"Ε.Πα.Μ.: Την πιο βαθιά περιφρόνηση αξίζει όποιος βάζει το συμφέρον του κόμματός του πάνω από την Θράκη, την τύχη της πατρίδας και του λαού"

Τα πρόσφατα γεγονότα στη Θράκη με το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύουν, δυστυχώς, ότι και το κόμμα αυτό έχει υιοθετήσει την πεπατημένη δεκαετιών των κομμάτων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αντιλαμβάνεται την Θράκη σαν ένα χώρο χωρίς εθνική ταυτότητα και κυριαρχία, όπου μπορούν να παίζονται επικίνδυνα γεωστρατηγικά παιχνίδια σε βάρος της Ελλάδας και της ειρήνης στα Βαλκάνια με μοχλό κατασκευασμένες εθνικές μειονότητες.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στο όνομα της καταγγελίας του ντόπιου εθνικισμού υιοθετεί τις πιο επικίνδυνες και φασιστικές εκδοχές του επεκτατικού σωβινισμού της Τουρκίας και των Γκρίζων Λύκων στη Θράκη. Αντικαθιστά την υπεράσπιση της πατρίδας μ’ έναν δήθεν διεθνισμό, ο οποίος στην πραγματικότητα αποτελεί υποταγή στο ζυγό των διεθνών αγορών και των επιτελείων τους που θέλουν να διαλύσουν λαούς, έθνη, χώρες και κυρίαρχα κράτη προς το συμφέρον μιας μικρής παγκόσμιας ολιγαρχίας.

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο εκτιμά ότι η εξέλιξη αυτή είναι ιδιαίτερα κρίσιμη και άκρως επικίνδυνη στις σημερινές συνθήκες. Δεν μπορεί να καυτηριαστεί με απλά πολιτικά σχόλια, ή με διάθεση μικροπολιτικής. Απαιτεί καθαρές απαντήσεις από θέση αρχής.

Μετά τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και την προσπάθεια κατάργησης της Κυπριακής Δημοκρατίας πρώτα μέσω των διαφόρων σχεδίων «Ανάν» και τώρα διαμέσου του εφευρήματος των δικοινοτικών συνομιλιών, η Θράκη, ήδη από χρόνια αποτελεί πρόσφορο πεδίο για την ρευστοποίηση συνολικά των Βαλκανίων και της μετατροπής τους σε «ελεύθερες» ζώνες οικονομικής εκμετάλλευσης. Μια ρευστοποίηση που ξεκίνησε με τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας και επιχειρείται διαρκώς με κάθε τρόπο. Με λαούς διαλυμένους, υποτελείς και βυθισμένους σε μια αιώνια εμφύλια διαμάχη ανάμεσα σε μειονότητες και πλειονότητες.

Το πρόβλημα δεν είναι απλά ζωτικής σημασίας από την σκοπιά των εθνικών συμφερόντων του ελληνικού λαού, συνιστά επίσης και κορυφαίο ζήτημα δημοκρατίας. Η αρχή των εθνοτήτων, ή των μειονοτήτων, όπως καθιερώθηκε να λέγεται μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, δεν συνάδει με την δημοκρατία, με την αληθινή δημοκρατία. Αποτελεί μια επινόηση της διπλωματίας των κανονιοφόρων των μεγάλων δυνάμεων από την 7η δεκαετία του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα.

Με τον τρόπο αυτό μπορούσαν να εμφανίζονται ως «προστάτες» εθνικών μειονοτήτων, ή εθνοτήτων στο έδαφος αντίπαλων κρατών, ώστε να αμφισβητούν την εδαφική τους κυριαρχία. Από τότε που η αρχή επινοήθηκε, η Ευρώπη τυλίχθηκε πολλές φορές στις φλόγες του πολέμου στο όνομα της «προστασίας» των εθνικών μειονοτήτων. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι με την αρχή αυτή σαν πρόσχημα ξέσπασαν και οι δυο παγκόσμιοι πόλεμοι.

Ο διαχωρισμός του λαού μιας χώρας σε πλειονότητες και μειονότητες υπήρξε επίσης ο καλύτερος τρόπος για το κράτος να διαχωρίσει τους πολίτες του σε πρώτης και δεύτερης κατηγορίας. Η δημοκρατία δεν ξεχωρίζει τους πολίτες με βάση το θρήσκευμα και την καταγωγή τους. Αντίθετα, η δημοκρατία είναι μία, ενιαία και αδιαίρετη καθ’ όλη την επικράτειά της με τους πολίτες απόλυτα ισότιμους όπου κι αν κατοικούν. Αυτό σημαίνει ότι το κράτος στα πλαίσια της δημοκρατίας αναγνωρίζει τα ίδια δικαιώματα σ' όλους τους πολίτες και οφείλει να παρέχει τις ίδιες ενιαίες υπηρεσίες και πολιτικές προς όλους τους πολίτες χωρίς κανένα, μα κανένα διαχωρισμό.

Ο διαμελισμός λοιπόν μιας εθνικής επικράτειας σε μειονότητες και πλειονότητες διασπά την κοινωνική και πολιτική συνοχή του λαού με σκοπό να τον μετατρέψει σ’ ένα συνονθύλευμα «πληθυσμιακών οντοτήτων» υπό την χειραγώγηση απρόσωπων εξουσιών εντός και εκτός συνόρων. Μετατρέπει την ιδιότητα του πολίτη σε απλό πρόσχημα και επιτρέπει στην εξουσία να χρησιμοποιεί ελεύθερα το διαίρει και βασίλευε.

Σχεδόν για έναν αιώνα οι ελληνικές κυβερνήσεις εφάρμοσαν μια μυωπική πολιτική αποκλεισμού και περιθωριοποίησης τμημάτων του πληθυσμού στην περιοχή, με βάση τη γλώσσα, την καταγωγή και το θρήσκευμα, συντηρώντας ένα υποτίθεται μειονοτικό «εθνικό» πρόβλημα, κατά παράβαση ακόμα και της ίδιας συνθήκης της Λοζάνης. Έστρωσαν έτσι το έδαφος, ώστε ξένες δυνάμεις να μπορούν σήμερα, να επενδύουν στην υποτιθέμενη τουρκική μειονότητα προκειμένου να πετύχουν τους σκοπούς τους σε βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.

Επιβάλλοντας εντελώς αυθαίρετα καθεστώς τουρκικής μειονότητας – ακόμη και ενάντια στη θέληση της μεγάλης πλειοψηφίας του «μειονοτικού» στοιχείου – στην περιοχή, ουσιαστικά οι ελληνικές κυβερνήσεις αποδέχτηκαν στην πράξη την αμφισβήτηση της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας στην Θράκη. Παρέδωσαν Έλληνες πολίτες στην επιρροή και την χειραγώγηση ξένης δύναμης, της Τουρκίας, αλλά και ύποπτων κυκλωμάτων που χρηματοδοτούνται και κατευθύνονται από το εξωτερικό.

Τα κόμματα εξουσίας, δεν δίστασαν να διατηρούν, μέσω της πελατειακής λογικής, της ψηφοθηρίας και των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων, αυτό το καθεστώς των διαχωρισμών σε εθνοτική βάση, καθιστάμενοι εν δυνάμει πράκτορες ξένων επίβουλων δυνάμεων, αφήνοντας ελεύθερο πεδίο δράσης σε μυστικές υπηρεσίες, ΜΚΟ κοκ..

Σήμερα, κάτω από το βάρος της νέας κατοχής, η Ελλάδα αντιμετωπίζει πλέον την πιο ακραία απειλή: Την ντε φάκτο ακύρωση της συμφωνίας της Λοζάνης του ΄23 η οποία κατοχυρώνει την εδαφική επικράτεια του ελληνικού «έθνους - κράτους». Προς την κατεύθυνση αυτή, δηλαδή της αλλαγής των συνόρων της χώρας μας – και συνολικά της Βαλκανικής – κινούνται από καιρό οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση με την ένθερμη στήριξη του εγχώριου δωσιλογισμού, ο οποίος καλλιεργεί ευθέως την αναθεώρηση της συμφωνίας της Λοζάνης μέσω ιδρυμάτων τύπου ΕΛΙΑΜΕΠ.

Με τα σχέδια δημιουργίας Ειδικής Οικονομικής Ζώνης στην περιοχή, το πέρασμα του αγωγού TAP, την ασφάλεια της διέλευσης του οποίου από τη χώρα μας, έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου το ΝΑΤΟ, την υποδαύλιση των υποτιθέμενων μειονοτικών προβλημάτων και τη σταδιακή αποδυνάμωση της αποτρεπτικής ισχύος των ενόπλων δυνάμεων, η Ανατολική Μακεδονία και η Θράκη βρίσκονται σήμερα στο μάτι του κυκλώνα και οδεύουν τάχιστα προς την «κοσοβοποίησή» τους.

Αυτήν την κρίσιμη στιγμή, έρχεται η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, με αντιλήψεις, που απηχούν τον λεβαντινοραγιαδισμό του 19ου και 20ου αιώνα απέναντι στην ευρωπαϊκή αποικιοκρατία, να υποδαυλίσει το ζήτημα και να ενισχύσει καθαρά τις βλέψεις ξένων δυνάμεων με την αποδοχή της ύπαρξης και τη στήριξη μιας ενιαίας ξένης «εθνικής» μειονότητας στην περιοχή της Θράκης. Καλύτερες υπηρεσίες προς αυτές τις δυνάμεις δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν με δεδομένη την μειοδοτική και πατριδοκάπηλη πολιτική του δωσιλογικού καθεστώτος των κομμάτων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο παίρνει ξεκάθαρη θέση. Η Θράκη είναι αναπόσπαστο τμήμα της ενιαίας και αδιαίρετης εθνικής επικράτειας της Ελλάδας και οι πολίτες της αναπόσπαστο μέρος του ελληνικού λαού. Δεν υφίστανται εθνικές μειονότητες. Ο πληθυσμός της αποτελείται αποκλειστικά από Έλληνες πολίτες ανεξάρτητα από το θρήσκευμα και την καταγωγή.

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο καλεί κάθε συνειδητό αγωνιστή της δημοκρατίας, κάθε αληθινό πατριώτη να αντιπαρατεθεί στις πρακτικές και τις λογικές που οδηγούν στην «κοσοβοποίηση» της Θράκης, στο όνομα είτε μιας ψευτοδιεθνιστικής αριστεράς, είτε μιας πατριδοκάπηλης δεξιάς. Θα πρέπει επιτέλους να καταλάβουν όλοι ότι πάνω από τον κομματικό πατριωτισμό και πέρα από τον πολιτικό φατριασμό, υπάρχει ο αγώνας για την δημοκρατία και την πατρίδα, ο οποίος προϋποθέτει την ενότητα του λαού πάνω και πέρα από ιδεολογικές, ή άλλες διαχωριστικές γραμμές.

Όποιος βάζει το συμφέρον του κόμματός του πάνω από την Θράκη, την τύχη της πατρίδας και του λαού, τότε αξίζει την πιο μεγάλη μας περιφρόνηση. Και πρέπει να γνωρίζει ότι η κρισιμότητα της κατάστασης δεν αφήνει κανένα περιθώριο ανοχής. Κανένα ιδεολογικό και πολιτικό πρόσχημα δεν μπορεί να δικαιολογήσει την συστράτευση με δυνάμεις που απεργάζονται την εθνική τραγωδία της Ελλάδας στην Θράκη και αλλού. Η ιστορία κρίνει και είναι πάντα αμείλικτη.

Σε αυτές τις τόσο δύσκολες και απειλητικές στιγμές για την πατρίδα μας, το Ε.Πα.Μ. καλεί τον ελληνικό λαό σε εγρήγορση προκειμένου να διασφαλίσει την ενότητά του και προειδοποιεί κάθε δωσίλογο, επίδοξο επιβήτορα της εξουσίας και ιδεοληπτικό με την αριστερά, ή την δεξιά, ότι θα μας βρει απέναντι. Δεν υπάρχει, ούτε πρόκειται να υπάρξει κανενός είδους συγχωροχάρτι για όποιον συμβάλει – έστω άθελά του – είτε από ιδεοληπτική φενάκη, είτε από πολιτική σκοπιμότητα στα σχέδια και τις λογικές που οδηγούν στον εθνικό ακρωτηριασμό της Ελλάδας.

Αθήνα 27 Απριλίου 2014

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.