Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016

Ο μεγάλος διχασμός που φέρνει στην επιφάνεια το Brexit

Καθώς η ψήφος υπέρ της εξόδου από την ΕΕ στη Βρετανία αποκτά δυναμική επικράτησης, οι διεθνείς αγορές αρχίζουν και παραπαίουν. Διακυβεύονται πολύ μεγάλα συμφέροντα και η τυχόν επικράτηση του Brexit στις 23 Ιουνίου είναι σίγουρο ότι θα δώσει ένα ισχυρό πλήγμα στις υπερεθνικές δυνάμεις των ανοιχτών αγορών που έχουν οδηγήσει τόσο την Ευρώπη, όσο και τον πλανήτη στη χειρότερη περίοδο παρακμής και ολοκληρωτικής κρίσης των τελευταίων αιώνων.
Κι όπως είναι φυσικό η τρομοκρατία εναντίον των λαϊκών στρωμάτων στη Βρετανία όπου κυριαρχεί σχεδόν απόλυτα το Brexit, έχει ενταθεί σε πρωτοφανή βαθμό. Το ίδιο το βρετανικό κράτος έχει αναλάβει να "ενημερώσει" με προσωπικές, επώνυμες επιστολές κάθε έναν ξεχωριστά βρετανό πολίτη για την σημασία να παραμείνει η Βρετανία στην ΕΕ, αλλά και τι πρόκειται να πάθει ο ίδιος προσωπικά αν τυχόν και επικρατήσει το Brexit. Τέτοια δημοκρατία είχε να γνωρίσει το Ηνωμένο Βασίλειο από την εποχή της ελέω θεού μοναρχίας.

Φυσικά στην Ελλάδα τα βασικά ΜΜΕ φροντίζουν να μαθαίνουμε μόνο τις καταστροφολογίες των οπαδών της ΕΕ. Αυτή είναι η δουλειά τους. Η τύφλωση και η σπορά πανικού στο κοινό. Είπαμε τα συμφέροντα είναι πολύ μεγάλα και τα "λεφτά είναι πολλά, Άρη", όπως έλεγε ο αείμνηστος Καλογήρου στον Κούρκουλο σε μια παλιά ταινία του ελληνικού κινηματογράφου.
Έτσι πέρασε στα βουβά μια πολύ σημαντική εξέλιξη που πυροδότησε η διαμάχη για το Brexit. Στις 27 Μαΐου η εφημερίδα Times του Λονδίνου βγήκε με πρωτοσέλιδο δημοσίευμα σχετικά με τα σχέδια δημιουργίας ευρωστρατού από την ΕΕ, τα οποία θα συζητηθούν και θα αποφασιστούν στις 28 Ιουνίου κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής των ηγετών της ΕΕ. Η εφημερίδα σημείωνε ότι τα σχέδια αυτά κρατούνται μυστικά από τον Βρετανό ψηφοφόρο για να μην επηρεαστεί αρνητικά η ψήφος του στις 23 Ιουνίου.
Τα σχέδια για ευρωστρατό αφορούν στην άμεση υλοποίηση του δόγματος περί "κοινής άμυνας" της ΕΕ σε άμεση συνεργασία με το ΝΑΤΟ. Στα πλαίσια τους τα κράτη μέλη θα χάσουν εντελώς την αυτοτέλεια διοίκησης των δικών τους ενόπλων δυνάμεων. Οι ένοπλες δυνάμεις ανά χώρα θα αλλάξουν ριζικά και αντί για την εθνική άμυνα θα υπηρετούν το δόγμα ασφαλείας της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Όλα αυτά θα συζητηθούν και θα αποφασιστούν στις 28 Ιουνίου στη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μήπως ο Έλληνας έχει πληροφορηθεί τίποτε για όλα αυτά από τα δικά του ΜΜΕ; Όχι βέβαια.
Πάντως η είδηση έφερε μεγάλη αναστάτωση στη Βρετανία. Ο Κάμερον δήλωσε ότι δεν υπάρχουν τέτοια σχέδια και ότι η άμυνα της Βρετανίας θα "υπονομευτεί" αν οι Βρετανοί ψηφίσουν υπέρ του Brexit. O υπουργός άμυνας όμως επιβεβαίωσε ότι υπάρχουν αυτά τα σχέδια και συνιστούν ένα πολύ σοβαρό θέμα.
Όπως ήταν φυσικό, η απώλεια της ευθύνης για την άμυνα της χώρας από τις εθνικές αρχές ταρακούνησε όχι μόνο το βρετανό ψηφοφόρο, αλλά και την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων, η οποία άρχισε να διοχετεύει τη δυσαρέσκειά της στα μέσα ενημέρωσης. Βλέπετε στην ηγεσία των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων δεν θα βρείτε εύκολα Κωσταράκους, δηλαδή σφουγγοκωλάριους των υπουργών, όπως συνηθίζεται στην ηγεσία των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.
Όμως, το όλο γεγονός πήρε νέα δραματική τροπή όταν δύο ηγετικά στελέχη των Γαλλικών ενόπλων δυνάμεων έστειλαν ανοιχτή επιστολή με την οποία τάσσονται ανοιχτά υπέρ της εξόδου από την ΕΕ, τόσο της Βρετανίας, όσο και της Γαλλίας, πρώτα-πρώτα για να αποφευχθεί η δημιουργία της "κοινής άμυνας" και του ευρωστρατού. Στο γράμμα τους στην Telegraph (12/6) ο αντιναύαρχος Michel Debray και ο υποναύαρχος Claude Gaucherand και οι δυο εν ενεργεία, λένε ότι η Βρετανία δεν θα «συρρικνωθεί» από μια ψήφο υπέρ της εξόδου από την ΕΕ, αλλά θα αποτρέψει την «αναπόφευκτη και επικίνδυνη» ανάπτυξη μιας στρατιωτικής δύναμης της ΕΕ.
Δείτε τι γράφουν:
"Με λογική και ψύχραιμη ματιά από το Παρίσι, η κινδυνολογία που έχουμε δει στον βρετανικό λαό δεν έχει κανένα νόημα. Το Ηνωμένο Βασίλειο θα παραμείνει μια σημαντική δύναμη μετά το Brexit, μια μεγάλη δύναμη στον στρατιωτικό τομέα, την ασφάλεια και την οικονομία με την οποία οι γείτονές της θα θέλουν να συνεργαστούν με στενές και φιλικές σχέσεις.
«Πιστεύουμε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο, όπως η Γαλλία, έχει να διαδραματίσει στον κόσμο ένα σημαντικό ρόλο. Δεν θα μειωθεί ο ρόλος αυτός με την έξοδο από την ΕΕ, αλλά θα ενεργήσει αντίθετα ως φάρος για όλους όσοι σε όλη την Ευρώπη, βλέπουν το έθνος-κράτος ως την ακρογωνιαία λίθο της δημοκρατίας και της ευημερίας. Η ψήφος «Φεύγω» θα πατήσει απότομα φρένο σε όσους πιέζουν για την ένταξη των ενόπλων δυνάμεων των κρατών-μελών της ΕΕ σε ενιαία στρατιωτική δομή, και την ειδάλλως αναπόφευκτη και επικίνδυνη ανάπτυξη μιας "κοινής άμυνας ", όπως προβλέπουν οι Συνθήκες."
Η πράξη αυτή έφερε μεγάλη αναταραχή στο πολιτικό κατεστημένο όχι μόνο της Βρετανίας, αλλά και της Γαλλίας. Τέτοια ενέργεια στρατιωτικών ηγετών έχει να υπάρξει στη Γαλλία από την εποχή που ο Σαρλ Ντεγκόλ διαφοροποιήθηκε ανοιχτά και δημόσια από το καθεστώς Βισύ το 1940. Ανάλογο χάσμα φαίνεται να υπάρχει και σήμερα στη Γαλλία. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ναύαρχοι αναφέρουν επίσης ότι η ψήφος των Βρετανών υπέρ της εξόδου από την ΕΕ αποτελεί δικαίωση των απόψεων του Charles de Gaulle και του Σερ Ουίνστον Τσόρτσιλ.
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά εμείς στη νιρβάνα μας. Τι μας νοιάζουν; Η Ελλάδα έχει μεταβληθεί σε οικόπεδο για ξένους και ντόπιους εργολάβους, αλλά και "πεδίο βολής φτηνό που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι," όπως έγραφε ο ποιητής Άλκης Αλκαίος. Όμως εμείς εκεί! Σερνόμαστε στους δυνάστες μας για να μας λυπηθούν. Άλλωστε, "δεν γίνεται τίποτε," όπως συνηθίζει να μονολογεί ο ραγιάς από την εποχή της Ελληνικής Νομαρχίας το 1805.
Δημοσιεύτηκε στην kontranews, 19/6/2016.

2 σχόλια:

  1. Είμαι σίγουρος ότι το ξέρετε κ. Καζάκη (θα ήθελα κάποιο σχόλιό σας πάντως αν έχετε το χρόνο), αλλά τουλάχιστον για όσους αναγνώστες δεν το γνωρίζουν, όσα γίνονται αυτές τις μέρες (μιλάω ειδικά για τη δολοφονία της Τζο Κοξ) έχουν ξαναγίνει το 2003 με το δημοψήφισμα στη Σουηδία για την ένταξη στο ευρώ. Το θύμα τότε ήταν η Άννα Λιντ, αν και - ευτυχώς γι' αυτούς - οι Σουηδοί δεν επηρρεάστηκαν και ψήφισαν κατά του ευρώ. Η ΕΕ είναι σαν το Hotel California: you can check out any time you want, but you can never leave...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μη σχετικό με το παρόν άρθρο το σχόλιό μου ωστόσο το θέμα είναι σημαντικό και πιστεύω πως ο Δημήτρης Καζάκης θα μας δώσει μία πολύ καλή ερμηνεία
    Εχθές κυκλοφόρησε η είδηση πως το περιφερειακό συμβούλιο Αττικής κήρυξε την Αττική ''ζώνη ελεύθερη συμφωνιών'' γεγονός το οποίο για την δική μου αντίληψη σημαίνει πως κάποιοι αντιτάχθηκαν στην λαίλαπα της εξαγοράς-ιδιωτικοποίησης των πάντων τουλάχιστον για την Αττική
    Είναι όμως έτσι ?
    Πιστεύω πως ο Δημήτρης Καζάκης είναι ο πλέον κατάλληλος για να μας δώσει μία επεξήγηση επί αυτού και το ζητώ σαν κάτι το σημαντικό
    Ευχαριστώ εκ των προτέρων

    ΑπάντησηΔιαγραφή