Μην κλαις κι οδύρεσαι. Η κόλαση κι ο παράδεισος είναι σε τούτη τη ζωή. Μην παρακαλάς κανέναν. Πάρε αυτό που σου ανήκει. Ξεφορτώσου όλους αυτούς που παίζουν με τον πόνο και την οδύνη σου, που σε πουλούν και σ' αγοράζουν.
Γέρασα κι᾿ ὡς δὲ φελοῦσα
κι᾿ ἀχαΐρευτος κυλοῦσα,
μὲ πετάξανε μακριὰ
νὰ μὲ φᾶνε τὰ θεριά.
κι᾿ ἀχαΐρευτος κυλοῦσα,
μὲ πετάξανε μακριὰ
νὰ μὲ φᾶνε τὰ θεριά.
Κωλοσούρθηκα καὶ βρίσκω
στὴ σπηλιὰ τὸν Ἅη-Φραγκίσκο:
«Χαῖρε φῶς ἀληθινὸν
καὶ προστάτη τῶν κτηνῶν!
στὴ σπηλιὰ τὸν Ἅη-Φραγκίσκο:
«Χαῖρε φῶς ἀληθινὸν
καὶ προστάτη τῶν κτηνῶν!
Τὸ σκληρὸν ἀφέντη κᾶνε
ἀπὸ λύκο ἄνθρωπο κᾶνε!...»
Μὰ μὲ τὴν κουβέντα αὐτὴ
πόρτα μοῦ ῾κλεισε κι᾿ αὐτί.
ἀπὸ λύκο ἄνθρωπο κᾶνε!...»
Μὰ μὲ τὴν κουβέντα αὐτὴ
πόρτα μοῦ ῾κλεισε κι᾿ αὐτί.
Τότενες τὸ μαῦρο φίδι
τὸ διπλό του τὸ γλωσσίδι
πίσω ἀπὸ τὴν ἀστοιβιὰ
βγάζει καὶ κουνάει μὲ βιά:
τὸ διπλό του τὸ γλωσσίδι
πίσω ἀπὸ τὴν ἀστοιβιὰ
βγάζει καὶ κουνάει μὲ βιά:
«Φῶς ζητᾶνε τὰ χαϊβάνια
κι᾿ οἱ ραγιάδες ἀπ᾿ τὰ οὐράνια,
μὰ θεοὶ κι᾿ ὀξαποδῶ
κεῖ δὲν εἶναι παρὰ δῶ.
κι᾿ οἱ ραγιάδες ἀπ᾿ τὰ οὐράνια,
μὰ θεοὶ κι᾿ ὀξαποδῶ
κεῖ δὲν εἶναι παρὰ δῶ.
Ἂν τὸ δίκιο θές, καλέ μου,
μὲ τὸ δίκιο τοῦ πολέμου
θὰ τὸ βρῇς. Ὅπου ποθεῖ
λευτεριά, παίρνει σπαθί.
μὲ τὸ δίκιο τοῦ πολέμου
θὰ τὸ βρῇς. Ὅπου ποθεῖ
λευτεριά, παίρνει σπαθί.
Μὴ χτυπᾷς τὸν ἀδερφό σου-
τὸν ἀφέντη τὸν κουφό σου!
Καὶ στὸν ἵδρο τὸ δικὸ
γίνε σὺ τ᾿ ἀφεντικό.
τὸν ἀφέντη τὸν κουφό σου!
Καὶ στὸν ἵδρο τὸ δικὸ
γίνε σὺ τ᾿ ἀφεντικό.
Χάιντε θῦμα, χάιντε ψώνιο
χάιντε Σύμβολον αἰώνιο!
Ἂν ξυπνήσεις, μονομιᾶς
θά ῾ρτη ἀνάποδα ὁ ντουνιᾶς.
χάιντε Σύμβολον αἰώνιο!
Ἂν ξυπνήσεις, μονομιᾶς
θά ῾ρτη ἀνάποδα ὁ ντουνιᾶς.
Κοίτα! Οἱ ἄλλοι ἔχουν κινήσει
κι᾿ ἔχ᾿ ἡ πλάση κοκκινήσει
κι᾿ ἄλλος ἥλιος ἔχει βγῇ
σ᾿ ἄλλη θάλασσ᾿, ἄλλη γῆς».
κι᾿ ἔχ᾿ ἡ πλάση κοκκινήσει
κι᾿ ἄλλος ἥλιος ἔχει βγῇ
σ᾿ ἄλλη θάλασσ᾿, ἄλλη γῆς».
Δεν μπορει παρα να γινει το ιστορικης σημασιας βημα : η οργανωση της Νεας Φιλικης Εταιρείας. Αυτή είναι η "μοιρα" της γενιάς μας. Ανθρωποι αποφασισμένοι.Σ αυτό το Εργο αφιερωνουν την ύπαρξή τους.Για να δουμε τα παιδια μας αφέντες στον Τόπο τους
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ!Μόνο που η νέα Φιλική δεν μπορεί βέβαια να είναι μια απλή αντιγραφή της παλιάς.Χρειάζεται καινούριος σχεδιασμός σύμφωνα με τις σημερινές συνθήκες,αλλά και τη γνώση και εμπειρία που έχει προστεθεί στο μεταξύ από τους αγώνες των λαών.Αυτή είναι η δυσκολία.
ΔιαγραφήΚάποιου προγενέστερου του ποιητή.
ΑπάντησηΔιαγραφή.....Πατρὶς εἶναι µία λέξις, διὰ τῆς ὁποίας ὅλοι κοινῶς ἐννοοῦσι τὴν γῆν, εἰς ἣν ἐγεννήθησαν, οἱ µόνον ἐλεύθεροι ὅµως δύνανται νὰ καταλάβωσι τὴν µεγάλην αὐτῆς σηµασίαν, καὶ διὰ τοῦτο οἱ δοῦλοι ἀδιαφόρως προφέρουσι τοιοῦτον ὄνοµα. Ὤ! πόσον διαφέροµεν ἀπὸ τοὺς προγόνους µας οἱ ταλαίπωροι!.....
Επειδή ανέφερες αυτόν το συγγραφέα,που τον αγαπώ ιδιέτερα,θέλω να σχολιάσω,ότι,όπως όλοι οι τότε επαναστάτες,που έμειναν έκθαμβοι από τη λάμψη της αρχαίας ελληνικής δημοκρατίας,παράβλεψαν μια λεπτομέρεια: Ότι βασίζονταν σε μια δουλοκτητική κοινωνία.Τώρα πώς γίνεται,και εμφανίστηκε μια τέτοια κοινωνία ελεύτερων ανθρώπων μέσα σε ένα δουλοκτητικό κόσμο; Ίσως οφείλεται απλά στην κίνηση των πραγμάτων,σε προοδευτική κατεύθυνση.Αλλά η πρόοδος πρέπει να εξελίσσεται,αλλιώς οδηγείται σε πισωγύρισμα.Πιστεύω,ότι η έννοια πατρίδα δεν είναι η ιδέα που συσπειρώνει,αλλά μάλλον το χρυσό μήλο της έριδας,που διχάζει.Επειδή είναι έννοια γενική και αόριστη.Εκεί την πατησαν οι επαναστάτες του '21,με αποτέλεσμα οι ήρωες αγωνιστές να έχουν κακό τέλος και η "πατρίδα" να καταλήξη προτεκτοράτο.Η οικοδόμηση της πατρίδαςωείναι σαν την οικοδόμηση ενός σπιτιού.Με ποιές προδιαγραφές,ποιές αρχές,ποιές αξίες πρέπει να οικοδομηθή; Πώς πρέπει να είναι οι σχέσεις των κατοίκων μεταξύ τους; Πάνω σ' αυτά πρέπει να γίνεται συζήτηση και αποσαφήνηση.Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους και τους καλούς πατριώτες.
ΔιαγραφήΗ έννοια της ελευθερίας είναι που αντιλαμβάνεται ο κάθε ένας όπως θέλει και κατ’ επέκταση δημιουργεί στρεβλές “πατρίδες”. Και φυσικά η συνέπεια είναι το να βάζει ο οποιοσδήποτε την ελευθερία του πάνω απο την πατρίδα. Σε ελεύθερη πατρίδα υπάρχουν ελεύθεροι πολίτες. Το αντίθετο όχι.
ΔιαγραφήΟ θεσμός της δουλείας υπήρχε στο σύνολο σχεδόν των αρχαίων πολιτισμών, .ομως είχε διαφορετικό περιεχόμενο σε κάθε μία!Καταρχήν το ποσοστό των σκλάβων σε σχέση με τον πληθυσμό των ελευθέρων μας δίνει το μέτρο της επιρροής του θεσμού της δουλείας στην κατανομή της εργασίας σε έναν πολιτισμό! Μετά είναι το θέμα των δικαιωμάτων που είχαν οι δούλοι! Οι περισσότεροι έχουμε στο μυαλό μας τους δούλους των Ρωμαίων όπου ο νόμος τους θεωρούσε "αντικείμενα" που μπορούσες να τα χρησιμοποιήσεις όπως ένα τραπέζι ή στην καλύτερη περίπτωση όπως ένα οικόσιτο ζώο!δλδ μηδέν δικαιώματα! Αντίθετα στην Αθήνα οι δούλοι είχαν πολλά δικαιώματα! Δεν μπορούσες να τους σκοτώσεις ή να τους κακομεταχειρίζεσαι χωρίς λόγο! Είχαν δικαίωμα να ζητήσουν αλλαγή αφεντικού αν αυτός ήταν υπερβολικά σκληρός μαζί τους! Είχαν δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο στον οποίο μπορούσαν να ασκούν επάγγελμα για ίδιον όφελος πληρώνοντας το 1/6 στον αφέντη τους! Με τα χρήματα που μάζευαν μπορούσαν να εξαγοράσουν την ελευθερία τους! Βλέπεις λοιπόν ότι η δουλεία στην Αθήνα δεν διέφερε πολύ από την μισθωτή εργασία της πρώτης βιομηχανικής επανάστασης!Εξάλλου η πρώτη σύγχρονη χώρα που εφάρμοσε καθολική δημοκρατία είχε τον θεσμό της δουλείας σαν βάση του αγροτικού της τομέα!Και μάλιστα με συνθήκες παρόμοιες με των Ρωμαίων! Ο Τόμας Τζέφερσον διακήρυττε την ισότητα των ανθρώπων όντας ιδιοκτήτης 200 σκλάβων!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά εύχομαι κύριε Καζάκη, είμαστε μαζί σου. Ευχαριστούμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως η αντισυστημική,ανατρεπτική κ επαναστατική Αριστερά μας μάχεται για την οργάνωση αντιπολεμικών κινητοποιήσεων κ μετώπων.Αδερφοσύνη των λαών!Να μην παίξουν το παιγνίδι των ισχυρών!Πολύ σωστό,έτσι λέει και ο ποιητής.Πού είναι όμως η προετοιμασία,έστω μόνο ψυχολογική,πού είναι το κάλεσμα των λαών,έστω μόνο φραστικό,από την υποτιθέμενη πρωτοπορεία,για πόλεμο ενάντια στούς δυνάστες τους,κατά πως λέει ο ποιητής;Γιατί τα λέω αυτά εδώ και όχι σε ένα από τα blog της Αριστεράς;Μα γιατί ο Καζάκης θυμήθηκε και μας θύμισε το ποίημα αυτό του Κώστα Βάρναλη.
ΑπάντησηΔιαγραφή