Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

Όταν η Βουλή συμπεριφέρεται ως Καμόρα...

Χθες, 25/2, η Βουλή απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι συνιστά ένα γκέτο, μια οργανωμένη μαφία, μια Καμόρα, που προστατεύει ζηλόφθονα τα μέλη της με ένα ιδιαίτερο είδος ομερτά. Και ίσως να μην εκδηλώνεται πουθενά αλλού πιο καθαρά αυτή η ομερτά, παρά στις ψηφοφορίες για την άρση ασυλίας των βουλευτών.

Το ακαταδίωκτο των βουλευτών

Το Σύνταγμα ορίζει με βάση το άρθρο 62, παρ. 1 του Συντάγματος ότι "Όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς άδεια του Σώματος." Επομένως, αν ένας πολίτης κινηθεί δικαστικά εναντίον βουλευτή για αδικοπραξίες που δεν έχουν σχέση με την πολιτική του δράση, τότε ο Εισαγγελέας οφείλει - αφού εξετάσει την υπόθεση - να την στείλει στη Βουλή με αίτηση για άρση της ασυλίας του συγκεκριμένου βουλευτή.


Μάλιστα το άρθρο 83 του κανονισμού της Βουλής στην παρ. 1 ορίζει: "Oι αιτήσεις της εισαγγελικής αρχής για τη χορήγηση άδειας άσκησης ποινικής δίωξης κατά Bουλευτή, σύμφωνα με τα άρθρα 61 παρ.2 και 62 παρ. 1 του Συντάγματος, αφού ελεγχθούν από τον Eισαγγελέα του Aρείου Πάγου, υποβάλλονται στη Bουλή δια του Yπουργού Δικαιοσύνης και καταχωρίζονται σε ιδιαίτερο βιβλίο κατά τη σειρά της υποβολής τους."

Με άλλα λόγια, ο Εισαγγελέας που κάνει αίτηση άρσης της ασυλίας του βουλευτή, έχει διαπιστώσει ότι συντρέχει βάσιμος λόγος για την άσκηση δίωξης εναντίον του. Και μάλιστα το αίτημά του αυτό έχει ελεγχθεί από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου πριν αυτό διαβιβαστεί στην Βουλή.
Τι γίνεται όταν τελικά το αίτημα φτάσει στη Βουλή; Σύμφωνα με το άρθρο 83 του κανονισμού προβλέπονται τα εξής:

2. Oι αιτήσεις αυτές, αμέσως μετά την υποβολή τους, παραπέμπονται από τον Πρόεδρο της Bουλής στην Eπιτροπή Kοινοβουλευτικής Δεοντολογίας του άρθρου 43A παρ. 1 περ. η΄.

3. Η Επιτροπή, αφού ακούσει τον Βουλευτή του οποίου ζητείται η άρση της ασυλίας, εφόσον αυτός το επιθυμεί και τον οποίο σε κάθε περίπτωση προσκαλεί προς τούτο ο Πρόεδρος της Επιτροπής τρεις (3) τουλάχιστον ημέρες πριν από τη συνεδρίαση της, ερευνά εάν η πράξη για την οποία ζητείται αυτή συνδέεται με την πολιτική ή κοινοβουλευτική δραστηριότητα του Βουλευτή ή η δίωξη, η μήνυση ή η έγκληση υποκρύπτει πολιτική σκοπιμότητα και σε αντίθετη περίπτωση εισηγείται την άρση της ασυλίας.

4. H Eπιτροπή δεν εξετάζει τη βασιμότητα της κατηγορίας κατά του Bουλευτή και συντάσσει σχετική έκθεση εντός της προθεσμίας που τάσσει το παραπεμπτικό έγγραφο του Προέδρου της Bουλής. Η έκθεση της Επιτροπής είναι αιτιολογημένη.

Με άλλα λόγια αν η αίτηση άρσης δεν συνδέεται με την πολιτική ή κοινοβουλευτική δραστηριότητα του βουλευτή και δεν υποκρύπτει πολιτική σκοπιμότητα, τότε η Επιτροπή οφείλει να εισηγηθεί την άρση της ασυλίας. Αυτό που δεν μπορεί να κάνει η Επιτροπή, αλλά και η ολομέλεια του σώματος που θα κρίνει τελικά το αίτημα της άρσης, είναι να κρίνει ή να εξετάσει τη βασιμότητα της κατηγορίας κατά του βουλευτή. Υποτίθεται ότι αυτό είναι δουλειά της δικαιοσύνης.

Ύποπτα τα κίνητρα πολίτη όταν μηνύει βουλευτή.

Στην Βουλή λοιπόν χθες έφτασε μετά από πολλά το αίτημα της Εισαγγελείας πρωτοδικών για άρση της ασυλίας του βουλευτή Σπυρίδωνος-Αδώνιδος Γεωργιάδη προκειμένου να ασκηθεί δίωξη εναντίον του. Το αίτημα αυτό έχει σχέση με μυνήσεις που έχει καταθέσει ένας πολίτης επ' ονόματι Αλαϊάδης Γεώργιος εναντίον του Γεωργιάδη για κατά συρροή παραβιάσεις της φορολογικής νομοθεσίας, για φοροκλοπή και φοροαποφυγή για χρόνια.

Ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών αφού έκρινε ότι υφίσταται αδίκημα σχημάτισε δικογραφία και αφού την έλεγξε ως όφειλε και ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, διαβιβάστηκε στη Βουλή με το αίτημα της άρσης ασυλίας προκειμένου να ασκηθεί δίωξη εναντίον του Γεωργιάδη. Πώς αντέδρασε η Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής;

Στις 18-12-2014 συνεδρίασε η Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας παρόντων των Βουλευτών κ. Χρήστου Μαρκογιαννάκη (ΝΔ), Κυριάκου Βιρβιδάκη (ΝΔ), Βασιλείου-Νικολάου Υψηλάντη (ΝΔ), Ευαγγέλου Αποστόλου (ΣΥΡΙΖΑ), Χρήστου Γκόκα (ΠΑΣΟΚ), Μαρία Κόλλιας-Τσαρουχά (ΑΝΕΛ), Πολυβίου Ζησιμόπουλου (ΧΑ), Μαρίας Ρεπούση (ΔΗΜΑΡ), Σπυρίδωνος Χαλβατζή (ΚΚΕ) και Παρίση Μουτσινά (ΔΗΜΑΡ) και στη συνεδρίαση αυτή παρέστη κληθείς και ο Σπυρίδων-Άδωνις Γεωργιάδης, προκειμένου να εκθέσει τους ισχυρισμούς τους οποίους εξέθεσε και ζήτησε να μην γίνει δεκτή η αίτηση άρσης της βουλευτικής του ασυλίας.

«Στη συνέχεια η Επιτροπή δέχθηκε κατά πλειοψηφία με μία ψήφο "παρών" ότι στη συγκεκριμένη υπόθεση για την οποία ζητείται από την εισαγγελική αρχή η χορήγηση άδειας άσκησης ποινικής δίωξης κατά του Βουλευτού κ. Σπυρίδωνος-Αδώνιδος Γεωργιάδη συντρέχει η περίπτωση η προβλεπόμενη στην παράγραφο 3 του άρθρου 83 του Κανονισμού της Βουλής και προτείνει τη μη άρση της ασυλίας του». Δηλαδή συνδέεται με την πολιτική και κοινοβουλευτική δραστηριότητα του βουλευτή, ή υποκρύπτει πολιτική σκοπιμότητα. Και παρά το γεγονός ότι απαιτείται αιτιολογημένη έκθεση της Επιτροπής, δεν υπήρξε απολύτως τίποτε.

Δικαιολογίες για ηλιθίους αντί του προφανούς.

Στη συζήτηση της Ολομέλειας της Βουλής για το αν θα πρέπει να αρθεί η βουλευτική ασυλία του Γεωργιάδη ή όχι μίλησε ο Αντώνης Συρίγος από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Γεώργιος Γεωργαντάς από τη ΝΔ και ο ίδιος ο εναγόμενος. Δείτε τι είπαν:

"ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΥΡΙΓΟΣ: Κύριοι συνάδελφοι, συνοψίζοντας, ο μεν καταγγέλλων ισχυρίζεται ότι ο Βουλευτής κ. Γεωργιάδης πρέπει να διωχθεί για φορολογικά αδικήματα που του καταλογίζει και γι’ αυτό ζητά η εισαγγελική αρχή την άρση της ασυλίας του. Ο δε καταγγελλόμενος αρνείται τις καταγγελίες. Ισχυρίζεται ότι ο καταγγέλλων έβαλλε εναντίον του με μοναδικό κίνητρο να κάνει ντόρο δηλαδή να αποκτήσει δημοσιότητα, προκειμένου να κατέλθει ως υποψήφιος περιφερειάρχης και να γίνει γνωστός στρεφόμενος εναντίον του επιδιώκοντας την πολιτική του δίωξη."

Η Επιτροπή, όπως ακριβώς και η Καμόρα προστατεύει τους "δικούς της" κι έτσι έκρινε ότι ισχύει ο ισχυρισμός του Γεωργιάδη.

"ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑΣ: Όταν γίνεται η καταγγελία στον Εισαγγελέα, υπάρχει η διαδικασία που βλέπετε σήμερα. Υπάρχει η δημοσιότητα ενός ζητήματος, το οποίο βεβαίως έχει αρνητική χροιά για τον καταγγελλόμενο αλλά ταυτόχρονα δίνει μια δημοσιότητα στον καταγγέλλοντα. Αν ο καταγγέλλων είναι τριτοκλασσάτο στέλεχος κόμματος, αν έχει πολιτικές φιλοδοξίες, τις οποίες έχει αναγνωρίσει σε τηλεοπτική εκπομπή, αν ο στόχος του είναι να βγει σ’ αυτή την τηλεοπτική εκπομπή και να πει αυτές τις φιλοδοξίες του, αν συγχρόνως έχει κάνει τρεις καταγγελίες κατά του ιδίου Βουλευτή -ο οποίος τυγχάνει μεγάλης δημοσιότητας, οπότε όποια καταγγελία κατά του συγκεκριμένου Βουλευτή θα τύγχανε και μεγάλης δημοσιότητας για τον ίδιο- τότε έχουμε ξεκινήσει και έχουμε βρει το κίνητρο."

"Βεβαίως, ο κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα της καταγγελίας οποιασδήποτε παράνομης πράξης ή μη νόμιμης ενέργειας διαπιστώνει και βεβαίως όταν το κάνει επωνύμως πρέπει να τύχει και συγχαρητηρίων, αλλά να το κάνει έτσι όπως πρέπει, στις αρμόδιες φορολογικές αρχές. Αν δεν βρει άκρη ή δεν έχει το αποτέλεσμα που νομίζει ότι πρέπει να βρει από τις αρμόδιες φορολογικές και ελεγκτικές αρχές, τότε, ναι, να κάνει την μήνυση στον Εισαγγελέα. Όμως, πολύ εύκολα κάποιοι -και νομίζω ότι ο καθένας από εσάς μπορεί αύριο να το υποστεί αυτό- επιλέγουν αυτήν την οδό, με προφανείς σκοπιμότητες."

Τον χαρήκατε τον κ. Γεωργαντά; Αν ο μηνυτής είναι πολίτης και τύχει να είναι τριτοκλασάτο μέλος κάποιου κόμματος, τότε πετάμε στο καλάθι των αχρήστων το αίτημα του εισαγγελέα, ο οποίος για να ζητά την δίωξη του βουλευτή έχει διαπιστώσει ότι υφίσταται αδίκημα. Πολύ περισσότερο δεν επιτρέπεται να επιδιώκει τη δημοσιότητα σε βάρος βουλευτή που κυνηγά με χίλιους τρόπους τη δημοσιότητα ο ίδιος.

Όπως καταλαβαίνεται δεν μπορεί κανένας πολίτης να μηνύσει, ή με άλλον τρόπο να επιδιώξει την δικαστική δίωξη βουλευτή, γιατί δεν πρόκειται ποτέ να αρθεί η ασυλία του. Πάντα θα ανακαλύπτουν πολιτικά κίνητρα του πολίτη κατά του βουλευτή και δίψα για δημοσιότητα σε βάρος του εθνοπατέρα.
 
Θυσία για τον κοινοβουλευτισμό ο Γεωργιάδης

Ο ίδιος ο Γεωργιάδης γκρίνιαξε ότι έχει καταταλαιπωρηθεί με την υπόθεση αυτή, η οποία είναι τελείως ανυπόστατη μιας και έχει όλα τα παραστατικά να το αποδείξει. Τότε γιατί δεν ζήτησε ο ίδιος την άρση της ασυλίας του, να ακολουθηθεί ο δρόμος της δικαιοσύνης ώστε να του δοθεί η δυνατότητα να αποδείξει περίτρανα την αθωώτητά του; Γιατί ζήτησε να μην αρθεί η ασυλία του, ενώ υποτίθεται ότι διέθετε όλα τα ντοκουμέντα για να κατεδαφίσει τον διώκτη του;

Να πώς δικαιολογήθηκε ο ίδιος:

"ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ο μόνος λόγος που ζήτησα να μην αρθεί η ασυλία μου, δεν είναι βεβαίως η ουσία της υποθέσεως η οποία είναι για μένα παντελώς αδιάφορη, αλλά διότι θα ήταν σαν να ανοίγαμε ένα παράθυρο και οποιοσδήποτε θα ήθελε να αποκτήσει δημοσιότητα, να κάνει μήνυση σε έναν Βουλευτή ή έναν Υπουργό για να τον βγάλουν τα κανάλια. Κατά τη γνώμη μου, κάτι τέτοιο δεν πρέπει να το κάνουμε γιατί θα ανοίξουμε μια κερκόπορτα. Περί αυτού και ό,τι θέλετε ψηφίζετε."

Έχετε ακούσει πιο άθλια δικαιολογία; Τι θέλει να μας πει ο κ. Γεωργιάδης; Ότι ενώ η υπόθεση του είναι παντελώς αδιάφορη, θυσιάζεται για τον κοινοβουλευτισμό; Δεν σκέφτεται το γεγονός ότι ο καθένας μπορεί να εικάσει ότι είναι ένοχος και γι' αυτό θέλησε να αποφύγει την δίωξη του Εισαγγελέα; Ή μήπως τον έπιασε ο πόνος και θέλει να κρατήσει ο ίδιος και οι συνάδελφοί του το μονοπώλιο του σούργελου στα κανάλια;

Με τον Χαϊκάλη πιο χυδαίο απ' όλους

Πάντως ο χειρότερος απ' όλους ήταν ο γνωστός Χαϊκάλης από τους ΑΝΕΛ. Δείτε ο αφιλότιμος με ποιόν τρόπο υπερασπίστηκε τον Γεωργιάδη.

"ΠΑΥΛΟΣ ΧΑΪΚΑΛΗΣ: Δεν είχα κανένα λόγο, κυρία Πρόεδρε, να πάρω το λόγο, αλλά θα τον πάρω και αυτήν τη φορά θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Γεωργιάδη. Πρόκειται για ένα άτομο άνευ σημασίας και ο λόγος που έγινε η μήνυση είναι μόνο και μόνο για να γίνει γνωστός. Τον γνωρίζω. Είναι ένα πρόσωπο -να το επαναλάβω άλλη μια φορά- άνευ σημασίας και ο μοναδικός λόγος που έγινε αυτή η πράξη ήταν για να πάρει δημοσιότητα. Όσοι γνωρίζουν τις διαδικασίες της τηλεόρασης, ξέρουν ότι δεν μπορούν να υπάρξουν -ακριβώς όπως είπε ο κ. Γεωργιάδης- διαδικασίες τηλεοπτικού χρόνου, χωρίς να υπάρχουν παραστατικά. Είναι πραγματικά ένα μεγάλο ατόπημα αυτό το οποίο έγινε στη σημερινή διαδικασία, να ασχοληθούμε δηλαδή με έναν τέτοιο κύριο, κάτι που αν το ξέραμε από πριν, δεν θα είχε ασχοληθεί καν η Επιτροπή. Ευχαριστώ πολύ."

Με άλλα λόγια ο κ. Χαϊκάλης, αν καταλάβατε, δεν βρήκε φαιδρό μόνο τον μηνυτή της υπόθεσης Γεωργιάδη, αλλά και τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών, αλλά και την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, που δεν μπόρεσαν ούτε καν να αντιληφθούν ότι η μήνυση δεν έχει κανένα άλλο περιεχόμενο εκτός από την προβολή του ενάγοντος. Είναι τόσο φαιδροί οι εισαγγελείς Πρωτοδικών και Αρείου Πάγου ώστε διαπίστωσαν αδίκημα, στοιχειοθέτησαν κατηγορία και κατόπιν διαβίβασαν τη δικογραφία στη Βουλή με το αίτημα άρσης της ασυλίας για να ασκηθεί δίωξη εναντίον του βουλευτή Γεωργιάδη για φορολογικές απάτες κατ' εξακολούθηση.

Βέβαια, η τοποθέτηση ειδικά του Χαϊκάλη δείχνει επίσης και το ηθικό ανάστημα του ανδρός. Άδραξε την ευκαιρία να καταφερθεί εναντίον του μηνυτή επειδή παλιότερα ανήκε στους ΑΝΕΛ και αποχώρησε. Έτσι εκδικείται η κομματική κόζα νόστρα όσους δεν μένουν αφοσιωμένοι σ' αυτήν.
Τελικά ποιοί είναι οι φαιδροί στην όλη υπόθεση; Οι Εισαγγελείς που έκαναν τη δουλειά τους; Ή οι βουλευτές που λειτούργησαν όπως ως μέλη της Καμόρα και προστάτευσαν έναν δικό τους για να μην ανοίξει η "κερκόπορτα" όπως είπε ο Γεωργιάδης, που θα επιτρέψει στον οποιοδήποτε απλό πολίτη να διώκει δικαστικά τους εθνοπατέρες μας;


Ψήφισαν συνολικά 224 Βουλευτές για την υπόθεση του κ. Σπυρίδωνος-Αδώνιδος Γεωργιάδη. Υπέρ της άρσεως ασυλίας ψήφισε 1 Βουλευτής. Κατά της άρσεως ασυλίας ψήφισαν 216 Βουλευτές. Ψήφισαν «ΠΑΡΩΝ» 7 Βουλευτές της ΧΑ. Μόνο ένας τόλμησε να ψηφίσει υπέρ του αυτονόητου. Όλοι οι άλλοι σαν μια καλή παρέα, έβαλε πλάτες ο ένας στον άλλο για να αποδείξουν ότι μόνο στις προφάσεις διαφέρουν. Αληθινή Καμόρα.

7 σχόλια:

  1. Και οι ευρωκράτες δεν πάνε πίσω... τα ίδια και χειρότερα.
    Παραθέτω κάτι που ίσως να φανεί χρήσιμο σαν πληροφορία

    Πριβέ συνομιλία μεταξύ Σόιμπλε και Vitor Gaspar (πρωην υπουργός οικονομικών της Πορτογαλίας και νυν επικεφαλής του τμήματος φορολογικών υποθέσεων του IMF)


    Ανεβασμένο στο RU TUBE



    https://rutube.ru/video/2b40d06f47c7d9977363ddf634d9cfd6/


    γερμανικά δεν ξέρω, οπότε οι υπότιτλοι δε μου λένε τίποτα, αλλά κατάφερα
    να τους "πιάσω" απ'τα αγγλικά που μιλούσαν (αν και φρικτά...και τα αγγλικά
    και ο ήχος)

    ΣΟΪΜΠΛΕ: χρειαζόμαστε αναπροσαρμογή του προγράμματος μετά την ουσιαστική απόφαση για την Ελλάδα. Αυτό είναι το κλειδί. Οταν μετά την αναπροσαρμογή προκύψει ανάγκη πορτογαλικού προγράμματος θα είμαστε διαθέσιμοι

    ΓΚΑΣΠΑΡ: Το εκτιμώ πολύ αυτό, κύριε.

    ΣΟΙΜΠΛΕ: φτάνει να πιστέψουν οι συνάδελφοί μου στη βουλή ότι είναι σοβαρό. Γιατί δεν πιστεύουν στην απόφασή μας για την Ελλάδα.

    ΓΚΑΣΠΑΡ: κάναμε μεγάλες προόδους στην Ευρώπη, πάντως

    ΣΟΪΜΠΛΕ: Οντως

    ΓΚΑΣΠΑΡ: τώρα πρέπει να συνεργαστούμε μαζί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. (ΑΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ SORRY )

    Υπενθυμίζω ότι, η βουλευτική ασυλία δεν είναι τίποτα άλλο πάρα μόνον μια ενισχυμένη ελευθερία καλύπτει του λόγου και της έκφρασης του βουλευτή κατά την άσκηση των καθηκόντων του, πλην της συκοφαντικής δυσφήμισης. Και αυτό επειδή σε σύγκριση με τρίτους, η ελευθερία έκφρασης έχει ιδιαίτερο βάρος για τον αιρετό εκπρόσωπο του λαού. Ο τελευταίος εκπροσωπεί τους εκλογείς, αναδεικνύει τις αγωνίες των και υπερασπίζεται τα συμφέροντά των. Μέσα σε μια δημοκρατία, το κοινοβούλιο ή τα αντίστοιχα όργανα είναι οι φυσικοί χώροι για την πολιτική αντιπαράθεση. Η επέμβαση επομένως στην άσκηση της ελευθερίας έκφρασης δέν μπορεί να δικαιολογηθεί παρά μόνο για λόγους υπέρτερους.

    Αυτή είναι η σωστή ερμηνεία του Συντάγματος και αυτό ισχυρίστηκε και η ίδια η Πολιτεία ενοποιών του Ευρωπαίου Δικαστήριου σε δίκη σχετική με την μην άρση της ασυλίας της Μιλένας Αποστολάκη:

    “35. Η Κυβέρνηση επεσήμανε ότι σκοπός της χορήγησης ασυλίας στους βουλευτές ως προς τις ψήφους και τις απόψεις τους ήταν να διασφαλισθεί ότι οι εκπρόσωποι του λαού απολάμβαναν τη μεγαλύτερη δυνατή ελευθερία έκφρασης στην άσκηση των καθηκόντων τους, πέρα των ορίων που επιβάλλονταν στους απλούς πολίτες.” [ΕΔΔΑ 11-02-2010: Υπόθεση Συγγελίδης κατά Ελλάδος (Προσφυγή υπ’αριθ. 24895/07) http://www.ethemis.gr/edda-11-02-2010-ipothesi-singelidis-kata-ellados-prosfigi-iparith-2489507/%5D

    Τα ίδια αναφέρει και το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών στην απόφαση που εξέδωσε στην πολύκροτη υπόθεση συκοφαντικής δυσφήμησης του Ανδρικού Παπανδρέου από τον Πάνο Καμμένο (CDS)
    ” η αρχή του ανευθύνου που θεσπίζει το άρθρο 61 παρ.1 του Συντάγματος για τους βουλευτές και η ειδική διαδικασία που ορίζεται από την δεύτερη παράγραφο του ιδίου άρθρου, για την περίπτωση ποινικής ή και αστικής ευθύνης τους, αφορούν σε υποθέσεις σχετιζόμενες με γνώμη ή ψήφο που έδωσαν κατά την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων τους, δηλαδή κατ΄αρχην στην Βουλή και τις Επιτροπές της, και όχι και σε εκδηλώσεις που είναι άσχετες με την άσκηση των βουλευτικών τους καθηκόντων “ δες την τέταρτη σελίδα εδώ
    http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/skmbt_c28014060413130.pdf

    Συνεπώς και οι διατάξεις του άρθρου 62 μόνο αυτό το ενισχυμένο δικαίωμα ( και όχι ασυλία όπως συνηθίζουν να λένε παρότι η συγκεκριμένη λέξη δεν αναφέρεται πουθενά στο σύνταγμα σε σχέση με τους βουλευτές) μπορούν να εξασφαλίσουν.

    Έπειτα, στην προκειμένη περίπτωση, εάν διαβάσει κάποιος προσεχτικά το σχετικό απόσπασμα των πρακτικών ( δες πιο κάτω), προκύπτει ότι σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ Γεωργιάδη η εναντίον του μήνυση δεν έγινε με σκοπό την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΩΞΗ του. αλλά την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΔΕΙΞΗ του μηνυτή ο οποίος υποτίθεται ότι ήταν υποψήφιος Περιφερειάρχης Αττικής.

    Η ορθή διαδικασία θα ήταν δίκη, αθώωση του βουλευτή και έπειτα μήνυση του για ψευδή καταμήνυση και συκοφαντική δυσφήμηση κατά του Αλαϊάδη + αγωγή αποζημιώσεων, ΜΕΓΑΛΩΝ μάλιστα, καθώς το θύμα είναι αντιπρόσωπος του έθνους και η καλή του φήμη έχει μεγάλη σημασία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  3. Προς: Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων κα Ζωή Κωνσταντοπούλου (αρ.πρ.97/11.2.2015)
    Κοινοποίηση: Πρόεδρο Αρείου Πάγου (αρ.πρ.375/6.2.2015) (e-mail) 6 Φεβρουαρίου 2015
    ΑΝΑΦΟΡΑ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
    ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΑΜΕΣΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΑΡΑΜΕΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 86Σ

    Κυρία Πρόεδρε της Βουλής,
    Σύμφωνα με τον κατακτημένο νομικό πολιτισμό και όχι σύμφωνα με την προπαρασκευαστική πράξη ανενόχλητης τελέσεως μελλοντικών εγκλημάτων που συνιστά το άρθρο 86 του Συντάγματος (χαρακτηριστικό και όχι μοναδικό ΑΤΙΜΩΡΗΤΟ σχετικό ποινικό αδίκημα: δωροδοκία των κομμάτων Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ από SIEMENS σύμφωνα και με την αμετάκλητη απόφαση Cs 402 Js 3943/09 του Ειρηνοδικείου του Μονάχου).
    Σύμφωνα με τις τρεις υπενθυμιστικές του Ισχύοντος Δικαίου συνημμένες επιστημονικές μελέτες(*) και όχι σύμφωνα με τις μέχρι τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 ιδιοτελώς προσφερόμενες κακές ερμηνείες και πρακτικές που υποστηρίζουν την αντισυνταγματικότητα μεν, αλλά ταυτόχρονα επιβάλλουν την κατά κράτος κυριαρχία του άρθρου 86Σ έναντι ολοκλήρου «του υπόλοιπου» Συντάγματος :
    Η Βουλή των Ελλήνων οφείλει κατά αντικειμενική ερμηνεία του άρθρου 86 παρ. 1 του Συντάγματος, να επιστρέψει ΑΜΕΛΛΗΤΙ στον Άρειο Πάγο προς εξέταση κατά πλήρη και αποκλειστική αρμοδιότητα αυτού (και ο Άρειος Πάγος να συνομολογήσει επ΄αυτής της υποχρέωσής του), όλες τις κατ΄άρθρο 86Σ δικογραφίες που αφορούν την εσχάτη μνημονιακή προδοσία καθώς και όλες τις δικογραφίες που σχετίζονται με αυτές της εσχάτης προδοσίας (μηνύσεις κατά της τρόϊκας, λίστα Λαγκάρντ, Υπόθεση Ρουμελιώτη, κλπ). Ο συσχετισμός αφορά και όπου τυχόν οι δανειστές «έχουν στο χέρι» κυβερνήσαντες βάσει στοιχείων.
    Αυτή η πράξη, θα σηματοδοτήσει την αποφασιστικότητα της νέας Βουλής που προέκυψε από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 για την ανεξάρτητη και ακριβοδίκαιη λειτουργία της πολύπαθους Ελληνικής Δικαιοσύνης (όπου επικρατούν αποδεδειγμένες και πλειστάκις καταγγελμένες ιδεολογικού ή άλλου ποινικού χαρακτήρα ασυμβατότητες, οι οποίες σας έχουν διαβιβασθεί με τα σχετικά αποδεικτικά στοιχεία).
    Αυτή η πράξη, θα σηματοδοτήσει τη θέληση (ή όχι) αυτής της Βουλής, να εναρμονισθεί με όλους τους δικαιϊκούς και δικονομικούς κανόνες με την Έκθεση του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του ΟΗΕ (United Nations A/HRC/25/50/Add.1 General Assembly 27 March 2014), η οποία διαπιστώνει καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην μνημονιακή Ελλάδα και απαιτεί: Διεξαγωγή ενός ανεξάρτητου, διαφανή και συμμετοχικού λογιστικού ελέγχου του χρέους της, προκειμένου να προσδιορίσει την προέλευσή του, να εντοπιστούν και να λογοδοτήσουν εκείνοι που είναι υπεύθυνοι για το χρέος.-
    (*)1.Η ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ ΤΟΥΣ του Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κου Ανδρέα Δημητρόπουλου, 17 Ιουλίου 2014, σε συνδυασμό με 2.ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ 16 Ιουλίου 2014 του ιδίου, δημοσιευμένα στην ιστοσελίδα του, http://andreasdimitropoulos.blogspot.gr/ .
    3.Επιστημονική μελέτη του Δικηγόρου κου Δημητρίου Κουκιώτη: Ποινική ευθύνη των Υπουργών και άρθρο 86: μια «αντισυνταγματική διάταξη του Συντάγματος». Δημοσιευμένη στην ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, Τεύχος 8-9/2010.Ακολουθεί σύνοψη των ως ανω συνημμένων.
    Ο έχων γενικό έννομο συμφέρον αλλά και ειδικό ως καταγγέλλων στις εις χείρας σας:α)δικογραφία IA 2012/19806 επισυναφθείσα στην. β)δικογραφία της αρχικής καταγγελίας μου εσχάτης προδοσίας 24/3/2011,
    Γρυμπογιάννης Γεώργιος
    Παλαμά 15, ΤΚ 14576, Διόνυσος Τηλ. 2108150347, 6932414124 συνημμένα τα σχετικά (*)
    ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΧΟΛΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΣΥΝΕΧΕΙΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΣΧΟΛΙΟ-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ:
    Σύνοψη των συνημμένων επιστημονικών μελετών:
    Η ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ ΤΟΥΣ
    του Καθηγητή Πανεπιστημίου κου Ανδρέα Δημητρόπουλου, Πέμπτη, 17 Ιουλίου 2014 (απόσπασμα από το άρθρο του στην ιστοσελίδα http://andreasdimitropoulos.blogspot.gr/ )
    «Τα επ ευκαιρία της άσκησης των καθηκόντων ποινικά αδικήματα των υπουργών παρουσιάζουν πράγματι μεγάλο ενδιαφέρον από την άποψη της εφαρμογής του άρθρ. 86 παρ. 1. Η όλη μέχρι σήμερα κακή εφαρμογή της συνταγματικής επιταγής οφείλεται στο ότι σε πολλές περιπτώσεις «επ’ ευκαιρία» αδικήματα εκλαμβάνονται ως ποινικά αδικήματα «κατά την άσκηση» με αποτέλεσμα την διεύρυνση του ευνοϊκού ρυθμιστικού περιεχομένου των σχετικών διατάξεων πολύ πέραν του αντικειμενικού περιεχομένου τους. Αποδίδονται έτσι σε δήθεν ευνοϊκή μεταχείριση του συντακτικού νομοθέτη οι πλέον αντιπαθείς περιπτώσεις υπουργικής ευθύνης, κατά τις οποίες ο δράστης υπουργός εκμεταλλεύεται προς ίδιο ή άλλο ιδιωτικό όφελος την εξουσία, που του έχει εμπιστευθεί η πολιτεία. Η αντικειμενική ερμηνεία του άρθρου 86 παρ. 1 αποκλείει από την ευνοϊκή μεταχείριση τις πλέον προκλητικές περιπτώσεις υπουργικής ευθύνης των «επ ευκαιρία» ποινικών αδικημάτων των υπουργών. Δεν είναι άλλωστε από λογική και από κάθε άλλη άποψη παραδεκτό το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει η αντίθετη ερμηνεία, κατά το οποίο ο συντακτικός νομοθέτης αμείβει με ευνοϊκή ποινική μεταχείριση τον επίορκο υπουργό, που ενεργεί εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Οι επ ευκαιρία της άσκησης των υπουργικών καθηκόντων πράξεις κείνται εκτός του ευνοϊκού ρυθμιστικού περιεχομένου του άρθρου 86 παρ. 1. Δεν οφείλεται επομένως στον συντακτικό νομοθέτη η απαλλαγή των επίορκων υπουργών, αλλά στη κακή ερμηνεία των συνταγματικών διατάξεων.»
    ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ 16 Ιουλίου 2014 του ιδίου. Απόσπασμα: «Με το σύνολο των δανειακών συμβάσεων και μνημονίων, που έχουν υπογραφεί κατά τα τελευταία έτη, για πρώτη φορά στην ιστορία της Χώρας, η παροχή χρηματικού δανείου προς την Ελλάδα συνδέεται με μακροχρόνιο και εκτεταμένο προκαθορισμό της κρατικής πολιτικής και την εφαρμογή σε μεγάλη έκταση και επί μακρό χρόνο συγκεκριμένης έξωθεν υπαγορευόμενης πολιτικής σε όλους σχεδόν του τομείς, υπό την διαρκή απειλή της μη καταβολής της εκάστοτε δανειακής δόσης. Ο εξωτερικός,εκτεταμένος και μακροχρόνιος προκαθορισμός της κρατικής και κυβερνητικής έναντι (υπό τον εξαναγκασμό) της παροχής χρηματικού δανείου και της εκταμίευσης των δόσεων είναι αντίθετος προς το Σύνταγμα και συγκεκριμένα αντίκειται κυρίως : α) στην Αρχή της Εθνικής Κυριαρχίας β) στην Αρχή της Λαϊκής Κυριαρχία, στην Δημοκρατική αλλά και την Αντιπροσωπευτική Αρχή γ) στην Αρχή του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου. Οι δύο πρώτες αρχές θίγονται εξ αυτού τούτου του προκαθορισμού και της έξωθεν επιβολής συγκεκριμένης πολιτικής, ανεξαρτήτως του περιεχομένου της. Η τρίτη θεμελιώδης αρχή θίγεται από την εφαρμογή της εμπεριεχόμενης στο μνημόνιο και έξωθεν επιβαλλόμενης πολιτικής.»
    Επιστημονική μελέτη του Δικηγόρου Δ. Κουκιώτη: Ποινική ευθύνη των Υπουργών και άρθρο 86: μια «αντισυνταγματική διάταξη του Συντάγματος». Δημοσιευμένη στην ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, Τεύχος 8-9/2010, Σύνοψη της επιστημονικής μελέτης: «Στην παρούσα μελέτη οι διατάξεις του Συντάγματος διακρίνονται σε θεμελιώδεις και μη. Η διάταξη του άρθρου 86 Συντ. που προβλέπει σχετικά με τη δίωξη και την «παραγραφή» των ποινικών αδικημάτων των Υπουργών ανήκει στις μη θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος. Επειδή αυτή συγκρούεται και αναιρεί ολοκληρωτικά και στην ουσία τους τις θεμελιώδεις διατάξεις των άρθρων 4 Συντ. (αρχή της ισότητας) και 26 Συντ. (αρχή της διάκρισης των λειτουργιών) είναι ανίσχυρη και επομένως δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής, πράγμα που έχει σαν αποτέλεσμα τη δυνατότητα (και υποχρέωση) δίωξης των Υπουργών με τη συνήθη ποινική διαδικασία και με τη συνήθη «παραγραφή» που ισχύει για όλους τους πολίτες.»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το πολιτικο συστημα ειναι ενα ολιγαρχικο κοινοβουλευτικο τσιρκο και αποτελει αστειο να αποκαλειται ως "δημοκρατια" απο το καθεστως. Εχει ξεφτυλιστει η εννοια της δημοκρατιας. Εχουμε ενα καλπονοθευτικο κοινοβουλευτισμο που εχει εκφυλιστει σε χουντα με ολες τις αποφασεις να λαμβανονται απο ξενα κεντρα. Βεβαια οι βουλευτες κανουν τις μαριονετες με το αζημιωτο αφου τσεπωνουν 8,000 το μηνα μαζι με αλλα προνομια.

    Και δεν υπαρχει καμια πραγματικη αντιπολιτευση εκει μεσα.
    Απο τη μια εχουμε το ΚΚΕ του Κουτσουμπα που δηλωνει οτι ολα ειναι ματαια σε τουτο το κοσμο και απλως περιμενει να ερθει ο σοσιαλισμος στη δευτερα παρουσια.

    Αλλα και τη ΧΑ που ειναι οικογενειακη επιχειρηση του φυλακοβιου "φυρερισκου" Μιχαλολιακου και παιζει αριστα το παιχνιδι δυσφημισης του πατριωτισμου ως "χρυσαυγιτισμου".

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  6. Τα δύο μέτρα και δύο σταθμά πρέπει να τα ξεπεράσουμε, ακόμα και τους νόμους και το σύνταγμα πρέπει να ξεπεράσουμε, εκτός εάν αυτά έχουν πρακτικό αποτέλεσμα την ελευθερία και την ευημερία όλων και του καθενός.

    Ηλίας Α. Λυμπέρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. πρόσεξα πολύ την εκπομπή με πανούση. και ο μεν καζάκης λέει για διεξαγωγή της λειτουργίας της ερτ από τους εργαζόμενους, ο μεν πανούσης λέει για μάνατζερ. δεν θα ήθελα ποτέ να βρεθώ στη δύσκολη θέση να διαφωνήσω με τον καζάκη. νιώθω ότι επειδή ο καζάκης δεν είναι φασίστας-κομουνιστής, σχεδόν πάντα θα έχω σκεφτεί κάτι λιγότερο και ποτέ με την ακρίβεια του καζάκη. στην πραγματικότητα πρέπει να μάθω, και όχι βέβαια να διαφωνήσω και να νομίζω πως είμαι στην ίδια πνευματική στάθμη με τον καζάκη χωρίς να μάθω. αυτά βέβαια για τον καζάκη. όχι για τον κουτσούμπα ή για τον στάλιν. δεν ισχύουν γι' αυτούς αυτά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή