Μια ακόμη εθνική τραγωδία με σεσημασμένους ενόχους.

Αρκούν τρία διαφορετικά μέτωπα φωτιάς και λίγο αντίξοες καιρικές συνθήκες για να χαθούν δεκάδες ανθρώπινες ζωές και εκατοντάδες να καταλήξουν τραυματίες. Για να μην πούμε για τις χιλιάδες στρέμματα κατεστραμμένου φυσικού περιβάλλοντος και δάσους, αλλά και εκατοντάδων κατοικιών.

Το χειρότερο όμως απ’ όλα είναι ότι οι περισσότεροι νεκροί της πυρκαγιάς χάθηκαν λόγω εγκλωβισμού. Πράγμα που σημαίνει παντελής έλλειψη συντονισμού και διαθέσιμων δυνάμεων. Ολόκληρες περιοχές της Αττικής κυριολεκτικά αφέθηκαν στην τύχη τους.

Κι όλα αυτά αφότου επέστρεψε εσπευσμένα ο φερόμενος ως Έλλην πρωθυπουργός από την Βοσνία, όπου πήγε κατ’ εντολή του ΝΑΤΟ, να βραβευθεί για τη μεγάλη του συνεισφορά στο νέο γύρο πολέμου που προετοιμάζεται στα Βαλκάνια. Φανταστείτε την εικόνα, που τόσο πλουσιοπάροχα μας πρόσφεραν τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ.

Ένας παροιμιώδης για την ασχετοσύνη του πρωθυπουργός, που έχει αποδείξει την αμετροέπεια και την αναλγησία του για τα μαζικά θύματα των πολιτικών του επιλογών, περιτριγυρίζεται από τους αρχηγούς των Σωμάτων και υπηρεσιών, οι οποίοι έπαιζαν εξαίσια το ρόλο τους στην εν λόγω παράσταση με τίτλο, συντονισμός για την αντιμετώπιση της κρίσης. Πρόκειται για φαρσοκωμωδία με θύματα τους ίδιους τους θεατές.

Την ίδια ώρα δεκάδες αθώοι πολίτες πέθαιναν, μαζί με τα παιδιά τους, γιατί δεν βρέθηκε κανένας να τους προειδοποιήσει. Ούτε ένας. Γιατί πολύ απλά οι ανευθυνοϋπεύθυνοι της εξουσίας αδιαφόρησαν για την τύχη τους.

Το 2007 έγιναν τα ίδια. Μόνο που ο κύριος όγκος των νεκρών – τα ΜΜΕ σταμάτησαν την απαρίθμησή τους τότε κοντά στους 150, για λόγους δήθεν κοινωνικής ευαισθησίας – ήταν μακριά από την Αθήνα. Κι όσο πιο μακριά συμβαίνουν οι συμφορές και οι τραγωδίες από το κέντρο, τόσο λιγότερη είναι και η ευαισθησία της εξουσίας.

Τότε έφταιγε για όλα ο «στρατηγός άνεμος», ενώ το ΝΑΤΟ επίσημα μίλησε για «πυροτρομοκρατία», προκειμένου να δώσει το επιχείρημα στην κυβέρνηση Καραμανλή να κηρύξει στρατιωτικό νόμο στη χώρα. Δεν συνέβη γιατί τότε οι αρχηγοί των επιτελείων αρνήθηκαν να συμμορφωθούν σε ένα τέτοιο σενάριο χούντας.

Σήμερα μιλάνε για τεράστιες γλώσσες φωτιάς, ικανές να περάσουν έναν αυτοκινητόδρομο μήκους 60 μέτρων. Χωρίς βεβαίως να λέει κανείς ότι στις προδιαγραφές του, αλλά και στις υποχρεώσεις του ιδιώτη που εισπράττει τα διόδια ανήκει και η αναγκαία πυροπροστασία, ώστε ο αυτοκινητόδρομος να λειτουργεί ως φυσικό εμπόδιο στην εξάπλωση πυρκαγιών. Όπως συμβαίνει άλλωστε σ’ όλες τις πολιτισμένες χώρες.

Το 2007 αποδείχθηκε ότι το έγκλημα της φονικής πυρκαγιάς οφειλόταν στα ανεπαρκή κονδύλια προς τις υπηρεσίες του τότε υπουργείου Γεωργίας, οι οποίες ήταν επιφορτισμένες με την εκκαθάριση των δασικών περιοχών από το εύφλεκτο υλικό. Όπως επίσης και στην «αναδιοργάνωση» της πυροσβεστικής, η οποία ανέλαβε και την δασοπυρόσβεση χωρίς το απαραίτητο δυναμικό, τα μέσα και την εκπαίδευση.

Η κυβέρνηση Καραμανλή έκοψε δραστικά τα κονδύλια συντήρησης των δασικών εκτάσεων και της πυροπροστασίας, για να συμμορφωθεί με τις εντολές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προκειμένου να περιοριστεί το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας. Ήμασταν, αν θυμάστε, υπό καθεστώς επιτήρησης λόγω υπερβολικού δημοσιονομικού ελλείμματος χάρις στις ατασθαλίες χωρίς προηγούμενο των κυβερνήσεων Σημίτη, αλλά και της εικονικής απογραφής Αλογοσκούφη, η οποία έγινε μόνο και μόνο για να νομιμοποιηθεί η επιτήρηση και το πρόγραμμα προσαρμογής από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

150 και πλέον νεκροί στο βωμό του περιορισμένου δημοσιονομικού ελλείμματος. Κανείς δεν κρίθηκε ένοχος της τρομερής εθνικής τραγωδίας. Κανείς δεν νοιάστηκε. Όχι μόνο δεν ένιωσε κανείς την ευαισθησία να παραιτηθεί, αλλά ακόμη και σήμερα κανείς επίσημα δεν γνωρίζει τι απέγινε το Ταμείο των Πυρόπληκτων με επικεφαλής τον κ. Μολυβιάτη. Πού πήγαν τα χρήματα από ιδιωτικές εισφορές; Μόνο στους πυρόπληκτους δεν πήγαν.

Τέτοια περίπου εποχή πέρυσι κάηκαν πάνω από 60 άτομα στην Πορτογαλία από ανάλογες πυρκαγιές. Ακόμη και η κυβέρνηση της χώρας ομολόγησε ότι η τραγωδία οφειλόταν κυρίως στις δραστικές περικοπές που κλήθηκε να κάνει η Πορτογαλία λόγω μνημονίου.

Σήμερα τα κονδύλια για πολιτική προστασία και πυροπροστασία είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Ακόμη και εκείνα τα ελάχιστα που δίνονταν τα χρόνια προ μνημονίου για την συντήρηση των δασικών εκτάσεων, σήμερα έχουν εξανεμιστεί. Ανεπαρκή κονδύλια, αποδεκατισμένες υπηρεσίες πολιτικής προστασίας. Ακόμη πιο αποδεκατισμένη είναι η πυροσβεστική και τα διαθέσιμα μέσα της, τα οποία πολλές φορές συντηρούνται από τα ιδιωτικό βαλάντιο των ίδιων των πυροσβεστών.

Πώς να μην θεωρεί κανείς αυτούς τους ανθρώπους δυο φορές ήρωες; Όχι μόνο λόγω καθήκοντος, αλλά και λόγω του γεγονότος ότι καλούνται να το επιτελέσουν χωρίς τα απαραίτητα μέσα και χωρίς την κατάλληλη υποστήριξη. Στην Ελλάδα της ευρωπαϊκής κατοχής, οι άνθρωποι αυτοί καλούνται να εκτελέσουν ουσιαστικά αποστολή αυτοκτονίας.

Ακόμη και τα πτητικά μέσα πυρόσβεσης έχουν από παλιά αποδειχθεί ανεπαρκή, ενώ σήμερα πολλά απ’ αυτά είναι καθηλωμένα λόγω έλλειψης συντήρησης και ανταλλακτικών. Είναι αληθινοί ήρωες οι πιλότοι των πτητικών μέσων, που καλούνται να κάνουν το καθήκον τους χωρίς την πιο στοιχειωδώς επαρκή συντήρηση.

Αν προσθέσουμε σ’ όλα αυτά και το ιδιωτικό συμφέρον, που ξεκινά από τα κυκλώματα κερδοσκοπία γης και οικοπεδοφάγων έως τις ιδιωτικές εταιρείες πυρόσβεσης, που εκμισθώνει το κράτος. Οι ιδιώτες της ημεδαπής και της αλλοδαπής έχουν κάθε συμφέρον - μαζί με όσους κυβερνητικούς βάζουν την υπογραφή τους σε τέτοιες συμβάσεις - να καθυστερούν την αντιμετώπιση της εκδηλωθείσας πυρκαγιάς όσο μπορούν περισσότερο.

Περισσότερες ημέρες πυρόσβεσης; Μεγαλύτερες αμοιβές για τις ώρες πτήσης των ιδιωτικών μέσων. Και ακόμη μεγαλύτερες μίζες για τους αξιωματούχους. Να γιατί παρατηρούμε το περίεργο φαινόμενο της μέγιστης διασποράς των πτητικών μέσων πυρόσβεσης, ώστε τα διαφορετικά μέτωπα πυρκαγιάς να κρατούν όσο το δυνατόν περισσότερο.

Από τότε που τα κράτη υποχώρησαν μπροστά στις χρηματαγορές και τους επενδυτές τους, οι τραγωδίες και οι εκατόμβες των θυμάτων αποτελούν θαυμάσιες ευκαιρίες. Ακόμη κι όταν δεν προκαλούν οι ίδιες οι δυνάμεις της αγοράς αυτές τις τραγωδίες και τις εκατόμβες. Ευκαιρίες για νέες επενδύσεις κυβείας, νέες ιδιωτικοποιήσεις, νέες διαπλοκές και δούναι-λαβείν με την εξουσία, νέες κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις για μεγαλύτερα παρασιτικά κέρδη.

Λέτε να συμβεί διαφορετικά αυτή τη φορά; Λέτε οι δεκάδες νεκροί και οι εκατοντάδες τραυματίες να ευαισθητοποιήσουν την κυβέρνηση και τους ομογάλακτούς της στο κοινοβούλιο, ώστε να ανατραπεί το καθεστώς κατοχής και εκποίησης της χώρας; Λέτε να δούμε διώξεις για εγκληματική αμέλεια και ανθρωποκτονία εναντίον των ανευθυνοϋπευθύνων της εξουσίας;

Κάτι μου λέει ότι για τους αφέντες της σημερινής κατάστασης στην Ελλάδα, η νέα εθνική τραγωδία αποτελεί μια θεόσταλτη ευκαιρία. Μια ευκαιρία για να επιταχυνθεί η φονική μηχανή του καθεστώτος κατοχής και εκποίησης.

Μια ευκαιρία για να τρομοκρατηθεί ακόμη περισσότερο, καθώς συνειδητοποιεί πόσο ανοχύρωτη έχει καταντήσει η χώρα, πόσο έχει απαξιωθεί η ανθρώπινη ζωή από την ίδια την πολιτική εξουσία και το κράτος γκάνγκστερ. Τι καλύτερο για να δοξάσουν τα παπαγαλάκια τους συμμάχους και εταίρους που συντρέχουν με κροκοδείλια δάκρυα στην εθνική μας τραγωδία; Τι ιδανικότερο για εκλογές το φθινόπωρο;