαιώνοντας ότι μας θεωρεί ηλίθιους.

Το καθεστώς επιτήρησης το επινόησε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Πριν από την ΕΕ τέτοιο καθεστώς επιτήρησης το εφάρμοζαν μόνο οι αποικιακές δυνάμεις εναντίον των πιο αδύναμων χωρών μετά από πολέμους, ή ανοιχτές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

Η ΕΕ επανέφερε το καθεστώς επιτήρησης από την εποχή της αποικιοκρατίας και μάλιστα στη χειρότερη δυνατή μορφή του. Σε μια μορφή που ούτε καν το ΔΝΤ δεν τολμά να επιβάλει στις χώρες όπου επεμβαίνει προς το συμφέρον των δανειστών.

Εκτός κι αν ξέρετε άλλη χώρα να έχει ιδιωτικοποιήσει το σύνολο του δημοσιονομικού μηχανισμού είσπραξης κρατικών εσόδων μέσω της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσιονομικών Εσόδων (ΑΑΔΕ). Η ΑΑΔΕ θυμίζουμε ότι δίνει λογαριασμό αποκλειστικά στους δανειστές και αποστολή της είναι να συγκεντρώνει το σύνολο των κρατικών εσόδων (ακόμη και τα πρόστιμα της τροχαίας) προκειμένου να τα αποδώσει στη διαχείριση των ξένων δανειστών. Οι εκταμιεύσεις για την κάλυψη των κρατικών δαπανών, γίνονται πρώτα από τους δανειστές και ύστερα από τους εγκάθετους της κυβέρνησης.

Κι αφού η ανεξαρτησία έρχεται με την προσφυγή μιας χώρας στις αγορές προκειμένου να καλύψει τα δημοσιονομικά της ελλείμματα, τότε η Ελλάδα με το υψηλότερο δημόσιο χρέος, το οποίο πλέον ξεπερνά το 180% του ΑΕΠ από 129% το 2009, θα πρέπει να συγκαταλέγεται στις πιο ανεξάρτητες χώρες του πλανήτη. Αρκεί να αρχίσουν να την δανείζουν ξανά οι κερδοσκόποι και οι τοκογλύφοι των αγορών.

Και φυσικά όποιος είναι παντελώς ηλίθιος ώστε να πιστεύει τον Μάρτιν Σουλτς, ή παντελώς επιτήδειος για να επιδιώκει το κέρδος μέσα από την ολοκληρωτική καταστροφή μιας χώρας, θα πρέπει να είναι πανευτυχής με το γεγονός ότι τόσο η ένταξη στην ευρωζώνη, όσο και το μνημονιακό καθεστώς κατοχής εκτίναξαν το συνολικό εξωτερικό χρέος της χώρας.

Δείτε το διάγραμμα που παραθέτουμε, το οποίο δείχνει την καθαρή διεθνή επενδυτική θέση της Ελλάδας ως % επί του ΑΕΠ. Η καθαρή διεθνής επενδυτική θέση δείχνει τη διαφορά ανάμεσα στα κεφάλαια που εισρέουν στη χώρα από το εξωτερικό με τα κεφάλαια που εξέρχονται από την χώρα. Η Ελλάδα υπήρξε ιστορικά χώρα υποδοχής ξένου κεφαλαίου και σ’ αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο η ιμπεριαλιστική εξάρτηση της χώρας, αλλά και οι χρεοκοπίες της.

Με την ένταξη της Ελλάδας στην ευρωζώνη η εξάρτηση από την εισροή κερδοσκοπικών κεφαλαίων από το εξωτερικό εκτινάχθηκε όσο ποτέ πριν. Ολόκληρη η ελληνική οικονομία εξάρτησε την επιβίωσή της από την εισροή ξένου κεφαλαίου, το οποίο εισερχόταν για να κερδοσκοπήσει πρωτίστως με τραπεζικά χαρτιά, αμοιβαία και κρατικά ομόλογα χρέους. Κι αυτός ήταν ο βασικός λόγος που η Ελλάδα αναπόφευκτα οδηγήθηκε σε χρεοκοπία.

Η καθαρή εισροή του ξένου κερδοσκοπικού κεφαλαίου στην Ελλάδα αντιστοιχούσε στο 52% του ΑΕΠ το 2001. Έφτασε στο 90% το 2009. Και το 2017 βρέθηκε στο 142% του ΑΕΠ. Με άλλα λόγια για να επιβιώσει από εδώ και μπρος η Ελλάδα ως οικονομία θα πρέπει να προσελκύει καθαρά κεφάλαια από το εξωτερικό 40% πάνω από το ΑΕΠ της.

Που κατευθύνεται αυτό το ξένο κεφάλαιο; Μήπως κατευθύνεται σε πρωτογενείς επενδύσεις; Ούτε κατά διάνοια.

Το ξένο κεφάλαιο προσελκύεται κατά 90% σε επενδύσεις χαρτοφυλακίου, δηλαδή σε εξαγορές χαρτιών, όπως και στην αναχρηματοδότηση του χρέους της Ελλάδας. Με άλλα λόγια η Ελλάδα για να συνεχίσει να προσελκύει ξένα κεφάλαια θα πρέπει να ενισχύσει το ξεπούλημα των πάντων, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα - αυτό εννοούν με τον όρο «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» οι ξένοι επιτηρητές – και να συνεχίσει να χρηματοδοτεί από τις αγορές το αυξανόμενο χρέος της.

Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα προκειμένου να συντηρήσει τον δραστικά μειούμενο πληθυσμό της στο σημερινό επίπεδο των εισοδημάτων, θα πρέπει να έχει να πουλά και ταυτόχρονα να φορτώνεται με νέα χρέη. Για πόσο; Για όσο θα υπάρχει ακόμη ικανός πληθυσμός να δουλεύει με όρους λαθρομετανάστη και για όσο θα έχει η χώρα να πουλά διαθέσιμα περιουσιακά στοιχεία. Κρατική περιουσία, ιδιωτική, δικαιώματα υλικά και άυλα επί της επικράτειάς της, εθνικό έδαφος. Όλα στο σφυρί.

Αυτό θα πει ανεξαρτησία κατά Μάρτιν Σουλτς, Τσίπρα και Σία!