Παιχνίδια πολέμου κυβέρνησης με Τουρκία. Και ημείς καθεύδομεν!

Στις παραμονές της πλήρους απογύμνωσης της αεράμυνας της Ελλάδας κατ’ απαίτηση της Γερμανικής πρωτοβουλίας και του ΝΑΤΟ, προκειμένου να σταλούν περισσότερα συστήματα αεράμυνας στην Ουκρανία, ο υπουργός άμυνας Νίκος Δένδιας ανακοίνωσε τη δημιουργία «αντι-ντρόουν θόλου». Τα γέλια που προκάλεσε στο τουρκικό επιτελείο η ανακοίνωση του Δένδια, ήταν τόσο ηχηρά, που μας έφεραν στο νου ένα λαϊκό στιχούργημα:

Φθείραι, κουνούπια, κορεοί,
μαμούνια κι έντομα λοιπά,
εστείλανε με μια φωνή
αντιπροσώπους σε παππά.

-Πάτερ, που σ' έχει ο Θεός
στη Γη μας αντιπρόσωπο,
δεν μας αφήν' ο άνθρωπος
Θεού να 'δούμε πρόσωπο.

Είναι το Σχόλιο της Ημέρας με το Δημήτρη Καζάκη.

Χωρίς πραγματικές αυξήσεις και ταυτόχρονα οριζόντιο πάγωμα χρεών να περιμένουμε μόνο τα πολύ χειρότερα.

Σήμερα ημέρα Γενικής Απεργίας της ΓΣΕΕ. Κεντρικό σύνθημα η ακρίβεια στα ουράνια, οι μισθοί στα τάρταρα και αίτημα πραγματικές αυξήσεις και συλλογικές συμβάσεις. Το βασικό κίνητρο της απεργίας είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση προχωρά στην υλοποίηση μιας ακόμη δέσμευσης προς του Ευρωπαίους δανειστές, από την εποχή της κυβέρνησης Τσίπρα, την ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Κατά τ’ άλλα είμαστε εκτός μνημονίων!

Χωρίς όμως συλλογικές διαπραγματεύσεις δεν έχει κανένα νόημα ύπαρξης η ΓΣΕΕ και τα άλλα σωματεία, τα οποία έτσι μετατρέπονται και επισήμως σε ΜΚΟ.

Είναι το Σχόλιο της Ημέρας με το Δημήτρη Καζάκη

Η απάντηση του Ιράν στην άνευ προηγουμένου επίθεση του Ισραήλ

Ακόμη και μια τόσο όμορφη και φωτεινή ημέρα, σαν αυτές που μόνο στην Ελλάδα ξέρει να χαρίζει η άνοιξη, δεν μπορεί να επισκιάσει τα βαριά σύννεφα του πολέμου, ενός παγκόσμιου πολέμου, που μαζεύονται όλο και πιο απειλητικά στον ορίζοντα.

Είναι το σχόλιο της ημέρας με το Δημήτρη Καζάκη.

Μια ακόμη σταυροφορία της πολιτισμένης Δύσης εναντίον της επάρατης Ανατολής φαίνεται να ξεκινά στην πολύπαθη Μέση Ανατολή. Πρόφαση αυτή τη φορά είναι η απάντηση του Ιράν στη δολοφονική επίθεση του Ισραήλ εναντίον της πρεσβείας του στο έδαφος της Συρίας.

Οι New York Times χθες το πρωί, εμφανίστηκαν μ’ αυτόν τον τίτλο: «Το Ιράν επιτίθεται στο Ισραήλ». Την ίδια γραμμή ακολούθησε σχεδόν σύσσωμος ο ελεγχόμενος τύπος της Δύσης.

Το ακόλουθο απόσπασμα προέρχεται από την NYT: Ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ δήλωσε ότι η αντιπαράθεση με το Ιράν «δεν έχει τελειώσει». Ανώτατος Ιρανός αξιωματούχος έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «Το θέμα μπορεί να θεωρηθεί λήξαν. Ωστόσο, εάν το ισραηλινό καθεστώς κάνει άλλο λάθος, η απάντηση του Ιράν θα είναι πολύ πιο αυστηρή».

Ως συνήθως, ένας πρώην αξιωματούχος της κυβέρνησης Μπάιντεν κλήθηκε να δικαιολογήσει την ανάγκη για περισσότερη ανταποδοτική βία από το Ισραήλ. Η Dana Stroul, πρώην κορυφαίος αξιωματούχος της πολιτικής για τη Μέση Ανατολή στο Πεντάγωνο, δήλωσε: «Δεδομένου του πόσο σημαντική ήταν αυτή η επίθεση, είναι δύσκολο να δούμε πώς το Ισραήλ δεν μπορεί να ανταποκριθεί».

Τίποτα φυσικά δεν ειπώθηκε για το πόσο «σημαντική» ήταν η αρχική επίθεση από το Ισραήλ στην πρεσβεία του Ιράν.

Εκδήλωση στο Βόλο για την αξία της Θεσσαλίας στην εθνική κυριαρχία. Ομιλητές Δ. Καζάκης, Άγγ. Δουκέλης. Δευτέρα 8/4/24 στο ΤΕΕ

 

Η Ελλάδα οδηγείται τάχιστα σε μια νέα κρίση πληρωμών!*

To 2024 πιθανότητα θα είναι ένα νέο 2010 για την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Αν και πολύ χειρότερο γιατί η χώρα μας είναι σε πολύ πιο δεινή θέση απ’ ότι τότε. Τόσο σε επίπεδο χρέους, το οποίο παραμένει το κυρίαρχο πρόβλημα, όσο και σε επίπεδο εισοδήματος, επενδύσεων και απασχόλησης.

Η κυβέρνηση επιχείρησε τους προηγούμενους μήνες κυρίως με πληρωμένα από τον κρατικό προϋπολογισμό δημοσιεύματα στο εσωτερικό και εξωτερικό, να δημιουργήσει μια πλαστή εικόνα «οικονομικού θαύματος» για την καταρρέουσα Ελλάδα. Για το λόγο αυτό δαπάνησε υπερδιπλάσια ποσά απ’ ότι π.χ. θα απαιτούσε η εγκατάσταση ενιαίου συστήματος διεύθυνσης και ελέγχου του σιδηροδρομικού διχτύου της χώρας, προκειμένου να αποφύγουμε νέα Τέμπη.

Ταυτόχρονα, επέβαλε ομερτά στα ΜΜΕ και τους δημοσιογραφικούς κύκλους σχετικά με την καταρρέουσα οικονομία της Ελλάδας. Με την άρρητη συμπαράσταση του συνόλου της αντιπολίτευσης. Κι έτσι κανείς δεν τολμά να πει την αλήθεια. Κανείς δεν αμφισβητεί το κυρίαρχο αφήγημα. Εκτός βέβαια από αντιπολιτευτικές καντρίλιες σχετικά με το «μίγμα πολιτικής». Τίποτε άλλο.

Δεν πρέπει ο μέσος Έλληνας να αντιληφθεί αυτό που επίκειται. Όπως δεν έπρεπε να το αντιληφθεί και το 2008-2009, έστω κι αν είχε ήδη δρομολογηθεί η επίσημη χρεωκοπία της χώρας. Πρέπει για μια ακόμη φορά να πιαστεί εξ απήνης, ώστε εν μέσω κρίσης πληρωμών να εκβιαστεί για να σκύψει το κεφάλι στα πολύ χειρότερα.

Για το λόγο αυτό και με κάλυψη του ευρωπαϊκών οργάνων η κυβέρνηση έχει επιδοθεί σε μια πρωτοφανή – ακόμη και για τα ελληνικά δεδομένα – «δημιουργική λογιστική».