Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

Παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του!

Η Ελλάδα επιστρέφει στην ανάπτυξη. Με τον τίτλο αυτό συνοδεύονται οι προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Όλι Ρεν για την Ελλάδα. Σε συνέντευξη Τύπου στο Στρασβούργο (25/2), ο Φιλανδός επίτροπος δήλωσε ότι η Κομισιόν αναθεωρεί επί τα βελτίω τις προβλέψεις της για τον συνολικό ρυθμό ανάπτυξης το 2014 και προβλέπει +1,2% για την ευρωζώνη (έναντι αρνητικού προσήμου το 2013) και +1,5% για το σύνολο της ΕΕ. Σημείωσε ωστόσο ότι η ανάπτυξη στην ΕΕ παραμένει «εύθραυστη».

Όσο για την Ελλάδα, προβλέπεται θετικός ρυθμός ανάπτυξης +0,6% μέσα στο 2014 για πρώτη φορά μετά από έξι συνεχή χρόνια ύφεσης. Μάλιστα το 2015 η οικονομική ανάπτυξη στην Ελλάδα θα φτάσει το +2,9%, σύμφωνα πάντα με τις νέες προβλέψεις της Κομισιόν.

Μιλώντας στους δημοσιογράφους ο Όλι Ρεν σημείωσε ότι για το 2014 η Ελλάδα έχει επιτύχει πλεόνασμα στο ισοζύγιο συναλλαγών για πρώτη φορά από την καθιέρωση της σχετικής στατιστικής το 1948, ενώ τόνισε ότι «αναμένεται» να επιτύχει και πρωτογενές πλεόνασμα στον κρατικό προϋπολογισμό (για την επιβεβαίωση του οποίου προφανώς αναμένει και ο ίδιος τα επίσημα στοιχεία της Eurostat, που θα δημοσιοποιηθούν πιθανότατα στα τέλη Απριλίου). Και πάει λέγοντας.

Οι προβλέψεις που πάντα και ανελλιπώς διαψεύδονται.

Βέβαια, αν ήμασταν σοβαρή χώρα με ελεύθερη και δημοκρατική πληροφόρηση, η είδηση αυτή θα περνούσε στα ψηλά και μάλιστα με έντονα ειρωνικά σχόλια σε βάρος όσων έχουν το απερίγραπτο θράσος να παίρνουν στα σοβαρά τέτοιες προβλέψεις. Ο λόγος είναι απλός. Καμιά, μα καμιά από τις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τουλάχιστον κατά τη διάρκεια της σημερινής κρίσης, δεν έχει επαληθευθεί. Ναι, καλά ακούσατε. Καμιά πρόβλεψη δεν έχει επαληθευθεί, αλλά αυτό δεν ενοχλεί κανέναν από όλους αυτούς που είτε λόγω σκοπιμότητας, είτε λόγω ηλιθιότητας ζητωκραυγάζουν για όσα προβλέπει ο ανεκδιήγητος Όλι Ρεν και το επιτελείο του.

Για του λόγου το αληθές, ας θυμίσουμε ορισμένες μόνο πτυχές από το ρεκόρ αστοχίας που δέρνει τις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Την άνοιξη του 2008 η ΕΕ δημοσιεύει προβλέψεις που μιλούσαν για «ανθεκτική άνοδο στο πρόσωπο των αντιξοοτήτων», όσο αφορά στην ευρωζώνη. Ενώ για την ελληνική οικονομία είχε την εξαιρετικά άστοχη, όπως αποδείχτηκε, πρόβλεψη ότι «η οικονομική ανάπτυξη αναμένεται να επιβραδυνθεί κατά το χρονικό ορίζοντα των προβλέψεων, με το πραγματικό ΑΕΠ να αυξάνεται σε μόλις κάτω από το 3 ½% τόσο το 2008 όσο και το 2009.» (σ. 69) Το δημόσιο χρέος προβλεπόταν να πέσει κατά το 2009 στο 90% του ΑΕΠ.

Σ’ όλη την έκθεση προβλέψεων οι συντάχτες της καυχιόνταν για το πώς οι οικονομίες της ζώνης του ευρώ μπορούσαν να επιδεικνύουν τέτοια ανθεκτικότητα σε σχέση με τα άλλα ανεπτυγμένα κέντρα της παγκόσμιας οικονομίας. Μιλάμε για σαΐνια!

Και πάμε στις προβλέψεις του φθινοπώρου του 2009. Να θυμίσουμε ότι η παγκόσμια οικονομία είχε ήδη υποστεί το παγκόσμιο κραχ το φθινόπωρο του 2008 με όλες τις οικονομίες να παρουσιάζουν αρνητικά πρόσημα, ενώ η Ελλάδα είχε ήδη εμφανίσει τον εκρηκτικό συνδυασμό ύφεσης και χρέους. Ωστόσο, στις προβλέψεις της η ΕΕ έλεγε ότι «η οικονομία της ΕΕ ανακάμπτει σταδιακά από τη βαθιά ύφεση», ενώ για την Ελλάδα διαπίστωνε τα εξής: «Έχοντας βιώσει μια δεκαετία έντονης οικονομικής ανάπτυξης 4% κατά μέσο όρο, η ελληνική οικονομία εισήλθε σε μια φάση ύφεσης το 2009.» (σ. 92). Παρ’ όλα αυτά προέβλεπαν – το φθινόπωρο του 2009 – ότι «οι προοπτικές είναι για το πραγματικό ΑΕΠ να παραμένει σχεδόν σταθερό το 2010, προτού ανακάμψει ελαφρώς το 2011.» Δηλαδή; Εκτιμούσαν συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας το 2009 κατά -1,1%, το 2010 κατά -0,3%, ενώ ελαφρά ανάκαμψη κατά 0,7% το 2011. Πέτυχαν διάνα!

Πάμε ένα χρόνο αργότερα, το φθινόπωρο του 2010 και η ΕΕ συνεχίζει με προκλητική συνέπεια το ίδιο σερί ανόητων προβλέψεων σκοπιμότητας. Για την ευρωζώνη και εν μέσω μιας συνεχιζόμενης ύφεσης εκτιμούσε ότι η «ανάκαμψη προοδεύει»! Ενώ για την Ελλάδα που είχε ήδη υποστεί το πρώτο της μνημόνιο και υπό επίσημη κηδεμονία και ελεγχόμενη χρεοκοπία έπαιρνε με ορμή την κατιούσα έγραφε: «Μετά την κλιμάκωση της κρίσης χρέους την άνοιξη του 2010 και τη δημιουργία του τριετούς προγράμματος οικονομικής προσαρμογής, η Ελλάδα εξέδωσε περιεκτικά μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης. Αυτά αναμένεται να έχουν αρνητική επίδραση στην εγχώρια ζήτηση το 2010 και το πρώτο εξάμηνο του 2011. Ωστόσο, η επιτυχής και αξιόπιστη προσπάθεια δημοσιονομικής προσαρμογής θα πρέπει να τονώσει την εμπιστοσύνη και να βελτιώσει την ψυχολογία. Το όφελος σε αξιοπιστία αναμένεται να αντισταθμίσει το οικονομικό κόστος της προσαρμογής και να οδηγήσει στην έναρξη της ανάκαμψης κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2011.» (σ. 87)

Τι μας έλεγε τότε η ΕΕ; Ότι λόγω της έξαρσης της κρίσης χρέους που αδυνατούσε η ίδια να προβλέψει έξη μήνες νωρίτερα – έστω κι αν γραφικοί σαν κι εμένα την είχαν προβλέψει και αναλύσει τουλάχιστον από τις αρχές του 2009 – οδηγήθηκε η χώρα σε μια προσαρμογή που μόνο και μόνο από την πιστή εφαρμογή της συνταγής θα αποκατασταθεί η αξιοπιστία και θα οδηγήσει σε ανάκαμψη το δεύτερο εξάμηνο του 2011. Έτσι προέβλεπαν πτώση του ΑΕΠ κατά -4,2% το 2010, -3,0% το 2011 και άνοδο το 2012 κατά 1,1%!

Εκεί βέβαια που οι προβλέψεις έσπαγαν κάθε ρεκόρ ήταν στο χρέος. «Το χρέος θα αυξηθεί από 126 ¾% του ΑΕΠ το 2009 σε το 156% του ΑΕΠ το 2012,» ήταν η πρόβλεψη! Bullocks, όπως λένε κι οι Βρετανοί.

Την άνοιξη του 2011, δηλαδή στις αρχές του δεύτερου εξαμήνου που η ΕΕ είχε προβλέψει ανάκαμψη, η έκθεση προβλέψεών της έλεγε για την Ελλάδα: «Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, η οικονομική δραστηριότητα αναμένεται να μειωθεί. Το πραγματικό ΑΕΠ αναμένεται να μειωθεί περαιτέρω κατά 3,5% το 2011 - κυρίως λόγω της βαριάς μεταφοράς επιδράσεων που προέρχονται από το 2010 - ενώ η ανάπτυξη αναμένεται να ανακτήσει θετικό πρόσημο μόνο στα τελευταία τρίμηνα του έτους, ή αργότερα, με την ανάκαμψη να αποκτά δυναμική μετά 2012.» (σ. 105)

Οι προβλέψεις και πάλι εντυπωσιακές για την αστοχία τους. Το 2010 εκτιμούσε η ΕΕ ότι η πτώση του ΑΕΠ θα φτάσει στα -4,5%, το 2011 θα συνεχιστεί κατά -3,5%, ενώ το 2012 προβλεπόταν άνοδος κατά 1,1%! Όσο για το δημόσιο χρέος αυτό προβλεπόταν να φτάσει τα 142,8% το 2010, το 157,7% το 2011 και 166,1% το 2012.

Τελικά το φθινόπωρο του 2012, πάλι οι προβλέψεις της ΕΕ για την Ελλάδα ήταν οι εξής: «Τα δεδομένα του Σεπτεμβρίου των προσωρινών εθνικών λογαριασμών επιβεβαιώνουν ότι η ελληνική οικονομία παραμένει σε βαθιά ύφεση. Το ΑΕΠ μειώθηκε σε ετήσια βάση κατά 6,3% κατά το δεύτερο τρίμηνο, ενώ μετά από μια πτώση κατά 6,5% το πρώτο τρίμηνο, η ετήσια μείωση εκτιμάται στο 6,0% το 2012 ως σύνολο. Η συρρίκνωση αυτή αναμένεται να επεκταθεί στο 2013, το έκτο έτος της ύφεσης, με τις κινητήριες δυνάμεις της να παραμένουν σε γενικές γραμμές αμετάβλητες.» (σ. 65)

Και η ΕΕ προβλέπει για άλλη μια φορά ότι η ύφεση μπορεί να συνεχίζεται αλλά τον μεθεπόμενο χρόνο θα υπάρξει ανάκαμψη: «Το σημείο καμπής της ύφεσης αναμένεται το δεύτερο εξάμηνο του 2013, η οποία θα οδηγήσει σε μέτρια αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,6% το 2014.» Ενώ για την ανεργία προέβλεπε: «Η αγορά εργασίας αναμένεται να επιδεινωθεί το 2013 και να ανακάμψει με αργούς ρυθμούς στη συνέχεια, με το ποσοστό ανεργίας γύρω στο 22% το 2014.» Το 2013 εκτιμούσε ότι η ανεργία θα έφτανε σε ετήσια βάση το 24%.

Δυο μέτρα και δυο σταθμά

Θα μπορούσαμε να γεμίσουμε σελίδες επί σελίδων με τις ανόητες και παντελώς αστήριχτες προβλέψεις της ΕΕ, που φαίνεται να προέρχονται από την κοιλιά του Βούδα. Ούτε μετά από τέτοια σερί αποτυχιών θα περίμενε κανείς να παίρνει στα σοβαρά το τι λένε οι προβλέψεις της ΕΕ. Εκτός βέβαια από τους ηλίθιους και όσους διατελούν σε διατεταγμένη υπηρεσία.

Ποια είναι η μόνιμη δικαιολογία της αποτυχίας των προβλέψεων της ΕΕ; Καλά το μαντέψατε. Οι διεφθαρμένοι Έλληνες που δεν έδιναν σωστά στοιχεία, αλλά και το γεγονός ότι δεν εφαρμόζουν πιστά το πρόγραμμα προσαρμογής. Το γεγονός ότι οι προβλέψεις της ΕΕ δεν βγήκαν ποτέ σωστές για ολόκληρη την ευρωζώνη, δεν πρέπει να σας ανησυχεί. Οι διεφθαρμένοι γραφειοκράτες των Βρυξελλών θεωρούν όλους τους λαούς ως διεφθαρμένους και άξιους περιφρόνησης.

Αξίζει μόνο να σημειώσουμε ότι ο κ. Όλι Ρεν στην συνέντευξή του σχετικά με τις προβλέψεις του επιτελείου του, επέμεινε σε κάτι που έχει πολύ ενδιαφέρον για εμάς. Για μία ακόμη φορά, ο Όλι Ρεν εστίασε την προσοχή του στον χαμηλό πληθωρισμό της ευρωζώνης, ο οποίος κινείται τώρα σε μηνιαία επίπεδα του 0,8%, τονίζοντας ότι «στηρίζει την ιδιωτική κατανάλωση, γιατί αυξάνει το διαθέσιμο εισόδημα»! Η διαπίστωση αυτή είναι τουλάχιστον ανόητη, γιατί η πτώση τιμών στην ευρωζώνη οφείλεται πρωτίστως στην έλλειψη αγοραστικής δύναμης, δηλαδή διαθέσιμου εισοδήματος του πληθυσμού.

Ο λόγος που δήλωσε τέτοια ανοησία είναι για να απαντήσει στην ανησυχία πολλών εντός και εκτός ευρωζώνης που φοβούνται την πιθανότητα αποπληθωρισμού. Θέλησε να διαβεβαιώσει ότι παρά την σημαντική πτώση του δείκτη τιμών, δεν πρόκειται να οδηγήσει σε αποπληθωρισμό, δηλαδή σε αρνητικό δείκτη τιμών.

Η διαβεβαίωση είναι το ίδιο σοβαρή και έγκυρη, όσο σοβαρός και έγκυρος είναι ο ίδιος ο Όλι Ρεν. Αλλού είναι το θέμα μας. Γιατί τέτοια ανησυχία μην τυχόν και πέσει σε παγίδα αποπληθωρισμού η ευρωζώνη, ενώ για την Ελλάδα, αλλά και για την Κύπρο που έχουν ήδη βρεθεί σ’ αυτή την κατάσταση δεν φαίνεται να ενοχλούνται; Αντίθετα χρησιμοποιούν τα αποπληθωρισμένα στοιχεία, αλλά και την κατάρρευση της ενεργούς εσωτερικής ζήτησης της ελληνικής οικονομίας όπως αυτή εκδηλώνεται στο εξωτερικό ισοζύγιο ως θετικές εξελίξεις; Γιατί δυο μέτρα και δυο σταθμά;

Ο λόγος είναι απλός. Έχουν ξεγράψει την Ελλάδα και την Κύπρο. Δεν τους καίγεται καρφί για το τι θα απογίνουν. Βέβαια κανένας έχων σώας τας φρένας και νουνεχής στα οικονομικά δεν θα θριαμβολογούσε με τα συμπτώματα μιας οικονομίας καθώς η ύφεσή της έχει μετατραπεί στην χειρότερη κρίση αποπληθωρισμού που έχει βιώσει ποτέ στην ιστορία της. Μόνο αδίστακτοι οικονομικοί δολοφόνοι και όρνια που επωφελούνται πτωμάτων μπορούν να θεωρούν θετική μια τέτοια εξέλιξη. Μιας κι ο αποπληθωρισμός είναι ο καλύτερος τρόπος για να απαξιωθεί παντελώς το σύνολο των δημόσιων και ιδιωτικών περιουσιακών στοιχείων μιας οικονομίας λίγο πριν διαλυθεί εξ ων συνετέθη.

Να γιατί η παγίδα αποπληθωρισμού για μια χώρα υπό καθεστώς εξάρτησης και δημοσιονομικής κατοχής, όπως είναι η Ελλάδα, οδηγεί πάντα σε πόλεμο. Ο πόλεμος είναι η τελική φάση, το έσχατο μέσο μιας διαδικασίας αποπληθωρισμού όπου σπρώχνεται σκόπιμα μια χώρα – όπως γίνεται με την Ελλάδα και την Κύπρο – προκειμένου να επωφεληθούν τα κοράκια και οι γύπες της διεθνούς επενδυτικής κοινότητας από την ολοκληρωτική απαξίωση ακόμη και της εδαφική της επικράτειας.

Το γεγονός ότι ο Ευρωπαϊκός καθεστωτικός τύπος μαζί με τους Ευρωπαίους Επιτρόπους μιλάνε για νέο πακέτο «διάσωσης» τραπεζών και Ελλάδας μετά τις ευρωεκλογές με ακόμη πιο αυστηρούς όρους επιτήρησης και κηδεμονίας σε μια χώρα υπό πρωτοφανή γενικευμένη κατάρρευση, θα αρκούσε για να ξυπνήσει στους πιο οξυδερκείς από εμάς συλλογικές αναμνήσεις πολεμικής καταστροφής. Όμως μην ανησυχείτε. Οι περισσότεροι θα μείνουν στις διαβεβαιώσεις των αρπακτικών ότι δεν επιθυμούν το θάνατο του θηράματος που έχουν ήδη στα δόντια τους και θα συνεχίσουν να ζουν σε νιρβάνα μέχρι να ανάψουν οι φωτιές σε κάποια από τις παραμεθόριες περιοχές.

Για όλους εμάς τους υπόλοιπους που ξέρουμε καλύτερα, τα ένστιχτα επιβίωσης και η λογική δεν μας έχουν προδώσει, ξέρουμε τι να κάνουμε. Οργάνωση, οργάνωση και πάλι οργάνωση. Το Μέτωπο καλείται να δώσει με αφορμή αυτές τις ευρωεκλογές ίσως την πιο κρίσιμη πολιτική του μάχη πριν βρεθούμε όλοι μας να μάθουμε πώς στην πράξη δένεται το ατσάλι μέσα στην ίδια την φωτιά. Εγώ είμαι έτοιμος. Εσείς;

10 σχόλια:

  1. Υπάρχει βιβλιογραφία για τον αποπληθωρισμό; Επίσης, γιατί ο αποπληθωρισμός οδηγεί σε πόλεμο ενω ο πληθωρισμός όχι;

    Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κύριε Καζακη ενα μεγάλο ευχαριστώ και ενα μπράβο στα μέλη του ΕΠΑΜ Ηρακλειου .Οι μονοι που αντισταθηκαν στους Γερμανους που κατελαβαν τις σχολες του ΟΕΑΔ τις μονες τεχνικές σχολές οι οποιες έδιναν αξιολογο τεχνικο προσωπικό που φρόντισαν να τις υποβαθμισουν και να τις κλείσουν και να τις παραδώσουν κτιρια εργαστήρια στους Γερμανούς. Κατι αρχιζει να φωτίζει.

    ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δημήτρη ποιά είναι η γνώμη σου για τα παρακάτω σενάρια της Nomura

    http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1188425/nomuraoi-treis-dromoi-gia-thn-ellada.html

    Και μόνο που το πινακάκι λέει συμβολή IMF αντιλάμβάνεται κανείς για το ποιόν της εκτίμησης. Είναι δυνατόν να μην έχει μεγάλες δανειακές ανάγκες μια χώρα με 180% εξωτερικό χρέος μετά το 2015, άθλια προπαγάνδα.

    Εξάλλου τα νούμερακια δεν συμπεριλαμβάνουν ληξιπρόθεσμα; πώς είναι δυνατον; Και το bank buffer τι είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πρόκειται για σενάρια που συμφέρουν την Nomura. Μην ξεχνάς ότι η Nomura είναι επενδυτικός οίκος. Και μάλιστα από τους μεγαλύτερους του κόσμου. Ότι δημοσιεύουν έχει περισσότερο το νόημα να διαμορφώσει "επενδυτικό κλίμα". Το bank buffer είναι το "μαξιλαράκι" για τις τράπεζες, δηλαδή κεφάλαια για την χρηματοδότηση τυχόν "χρηματοδοτικών κενών" των τραπεζών. Όμως το βασικό είναι το εξής: αν προχωρήσει η Ελλάδα σε νέα χρηματοδότηση από τον ESM, ξέρεις τι θα συμβεί; Αφενός "κούρεμα" καταθέσεων, ή καλύτερα bail in και ένα πλέγμα δεσμεύσεων που μπροστά τους ότι έχει συμβεί μέχρι σήμερα θα μοιάζει παιδική χαρά. Έστω κι αν πρόκειται για χρηματοδότηση των 10 δις. Από κει και πέρα θα ανοίξει ο δρόμος για την επανάληψη ενός πολέμου τύπου 1897, προκειμένου οι δανειστές να αποκτήσουν ολοκληρωτικά το οικόπεδο που λέγεται Ελλάδα.

      Διαγραφή
  4. Γιατί να περιμένουμε τον κάθε Όλι Ρεν να μας πει για ανάπτυξη, δηλαδή την επαλήθευση των προβλέψεων τους; Σε λίγο οι προβλέψεις τους θα μοιάζουν με τις προβλέψεις καφετζούς! Η ανάπτυξη έχει βάση σε στοιχεία παραγωγής, δηλαδή αύξηση της παραγωγής, άνοιγμα νέων θέσεων εργασίας στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα (όχι στην γραφειοκρατία και στην παροχή υπηρεσιών), όταν αυτά δεν διαπιστώνονται, πως είναι δυνατόν να μιλάμε για ανάπτυξη. Θυμόμουν κάποτε οι τιμές του πετρελαίου, των βασικών αγαθών να ανέβαιναν κατά 30% και η στατιστική υπηρεσία μας έλεγε για πληθωρισμό 3%, μιλάω για την εποχή γύρω 2000 και μετά. Πάντα είχα την απόρροια της χρησιμότητας τέτοιων στατιστικών στοιχείων, τα οποία δεν ανταποκρίνονταν σε καμιά βιωματική μας αντίληψη.
    Νομίζω πως η οικονομική επιστήμη μοιάζει με καζίνο, τζόγο, ή κάτι τέτοιο, μπορείς να βγάλεις οτιδήποτε επιθυμείς, ανάλογα του μαθηματικού μοντέλου, ή των διάφορων στατιστικών μεθόδων, αντίθετα η πραγματικότητα βασίζεται σε απλές αρχές οι οποίες παραγνωρίζονται, προς χάρη του τυχοδιωκτισμού και της δημιουργίας, αυτών που αποκαλούν, ''φούσκες'', κατά αυτό τον τρόπο ο κάθε πολίτης παραβλέπει αυτό που είναι στην άμεση αντίληψή του και περιμένει τον κάθε ''ειδήμων'', να τον κατατοπίσει.
    Αυτό που θα πρέπει να καταλάβουμε όλη είναι πως η ζωή είναι απλή, περίτεχνη είναι η απάτη.

    Ακόμα και η πιο σπουδαίες εξισώσεις της φυσικής, βασίζονται στα εξής
    ισοζύγιο μάζας και ενέργειας, το ίδιο εφαρμόζεται παντού, όπως και στην οικονομία, ισοζύγιο παραγωγής- κατανάλωσης, ισοζύγιο εξαγωγών -εισαγωγών. Αυτά είναι απλά πράγματα και μπορούμε να τα κατανοήσουμε εύκολα γιατί εφαρμόζονται συνεχώς στην καθημερινότητά μας, αλλά δυστυχώς οι ειδήμονες της οικονομίας, μας έχουν κάνει να ξεχάσουμε τα απλά, βασικά και αναγκαία.
    Δεν έχω σπουδάσει οικονομικά, για αυτό και δεν γνωρίζω ορολογίες κ.τ.λ., όλα αυτά βασίζονται σε γνώσεις δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά εγώ έτσι βλέπω τα πράγματα.

    Αλέξανδρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ας κάνω χρήση θράσους και ας υπολογίσω το έλλειμμα!
    Κάνοντας αγορές στα super market διαπίστωσα ότι από το σύνολο διατεθειμένων προϊόντων, το 40% είναι εγχώριας παραγωγής και το υπόλοιπο εισαγόμενα, άρα στον κλάδο της διατροφής υπάρχει έλλειμμα 60% στην κατανάλωση ειδών διατροφής και ότι αυτό αντιστοιχεί σε ισοδύναμο νομισματικό έλλειμμα.

    --Υπόθεσα ότι μια 1 προϊόντος αντιστοιχεί σε μια νομισματική μονάδα , δηλαδή δεν λαμβάνουμε υπόψη, παράγοντες, όπως η φίρμα κ.τ.λ. που αλλάζουν λίγο(;) το αποτέλεσμα των υπολογισμών.---

    Ας κάνουμε χρήση και τις εξαγωγές των ελληνικών προϊόντων διατροφής και ας υποθέσουμε ότι η αξία τους αντιστοιχεί, στο 60% της αξίας που εισάγουμε στον τομέα της διατροφής.

    Άρα το συνολικό έλλειμμα σε νομισματική αξία είναι:

    (Έλλειμμα)= (εγχώρια κατανάλωση)- (ελληνική παραγωγή προς εγχώρια κατανάλωση)- (ελληνική παραγωγή προς εξαγωγές)=
    100μονάδες- 40μονάδες- (60% των προϊόντων εισαγωγής)=
    100μ -40μ – 60% 60μ = (100-40-36)μ= 24μ

    Δηλαδή, από τις 100 μονάδες που χρειαζόμαστε, έχουμε ανάγκη άλλες 24 μ.
    και σύμφωνα με τις υποθέσεις μας, αυτό μεταφράζεται σε έλλειμμα νομισματικής αξίας 24%.

    Αν πάμε σε άλλους τομείς της ελληνικής οικονομίας, το έλλειμμα είναι μεγαλύτερο, δηλαδή αν επισκεφτούμε μια αντιπροσωπεία αυτοκινήτου εκεί σίγουρα θα
    διαπιστώσουμε έλλειμμα 100%, μιας και στον κλάδο αυτό δεν παράγουμε τίποτα.

    Έτσι, ας υποθέσουμε ότι αν λάβουμε όλους τους κλάδους της οικονομίας, τουρισμός, βιομηχανικό εξοπλισμό, φαρμακευτικά προϊόντα, εισροή συναλλάγματος από ευρωπαϊκές επιδοτήσεις , ενέργεια, κ.τ.λ., και προς χάρη στρογγυλέματος, με τις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις, το συνολικό έλλειμμα είναι της τάξης του 25%.

    Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως 10 εκατομμύρια άνθρωποι, που ζουν σε αυτόν τον τόπο και δραστηριοποιούνται ( δημόσιο και ιδιωτικό) , έχουν έλλειμμα 25% και αν αυτό μεταφραστεί σε εξ. δανεισμό (δημόσιο και ιδιωτικό), έχουμε πως κάθε τέσσερα χρόνια , το σύνολο του δανεισμού ανέρχεται, στο σύνολο της εγχώριας παραγωγής ενός έτους.

    Δηλαδή στην καλύτερη περίπτωση, κάθε τέσσερα χρόνια, στο εξωτερικό χρέος προστίθεται ένα ελληνικό Α.Ε.Π.

    Αυτοί οι υπολογισμοί βασίζονται σε μαθηματικά γυμνασίου, και σε γενικές έννοιες, που λίγο πολύ γνωρίζουμε όλοι μας.
    Είναι ακριβείς οι υπολογισμοί; Σίγουρα όχι, άλλωστε όλο υποθέσεις έκανα, όμως δεν πρέπει να είναι και πάρα πολύ άστοχοι, δηλαδή είναι δύσκολο να μετατραπεί αυτή η ‘’διαισθητική’’ προσέγγιση σε κατάσταση ανάπτυξης και πλεονάσματος.
    Όποιος κατάλαβε το πνεύμα των υπολογισμών, θα κατάλαβε επίσης πως οι δημοσιογραφικές προσεγγίσεις τύπου, γενικής κυβέρνησης (αυτό δεν ξέρω τι είναι), κρατικού προϋπολογισμού, κ.τ.λ. δεν έχουν καμιά σημασία, ούτε μπορούμε να διαχωρίζουμε το κρατικό χρέος από το ιδιωτικό, δηλαδή αν θέλουμε να καταλάβουμε τις μελλοντικές προοπτικές των 10 εκατομμυρίων Ελλήνων, δεν μπορούμε να διαχωρίζουμε τις κρατικές ανάγκες (κρατικό χρέος) από τις προσωπικές μας ανάγκες ως πολίτες (ατομικό χρέος).



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. κ Καζάκη ακούω εκπομές ΑΕ ανελλιπώς και διαβάζω κέιμενα, αλλά επειδή δεν τα πιάνω πολύ τα οικονομικά, μπορείς να μου κάνεις λιανά κάποιες απορίες (αν ισχύουν) σε παρακαλώ για το άμεσο μέλλον.

    Με δεδομένο ότι οι Γερμανοί δεν μας κουρέυουν ούτε τρίχα.

    Μια ενδεχόμενη έκθεση το Μάρτιο με πρωτογεννές έλλειμμα αντί για πλεόνασμα και ένα ακόμη μεγαλύτερο έλλειμμα του χρόνου τι θα σήμαινε για την κυβέρνηση πρακτικά; Έστω ότι βγαίνουμε με πατέντα (και με προβλέψεις σαν αυτές που αναλύθηκαν στο κείμενο) στις αγορές, με σύμφωνη γνώμη όλων τον παρανοϊκών αυτών τύπων. Ένα έλλειμμα μεγάλο το 2015 (όπου θα εμφανιστούν αυτά που βάλαν κάτω από το χαλί φέτος) δεν θα εκτίναζε το χρέος στα ύψη με εκδικητικά επιτόκια αγορών 10ρια κλπ. Αυτό δεν θα σήμαινε πισωγύρισμα στο 09 σαν να μην κάναμε τίποτα (δλδ..τσαμπα χαράτσια τσάμπα όλα) ; Υπάρχει ένα τέτοιο ντόμινο εξελίξεων που μπορούμε να αναμένουμε, που θα αγανακτούσε και τον πιο ξεροκέφαλο εβρωλάγνο,, σύντομα πρώτου μας οδηγήσουν σε Ουκρανοποίηση; Υπάρχει κάποιο σημείο game over για αυτούς με τους δικούς τους όρους στον ορίζοντα? Θέλω να πώ πως ακόμη και αν ο λαός δώσει σφαλιάρα στις Ευρωεκλογές ακόμη και με μια δύναμη σαν το Ε.Πα.Μ να ανέβει σε ένα σεβαστό νούμερο ή να προκαλέσει σοβαρές αναταράξεις. Απαιτείτε επιπλέον παλα`ι`κή κατανόηση της παταγώδους αποτυχίας του όλου σχεδίου, ώστε να μπορέσει να γίνει το φαινόμενο της χιονοστιβάδας. Υπάρχει κάποιο σημείο όπου οι δοσίλογοι κυβερνήτες δεν θα μπορούν να πουλήσουν ούτε καλογυαλισμένα ψέμματα όπως το σημείο του 2009? Συγνώμη εάν δεν καταλαβαίνω καλά τα οικονομικά απλά ελπίζω να ισχύει κάτι τέτοιο ώστε να μπορέσουμε να αντιδράσουμε με παλα`ι`κή στήριξη, προτού ενεργοποιήθουν τόσο αποπροσανατολιστικές λύσεις (όπως π.χ. θερμά επεισόδια).

    Α.Τ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προσωπικά πιστεύω ότι ένα σοβαρό πολεμικό επεισόδιο για την χώρα έχει ήδη δρομολογηθεί προκειμένου οι δανειστές να επιβάλουν άμεσο διεθνή έλεγχο και "γκριζάρισμα" της παραμεθορίου. Το χειρότερο είναι ότι περιμένουν μια κυβέρνηση της αριστεράς για να το κάνουν. Ο λόγος απλός. Κανένας από τους ηγέτες της δεν έχει πατριωτικό ήθος και αίσθημα, αλλά και ικανότητα διαχείρισης εθνικής κρίσης. Κι έτσι θα χρεωθεί η αριστερά τον ακρωτηριασμό της χώρας και ύστερα θα μεταβούμε σε κατάσταση Ουκρανοποίησης με την ολοκληρωτική φασιστικοποίηση της ζωής του τόπου. Αν όλα αυτά δεν συμβούν μέσα στο 2014, τότε ειλικρινά θα πιστέψω ότι υπάρχει Θεός και προστατεύει αυτή την χώρα. Όπως και να έχει, αυτό το ενδεχόμενο δεν θα το γλυτώσουμε. Εκτός κι αν έχουμε κοινωνική, λαϊκή εξέγερση.

      Διαγραφή
    2. Φανταστείτε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και αντιπολιτευτικό ρεύμα Χ.Α. και όλοι αυτοί να πρέπει διαχειριστούν (κυβερνητικά-κοινωνικά), κάποιο πολεμικό επεισόδιο.
      Ουκρανοποίηση σε όλο το μεγαλείο!

      Διαγραφή