Παρασκευή 1 Ιουνίου 2018

Τι διδάσκει η περίπτωση της Ιταλίας;

Ο Ιταλός πρόεδρος Σέρτζιο Ματαρέλα ανακοίνωσε ξαφνικά την Πέμπτη ότι δίνει στον Τζουζέπε Κόντε μια δεύτερη εντολή ώστε να διαμορφώσει ένα νέο κυβερνητικό σχήμα στην τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης. Ο Κόντε ανακοίνωσε την υπουργική του σύνθεση το βράδυ της Πέμπτης.
Μα καλά τι συνέβη; Που πήγε ο αλεξιπτωτιστής Κάρλο Κοταρέλι στον οποίο δόθηκε εντολή για τη δημιουργία «κυβέρνησης των τεχνοκρατών»; Πρόκειται για παιδική χαρά, ή είναι κάτι πολύ πιο σοβαρό;
Είναι σίγουρο ότι το απρόσμενο εύρος των αντιδράσεων των λαϊκών στρωμάτων της Ιταλίας στο επιχειρούμενο πραξικόπημα Ματαρέλα, αλλά και στη διαφαινόμενη δικτατορία της «κυβέρνησης των τεχνοκρατών» του Κοταρέλι, τρόμαξαν ολόκληρο το καθεστώς του ευρωιερατείου. Ξέρανε πολύ καλά ότι εάν επέμεναν, τότε θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουν όχι μόνο κατασταλτική βία, αλλά και στρατιωτική ισχύ εναντίον των λαϊκών μαζών. Θα έπρεπε δηλαδή να χύσουν αίμα.
Κι αυτό όπως και να το δει κανείς θα δημιουργούσε ένα τόσο βαθύ διχασμό, ένα τόσο βαθύ ρήγμα ανάμεσα στην καθεστηκυία τάξη πραγμάτων και τον λαό, που θα μπορούσε να γεφυρωθεί μόνο με όρους μιας εκ βάθρων κοινωνικής και πολιτικής επανάστασης. Το αίμα του λαού ξεπλένεται μόνο με το αίμα των τυράννων. Κι αυτός είναι νόμος στην ιστορία, που τον ξέρουν πρώτα και κύρια οι τύραννοι, οι δήμιοι και οι δικτάτορες. Οποιασδήποτε μορφής και ιδεολογίας.

Τρόμαξε επίσης και τις ηγεσίες του Κινήματος των 5 Αστέρων (M5S), αλλά και της Λίγκας. Η κινητοποίηση του λαού ξέφευγε του πολιτικού τους ελέγχου. Όπως επίσης και ο πολιτικός του ριζοσπαστισμός. Αν επέτρεπαν στο «πεζοδρόμιο» να επιβάλει τη θέλησή του στην εξουσία, τότε τίποτε πια στην Ιταλία δεν θα ήταν το ίδιο.
Όταν ο λαός μάθει να καθυποτάσει εξουσίες με όρους μαζικής κινητοποίησης, τότε κανένας δεν μπορεί να του τάξει λαγούς με πετραχήλια. Έχει μάθει τον τρόπο πώς να επιβάλλει αυτά που θέλει. Έχει αντιληφθεί στην πράξη πώς να υλοποιεί την λαϊκή κυριαρχία, την οποία το Σύνταγμα αναφέρει ως θεμελιώδη αρχή, αλλά άμα ο λαός δεν ξέρει πώς να την εφαρμόσει στην πράξη μένει έρμαιο της χειραγώγησης.
Ήδη οι μαζικότατες και οι κλιμακούμενες κινητοποιήσεις του ιταλικού λαού έθεταν πλέον είτε ανοικτά, είτε εν τοις πράγμασι θέμα πολιτικής ηγεσίας. Ο Ντι Μάγιο αποδείχθηκε πολύ λίγος. Εντελώς ανεπαρκής στο χειρισμό της όλης κατάστασης. Επέτρεψε στον Ματαρέλα να πάρει την πρωτοβουλία με το πραξικόπημα και παραλίγο να οδηγήσει τη χώρα σε δικτατορία «τεχνοκρατών».
Κι αφού έβαλε την ουρά του στα σκέλια, κάλεσε το λαό να λύσει το αδιέξοδο που ο ίδιος δημιούργησε. Ο Ντι Μάγιο απέδειξε ότι δεν έχει τη στόφα λαϊκού ηγέτη. Ούτε καν τη διάθεση. Δεν είναι ικανός να βγει μπροστά. Κι αυτό το αντελήφθησαν όλοι. Από τη στιγμή που οι μάζες του λαού είχαν τεθεί σε κίνηση το επόμενο βήμα είναι να αναδειχθεί μια νέα πολιτική ηγεσία, πολύ πιο ριζοσπαστική, πολύ πιο δεμένη με τη λαϊκή βάση.
Για όλους αυτούς τους λόγους, τόσο ο Ματαρέλα, όσο και οι ηγεσίες του M5S και της Λίγκας, το ξανασκέφτηκαν. Άλλωστε το αίτημα να παραπεμφθεί για Εσχάτη Προδοσία ο Πρόεδρος Ματαρέλα για πραξικόπημα εναντίον του ιταλικού Συντάγματος ποδοπατώντας το άρθρο 92, αλλά και τις αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος χρίζοντας πρωθυπουργό τον αλεξιπτωτιστή Κοταρέλι, είχε μετατραπεί σε λαϊκή απαίτηση.
Κι έτσι οι δυο πλευρές συμφώνησαν να παίξουν θέατρο. Συμφώνησαν δηλαδή να καμωθούν για τα μάτια του κόσμου, για το πολιτικό θεαθήναι, ότι το πρόβλημα που προέκυψε εξαρχής δεν αφορούσε τίποτε περισσότερο από το πρόσωπο του αρχικά προτεινόμενου υπουργού οικονομικών Πάολο Σαβόνα.
Ως δια μαγείας και μέσα σε λίγες ημέρες ξέχασαν πολύ βολικά ότι η άρνηση του Ματαρέλα θέτει από θέση αρχής σοβαρό συνταγματικό ζήτημα. Ο Ματαρέλα διεκδίκησε με πραξικοπηματικό τρόπο να ιδιοποιηθεί προνόμια, που μόνο ο βασιλιάς είχε. Δηλαδή να παρεμβαίνει στη σύνθεση της κυβέρνησης.
Κατάπιαν λοιπόν το Συνταγματικό ζήτημα και προχώρησαν στο σχηματισμό νέου κυβερνητικού σχήματος με τον Ματέο Σαλβίνι, ηγέτη της Λίγκας, στη θέση του υπουργού Εσωτερικών. Ενώ τον Λουίτζι Ντι Μάγιο στη θέση του υπουργού ανάπτυξης.
Η επίμαχη θέση του υπουργού Οικονομίας αυτή τη φορά πήγε στον Τζουζέπε Τρίο, καθηγητή της πολιτικής οικονομίας, ο οποίος τάσσεται υπέρ της διατήρησης της Ιταλίας στο ευρώ. Ενώ ο Πάολο Σαβόνα ο οποίος προοριζόταν αρχικά για υπουργός οικονομίας αλλά απορρίφθηκε από τον Ιταλό πρόεδρο, εξακολουθεί να είναι μέλος του υπουργικού συμβουλίου ως υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων.
Ποιος ήταν ο συμβιβασμός του παρασκηνίου; Τι πήρε ο Ματαρέλα και τα αφεντικά του εξ «Ευρώπης»;
Κάτι πολύ απλό. Διασφάλισαν ότι στη θέση του υπουργού οικονομικών θα βρίσκεται ένας Βαρουφάκης. Κι όχι κάποιος που όχι μόνο είναι αποφασισμένος, αλλά και ξέρει πολύ καλά πώς να χειριστεί την όλη υπόθεση από την πρώτη κιόλας στιγμή.
Τι έτρεμαν στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο; Έτρεμαν την πιθανότητα από το πρώτο κιόλας εικοσιτετράωρο, ο υπουργός οικονομικών να δώσει εντολή στην κεντρική τράπεζα της Ιταλίας να δημιουργήσει τις αναγκαίες πιστώσεις προς το κράτος και την οικονομία σε ευρώ. Χωρίς την έγκριση, ή τον έλεγχο του Ντράγκι.
Κι αν το έκανε αυτό, δεν θα μπορούσε κανένας να τον σταματήσει από το να δημιουργήσει εκ του μηδενός - όπως κάνει άλλωστε και η ΕΚΤ - εκατοντάδες δις ευρώ. Μόνο που αυτή τη φορά θα τα δημιουργούσε η κεντρικής τράπεζα της Ιταλίας για τις ανάγκες της εθνικής οικονομίας της Ιταλίας. Κι όχι για να κερδοσκοπούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες.
Όλα θα παίζονταν στο πρώτο κιόλας εικοσιτετράωρο άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του υπουργού οικονομικών. Εξ ου και ο πανικός του Ματαρέλα και των αφεντικών του. Δεν θέλησαν να δώσουν ούτε καν ένα εικοσιτετράωρο σε έναν υπουργό οικονομικών, ο οποίος ήξερε πολύ καλά πώς να δημιουργεί χρήμα από την κεντρική τράπεζα. Όπως το κάνει και ο Ντράγκι στην ΕΚΤ.
Αυτό είναι το μικρό πρόστυχο «μυστικό» των εξελίξεων στην Ιταλία. Από το πρώτο εικοσιτετράωρο μπορεί μια δημοκρατική πατριωτική κυβέρνηση να δημιουργήσει πιστώσεις σε ευρώ, που μπορούν αμέσως να διοχετευθούν σε συντάξεις, βασικό εισόδημα για οικονομικά αδύναμους και επενδύσεις εντός της εθνικής οικονομίας και της εγχώριας παραγωγής. Κι ότι μπορεί να γίνει για την Ιταλία μπορεί να γίνει για όλες τις χώρες της ευρωζώνης. Και για την Ελλάδα.
Αυτό απέκλεισαν τα αφεντικά του ευρώ με το πραξικόπημα Ματαρέλα. Έλα όμως που ο Ιταλικός λαός αντί να τρομάξει, αντί να λυγίσει, βγήκε στους δρόμους και έκαιγε ομοιώματα των Ματαρέλα, Γιούνκερ και Μέρκελ. Έλα που απειλούσε το καθεστώς εξουσίας με ολοκαύτωμα αν συνέχιζε με την δικτατορία των «τεχνοκρατών».
Κι έτσι τι έκαναν; Τα βρήκαν στο παρασκήνιο με τους Λουίτζι Ντι Μάγιο και Ματέο Σαλβίνι και εξασφάλισαν ότι ο νέος υπουργός οικονομικών δεν έχει απλά και μόνο τις αντιλήψεις και τις θεατρικές ικανότητες του κ. Βαρουφάκη, αλλά δεν πρόκειται να κάνει αυτό που έτρεμαν οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο. Δεν πρόκειται να δώσει εντολή δημιουργίας πιστώσεων σε ευρώ από την κεντρική τράπεζα της Ιταλίας, αγνοώντας τους κανόνες της ευρωζώνης και την ΕΚΤ.
Αυτό τους αρκεί. Όλα τα άλλα μπορούν να τα διαχειριστούν. Από κει και πέρα έχουν όλο τον καιρό να παίξουν θέατρο με τη νέα κυβέρνηση και να εκβιάσουν τον Ιταλικό λαό, όπως έκαναν και με τους Έλληνες. Αφού λοιπόν εξασφάλισαν ένα νέο Βαρουφάκη στο τιμόνι της ιταλικής οικονομίας, όλα είναι ανοιχτά. Από τα γνωστά Ουάου μιας σικέ διαπραγμάτευσης, έως το διπλό ή παράλληλο νόμισμα προκειμένου να βιώσει και ο μέσος Ιταλός την ίδια καταστροφή που βιώνει κι ο Έλληνας.

13 σχόλια:

  1. Σχολίασε αν ευκαιρείς την πληροφορία αυτή : https://www.zerohedge.com/news/2018-05-31/here-are-500-million-real-reasons-why-italian-2-year-bond-yields-plunged-today

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τους Σατανάδες της ΕΕ και του Ευρώ, δεν τους
    αντιμετωπιζεις με ξόρκια, το παλούκωμα ίσως
    είναι η πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ...αυτό το μυστικό της δυνατότητας έκδοσης ευρώ παρά και ενάντια στους κανονισμούς της Ε.Κ.Τ, της μετατροπής δηλαδή τους ευρώ σε ένα είδος εθνικού νομίσματος το έχουν άραγε υπόψιν οι ηγεσίες των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης; ή μόνο ο παρολίγον υπουργός οικονομικών Σαβόνα;...και αφού τον άδειασαν έτσι τον Σαβόνα γιατί δέχτηκε να συμμετέχει στην κυβέρνηση και σε μια οικονομική πολιτική με την οποία ο ίδιος διαφωνεί;..το κρίσιμο είναι αν στη προκειμένη περίπτωση πρόκειται για ένα συμβιβασμό προδοσίας του Ιταλικού λαού η για μια τακτική υποχώρηση που μπορεί στην πορεία να κρύβει εκπλήξεις....λέω μήπως ο νέος υπουργός οικονομικών τελικά δεν αποδειχθεί και τόσο Βαρουφάκης...υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο;; ή τελικά όλοι τους από τον Κόντε μέχρι και τον τελευταίο υπουργό είναι Βαρουφάκηδες;... από το άρθρο σας μάλλον απαισιόδοξο σας βρίσκω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όποιος είναι με το μέρος του λαού,δεν κάνει πολιτικούς τακτικισμούς μακριά από το λαό και από τις κυερνητικές καθιστούρες,αλλά παλεύει μαζύ με το λαό.Αλλιώς μπαίνει το ερώτημα: Γιατί αυτές οι δυνάμεις ήθελαν αρχικά το συγκεκριμένο υπουργό; Για να να εφαρμώση την αντι-ευρώ πολιτική του ή για να τον παρουσιάσουν σαν μπαμπούλα στη διαπραγμάτευση με την ΕΕ,για να αποσπάσουν όσα ήθελαν,για λογαριασμό του ιταλικού καπιταλισμού,που τα δικά του συμφέροντα εκπροσωπούν;Η μετέπειτα εξέληξη δείχνει το δεύτερο.

      Διαγραφή
  4. Δημήτρη τεκμηριωμένη όπως πάντα η άποψή σου, αλλά δε μου κολλάει κάτι. Έτσι όπως το εμφανίζεις, είναι σα να χαράσεται η οικονομική πολιτική αποκλειστικά και μόνο από τον υπουργό οικονομικών, και όλοι οι άλλοι να υποτάσσονται στις προθέσεις του.Αυτό μάλλον δε μπορεί να συμβαίνει στην πράξη. Επίσης από την πρώτη στιγμή έχω την απορία:δεν προέβλεψε κανείς απο΄το συνασπισμό των κομμάτων το πραξικόπημα του προέδρου , έτσι ώστε να τοποθετηθεί κάποιος αχυράνθρωπος στο οικονομικών , και από πίσω να κάνει κουμάντο ο Σαβόνα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εύχομαι κι ελπίζω, να μην το καταπιούν τόσο εύκολα αυτό που έγινε, οι ιταλοί πολίτες..
    Μπας και δώσουν έτσι το καλό παράδειγμα και σε κάναν' άλλο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ σωστή ανάλυση και ευχαριστώ.
    Προσβλέπω σε αντίστοιχη ανάλυσή σας για την Ισπανία
    μετά την πτώση του Ραχόι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ελπίζω να μην επαληθευθεί η πρόβλεψη, αν και το βλέπω δύσκολο καθώς σύμφωνα με την λογική μάλλον τα πράγματα είναι έτσι όπως τα περιγράφεις...
    Επίσης θα ήταν νομίζω εύλογο κάποια στιγμή να γίνει και μία ανάλυση για την τουρκική οικονομία και τα όπλα που έχει στα χέρια του ο Ερντογάν για να αντιμετωπίσει την πτώση της λίρας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ότι είναι να γίνει στην Ιταλία ,θα γίνει στην Ιταλία ! Εμάς λίγο μας επηρεάζει την λευτεριά την κερδίζεις με το σπαθί σου όχι με καραμπόλες ούτε με μπουρδολογία πληκτρολογίου ούτε με μονολόγους στα μικρόφωνα ούτε με εθνική μειοδοσία (Σέρβική Μακεδονία έτσι ή αλλιώς Μακεδονία κλπ) ούτε καθυβρίζοντας τον λαό πότε σαν φασίστα και πότε σαν ραγιά !Εκτός κι αν η δουλειά σου είναι αυτή να διασκεδάζεις τις εντυπώσεις απ τα μνημόνια και να μοιράζεις τζούφιες ελπίδες που απογοητεύουν και σπέρνουν παντού την απελπισία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προφανώς κρίνεις εξ ιδίων. Διότι δεν εξηγείται διαφορετικά "επαναστάτη" του πληκτρολογίου. Όσο για το ποιός είναι μειοδότης, αυτός φαίνεται στην πράξη. Και η πράξη είναι αμείλικτη. Πολύ περισσότερο όταν δεν τολμάς ούτε καν να ασκήσεις κριτική επώνυμα. Οι κουκουλοφόροι είναι ίδιον του φασισμού και του δοσιλογισμού. Οι αγωνιστές μιλάνε και στέκονται επώνυμα.
      Όσο για το σερβική Μακεδονία, προφανώς αρνείσαι τα τετελεσμένα των βαλκανικών πολέμων, με βάση το οποία η Οθωμανική Μακεδονία ενσωματώθηκε σε τρία κυρίαρχα κράτη. Προφανώς εσύ - όπως κάθε είδους φασιστοειδές - θέλεις να ξαναγυρίσεις στις εποχές της "κόκκινης μιλιάς" και άλλων μύθων που στοίχισαν το ξεκλήρισμα του ελληνισμού της εγγύς ανατολής.
      Και μην ανησυχείς θα συνεχίσω να βρίζω το συνάφι σου, γιατί δεν έχετε καμιά δουλειά με το λαό, ούτε με την Ελλάδα. Είσαστε ένα μεταλλαγμένο είδος, ένας κατιμάς που βρομίζει όσο δεν παίρνει τούτη τη χώρα. Έτσι ή αλλιώς ο ελληνικός λαός ακόμη και στα χειρότερά του σας έχει γυρίσει την πλάτη και σας έχει αναγκάσει να προσπαθείτε να επιβιώσετε με ψευδώνυμα στο διαδίκτυο. Πιο περιθώριο δεν γίνεται. Βλέπεις τα φασιστοειδή στις μέρες μας κάνουν κρα από μακριά.

      Διαγραφή
  9. Βρίσε με όσο θες δεν με νοιάζει ξέρω πια τι ρόλο παίζεις και μου φτάνει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Νόμιζα πως ήξερες τ΄ όναμά μου !
    Να λες πως σε κατηγορεί για μειοδότη ο Αλβίζος ο Τριαντάφυλλος
    Κι αυτά τα ψόφια περι βαλκανικών κράτα τα για τα ανυποψίαστα θύματα Ζήτα δημόσια συγνώμη απ τον λαό και πες πως ήταν λάθος σου αλλιώς μπαίνεις στην άλλη πλευρά με τους δοσίλογους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το υποψιάστηκα ότι είσαι γνωστό φασιστοειδές. Σε πέταξαν έξω από την οργάνωση του ΕΠΑΜ για τις φασιστικές σου αντιλήψεις και πρακτικές κι έχεις το θράσος και μιλάς για μειοδότες; Τράβα να χωθείς από την χρυσαυγίτικη τρύπα που ξετρύπωσες κι άστα τα υπόλοιπα. Δεν έχεις καν το διανοητικό επίπεδο να τα αντιληφθείς. Η παλιά Μακεδονία δεν είναι και δεν ήταν μόνο μία. Η παλιά Μακεδονία διαμοιράστηκε σε τρία εθνικά κράτη. Το 56% στην Ελλάδα, το 30% στη Σερβία και το υπόλοιπο στη Βουλγαρία. Αυτός καθόρισαν οι βαλκανικοί πόλεμοι. Όποιος θέλει αναθεώρηση των βαλκανικών πολέμων είναι φασιστοειδές. Μόνο οι φασίστες στην Ελλάδα, τη Βουλγαρία και στην Γιουγκοσλαβία ήταν υπέρ της αναθεώρησης των αποτελεσμάτων των βαλκανικών πολέμων. Κι όλοι τα βρήκαν με τους ναζί εισβολείς των Βαλκανίων γιατί ο Χίτλερ τους είχε υποσχεθεί ακριβώς αυτό: την αναθεώρηση των αποτελεσμάτων των βαλκανικών πολέμων. Και μια χαρά όλοι μαζί κατέσφαξαν τη Μακεδονία φορώντας γερμανικές στολές. Και Έλληνες και Βούλγαροι και Γιουγκοσλάβοι φασίστες, που ο καθένας για την πάρτη του διεκδικούσαν την μία και μοναδική Μακεδονία. Συγνώμη λοιπόν που είμαι φασιστοειδές σαν κι εσένα. Συγνώμη που δεν υπερασπίζομαι την μία και μοναδική "ελληνική" Μακεδονία, η οποία ποτέ δεν υπήρξε. Συγνώμη που δεν είμαι Μακεδόνας αυτονομιστής, όπως με θέλει ο Σόρος και οι Αμερικάνοι που χρηματοδοτούν απλόχερα τις "μακεδονικές" οργανώσεις και στα Σκόπια και στην Ελλάδα. Συγνώμη που για μένα η πατρίδα είναι μία: η μία, ενιαία και αδιαίρετη Ελλάδα. Κι όποιος θέτει ότι η Μακεδονία είναι μία και είναι Ελληνική είναι το ίδιο επικίνδυνος με τους φασίστες του VMRO στα Σκόπια. Άντε λοιπόν να χαθείς.

      Διαγραφή