Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Ειδικές Οικονομικές Ζώνες και η μετατροπή της χώρας σε αποικία


Ξέρετε τι είναι οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες (ΕΟΖ); Ένα μεγάλο στοίχημα για την ανάπτυξη, μας λέει η κυβέρνηση και οι διάφοροι περίεργοι «τεχνοκράτες» που περιδιαβαίνουν τις περιφέρειες της χώρας και πουλούν φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Μάλιστα μια περίεργη ιδιωτική εταιρεία «συμβούλων» περιδιαβαίνει την Θράκη λέγοντας ότι έχει εκπονήσει «μελέτη» που βρίσκει την ΕΟΖ συμφέρουσα λύση. Πρόκειται για το αποκαλούμενο «Χρηματοοικονομικό Φόρουμ της Θράκης», το οποίο μάλιστα έχει κλείσει για τις 24 του μηνός την αίθουσα της Τραπέζης της Ελλάδος για να παρουσιάσει την συμφέρουσα λύση των ΕΟΖ στην Αθήνα.

Το όλο σκηνικό μας θυμίζει τα παπαγαλάκια της εποχής της μεγάλης ληστείας του Χρηματιστηρίου 1998-2000, που εμφανίζονταν ως «ειδικοί χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι» και έσπρωχναν μαζικά τον κόσμο στον χαμό. Το ίδιο γίνεται και τώρα. Και μόνο το γεγονός ότι οι εν λόγω «ειδικοί σύμβουλοι» εμφανίζονται παρέα με τον κ. Πάσχο Μανδραβέλη αρκεί για να βγάλει κανείς το ασφαλές συμπέρασμα ότι πρόκειται για μια πολύ σκοτεινή υπόθεση με ακόμη πιο σκοτεινά κίνητρα.

Η υπόθεση των ΕΟΖ δεν είναι πρόσφατη. Δεν ήρθε τώρα στην επιφάνεια που την ανακάλυψαν τα λεγόμενα αντιμνημονιακά κόμματα, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και το ΚΚΕ. Κάλιο αργά, παρά ποτέ θα μου πείτε. Και θα είχατε δίκιο, αν όντως είχαν ανακαλύψει τις ΕΟΖ προκειμένου να τις αναδείξουν σε μέτωπα πάλης του λαού. Αντίθετα, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες κάνουν αντιπολίτευση όχι από θέση αρχής, αλλά από την σκοπιά των όρων διαχείρισης. Ενώ το ΚΚΕ βρήκε μια ακόμη ευκαιρία να καταγγείλει τον κακό καπιταλισμό και να απαγγείλει το ποίημα με τίτλο Λαϊκή Εξουσία και Οικονομία.

Για να δούμε λοιπόν τι είναι οι ΕΟΖ; Οι ΕΟΖ είναι μια γεωγραφική περιοχή, συνήθως μια πόλη, ένα λιμάνι, ή μια ολόκληρη περιφέρεια, όπου οι οικονομικοί όροι λειτουργίας, το εργασιακό καθεστώς και ο τρόπος διοίκησης δεν έχει σχέση με τα ισχύοντα σε πανεθνικό επίπεδο του κράτους που έχει αποδεχτεί μια τέτοια ζώνη. Πρόκειται δηλαδή για κράτος εν κράτει από οικονομική, διοικητική και εργασιακή σκοπιά. Σκοπός τους είναι να υποδεχτούν ξένες επενδύσεις, ή να συγκεντρώσουν οικονομικές δραστηριότητες υπό ειδικό προνομιακό καθεστώς, το οποίο κατά τα άλλα είναι ανεπίτρεπτο με βάση την εθνική νομοθεσία.

Κι επομένως το πρώτο ερώτημα είναι το εξής: Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι μια ΕΟΖ είναι πόλος προσέλκυσης ξένων ή ντόπιων επενδύσεων, ποιο θα είναι το όφελος για την χώρα και το λαό της όταν αυτές θα γίνουν υπό καθεστώς φορολογικής, εργασιακής και διοικητικής ασυλίας; Σε τι συνεισφέρει μια επένδυση όταν δεν πληρώνει φόρους, ούτε καν ΦΠΑ, απασχολεί και αμοίβει εργαζόμενους με όρους χειρότερους από τα ελάχιστα που προβλέπει η εθνική νομοθεσία και μπορεί ελεύθερα να εξάγει τα κέρδη της στο εξωτερικό; Τα παπαγαλάκια των ΕΟΖ μιλάνε για νέες θέσεις εργασίας. Από πότε όμως κάθε θέση εργασίας είναι αποδεκτή; Αν είναι έτσι, τότε γιατί δεν επενδύουμε σε οίκους ανοχής για να δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας για γυναίκες και παιδιά, ενώ οι άνδρες θα μπορούσαν κάλλιστα να βρουν θέσεις εργασίας ως νταβατζίδες. Γιατί όχι; Δηλαδή οι πολιτικοί μας που παίζουν αυτόν τον ρόλο για ολόκληρη την χώρα, είναι χαζοί; Θέσεις εργασίας δεν είναι κι αυτές. Ανάπτυξη δεν προσφέρουν; Γιατί να τις αρνηθούμε;

Μην βιάζεστε να απορρίψετε το όλο ζήτημα σαν ακραίο παράδειγμα. Τα παπαγαλάκια των ΕΟΖ, σαν το «Χρηματοοικονομικό Φόρουμ της Θράκης» όταν μιλάνε για νέες θέσεις εργασίας, με τέτοιους όρους θέσεις εννοούν. Αν θα υπάρξουν, γιατί αυτό που δεν λένε είναι ότι στις ΕΟΖ που δεν είναι απλές ζώνες ελεύθερου εμπορίου, οι εργαζόμενοι που απασχολούνται είναι κατά κύριο λόγο μετανάστες, του εξωτερικού, ή του εσωτερικού. Είναι πολιτική των επενδυτών στις ΕΟΖ να μην προσλαμβάνουν ντόπιους για να μην έχουν προβλήματα όταν τους απολύουν.

Η ιδέα των ΕΟΖ προήλθε από τα γεράκια του Σίτι, δηλαδή του τραπεζικού καρτέλ στο κέντρο του Λονδίνου, ήδη από την δεκαετία του 1970. Καθώς η αποικιοκρατία έπνεε τα λοίσθια εκείνη την εποχή και οι πολυεθνικές τα έβρισκαν σκούρα στις σχέσεις τους με τις απελευθερωμένες χώρες, έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να διατηρηθούν τα οικονομικά προνόμια των αποικιοκρατών, υπό καθεστώς τυπικής πολιτικής ανεξαρτησίας της παλιάς αποικίας. Η λύση ήταν οι ΕΟΖ. Μ’ αυτές οι παλιοί αποικιοκράτες επιχειρούσαν να επαναφέρουν σε νέα σύγχρονη μορφή το καθεστώς των παλιών διομολογήσεων.

Οι διομολογήσεις ήταν μια ανισότιμη, ανισομερής και ανισοβαρής συνθήκη με βάση την οποία οι έμποροι και γενικά οι υπήκοοι ενός «πολιτισμένου» κράτους της Δύσης είχαν ειδικό προνομιακό καθεστώς στα πλαίσια ενός «βάρβαρου», ή «απολίτιστου» κράτους, όπως π.χ. ήταν τα κράτη της Ανατολής και της Αφρικής. Στο καθεστώς διομολογήσεων περιλαμβάνονταν πολύ συχνά μονοπωλιακά εμπορικά δικαιώματα σε βάρος του κράτους υποδοχής και φυσικά ετεροδικία για τους ξένους υπηκόους. Το καθεστώς αυτό των διομολογήσεων άρχισε να καταρρέει στον μεσοπόλεμο, ενώ αμέσως μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο καταργήθηκε οριστικά. Η τελευταία χώρα που ιστορικά απαλλάχθηκε από το καθεστώς των διομολογήσεων ήταν η Κίνα το 1947. Κρατήστε το αυτό.

Οι ΕΟΖ λοιπόν είναι μια επαναφορά των διομολογήσεων υπέρ των ξένων επενδυτών. Όμως την δεκαετία του ’70 οι μνήμες της αποικιοκρατίας ήταν ακόμη πολύ νωπές για να δεχθούν οι απελευθερωμένες χώρες την επαναφορά της από την πίσω πόρτα με τις ΕΟΖ. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία των παλιών αποικιοκρατών ήταν όταν κατόρθωσαν να πουλήσουν την ιδέα στην νέα ηγεσία της Κίνας στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Κι έτσι η τελευταία χώρα που απαλλάχθηκε από τις διομολογήσεις, ήταν η πρώτη που τις επανέφερε με την μορφή των ΕΟΖ.

Το μικρό ψαροχώρι του Σεντζέν ήταν η πρώτη ΕΟΖ το 1980. Μέσα σε μια δεκαετία είχε μετατραπεί σε μια λαμπερή μεγαλούπολη των 9 εκατομμυρίων κατοίκων. Για τους πλασιέ των ΕΟΖ επρόκειτο για «θαύμα» και φυσικά εξαιρετικό επιχείρημα υπέρ των ζωνών, παρουσιάζοντας διαφάνειες με τους ουρανοξύστες και την φανταχτερή βιτρίνα της πόλης. Βέβαια, ξεχνούν πάντα το παρασκήνιο της πόλης. Την μαζική φτώχεια, ειδικά των εργατών που ζουν σε εργοστασιακές τρώγλες χωρίς δικαιώματα με αμοιβές δουλοπάροικου της εποχής της Ουράνιας Αυτοκρατορίας. Την εγκληματικότητα που ανθεί με το λαθρεμπόριο κάθε είδους. Την πολιτική και κοινωνική διαφθορά που συνιστά την Νο 1 βιομηχανία στην Κίνα.

Με εμπροσθοφυλακή τους Κινέζους να ανοίγουν τις πόρτες των χωρών που έτρεφαν μια μεγάλη δυσπιστία για τους παλιούς αποικιοκράτες, τα αρπακτικά του Σίτι κατόρθωσαν να πλασάρουν την ΕΟΖ σε μερικές χώρες της Αφρικής. Όμως, οι μνήμες των δεινών της αποικιοκρατίας που ήταν ακόμη νωπές, καθώς και οι πάλη των πληθυσμών των απελευθερωμένων χωρών για μια ολόπλευρη ανάπτυξη των πλούσιων χωρών τους, δεν επέτρεπε την διάδοση των ΕΟΖ. Σύμφωνα με το Διεθνές Γραφείο Εργασίας το 1986 λειτουργούσαν μόλις 176 ζώνες σε 47 χώρες στον πλανήτη. Ενώ το 2006 είχαν φτάσει τις 3.500 σε 130 χώρες.

Τι επέτρεψε την εκτίναξη του αριθμού των ΕΟΖ; Η επικράτηση των ανοιχτών αγορών κεφαλαίου, η αποπνικτική εξάρτηση των λιγότερο ανεπτυγμένων οικονομιών από τις πολυεθνικές και η έξαρση του κρατικού δανεισμού, ο οποίος μετά την δεκαετία του 1990 γνωρίζει πρωτοφανή επίπεδα για την ιστορία της παγκόσμιας οικονομίας. Έτσι, όποια χώρα έκανε το τραγικό λάθος να εξαρτήσει την ανάπτυξή της από επενδύσεις, ή κεφάλαια του εξωτερικού, αμέσως δεχόταν την επίσκεψη ενός «ειδικού» κλιμακίου, το οποίο βεβαίως πρότεινε ως απαραίτητη προϋπόθεση την κλασσική συνταγή της βίαιης προσαρμογής, αλλά και το καθεστώς διομολογήσεων για τους επενδυτές με την μορφή της ΕΟΖ.

Η υπόθεση των ΕΟΖ στην Ελλάδα δεν είναι τωρινή. Ούτε ξεκίνησε με την υπαγωγή μας στο καθεστώς της τρόικας. Τότε αποκαλύφθηκε. Είχε ξεκινήσει από πολύ νωρίτερα. Οι εγχώριες κυβερνήσεις του ευρώ είχαν προσφερθεί από πολύ νωρίς να γίνουν το πειραματόζωο για την μετατροπή ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ΕΟΖ. Μην ξεχνάμε ότι οι προσπάθειες του Ευρωπαϊκού λόμπι να μετατρέψουν τις οικονομίες των χωρών μελών σε ΕΟΖ ήταν άοκνες. Με τη δημοσίευση, τον Ιανουάριο του 2004 της πρότασή της για οδηγία σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δρομολόγησε την πιο ριζική και πιο ολοκληρωμένη επίθεση, στο κοινωνικό κράτος εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πρόταση αυτή ήταν το πνευματικό τέκνο της ΓΔ Εσωτερικής Αγοράς με επικεφαλής τον Επίτροπο Φριτς Μπολκενστάιν, και ουσιαστικά καλύπτει όλες τις υπηρεσίες.

Η οδηγία επεδίωκε την σταδιακή εξάλειψη των εθνικών περιορισμών και την συστηματική υπονόμευση του εθνικού δικαίου, εισάγοντας την αρχής της «χώρας προέλευσης». Με την έγκριση της οδηγίας, επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών στην ΕΕ θα πρέπει να συμμορφώνονται μόνο με τις απαιτήσεις της χώρας προέλευσής τους. Τα άλλα κράτη μέλη όπου οι επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται δεν θα επιτρέπεται να επιβάλλουν περιορισμούς ή ελέγχους. Η Επιτροπή θέλει να απαγορεύσει ακόμα και την υποχρεωτική καταχώρηση στα εθνικά φορολογικά μητρώα, όταν μια εταιρεία ανοίγει επιχείρηση σε άλλο κράτος μέλος. Ούτως εχόντων των πραγμάτων, η αρχή της «χώρας προέλευσης» καταργεί ουσιαστικά την αποτελεσματική εποπτεία της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κάθε επιχείρηση θα είναι σε θέση να αποφευχθεί τους εθνικούς περιορισμούς με τη μετεγκατάσταση της έδρα της σε μια χώρα ευκαιρίας, ή απλά με την ίδρυση μιας εταιρείας βιτρίνας, ή οφ σορ, σε άλλο κράτος μέλος. Οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, οι απαιτήσεις σχετικά με τα προσόντα, τα πρότυπα προστασίας του περιβάλλοντος και του καταναλωτή, τα πάντα μπορούν να παρακαμφθούν εύκολα και φθηνά.

Αυτή είναι η πεμπτουσία της ΕΟΖ, που η ΕΕ προώθησε πρώτα στις περιφερειακές της οικονομίες όπως είναι η Πολωνία, η Ρουμανία, η Ουγγαρία, η Ιρλανδία, κ.ά.. Απλά με τις ΕΟΖ οι επενδυτές και οι εταιρείες δεν χρειάζεται καν να κάνουν τον κόπο να αλλάξουν έδρα, ή να στήσουν μια εικονική έδρα σε βολική «χώρα προέλευσης».

Όμως για να επιβληθεί μια ΕΟΖ χρειάζεται να υπάρχει η δυνατότητα διοικητικής αυτοτέλειας της περιοχής που θα εκχωρηθεί. Κι αυτό έγινε στην Ελλάδα με την εισαγωγή του Καλλικράτη, του οποίου ο κεντρικός στόχος ήταν ευθύς εξαρχής να κατακερματίσει το ενιαίο και αδιαίρετο της εθνικής επικράτειας σε ημιαυτόνομες περιφέρειες και δήμους προκειμένου να διευκολύνει την ιδιωτικοποίησή τους και την εκχώρησή τους σε ιδιώτες επενδυτές για ανάπτυξη. Το έγραφα και το φώναζα από το 2010.

Ακολούθησε τον Ιούλιο του 2011 η ψήφιση του εφαρμοστικού νόμου του μεσοπρόθεσμου με βάση τον οποίο δινόταν η δυνατότητα με απλή υπουργική απόφαση να παραχωρηθεί το σύμπαν στην ελληνική επικράτεια. Έως και η αιγιαλίτιδα ζώνη, όπου ο ιδιώτης επενδυτής θα μπορούσε να μπαζώσει και να επαναχαράξει την ακτογραμμή κατά πώς τον συμφέρει μόνο με την σύμφωνη γνώμη του υπουργού. Όλα στο βωμό των ιδιωτών επενδυτών, οι οποίοι θα μπορούσαν να εξαιρεθούν από κάθε περιορισμό της εθνικής νομοθεσίας σχετικά με το περιβάλλον, την αρχαιολογία, τα καταναλωτικά πρότυπα ασφαλείας, κοκ, με μόνη την ένταξή τους στις επενδύσεις fast track, όπως χαρακτηρίστηκαν. Τέλος, επανήλθε το δικαίωμα επιφανείας, ένα παλιό φεουδαρχικό προνόμιο, με βάση το οποίο ένας ιδιώτης επενδυτής αποκτά δικαιώματα κυριότητας σε ιδιοκτησία που δεν του ανήκει.

Έτσι φτάσαμε στις ΕΟΖ, δηλαδή στην εκχώρηση κρίσιμων υποδομών, δήμων και ολόκληρων περιφερειών υπέρ ξένων επενδυτών.

Όταν σκόπιμα και μεθοδευμένα το ένα μετά το άλλο πακέτο μέτρων βάθαιναν την ύφεση στην ελληνική οικονομία και οδηγούσαν στην απελπισία την κοινωνία, τότε βγήκαν πρώτοι οι Γερμανοί και μίλησαν για ΕΟΖ. Στις 6-7/10 του 2011 ο αντιπρόεδρος της Μέρκελ, Φίλιπ Ρέσλερ επικεφαλής πολυπληθούς επιχειρηματικής αντιπροσωπείας ήρθε για διήμερη επίσκεψη στην Ελλάδα και έθεσε ανοιχτά θέμα ΕΟΖ. Η τότε κυβέρνηση συμφώνησε για τέσσερις πιλοτικές ΕΟΖ στην Θράκη, την Ήπειρο, την Πελοπόννησο και στο Νότιο Αιγαίο. Συμφώνησε επίσης να εγκατασταθεί ειδικός γκαουλάιτερ που θα αναλάβει επί τόπου την διερεύνηση των δυνατοτήτων για ΕΟΖ. Αυτός ήταν ο κ. Φούχτεν που ήδη έχει εγκατασταθεί μόνιμα στην Θεσσαλονίκη και γυρίζει ανά την επικράτεια αναζητώντας ευκαιρίες για ΕΟΖ.
  
Λίγες ημέρες αφού ο κ. Σόιμπλε είχε ξεκαθαρίσει δημόσια ότι η Ελλάδα πρέπει να αποδεχτεί την «εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας» και με τις ΕΟΖ, ο κ. Όλι Ρεν εκ μέρους της Επιτροπής βρήκε «καλή ιδέα» τις ΕΟΖ. «Ο κ. Ρεν, απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Ν. Χουντή έστειλε ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό μήνυμα για την Ελληνική Οικονομία, χαρακτηρίζοντας ως«καλή ιδέα» την δημιουργία ΕΟΖ, η καθιέρωση των οποίων θα σημαίνει «κούρεμα» μισθών, ισχνή φορολόγηση και τη δημιουργία εξωφρενικών εσωτερικών ανισοτήτων σε επίπεδο ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων,» έγραφε το Βήμα (31/10/11).

Όπως οι παλιοί ναζί στην διάρκεια της πρώτης κατοχής δεν δυσκολεύτηκαν να βρουν συνεργάτες και δοσίλογους, έτσι έγινε και τώρα. Διαγκωνίζονται τα ντόπια μεγαλοσυμφέροντα για να διασφαλίσουν μερίδιο από την λεηλασία των ΕΟΖ. Ο γνωστός κ. Μίχαλος σε διαρκή συνεννόηση με τον εφοπλιστή κ. Βενιάμη και άλλα μαύρα κοράκια εγχώριας εσοδείας βιάζονται να κερδίσουν τα προνόμια μιας ΕΟΖ προκειμένου να διαπραγματευτούν μερίδιο με τον νέο κατακτητή.

Η τωρινή κυβέρνηση όπως είναι φυσικό έχει αναδείξει τις ΕΟΖ ως βασική της επιλογή. «Η θεσμοθέτηση των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών, τις οποίες έχουμε αναφέρει και στις προγραμματικές δηλώσεις, αποτελεί ένα συμπληρωματικό μέτρο στις τρέχουσες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που έχει αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση. Μιλάμε για Ζώνες με ειδικά φορολογικά και διοικητικού χαρακτήρα κίνητρα,» δήλωσε (28/8) ο φερόμενος υπουργός της εγχώριας κυβέρνησης κ. Χατζηδάκης με ιδιαίτερες επιδόσεις στο ξεπούλημα. Βέβαια είπε επίσης ότι «οι τυχόν αλλαγές σχετικά με τις ΕΟΖ, θα γίνουν με απόλυτο σεβασμό και πλήρη εφαρμογή των κανόνων του ισχύοντος εργατικού δικαίου.»

Αυτό βέβαια που δεν είπε είναι ότι οι ΕΟΖ δουλεύουν με μετανάστες, είτε από την ενδοχώρα, είτε από το εξωτερικό. Κι αυτό γιατί ο μέσος όρος απασχόλησης στην ΕΟΖ δεν υπερβαίνει τον ένα χρόνο. Το προσωπικό που απασχολείται προσλαμβάνεται από ειδικά γραφεία ευρέσεως εργασίας με ατομικές συμβάσεις προσωρινής απασχόλησης. Η επιχείρηση πληρώνει τα ειδικά γραφεία και αυτά τους εργαζόμενους. Στον Αραβικό κόσμο οι ατζέντηδες των μεταναστών παρακρατούν το 50% του μεροκάματου.
Με τον τρόπο αυτό οι επιχειρήσεις ανά πάσα στιγμή μπορούν να απολύσουν χωρίς κανένα κάλυμμα ή αποζημιώσεις. Κι επειδή η κυβέρνηση των δοσίλογων είναι αρκετά ανάλγητη ώστε να θεσμοθετήσει ότι αν προσληφθεί έλληνας εργαζόμενος θα πρέπει να τηρηθεί η εθνική εργατική νομοθεσία, έχει ξαμολήσει παράλληλα την επιχείρηση «Ξένιο Ζευς» προκειμένου να μαντρώσει τους μετανάστες που θα χρειαστούν αύριο οι επενδυτές των ΕΟΖ.

Το προβλέπει ήδη ο νόμος. Ο νόμος 3907 του 2011 στο άρθρο 37 παρ. 5 αναφέρεται:
«Σε περίπτωση αδυναμίας των αρμόδιων κατά περίπτωση αρχών να διασφαλίσουν με ίδιους πόρους ή μέσα ότι οι υπήκοοι τρίτων χωρών των οποίων η απομάκρυνση έχει αναβληθεί, απολαμβάνουν κατά το χρονικό διάστημα της αναβολής, στοιχειώδεις όρους αξιοπρεπούς προσωρινής στέγασης σε εγκαταστάσεις δημόσιου ή κοινωφελούς χαρακτήρα και γενικότερα ότι καλύπτουν τις άμεσες βιοτικές τους ανάγκες, μπορεί να επιτραπεί, μετά από σχετική άδεια, να απασχολούνται ως μισθωτοί σε τομείς απασχόλησης σε συγκεκριμένες περιοχές της Χώρας. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται μετά από πρόταση των Υπουργών Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Προστασίας του Πολίτη, καθορίζονται οι τομείς απασχόλησης και οι περιοχές της Χώρας όπου μπορούν να ασχολούνται ως μισθωτοί οι υπήκοοι τρίτων χωρών των οποίων έχει αναβληθεί η απομάκρυνση, το καθεστώς της ασφαλιστικής τους κάλυψης, οι όροι, οι προϋποθέσεις, οι διαδικασίες και τα αρμόδια για τη χορήγηση της άδειας εργασίας όργανα, καθώς και κάθε άλλο σχετικό θέμα.»

Καταλαβαίνουμε τι έχουν νομοθετήσει; Ότι όποιον παράνομο μετανάστη έχουν συλλάβει και έχουν κλείσει σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, αλλά έχουν αναβάλει – για οποιονδήποτε λόγο – την απέλασή του, μπορεί η κυβέρνηση να τον στείλει να δουλέψει ως μισθωτό οπουδήποτε στην χώρα. Και με όρους που θα αποφασίσει η ίδια. Τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια. Πάντως όχι σκύλος!

Οι ΕΟΖ είναι χώροι όπου εκχωρείται η εθνική κυριαρχία ενός λαού υπέρ των ιδιωτών επενδυτών. Είναι χώροι όπου κυριαρχεί η ανομία, το έγκλημα και η άγρια εκμετάλλευση της εργασίας, κυρίως των μεταναστών. Πουθενά σε καμιά χώρα όπου επιβλήθηκαν δεν βοήθησαν στην ανάπτυξη, ή την επιβίωση του πληθυσμού. Το αντίθετο. Οι ΕΟΖ είναι οι «μαύρες τρύπες» της παγκόσμιας οικονομίας όπου με όρους πλήρους αδιαφάνειας και σε συνθήκες ανομίας κινούνται μαύρες επενδύσεις, μαύρα κεφάλαια, εμπορεύματα και εργασία, που καμιά πολιτισμένη κοινωνία δεν θα αποδεχόταν. Τέτοια χώρα θέλουμε να καταντήσουμε;

Δημοσιεύτηκε στο Χωνί, 9/9/2012

24 σχόλια:

  1. Μπράβο Δημήτρη.~ Πές τα γιά άλλη μιά φορά έξω απ'τα δόντια..! Το κακό είναι πως η εφαρμογή ΕΟΖ κάνει τα προϊόντα πιό "ανταγωνιστικά" κι είναι δύσκολο να τα συναγωνιστείς σε ελεύθερη αγορά. Αρα και γι'αυτό το λόγο πρέπει να κλειστούμε στα σύνορά μας, στο νόμισμά μας, στους δασμούς μας, στην αυτονομία μας.
    stk

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κε Δημήτρη μια ερώτηση:
    το μισθολογικό καθεστώς στις ΕΟΖ ορίζεται ως ίδιο με το ισχύον σύστημα της κάθε χώρας, ή είναι και αυτό ανεξάρτητο;
    ......γιατί κάπου διάβαζα ότι ο μισθός στις ΕΟΖ δεν διαφέρει από τον μισθό στην υπόλοιπη χώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κ.Καζάκη ούτε οι περιοχές που επιλέγονται για εοζ είναι τυχαίες.Πιστεύω ότι θα καταλεηλατηθεί το υπέδαφος της χώρας -και ιδιαίτερα της β.Ελλάδος που είναι πλούσιο σε χρυσό-ουράνιο-διαμάντια -σμαράγδια κλπ. από ξενες εταιρείες που θα απασχολούν λαθρομετανάστες μή αποδίδοντας φόρους στην ελλάδα και αφήνοντας ένα λεηλατημένο και κατεστραμμένο τοπίο.Ισως με μοναδικούς ντόπιους κερδισμένους μια κλίκα ιδιοτελών καθαρμάτων της κεντρικής εξουσίας και της τοπικής αυτοδιοίκησης και φυσικά του τύπου που θα φροντίζει να παραπληροφορεί και να κοιμίζει τον λαό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μεγαλο παραδειγμα εφαρμογης ΕΟΖ οι ειδικες ζωνες που ελεγχει η καμορρα στην Ναπολη, με εργαζομενους ναπολιτανους, κινεζους και αλλους μεταναστες.ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΡΟΠΟΥΣ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΟΤΕΡΗΣ ΜΑΦΙΑΣ.
    Αναφερονται και μελετωνται - σε ενα αρχικο επιπεδο - απο τον Ρομπερτο Σαβιανο στο βιβλιο Γομορρα.
    ΚΟΥΙΖ. ποιος επιχειρηματιας πολυδιαφημισμενου ξενοδοχειακου συγκροτηματος και εφοπλιστης ηταν - παραμενει αραγε? - βασικος συνεργατης καμορρας-κινεζων στο λιμανι της Ναπολης?(ΕΟΖ ΝΑΠΟΛΗΣ)
    !Μα το λεει το ιδιο βιβλιο στην εισαγωγη του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

    Θα μιλήσω μετά λόγου γνώσεως. Ευχαριστώ τον κο. Καζάκη για την γνωστή του τεκμηριωμένη περιγραφή και κριτική. Προσθέτω την δική μου -πρόσφατη - εμπειρία από ΕΟΖ στο πιο ανερχόμενο αυτή τη στιγμή, επενδυτικά, κομμάτι του Κόσμου, την υποσαχάρια και κεντρική Αφρική. Θεωρητικά, οι ΕΟΖ, προσφέροντας προνόμια - πρωτοφανή έως Παραδείσια, στην πράξη - "προσελκύουν" κεφάλαια που άμεσα επενδύονται και η περιοχή αναπτύσεται. Κλείστε τα βιβλία - "'Αρλεκιν"- οικονομίας, και ελάτε στην πραγματικότητα η οποία είναι διαφορετική. Λυμνάζονται κεφάλαια, ή κεφάλαια που διψάνε για αποδόσεις (όπως και οι διαχειριστές τους), επιλέγουν περιοχές που πιστεύουν ότι αποτελούν με μεγάλη πιθανότητα μέρη που γρήγορα, για πολλά χρόνια και εύκολα μπορούν να βγάζουν πολύ κέρδος (άρμεγμα). Σαν να ανακάλυψαν ένα μεγάλο χωράφι που όποια κότα κι αν βοσκάει γεννά χρυσά αυγά για πάρα πολλά χρόνια. Και πάνε κι εγκαθιστούν ολόκληρα πτηνοτροφία με χιλιάδες κότες οι οποίες γενούν μέχρι (σύντομου) θανάτου και αντικαθίστανται αμέσως. Στην καλύτερη περίπτωση "παραχωρείται" η περιοχή προς "αξιοποίηση", με καθαρά αποικιακού τύπου συμβάσεις παραχώρησης. Η παραχώρηση παρουσιάζεται ως "ξεφόρτωμα" μιας ανεκμετάλευτης περιοχής στα στιβαρά και έμπειρα χέρια ¨ξένων" προνομιούχων και κεφαλαιούχων, με ανταλλάγματα που συνήθως περιλαμβάνουν : 1. Μακροχρόνια αξιοποίηση (ώρα: Υποδούλωση και κατοχή) της περιοχής με ένα μικρό μέρισμα (της τάξης του 1 % έως 0,00000001 %) των κερδών. Βέβαια η περιοχή γίνεται γνωστή στα καλύτερα σαλόνια κλπ. (δηλαδή γίνετται θέμα πόσο ζούνε οι σκλάβοι, στα βεριεστημένα γεύματα των Βερσαλιών). 2. Δίνονται δουλειές. Αυτό είναι το πιό συνηθισμένο αγκίστρι που τσιμπάνε ΟΛΟΙ. Το τρώνε δε "hook, line and sink" (μέχρι και το βαρίδι...). Βέβαια, κάποιες θέσεις εργασίας ανοίγουν. Η μεγάλη πλειοψηφία των θέσεων στην αρχή είναι από τον τοπικό πληθυσμό. Έτσι τα παράπονα απουσιάζουν. Οι τοπικοί πληθυσμοί είναι πολύ πιο έτοιμοι και αποδοτικοί γιατί έχουν την ψευδαίσθηση ότι αναπτύσουν τη Γή "τους". Όσο ωριμάζει η επένδυση, οι δουλειές γίνονται άκρως ανταγωνιστικές, και το εργατικό δυναμικό θυμίζει περισσότερο Ρωμαϊκή Γαλέρα. Μετανάστες για ένα κομμάτι ψωμί, τοπικός πληθυσμός με αναγκαστικά συμπιεσμένες απολαβές σε κάθε επίπεδο (λόγω "ανταγωνιστικότητας" θα πούν...), με στασιμότητα και κανένα περιθώριο βελτίωσης και ανάδειξης ταλέντων, αναρρύχισης στην ιεραρχία, μηδενική προοπτική κλπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
    3. Άλλο μεγάλο αγκίστρι που τσιμπάνε ΟΛΟΙ: Προσέλκυση "ποιοτικών" κεφαλαίων" που "γνωρίσουν" τη δουλειά και είναι διεθνούς "φήμης" (πλυντήρια). Με σχεδόν απόλυτη απαλλαγή από κάθε φόρο, πλήρη και απόλυτη απαγκίστρωση από κάθε συμετοχή σε αναπτυξιακά σχέδια της χώρας, με δικό τους νόμο και υπόσταση συμμοφρούμενη απόλυτα όχι προς τους τομικούς νόμους αλλά ΜΟΝΟ προς τα συμφέροντα των "αξιοποιητών", στην πραγματικότητα δεν συνεισφέρουν παρά αλάχιστα στην ανάπτυξη του τόπου, συναποτελούν δε κρίκο σε μια μεγάλη αλυσίδα ξεπλύματος και μεταφοράς κάθε είδους κεφαλαίου (το κεφάλαιο δεν έχει ταυτότητα, προέλευση, εξήγηση. Απλά ΕΙΝΑΙ). Η δραστηριότητα αυτή (που είναι στην πραγματικότητα ο βασικός λόγος σχηματισμού της ΕΟΖ, με βιτρίνα κάποια "εκμετάλευση" πλούτου - γιατί να μην αυξάνουμε τον ήδη υπάρχοντα πλούτο μας κατά ένα σεβαστό ποσοστό, θα σκέφτονται οι "αξιοποιητές"). Η απόλυτη χαρά του investment banker (better than sex). 4. Μια ΕΟΖ αποτελεί προπύργιο και για άλλες όμοιες στην ευρύτερη περιοχή. Αποκτά δε - συν το χρόνο - και στρατηγική σημασία (κάτι σαν "χρησηκτησία" των επενδυτών) που αλλιώνει μέχρι απαγκίστρωσης την συγκεκριμένη περιοχή από την υπόλοιπη χώρα. Στο φτωχό μου το μυαλό αυτά είναι τα κύρια χαρακτηριστικά μιας ΕΟΖ, η οποία αφού "παραχωρηθεί" μπορεί να επιστραφεί μετά από 1000 χρόνια ΜΕΤΑ τη Δευτέρα Παρουσία (το καλό σενάριο) ή απλά ΠΟΤΕ (το σύνηθες). Στην υποθετική περίπτωση "επιστροφής" σε ένα μακροπρόθεσμο ορίζοντα 30-50 ετών (ανήκει σε σενάριο "Μηγαδικής" φύσεως), ο τόπος που αφήνουν πίσω οι "επενδυτές" μοιάζει πολύ με το τοπίο του πλανήτη Άρη, φωτογραφίες του οποίου στέλνει το πρόσφατα σταλμένο από τη Γή διαστημικό ρομπότ Curiosity. Συνπερασματικά, η υπαγογή περιοχών χωρών σε ΕΟΖ αποτελεί σημείο απόλυτης παρακμής και κατοχής του λαού μιας χώρας. Ένας σοβαρός λαός αναζητά να ξέρει διαρκώς τι πλουτοπαραγωγικές πηγές έχει, και πως μπορεί να τις εκμεταλευτεί για την πρόοδο - εννοείται του λαού. Κάθε άλλο ενδεχόμενο οδηγεί σε ποδηγέτιση και εκούσια υποδούλωση με μανία αυτοκαταστροφής στα όρια του αυτισμού. Δημαδή, ό,τι γίνεται ΤΩΡΑ στην κοινωνία μας. Στην Ελλάδα, δηλαδή. Ένας σοβαρός λαός προσκαλεί με διαφανείς όρους συνεταίρους αλλά όχι επικυρίαρχους. Ο συνεταιρισμός αφορά παραχώριση μέρους των κερδών με ταυτόχρονη αποκάλυψη και υπεκοινίαση τεχνογνωσίας και δομών. Ο λαός αποτελεί διαρκή ιδιοκτήτη της Γής και πρώτων υλών, οι οποίες πουλιούνται στην επιχείρηση (joint venture - με την ευρεία έννοια), ενώ είναι από πριν συμφωνημένο και ελέγχόμενο και από τον λαό το είδος της επιστροφής "κέρδους" που επιστρέφει η επιχείρηση σε όλα τα μέρη (και στο λαό). Η σχέση αυτή μπορεί να φτάνει μέχρι την ισότητα. Όχι την κυριαρχία πάνω στον λαό. Ο έλεγχος πρέπει να είναι ανεξάρτητος γι κάθε μέρος και διαφανής. Όλα τα μέρη πρέπει να γνωρίχουν ότι επωμίζονται κινδύνους και ότι πρέπει να βρίσκουν συμβιβασμούς, όμως την τελική λέξη για τη αλλαγή διαχείρισης της Γής - ειδικά σε πειριόδους κρίσεων - θα την έχει ο λαός - αποζημιώνοντας τα άλλα μέρη.Σε μια Δημοκρατία με την Αριστοτελική έννοια φαντάζομαι ότι η Πολιτική πρέπει να ασκείται υπέρ του συμφέροντος και καλλιέργιεας του λαού που είναι ο υπέρτατος σκοπός μιας κοινωνίας. Αυτά, σας κούρασα και συγνώμη για τα πολλά ορθογραφικά λάθη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ουσία είναι που μετράει. Σ' ένα τέτοιο κείμενο τα λαθάκια είναι στολίδι :)

      Διαγραφή
  7. Δημήτρη γειά σου.

    Το έχουμε ξαναγράψει, όλος ο χώρος πάνω από την Εγναντία Οδό θα γίνει ΕΟΖ και για αυτό στα στρατόπεδα αυτά μεταφέρουν τους λαθρομετανάστες τους νέους δούλους.

    Την τελείωσαν την Ελλάδα. Και ο λαός ας πεθάνει με οποιοδήποτε τρόπο επιθυμεί αφού είναι και άφραγκος.

    Από τον Οκτ 2011 σου είπα θα μας διώξουνε ή θα φύγουμε ??? Δεν απάντησες και σου είπα ότι δεν μπορούμε ούτε να πολεμήσουμε.

    Το Ασχημο είναι οτι το σχέδιο το γνώριζαν παλαιοί Αξκοί Στρατού, απόστρατοι τώρα χουντικοί τότε) και γινόνταν ασκήσεις αποτροπής του σχεδίου.

    Αλλά η πολιτική ηγεσία τους αποστράτευε ώς χουντικά σταγονίδια.

    Το σχέδιο ήταν να εφαρμοστεί στην Παλαιστήνη (Βυρρητό ) ή στην Ελλάδα.

    Η Ελλάδα σπατάλησε τα λεφτά του πακέτου ΝΤΕΛΟΡ και ούτε ο δρόμος μέχρι την Καλαμάτα δεν έγινε, αλλά ούτε η σιδηδρομική γραμμή από Καλαμάτα Πάτρα - Ρίο - Ιωάννινα - Εγναντία.

    Το σχέδιο ήταν να γίνουν τα εργοστάσια στην Μέση Ανατολή για να δώσει εργασία και να σταματήσει η μετανάστευση στην Ευρώπη.

    Φάγαμε τα χρήματα, το Σχέδιο καταργήθηκε, ζητήσανε τα λεφτά πίσω για ότι δεν έγινε από έργα και πλέον επιλέχτηκε η Ελληνικό Εδαφος για την Σπιναλόγκα της Ευρώπης.

    Φυσικά σύνορα τα βουνά και με πέντε (5) φυσικές πύλες εισόδου στην Ελλάδα που πλέον ελέγχονται.

    Θυμάσαι οτι μόνο ΕΣΥ και ΕΓΩ (σε ομιλία σου) και μετά η ΚΑΝΕΛΗ μιλήσατε για ΝΕΚΡΟΥΣ και ΑΝΕΡΓΟΥΣ σε όλη την Ελλάδα.

    Η σύνταξη θα πάει στα 70 και μετά 75 ετών και θα είναι ανταποδοτική. Ότι έδωσες θα πάρεις.

    Ούτε η Παναγία της ΤΗΝΟΥ δεν έσβησε το χρέος, ούτε έφερε χρήματα. Αλλά όλοι ήταν στα πανηγύρια και χόρευαν ως μελλοθάνατοι.

    Ο Θεός μαζί σας και καλό βόλι.

    Αυτοεξόριστος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το ΤΕΛΟΣ του ΚΡΑΤΟΥΣ και το ΤΕΛΟΣ του ΕΘΝΟΥΣ

    Μέχρι τώρα, οι κυβερνήσεις είχαν τις ρίζες τους στη γεωγραφία. Είναι θεσμοί ήταν κατασκευασμένοι για να ελέγχουν και να διαχειρίζονται τη γη. Αλλά σήμερα, καθώς μεγάλο μέρος της εμπορικής και της κοινωνικής ζωής των ανθρώπων μετακομίζει στον μη υλικό κόσμο του κυβερνοχώρου, οι πολιτικοί θεσμοί που συνδέονται με τη γεωγραφία καθίστανται όλο και λιγότερο σημαντικοί και βιώσιμοι.

    1996 Νταβός. O Χανς Τιτμάγιερ, ο πρόεδρος της Γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας, πλησιάζει στο μικρόφωνο που είναι πάνω στο βήμα και απευθυνόμενος στους επικεφαλής των συγκεντρωμένων αρχηγών κρατών, έκλεισε την ομιλία του: «Από δω και πέρα, είσαστε υπό τον έλεγχο των χρηματιστηριακών αγορών». (Το τέλος του Κράτους)
    Θερμά χειροκροτήματα. Αρχηγοί κρατών, πρωθυπουργοί και υπουργοί, σοσιαλιστές οι περισσότεροι, δέχονται ως προφανή αλήθεια τον υπερ-καθορισμό της λαϊκής κυριαρχίας από την εμπορική και κερδοσκοπική λογική του παγκοσμιοποιημένου χρηματιστηριακού κεφαλαίου. Όλοι οι παρόντες στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός ήξεραν τι ακριβώς ήθελε να πει ο Τιτμάγερ; Προφανώς ΟΧΙ.
    Σήμερα ο καθένας από τους αρχηγούς των κρατών, ο καθένας και η καθεμιά από τους παρόντες υπουργούς έχουν καθημερινή εμπειρία αυτού του ελέγχου και οι πολίτες στην κρεμάλα.

    Το 1997 υπογράφηκε η διεθνής συμφωνία για τις τηλεπικοινωνίες σήμανε και "Το τέλος του Έθνους - κράτους"

    http://gavanozis.blogspot.gr/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κύριε Καζάκη,
    υπήρξατε ένας από τους λόγους που κατάλαβα σχεδόν αμέσως γιατί στήθηκε όλη αυτή η ιστορία με την υπερχρέωση της χώρας και γιατί ήρθε εδώ το ΔΝΤ. Δυστυχώς οι συμπολίτες μας δεν έχουν ακόμα ενημερωθεί για το τί συμβαίνει-και μάλλον δεν θα προλάβουν πριν πεθάνουν. Καλό κουράγιο σε όλους αλλά εγώ δεν έχω δύναμη για να συνεχίσω. Με βλέπω να την κάνω σύντομα. Συγγνώμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν όραμα (ένα από τα "οράματα")του Αδόλφου Χίτλερ. Φυσικά το όραμά του το μοιραζόταν και με άλλους. Πολλοί από αυτούς τα κατάφεραν και το έκαναν πραγματικότητα. Πολλοί από αυτούς που μοιράζονταν το όραμα του πρόκοψαν. Μερικοί μπήκαν και στο Ελληνικό Κοινοβούλιο...

    "Η αταξία των μικρών εθνών πρέπει να εξουδετερωθεί. Η προσπάθεια της Γερμανίας αποσκοπεί στην δημιουργία της ενωμένης Ευρώπης".
    Αδόλφος Χίτλερ, 1943.

    Η συνταγή που ακολουθείται σε όλες τις περιπτώσεις είναι: Πρόβλημα- Αντίδραση- Λύση. Δημιουργούν το πρόβλημα, προκαλούν την αντίδραση και έρχονται να φέρουν την λύση που από πριν ετοίμαζαν...

    Σαν επίλογος: Οι πατριώτες τα δίνουν όλα στις δυσκολίες (π.χ. όλη τους την περιουσία), οι προδότες πλουτίζουν από αυτές (κάνουν περιουσίες)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Pes ta re Kazakh, pane na mas trelanoun edw pera...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Χρήσιμη η ιστορική ανασκόπηση του «ευαγούς θεσμού» των ΕΟΖ. Ενδιαφέρουσα κι η άποψη για τους απώτερους στόχους της εκμετάλλευσης των παράνομων μεταναστών σε αυτό το πλαίσιο, αλλά ένα λογικό ερώτημα στη θεωρία αυτή παραμένει μετέωρο: γιατί το διεθνές κατεστημένο να επιδιώξει να δημιουργηθούν στην Ελλάδα με το τόσο εύθραυστο πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό περιβάλλον οι ΕΟΖ κι όχι, ας πούμε, λίγο βορειότερα, στη Βουλγαρία ή τη Ρουμανία? Κι αυτές, χώρες συνδεδεμένες με την ευρωζώνη είναι και μάλιστα οι ντόπιοι πληθυσμοί τους, μιλάω εκ πείρας, όχι μόνο είναι ηπιότερου ταπεραπέντου, ας το πούμε έτσι, αλλά έχουν και κατά πολύ υψηλότερο βαθμό εμπειρίας κι εξειδίκευσης στη βιομηχανική παραγωγή, αποτελώντας καταλληλότερες δεξαμενές άντλησης των απαραίτητων στελεχών χαμηλών βαθμίδων που χρειάζονται για να επιβλέπουν τους δούλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Θα ήθελα μια διευκρίνιση όσων αφορά την αποκλείστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) και πιά η ουσιαστική διαφορά της με τήν ΕΟΖ. Ο κύριος Λυγέρος τόν οποίον τον θεώρω αρκετά εξυπνό και υπέρ των Ελλήνικών θέσεων, επανελημμένως υποστιρίζει την ψήφισή της! Εάν μπορούσε ο Κύριος Καζάκης να γράψει ένα άθρο για τήν ΑΟΖ πιστέυω θα είναι αρκετά επικοδομοιτικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) είναι η ζώνη έως 200 μίλια από τις ακτές ενός κράτους που αναγνωρίζει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας ως χώρο αποκλειστικής οικονομικής εκμετάλλευσης του συγκεκριμένου κράτους. Η ΑΟΖ δεν ανακυρήσσεται μονομερώς, αλλά ανακοινώνεται από το ενδιαφερόμενο κράτος και οριοθετείται μετά από διαπραγματεύσεις με τα όμορα κράτη.
      Καμιά σχέση με την ΕΟΖ, που λειτουργεί ως κράτος εν κράτει.
      Η ΑΟΖ είναι πράξη κυρίαρχου κράτους και επειδή είναι προιόν διαπραγματεύσεων με γείτονες, θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Οριοθέτηση ελληνικής ΑΟΖ υπό τις σημερινές συνθήκες, σημαίνει πρακτικά την οριοθέτηση του οικονομικού οικοπέδου Ελλάδα προς όφελος των δανειστών της και των κατακτητών της. Όποιος ζητά σήμερα ΑΟΖ, είτε δεν έχει ιδέα που βρίσκεται, ή τι συμβαίνει στην Ελλάδα, είτε πρακτορεύει ξένα συμφέροντα που θα ήθελαν πολύ να πατήσουν πόδι στην ελληνική ΑΟΖ, όπως έγινε με την Κύπρο. Η ΑΟΖ μπορεί να διεκδικηθεί μόνο όταν η Ελλάδα απαλλαγεί από το καθεστώς κατοχής και κερδίσει την εθνική της κυριαρχία. Πριν κερδιθεί η ανεξαρτησία και κυριαρχία της Ελλάδας δεν μπορεί να τεθεί θέμα ΑΟΖ, εκτός κι αν θέλει κανείς να εκχωρηθεί ο ζωτικός οικονομικός χώρος της χώρας μας σε Αμερικάνους, Γερμανούς, Τούρκους, Ισραηλινούς κ.ο.κ.

      Διαγραφή
  14. Οι ειδικές οικονομικές έχουν δικά τους σύνορα!

    Βρέθηκα πρόσφατα στην Aqaba της Ιορδανίας. Από το Ισραήλ στην Aqaba η δίοδος είναι ιδιαίτερα εύκολη καθώς υπάρχει ειδικό καθεστώς μεταξύ τους κάτι που δεν συμβαίνει στην υπόλοιπες πύλες εισόδου από το Ισραήλ στην Ιορδανική επικράτεια.

    Φυσικά στην έξοδο από τη ειδική οικονομική ζώνη προς την υπόλοιπη Ιορδανία υπήρξε έλεγχος διαβατηρίων και αποσκευών από ιδιωτικούς αστυνομικούς καθώς και αποτύπωμα ίριδος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. κυριε καζακη απο καταστροφολογους και εθνοσωτηρες εχουμε μπουχτισει
    Οταν τα τελευταια 20 χρονια οι μεγαλοκαρχαριες δανειστες οπως λες μας δανειζαν ---που πηγαν ολα αυτα τα χρηματα γιατι δεν επενδυθηκαν παραγωγικα???
    τωρα τα απαιτουν πισω -φυσικο το βρισκω
    ποιες ειναι οι δικες σου προτασεις
    να μην τους πληρωσουμε και να αρνηθουμε τα παντα
    ηταν καλα οταν τα περναμε (ψευτικες επιδοτησεις και επιχορηγησεις)
    μαλλον δεν εχεις ζησει τα χρονια της κατοχης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προφανώς τώρα ανακαλύψατε το όλο θέμα. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Αν κάνατε όμως τον κόπο να ψάξετε σ' αυτό το Blog, θα βλέπατε δεκάδες κείμενα που εξηγούν αναλυτικά από τι αποτελείται το συγκεκριμένο χρέος. Αλλά επειδή φαίνεται να μην σας αρέσει το ψάξιμο, παρά το αναμάσημα των τηλεοπτικών παπαγαλακίων, θα σας πληροφορήσω ότι το 92% των νέων δανείων του ελληνικού κράτους την δεκαετία πριν το 2010 πήγαιναν σε πληρωμές παλιότερων δανείων, δηλαδή σε τοκοχρεωλύσια. Παλιότερα δάνεια τα οποία είναι ο απόηχος δανείων από τον 19ο αιώνα, από δάνεια για τα οποία το ελληνικό κράτος έχει χρεοκοπήσει επίσημα δυο φορές και οι ελληνικές κυβερνήσεις κάτω από την πίεση των ξένων δανειστών, αλλά και με σκοπό να κερδίσουν τα ντόπια πολιτικά και οικονομικά τζάκια, αναγνώρισαν ξανά και ξανά προκειμένου να χρωστάμε εσαεί και να μας κάνουν ότι θέλουν. Αν στην ιδιωτική σας ζωή ερχόταν κάποιος και σας έλεγε χρωστάτε ένα υπερβολικό ποσό και γι' αυτό πουλήστε την περιουσία σας για να πληρώσετε κι αν χρειαστεί πουλήστε και την οικογενειά σας για τον ίδιο σκοπό, εσείς τι θα κάνατε; Δεν θα ρωτούσατε τουλάχιστον, συγνώμη πότε και πώς τα χρωστάω; Γιατί λοιπόν θα πρέπει ο ελληνικός λαός, που δεν επωφελήθηκε από τα δάνεια, να ξεπουληθεί για να πληρώσει; Από που κι ως που; Τώρα, τα περί κατοχής δεν τα κατάλαβα, αλλά χάρις σε ανθρώπους με νοοτροπία και αντίληψη σαν την δική μας, δυστυχώς, κι εμείς και τα παιδιά μας περνάμε ήδη μια νέα κατοχή που θα αποδειχτεί χίλιες φορές χειρότερη από την παλιά.

      Διαγραφή
  16. προς το παρον κυριε καζακη αρνουμε να ακολουθησω το οραμα της αριστερας να γινουμε αργεντινη
    οσο για τις θεωριες σου και τις προβλεψεις σου το μελλον θα δειξει ποιος τελικα θα εχει δικιο
    ευτυχως τα γραπτα μενουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι τραγικό πόσο ανενημέρωτος είσαστε. Σε βαθμό τραγικό. Αλλά δεν σας ενοχλεί να εκφέρετε γνώμη έστω κι αν δεν κάνετε τον κόπο να μάθετε ούτε καν την άλφα-βήτα. Οι προβλέψεις μου και οι "Θεωρίες" μου έχουν ήδη επιβεβαιωθεί στο ακέραιο. Αν κάνεις τον κόπο να διαβάσεις τα κείμενά μου θα το διαπιστώσεις. Αν και αμφιβάλλω σοβαρά για τη δυνατότητά σας να είστε καλοπροαίρετος και ανοιχτόμυαλος. Πράγμα άλλωστε που φαίνεται κι απ' αυτό το "όραμα της αριστεράς". Τρία πουλάκια κάθονταν και κάπνιζαν ταμπάκο... Όραμα της αριστεράς η δημοκρατία στην χώρα; Όραμα της αριστεράς η μονομερής διαγραφή των χρεών; Γνωρίζετε ποιος θεμελίωσε αυτήν την αρχή πρώτος στην πολιτική οικονομία; Προφανώς όχι! Ο Άνταμ Σμιθ τον 18ο αιώνα. Κι αυτός αιχμάλωτος του "οράματος της αριστεράς"; Ξέρετε ποιος υπερασπίστηκε το αίτημα αυτό στον μεσοπόλεμο; Ο Κέυνς. Κι αυτός αιχμάλωτος του "οράματος της αριστεράς". Ξέρετε ποιος άλλος πολύ γνωστός οικονομολόγος υπερασπίστηκε αυτό το αίτημα μέχρι τον θάνατό του; Ο Τζον Κέννεθ Γκάλμπρεϊθ, ένας από τους πιο γνωστούς παγκόσμια οικονομολόγους μέχρι το θάνατό του την δεκαετία του '90 και οικονομικός σύμβουλος στον Ρούζβελτ και άλλους τρεις προέδρους των ΗΠΑ. Κι αυτός αιχμάλωτος του "οράματος της αριστεράς"; Ίσως, γιατί η άγνοια, η πρακατάλειψη και η δεισιδαιμονία που τρέφετε γεννούν τέρατα. Τα αιτήματα που υπερασπίζομαι δεν είναι αριστερά, αλλά βαθύτατα δημοκρατικά. Γεννήθηκαν από τους αγώνες για την δημοκρατία ήδη από τα τέλη του 18ου αιώνα. Κι αυτό το ξέρει οποιοσδήποτε έχει στοιχειώδη γνώση του θέματος. Γι' αυτό και δεν διαχωρίζουν τον αριστερό από τον δεξιό, αλλά τον δημοκράτη, τον πατριώτη, από τον αντιδραστικό ανεξάρτητα μορφής, χρώματος και αναφοράς. Γιατί κι αυτό φυσικά δεν το ξέρετε, η αριστερά σήμερα - με μικρές εξαιρέσεις - δεν τα αποδέχεται, ούτε τα έχει αγκαλιάσει ως αιτήματα.
      Όσο για την Αργεντινή ότι δήθεν ακολουθεί το "όραμα της αριστεράς" τι να πω; Ο περονιστής Κίχνερ και η γυναίκα του, που είναι η σημερινή πρόεδρος της Αργεντινής, αριστεροί; Καλύτερα να κόψεται την υπνοπαιδεία Πρετεντέρη, Καψή, Παπαδημητρίου, ή όποιου άλλου την τσίχλα στον εγκέφαλο έχετε κολλήσει.

      Διαγραφή
  17. Επίσης να συμπληρώσω, κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σε χρεώνει, άμα θες να χρεωθείς εσύ από μόνο σου χρεώσου, αλλά κανείς άλλος δεν έχει το δικαίωμα να το κάνει, πόσο μάλλον όταν αυτός ο άλλος χρεώνει όχι μόνο ζωντανούς αλλά και τους αγέννητους,
    πόσο μάλλον όταν δεν αποφασίζεις εσύ για την διαχείριση των δανεικών,
    πόσο μάλλον όταν δεν έχεις πάρει κάν χαμπάρι ότι σε χρεώνουν,
    πόσο μάλλον όταν αυτά τα δανεικά τα χρησιμοποιούν εναντίον σου.

    Λύση, απαγόρευση από το Σύνταγμα οι κυβερνώντες να χρεώνουν το λαό. Αλλά όποτε δημιουργείτε χρήμα να είναι χωρίς να χρεώνεται ο λαός και να χρησιμοποιείτε υπέρ της ευημερίας του λαού, με ταυτόχρονο σεβασμό στο άτομο αλλά και στο φυσικό περιβάλλον.

    Ηλίας Α. Λυμπέρης


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. η (λυση) της αρνησης του χρεους και τα επακολουθα της .
    πλήρης απομόνωση της χωρας ,απόλυτη σχεδόν έλλειψη πρώτων υλών για τη βιομηχανία, τη γεωργία, το εμπόριο και τις υπηρεσίες, γενική αδυναμία πραγματοποίησης συναλλαγών, αύξηση της ανεργίας και της πείνας σε τρομαχτικά επίπεδα, κατακόρυφη πτώση των πραγματικών μισθών και απόλυτη κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου όλου του λαού
    Το διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο δανειζε αφειδως την ελλαδα αλλα τη χώρα την γονάτισε ο αριστερός σοσιαλφασισμός μέσα από το σαμποταζ σε καθε ειδους παραγωγής της χωρας,θρεφοντας λαμογια συνδικαλιστες και κρατικοδιαιτους μεγαλοκαρχαριες . Τώρα ο αριστερός σοσιαλφασισμός θέλει να βουτήξει ή έστω να κόψει πολλά από τα δανεικά που είχε πάρει από τους παρακμασμένους δυτικούς χρηματιστές, ιδιαίτερα τους ευρωπαίους, για να παχύνει τις μεγαλοβδέλλες του, για να δωροδοκήσει και εκμαυλίσει τους κρατικογραφειοκρατικούς στρατούς του και για να εξαγοράσει ότι μπορεί από τα λαϊκά στρώματα .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις


    1. Αυτοί που δημιούργησαν το χρέος να το πληρώσουν.

      Ηλίας Α. Λυμπέρης


      Διαγραφή
    2. Φίλε Δημήτρη καλησπέρα,
      όπως έχεις ήδη αντιληφθεί ΚΑΙ ΕΣΥ από καιρό, ...στου κουφού την πόρτα..πάρε την πόρτα και φύγε......δεν εννοώ φυσικά ότι τα παρατάει κανείς ....εδώ βρισκόμαστε με τον Χρήστο και τα λέμε....θα χαρώ να σε ξαναδώ....
      Άρης Παπαμιχαήλ Γιάννινα

      Διαγραφή