Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013

Η ανάπτυξη και τα παραμύθια της Χαλιμάς…

Ο φερόμενος ως πρωθυπουργός της Ελλάδας κ. Σαμαράς επέστρεψε στην χώρα μαζί με τον έτερο της συμμαχίας των δοσίλογων, τον κ. Βενιζέλο. Έχει προηγηθεί μια περιοδεία σχεδόν δυο εβδομάδων σε ΗΠΑ και Ισραήλ. Με ποιο σκοπό; Πάντως όχι για το συμφέρον της Ελλάδας και του λαού της. Εξηγούμαι: Ο κ. Σαμαράς ηγείται τυπικά μιας κυβέρνησης που πατά σε δυο κόμματα-φαντάσματα. Τα κυβερνητικά κόμματα υφίστανται μόνο και μόνο χάρις στον κρατικό κορβανά. Δεν διαθέτουν κανένα λαϊκό ή κοινωνικό έρεισμα.


Το ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει στην κοινωνία. Υπάρχει μόνο στο κοινοβούλιο με δοτούς βουλευτές χωρίς εκλογική βάση, στις πληρωμένες δημοσκοπήσεις και στα στημένα πάνελ της κατευθυνόμενης ενημέρωσης που σήμερα μόνο τα κομματόσκυλα και οι ηλίθιοι παρακολουθούν ανελλιπώς. Μόνο ο Βενιζέλος καμώνεται τον αρχηγό ενός ανύπαρκτου κόμματος που συντηρείται απλά από τον κρατικό κορβανά. Με τα χρήματα που ληστεύονται από τον έλληνα πολίτη.

Η ΝΔ έχει απομείνει μόνο η ηγετική ομάδα γύρω από τον Σαμαρά. Ακόμη και στην ιδιαίτερη πατρίδα του ο Σαμαράς «κατεβαίνει» συνοδεία εκατοντάδων μπράβων, φουσκωτών και αστυνομικών δυνάμεων για να συναντηθεί μόνο και αποκλειστικά με λαμόγια περιωπής που τα γνωρίζει όλη η Μεσσηνία. Την ίδια ώρα η ακροδεξιά στροφή που επιχειρεί η κλίκα Σαμαρά με τους Λαζαρίδηδες, Κρανιδιώτες, Κεδίκογλου και Σία έχει οδηγήσει ακόμη και σημαίνοντα παραδοσιακά στελέχη στο κόμμα του να τον αμφισβητούν ανοιχτά. Μεγάλη μερίδα του κόμματός του ήδη σχεδιάζει την εκθρόνιση του Σαμαρά από την ΝΔ. Κι αυτό το ξέρει ο προσωρινός ένοικος του Μαξίμου.

Από την άλλη η κατάρρευση της κυβερνώσας παράταξης, που μόνο κατ’ όνομα αποτελείται από δυο κόμματα, μέσα στην κοινωνία έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις που ούτε στο όνειρό τους δεν ξαναβλέπουν Βουλή τόσο ο Βενιζέλος, όσο και ο Σαμαράς. Γι’ αυτό άλλωστε και συμφώνησαν αναμεταξύ τους ότι είναι κακό πράγμα οι εκλογές αυτή την ώρα. Είναι πλέον σαφές ότι δεν πρόκειται να επιτρέψουν να γίνουν ξανά εκλογές σ’ αυτή την χώρα, αν πρώτα δεν εξασφαλίσουν ότι αυτοί και η συμμορία τους θα έχουν κάποια τύχη.

Σενάρια ξεπουλήματος και εκτροπής

Πώς λοιπόν μπορεί να κρατηθεί στην εξουσία η συμμορία Σαμαρά-Βενιζέλου; Με δυο βασικούς τρόπους.

Πρώτο: Με την άλωση των εξωτερικών στηριγμάτων της επίσημης πολιτικής στην Ελλάδα. Το επίσημο πολιτικό σύστημα της χώρας δεν κουνήθηκε ποτέ αν δεν είχε πρώτα εισπράξει τουλάχιστον την εύνοια μιας από τις ξένες πρεσβείες που διαφεντεύουν τα πολιτικά πράγματα της χώρας. Οι Σαμαράς-Βενιζέλος με το ταξίδι τους σε ΗΠΑ και Ισραήλ επιχείρησαν να κερδίσουν την εύνοια τους. Να σταματήσουν δηλαδή να είναι το ντούο στούτζες απλά και μόνο της Μέρκελ. Θέλησαν να γίνουν τα αγαπημένα κανίς και της Ουάσινγκτον και του Ισραήλ. Προκειμένου να το κατορθώσουν είναι ικανοί να σύρουν την Ελλάδα στις χειρότερες περιπέτειες της ιστορίας της. Φανταστείτε μόνο σε τι είναι ικανοί να πουν ναι. Αυτό σκεφτείτε και ανατριχιάστε.

Με την ενέργεια αυτή θεωρούν ότι θα αποδυναμώσουν τόσο την εσωκομματική αντιπολίτευση του Σαμαρά που δεν θα κινηθεί εναντίον του, αν δεν έχει τουλάχιστον την εύνοια της πρεσβείας των ΗΠΑ. Όσο και απέναντι στην αξιωματική αντιπολίτευση που έχει φτάσει στα άκρα προκειμένου να πείσει τον αμερικανικό παράγοντα, όπως και τους ευρωπαίους ότι δεν αποτελεί κίνδυνο γι’ αυτούς. Με άλλα λόγια τα έδωσαν όλα προκειμένου να πείσουν τους πιο αδίστακτους, πολεμοκάπηλους και επιθετικούς κύκλους των ΗΠΑ – οι οποίοι εδώ και δεκαετίες συνδέονται οργανικά με το σιωνιστικό Ισραήλ – ότι το δίδυμο Σαμαράς-Βενιζέλος είναι αυτό που πρέπει να προτιμήσουν για τις βρόμικες δουλειές τους στην περιοχή.

Δεύτερο: Να προχωρήσουν τάχιστα στην ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής με σκοπό να επιβάλλουν ανοιχτή δικτατορία εναντίον του λαού. Από την άποψη των προθέσεων και των σχεδίων του αχτύπητου δίδυμου Σαμαρά-Βενιζέλου βρισκόμαστε στις παραμονές ενός νέου 1967. Κι όποιος δεν το βλέπει είναι τυφλός, είτε συνένοχος. Ο αγώνας δρόμου έχει ήδη ξεκινήσει. Ποιος θα προλάβει τον άλλο. Θα προλάβει το δίδυμο Σαμαρά-Βενιζέλου να μας χώσει βαθιά στο γύψο ποντάροντας στην απραξία και στην απαξία των ηγεσιών της αριστεράς; Ή θα προλάβει ο λαός να τους ανατρέψει και να τους καθίσει στο σκαμνί ως άθλιους σφετεριστές της λαϊκής κυριαρχίας σύμφωνα με το άρθρο 120 παράγραφος 3 του υφιστάμενου Συντάγματος; Πολύ σύντομα θα ξέρουμε.

Στη δίνη του αποπληθωρισμού

Πώς όμως μπορούν να πετύχουν κάτι τέτοιο; Να λύσουν τα προβλήματα της χώρας, ούτε κατά διάνοια. Ούτε ο Στουρνάρας πια δεν πιστεύει στο success story. Πόσο μάλλον ο έλληνας πολίτης.

Η ελληνική οικονομία έχει ήδη μπει για τα καλά στη φάση του «αποπληθωρισμού», δηλαδή σε μια περίοδο γενικής πτώσης των τιμών, η οποία έχει προκληθεί λόγω της συρρίκνωσης της εσωτερικής ζήτησης, που εκφράζεται από την πτώση της κρατικής, ιδιωτικής και επενδυτικής δαπάνης.

Ας τα πάρουμε ένα-ένα. Από τη σύγκριση του Γενικού Δείκτη Τιµών Καταναλωτή (Γ.∆.Τ.Κ) του μηνός Σεπτεμβρίου 2013, προς τον αντίστοιχο Δείκτη του Σεπτεμβρίου 2012, προκύπτει μείωση 1,1%, έναντι αύξησης 0,9%, που σηµειώθηκε κατά την ίδια σύγκριση του έτους 2012 προς το 2011. Ο Γενικός Δείκτης κατά το μήνα Σεπτέμβριο 2013, σε σύγκριση µε τον Αύγουστο 2013, παρουσίασε αύξηση 2,6%, έναντι αύξησης 2,5% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του προηγούμενου έτους. Ο μέσος Δείκτης του δωδεκάμηνου Οκτωβρίου 2012 – Σεπτεμβρίου 2013, σε σύγκριση προς τον ίδιο Δείκτη του δωδεκάμηνου Οκτωβρίου 2011 – Σεπτεμβρίου 2012, παρουσίασε μείωση 0,1%, έναντι αύξησης 1,9%, που σημειώθηκε κατά τα αντίστοιχα προηγούμενα δωδεκάμηνα.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι η ελληνική οικονομία έχει μπει σε μια περίοδο παρατεταμένης πτώσης των τιμών. Τα παπαγαλάκια ωρύονται ότι αυτό είναι καλό γιατί μειώνεται ο τιμάριθμος. Η αλήθεια είναι ότι η πτωτική τάση του τιμάριθμου είναι συνέπεια της συρρίκνωσης του εισοδήματος και της καταναλωτικής δαπάνης της ελληνικής οικονομίας. Κι επομένως δεν απηχεί μια αληθινή αύξηση της αγοραστικής δύναμης στην οικονομία, που θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια οικονομική άνοδο. Έστω και εικονική.

Στο μόνο που βολεύει αυτή η πτωτική τάση του τιμάριθμου είναι στην εικονική μείωση των τιμών καθόδου του ΑΕΠ. Έτσι εμφανίζουν την πτώση του ΑΕΠ κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2013 σε 3,8% σε τιμές έτους αναφοράς 2005, δηλαδή σε αποπληθωρισμένες τιμές, ενώ η πτώση του ΑΕΠ την ίδια περίοδο σε τρέχουσες τιμές είναι 6,1%. Φυσικά τα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας μιλούν μόνο για τα αποπληθωρισμένα στοιχεία ώστε να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι η ύφεση αποδυναμώνεται. Παραμύθια της Χαλιμάς.

Αφήνουμε στην άκρη τις αλχημείες που γίνονται με τα εποχικά και μη εποχικά διορθωμένα στοιχεία, αλλά και τις ξαφνικές ανακαλύψεις στοιχείων σύνθεσης του ΑΕΠ που ανατρέπουν τις εκτιμήσεις με όρους χειραγώγησης σε βαθμό κακουργήματος. Μένουμε μόνο στην εικονική μείωση των ρυθμών πτώσης της ελληνικής οικονομίας λόγων αποπληθωρισμού. Έτσι μασκαρεύουν την συνεχιζόμενη κάθετη πτώση της ελληνικής οικονομίας.

Η ζωτικοί δείκτες σε ελεύθερη πτώση

Η πτώση των τιμών θα ήταν θετικό γεγονός αν συνοδευόταν, ή ήταν αποτέλεσμα της ανόδου της παραγωγής και της παραγωγικότητας της οικονομίας. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Αντίθετα η παραγωγική βάση της οικονομίας συνθλίβεται. Η τελική καταναλωτική δαπάνη (νοικοκυριών και γενικής κυβέρνησης) ως προς το αντίστοιχο τρίμηνο του προηγούμενου έτους μειώθηκε κατά το 2ο τρίμηνο του 2013 κατά 6,3%. Ενώ ο ακαθάριστος σχηματισμός κεφαλαίου – δηλαδή το σύνολο των επενδύσεων στην ελληνική οικονομία – έπεσε κατά 15,2%.

Ο Γενικός ∆είκτης Βιομηχανικής Παραγωγής του μηνός Αυγούστου 2013, σε σύγκριση µε τον αντίστοιχο ∆είκτη του Αυγούστου 2012, παρουσίασε μείωση κατά 7,2%, έναντι αύξησης 2,9% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του έτους 2012 προς το 2011. Ο μέσος ∆είκτης Βιομηχανικής Παραγωγής της περιόδου Ιανουαρίου - Αυγούστου
2013, σε σύγκριση µε τον αντίστοιχο ∆είκτη της περιόδου Ιανουαρίου - Αυγούστου
2012, παρουσίασε μείωση κατά 3,8%, έναντι μείωσης 3,9% που σημειώθηκε κατά την
αντίστοιχη σύγκριση του έτους 2012 προς το 2011.

Ο ∆είκτης Κύκλου Εργασιών, χωρίς τα καύσιµα κατά το µήνα Ιούλιο 2013, σε σύγκριση µε το δείκτη του Ιουλίου 2012, σημείωσε μείωση 14,4%, έναντι μείωσης 8,5%, που σηµειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του έτους 2012 προς το 2011. Ο ∆είκτης Κύκλου Εργασιών, µε τα καύσιµα, κατά το µήνα Ιούλιο 2013, σε σύγκριση µε το δείκτη του Ιουλίου 2012, σηµείωσε µείωση 14,2%, έναντι µείωσης 8,1%, που σηµειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του έτους 2012 προς το 2011.

 Ο ∆είκτης Όγκου, χωρίς τα καύσιµα, κατά το µήνα Ιούλιο 2013, σε σύγκριση µε το δείκτη του Ιουλίου 2012, σηµείωσε µείωση 14,3%, έναντι µείωσης 9,2%, που σηµειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του έτους 2012 προς το 2011. Ο ∆είκτης Όγκου, µε τα καύσιµα, κατά το µήνα Ιούλιο 2013, σε σύγκριση µε το δείκτη του Ιουλίου 2012, σηµείωσε µείωση 14,0%, έναντι µείωσης 9,2%, που σηµειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του έτους 2012 προς το 2011.

Επομένως η πτωτική τάση του τιμάριθμού σε συνθήκες συνεχιζόμενης πτώσης του εισοδήματος, της καταναλωτικής και επενδυτικής δαπάνης, αλλά και του λιανικού τζίρου στην αγορά, υποδηλώνει μια άγρια κρίση «αποπληθωρισμού». Η αναγκαστική πτώση των τιμών συμπιέζει τα επιχειρηματικά κέρδη και οδηγεί στο μαζικό κλείσιμο επιχειρήσεων, ακόμη και των μεγαλύτερων. Κι επομένως το αμέσως επόμενο διάστημα θα δούμε να γιγαντώνεται ακόμη περισσότερο το κύμα λουκέτων και χρεοκοπιών όχι μόνο στις μικρές και μεσαίες, αλλά και στις μεγάλες, όπως και στις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις.

Με τον τρόπο αυτό ο «αποπληθωρισμός» δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο κατάρρευσης για την οικονομία. Η απασχόληση ως συνέπεια της διόγκωσης των χρεοκοπιών και των λουκέτων θα μειωθεί ακόμη περισσότερο, ενώ το καθεστώς πλήρους ασυδοσίας της εργοδοσίας θα διογκώσει ακόμη περισσότερο την στρατιά των εργαζομένων χωρίς καταβολή δεδουλευμένων, αλλά θα φορτώσει περισσότερα χρέη σε τράπεζες, εφορία, ασφαλιστικά ταμεία, που θα κληθούν να καλύψουν τα νοικοκυριά με νέα χαράτσια.

Ανεξέλεγκτο χρέος

Αν προσθέσουμε σ’ όλα αυτά και το χρέος που καλπάζει ανεξέλεγκτο, τότε καταλαβαίνουμε ότι η ύφεση, ή μάλλον η ολοκληρωτική καταστροφή της χώρας προχωρά ακάθεκτη. Να θυμίσουμε εδώ ότι το 2014 πρέπει να βρούμε να πληρώσουμε 8,7 δις ευρώ σε τόκους και 24,9 δις ευρώ σε ληξιπρόθεσμα ομόλογα. Σύνολο 33,6 δις ευρώ. Αν αφαιρέσουμε απ’ αυτά τα 10,9 δις ευρώ του προγράμματος χρηματοδότησης, τότε υπολείπονται 22,7 δις ευρώ. Πόθεν;

Η τρόικα απαιτεί πρωτογενές πλεόνασμα για το 2014 της τάξης των 2,8 δις ευρώ, που θα επιτευχθεί με νέα ακόμη χειρότερα χαράτσια και ολοκληρωτική διάλυση της υγείας, της παιδείας, κοκ. Ακόμη κι αν επιτευχθεί θα πάει υπέρ του χρέους κι έτσι θα πρέπει το ελληνικό κράτος να βρει εντός του 2014 άλλα 20 δις ευρώ πρόσθετη χρηματοδότηση. Να το χρηματοδοτικό κενό που διαπραγματεύεται η κυβέρνηση σήμερα με την τρόικα.

Το 2015 θα πρέπει να πληρώσουμε 9,7 δις ευρώ σε τόκους και άλλα 16,1 δις ευρώ σε ληξιπρόθεσμα ομόλογα. Σύνολο 25,8 δις ευρώ για το χρέος. Η τρόικα απαιτεί να δημιουργηθεί πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης των 5,7 δις ευρώ, το οποίο, αν επιτευχθεί, θα πάει κι αυτό υπέρ τοκογλύφων και δανειστών. Ακόμη κι έτσι μένουν άλλα 20 περίπου δις ευρώ που θα πρέπει το ελληνικό κράτος να βρει για να πληρώσει τοκοχρεολύσια. Το συνολικό χρηματοδοτικό κενό λόγω χρέους για το 2014-15 ανέρχεται σε 40 δις ευρώ. Πόθεν; Έλα ντε!

Κι όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι έχουν επιτευχθεί τα πρωτογενή πλεονάσματα που απαιτεί η τρόικα. Κι αν προσπαθείτε να βρείτε από πού θα βρεθούν αυτά τα 40 δις ευρώ σε μια οικονομία όπου ο μισθός και η σύνταξη θα έχει πέσει στα 360 ευρώ μηνιάτικο, όπως προβλέπεται από το ήδη υφιστάμενο μνημόνιο και η οποία ήδη βρίσκεται σε μια δίνη «αποπληθωρισμού» όπου η καταστροφή, το λουκέτο και η χρεοκοπία θα είναι στην ημερήσια διάταξη μαζί την ανεργία και την εξαθλίωση που σαρώνει την κοινωνία, τότε ακούστε κι αυτό.

Το 2016 θα πρέπει να πληρώσει το ελληνικό κράτος 10,4 δις ευρώ σε τόκους και 7,1 δις ευρώ σε ληξιπρόθεσμα ομόλογα. Σύνολο 17,5 δις ευρώ για το χρέος. Η απαίτηση της τρόικας για το 2016 είναι να υπάρξει πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης των 9 δις ευρώ, το οποίο θα πάει κι αυτό υπέρ των τοκογλύφων και των δανειστών. Τα υπόλοιπα 8,5 δις ευρώ που θα βρεθούν;

Το 2017 το ελληνικό κράτος θα πρέπει να πληρώσει 10,7 δις ευρώ σε τόκους και 7,5 δις ευρώ σε ληξιπρόθεσμα ομόλογα. Σύνολο 18,2 δις ευρώ για το χρέος. Η τρόικα απαιτεί για το ίδιο έτος πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης των 9,4 δις ευρώ που κι αυτό θα πάει στην κάλυψη του χρέους. Όμως και πάλι υπολείπονται 8,8 δις ευρώ για την εξυπηρέτηση του χρέους. Πόθεν;

Το χρηματοδοτικό κενό που δημιουργείται για την περίοδο 2016-17, αν όλα πάνε σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΔΝΤ, είναι της τάξης των 17,3 δις ευρώ. Ενώ το συνολικό χρηματοδοτικό κενό λόγω της εξυπηρέτησης του χρέους για την περίοδο 2014-2017 ανέρχεται σε 57,3 δις ευρώ. Που θα τα βρει η Ελλάδα αυτά τα ποσά;

Αναγκαστικά με δανεισμό. Από πού; Από τις αγορές; Καήκαμε. Τα επιτόκια θα κυμαίνονται για τα δεκαετή ομόλογα του ελληνικού δημοσίου από 6% το λιγότερο και πάνω. Η εκτίναξη του χρέους θα είναι εκκωφαντική σε μια χώρα που θα συνεχίζει να βρίσκεται σε ύφεση και μάλιστα σε δίνη «αποπληθωρισμού», γιατί ότι και να λένε οι «αναλυτές» της τρόικας, είναι πιο εύκολο και εφικτό να δούμε χωράφια με δημητριακά στο φεγγάρι μέχρι το 2017, παρά οικονομική άνοδο στην Ελλάδα υπό καθεστώς συνεχιζόμενης συρρίκνωσης της εσωτερικής ζήτησης.

Κι όλα αυτά αν και εφόσον υπάρξει πρωτογενές πλεόνασμα. Αναρωτηθείτε μόνο που θα πρέπει να πάει η ανεργία, που θα πρέπει να βυθιστεί το μεροκάματο, πόσα λουκέτα θα πρέπει να μπουν σε μικρομεσαίους και επαγγελματίες, πόσοι θα πρέπει να μεταναστεύσουν, πόσοι θα πρέπει να πεθάνουν από «φυσικά αίτια» χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ή πρόσβαση σε νοσοκομείο, πόσοι θα πρέπει να μείνουν ανασφάλιστοι σε δουλειές χωρίς μέλλον για να πετύχει η κυβέρνηση πρωτογενές πλεόνασμα. Κι ύστερα πόσοι και πόσοι θα πρέπει να συνεχίσουν να πεθαίνουν, να μένουν άνεργοι, να λιμοκτονούν και να εξαθλιώνονται προκειμένου να διατηρηθεί αυτό το παρά φύση πρωτογενές πλεόνασμα.

Επομένως, η κυβερνώσα παράταξη αν επιθυμεί να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο και να επιτελέσει το έργο που της έχει ανατεθεί από τους δανειστές και τα επιτελεία του ευρώ, τότε δεν αρκεί το παραμύθι της «επερχόμενης ανάκαμψης». Άλλωστε η περίοδος που μπορούσε να ξεγελά και να τρομοκρατεί τον λαό η μηχανή μαύρης προπαγάνδας, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Η καθημερινότητα στην οποία καλείται να επιβιώσει όπως-όπως το μέσο ελληνικό νοικοκυριό, είναι τόσο σκληρή, τρομακτική και εξωφρενικά παράλογη που δεν αφήνει κανένα περιθώριο στα παπαγαλάκια της διατεταγμένη ενημέρωσης (βλέπε μαύρης προπαγάνδας) να ξεγελάσουν το υγιές κομμάτι της κοινωνίας. Και συσσωρεύεται τέτοια οργή και μίσος για όλους τους συντελεστές αυτής της τραγωδίας που μόλις και μετά βίας η κοινωνία και ο λαός κρατιέται στα συγκαλά του.

Δημοσιεύτηκε στο Χωνί, 13/10/2013

24 σχόλια:

  1. κ. Καζάκη ας υποθέσουμε οτι ανατρέπουμε το σημερινό κατοχικό καθεστώς, αποχωρούμε απο Ε.Ε/ΕΥΡΩΖΩΝΗ και εφαρμόζεται ενα πρόγραμμα αντίστοιχο με αυτό που προτείνει το ΕΠΑΜ (διαγραφή χρεούς, εθνικό νόμισμα, ελεγχος κεφαλαίων κλπ).

    Είναι δυνατόν ως Ελλάδα να τα καταφέρουμε οικονομικά μεσα σε αυτό το δυσμενές παγκοσμιοποιημένο οικονομικό περιβάλλον που χαρακτηρίζεται τη πλήρη κυριαρχία των πολυεθνικών και των υπερθνικών ελιτ ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το δίλλημα της Ελλάδας είναι αν θα μας φάει ο λύκος ή η αρκούδα.

      Διαγραφή
  2. Πλήρης ή ολοκληρωτική κυριαρχία δεν υπάρχει, ούτε μπορεί να υπάρξει. Μια μικρή σχετικά χώρα χωρίς ιδιαίτερες ανάγκες, ούτε εξαρτήσεις από την παγκόσμια οικονομία, όχι μόνο μπορεί να τα καταφέρει, αλλά είναι η ιδανικότερη περίοδος για να αλλάξει ρώτα. Κι ο λόγος απλός. Η παγκόσμια οικονομία των πολυεθνικών και των αγορών κεφαλαίου έχουν υποστεί τέτοια αποσταθεροποίηση από την κρίση που δεν μπορούν να ανταπεξέλθούν σε μια μετωπική αναμέτρηση ακόμη και με μια χώρα σαν την Ελλάδα που ο λαός της έχει επιλέξει άλλη κατεύθυνση κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. To μόνο πραγματικό πρόβλημα σε περίπτωση εξόδου από την ΟΝΕ/ΕΕ είναι να βάλουν την Τουρκία να μας κηρύξει πόλεμο κι αν αυτή αρνηθεί να μας βομβαρδίσουν όπως τη Σερβία. Όλα τ' άλλα περί έλλειψης φαρμάκων, πετρελαίου κλπ. είναι μπαρούφες: Στην Ελλάδα κυκλοφορούν 25 δις στις τράπεζες και άλλα τόσα στα σεντούκια, γι' αυτό και χρειάστηκαν οι έκτακτες χρηματοποστολές με ειδικά αεροπλάνα από την ΕΚΤ πριν λίγο καιρό. Μ' αυτά τα λεφτά και την απαραίτητη εθνικοποίηση των τραπεζών το εξωτερικό εμπόριο θα χρηματοδοτείται μια χαρά για δύο τουλάχιστον έτη, αρκετά μέχρι ν' ανασυγκροτηθεί η παραγωγική βάση της οικονομίας. Μάλιστα μπορούν να δοθούν και κίνητρα στον κόσμο, κι όχι απειλές τύπου Στουρνάρα, να κάνει νέες δουλειές με τα Ευρώ των σεντουκιών, να συστήσει παραγωγικούς συνεταιρισμούς κλπ.
      Τώρα, ως προς το ενδεχόμενο κήρυξης πολέμου συνάγεται το εξής:
      1. Εφόσον οι δυτικοί ιμπεριαλιστές αντιμετωπίζουν το θέμα παραμονής στην ΟΝΕ ως θέμα επίλυσης με πόλεμο, συνάγεται πως η έξοδος από το Ευρώ ισοδυναμεί με πράξη ανάκτησης της εθνικής ανεξαρτησίας ενώ η κήρυξη πολέμου ακριβώς πραγματοποιείται για να παραμείνει η Χώρα υποδουλωμένη. Βέβαια, κάποιοι Έλληνες μπορεί να θέλουν να παραμείνει η Χώρα στη σκλαβιά.Δεν είναι πρωτόγνωρο το φαινόμενο, το ζούμε από πολύ παλιά, απ' όταν οι ρωμέικες ιθύνουσες τάξεις παραδίδονταν αμαχητί στο Σουλτάνο για να διατηρήσουν την ιδιοκτησία του, αγαπητέ κ. Εφραίμ, μέχρι τους Νενέκους, τους Ράλληδες και τους "στρατηγέ μου ιδού ο στρατός σας".
      2. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο τουρκικός λαός θα δεχτεί να πολεμήσει. Σε πόλεμο πήγαν να τον σύρουν και με τη Συρία πριν ένα χρόνο αλλά ύστερα από μεγαλειώδεις διαδηλώσεις ματαιώθηκε η επιστράτευση και η πολεμική εμπλοκή.
      3. Η Ελλάδα δεν είναι Σερβία. Σε περίπτωση πολέμου γεμίζεις νάρκες όλο το Αιγαίο, το Λυβικό και το Ιόνιο και δεν κινείται τίποτε ούτε προς Ρωσία ούτε προς ΕΕ, παραλύει το παγκόσμιο εμπόριο.

      Διαγραφή
    2. Παρά τα προβλήματα, οι ελληνικές ενοπλές δυνάμεις εχουν καλύτερο εξοπλισμό απο της Συρίας, της Λιβύης ή της
      Σερβίας.
      Μια απόπειρα βομβαρδισμού ή εισβολής στην Ελλάδα δεν θα είναι εύκολη υπόθεση.

      Μια απελευθερωμενη Ελλάδα θα πρέπει γρήγορα να προσεγγίσει αλλες χωρες για στρατηγική συνεργασία σε οικονομικο/εμπορικο/διπλωματικο/στρατιωτικο επιπεδο όπως Ρωσια, Κινα, Βενεζουελα, (συμφωνια για εισαγωγη φθηνου πετρελαιου), Βραζιλια, Κουβα, Λευκορωσια (ειναι στη μαυρη λιστα της Ε.Ε και παραγει χημικα, λιπασματα, αγροτικα μηχανηματα και οπλα), Σερβια και Ιραν (μπορουμε να κανουμε συμφωνια για φθηνη εισαγωγη πετρελαιου).

      ΒΑΣΙΛΗΣ

      Διαγραφή
    3. Ωραία και ηρωικά ολά αυτά αλλά...το Λιμενικό δεν έχει καύσημα για τα σκάφη του. Τον πόλεμο τον κερδίζει η οικονομία. Όχι ο στρατός. Αυτός απλώς πολεμά.

      Διαγραφή
  3. Re-Blog http://thepartiesover.blogspot.gr/2013/10/blog-post_1652.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. και κανενας δεν λεει τιποτα σε κανενα πανελ.
    εν τω μεταξυ εχουν ξαμολησει τον αδωνη παντου, πραγμα που σημαινει οτι αρχισε παλι η τρομοκρατια εν οψει καλπης, ισως και βουλευτικης.
    ο σαμαρας οταν κατεβαινει στην Μεσσηνια κατεβαζει και ολους τους βλαχοδημαρχους της Πελοππονησου και δυτικης Ελλαδας για να κανει μπουγιο σε εγκαινια. η αληθεια ειναι οτι ποτε δεν νοιαστηκε για τον τοπο του πραγματικα, μονο ατομικα ρουσφετια κανει και γι αυτο και οι συντοπιτες του γραμμενο τον εχουν αν δεν τρωνε απο δαυτον

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δημήτρη έχω την εξής ερώτηση: τις τελευταίες μέρες παίζει πολύ στα ΜΜΕ οτι Ιρλανδία και Ισπανία... ανένηψαν και είναι έτοιμες να πάρουν εξιτήριο απ'τη Μακρόνησο (του μνημονίου). Ισχύει; Αν ναι γιατί; Πέτυχαν οι πολιτικές ή είναι τέτοια η κρίση που η ΕΕ δεν έχει να διαθέσει άλλο χρήμα; Αν μπορείς να απαντήσεις θα το εκτιμούσα γιατί περνάνε την ελπίδα οτι αν κατσουμε φρόνιμα θα βγούμε και μεις απ'το μνημόνιο.

    Γιώργος Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εχει απαντησει στο προηγουμενο αρθρο. Δεν βγαινουν. Η τελευταια σου προταση τα λεει ολα. Αυτο ακριβως παιζεται για μας με αυτη τη προπαγανδα.

      Διαγραφή
    2. Έχεις δίκιο, είναι στα σχόλια της προηγούμενης ανάρτησης, ευχαριστώ!

      Γ.Κ.

      Διαγραφή
  6. Δημήτρη ο Μητροπουλος μια εβδομάδα μετα τα λεγόμενα του στον Ιανό, βρέθηκε κατηγορούμενος απο το ΣΔΟΕ για αφορολόγητα κέρδη και του επιβλήθηκε προστιμο ενα εκατομμύριο. Προσωπικα πιστεύω οτι ήταν μια σαφής προειδοποίηση προκειμένου να μην επεκταθεί περαιτέρω σε αυτα που είπε τελευταια, διότι εάν συνεχίσει η επομενη φορα μπορει να ειναι πολυ χειρότερη. Ποια ειναι η άποψη σου ειναι κάτι τυχαίο ή όντως ειναι μια σκόπιμη ενέργεια εκφοβισμού;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω ότι έχει βάση αυτή η εκτίμηση. Ιδίως αν δει κανείς τις λεπτομέρειες της υπόθεσης. Ο κ. Μητρόπουλος υπερέβει τα εσκαμμένα κατά του καθεστώτος βίας, νοθείας, δοσιλογισμού και δουλοπαροικίας και το πληρώνει. Να δούμε αν αυτό θα τον "συνετίσει", ή θα τον κάνει ακόμη πιο τολμηρό όταν πρόκειται για την αλήθεια.

      Διαγραφή
    2. Με τα παρανομα θαλασσο δανεια ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ομως δεν μπαινει κανεις φυλακη

      Διαγραφή
  7. Κύριε Καζάκη, παλιότερα, επηρεασμένος από τις απόψεις ενός ανθρώπου που ασχολείται με τα τραπεζικά, είχα αμφισβητήσει την άποψή σου ότι πρέπει οι μεγάλες τράπεζες να κρατικοποιηθούν και στο είχα πει προσωπικά στο πρώτο συνέδριο του ΕΠΑΜ. Επειτα ομως από σοβαροτερο ψάξιμο, πιστέυω ότι έχεις δίκιο που προτείνεις να κρατικοποιηθούν, να τις αφήσουμε δηλαδή να χρεωκοπήσουν και έπειτα να περάσουν σε δημόσιο έλεγχο (όπως έγινε από ότι έχω καταλάβει και στην Ισλανδία). Και γιατι ειναι ουσιαστικα χρεωκοπημενες, και γιατι τους εχουμε δωσει παρα πολλα λεφτα τα οποια τα εχουμε χρεωθει, αλλα και γιατι οι δημοσιες τραπεζες μπορουν να λειτουργησουν κοινωνικα ωφελιμα χωρις κερδοσκοπικα παιχνιδια, απατες, υπερογκους τοκους, χρηματοπιστ. τζογο, ξεπλυμα χρηματος κτλ. Οι δημοσιες τραπεζες μπορουν να λειτουργησουν ως μοχλος αναπτυξης με χαμηλοτοκα δανεια που τα έχει πραγματικα αναγκη η οικονομια (παραγωγη, μικρες μεσαιες επιχειρησεις, δημοσια εργα, γεωργια, παιδεια, στεγαστικα) το οποιο θα οδηγησει και σε έμμεση μειωση της φορολογιας. Απο οτι εχω διαβασει οι χωρες BRIC (Ρωσσία, Βραζιλια, Κινα , Ινδια) στηριζουν την τεράστια αναπτυξη τους σε δημοσιες τραπεζες και ετσι εχουν αποφυγει σε μεγαλο βαθμο τις συνεπειες της κρισης. Δημοσια τραπεζα εχει στην Αμερικη η πολιτεια της Βορειας Ντακοτα, απο τις πιο πετυχημενες οικονομικα πολιτειες στις ΗΠΑ, με ελαχιστη ανεργια, και μεγάλη αναπτυξη. Πιστευω οτι το ζητημα των δημοσιων τραπεζων αξιζει της προσοχης της κοινωνιας και της πολιτειας και ειναι σημαντικο, χωρις αυτο να σημαινει οτι δε μπορει να υπαρχει παραλληλα και ιδιωτικος τραπεζικος τομεας. Με πραγματικο ομως ελευθερο ανταγωνισμο, στηριξη των δημοσιων τραπεζων απο το κρατος και ουσιαστικο ελεγχο της τραπεζικης αγορας απο τις τυχον αυθαιρεσιες. Και πρωτα απο ολα να περασει η εκδοση του χρηματος στο κρατος με εθνικο νομισμα και νουνεχη ελεγχο της ποσοστητας του απο δημοσιο νομισματικο φορεα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πράγματι φίλε 8.01 κι εγώ την ίδια σκέψη έκανα.Προσωπικά πιστεύω ότι ο κ.Μητρόπουλος είναι γέννημα θρέμμα αυτού του συστήματος...Φυσικά ποτέ δεν ξέρεις τις βαθύτερες πτυχές ενός ανθρώπου και μακάρι να αποδείξει το αντίθετο.Εκείνο που πάρα πολύ με προβληματίζει είναι το γεγονός ότι κανένας από αυτούς που έχουν δημόσιο "βήμα"δεν έχει την αξιοπρέπεια και το θαρρος να πει όλη την αλήθεια,να μιλήσει με την καρδιά του,κι όχι με τις γελοίες ατάκες.Δεν έχουν τη στοιχειώδη λογική να καταλάβουν ότι οι καιροί αλλάζουν,ότι αυτή η αδιέξοδη πορεία θα τους φέρει μοιραία σε αντιπαράθεση με το λαό;Ούτε ένας τους δεν έχει τσίπα να πει τη αλήθεια!Ο λαός την ώρα της "κρίσης"θα του αποδώσει το καλό που θα κάνει και θα τον κρίνει με επιείκια -είναι σίγουρο.Δεν μπορεί να χωρέσει το μυαλό μου πώς "τυποποιηθηκε'τόσο πολύ αυτό το είδος των ανθρώπων που λέγονται πολιτικοί-γελοιοποιήθηκε και αυτή η έννοια,όπως άπειρες άλλες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. κ. Καζακη ας πουμε οτι αποχωρουμε απο το ευρω αλλα για να φυγουμε απο την Ε.Ε νομιζω χρειαζομαστε 2 χρονια βαση των κανονισμων.

    Η προσωρινη παραμονη στην Ε.Ε δεν θα προκαλει σοβαρα εμποδια στην εφαρμογη ενος ριζοσπαστικου προγραμματος ? Αφου ειναι υποχρεωτικες οι 4 ελευθεριες της κοινης αγορας και ολοι οι αλλοι υποχρεωτικοι κανονισμοι και οδηγιες που μας εχουν επιβαλλει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτο με τα 2 χρονια να φυγουμε απο την ΕΕ κα την ΕΖ, ειναι μεγα παραμυθι. Ποιος στο πουλησε;

      Διαγραφή
    2. Νομιζω ειναι ο κανονισμος αυτος οτι η αποχωρηση ενος κρατους μελους χρειαζεται 2 χρονια για να ολοκληρωθει

      Διαγραφή
    3. Νομιζεις;;; Αποδειξε το. Βαλε λινκ απο σαιτ της ΕΕ, οπου το αναγραφει αυτο με τα 2 χρονια.
      Εγω σου λεω, δεν προκειται να βρεις ΤΙΠΟΤΑ, γιατι δεν ισχυει. Μουφα ολκης.

      Διαγραφή
    4. The Treaty of Lisbon introduced an exit clause for members who wish to withdraw from the Union. Under TEU Article 50, a Member State would notify the European Council of its intention to secede from the Union and a withdrawal agreement would be negotiated between the Union and that State. The Treaties would cease to be applicable to that State from the date of the agreement or, failing that, within two years of the notification unless the State and the Council both agree to extend this period.

      Διαγραφή
    5. Απο τη στιγμη που φευγεις απο την ΕΖ, τελειωσε το θεμα. Αυτο το γενικολογο κειμενακι, που ΔΕΝ ΣΕ ΔΕΣΜΕΥΕΙ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ, το καναμε θεμα;;;
      Ειπα και εγω, οτι υπαρχει κατι, που λεει συγκεριμενα τις κυρωσεις, αμα φυγεις απο την ΕΕ.
      Δεν υπαρχει καμια δεσμευση, καμια κυρωση. Τελος.

      Διαγραφή
    6. Αυτό που αναφέρεται στη Συνθήκη της Λισαβώνας είναι σωστο μονο για την περιπτωση που το κράτος-μέλος θέλει να αποχωρήσει ζητωντας την συγκατάθεση της ΕΕ. Εμείς λυνουμε την σχέση ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ και ανευ διαπραγμάτευσης όρων κλπ.
      Δηλαδη "την κανουμε" με ελαφρα πηδηματακια!
      Επομένως, η παράγραφος που παραθέτεις δεν μας αφορα ως κράτος.

      Διαγραφή
  10. Υπάρχει κάποιο μαθηματικό / θεωρητικό όριο πέρα από το οποίο είναι αδύνατη η εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους ακόμα και με την πρακτική του δανεισμού; Η αυτό μπορεί να διογκώνεται εσαεί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή