Ο επικείμενος θάνατος του τουρισμού στην Ελλάδα.

Μετά την τουριστική έκρηξη των 17 εκατομμυρίων φανταστικών τουριστών που μας είπαν να περιμένουμε την φετινή σαιζόν, αρχίζουν να φαίνονται τα πτώματα. Είναι κοινό μυστικό πια ότι η φετινή τουριστική περίοδος θα φύγει με μειωμένες εισπράξεις για την χώρα, με τζίρους σε κάθετη πτώση στην εστίαση και ψυχαγωγία – παρά την περιβόητη επιλεκτική μείωση του ΦΠΑ από 23% σε 13% – και είναι σίγουρο ότι θα αφήσει κουφάρια πολλές, αν όχι τις περισσότερες ξενοδοχειακές μονάδες. Η τουριστική βιομηχανία στη χώρα μας ψυχορραγεί, πνέει τα λοίσθια. Ο τελευταίος τομέας της οικονομίας που μπορεί να φέρει συνάλλαγμα και εισπράξεις στην Ελλάδα, όπου να ’ναι τελειώνει. Ακολουθεί δηλαδή την γενική πορεία κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας.

Από την Ιαπωνία μαθαίνουμε ότι τα 3-4 μεγάλα τουριστικά γραφεία που ειδικεύονται στην αποστολή τουριστών στην Ελλάδα, βρίσκονται σε πανικό. Ο λόγος απλός. 3 στις 4 μεγάλες τουριστικές μονάδες της χώρας ανακοινώνουν ανεπίσημα ότι μετά τον Οκτώβριο θα μπουν στις διατάξεις του άρθρου 99. Με άλλα λόγια πτωχεύουν και κίνδυνο να τιναχθούν στον αέρα τα prebookings που έχουν κλειστεί.

Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι το τουριστικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα από την Ιαπωνία είναι κυρίως για τους χειμερινούς μήνες κι έτσι εξηγείται ο πανικός των Ιαπωνικών οργανισμών, μιας και σε περίπτωση ακύρωσης κρατήσεων θα πρέπει να πληρώσουν τεράστιες αποζημιώσεις στους πελάτες τους. Η τουριστική αγορά της Ιαπωνίας ήταν κάποτε για την Ελλάδα μια από τις πιο σημαντικές, μιας και πρόκειται για υψηλού εισοδηματικού τουρισμού αγορά, ενώ ο Ιάπωνας τουρίστας δεν προτιμά τον τουρισμό all inclusive, που σημαίνει ότι δημιουργεί τζίρους στην αγορά γενικά.

Έτσι οι αλλιώς οι μεγάλες και μικρότερες τουριστικές μονάδες στην Ελλάδα μπορεί να έχουν κατεβάσει τις τιμές, αλλά είναι έρμαια των εκβιασμών από τους ισχυρούς tour operator, αλλά και από τον τουρισμό all inclusive κυρίως της κρουαζιέρας. Από την άλλη οι τράπεζες με τις γνωστές τοκογλυφικές πρακτικές τους δεν αφήνουν περιθώρια για ελιγμούς, ενώ το κόστος το έχουν φορτωθεί οι εργαζόμενοι στον τομέα οι οποίοι κι αυτή τη σαιζόν δούλεψαν με μίζερες κυριολεκτικά αμοιβές έναντι των απλήρωτων δεδουλευμένων του προηγούμενου έτους. Ενώ έξαρση γνώρισε και φέτος η προσωρινή απασχόληση ξένων με όρους κυριολεκτικά εξευτελιστικούς.

Όλα αυτά όμως έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρονται, μιας και οι τουριστικές μονάδες προσπαθούν να βγάλουν κυριολεκτικά από την μύγα ξύγκι μπας και μπορέσουν να επιβιώσουν. Ενώ το κόστος για τον υπό εξαφάνιση έλληνα τουρίστα ανεβαίνει διαρκώς. Μπορεί οι τιμές να έχουν πέσει, όπου έχουν πέσει, αλλά η ποιότητα έχει χειροτερέψει πολύ. Κι έτσι το κόστος για τον επισκέπτη αυξάνει. Ειδικά για τον περαστικό και δη τον Έλληνα που ταξιδεύει με την οικογένειά του η όλη υπόθεση του τουρισμού έχει γίνει πια απαγορευτική. 

Έλεγχος δεν υπάρχει πουθενά πια. Είναι ανύπαρκτος ακόμη κι εκείνος ο τυπικός και εντελώς ανυπόστατος που υπήρχε παλιά. Μόνο ο ΣΔΟΕ κάνει επιλεκτικές επιδρομές για να δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερη ασφυξία και αδιέξοδα εκεί όπου πάρει εντολή να τα δημιουργήσει.

Συνέπεια όλων αυτών είναι το αναμενόμενο κύμα πτωχεύσεων στις τουριστικές μονάδες που έχουν πανικοβάλει ειδικά τις τουριστικές αγορές που είχαν σε υψηλή προτεραιότητα ως προορισμό την Ελλάδα. Έτσι από την Ιαπωνία μαθαίνουμε ότι στα σταντ των μεγάλων ταξιδιωτικών οργανισμών της χώρας που υπάρχουν στους χιλιάδες σιδηροδρομικούς σταθμούς και σε άλλα σημεία της, απουσιάζουν πλέον τα διαφημιστικά φυλλάδια αποκλειστικά για Ελλάδα. Η Ελλάδα ως προορισμός υπάρχει μόνο ως ...παράρτημα στο διαφημιστικό έντυπο της Τουρκίας η οποία εξυπηρετεί με καθημερινές απευθείας (non stop) πτήσεις των τουρκικών αερογραμμών το Τόκιο και την Οσάκα με την Κωνσταντινούπολη.

Τις προηγούμενες δεκαετίες η Ελλάδα ήταν ΠΡΩΤΗ στις επιλογές των Ιαπώνων που θα ταξίδευαν για πρώτη τους φορά σε ευρωπαϊκό προορισμό, με δεύτερη τη Γαλλία, τρίτη την Βρετανία, τέταρτη την Ιταλία, κοκ. Σήμερα η Ελλάδα είναι η τελευταία τους επιλογή. Ρόλο έπαιξε η δύσκολη πρόσβαση με απευθείας πτήσεις, αφού σταμάτησε να πετάει η Ολυμπιακή ενώ οι άλλες εταιρίες έχουν στο μεταξύ ανεβάσει πολύ τις τιμές των ναύλων. 

Είχαμε φτάσει να δεχόμαστε ετησίως περί τις 150 χιλ. Ιαπώνων επισκεπτών με μέση διαμονή τις 3 μέρες οι οποίοι δαπανούσαν για ψώνια (κοσμήματα, γούνες κλπ) ποσά των 2 χιλ. ή και 5 χιλ. ευρώ κατά κεφαλή, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ιαπωνικής τουριστικής αγοράς. Τώρα ο αριθμός τους έχει πέσει στις 20 χιλιάδες άτομα, με μέσο όρο μια ή καμία διανυκτέρευση και ελάχιστα ψώνια, αφού οι περισσότεροι προτιμούν τις κρουαζιέρες όπου ύπνος,  φαγητό και shopping γίνονται εντός του πλοίου.

Η ζημιά που κινδυνεύει να υποστεί ο τουρισμός που αφορά τις δυο χώρες, είναι ανεπανόρθωτη.
Οι Ιάπωνες σε λίγο θα πιστέψουν ότι Αιγαίο, είναι μόνο τα μικρασιατικά παράλια όπου μόνο εκεί υπήρξε ακμάζων αρχαίος και βυζαντινός πολιτισμός... Ο μέσος Ιάπωνας τουρίστας σήμερα που λατρεύει τις αρχαιοελληνικές και βυζαντινές αρχαιότητες, πηγαίνει στην Τουρκία μιας και από εκεί ίσως να πεταχτεί για μια ημέρα στην Ελλάδα, ως συμπλήρωμα του ταξιδιού του.

Οι ιαπωνικοί ταξιδιωτικοί οργανισμοί έχουν ασφαλίσει τους πελάτες τους με προορισμό την Ελλάδα σε αγγλικές, γαλλικές και γερμανικές ασφαλιστικές εταιρίες, έναντι ταξιδιωτικών κινδύνων που είναι, εκτός από τα ατυχήματα, ο κίνδυνος να ακυρωθούν οι διανυκτερεύσεις τους λόγω κλεισίματος των ξενοδοχείων, να χάσουν τις πτήσεις τους κλπ. Έτσι, για λίγο διάστημα ακόμα, θα δέχονται κρατήσεις στα προγράμματά τους. Μετά το χάος. Ή καλύτερα ο θάνατος του ελληνικού τουρισμού που έχει παραδοθεί κυριολεκτικά στις εταιρείες της κρουαζιέρας και τους μεγιστάνες εξ ανατολής που κάνουν prive τουρισμό. Η Ελλάδα και στον τουρισμό μετεξελίσσεται σε τριτοκοσμικό προορισμό.

Αν δεν γλυτώσουμε από το χρέος, αν δεν επιβληθεί σεισάχθεια – δηλαδή ολοκληρωτικό σβήσιμο – όλων των ιδιωτικών χρεών προς τις τράπεζες και την εφορία, αν δεν κόψουμε δικό μας νόμισμα για να ενισχύσουμε το εισόδημα του Έλληνα, αν δεν του αυξήσουμε τον πραγματικό ελεύθερο χρόνο με παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας και ραγδαία καταπολέμηση της ανεργίας, αν δεν προστατέψουμε την οικονομία μας, αλλά και τον τουρισμό από ντόπια και ξένα καρτέλ, τότε δεν πρόκειται να δούμε καμιά ανάκαμψη. Ενώ ο τουρισμός από ατμομηχανή της οικονομίας, θα μεταβληθεί σε ατμομηχανή καταστροφής και ισοπέδωσης. Όπως γίνεται ήδη.