Το σκάνδαλο Novartis και η εσχάτη προδοσία…

Η υπόθεση Novartis εξελίσσεται από ένα ακόμη σκάνδαλο διασπάθισης δημοσίου χρήματος, όπως εμφανίστηκε αρχικά, σε σκάνδαλο ολκής που αφορά στην ίδια τη λειτουργία του πολιτεύματος στην Ελλάδα. Μπροστά στα μάτια ακόμη και του πιο ανυποψίαστου αποδεικνύεται πόσο ανοχύρωτος είναι ο πολίτης και το πολίτευμα της χώρας έναντι της εξουσίας, του κυβερνώντος πολιτικού προσωπικού και των διαπλεκόμενων συμφερόντων.

Όσοι συνδέουν το σκάνδαλο Novartis με πράξεις εσχάτης προδοσίας κατά του πολιτεύματος έχουν δίκιο. Πρώτα και κύρια λόγω του αδιαφανούς χειρισμού της όλης υπόθεσης από δικαστικούς λειτουργούς με «κουκουλοφόρους» μάρτυρες και άλλα παρόμοια που μας γυρίζουν σε εποχές όχι απλής εκτροπής, αλλά ανοιχτής χούντας, εποχές Κόλλια. Μπορεί ο κ. Μανιαδάκης πρώην «μάρτυρας υπό προστασία» και νυν κατηγορούμενος να συνιστά ένα εξέχων δείγμα της σύμφυσης του πανεπιστημίου, του κράτους και της πολιτικής με τους «πρωταθλητές» της ελεύθερης αγοράς – όπως αποκαλούσε το έσχατο σκαλοπάτι της διαπλοκής ο θεωρητικός του είδους, κ. Σημίτης – αλλά η καταγγελία του εναντίον των δικαστικών λειτουργών συγκλονίζει ακόμη και τους πιο υποψιασμένους για την κατάντια της δικαιοσύνης.

Αυτό που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι το γεγονός ότι η μήνυση-έγκληση του ΕΠΑΜ για την αδρανοποίηση και ουσιαστική κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος, η οποία κατατέθηκε στις αρχές Φεβρουαρίου 2018 στον Άρειο Πάγο, δόθηκε αρμοδίως σε δικαστικό λειτουργό που εμπλέκεται και στον καταγγελλόμενο ως σκευωρία χειρισμό της υπόθεσης Novartis. Λέτε να πρόκειται για σύμπτωση; Λέτε να συνέβη όλως τυχαίως;

Σχεδόν αμέσως μόλις ανέλαβε η συγκεκριμένη δικαστική λειτουργός την εν λόγω μήνυση άρχισαν να οργιάζουν οι φήμες. Φήμες που ήθελαν την ανάληψη της μήνυσης-έγκλησης του ΕΠΑΜ από συγκεκριμένους δικαστικούς λειτουργούς για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας. Σύμφωνα πάντα με τις φήμες οι συγκεκριμένοι – που εντελώς τυχαία εμπλέκονται σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του τύπου και στο δικαστικό χειρισμό της υπόθεσης Novartis – φέρονται ιδιαίτερα δεκτικοί σε άνωθεν εντολές χωρίς να πολυσκοτίζονται για τις επιταγές του νόμου και του συντάγματος.

Μάλιστα τις φήμες αυτές φρόντισαν να μεταφέρουν εντός του ΕΠΑΜ και ορισμένοι καλοθελητές της ομάδας Κυπριώτη, η οποία ανέλαβε την εργολαβία διάλυσης του Μετώπου έτσι ώστε – εκτός όλων των άλλων – να οδηγηθεί «αναίμακτα» και φυσιολογικά η μήνυση-έγκληση στο αρχείο. Οι συγκεκριμένοι καλοθελητές διαβεβαίωναν περιχαρείς τα μέλη και τους φίλους του ΕΠΑΜ ότι είχαν την βάσιμη πληροφορία από το Εφετείο Αθηνών ότι η μήνυση-έγκληση του ΕΠΑΜ έχει οδηγηθεί στο αρχείο. Η διαπλοκή και η πολιτική σκευωρία στο απόγειό της.

Πάντως από την εποχή της επίσημης κατάθεσης της μήνυσης-έγκλησης του ΕΠΑΜ στον Άρειο Πάγο και την αποστολή της στο Πρωτοδικείο Αθηνών για τα προβλεπόμενα από το νόμο, αγνοείται επίσημα η τύχη της. Εδώ και σχεδόν ένα χρόνο η εισαγγελία των Πρωτοδικών αρνείται να ενημερώσει επίσημα το ΕΠΑΜ για την τύχη της μήνυσης-έγκλησης και αρνείται στην πράξη να ξεκινήσει την προβλεπόμενη προδικαστική διαδικασία. Υπερβολικός όγκος εργασίας λόγω Novartis, κ.ά.; Τυχαίο; Σύμπτωση; Ή σύμπτωμα ανάλογο με εκείνο της πολιτικής σκευωρίας για την οποία κατηγορούνται οι δικαστικοί που χειρίστηκαν ή και χειρίζονται την υπόθεση Novartis; Ίδωμεν.

Όσον αφορά σ’ αυτό καθαυτό το σκάνδαλο Novartis ξεχειλίζει η πολιτική υποκρισία από κάθε πλευρά. Ο κ. Μητσοτάκης μόλις χθες προέβη σε βαρυσήμαντες(!) δηλώσεις: «Όσα συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες συνιστούν πρωτοφανή υπονόμευση των δημοκρατικών μας θεσμών και απειλούν ευθέως την διάκριση των εξουσιών στη χώρα μας.

Δεν μπορεί να γίνεται ανεκτό σε ένα Κράτος Δικαίου εν ενεργεία υπουργός να απειλεί ονομαστικά εισαγγελείς και ανακριτές ότι δεν επιτελούν την αποστολή τους, όπως ο ίδιος θα επιθυμούσε, και ο πρωθυπουργός να τον καλύπτει. Ούτε μπορεί να γίνει ανεκτό σε ένα Κράτος Δικαίου να χαρακτηρίζεται από την Δικαιοσύνη προστατευόμενος μάρτυρας πρόσωπο που βαρύνεται με κατηγορίες, ενώ ο νόμος ρητά το απαγορεύει.

Θέλω να διαβεβαιώσω τους πολίτες ότι θα διαφυλάξω με όλες μου τις δυνάμεις το κύρος και την αξιοπιστία των θεσμών μας. Και καλώ τους επικεφαλής όλων των δημοκρατικών δυνάμεων της χώρας να αποτρέψουμε από κοινού την επιχειρούμενη θεσμική εκτροπή, την οποία πλέον και οι ίδιοι οι δικαστές επισημαίνουν. Καλώ, τέλος, όλους τους δικαστικούς λειτουργούς να υψώσουν ανάστημα και να αποκαταστήσουν το κύρος και την ανεξαρτησία της Ελληνικής Δικαιοσύνης».

Θαυμάστε υποκρισία! Ο κ. Μητσοτάκης διαπιστώνει θεσμική εκτροπή και διαβεβαιώνει ότι απλά ο ίδιος δεν πρόκειται να την ανεχθεί. Αν όντως πρόκειται για «πρωτοφανή υπονόμευση των δημοκρατικών μας θεσμών και απειλούν ευθέως την διάκριση των εξουσιών στη χώρα μας», τότε γιατί ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ δεν στρέφεται δικαστικά εναντίον της κυβέρνησης και των δικαστικών λειτουργών που διέπραξαν το ειδεχθές αυτό ατόπημα;

Γιατί η ΝΔ και ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης δεν εγκαλεί δικαστικά ως οφείλει με βάση το Σύνταγμα και τον ισχύοντα Ποινικό Κώδικα τόσο τον κ. Τσίπρα, όσο και τους εμπλεκόμενους υπουργούς του για εσχάτη προδοσία; Γιατί μένει μόνο σε δηλώσεις; Ποιος άλλος πιο πρόσφορος τρόπος υπάρχει για να αποτρέψει ένα πολιτικό κόμμα την εκτιμώμενη από το ίδιο επιχείρηση εκτροπής του πολιτεύματος; Πώς φαντάζεται ότι οι «δημοκρατικές δυνάμεις» μπορούν να αντιμετωπίσουν την «επιχειρούμενη θεσμική εκτροπή»; Ή πώς εννοεί ότι οι δικαστικοί λειτουργοί θα υψώσουν ανάστημα όταν ήδη καταγγέλλει αυτούς που χειρίζονται την συγκεκριμένη περίπτωση για παραβίαση του νόμου και του συντάγματος;

Πρόκειται βέβαια για ρητορικά ερωτήματα. Οι δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη είναι για το θεαθήναι, για τον ανούσιο καυγά στους δέκτες της τηλεθέασης. Η ουσία της πολιτικής του κρύβεται στο σκοτεινό παρασκήνιο. Εκεί όπου ανήκει ο ίδιος και το κόμμα του.

Ο κ. Βενιζέλος μιλώντας στη Βουλή τον Φεβρουάριο του 2018 για την υπόθεση Novartis είχε επισημάνει τα εξής:

«Ο Πρωθυπουργός και μέλη της κυβέρνησης, σε συνεργασία με κρίσιμους κρίκους, σφετεριζόμενοι την ιδιότητα τους ως οργάνων του κράτους, χρησιμοποιώντάς την δηλαδή για σκοπούς διαφορετικούς από αυτούς που προβλέπονται στο Σύνταγμα και τον νόμο, επιχειρούν να ασκήσουν αρμοδιότητες που ανήκουν μόνο στη δικαστική εξουσία, επιδιώκουν να καθοδηγήσουν, να υποκαταστήσουν ή να προκαταλάβουν τα αρμόδια εισαγγελικά και δικαστικά όργανα και κατά τον τρόπο αυτό να αλλοιώσουν θεμελιώδεις αρχές και θεσμούς του πολιτεύματος, δηλαδή τη διάκριση των εξουσιών και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης».

Κατήγγειλε επίσης: «Το βαθύ κράτος μετά από πολλές δεκαετίες στεγάζεται και πάλι στη δικαιοσύνη. Το φάντασμα του Κόλλια ζωντανεύει και αυτό το έχει αναλάβει υπεργολαβικό συνεργείο της τρίτης συνιστώσας της Κυβέρνησης… Ο σφετερισμός της ιδιότητος του κρατικού οργάνου για να αλλοιωθούν θεμελιώδεις θεσμοί του πολιτεύματος, όπως η διάκριση των εξουσιών, είναι ο ορισμός του άρθρου 134 του Ποινικού Κώδικα;».

Το ξαναεξήγησε μία ημέρα αργότερα σε τηλεοπτική του συνέντευξη: «η ανάμιξη δικαιοσύνης και πολιτικής, επί μήνες, είναι σφετερισμός της ιδιότητας του κυβερνητικού οργάνου, για να αλλοιωθούν θεμελιώδεις θεσμοί του πολιτεύματος, δύο από τους οποίους είναι η διάκριση των εξουσιών και η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης».

Ο κ. Βενιζέλος ερμηνεύει ορθά τον ισχύοντα Ποινικό Κώδικα ως προς την εσχάτη προδοσία (άρθρο 134 του ΠΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 134Α). Ο σφετερισμός της ιδιότητας του κυβερνητικού οργάνου, για να αλλοιωθούν θεμελιώδεις θεσμοί του πολιτεύματος, συνιστά εσχατοπροδοτική πράξη. Και διώκεται ως τέτοια.

Μόνο που ο κ. Βενιζέλος θέλει να «ξεχνά» ότι ο ίδιος και ολόκληρο το πολιτικό προσωπικό που κύρωσε σχέδια μνημονίων και δανειακών συμβάσεων με ισχύ νόμου, διέπραξε εξίσου πράξη εσχάτης προδοσίας. Ιδίως οι υπουργοί οικονομικών των μνημονιακών κυβερνήσεων – συμπεριλαμβανομένου του κ. Βενιζέλου ως υπουργού οικονομικών του περιβόητου PSI – οι οποίοι σφετερίστηκαν την ιδιότητά τους ως κυβερνητικά όργανα προκειμένου να υπογράψουν εν κρυπτώ και εν αγνοία της βουλής τις συμβάσεις μνημονίων και δανειακής στήριξης προς το συμφέρον των ξένων δανειστών.

Ο κ. Βενιζέλος, ο κ. Μητσοτάκης και ο λοιπός συρφετός του κοινοβουλίου μιλάνε για εσχάτη προδοσία, μόνο όταν θίγεται ο εαυτός τους και τα συμφέροντα που τόσο πιστά υπηρετούν. Όπως άλλωστε κάνουν και οι συμμορίτες της κυβέρνησης. Κανένας όμως δεν τολμά να κάνει το αυτονόητο, δηλαδή να κινήσει διαδικασία για εσχάτη προδοσία.

Βλέπετε δεν θέλουν να "ποινικοποιήσουν" την πολιτική ζωή του τόπου, διότι ποτέ κανείς από δαύτους δεν ξέρει τι μπορεί να φέρει μια δικαστική δίωξη για εσχάτη προδοσία. Ιδίως όταν όλο το πολιτικό προσωπικό ενέχεται ή ανέχεται τόσο ανοιχτά την αλλοίωση του δημοκρατικού πολιτεύματος και του συντάγματος προς όφελος ξένων συμφερόντων.

Ένα πολιτικό προσωπικό που εξαγοράζεται τόσο εύκολα για μια οικοσκευή, για μερικές δεκάδες hands-free, ή κουπόνια βενζίνης από κάποιον σαν τον Χριστοφοράκο της Siemens, δεν θα τολμήσει ποτέ να κινήσει διαδικασία εσχάτης προδοσίας εναντίον καμιάς κυβέρνησης. To πρόβλημα του κ. Μητσοτάκη, του κ. Βενιζέλου και των ομοιών τους δεν είναι το «βαθύ κράτος» προπαντός στο σύστημα δικαιοσύνης της χώρας μας, αλλά ο χειρισμός του.

Οι κύριοι αυτοί είναι πάντα εναντίον – στα λόγια φυσικά – του βαθέως κράτους όταν αυτό στρέφεται εναντίον τους, αλλά από θέση αρχής και συνείδησης είναι πάντα υπέρ του όταν υπηρετεί τα δικά τους αφεντικά και τις δικές τους ιδιοτελείς επιδιώξεις. Άλλωστε ποιος θεσμοθέτησε την κατηγορία των «προστατευόμενων μαρτύρων», ώστε να μπορούν άνετα και με τις ευλογίες της δικαιοσύνης να στήνονται σκευωρίες με στημένους μάρτυρες; Τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Τώρα ουρλιάζουν γιατί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιεί τον μηχανισμό χειραγώγησης της δικαιοσύνης, που οι ίδιοι θεσμοθέτησαν, εναντίον τους. Αφερίμ, εφέντιμ!

Πάντως όποιος θεωρεί ότι το ΕΠΑΜ θα διστάσει να κινηθεί καθ’ οιονδήποτε σύννομο τρόπο εναντίον παντός υπευθύνου, στη δικαιοσύνη ή αλλού, προκειμένου να εξασφαλίσει ότι η μήνυση-έγκλιση που έχει καταθέσει και συνοδεύεται με πάνω από 5.000 υπογραφές πολιτών, δεν θα την φάει το «μαύρο σκοτάδι», τρέφει πλάνη οικτρά. Το ΕΠΑΜ δεν είναι ούτε ΝΔ, ούτε ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ΚΙΝΑΛ, ούτε ΚΚΕ, ούτε ΧΑ, ούτε σαν όλα τα άλλα πολιτικά σκύβαλα που απλά θέλουν να γίνουν βεζίρηδες στη θέση των βεζίρηδων.

Το ζήτημα της εσχάτης προδοσίας εναντίον του ελληνικού λαού και του πολιτεύματος θα το κυνηγήσουμε έως το τέλος. Εναντίον όχι μόνο του πολιτικού προσωπικού, αλλά και κατά πάντως υπευθύνου στο κράτος και στη δικαιοσύνη. Όχι για λόγους αντεκδίκησης, αλλά γιατί χωρίς να θεμελιωθεί στην πράξη ένα κράτος δικαίου υπέρ του απλού πολίτη, χωρίς αποκατάσταση της Συνταγματικής έννομης τάξης και του δημοκρατικού πολιτεύματος δεν πρόκειται ποτέ να βγούμε από αυτό το αδίστακτο καθεστώς διαπλοκής και διαφθοράς.