Χθες το βράδυ, παρά το τσουχτερό κρύο, ήταν μια βραδιά από τις λίγες. Ήταν μια βραδιά που σε γέμιζε αισιοδοξία. Η συγκέντρωση του κόσμου μεγάλη. Τόσο μεγάλη που έπνιξε κάθε προσπάθεια να μετατραπεί σε φιλοκυβερνητική φιέστα.
Το σύμβολο που κυριαρχούσε ήταν η ελληνική σημαία. Η μόνη που μπορεί να ενώσει τον λαό στις αγωνιστικές εξάρσεις του, στις δύσκολες στιγμές του. Οι άλλες πολιτικές σημαίες σκόρπιες και ανάκατες, όπως ακριβώς θα έπρεπε να είναι.
Η μάζα του κόσμου δεν επέτρεψε σε κομματόδουλους να στήσουν "οδοφράγματα" ανάμεσα σε δήθεν διαφορετικά μπλοκ. Ήμασταν όλοι μαζί ένα ενιαίο σύνολο με όλες τις διαφορές μας. Δεν υπήρχαν κομματικά μπλοκ. Φρόντισε ο κόσμος γι' αυτό.
Ο κόσμος που είχε κατέβει στη μεγάλη του πλειοψηφία ήταν προβληματισμένος και επιφυλακτικός, Έχει μάθει από εμπειρία τι σημαίνει να δίνει λευκή επιταγή στο όνομά του και μετά να τον προδίδουν.
Όποιος ξανοιγόταν και μιλούσε μαζί του - κι εγώ δεν έχασα την ευκαιρία - αντιλαμβανόταν την αγωνία του, την ανάγκη να κουβιεντάσει, να ενημερωθεί επί της ουσίας. Τα συνθήματα για τη διαγραφή του χρέους, για σεισάχθεια, για ρήξη με το ευρώ, ήταν τα κυρίαρχα κι αυτά που εξέφραζαν το πόθο και τη δυναμική του απλού κόσμου.
Δώσαμε τα χέρια και κάτω από το πατριωτικό λάβαρο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα ξαναδώσαμε ραντεβού τη Δευτέρα, 16 του Φλεβάρη. Όποιος νομίζει ότι μπορεί να αγοράσει και να πουλήσει έναν τέτοιο λαό, πολύ σύντομα θα διαπιστώσει ότι κάνει μεγάλο και τραγικό λάθος
Το σύμβολο που κυριαρχούσε ήταν η ελληνική σημαία. Η μόνη που μπορεί να ενώσει τον λαό στις αγωνιστικές εξάρσεις του, στις δύσκολες στιγμές του. Οι άλλες πολιτικές σημαίες σκόρπιες και ανάκατες, όπως ακριβώς θα έπρεπε να είναι.
Η μάζα του κόσμου δεν επέτρεψε σε κομματόδουλους να στήσουν "οδοφράγματα" ανάμεσα σε δήθεν διαφορετικά μπλοκ. Ήμασταν όλοι μαζί ένα ενιαίο σύνολο με όλες τις διαφορές μας. Δεν υπήρχαν κομματικά μπλοκ. Φρόντισε ο κόσμος γι' αυτό.
Ο κόσμος που είχε κατέβει στη μεγάλη του πλειοψηφία ήταν προβληματισμένος και επιφυλακτικός, Έχει μάθει από εμπειρία τι σημαίνει να δίνει λευκή επιταγή στο όνομά του και μετά να τον προδίδουν.
Όποιος ξανοιγόταν και μιλούσε μαζί του - κι εγώ δεν έχασα την ευκαιρία - αντιλαμβανόταν την αγωνία του, την ανάγκη να κουβιεντάσει, να ενημερωθεί επί της ουσίας. Τα συνθήματα για τη διαγραφή του χρέους, για σεισάχθεια, για ρήξη με το ευρώ, ήταν τα κυρίαρχα κι αυτά που εξέφραζαν το πόθο και τη δυναμική του απλού κόσμου.
Δώσαμε τα χέρια και κάτω από το πατριωτικό λάβαρο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα ξαναδώσαμε ραντεβού τη Δευτέρα, 16 του Φλεβάρη. Όποιος νομίζει ότι μπορεί να αγοράσει και να πουλήσει έναν τέτοιο λαό, πολύ σύντομα θα διαπιστώσει ότι κάνει μεγάλο και τραγικό λάθος
Καλημέρα Δημήτρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧτες στο Συνταγμα σε ένα πηγαδάκι, μιλούσες για τη δυνατότητα του Χολαργού να κόψει ευρώ. Πώς σχολιάζεις αυτό το κείμενο:
http://www.europac.net/voices/what_if_greece_just_printed_euros_it_needs
(Επίσης, από μια πρώτη έρευνα, φαίνεται να προκύπτει πως εκτυπωτικές μηχανές του ευρώ διαθέτουν όλες σχεδόν οι χώρες της ΕΕ κι όχι μόνο λίγες. Ισχύει;)