Δευτέρα 25 Ιουνίου 2018

Επιστροφή στο μεσαίωνα...

Ξέρετε τι σημαίνει δουλοπαροικία του χρέους; Κοιτάξτε τη συμφωνία του Eurogroup για την δήθεν μεταμνημονιακή Ελλάδα.
Καθεστώς δουλοπαροικίας του χρέους υφίσταται όταν ένα άτομο, μια ομάδα ατόμων, είτε ένας ολόκληρος λαός εξαναγκάζεται σε καταναγκαστική εργασία υπό απειλή για να πληρωθούν χρέη. Σύμφωνα με τη Διεθνή Σύμβαση του 1930 καταναγκαστική εργασία «είναι κάθε εργασία ή υπηρεσία που εκτελείται από οποιοδήποτε πρόσωπο υπό την απειλή οποιασδήποτε ποινής και για την οποία το εν λόγω πρόσωπο δεν έχει προσφερθεί εθελοντικά.» (ILO, Forced Labour Convention, 1930, άρθρο 2, παρ. 1)
Από την καταναγκαστική εργασία εξαιρείται:
(α) Η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία.
(β) Οι συνήθεις υποχρεώσεις του πολίτη σε μια πλήρως αυτοδιοικούμενη χώρα.
(γ) Κάθε εργασία ή υπηρεσία που ασκείται από οποιοδήποτε πρόσωπο ως συνέπεια καταδίκης σε δικαστήριο, υπό την προϋπόθεση ότι το εν λόγω έργο ή υπηρεσία εκτελείται υπό την εποπτεία και τον έλεγχο δημόσιας αρχής και ότι το εν λόγω πρόσωπο δεν είναι να προσλαμβάνονται ή να τίθενται στη διάθεση ιδιωτών, εταιρειών ή ενώσεων.

(δ) Κάθε εργασία ή υπηρεσία που επιβάλλεται σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, δηλαδή σε περίπτωση πολέμου ή καταστροφής ή απειλής καταστροφής και γενικά κάθε περίσταση που θα έθετε σε κίνδυνο την ύπαρξη ή την ευημερία του συνόλου ή μέρους του πληθυσμού.
(ε) Περιορισμένες κοινωφελείς υπηρεσίες οι οποίες, εκτελούμενες από τα μέλη της κοινότητας προς το άμεσο συμφέρον της εν λόγω κοινότητας.
Επομένως, όποιος εξαναγκάζεται να δουλεύει για να ξεχρεώσει τις τράπεζες, ή τους δανειστές του υπό καθεστώς ιδιωτικού πτωχευτικού δικαίου, όπου το προϊόν της δουλειάς του αποσπάται απ' αυτόν υπό την απειλή ποινής, θεωρείται καταναγκαστική εργασία και ισοδυναμεί με δουλεία. Είτε γίνεται υπό την αιγίδα του νόμου και των δικαστηρίων, είτε όχι.
Με τη Διεθνή Σύμβαση (No 29) η καταναγκαστική εργασία απαγορεύτηκε ρητά, διότι ισοδυναμεί με καθεστώς δουλείας, ή δουλοπαροικίας. Η Ελλάδα κύρωσε αυτή τη Διεθνή Σύμβαση στις 13 Ιουνίου 1952 και έκτοτε παραμένει εν ισχύ.
Με την επιβολή των μνημονίων ο ελληνικός λαός στο σύνολό του τέθηκε υπό καθεστώς δουλοπαροικίας και καταναγκαστικής εργασίας υπό καθεστώς απειλών, ποινών και εκβιασμών. Οι Ευρωπαίοι επέβαλλαν καθεστώς φεουδαρχικής δεκάτης σε βάρος των Ελλήνων. Όπως ακριβώς έπρατταν οι άρχοντες την εποχή της δουλοπαροικίας σ’ όσους τους χρωστούσαν.
Το ίδιο έκαναν και με την τελευταία συμφωνία του Eurogroup. Με το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019-2022 απαιτούν από τον ελληνικό λαό τα εξής:
1ο Να αυξήσει το συνολικό ακαθάριστο προϊόν (ΑΕΠ) της δική του δουλειάς κατά 34,2 δις ευρώ συνολικά για ολόκληρη την περίοδο 2018-2022. Πρόκειται για απαίτηση όπως εκείνη του τσιφλικά που απαιτούσε αύξηση της σοδειάς από τον κολίγα κάθε χρόνο προκειμένου να πάρει αυξημένη δεκάτη.
2ο Πού θα πάει το αυξημένο αυτό προϊόν; Στον κρατικό κορβανά, διότι οι δανειστές απαιτούν πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 42,5 δις ευρώ συνολικά για την περίοδο 2018-2022. Δηλαδή 20% παραπάνω από την αύξηση του ΑΕΠ.
3ο Σε ποιες τσέπες θα οδηγηθεί το πρωτογενές πλεόνασμα; Πρώτα και κύρια στους δανειστές. Μιας και μόνο οι τρέχοντες τόκοι που προβλέπεται να πληρωθούν σ’ αυτούς ανέρχονται στα 32,4 δις ευρώ συνολικά για την περίοδο 2018-2022. Τα υπόλοιπα 10 δις ευρώ από το πρωτογενές πλεόνασμα θα λειτουργήσουν ως εγγύηση για τις διευκολύνσεις του ΕΜΣ.
4ο Για να βγει αυτό το πρωτογενές πλεόνασμα θα πρέπει η μέση μηνιαία σύνταξη των Ελλήνων μέσα στην επόμενη πενταετία να πέσει από τα 800 ευρώ στα 495. Κι αυτό με την προϋπόθεση ότι η αύξηση του ΑΕΠ θα είναι αυτή που απαιτείται από τους δανειστές.
5ο Το μέσο μηνιαίο διαθέσιμο εισόδημα του νοικοκυριού θα πρέπει να συρρικνωθεί στην καλύτερη περίπτωση από τα 1500 ευρώ σήμερα στα 1350 ευρώ έως το 2022. Κι αυτό με την προϋπόθεση ότι όντως θα αυξηθεί το ΑΕΠ, θα μειωθεί η ανεργία και θα αυξηθούν οι επενδύσεις.
6ο Για να τηρηθούν όλα αυτά απαρέγκλιτα, υποχρεούται η Ελλάδα να υπόκειται σε τριμηνιαία αξιολόγηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία λειτουργεί όπως ο σέμπρος την εποχή της φεουδαρχίας. Αν δεν τηρηθούν οι δεσμεύσεις, οι δανειστές έχουν το δικαίωμα να επιβάλουν ακόμη πιο σκληρές ποινές πολιτικής σε βάρος της χώρας και του λαού της.
7ο Αν πάνε όλα καλά και είναι ικανοποιημένοι οι δανειστές, τότε και μόνο τότε δεν θα αυξήσουν την επιτοκιακή επιβάρυνση του χρέους προς τον ευρωπαϊκό μηχανισμό. Ένα χρέος του οποίου την εξυπηρέτηση έχουν όλη την καλή διάθεση να επιμηκύνουν για άλλα 10 χρόνια. Χωρίς ούτε καν να μειώσουν τα επιτόκια.
Αν όλα αυτά δεν είναι καθεστώς δουλοπαροικίας του χρέους, τότε τι είναι; Η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα μετά τον 19ο αιώνα που αποδέχεται αυτό το καθεστώς δουλοπαροικίας και καταναγκαστικής εργασίας υπέρ των δανειστών, ανατρέποντας κάθε έννοια και λογική δικαίου.
Έως την Παρασκευή, όπως μαθαίνουμε, η συμφωνία του Eurogroup θα περάσει για κύρωση από την Γερμανική Βουλή. Από την ελληνική Βουλή δεν χρειάζεται ούτε καν να περάσει. Αρκεί η υπογραφή του υπουργού οικονομικών εν αγνοία και ερήμην του κοινοβουλίου. Και φυσικά εν αγνοία και ερήμην του Έλληνα δουλοπάροικου. Όπως άλλωστε συνηθίζεται όλα αυτά τα χρόνια των μνημονίων.

6 σχόλια:

  1. οι ευρωπαίοι επέβαλλαν καθεστώς φεουδαρχικής δεκάτης σε βάρος των Ελλήνων Ή το πολιτικό σύστημα που δανείστηκε τα κέρατά του στο όνομα του αγεννητου Έλληνα για να τα φάει σε μισθούς συνταξεις και εφάπαξ??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    2. Εισαι βλαξ, δουλοπαροικε! Αποδειξη το ανοητο ονομα-film που επελεξες.

      Διαγραφή
  2. Σκατά στα μούτρα τους. Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη
    ζωή παρά 99 χρόνια μνημονια κατοχής.
    Τι εφιάλτης είναι αυτό ζούμε δεν τολμώ να το πιστέψω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εν αγνοία και ερήμην του Έλληνα; Σε μια συζήτηση περί των όσων συμβαίνουν στη χώρα μας ρώτησα ένα γνωστό εάν γνωρίζει τον Καζάκη. "Ε, βέβαια" μου απάντησε. Μετά από μέρες του είπα για τη μήνυση, οτι αν θέλει να την υπογράψει, και κάπως σαν να ενοχλήθηκε, σα να μην ήθελε να πάρει θέση. Εφόσον στέλνουν τα παιδιά τους στο εξωτερικό γνωρίζουν. Η επιλογή των περισσότερων είναι να σωθούν εκείνοι, ατομικά και οικογενειακά με τα γνωστά μέσα που διαθέτει ο καθένας, και όχι να συμβάλλουν σε μια κοινή μάχη. Οι περισσότεροι που συζητώ θεωρούν οτι τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να είναι αλλιώς, διότι υπάρχουν ισχυροί που τα υπαγορεύουν και ούτε ο Τσίπρας ούτε άλλοι θα μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά. Οι περισσότεροι θέλουν την ευκολία της ανάθεσης, δεν μπαίνουν καν στον κόπο να ενημερωθούν, να σκεφτούν. Μια φορά σε μια εκπομπή μικρού καναλιού, τηλεφώνησε ένας τηλεθεατής και είπε: "εγώ είμαι μαλάκας, δεν ξέρω, τους ψήφισα για να τα λύσουν αυτοί". Και αυτή είναι η πιο αγνή εκδοχή, οτι δεν ξέρω, δεν καταλαβαίνω. Υπάρχουν όμως και μορφωμένοι άνθρωποι που ασχολούνται με τα προσωπικά τους, οικογενειακά και επαγγελματικά και δεν θέλουν ούτε στο ελάχιστο να συμβάλλουν σε κατι κοινό, ούτε με μια γνώμη ούτε καν με μια εναλλακτική ψήφο. Μια άλλη παράμετρος είναι ο φόβος, όχι ένας επιφανειακός φόβος αλλά ένας δομικός φόβος, να είμαι νομοταγής, να πληρώσω την εφορία, να κάνω ότι μου λέει η εκάστοτε εξουσία, να συμμορφώνομαι "προς τα υποδείξεις" που έλεγε κάποτε ο ποιητής, σε άλλες εποχές. Δεν ξέρω εάν έχετε παρατηρήσει οτι έχουν ανοίξει ένα σωρό μαγαζιά που πουλάνε ντελίβερι καφέ. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι ντελιβεράδες με μηχανάκια, που πάνε ανάποδα, χωρίς κράνος, με το ένα χέρι στο τιμόνι και το άλλο κρατάει είτε ένα βαλιτσάκι με καφέδες είτε ακόμα και ένα μόνο κύπελλο καφέ. Ένας λαός, και μάλιστα μια νεολαία, που σηκώνεται το πρωί και αντί να βάλει το μπρίκι και να ψήσει ένα ριμαδοκαφέ, τον παραγγέλνει ντελίβερι, δεν ξέρω πραγματικά τι περισσότερο μπορεί να κάνει από αυτό που ήδη κάνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσα θα μπορούσε να προσθέσει κανεις,σε οσα παρατηρήσατε,που επιβαρυνουν θανάσιμα τον αγωνα του λαου μας-εστω των πιο συνειδητοποιημένων-για επιβίωση!Και μονο η επισημανσή τους μας καθιστά ακομα πιο υπευθυνους ... ισως,αν εκφραστω λαϊκότερα, και πιο μανιασμένους ,ενώ,ταυτόχρονα,μας οδηγεί στο δρόμο της οργάνωσης,ως αδήριτη προϋπόθεση για την επιτυχία. Οφείλουμε να σπρώχνουμε το κάρο σε όλο και πιο δύσβατο τόπο,σε όλο και πιο ανηφορικό δρόμο. ΔΕΝ εχουμε άλλη επιλογή. Ο χρόνος έληξε.

      Διαγραφή