Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012

Το στοίχημα των εξελίξεων από τον Σεπτέμβρη και μετά…


Τον Σεπτέμβρη θα γίνει της κακομοίρας, όταν ο κόσμος αντιληφθεί τις συνέπειες των μέτρων της τρόικας που έχει αναλάβει η συγκυβέρνηση να υλοποιήσει. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ το ακούω και το διαβάζω συνεχώς. Φοβάμαι, όμως, ότι πρόκειται απλά για μια φαντασίωση. Όχι γιατί ο λαός έχει παραδώσει τα όπλα, αλλά γιατί δεν έχει βρει ακόμη τον τρόπο να αντιδράσει αποτελεσματικά.
Αυτοματισμοί δεν υπάρχουν στην κοινωνία. Το γεγονός ότι οι πολιτικές που ακολουθούνται έχουν όλο και πιο καταστροφικές συνέπειες για τον λαό και την χώρα, αυτό δεν σημαίνει ότι θα γεννήσουν αυτόματα και αυθόρμητα μεγάλες κινητοποιήσεις. Αντίθετα, αυτό που κάνουν είναι να συσσωρεύουν περισσότερη κοινωνική οργή και μίσος. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι κυβερνώντες. Και ξέρουν πώς να το διαχειριστούν. Για τον σκοπό αυτό έχουν την κοινοβουλευτική αντιπολίτευση, αλλά και τις πουλημένες ηγεσίες των συνδικάτων. Κάθε φορά που το κοινωνικό θερμόμετρο θα φτάνει στο κόκκινο θα βλέπουμε εκδηλώσεις είτε χρυσαυγήτικου παρακράτους, είτε στημένες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας σαν αυτή που στήθηκε έξω από την Χαλυβουργία για τα ΜΜΕ μετά την επέμβαση των ΜΑΤ στο εργοστάσιο του Μάνεση. Εκεί βρέθηκαν όλοι οι βουλευτάδες της αριστεράς και πολλοί άλλοι. Όταν κλείσανε τα φώτα των ΜΜΕ, εξαφανίστηκαν όλοι τους ήσυχα κι ωραία και άφησαν - μετά πολλών επαίνων, οφείλουμε να ομολογήσουμε - τους εργάτες στα νύχια της εργοδοσίας. Έτσι θα κάνουν από δω και πέρα. Καμιά βαρβάτη διαδήλωση διαμαρτυρίας, καμμιά στάση εργασίας ή 24ωρη απεργία και μετά τα κεφάλια μέσα, με αναλύσεις του τύπου, ο κόσμος δεν είναι έτοιμος. Η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος είναι έτοιμος, απλά δεν έχει βρει τον τρόπο και ο τρόπος της επίσημης αριστεράς και των δοτών συνδικάτων είναι σίγουρο ότι δεν είναι αυτός. Όμως, προσφέρει την έξωθεν καλή μαρτυρία: τι άλλο να κάνουμε; ακούς να λένε οι ηγεσίες της λεγόμενης αντιπολίτευσης.
Αλήθεια, αναρωτήθηκε κανείς τι κέρδισε ο λαός με το που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ 27-28%, ο Καμμένος το αντίστοιχο ποσοστό του, αλλά και από το γεγονός ότι το ΚΚΕ παρέμεινε στην Βουλή; Βέβαια, ο κ. Τσίπρας, ως νέος Λουδοβίκος Βοναπάρτης, μας λέει και ξαναλέει τι ευκαιρία έχασε η Ελλάδα και η Ευρώπη(!) που δεν υπερψηφίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Έχασε όντως η Βενετιά βελόνι, όπως λέει κι ο λαός μας.
Εμείς θα ρωτήσουμε κάτι άλλο: Τι κέρδισε ο λαός και η χώρα με τον ΣΥΡΙΖΑ αξιωματική αντιπολίτευση; Τι είναι σε θέση να κάνει ώστε να αποτραπούν τα χειρότερα; Έχει έστω την διάθεση να κάνει κάτι, ή θα περιμένει πότε το καθεστώς κατοχής θα προκηρύξει εκ νέου εκλογές; Για όσους βαυκαλίζονται ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτε, εμείς θα τους πούμε ότι υπάρχει πάντα το πεζοδρόμιο. Αν η κοινοβουλευτική σου δύναμη δεν εκφράζεται στο πεζοδρόμιο, στους κοινωνικούς αγώνες, τότε να το βράσω το ποσοστό σου. Η δύναμη που θέλει να διεκδικήσει την εξουσία υπέρ του λαού ξέρει από σήμερα να φέρνει τα πάνω-κάτω, ξέρει πώς να κινητοποιήσει την πλειοψηφία της κοινωνίας από σήμερα έτσι ώστε να μην μπορεί να περάσει η κυβερνητική πολιτική και να έρθει η κυβέρνηση σε αδιέξοδο. Ξέρει να το κάνει αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ; Πολύ φοβάμαι ότι ούτε καν το θέλει. Εδώ τρέμει για το τι θα πουν οι τραπεζίτες και τα μεγάλα αφεντικά της ΕΕ, τρέμει μην και τους δώσει πάτημα να τα βάλουν μαζί του, θα αναλάβει εκστρατεία μέσα στην κοινωνία για να αποτύχουν οι πολιτικές που αποτελούν "δέσμευση" απέναντι στους δανειστές και την ευρωζώνη; Πλάκα κάνουμε; Η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ είναι η γνωστή του "ώριμου φρούτου". Θα αφήσουμε τον κόσμο να υποφέρει, να αυτοκτονεί, να τσακίζεται από την ανεργία, την φτώχεια, την εξαθλίωση και όταν έρθει η ώρα της κάλπης, τι θα κάνει; θα ψηφίσει εμάς. Κλασική τακτική ξεπουλημένων γραφειοκρατών. Άλλωστε, γιατί να τους νοιάζει το τι θα πάθει η χώρα και ο λαός μέχρι να, αν και όταν, έρθει η ώρα της ψήφου; Η κρατική επιχορήγηση να είναι καλά και η πολιτική παρέμβαση για το θεαθήναι μέσα από τα ΜΜΕ και όλα τα άλλα στάχτη και μπούλμπερη. Ο δε Καμμένος ακολουθεί κι αυτός την δική του τακτική του "ώριμου φρούτου". Ελπίζει το τρομακτικό έλλειμμα πολιτικής που έχει να το αντισταθμίσουν οι διαφοροποιήσεις από την ΝΔ, ενώ φροντίζει το άει σιχτίρ των ψηφοφόρων του Σαμαρά, που όλο και δυναμώνει, να μην αποκτήσει αληθινά πατριωτικά, δημοκρατικά και ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά. Χαρείτε κόμμα. Δυο μήνες μετά τις εκλογές και δεν έχει πάρει ούτε μια σοβαρή πολιτική πρωτοβουλία. Μόνο από πάνε ξέρουν τα στελέχη και οι βουλευτές του. Ούτε φυσικά έχει ψελλίσει το οτιδήποτε ενάντια στις κεντρικές κατευθύνσεις που επιβάλλει το ευρώ και οι δανειστές. Ο "πατριωτικές" κορώνες ήταν για προεκλογική κατανάλωση και τώρα ψάχνονται να δουν τι θα πουν στον κόσμο που τους ψήφισε.
Για το ΚΚΕ δεν αξίζει καν τον κόπο να μιλήσουμε. Όσο η ηγεσία του θα επιχαίρει για το φτύσιμο που της τράβηξε ο δικός της κόσμος και νομίζει ότι πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι θα γυρίσει σ' αυτήν όπως τα "πρεζάκια" που δεν μπορούν απεξαρτηθούν από την θανατηφόρο ουσία, τόσο θα βουλιάζει αυτό το κόμμα στην κοινωνική απαξία. Το δυστύχημα είναι ότι ακόμη και στην οργανωμένη βάση του ΚΚΕ, ελάχιστοι είναι εκείνοι που κατανοούν τι πρέπει να γίνει, που έχουν κρατήσει ζωντανές τις ΕΑΜικές παραδόσεις του κόμματος, που η ηγεσία του τις πολέμησε με μίσος, και ξέρουν πώς μπορεί στην πράξη να φτιαχτεί ένα νέο ΕΑΜ. Επομένως δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτε ουσιαστικό. Μόνο η διάλυση ενός τέτοιου μορφώματος μπορεί να προσφέρει στο κίνημα και στους αγωνιστές που κρατά αιχμάλωτους.
Το νέο ΕΑΜ μπορεί να υπάρξει αναγκαστικά έξω από τον οργανωμένο κομματικό μηχανισμό των επίσημων κομμάτων του κοινοβουλίου. Και φυσικά σε ευθεία σύγκρουση με όλες τις σεχταριστικές απόψεις περί αριστεράς του αντί, που δεν μπορεί να καταλάβει ούτε καν το τι σημαίνει ταξικό και τι εθνικό και πώς ταυτίζονται απόλυτα τα δυο τους, ιδίως στις σημερινές συνθήκες.
Η "ανίερη συμμαχία" συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης σε συνδυασμό με την αδίστακτη καταστολή και την χούντα της "ενημέρωσης", η οποία θα πάρει ακόμη πιο τερατώδης διαστάσεις, είναι τα μέσα που ξέρουν να χρησιμοποιούν πολύ καλά οι κρατούντες για να κρατήσουν την οργή του λαού υπό έλεγχο. Μην περιμένουμε λοιπόν εντυπωσιακές κινητοποιήσεις του λαού όπως το κίνημα των πλατειών πέρυσι. Άλλωστε ο λαός θυμάται ακόμη τα χημικά και το ξύλο, όπως επίσης και όλους εκείνους τους δήθεν "ακομμάτιστους", τους δήθεν "αμεσοδημοκράτες", που πολλοί από δαύτους σήμερα είναι κομματόσκυλα του ΣΥΡΙΖΑ, - προς δόξαν βέβαια της "άμεσης δημοκρατίας" και της "ενότητας" - και οι οποίοι μετέτρεψαν τις κινητοποιήσεις σε ψυχανάλυση επί παντός επιστητού προκειμένου οι κομματικοί μηχανισμοί να λεηλατήσουν την ψήφο διαμαρτυρίας. Ο κόσμος αυτή την φορά δεν θέλει να επαναλάβει το ίδιο λάθος.
Επομένως, το καθήκον όλων εμάς, κυρίως του ΕΠΑΜ, που αποτελεί την πιο καλά οργανωμένη και την πιο πλατιά δύναμη που δρα μέσα στην κοινωνία είναι τριπλό:
Πρώτο: τη δημιουργία μιας "παράλληλης οικονομίας" μέσα από την οποία θα αναδειχθούν μορφές οικονομικής οργάνωσης σαν αυτές πάνω στις οποίες αύριο θα αποτελέσουν την βάση αναδιοργάνωσης της εθνικής οικονομίας. Συνεταιρισμοί, κοινοπραξίες, πρότυπα αγροκτήματα, κοκ, που συνδέουν την πόλη με το χωριό, τον παραγωγό με τον εργαζόμενο της συνοικίας με κοινό σκοπό ο ένας να στηρίξει τον άλλο σε συνθήκες γενικευμένης κατάρρευσης. Με τον τρόπο αυτό δεν βοηθάμε την γειτονιά να επιβιώσει, στο μέτρο του δυνατού, χωρίς να εθίζουμε τα πιο καταπονημένα στρώματα στην φιλανθρωπία των συσσιτίων, των "κοινωνικών παντοπωλείων", κοκ, αλλά τους δείχνουμε με άμεσο και πρακτικό τρόπο τι μπορεί να κερδίσουμε αν αλλάξουν οι όροι και τα πλαίσια λειτουργίας της οικονομίας.
Δεύτερο: Οι πυρήνες του ΕΠΑΜ μαζί με πρωτοβουλίες πολιτών και κατοίκων σε κάθε περιοχή πρέπει να πρωτοστατήσουν στην αφύπνιση του κόσμου. Καμιά γειτονιά δεν πρέπει να αφεθεί στην τύχη της και να εφησυχάσει μέσα στην κατευθυνόμενη μιζέρια. Πικετοφορίες, πυρσοφορίες, εκδηλώσεις, ομιλίες, επιτροπές αντίστασης, κοκ, θα πρέπει να είναι σε ημερήσια διάταξη. Σ' αυτά οι πυρήνες του ΕΠΑΜ έχουν πολύτιμη εμπειρία. Ο κόσμος θα ψάχνεται όσο ποτέ άλλοτε για να ενημερωθεί, να μάθει τι μπορεί να κάνει άμεσα και πρακτικά, να δει ποιες είναι οι προοπτικές του. Όποιος κερδίσει αυτή την μάχη, θα κερδίσει τον πόλεμο. Ακόμη και μια μικρή ομάδα αποφασισμένων μπορεί να κάνει την διαφορά, αρκεί να πατά γερά στα προβλήματα του απλού κόσμου, να μιλά την γλώσσα του και να τον προστατεύει από τα κομματόσκυλα που θα λυσσάξουν για να ελέγξουν αυτές τις διαδικασίες.
Τρίτο: πρέπει να αναπτύξουμε έναν διαφορετικό τρόπο παρέμβασης στα ζητήματα των μαζικών αγώνων. Πρέπει να έχουμε ξεκάθαρο πώς σ' αυτές τις συνθήκες θα πρέπει να αναπτυχθούν πρωτοβουλίες που θα έχουν σαν στόχο όχι μόνο να μιλήσουν για τα ζητήματα του χώρου εργασίας, αλλά για να πείσουν τους εργαζόμενους ότι πρέπει να υπερασπιστούν εργοστάσια που πάνε για κλείσιμο και επιχειρήσεις σημαντικές για την εθνική οικονομία. Σε συνθήκες γενικού ξεπουλήματος και τέτοιας ανεργίας δεν πρέπει καμιά επιχείρηση με ειδικό βάρος να πάει χαμένη. Δεν μπορεί, π.χ., να δοθεί η ΕΥΔΑΠ, ούτε η ΔΕΗ. Πρέπει να αναπτυχθούν πρωτοβουλίες εργαζομένων που βάζουν σαν στόχο μαζί με την υπόλοιπη κοινωνία να υπερασπιστούν τις επιχειρήσεις αυτές και τον δημόσιο χαρακτήρα τους. Το ίδιο πρέπει να γίνει με επιχειρήσεις, όπως π.χ. η ΔΩΔΩΝΗ, η ΣΕΚΑΠ κ.ά., που πάνε για διάλυση και ξεπούλημα ιδίως τώρα μετά την διάλυση της ΑΤΕ. Οι εργαζόμενοι πρέπει να βρουν τρόπο να τις πάρουν στα χέρια τους και να τις δουλέψουν με τους δικούς τους όρους. Όσο δύσκολο κι αν είναι, υπάρχει τρόπος. Κάτι ανάλογο έπρεπε να είχαν κάνει και οι εργαζόμενοι στην Χαλυβουργία του Μάνεση, αντί να μείνουν άπραγοι σε μια απεργία δίχως προοπτική για 273 ημέρες. Ανάλογη στάση θα πρέπει να έχουμε στα ζητήματα παιδείας, αλλά και σε κλάδους που υποφέρουν. Πρέπει να πρωτοστατήσουμε σε κινήματα που έχουν νόημα για την κοινωνία και συμφιλιώνουν τους εργαζόμενους ενός τομέα, ή κλάδου με την υπόλοιπη κοινωνία. Τι νόημα π.χ. έχει να αφήνουμε ολόκληρο τον κλάδο των φαρμακοποιών έρμαιο μιας τυχοδιωκτικής τακτικής που εκβιάζει δήθεν την κυβέρνηση μετατρέποντας σε όμηρο τον ασφαλισμένο που έχει ανάγκη τα φάρμακά του. Την ίδια ώρα που φαρμακοποιοί συνθλίβονται από τους προμηθευτές τους. Σε τέτοιες συνθήκες δεν μπορούν να αφήνονται  συνδικαλιστικές ηγεσίες να συμπεριφέρονται ως τυπικές συντεχνίες με μικροπολιτικές βλέψεις. Ας δημιουργηθεί μια πρωτοβουλία φαρμακοποιών που θα εκδώσει άμεσες διαταγές πληρωμής εναντίον του δημοσίου και θα προχωρήσει σε συντηρητικές κατασχέσεις εναντίον των υπουργείων. Έτσι και οι φαρμακοποιοί θα ανασάνουν και τα φαρμακεία τους δεν θα χρειαστεί να κλείσουν οδηγώντας στην απελπισία του ασφαλισμένους.
Τέταρτο: τίποτε απ' όλα αυτά δεν θα μπορέσει να γίνει, αν δεν μάθουμε να προστατεύουμε τις οργανώσεις μας, τις πρωτοβουλίες που δημιουργούνται από κάτω, τις αυθεντικά λαϊκές επιτροπές, κοκ, από όλους αυτούς τους "αμεσοδημοκράτες" που ξέρουν μόνο να διαλύουν καθετί που δεν μπορούν να ελέγξουν. Πρέπει να μάθουμε να περιφρουρούμε κάθε γνήσια λαϊκή μορφή συλλογικής αντίστασης από τα κομματόσκυλα που η οσμή των ψήφων θα τα μαζέψει σαν τις ύαινες. Πρέπει να μάθουμε ότι η ενότητα οικοδομείται μέσα σ' αυτές τις αυθεντικά λαικές μορφές του κινήματος και δοκιμάζεται μέσα στην δράση. Καμιά άλλη πολιτική συμφωνία με καμιά δύναμη δεν πρέπει να γίνει αποδεχτή, ούτε ανεκτή αν δεν έχουμε όλοι δοκιμαστεί στην πράξη του κινήματος. Αφήστε τον κάθε καρεκλοκένταυρο να ονειρεύεται θέσεις και έδρες σε μια συνεύρεση κομματικών μηχανισμών, ή επίδοξων πρωτοπορειών του περιθωρίου ελέω "επαναστατικής θεωρίας" του εγχειριδίου. Το κοινωνικοπολιτικό υποκείμενο που θα είναι σε θέση να επιφέρει την μεγάλη μεταβολή δεν θα γεννηθεί από την σύμπτυξη ή την ενότητα έτοιμων πολιτικών οργανώσεων ή κομμάτων, αλλά μόνο πάνω στα ερείπια τους.
Ο στόχος μας είναι να προετοιμαστεί η κοινωνία, να βρει το κουράγιο και την δύναμη να προχωρήσει σε γενική πολιτική απεργία το ταχύτερο δυνατό μέσα από μορφές οργάνωσης που θα έχει δημιουργήσει η ίδια και θα τις έχει αγκαλιάσει ο πλατύς κόσμος στις γειτονιές. Η γενική πολιτική απεργία δεν είναι ανάγκη να συντελεστεί πανελλαδικά. Μπορεί να ξεκινήσει και να έχει επίκεντρό της την Αθήνα. Ούτε χρειάζεται εξαρχής να έχει την πλειοψηφία του κόσμου. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι στο βαθμό που μια τέτοια απεργία απηχεί τις διαθέσεις της μεγάλης πλειοψηφίας, μπορεί να ξεκινήσει με μια κρίσιμη μάζα και κατόπιν να εξελιχθεί. Σκοπός της γενικής πολιτικής απεργίας είναι να οδηγήσει σε καθολική παραίτηση συμπολίτευση και αντιπολίτευση, έτσι ώστε να αναλάβουν την διακυβέρνηση οι δυνάμεις που ηγήθηκαν στην κινητοποίηση του κόσμου.
Την γενική πολιτική απεργία σαν ιδέα την ζυμώνουμε από την απαρχή του ΕΠΑΜ. Αν και οφείλουμε να πούμε όχι πάντα με την απαιτούμενη συνέπεια. Ωστόσο, σήμερα είναι πιο επίκαιρη παρά ποτέ, αλλά και πιο ρεαλιστική παρά ποτέ. Όχι μόνο γιατί στον απλό κόσμο αρέσει όλο και περισσότερο σαν ιδέα, έστω κι αν δεν ξέρει πώς γίνεται, αλλά και γιατί έχουν αρχίσει ήδη να οικοδομούνται οι δομές εκείνες που χρειάζονται για να πετύχει μια τέτοια κίνηση. Η γνώμη μου είναι ότι από εδώ και μπρος το πόσο γρήγορα η κοινωνία, ο λαός μας και η χώρα θα απαλλαγεί από το καθεστώς κατοχής και ολοκαυτώματος εξαρτάται συνοπτικά από έναν βασικό και κύριο παράγοντα: από το πόσο γρήγορα και πλατιά θα μπορέσουμε να οικοδομήσουμε τις υποδομές για μια πετυχημένη γενική πολιτική απεργία.
Στο καθήκον αυτό δεν μπορεί παρά μόνο το ΕΠΑΜ μπορεί να πρωτοστατήσει, μιας και είναι η μόνη οργανωμένη δύναμη σήμερα που ξέρει, έχει την "τεχνογνωσία" να δουλεύει στην γειτονιά και να συμβάλει σε αυθεντικά λαϊκές μορφές οργάνωσης. Αφήστε όλους τους άλλους να παραπαίουν στο πολιτικό παιχνίδι που στήνει ο αντίπαλος. Αφήστε τους να διυλίζουν τον κώνωπα της πολιτικής του εφικτού και να καταπίνουν την κάμηλο της κατοχής. Αφήστε τους να εξασκούνται στον κοινοβουλευτικό κρετινισμό. Ο κύβος ερρίφθη, το ιστορικό στοίχημα έχει τεθεί και μόνο από εμάς, από την δουλειά και την αφοσίωσή μας στον σκοπό, εξαρτάται η έκβασή του.

17 σχόλια:

  1. Επιτέλους!! Ο Δημήτρης από τα παλιά επέστρεψε! Χωρίς διάθεση για "πολιτικές συνεργασίες" με δήθεν αντιμνημονιακούς και απολειφάδια των παλαιοκομματικών εκτρωμάτων. Χωρίς διάθεση για ανάληψη εξουσίας και "διεμβολισμούς εκ των έσω" του πολιτειακού συστήματος που θέλουμε να ανατρέψουμε. Δίχως κεντρικές επιτροπές, Γενικές Γραμματείες και συντονιστικά κουραφέξαλα. Ο αγώνας στο δρόμο και η γενικευμένη αντίσταση των ΠΟΛΙΤΩΝ είναι η μόνη διέξοδος στην καθημερινή καταστροφή και ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ που συντελείται. Το μόνο πρόβλημα είναι να βρούμε (ή να δημιουγήσουμε) τους ΠΟΛΙΤΕΣ! Ήρθε η ώρα του ΕΜΕΙΣ και όποιος δεν το αντιλαμβάνεται, να το θυμηθεί όταν θα εκλιπαρεί βοήθεια, με εκείνο το απάνθρωπο και ταπεινωμένο βλέμμα του δαρμένου σκύλου, από εκείνους που ειρωνευόταν όταν του μίλαγαν για τη δύναμη της ΟΜΑΔΑΣ και την προσωρινότητα της ΜΟΝΑΔΑΣ!
    Παναγιώτης Πέττας
    Αγ. Παρασκευή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. η οργάνωση της παράλληλης οικονομίας από μη κερδοσκοπικούς κύκλους, με πλήρη διαφάνεια, είναι η μεγάλη ελπίδα ακόμα και αν μείνει μισή η χώρα έπειτα από την παράδοση που ετοιμάζουν. ο δημήτρης τσουκαλάς είναι ένας ήρωας που άλλαξε ένα μέρος της Ελλάδας και το έκανε τοπική υπερδύναμη. το παράδειγμά του λέει πολλά.
    το ΕΠΑΜ, αν δώσει λύσεις στις τοπικές οικονομίες, μπορεί να κάνει το θαύμα με τρόπο που δεν θα μπορεί να αντιμετωπισθεί από αυτούς οι οποίοι θέλουν την Ελλάδα νεκρή.
    πολλές σωστές ιδέες έχετε κ. Καζάκη. Μέσα από την ανάπτυξη μικρών οικονομικών δραστηριοτήτων που στόχο θα έχουν να καλύψουν τα απαραίτητα, οι κοινωνίες αυτές μπορούν να κινηθούν σταδιακά για το χειρισμό μεγαλύτερων πόρων και να ανταγωνισθούν ακόμα και θηρία. ένα εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα που θα ξέρει πως να κάνει μπίζνες και θα κερδίζει για όφελος του λαού, μπορεί να γίνει και ο εφιάλτης και ο εκτελεστής της παγκόσμιας οικονομικής διαφθοράς που πνίγει τη χώρα μας. το ζητούμενο είναι η πλήρης διαφάνεια στην όποια κίνηση, ανοιχτοί λογαρισμοί για όλους, αδιάφθοροι ελεγκτές κάθε κίνησης, ώστε να μην ξαναέρθει η κατάντια των συνεταιρισμών που κατάκλεψαν τελικά και δεν πρόσφεραν στον τόπο. η Χρυσή Αυγή και άλλα παρακρατικά κουμάσια δεν έχουν τα ηθικά νάκαρα να κάνουν αληθινή οικονομία, είναι διεφθαρμένοι. μακάρι στο παιχνίδι να μπουν ο σύριζα και οι ανεξάρτητοι ώστε να οργανώσουν και αυτοί σωστές κινήσεις στήριξης και ανάπτυξης της κάθε τοπικής οικονομίας. Οι δυνατότητες της Ελλάδας είναι πραγματικά απίστευτες. Ας αρχίσει το χορό της ανάπτυξης το ΕΠΑΜ και τα θαύματα μπορούν να αρχίσουν το ένα μετά το άλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. θα ήθελα να επεναλάβω την πρόταση για άμεση παραγωγή όσο το δυνατόν περισσότερων βιολογικών καυσίμων, μια και αν αποκτήσει επάρκεια σε καύσιμα ο παραγωγικός κόσμος, μπορεί να κάνει πολλά, πολύ περισσότερο εύκολα. μικροπαραγωγοί καυσίμων υπάρχουν και πρέπει να προσεγγιστούν για να διαδωθεί ο τρόπος που φτιάχνουν τα καύσιμα, που είναι πολύ απλός. τα βιοκαύσιμα θα λύσουν πολλά χέρια της παραγωγής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συμπληρώνοντας να παραθέσω μία τηλεοπτική ομιλία (τώρα πια στο youtube). Σε αυτή του την ομιλία, ο γνωστός σε πολλούς Dr. Brzezinski, αναφέρει πως η μαζική ανεργία μπορεί να οδηγήσει σε αναταραχές. Περισσότερα (αν και μιλάει για την Αμερική περισσότερο, ταιριάζει γάντι και για την Ελλάδα) εδώ .
    http://www.youtube.com/watch?v=bu8Nd7xuix4

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γενικά, δεν με συγκινούν οι αναλύσεις του κ. Καζάκη και η εμμονή του στην άμεση επιστροφή σε εθνικό νόμισμα με διαλυμένη την παραγωγική βάση της ελληνικής οικονομίας [σήμερα άκουγα έναν γιατρό να αναφέρει σε τηλεοπτική εκπομπή ότι ακόμα και το οινόπνευμα για νοσοκομειακή χρήση εισάγεται (!)], αλλά αυτό το άρθρο είναι πραγματικά εξαιρετικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εισαγεται γιατι το Ελληνικο ειναι φτηνο => δεν εχει μεγαλη μιζα.

      Διαγραφή
    2. τοτε δεν ε΄χεις δεί τις αναλύσεις του Καζάκη, ή δεν προσέχεις τι ακους! ΔΕΝ ΛΕΕΙ για "άμεση επιστροφή σε εθνικό νόμισμα με διαλυμένη την παραγωγική βάση της ελληνικής οικονομίας" Τα προτάγματα του ειναι 5 και εχουν μια αλληλουχία.
      ΓΙΑ ΡΙΞΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΕΔΩ http://hellascitizen.wordpress.com/solutions/
      και θυμίσου οτι ο καζακης λέει ΠΑΝΤΑ για τρόπους αναταξης της παραγωγής και της οικονομίας.... Ασε που ΕΙΝΑΙ ΜΑΝΟΥΛΑ ΣΕ ΑΥΤΟ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ. ΝΑ ΣΤΗΝΕΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΔΕΝ -0-
      Αντιλαβου;

      Διαγραφή
  6. Επιγραμματικά :
    Τις περισσότερες φορές οι επαναστάτες που ανατρέπουν ένα καθεστώς σιγά σιγά γίνονται πιό τύραννοι από τους τυράννους που ανέτρεψαν.
    Χωρίς αμφιβολία η επανάσταση χρειάζεται τώρα και ταυτοχρόνως πρέπει να ξέρουμε και τα κίνητρά μας όταν κάνουμε κάτι.
    Η σκλαβιά προέρχεται περισσότερο όχι τόσο από τους άλλους όσο από τις ιδέες στο νού μας με τις οποίες ταυτίζουμε τον εαυτόν μας. Το περίεργο είναι ότι υποστηρίζουμε μέχρι θανάτου ιδίως τις ιδέες μέσα μας που έχουν μείνει αχώνευτες.

    Λίγο πιό συγκεκριμένα :
    Την ιατρική παραδείγματος χάρη, που έχει επικρατήσει, η πλειοψηφία του κόσμου την υποστηρίζει επειδή φοβάται τον θάνατο και επειδή δημοκρατικά μιμείται τους άλλους, από ανασφάλεια κι αυτό.
    Ενώ θα έπρεπε να ξεπεράσουμε τον φόβο του θανάτου ή αν δεν μπορούμε ακόμα να το κάνουμε αυτό να ερευνήσουμε ενδελεχώς τι πραγματικά οδηγεί στην υγεία και τι μας απομακρύνει από αυτή και εκ των πραγμάτων τι κάνει η επικρατούσα ιατρική πάνω σ’ αυτό, ή αν δεν μπορούμε να το κάνουμε κι αυτό τότε πρέπει να παραδεχτούμε ότι δεν ξέρουμε το αντικείμενο και να συμβουλευτούμε αυτούς που πραγματικά έχουν ερευνήσει το αντικείμενο, στο βαθμό φυσικά που μπορούμε να τους αναγνωρίσουμε.
    Η έρευνά μου λέει εμένα ότι για τούς ανεξάρτητους και αντικειμενικούς επιστήμονες και ερευνητές, η επικρατούσα ιατρική των χημικών φαρμάκων είναι μόνο 3% αντικειμενική επιστήμη και 97% κεκαλυμμένα οικονομικά συμφέροντα καθώς επίσης και απλές εικασίες που έχουν υιοθετηθεί από άγνοια. Επίσης για τους ανεξάρτητους και αντικειμενικούς επιστήμονες και ερευνητές όλα τα χημικά φάρμακα είναι ναρκωτικά και καταστρέφουν άλλα πιό αργά, άλλα πιό γρήγορα την σωματική μας και την ψυχική μας υγεία, και μας εκφυλίζουν σαν είδος.
    Βρήκαν επίσης ότι την ιατρική των χημικών φαρμάκων την δημιούργησαν και την εκμεταλλεύονται η ίδια πάστα ανθρώπων που δημιουργούν τα περισσότερα οικονομικά προβλήματα των χωρών, όπως της Ελλάδας σήμερα, και που δημιουργούν και ελέγχουν όλα τα μονοπώλια, με λίγα λόγια αυτοί οι άνθρωποι είναι οι κεντρικοί τραπεζίτες που κόβουν το χρήμα.
    Επειδή λοιπόν ελέγχουν το χρήμα, μπορούν να εξαγοράζουν συνειδήσεις ή να χρησιμοποιούν βία ή να υπνωτίζουν τον κόσμο μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος και των μέσων μαζικής «ενημέρωσης» (παραπληροφόρησης).
    Για τους ανεξάρτητους και αντικειμενικούς επιστήμονες και ερευνητές που τους αρέσει να λένε τα πράγματα με το ονομά τους οι πιό ασφαλείς μέθοδοι θεραπείας πάνε χέρι χέρι με το σεβασμό της Ζωντανής Φύσης. Η καλύτερη υγεία επιτυγχάνεται με φρέσκια τροφή βιολογικής προελεύσεως, και με την αυτογνωσία, όλα στο σωστό μέτρο.
    Σε μιά δημοκρατία όπου όλοι είναι ίσοι γενικά και αόριστα, υπάρχει κίνδυνος να εξοστρακίσουμε, να δηλητηριάσουμε ή να σταυρώσουμε τους Σοφούς, τους αντικειμενικούς ερευνητές ή τους πραγματικούς ευεργέτες μας γενικότερα, πολλές φορές μόνο από τη ζήλεια μας ή την ανασφάλειά μας.

    Ηλίας Α. Λυμπέρης




    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κατ' αρχάς ούτε μεταξύ σας δεν συμφωνείτε ως προς το ποία είναι η αιτία της οικονομικής κρίσης ούτε ποία είναι η διέξοδος από αυτή, εννοείται πάντοτε σε διαφορετική κατεύθυνση από τη σημερινή πολιτική η οποία δεν ασκείται μόνο τα τελευταία 2,5 χρόνια αλλά την τελευταία 20ετία. Πώς θα πειστούν οι φοβισμένες, αδρανείς, παθητικοποιημένες, αποβλακωμένες μάζες που τρέχουν σε διανομές τροφίμων των Χρυσαύγουλων και βλέπουν όλη μέρα τηλεόραση ότι είναι απολύτως αναγκαία η δική τους ενεργοποίηση/συμμετοχή στη μαζική δράση στη σωματεία τους στη δουλειά ("πετώντας" φυσικά από τις ηγεσίες τους κυβερνητικούς συνδικαλιστές ή τους εγκάθετους της εργοδοσίας), στη γειτονιά, στο Πανεπιστήμιο κλπ, ως προϋπόθεση για την ανάπτυξη του κινήματος; Εδώ το 37,5% του λαού έκανε αποχή σε αυτές ειδικά τις εκλογές του Ιουνίου (!) και το 27% ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ που του υποσχόταν να βρει λύσεις αυτόματα και "από πάνω", χωρίς καμία συμμετοχή του λαού και χωρίς αγώνες, δηλ. ως Μεσσίας. Πάλι ανάθεση σε "Σωτήρες" δηλαδή. Καλή είναι αμπελοφιλοσοφία στα blogs αλλά χωρίς συμμετοχή σε μαζικούς φορείς, χωρίς ανάπτυξη πρωτοβουλιών από τα "κάτω", χωρίς φυσική παρουσία στους αγώνες κίνημα δεν υπάρχει. Και όσο δεν υπάρχει κίνημα πρώτα απ' όλα μαζικό, δυνατό, ενωτικό, με διάθεση για ρήξη και σύγκρουση (όχι όπως η ελεγχόμενη καρικατούρα των "αγανακτισμένων" από την οποία αργότερα ξεπήδησαν τα "γιαουρτώματα" σε Νταλάρες ως μορφή πολιτικής δράσης και από εκεί εκκολάφθηκε-όχι η ύπαρξη-αλλά η σημερινή εγκληματική δράση των χρυσαύγουλων) δεν πρόκειται να γίνει τίποτε. Δεν μας φταίνε τα κόμματα σε αυτό, ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Ο περισσότερος κόσμος ακόμη και σήμερα τρώει όλο το δόλωμα μαζί με το αγκίστρι, δεν του φταίει κανείς, ας ανοίξει τα γκαβά του, έχει τρόπο (εάν θέλει) να μάθει, να συγκρίνει, να καταλάβει ποιός του είπε και του λέει την αλήθεια, ποιός τον καλεί ειλικρινά σε αγώνες, και ποιός τον παραμυθιάζει και παίζει το ρόλο "αμορτισέρ" του συστήματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω από μάτι του βοδιού ξεπήδησες βρε φίλε, αλλά και μόνο με αυτά που γράφεις αποδεικνύεις ότι δεν έχεις σχέση με το μαζικό λαικό κίνημα, αλλά με καρικατούρες του περιθωρίου που βαυκαλίζονται ότι εκπροσωπούν την εργατική τάξη, τον λαό, ή ότι στο διάολο άλλο επινοήσουν. Όταν είσαι απών από τις μεγαλύτερες λαικές συγκεντρώσεις που γνώρισε ποτέ η Ελλάδα στην εποχή της μεταπολίτευσης, τότε καλύτερα να μετράς τα λόγια σου για κινήματα και άλλες παρλαπίπες. Αν περιμένεις μάλιστα να κινηθείς, ή φτιάξεις κίνημα αφού πρώτα συμφωνήσεις για την αιτία της κρίσης, τότε δεν είναι μόνο απών, είσαι και παντελώς άσχετος. Κι αυτό γιατί πολύ απλά οι αιτίες της κρίσης είναι αντικείμενο επιστημονικής ανάλυσης και όχι μαζικής παράκρουσης, όπως φαντάζεσαι του λόγου σου. Και μόνο το γεγονός αυτό που ισχυρίζεσαι, ότι δηλαδή η ίδια πολιτική ασκείται τα τελευταία 20 χρόνια, δείχνει ότι δεν έχεις πιάσει κάβο σε ποια εποχή βρισκόμαστε και ποιος είναι ο χαρακτήρας της κρίσης. Όσο για την Χρυσή Αυγή, δες την μούρη σου στον καθρέπτη και δες ποια ιδεολογία και πρακτική την έχει εκθρέψει. Όσο κοριτσάκια σαν εσένα αντιμετωπίζουν τον λαό και την εργατική τάξη ως χειραγωγίσιμο είδος, όσο προσκυνάς με θρησκευτική ευλάβεια εγχειρίδια και μάλιστα της κακιάς συμφοράς, όσο διατείνεσαι ότι όλοι ίδιοι είναι επειδή δεν συμφωνούν μαζί σου και μάλιστα στις "αιτίες" της κρίσης, τότε εσύ είσαι αυτός που εκθρέφεις την Χρυσή Αυγή. Εσύ είσαι αυτός που πέταξες τα εθνικοπατριωτικά, ΕΑΜικά καθήκοντα στο καλάθι των αχρήστων για να τα καπιλευτούν οι Χρυσαυγίτες. Η ιδεολογία και η πολιτική σου πρακτική είναι το alter ego, η άλλη όψη της Χρυσαυγίτικης λογικής και γνωσιοθεωρητικά έχετε, δυστυχώς, τις ίδιες ακριβώς καταβολές. Γι' αυτό και στην πρακτική σας μοιάζεται. Εκείνοι εναντίον των εξαθλιωμένων μεταναστών. Εσύ και οι ομογάλακτοί σου εναντίον των άθλιων αντικομματικών και όσων έχουν το θράσος να διαμορφώνουν δική τους άποψη για τα πράγματα.

      Διαγραφή
    2. Καλό το παραλήρημά σου φίλε Δημήτρη Καζάκη, αλλά επί της ουσίας των όσων γράφω στην ανάρτηση 9:02 δεν αναφέρεις απολύτως τίποτε εκτός από προσωπικές επιθέσεις, αυθαίρετα συμπεράσματα και χαρακτηρισμούς. Εγώ όμως δεν έβρισα, δεν συκοφάντησα ούτε προσέβαλλα κανέναν. Εάν τώρα θεωρείς ότι η άποψή σου αποτελεί "μονόδρομο" τότε δεν χρειάζεσαι και το διάλογο. Εφόσον μετέχεις στο δημόσιο διάλογο και είσαι αναγνωρίσιμο και προβεβλημένο πρόσωπο νομίζω ότι υποχρεούσαι να ανέχεσαι τον αντίλογο όταν αυτός εκφράζεται συγκροτημένα και με επιχειρήματα. Διαφορετικά πες τα μόνος σου, χειροκροτήσου μόνος σου και δώσε συγχαρητήρια στον εαυτό σου!

      Διαγραφή
    3. Καταρχάς, δεν είμαστε φίλοι. Φίλος με ανώνυμους δεν ήμουν και δεν θα γίνω ποτέ. Είχα και εξακολουθώ να έχω ένα πρόβλημα με σκοτεινούς τύπους που το παίζουν επαναστάτες και τιμητές των πάντων δια της ανωνυμίας στο διαδίκτιο.
      Δεύτερο, αν νομίζεις ότι το δικό μου είναι παραλήρημα και το δικό σου επιχειρηματολογημένο κείμενο, τότε είναι σαφές ότι έχεις σοβαρό πρόβλημα αντίληψης.
      Τρίτο, αν νομίζεις ότι σε έβρισα και σε συκοφάντησα, τότε να με καταγγείλεις στο καθοδηγητή σου να μου βάλει μηδέν!
      Τέταρτο, αν νομίζεις ότι σε έθιξα, τότε νομίζω ότι οφείλεις να το πεις στη μαμάκα και στον μπαμπάκα να με κάνουν ντα!
      Πέμπτο, μην μας ξανασκοτίσεις, εκτός κι αν έχεις να πεις τίποτε επί της ουσίας.

      Διαγραφή
    4. Τουλαχιστον ο ΔΚ γραφει και απανταει ΕΠΩΝΥΜΑ κε Ανωνυμε.

      Διαγραφή
  8. Ο Δημήτρης Καζάκης έχει μιλήσει για τη Χρυσή Αυγή με αρκετές αποκαλυπτικές λεπτομέρειες . Μπορεί και κάποιος να κάνει την προσωπική του έρευνα. Θα φτάσει στο ίδιο συμπέρασμα.
    Ειλικρινά, για εμένα, η Χρυσή Αυγή, σαν κόμμα δεν είναι κάποιο πρόβλημα. Είναι το αποτέλεσμα κάποιων καταστάσεων και συνθηκών (με την ευγενή προσφορά κάποιων βέβαια)... Επίσης πληροφορημένος είναι και ο Αϊβαλιώτης από το Λα.Ο.Σ, σε περίπτωση που κάποιοι προστρέξουν στο ότι δεν ισχύουν αυτά. Διασταυρώνεις τα στοιχεία και συνεχίζεις.
    Ζούμε Ιστορικές στιγμές, θέλουμε δε θέλουμε και ο καθένας μας, αργά ή γρήγορα θα κληθεί να παίξει το ρόλο του. Θα κληθεί να επιλέξει με ποιανού το μέρος είναι.
    Τα ντόπια και ξένα συμφέροντα θα προσπαθήσουν να του θολώσουν τις επιλογές του. Ευρώ ή δραχμή; Πτώχευση ή επιμύκυνση χρέους;
    Στην ουσία δεν έχεις επιλογές. Και οι δύο είναι οι έτοιμες επιλογές τους για εσένα. Σταμάτα να ζεις για αυτούς και ζήσε για εσένα. Ζήσε αληθινά και ελεύθερα και τότε θα δεις πως δεν τους φοβάσαι πια. Δεν έχουν καμία εξουσία επάνω σου. Αναγνώρισε στον συνάνθρωπο σου την δικιά του πάλη να ξεφύγει από την φυλακή που μας έχουν φτιάξει. Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μετώπο (Ε.ΠΑ.Μ.) είναι μια λύση. Δεν είμαι μέλος του, αλλά δίνει μια δυναμική που έλλειπε από τον τόπο. Τους "άλλους" τους γνωρίζεις...
    Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που το σχεδιάζουν από σήμερα, από τώρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. «Πρέπει να σταματήσει η απαξίωση της ελληνικής αγροτικής παραγωγής και η τρομοκρατία ότι σε περίπτωση χρεοκοπίας δεν θα έχουμε να φάμε», είπε χαρακτηριστικά ο Τζανέτος Καραμίχας και κατέληξε: «Μπορούμε να πάμε σε υπεραυτάρκεια, να παράξουμε νέο πλούτο, να στηρίξουμε τη χώρα».

    http://alturl.com/7exhu

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ο Μαρξ στο διδακτορικό του με τίτλο" η διαφορά δημοκρίτειας και επικούρειας φιλοσοφίας" επέκρινε τον Πλάτωνα ,γιατί θεωρούσε ότι όλα είναι τα ίδια και οι όποιες μεταβολές της πραγματικότητας είναι ψευδείς και επιφανειακές.Αργότερα ο Γκυ Ντεμπόρ έλεγε τα ίδια με διαφορετικό τρόπο ,όταν μιλούσε για τον ψευτοκυκλικό χρόνο.
    Ο Ανώνυμος αναζητώντας τις ομοιότητες και όχι τις διαφορές στη διακυβέρνηση της ελλάδας τα τελευταία 20 χρόνια γίνεται μεταφυσικός,ένας Πλατωνας του 21ου αιώνα.
    Οσο για τον εθισμό της κοινωνίας στη φιλανθρωπία των συσσιτίων ο ανώνυμος θα έπρεπε να γνωρίζει ότι οι πρώτοι διδάξαντες στην οργάνωση συσσιτίων ήταν αντιεξουσιαστικές συλλογικότητες στις καταλήψεις ,αλλά και σε άλλους κοινωνικούς και πολιτιστικούς χώρους.
    Η χρυσαυγίτες ήρθαν τελευταίοι και καταιδρωμένοι.
    Κατά τη ταπεινή μου γνώμη ο συνδυασμός όλων αυτών που ανέφερε το αρχικό άρθρο του κ.Καζακη είναι αναγκαίος ώστε ούτε η κοινωνική αλληγλεγγύη να γίνει φιλανθρωπία,ούτε η πολιτική πάλη να ξεπέσει στη γραφειοκρατία και τον κομματισμό.
    Οσο για την κάθοδο σε εκλογές ,στο βαθμό που αυτός ο στόχος δεν γίνεται αυτοσκοπός,αλλά συνυπάρχει με τις υπόλοιπες δράσεις,δεν πρεπει να ποινικοποιείται ή να απονομιμοποιείται,γιατί τότε αφήνουμε στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση ελεύθερο το πεδίο στα κόμματα της συμμορίας του ευρώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αυτο που εγω θελω να επισημανω ειναι οτιαφου οι εξελιξεις και τα γεγονοτα τρεχουν εις βαρος μας φυσικα,πρεπει να αρχισουμε τις δρασεις βγαινοντας καθημερινα στους δρομους και μεσα σε καθε γειτονια να ενημερωνουμε τον κοσμο .Εδω κρινετε το μελλον των παιδιων μας και των ζωων μας.Αν συνεχιστει αυτη η κατασταση ειμαστε ολοι χαμενοι.Ευτυχως που εχουμε και τον Καζακη με την αισιοδοξια του να μας δινει δυναμη και να μας ανεβαζει ψυχολογικα για να μπορουμε και μεις με την σειρα μας να δωσουμε την δικη μας μαχη και ολα αυτα που λενε μερικοι για να τον κατηγορησουν,εγω τα ακουω βερεσε. ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή