Προσκλητήριο Ενότητας προς όλους τους πατριώτες δημοκράτες, Κυριακή 22 Μαίου 2022

 

Που οφείλεται η ακρίβεια;*

Αν πιστέψουμε την κυβέρνηση και την οργανωμένη προπαγάνδα των επιτελείων της Δύσης, η ακρίβεια οφείλεται στον πόλεμο. Δηλαδή, στην κακιά Ρωσία, η οποία με την εισβολή στην Ουκρανία οδήγησε στην εκτίναξη των τιμών στην ενέργεια και αλλού. Αυτό οφείλουν να παπαγαλίζουν όλοι οι αξιότιμοι, επιφανείς και πάντα φιλαλήθεις επαγγελματίες του δημόσιου λόγου. Par ordre du mufti!

Βέβαια, υπάρχουν ορισμένες «λεπτομέρειες» που δεν κολλάνε. Όπως, π.χ. το γεγονός ότι οι διεθνείς τιμές εμπορευμάτων, κυρίως στην ενέργεια και την διατροφή γνωρίζουν εκρηκτικές αυξήσεις ήδη από πέρυσι. Μήνες πριν από τον πόλεμο και την ανοιχτή προετοιμασία του, όταν οι ΗΠΑ «προέβλεπαν» μέρα τη μέρα επί δύο μήνες ότι η Ρωσία θα εισβάλει στην Ουκρανία.

Ας δούμε δυο διαγράμματα. Το πρώτο αφορά στην εξέλιξη του γενικού δείκτη τιμών καταναλωτή, ήτοι «Εναρμονισμένος δείκτης τιμών καταναλωτή» (ΕνΔΤΚ), σύμφωνα με την Eurostat. Και το δεύτερο αφορά τον δείκτη τιμών καταναλωτή ενέργειας.

Στη δύνη ενός νέου παγκόσμιου πολέμου.*

Δεν γνωρίζω πόσοι έχουν αντιληφθεί ότι βρισκόμαστε μπροστά στη συντέλεια του κόσμου. Βρισκόμαστε στη δίνη ενός παγκόσμιου πολέμου, που διαρκώς κλιμακώνεται. Με ηγεσίες – ειδικά σε ΗΠΑ και Ευρώπη – που όχι μόνο δεν έχουν αίσθηση ευθύνης, αλλά ανταγωνίζονται για το ποια θα οδηγήσει την Ευρώπη και τον κόσμο όλο ταχύτερα στο ολοκαύτωμα.

Η ίδια η έννοια της διπλωματικής διεξόδου της σύρραξης που μαίνεται στην Ουκρανία δεν υφίσταται πλέον ούτε καν σαν έννοια. Οι πολεμικές κραυγές για παγκοσμιοποίηση του πολέμου με την άμεση στρατιωτική εμπλοκή του ΝΑΤΟ δίνουν και παίρνουν. Οι τρόφιμοι των ΜΚΟ διαδηλώνουν με Ουκρανικές σημαίες απαιτώντας την παγκόσμια κλιμάκωση του πολέμου με τη Ρωσία. Ούτε οι φασιστικές συμμορίες επιστράτων του μεσοπολέμου δεν τολμούσαν να απαιτήσουν κάτι τέτοιο.

Τα διδάγματα δυο παγκόσμιων πολέμων, όχι μόνο ξεχάστηκαν, αλλά πλέον μια νέα παγκόσμια σύρραξη που θα κοστίσει δεκάδες εκατομμύρια νεκρούς θεωρείται ως κάτι απολύτως φυσιολογικό και αναγκαίο. Αρκεί να συντριβεί ο διαβολικός Πούτιν και η Ρωσία.

Τι σημαίνει η εκλογική επικράτηση του Όρμπαν στην Ουγγαρία;

«Η νίκη μας είναι τόσο μεγάλη που φαίνεται από το φεγγάρι, αλλά είναι σίγουρα φανερή στις Βρυξέλλες», είπε ο Βίκτορ Όρμπαν στην αρχή της ομιλίας του μετά τον εκλογικό θρίαμβο και συμπλήρωσε: «Έπρεπε να πολεμήσουμε τις μεγαλύτερες δυνάμεις, την αριστερά στο εσωτερικό, τη διεθνή αριστερά, τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών, όλες τις οργανώσεις της αυτοκρατορίας του Σόρος, τα διεθνή μέσα ενημέρωσης και τέλος τον Ουκρανό πρόεδρο επίσης. Ποτέ πριν δεν είχαμε τόσους πολλούς αντιπάλους».

Δεν έχει άδικο. To κόμμα Fidesz του Βίκτορ Όρμπαν επικράτησε στις εκλογές της Ουγγαρίας, παρά το γεγονός ότι απέναντί του είχε ενωμένη όλη την αντιπολίτευση. Ενώ ταυτόχρονα όλο αυτό το διάστημα οι Βρυξέλλες, το Βερολίνο, το Παρίσι και η Ουάσιγκτον είχαν εξαπολύσει μια άγρια επίθεση εναντίον του Όρμπαν. Τόσο μέσα από τα ΜΜΕ, όσο και από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μήπως και φανατίσουν τους απολιτίκ νέους.

Η επίθεση κλιμακώθηκε τις τελευταίες ημέρες πριν τις εκλογές επιστρατεύοντας ακόμη και Ζελένσκι της Ουκρανίας, ο οποίος χωρίς αιδώ και με το θράσος που διακρίνει πάντα όσους λειτουργούν ως μαριονέτες, ζήτησε να καταψηφίσουν οι Ούγγροι τον Όρμπαν. Την ημέρα των εκλογών, στις 3 Απριλίου ο Ζελένσκι σ' ένα από τα συνήθη διαγγέλμά του είχε συγκεκριμένη αναφορά για την Ουγγαρία:

Βυθιζόμαστε στη δύνη ενός νέου παγκόσμιου πολέμου.*

Η επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία ήταν κάτι το αναμενόμενο, αναπόφευκτο και επιδιωκόμενο πρώτα και κύρια από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Κι αυτό γιατί η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες δεν επέτρεψαν να υπάρξει κανενός είδους διπλωματική ή διαπραγματευτική διέξοδος.

Εδώ και μήνες οι ΗΠΑ είχαν προεξοφλήσει την στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας, κλιμακώνοντας την ένταση και μετατρέποντας την υπόθεση της Ουκρανίας σε ζήτημα αποκλειστικής διαχείρισης του ΝΑΤΟ. Δεν επέτρεψαν καμιά ενέργεια, ή διαμεσολάβηση εκτόνωσης. Ακόμη κι εκείνες που προέρχονταν από τον Μακρόν και τον Μπορέλ της ΕΕ.

Δεν επέτρεψαν την ενεργοποίηση της διαδικασίας διαλόγου που προβλέπει η συμφωνία του Μινσκ. Ούτε άφησαν τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ να αναλάβει κάποια πρωτοβουλία εκτόνωσης της κρίσης πριν οδηγηθεί σε στρατιωτική εμπλοκή. Και μπορεί ο κ. Γκουτιέρες να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του τώρα, κατόπιν εορτής, και να χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τους αμάχους της Ουκρανίας, αλλά όλους αυτούς τους μήνες ήταν άφαντος.

Δημ. Καζάκης: Έρχεται πολεμική προβοκάτσια! *

Συνέντευξη στον Δημήτρη Βάλλα

«Εμείς καλούμε τον λαό να ενωθεί για τον κοινό σκοπό της ανατροπής του καθεστώτος κατοχής, κρατώντας ακέραιες τις πεποιθήσεις του είτε προέρχεται από τη δεξιά, είτε προέρχεται από την αριστερά. Εμάς μας ενδιαφέρει ο αγώνας για την απελευθέρωση της πατρίδας και η εγκαθίδρυση της δημοκρατίας με βάση την οποία ο λαός θα είναι αφέντης και νοικοκύρης στον τόπο του».

Είναι το κάλεσμα μέσω της «Ε» του οικονομολόγου-αναλυτή και ιδρυτή του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου, κ. Δημήτρη Καζάκη, που σήμερα το βράδυ στο «Μετροπόλ» θα παρουσιάσει τις θέσεις του Ε.ΠΑ.Μ. για τα τεκταινόμενα στον ελληνικό χώρο και όχι μόνο.

Ο κ. Καζάκης κάνει ιδιαίτερη αναφορά στα γεγονότα της Ουκρανίας και προειδοποιεί ακόμα και για μια «πολεμική προβοκάτσια και στην Ελλάδα».

Ας τον παρακολουθήσουμε λοιπόν...

* Αλήθεια πώς κρίνετε τα πρόσφατα γεγονότα στην Ουκρανία, αυτά μπορούν να επηρεάσουν και την ευρωπαϊκή ήπειρο;

«Αυτό που βιώνει η ανθρωπότητα αυτή τη στιγμή είναι η επαναζιστικοποίηση της Ευρώπης. Για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εγκαθιδρύεται σ’ ένα ευρωπαϊκό κράτος ένα πολιτικό καθεστώς ακραιφνώς ναζιστικό. Αφενός η ανοιχτή στήριξη των ναζιστών από τις ΗΠΑ και την Ε.Ε. που δημιουργούν κλίμα ανάλογο μ’ εκείνο του μεσοπολέμου της δεκαετίας του ‘30 και αφετέρου η ένοπλη βία των καθαρόαιμων ναζί του κόμματος Σβόμποντα και του Πράβι Σέκτορ, καταδεικνύουν αυτό το γεγονός. Μαζί με κάθε λογής απόβρασμα του υποκόσμου συγκροτούν ομάδες και εισβάλλουν σε κτίρια, λεηλατούν, πυρπολούν και απαγάγουν κατά το δοκούν. Όλα στο όνομα της αποκατάστασης της «έννομης τάξης» και της δίωξης των οπαδών του προηγούμενου καθεστώτος.

Οπου κι αν στρέψει κανείς το βλέμμα του στο Κίεβο, αυτό που θα αντικρίσει είναι ναζιστικοί συμβολισμοί. Το υπό κατάληψη Δημαρχείο του Κιέβου έχει γεμίσει με ρατσιστικά σύμβολα και σημαίες της Ομοσπονδίας των Νοτίων Πολιτειών των ΗΠΑ που πολέμησαν υπέρ της δουλείας. Επιπλέον, από την πρώτη μέρα η φιλοναζιστική «προσωρινή κυβέρνηση» απαγόρευσε να μιλούν τη μητρική τους γλώσσα οι Ρώσοι, οι Ρουμάνοι και οι Έλληνες που κατοικούν στην Ουκρανία. Ενώ ταυτόχρονα η ιδεολογία του ναζισμού και του ρατσισμού είναι πλέον νόμιμη. Με άλλα λόγια η νέα διακυβέρνηση της Ουκρανίας επιτρέπει πλέον τις ρατσιστικές εκκαθαρίσεις εναντίον αλλοεθνών και Εβραίων από τους Ουκρανούς ναζί.

Αυτό όμως που προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία είναι τα γεγονότα που εξελίχθηκαν στη Συμφερούπολη, που είναι η πρωτεύουσα της Κριμαίας. Οι ναζιστικές ομάδες κρούσης προσπάθησαν να καταλάβουν κυβερνητικά κτίρια και απωθήθηκαν από εξεγερμένους Ρώσους, που – σημειωτέον – αποτελούν του 90% του πληθυσμού.

Απ’ ό,τι φαίνεται η καταρρέουσα παγκόσμια οικονομία και το απόλυτα ρεαλιστικό ενδεχόμενο ενός νέου παγκόσμιου κραχ εξωθούν τα επιτελεία των ΗΠΑ, της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ σε πολύ επικίνδυνους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς. Η επιτάχυνση της ολοκληρωτικής διάλυσης των συγκροτημένων κρατών και χωρών προκειμένου να επωφεληθούν οι αγορές κεφαλαίου για νέες τοποθετήσεις και ευκαιρίες κερδοσκοπίας, αποτελεί μονόδρομο γι’ αυτούς προκειμένου ακόμη και σε συνθήκες βαθιάς ύφεσης και αποπληθωρισμού να συνεχίσει η τρομακτική συσσώρευση κερδών των τελευταίων ετών. Φαίνονται λοιπόν αποφασισμένοι να τελειώνουν ακόμη και με τη Ρωσία. Έστω κι αν κάτι τέτοιο μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες για ολόκληρη την υφήλιο».

Δ. ΚΑΖΑΚΗΣ «Ανάκαμψη; Ούτε με σφαίρες!»*

«Προσωρινή κυβέρνηση από τις μάχιμες συλλογικότητες του ίδιου του λαού, με σκοπό να ανοίξει ο δρόμος για μια νέα συντακτική εθνοσυνέλευση», προτείνει ο γενικός γραμματέας του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (ΕΠΑΜ) κ. Δημ. Καζάκης. Ο γ. γ. του ΕΠΑΜ, που μιλάει σήμερα στις 6 μ. μ.,  στο κτίριο Κατσίγρα της Ιατρικής, στην Πλατεία Ταχυδρομείου, πιστεύει ότι «ή το ΕΠΑΜ θα μπει με τους δικούς του όρους στο κοινοβούλιο ή καλύτερα να χαθεί μια για πάντα, παρά να γίνει μια από τα ίδια.»

Αναλυτικά ο κ. Δ. Καζάκης, σε συνέντευξη του στην «Ε» σημειώνει:

Αν και στις διαδοχικές εκλογές του 2012 το ποσοστό του κόμματος σας ήταν μικρό (γύρω στο 1%), παρά το «τρέξιμο» που κάνατε, νομίζετε ότι οι συνθήκες άλλαξαν για κάτι καλύτερο, για τις απόψεις που πρεσβεύετε;

Σήμερα η ελληνική κοινωνία στη μεγάλη της πλειοψηφία έχει καταλάβει τι σημαίνει ζωή υπό καθεστώς ευρώ. Ξέρει πολύ καλά ότι βιώνει ένα πλήρες αδιέξοδο λόγω του ευρώ και της νέας κατοχής υπέρ της ΕΕ. Αυτός είναι κι ο λόγος που ξαφνικά εμφανίζονται διάφοροι διάττοντες αστέρες να ανακαλύπτουν το εθνικό νόμισμα. Από την αρχή αυτής της κρίσης η «δουλειά» μου ήταν να αφυπνιστεί ο κόσμος και να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Ο μεγάλος σύμμαχος σ’ αυτή την «δουλειά» ήταν η ίδια η εμπειρία του κόσμου. Γι’ αυτό και παρά την λοιδορία, την συκοφαντία, την φίμωση και τις ατελείωτες πρακτικές αποπροσανατολισμού, οι ιδέες που αντιπροσωπεύω, οι προτάσεις και τα προτάγματα που υπερασπίζομαι βρίσκουν γόνιμο έδαφος σ’ ένα όλο και πλατύτερα στρώματα της εργαζόμενης κοινωνίας. Η ίδια η εμπειρία της την πείθει…»

Ποτέ άλλοτε η Ελλάδα δεν υπήρξε τόσο χρεοκοπημένη και τόσο καταχρεωμένη.*

Το κλείσιμο του έτους μας έφερε ένα ακόμη μποναμά. Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας ξεπέρασε τα 408 δις ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί σχεδόν στο 230% του ΑΕΠ της χώρας. Ο Πίνακας που παραθέτουμε δείχνει την εξέλιξη του δημόσιου χρέους, αφενός, σε εκατ. ευρώ κατ’ έτος και, αφετέρου, ως % του ΑΕΠ.

Δεν έχει κανείς παρά να θαυμάσει την επιτυχία του καθεστώτος των μνημονίων, που ειρωνικά χαρακτηρίστηκε από τους εταίρους μας ως «πρόγραμμα διάσωσης» της Ελλάδας. Τι ακριβώς διέσωσαν; Μόνο τις απαιτήσεις των δανειστών έναντι της χώρας και του λαού της. Τίποτε άλλο. Τα μνημόνια σχεδιάστηκαν όχι για να αναχαιτίσουν το δημόσιο χρέος, αλλά για να βαθύνουν απελπιστικά την εξάρτηση της Ελλάδας από δάνεια κυρίως του εξωτερικού.

Κι έτσι έγινε. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία των 200 χρόνων της, η Ελλάδα δεν υπήρξε τόσο καταχρεωμένη και μάλιστα υπό εσαεί καθεστώς χρεωκοπίας.

Μέσα στο επόμενο εξάμηνο νέο κύμα χρεωκοπίας, μαζικών απολύσεων και περικοπών.

Η οργή, η διαμαρτυρία, η αγανάκτηση ξεχείλιζε καθώς χιλιάδες άνθρωποι και νοικοκυριά έμειναν εκτεθειμένα στην τελευταία θεομηνία. Όπως άλλωστε έγινε με τις φονικές πλημμύρες και τις φωτιές τα προηγούμενα χρόνια. Ο πρωθυπουργός ζήτησε συγνώμη μας διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα «πετάει» για να ακολουθήσει με αφορμή την «πρόταση μομφής» της αξιωματικής αντιπολίτευσης μια κοινοβουλευτική πρόζα τόσο χαμηλού επιπέδου, που είναι αδύνατον να την χαρακτηρίσει κανείς επαρκώς.

Αυτό που προσωπικά μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι το γεγονός πώς κανείς και από πουθενά δεν έθεσε τον τύπο επί των ήλων. Πώς είναι δυνατόν να διαθέτει η Ελλάδα αποτελεσματικό σχέδιο πολιτικής προστασίας, όταν οι υποδομές της χώρας έχουν ξεπουληθεί σε ιδιωτικά συμφέροντα; Και μάλιστα κατ’ επιταγή των δανειστών.

Ο δρόμος για την καταστροφή.

Πώς είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι μπορούν να γίνουν πράγματα στη χώρα, να βελτιωθούν αποφασιστικά οι υποδομές της, να αναβαθμιστεί το δημόσιο σύστημα υγείας και παιδείας, να έχουμε δουλειές της προκοπής και να περισώσουμε εισοδήματα και συντάξεις, όσο κράτος και οικονομία βυθίζονται στα χρέη; Και εξακολουθούν να τελούν υπό την κατοχική κηδεμονία των δανειστών.

Η Ελλάδα ανήκει στις πιο χρεωκοπημένες χώρες του πλανήτη!*

Αισίως η Ελλάδα μέσα στο 2021 κατέκτησε ένα ακόμη αρνητικό ρεκόρ παγκόσμια. Βρίσκεται στη 4η χειρότερη θέση διεθνώς με όρους αρνητικής καθαρής επενδυτικής θέσης. Την ξεπερνούν μόνο το Σουδάν, η Μογγολία και η Μοζαμβίκη.

Μην ανησυχείτε όμως. Είναι σίγουρο ότι μπορούμε να τις ξεπεράσουμε. Δεν χρειάζεται καν να βάλουμε τα δυνατά μας. Αρκεί να συνεχίσουμε με το υπάρχον μονοκομματικό κοινοβούλιο των 6 κομμάτων και να παραμείνουμε υπό καθεστώς χρεοκοπίας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα χειρότερα θα επέλθουν με μαθηματική ακρίβεια.

Τι είναι όμως η καθαρή επενδυτική θέση μιας χώρας; Είναι η διαφορά ανάμεσα στα εισρέοντα από το εξωτερικό και τα εκρέοντα κεφάλαια. Οι χώρες με θετική καθαρή επενδυτική θέση θεωρούνται «πιστώτριες χώρες», ενώ οι χώρες με αρνητική θέση χαρακτηρίζονται «χώρες οφειλέτες».

Η Ελλάδα δεν είχε πάντα αυτά τα χάλια. Η καθαρή επενδυτική θέση της Ελλάδας ήταν ελάχιστα αρνητική στα χρόνια προ της ένταξης στην ΕΟΚ. Ο λόγος ήταν απλός. Η άνοδος της οικονομίας της δεν εξαρτιόταν τόσο από την εισροή ξένων κεφαλαίων και εξωτερικών δανείων, όσο από τις εσωτερικές επενδύσεις κυρίως στην αγροτική και βιομηχανική παραγωγή.

Από τι κινδυνεύουμε σήμερα περισσότερο;*

Είναι πρωτοφανές αυτό που συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία. Για πρώτη φορά είναι τόσο βαθιά διχασμένη και μάλιστα με όρους που προσιδιάζει σε φυλετικό μίσος. Η φυλή των εμβολιασμένων, των φυλετικά «καθαρών», εναντίον των ανεμβολίαστων, δηλαδή των «ακάθαρτων» φορέων μόλυνσης. Πρόκειται επί της ουσίας για τον ίδιο διχασμό που επέβαλε η ακαδημαϊκή επιστήμη του 19ου και 20ου αιώνα, η οποία διαχώριζε τον πληθυσμό ανάλογα με το αν και κατά πόσο κάθε επιμέρους ομάδα ήταν εν δυνάμει πιο μεταδοτική σε επιδημικά παθογόνα, είτε εκφυλιστικά γενετικά γνωρίσματα. Αυτή ακριβώς η επιστήμη ονομάστηκε φυλετική υγιεινή και έχαιρε της αποδοχής του ακαδημαϊκού, πολιτικού και δικαστικού κατεστημένου. Έτσι επιβλήθηκε καθεστώς γκέτο και φυλετικού διαχωρισμού ανάλογα με το κατά πόσο ήταν εν δυνάμει μιασματικοί, εκφυλισμένοι, ή γενετικά ακάθαρτοι, προκειμένου να προστατευθεί η δημόσια υγεία.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι κορυφαία επιστημονική κατάκτηση αυτής της φυλετικής υγιεινής θεωρήθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα ο υποχρεωτικός εμβολιασμός. Έτσι θα μπορούσαν να απαλλαγούν οι καλές τάξεις της κοινωνίας εκείνης της εποχής από την απειλή των επιδημιών, με φορείς κυρίως τις «ακάθαρτες» τάξεις, για να συνεχίσουν τις δουλειές τους χωρίς την κρατική απειλή του εγκλεισμού και της καραντίνας. Αυτό ήταν το επίσημο αφήγημα της εποχής.

Σχεδόν έναν αιώνα αργότερα, η επίσημη επιστήμη της φυλετικής υγιεινής και του υποχρεωτικού εμβολιασμού, ενώ αδυνατούσε να αναχαιτίσει τις επιδημίες, αποτέλεσε το υπόβαθρο της επικράτησης του ναζισμού. Τότε, όπως και σήμερα, κανένας από τους επίσημους θιασώτες της φυλετικής υγιεινής, δεν νοιάστηκε για τις προειδοποιήσεις. Κυριαρχούσε η ιδιοτέλεια, η ιδιωτεία και η αδιαφορία για τον συνάνθρωπο. Τότε, όπως και σήμερα, η «πίστη στην επιστήμη» με την ισχύ της κρατικής καταστολής, ήταν η απάντηση εναντίον όσων αιρετικών έβλεπαν το ολοκαύτωμα να έρχεται.