Πέμπτη 5 Ιουνίου 2014

Η πολιτική σήψη και το αδιέξοδο φτάνει στο έπακρο

Υπάρχει η δυνατότητα ανατροπής της κυβέρνησης και των πολιτικών της; Μην ξεχνάμε ότι αυτό υποσχόταν κι ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά. Μπορεί μετεκλογικά η ηγεσία του να το ξέχασε, αλλά το ερώτημα παραμένει. Εκτός κι αν κανείς πιστεύει ότι δεν πρέπει να ανατραπεί το ταχύτερο δυνατόν αυτή η κυβέρνηση.

Ήδη έχει ανακοινωθεί η περαιτέρω μείωση των επικουρικών συντάξεων μέσα στον Ιούλιο. Μέχρι το τέλος του έτους επικουρικές και ασφαλιστικά ταμεία δεν θα υπάρχουν. Στα μέσα Ιουνίου θα γίνει η εκκαθάριση του νέου φόρου ακινήτων, η Α' δόση του οποίου θα πρέπει να πληρωθεί έως το τέλος Ιουλίου. Άντε να δούμε πόσοι θα είναι σε θέση να την πληρώσουν. Να θυμήσουμε απλά ότι ο προϋπολογισμός του 2014 προβλέπει αυξημένη επιβάρυνση κατά 44%.


Ταυτόχρονα, κι ενώ μετατέθηκε στο θερινό τμήμα της Βουλής η ψήφιση του νόμου που απαγορεύει την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στις παραλίες, πέρασαν στο ΤΑΙΠΕΔ προς πώληση πάνω από 90 παραλίες σ' ολόκληρη την χώρα. Με απλή απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων. Το ίδιο και άλλα 55 "φιλέτα" της δημόσιας γης.

Η κυβέρνηση βιάζεται...

Η κυβέρνηση βιάζεται μέσα στο καλοκαίρι να προικοδοτήσει τους δικούς της ολιγάρχες, τύπου Λάτση, με προνομιακά ακίνητα, παραλίες και γη σε τιμές ευκαιρίας. Ο λόγος είναι απλός. Το φθινόπωρο τίθεται θέμα χρηματοδοτικού κενού της ελληνικής οικονομίας. Προκειμένου να συμφωνηθεί ένα νέο πακέτο χρηματοδότησης του χρέους της Ελλάδας από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, έχει τεθεί επί τάπητος η απαίτηση να περάσει η κυριότητα της δημόσιας πριουσίας στον ΕΜΣ.

Να τι βιάζονται να προλάβουν ολιγάρχες και κυβέρνηση. Να πάρουν τα "φιλέτα" πρώτοι οι Λάτσηδες σε εξευτελιστικές τιμές και να διαπραγματευτούν με τους Ευρωπαίους, όταν αυτοί θα έρθουν, μερίδιο από το συνολικό ξεπούλημα της χώρας. Να τι σημαίνει πατρίδα για τους ντόπιους ολιγάρχες και τους κυβερνώντες αυτή την χώρα.

Από την άλλη ο μέσος Έλληνας δεν έχει καν ιδέα του τι σημαίνει πατρίδα για τον ίδιο. Αν είχε, τότε θα είχε ξεσηκωθεί με το ξεπούλημα που ήδη συντελείται. Και μόνο το γεγονός ότι οι παραλίες της χώρας εκχωρούνται σε ιδιωτικά συμφέροντα θα έπρεπε να είχε κάνει τον μέσο Έλληνα να ξεσηκωθεί και να οργανώνει μαζικές καταλήψεις χώρων. Να γιατί όποτε και όποιος θυμάται την πατρίδα, το κάνει για να την αναθέσει κι αυτός σε πατριδοκάπηλους όπως η ΧΑ, ή άλλα ακροδεξιά σκευάσματα, που ξέρουν μόνο να την παίζουν στα ζάρια.

Εγγύηση για τη συνέχεια της ίδιας κυβερνητικής πολιτικής

Εκτός κι αν πιστεύει κανείς ότι με τον τρόπο αυτό θα έρθει η ανάκαμψη. Απ' όσο γνωρίζουμε, μόνο η ηγεσία του ΚΚΕ πιστεύει αυτό το παραμύθι που λανσάρει η κυβέρνηση. Γι' αυτό και μιλά για "καπιταλιστική ανάκαμψη". Τι να πει κανείς. H ηγεσία του ΚΚΕ απλά μυρικάζει την πολιτική της κυβέρνησης βάζοντας απλά τα δικά της πρόσημα. Ούτε ίχνος ανεξαρτησίας σκέψης και δράσης.

Η ύπαρξη του ΚΚΕ σήμερα αποτελεί εγγύηση για τους κυβερνώντες ότι δεν θα τεθεί καν θέμα ανατροπής τους μέσα από ευρύτερες συνεργασίες σε αντιμνημονιακή βάση. Διότι, όπως βαθυστόχαστα λέει η ηγεσία του, είναι δώρο, άδωρο. Είτε έχεις μια κυβέρνηση σαν την σημερινή, είτε μια κυβέρνηση που πιέζεται από τα κάτω να απαλλάξει την κοινωνία από τα μνημόνια, είναι το ίδιο και το αυτό. Να γιατί επανειλημμένα έχει δηλώσει ότι δεν θέτει θέμα ανατροπής της κυβέρνησης, διότι είναι δώρο, άδωρο.

Δεν είναι το ίδιο...

Βέβαια, όποιος έχει σώας τα φρένας γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν είναι το ίδιο μια κυβέρνηση σαν την σημερινή, με μια αντιμνημονιακή κυβέρνηση. Όχι γιατί μια αντιμνημονιακή κυβέρνηση αποτελεί την λύση στο σημερινό αδιέξοδο. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί παρά μόνο από μια διακυβέρνηση που ξέρει πώς να διαγράψει μονομερώς το χρέος, να προχωρήσει σε έξοδο από το ευρώ και να χρηματοδοτήσει μια ταχύτατη παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με κύριο γνώμονα τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού.

Ωστόσο μια αντιμνημονιακή κυβέρνηση είναι πολύ πιο ευάλωτη στην πίεση των κινημάτων και του λαού. Κι αυτό από μόνο του μπορεί να διευκολύνει - υπό όρους - τον λαό να αποσπάσει κάποια ελάχιστα ώστε να του δώσουν την πολυπόθητη ανάσα που χρειάζεται για το επόμενο βήμα.

Το γεγονός αυτό το γνώριζε εξαρχής και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Γνώριζε πολύ καλά ότι μια ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης από τον λαϊκό παράγοντα και από μια ευρεία συνεργασία αντιμνημονιακών δυνάμεων, θα την έφερνε σε πολύ δύσκολη θέση. Θα ήταν εκτεθειμένη σε πολλαπλές πιέσεις από τα κάτω για να ασκήσει πολιτικές που δεν πιστεύει η ίδια, ούτε τις θέλει. Πολιτικές που στοχεύουν στην καρδιά των μνημονίων.  

Η δολοφονία της ελπίδας...

Να γιατί ακολούθησε ανθενωτική πολιτική και πολέμησε κάθε μορφή ανοιχτής συνεργασίας σε επίπεδο κοινωνίας με ξεκάθαρο αντιμνημονιακό πλαίσιο. Όποτε και όπου υπήρξε η δυνατότητα τέτοιας συνεργασίας με σαφές αντιμνημονιακό πρόσημο την τορπίλλισε ανοιχτά. Το έκανε ακόμη και στις δημοτικές εκλογές με σκοπό να επιβάλει τους δικούς της κομματικούς υποψηφίους - συχνά φυτευτούς. Εμείς στο ΕΠΑΜ το ξέρουμε από πρώτο χέρι αυτό.

Η τακτική που ακολούθησε ήταν αυτή της αυτοδυναμίας, που επιτρέπει στον κομματικό μηχανισμό να αφομοιώνει και να συνθλίβει στα γρανάζια του κάθε "αντιπολιτευτική" φωνή. Και το πέτυχε. Μάντρωσε όσους μπορούσε στο κομματικό μαντρί, γνωρίζοντας ότι για μια θέση σ' ένα κόμμα οιονεί εξουσίας οι περισσότεροι είναι διατεθειμένοι να κάνουν τις κωλοτούμπες της αρκούδας και να ανεχθούν κάθε ασυδοσία του μηχανισμού.

Κατόπιν επένδυσε στην απελπισία ενός μεγάλου μέρους της κοινής γνώμης και του πούλησε την προσδοκία ότι στις 25 ψηφίζει, στις 26 φεύγουν. Φανταστείτε πόσο απελπισμένος είναι ο κόσμος που έχαψε ένα τέτοιο παραμύθι. Την ίδια ώρα που η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έκανε τα αδύνατα - δυνατά να φανεί παντελώς αφερέγγυα σ' ένα επίσης μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης, που άκουγε τα ίξεις, αφίξεις των στελεχών της ομάδας Τσίπρα και τριπλοκουμπωνόταν. Να πώς πέρασε η κυβέρνηση ως εγγυητής της σταθερότητας.

Κι έτσι στις πρόσφατες εκλογές οι ηγεσίες των δελφίνων πήραν αυτό που ήθελαν. Οι κυβερνώντες την αναγκαία παράταση ζωής, μιας και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να κουνήσει ούτε το μικρό του δαχτυλάκι για να πέσουν. Ενώ η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εγκλώβισε όσους ήταν να εγκλωβίσει στο δικό της κομματικό μαντρί, χωρίς να είναι υποχρεωμένη να συνεργαστεί με άλλη αντιμνημονιακή δύναμη, ή κίνημα.Έτσι εξασφάλισαν ότι δεν υπάρχει καμιά πιθανότητα να υπάρξει αντιμνημονιακή κυβέρνηση. Αν θέλει να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δυο επιλογές:  Ή να επιδιώξει την αυτοδυναμία. Ή να τα βρει με τα κυβερνώντα κόμματα και τις παραφυάδες τους.

Οικουμενική αντί για αντιμνημονιακή κυβέρνηση στα σκαριά

Κι από δω ξεκινά το σικέ μετεκλογικό παιχνίδι. Πόλεμοι χαρακωμάτων στο ΠΑΣΟΚ με φόντο μια πιθανή συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ανακατατάξεις στη ΝΔ με την "αντιμνημονιακή" καραμανλική αντιπολίτευση να κλείνει κι αυτή μάτι στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών από τον κ. Καμμένο, όπου το επίδικο ζήτημα δεν είναι κάποια σοβαρή πολιτική διαφωνία, αλλά η αναζήτηση καλύτερης προσφοράς στο δούναι-λαβείν της επόμενης ημέρας.

Όσο για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε να ελπίζει σε καλύτερα εκλογικά αποτελέσματα. Είναι πρώτο κόμμα ώστε να συντηρεί την πόλωση, χωρίς να απειλεί την κυβέρνηση. Ταυτόχρονα έχει όλα τα άλλοθι που χρειάζεται για να βαθύνει την συντηρητική στροφή της, ώστε δήθεν να προσελκύσει τον συντηρητικό ψηφοφόρο. Και να ανοιχτεί προς τα κυβερνώντα κόμματα, επενδύοντας στην αλλαγή φορεσιάς τους, δηλαδή ηγεσίας τους, έτσι ώστε να συγκυβερνήσει μαζί τους.    

Όσο για την όποια αντιπολίτευση μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, η δαμόκλειος σπάθη της διάσπασης του κόμματος σε πορεία προς την εξουσία θα την κάνει να σωπάσει και να χάσει τα όποια ελάχιστα ερείσματα στον κομματικό μηχανισμό. Θα λειτουργεί αντικειμενικά όπως η "αριστερή αντιπολίτευση" μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Μόνο και μόνο για να συγκρατεί το κομμάτι της βάσης που διαφωνεί με όλα αυτά.

Να γιατί δεν πρόκειται να την πειράξει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Όχι μόνο δεν συνιστά κανενός είδους κίνδυνο γι' αυτήν, αλλά της είναι απαραίτητη ως οπισθοφυλακή, ως αμορτισέρ για τους κραδασμούς που προκαλούν οι ταυτίσεις της με τους δημίους της χώρας και του λαού. Το μόνο που τρέμει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα είναι η διάσπαση που θα θέσει ανοιχτά τις μεγάλες διαφορές πολιτικής και θα απελευθερώσει τις κινηματικές δυνάμεις που συνθλίβονται στο εσωτερικό του.

Η συνεργασία απαραίτητη όσο ποτέ...

Τι μπορεί να ανατρέψει αυτή την κατάσταση; Μόνο μια ενότητα από τα κάτω του λαού. Το λέμε και το ξαναλέμε, αλλά σήμερα είναι πιο επίκαιρο παρά ποτέ. Ότι κι αν ψήφισε υπό το κράτος του φόβου και της απελπισίας ο μέσος Έλληνας, ένα είναι σίγουρο. Ακόμη κι ο ψηφοφόρος της ΝΔ δεν επικυρώνει τις πολιτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση και επιβάλλουν οι δανειστές. Απλά νιώθει το ίδιο να απειλείται και από τον αμφίσημο αριστερό πολιτικό λόγο του Τσίπρα και της κουστωδίας του. Και δεν έχει άδικο.


Χρειάζεται λοιπόν η πιο πλατιά ενωτική κίνηση πολιτικών δυνάμεων, κινημάτων και προσωπικοτήτων που μπορούν να συμφωνήσουν σε ορισμένα πολύ άμεσα και ζωτικά για την κοινωνία και τον εργαζόμενο αιτήματα. Εδώ και τώρα. Πέρα και πάνω από διαχωρισμούς αριστεράς και δεξιάς. Μια συνεργασία ανοιχτή που να διευκολύνει τον μέσο Έλληνα να ξεπερνά τις φοβίες του και τα ιδεολογικά του κολλήματα. Διαφορετικά το μέλλον που μας επιφυλάσσουν οι δανειστές και οι δελφίνοι της εξουσίας προοιωνίζεται θεοσκότεινο.  

21 σχόλια:

  1. Δημήτρη,
    πριν από λίγες μέρες έγραφες για τον αποπληθωρισμό και τα επιτόκια. σήμερα η ΕΚΤ ανακοίνωσε αρνητικό καταθετικό επιτόκιο -0,10%. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τα έχει πει ήδη. Άκου εδώ https://www.youtube.com/watch?v=R2Sca8eJHVE&feature=youtu.be&t=11m30s

      Διαγραφή
  2. Πετρος Καλογεροπουλος5 Ιουνίου 2014 στις 11:41 μ.μ.

    Δημητρη,
    Ειναι πλεον αδηριτη αναγκη να βγει το ΕΠΑΜ ανοιχτα,με δικο του μεσο. Το διαδικτυακο ραδιοφωνο που ετοιμαζεται, θα δωσει μεγαλη πνοη στο οραμα της Ανατροπης.Ας καλεσει και παλι,επισημα,καθαρα,με τη βαρυτητα των περιστασεων,η Π.Γ.τα μελη και τους φιλους να αναλαβουν-κοβοντας σχεδον απο τις σαρκες τους-τα βεβαια εξοδα που προκυπτουν.Όπως και την εξοδο, πλεον, στην επαρχια,στην Αττικη,σ ολη την Ελλαδα ΚΑΙ των ανθρωπων,στελεχων,φιλων που προβληθηκαν ως υποψηφιοι για τις ευρωεκλογες.Ειναι αυτες οι νεες φωνες που πρεπει τωρα να αφιερωσουν στην υποθεση της πατριδας,χρονο και παθος, παραλληλα με τις ξεχωριστες ικανοτητες τους.Ενα συνθημα που πρεπει να γινει τροπος ζωης ειναι : Κανεις Ελληνας δεν επιτρεπεται να αγνοει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Kyrie kazaki gia mia akoma fora epalitheutikatai. Simera to proi diavasa oti h EKT proxwrise se arnitika epitokia kai tromokratithika. Sas stelnw auto mynima apo to exwteriko opou ta mesa mazikis enimerwsis zitokraugazoun oti oi trapezes tha exoun authono xrima kai etsi oi polites kai oi epixirimaties tha boroun na deneizontai. ELEOS. Auto pou mou proxenise tromo einai oti oi agores to vlepoun poly thetika kai telika tha ginei opos akrivos to eipate sthn radifononiki sas synenteuxi sto Radio 1d.gr stis 2 Iouniou.

    Exw mia polu simantiki gia mena erwtisi kai tha ektimousa polu an briskatai xrono na tin apantisetai.
    H oikogeneia mou exei poly megala xreei pros tis trapezes stin Ellada kai ena meros apo to eisodima mou paei ekei. Meno sto exwteriko se xwra tis eupaikis enwsis me euro kai exw kapoies oikonomies gia wra anangis sti trapeza. TI NA KANW? na ta parw?? na ta allaxw se synalagma kai an nai se ti?? kai ta dio??
    Akousa thn synenteuxi pou dwsatai 3 fores gia na embedosw kala auta pou dilwsate peri arnitikwn epitokiwn kai ta epakoloutha tous kai tha h thela thn symbouli sas.
    Synexistai to timio agwna sas kai na xeretai oti yparxoun anthropoi pou sas stirizoun kai sas akoune PROSEKTIKA. Euxaristw polu gia ton xrono sas.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω σε ποια χώρα είσαστε, αλλά γενικά δεν είναι καθόλου καλή εποχή για καταθέσεις στις τράπεζες της ευρωζώνης. Εγώ προσωπικά θα διατηρούσα ένα ελάχιστο λογαριασμό και τα υόλοιπα θα φρόντιζα να τοποθετηθούν εκτός τραπεζικού κυκλώματος του ευρώ.

      Διαγραφή
  4. Πολύ καλή ανάλυση. Φοβερή η προοπτική της ενότητάς από τα κάτω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δημήτρη θεωρώ ότι είναι η ώρα να κάνεις το δεύτερο μεγάλο βήμα .
    Το πρώτο τεράστιο βήμα ήταν που βγήκες δημόσια και μίλησες με τον κόσμο. Ριζοσπαστικοποίησες ένα κόσμο που ένιωθε εγκλωβισμένος και του έμαθες να αρχίζει να σκέφτεται. Του ενέπνευσες αξίες και κυρίως τον τρόπο που συγκροτείται το πολιτικό γεγονός ,όχι μέσα από ιδεολογίες αλλά από την ίδια την οργάνωση της κοινωνίας και την πάλη της ενάντια στον δυνάστη. Δεν σου κρύβω πως και για μένα αποτέλεσες τον ελλείποντα κρίκο που συνέδεσε τα θεωρητικά διαβάσματά μου της θεολογίας και της πολιτικής. Ενσάρκωσες αυτό που ονομάζουμε μεταφυσικό θεμέλιο της πολιτικής (καθ ότι αν κοινωνήσωμεν, αληθεύομε, α δε αν ιδιάσωμεν, ψευδόμεθα) κάνοντας απλά διάλογο με τον κόσμο γιατί α-λήθεια σημαίνει μετοχή στον Κοινό Λόγο . Η πολιτική κριτική που έκανες στις ιδεολογίες των αριστερών χαρακτηρίζοντάς τες ως στείρες απόψεις κομματικού εγχειριδίου ενώ η κοινωνία συντρίβεται , μου θύμιζαν τη διαφορά του δυτικού ratio από τον ελληνικό λόγον. Τελοσπάντων αυτά τα ξέρεις .
    Το δεύτερο μεγάλο βήμα που πρέπει να γίνει τώρα είναι να ελιχθείς και να βρεις τρόπους σύνδεσης με προσωπικότητες και χώρους ώστε να γίνει αυτό που λες στην τελευταία παράγραφο ένα πλατύ ενωτικό μέτωπο. Η θεωρία μπορεί να λέει ότι ο λαός πρέπει να ενωθεί από κάτω αλλά οι περιστάσεις απαιτούν έκτακτες ενέργειες. Ο ελληνικός λαός βλέπεις έκαψε φλάντζα αγκομαχάει να γίνει αντιμνημονιακός δεν πρέπει να τον μπερδεύουμε με διασπάσεις. Είναι που είναι αμόρφωτος! (το λέω και το ξαναλέω αυτό! δεν έχει διαβάσει ούτε ένα βιβλίο κοινωνικού προβληματισμου!) Άλλωστε το μεγαλύτερο ελάττωμα του Έλληνα είναι ότι δεν μπορεί να ενωθεί με τον άλλο, δεν μπορεί να παραδεχτεί τη διαφορετικότητα του άλλου. Όλη την ώρα βρίζει τον μαλ@ τον διπλανό του. Αυτό το ελάττωμα το θεωρώ ότι το έχεις και εσύ. Γι αυτό και πρέπει να κάνεις το μεγάλο βήμα. Μια περίοδο που σε άκουγα νόμιζα πως μόνο το ΕΠΑΜ έκανε αντίσταση και όλοι οι άλλοι ήταν μαλ@ες. Ευτυχώς όμως υπάρχουν πολλές δυνάμεις και σοβαρές προσωπικότητες στην ελληνική κοινωνία π.χ. ο Κουβελάκης του Σύριζα, ο Δελαστικ της Ανταρσύα, ο Κοτζιάς που έκανε την ίδια κριτική με εσένα στο Σύριζα (μπες στη σελίδα του στο Πράττω), ο Μπιτσάκης που τον άκουσα στο κόκκινο και μίλησε και αυτός για μέτωπο σωτηρίας του λαού. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ώθηση γι αυτή την κοινωνία που έχει εμπεδώσει την διασπαστική-ατομικιστική νοοτροπία ότι τίποτα δεν αλλάζει σε αυτό τον τόπο από μια ενωτική ανατρεπτική κίνηση.
    Ας ρίξουμε τους τόνους και ας μην επιμένουμε στις διαφορές μας. Για παράδειγμα δεν πρέπει να παρεξηγούμε πάντα την αναφορά των αριστερών στην Αριστερά δεν είναι ότι μισούν τους δεξιούς άλλα ο φόβος τους ότι αν δεν βάλεις την έννοια της Αριστεράς (αναδιανομή, ταξική πολιτική) τότε εύκολα μπορείς να διολισθήσεις σε γενικολογίες περί εθνικής ενότητας και δεν θα τιμωρήσεις έτσι την ολιγαρχία του χρήματος π.χ. ΑΝ.ΕΛ. που λένε να μειώσουν τους φόρους των επιχειρήσεων, να κάνουν έξυπνες ιδιωτικοποιήσεις κτλ. Υπάρχουν ρεύματα και δυνάμεις εντός του Σύριζα που είναι ανετρεπτικές(δες την συνεύντευξη του Ξυδάκη στο Κρητη TV) Τώρα είναι η ώρα για το μεγάλο βήμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει ένας κάποιος σκεπτικισμός και προσπάθειες και σκέψεις για "λύσεις" μετά από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, στις οποίες το ΕΠΑΜ πήρε λιγότερο ποσοστό επί των ψήφων από ότι το 2012.

      Αν και καταλαβαίνω αυτή την αντιμετώπιση αυτού του αποτελέσματος, ας δούμε τα πράγματα λίγο διαφορετικά.

      Το τελευταίο καλοκαίρι βρισκόμουν σε αεροδρόμιο της Γερμανίας και περίμενα στην αίθουσα αναμονής της πύλης να επιβιβαστώ στο αεροπλάνο. Παραδίπλα κάθονταν 2 άντρες, έλληνες, που μιλούσαν για τα πολιτικά δρώμενα στη χώρα σε σιγανό τόνο. Έγω έκανα τον γερμανό και πήρα ένα γερμανικό περιοδικό στα χέρια μου τάχα μου, και κάθισα 2 θέσεις παραδίπλα να ακούσω καλύτερα. Διαπιστώνω ότι ήταν και οι 2 πολιτικοί, μάλλον σε δημοτικό επίπεδο, προσκείμενοι στη ΝΔ, στην επαρχία. Μιλούσαν για την κυβέρνηση, για τον Κυριάκο και τη Ντόρα, για άλλα ονόματα που έχω ξεχάσει. Μόνο μία πληροφορία έμεινε άσβηστη στη μνήμη μου μέχρι τώρα. Η στιγμή που ο ένας είπε στον άλλο: "Έτσι κι αλλιώς, τώρα που όλα έχουν τελειώσει...".

      Αυτή η φράση ήταν σαν μία μαχαιριά στην ψυχή μου, ο τρόπος που ειπώθηκε αλλά και το γεγονός ότι το έλεγε κάποιος "από μέσα".

      Το αναφέρω αυτό σε σχέση με όλα τα τραγελαφικά που βλέπουμε στη βουλή, στους ολιγάρχες και στα κανάλια/τηλεβόες τους, σε ΟΛΑ τα κόμματα που είναι στη βουλή και στην πολιτική σκηνή γενικότερα.

      Είναι σαν να γνωρίζουν εκεί μέσα όλοι, ότι "όλα έχουν τελειώσει". Για αυτό και τους βλέπουμε όλους να ψηφίζουν πραξικοπηματικά "τα πάντα", γρήγορα και χρησιμοποιώντας όλες τις δυνατές μεθόδους, τους άλλους να κάνουν αντιπολίτευση εκ του ασφαλούς και τους τρίτους σαν φελούς να παρασέρνονται προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, όπου φυσά ο άνεμος, μήπως και προσκολληθούν σε κάποιο κόμμα, σε κάποια συγκυβέρνηση, σε κάποια συνεργασία.

      Γιατί "όλα έχουν τελειώσει πια".

      Η Ελλάδα εκποιήθηκε. Απλώς βλέπουμε από το 2010 και μετά την εκποιήση να συμβαίνει κομμάτι κομμάτι. Αν υπάρχει κάτι σταθερό και αναλλοίωτο από το 2010 και μετά, είναι η εκποίηση της χώρας και του δημόσιου...χαρακτήρα της. Οι κάτοικοι λοιπόν αυτής της χώρας, είναι σαν να ζουν πάνω σε μια σχεδία, της οποίας οι κορμοί που την αποτελούν λιγοστεύουν μέρα με την ημέρα. Για όλους, εκτός από λίγους εκλεκτούς που διαθέτουν μικρά βαρκάκια φουσκωτά, στα οποία προσπαθούν όλοι όσοι μπορούν, να επιβιβαστούν. Οι υπόλοιποι, λέγε με "απλός έλληνας χωρίς "άκρες" και κομματική ή επιχειρηματική διαπλοκή" βουλιάζουν σιγά σιγά.

      Τί και έχει βγάλει ο ΟΗΕ και άλλες υπηρεσίες εκθέσεις ή στατιστικές για την τραγική κατάσταση που βρίσκεται ο κόσμος. Τί και αν ΟΛΟΙ γνωρίζουν σε τί κατάσταση βρίσκεται ο κόσμος. Κανέναν δεν ενδιαφέρει: Όπως είπε ο κος Καζάκης, "το οικόπεδο είναι που τους ενδιαφέρει". Και αυτό ακριβώς ζούμε. Ό,τι έχει το οικόπεδο, από γη μέχρι υποδομές, από πόρους μέχρι δυνατότητες, εκποιείται. Εκχωρείται.

      Διαγραφή
    2. Τα γράφω όλα αυτά, γιατί αυτό είναι το πλαίσιο της ζωής και του μέλλοντος των Ελλήνων κατοίκων τα τελευταία χρόνια, αλλά και τα επόμενα.

      Γιατί "όλα έχουν τελειώσει".

      Και εδώ έρχεται η κουβέντα περί "ανοίγματος του ΕΠΑΜ, συνεργασίες, κτλ".

      Τί έχει καταφέρει το ΕΠΑΜ και ο κος ΚΑζάκης εδώ και 4 χρόνια; Πολλά. Ένα από αυτά ήταν και είναι η καθαρότητα στο μέτωπο κάθε ΕΠΑΜίτη και ΕΠΑΜίτισσας. Δεν υπάρχει άλλος αντιμνημονιακός σχηματισμός στη χώρα, στον οποίο κανείς δεν μπορεί να προσάψει κάποιου είδους "βρόμα", υποτέλεια ή πελατειακή ατζέντα. Ποιός το έχει καταφέρει αυτό; Μα ο κος Καζάκης βέβαια και όλοι αυτοί που έχουν δουλέψει οικειωθελώς και με αυταπάρνηση για αυτό το "παλλαϊκό μέτωπο", το οποίο ενσωματώνει ιδανικά που δεν μπορεί να τα βρει κανείς πουθενά αλλού, τουλάχιστον στην Ελλάδα.

      Πώς φαντάζονται όλοι αυτοί που μιλούν για "συνεργασίες και ανοίγματα" το μέλλον αυτού του παλλαϊκού μετώπου; Φαντάζονται τον τύπο να αναφέρει το ΕΠΑΜ πιο συχνά; Φαντάζονται να βγάζουν τα ΜΜΠ (μέσα μαζικής προπαγάνδας) τα μέλη του πιο συχνά στα "πάνελ διαλόγου τους"; Φαντάζονται τους ολιγάρχες να φοβούνται την ανερχόμενη δύναμη ενός αντιμνημονιακού "τσουνάμι"; Φαντάζονται μία φαντασμαγορική αλλαγή με πυροτεχνήματα και τον πρωθυπουργό με τα ανδρείκελά του να φεύγουν με ελικόπτερο από τη βουλή;

      Τί ακριβώς είδους σόου φαντάζονται, ώστε να ικανοποιήσουν τις κάθε μορφής φαντασιώσεις τους;

      Το ΕΠΑΜ δεν ήταν και δεν πρόκειται ποτέ να γίνει σόου. Ούτε πρόκειται να γίνει ψυχαγωγικό, με τηλεοπτικούς όρους. Το ΕΠΑΜ σημαίνει δουλειά. Από τα κάτω. Στην πραγματικότητα το ΕΠΑΜ έχει ανοιχτεί και έχει συνεργαστεί με χιλιάδες ανθρώπους, κάθε ένας μία προσωπικότητα ξεχωριστά. Τα μέλη του και τους υποστηρικτές του.

      Διαγραφή
  6. Ἄν δὲν δῶ ἄμεση συνεργασία Καζάκη, Ἀλαβάνου καὶ Κατσανέβα, ἀσχέτως τῶν ἐπιμέρους διαφωνιῶν, καὶ συνάντησή τους μὲ Λαφαζάνη (ὥστε ὁ Λαφαζάνης νὰ ξεκαθαρίσει στὸν ΣΥΡΙΖΑ τοὺς δύο μοναδικοὺς καὶ διαφορετικοὺς δρόμους ποὺ μπορεῖ νὰ ἀκολουθήσει: τοῦ δοσιλογισμοῦ καὶ τοῦ ὑπὲρ πάντων Ἀγώνα), δὲν θὰ ξανασχοληθῶ μὲ τὸ τὶ γίνεται στὴν Ἑλλάδα. Θὰ θεωρήσω ὅλους ἐσᾶς τοὺς μπροστάρηδες ἀ-νόητους, καθῶς καὶ τὸν κόσμο ἐντελῶς ἡλίθιο, καὶ θὰ ἀναθεωρήσω τὴν ἄποψή μου γιὰ τοὺς ἀεροψεκασμοὺς (σήμερα γελῶ μὲ αὐτὲς τὶς θεωρίες: ἄν ξαναδῶ ὅμως τὶς ἴδιες ἀνόητες συμπεριφορὲς ἀπὸ τὰ ἀντιμνημονιακὰ κόμματα καὶ τὶς κινήσεις, καὶ τὰ ἴδια ἐκλογικὰ ἀποτελέσματα καὶ στὶς βουλευτικὲς ἐκλογές, θὰ ἐπανεξετάσω τὴν στάση μου ἀπέναντι σὲ αὐτὴ τὴν θεωρία!).

    Δὲν ὑπάρχει πιὰ πολυτέλεια γιὰ ἐγωισμούς: τὸ καταλαβαίνετε κ. Καζάκη; Τὸ δίκαιο εἶναι μὲ τὸ μέρος σας, ὅσον ἀφορὰ στὶς ἀναλύσεις ποὺ κάνετε γιὰ τὰ πολιτικὰ καὶ οἰκονομικὰ τεκταινόμενα. Τὸ θέμα εἶναι ὅτι εἶστε μόνος. Ἐπιβάλλεται νὰ κάνετε ὑποχωρήσεις. Ὁ λαὸς δὲν εἶναι ὥριμος γιὰ νὰ ψηφίσει ἕναν ποὺ ἀντιφωνεῖ τὴν ἀλήθεια ὡμή. Πρέπει νὰ κάνετε συμμαχίες, καὶ ἀφοῦ μπεῖτε μέσα στὸ Σύστημα, νὰ τὸ χτυπήσετε καίρια στὰ σωθηκά του, ἀπὸ μέσα. Ἀλλιῶς...θὰ παραμένετε φωνὴ βοῶντος ἐν τῃ ἐρήμῳ... Ἔχετε νὰ ἐπιλέξετε μεταξῦ ἐξιδενικευμένης θεώρησης τῶν πραγμάτων καὶ τῆς γυμνῆς πραγματικότητας: ὁ λαὸς στὴν Ἑλλάδα δὲν πρόκειται νὰ ψηφίσει ἕναν ποὺ δὲν ἀνήκει σὲ κάποιον ἀπὸ τοὺς ὑπάρχοντες πόλους. Τελεία. Ἔτσι εἶναι: ἢ παίζουμε μὲ τοὺς κανόνες τοῦ παιγνιδιοῦ, ἢ παραμένουμε ἀθεράπευτα ρομαντική, περιμένοντας νὰ ἀλλάξει ὁ κόσμος καὶ νὰ γίνει ἀγγελικὰ πλασμένος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πειτε τα φιλε μου, συμφωνω κ. Καζακη, στον πολεμο κανουμε τα παντα για να κερδισουμε, ακομα και ανιερες συμμαχιες

      Διαγραφή
  7. Θα σας τα πω ελπίζω κάποια στιγμή από κοντά...τα διαισθάνθηκα από τον καιρό της πλατείας,με βιωματικό τρόπο...Όλα θα πάνε τόσο καλά και θα είμαστε τόσο χαρούμενοι,που δεν θα το πιστεύουμε!Από τον καιρό της πλατείας,από το '11 το γνωρίζω ότι θα γιορτάσουμε την ελευθερία μας ...κι όλα θα είναι τόσο διαφορετικά,όσο δεν φανταζόμαστε!Θα πάψει να υπάρχει πόλεμος,τρίτος κόσμος κι ο άνθρωπος θα ανυψωθεί!Το χρηματοπιστωτικό σύστημα θα αλλάξει άρδην,κι η πνευματικότητα,η εσωτερική δύναμή μας θα αναγεννηθεί!Συνεχίζουμε τον αγώνα με τη βεβαιότητα της νίκης!Όσα διείδα μέσω της βιωματικής ενόρασης που σας είπα-και νιώθω ευγνωμοσύνη γι'αυτό-ήδη επιβεβαιώνονται...και η λύτρωση είναι κοντά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα επιλέξει την αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές. Ενδεχομένως ούτε καν τη νίκη εξαιτίας της ασφάλειας που του προσφέρει η αντιπολίτευση: τάζει λαγούς με πετραχήλια, μιλάει αντιμνημονιακά δήθεν για την τρόικα όμως δεν θέτει θέμα εθνικής κυριαρχίας, μιλάει γενικά για ξεπούλημα αλλά δεν θέτει θέμα εθνικής προδοσίας (μόνο καμιά φορά για ειδικά δικαστήρια προς άγραν ψήφων) και το κυριότερο δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη για τις επιλογές του. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε υψηλά ποσοστά που θα του έδιναν αυτοδυναμία δεν θα κατέβαινε στις ευρωεκλογές (και πιθανόν και στις επόμενες βουλευτικές) με το ηλίθιο σύνθημα «πρώτα φορά αριστερά» ή «πάμε να κάνουμε κυβέρνηση της αριστεράς» αλλά θα κατέβαινε με το σύνθημα «πρώτα φορά ο λαός» ή «πάμε να κάνουμε κυβέρνηση του λαού» έτσι ώστε να πάρει μαζί του και τον ψηφοφόρο που δεν είναι αριστερός, επιθυμεί όμως μια διαφορετική διακυβέρνηση. Αντί δηλαδή να κάνει άνοιγμα στις ευρείες λαϊκές μάζες απευθύνεται ουσιαστικά στους αριστερούς ή σε όσους δεν έχουν πρόβλημα να ψηφίσουν αριστερά. Πόσο είναι αυτό το ποσοστό στην Ελλάδα; Από την άλλη πάλι, αν είναι 1ο κόμμα στις επόμενες εκλογές γνωρίζει πολύ καλά πως αν συνεργαστεί με ΠΑΣΟΚ-ΝΔ θα αυτοκτονήσει πολικά και ξαναγυρίσει στο ποσοστό του 4%. Αυτό που θα επιθυμούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη άποψή μου, είναι μια συνεργασία με κόμματα που δεν έχουν κυβερνήσει στο παρελθόν όπως το «άφθαρτο» ΠΟΤΑΜΙ, ίσως και το απολειφάδι των ΑΝΕΛ, ώστε να έχει το απαραίτητο άλλοθι (θα επικαλεστεί δηλαδή έλλειψη ενδοκυβερνητικής σύμπνοιας) για να μην συγκρουστεί με την τρόικα, για να μην πάρει πίσω τους 420 μνημονιακούς νόμους, για να μην θέσει ευθέως το θέμα της διαγραφής του χρέους ή ακόμα να μην εφαρμόσει καν τις προεκλογικές δεσμεύσεις περί επαναφοράς των μισθών και των συντάξεων σε επίπεδο προ μνημονίου. Ωστόσο το κυρίαρχο ζήτημα για το λαό δεν είναι τι θα κάνει ο γιαλαντζί αντιμνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ το «είδα φως και μπήκα» ΠΟΤΑΜΙ και οι τυχάρπαστοι των ΑΝΕΛ και ΡΗΜΑΔ, αλλά τι θα κάνουν οι πραγματικές αντιμνημονιακές-εθνικοαπελευθερωτικές δυνάμεις. Πρέπει οπωσδήποτε να βρεθεί φόρμουλα συνεργασίας ξεκινώντας από τα βασικά: την αποκατάσταση της επικοινωνίας. Είναι βέβαιο πως αν ο κόσμος κατέβαινε και πάλι σήμερα στις πλατείες θα σου φώναζε για ακόμα μια φορά Δημήτρη: «σας παρακαλούμε, κάντε κάτι…».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. κ. Καζάκη ως οικονομολόγος θα γνωρίζετε ότι δεν είναι και τόσο αβάσιμη ιστορικά η άποψη του ΚΚΕ ( και της κυβέρνησης ) περί ανάκαμψης ,που θα έλθει. . Αυτό που επιμελώς μας κρύβουν είναι μάλλον το ότι η ύφεση είναι ακόμα στην αρχή της. Σε ένα βιβλίο που διδάσκονταν παλιά στο Λύκειο (Εισαγωγή στις ιστορικές σπουδές, Γιαννόπουλου, Οικονομόπουλου, Κατσουλάκου εκδ 1988 ΟΕΔΒ), γίνεται αναφορά στην ανάπτυξη και στην ύφεση. Συγκεκριμένα αντιγράφω τα εξής:Δύο διαδοχικές φάσεις ανάπτυξης Α και ύφεσης Β συνιστούν αυτό που στην οικονομική ιστορία ονομάζουμε συγκυρία . Η κάθε φάση διαρκεί περίπου 30 χρόνια . Ο Φρανσουά Σιμιαν που εισάγει τους παραπάνω όρους υποστήριξε ότι υπάρχει στενή σχέση , ενότητα ανάμεσα στις τρεις επιστήμες της οικονομίας , της κοινωνιολογίας και της ιστορίας. Λίγο παρακάτω στο ίδιο βιβλίο διατυπώνεται μια άλλη θεωρία, του Ερνεστ Λαμπρούς, ο «νόμος των κοινωνικών απορρίψεων» Σύμφωνα με αυτόν το νόμο, σε κάθε κρίση πλήττονται οι πιο εξαθλιωμένες τάξεις και όταν η κρίση είναι μακροχρόνια .. η ίδια η κοινωνία με τον άνισο καταμερισμό των αγαθών απορρίπτει, περιθωριοποιεί ένα μέρος από τα μέλη της. Σύμφωνα με τα παραπάνω βρισκόμαστε στην αρχή της ύφεσης, μετά από μια φάση ανάπτυξης πλαστής και άνισης (για λιτότητα μας μιλούσαν πάντα!!!) και χρειαζόμαστε περίπου τριάντα χρόνια για να ολοκληρωθεί η ύφεση και να αρχίσει πάλι η ανάπτυξη. Ανάπτυξη από αύριο δια μαγείας μάλλον δε γίνεται. Μήπως αυτό, ως παγκόσμιο φαινόμενο, δεν μπορεί να αλλάξει ; Μήπως σ’ αυτή την παγκόσμια συγκυρία που ζούμε η ανατροπή είναι αδύνατη ; Μήπως πρέπει να προηγηθεί ένας διαφωτισμός ,όπως γίνεται πριν από κάθε επανάσταση; Μήπως επιστήμονες- διανοητές του δικού σας κύρους , οφείλουν να διατυπώσουν ένα οικουμενικό μανιφέστο, που θα λέει καινούρια πράγματα – αναγκαία για την έξοδο από την κρίση; Αν π.χ η ανεργία είναι ένα φαινόμενο που με δεδομένη την αύξηση του πληθυσμού σε παγκόσμιο επίπεδο και την ανάπτυξη της τεχνολογίας (που καταργεί θέσεις εργασίας) διαρκώς θα διογκώνεται , γιατί δεν διατυπώνεται από κανέναν φιλόσοφο- οικονομολόγο – πολιτικό επιστήμονα η αναγκαιότητα της μείωσης του ωραρίου εργασίας , χωρίς βέβαια μείωση των αποδοχών; Ξέρετε κανένα κόμμα που να θέτει σήμερα σοβαρή πρόταση για την αντιμετώπιση της ανεργίας; Όλοι μιλούν για ανάπτυξη και παραγωγικότητα Αν εγώ δεν έχω χρήματα να αγοράσω τα παραγόμενα αγαθά η παραγωγικότητα γιατί να με ενδιαφέρει; Κάποιοι πάλι μιλούν για «αποανάπτυξη». Αυτό το κατανοώ πιο εύκολα. Φυσικά , αν μου χαλάσει το πλυντήριο και δεν έχω χρήματα να το αντικαταστήσω , αναγκαστικά θα χρησιμοποιήσω τα ..…..παραδοσιακά μέσα. Τι γνώμη έχετε κ. Καζάκη γι αυτά; Ελπίζω να μην είμαστε οι δούλοι του εγγύς μέλλοντος.
    (βαρβάρα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καταρχάς, η ηγεσία του ΚΚΕ δεν έχει άποψη. Εμφανίζει ως άποψη την πολιτική της άρχουσας τάξης. Το να λες ότι θα επέλθει "καπιταλιστική ανάκαμψη" όταν βαθαίνει η κρίση και η καταστροφή της χώρας, όταν η ευρωζώνη βυθίζεται όλο και περισσότερο σε μια τερματικού χαρακτήρα ύφεση, τότε το μόνο που κάνεις είναι να ασκείς απολογητική γιια την κυρίαρχη πολιτική που θέλει να κάνει τον κόσμο να πιστέψει ότι οσονούπω βγαίνει από το τούνελ.
      Το να λέει κανείς ότι την ύφεση την ακολουθεί η ανάκαμψη, έχει την ίδια αξία με το να δηλώνει κανείς ότι τη ζωή ακολουθεί ο θάνατος. Το ζήτημα δεν είναι πότε θα έρθει η ανάκαμψη, αλλά πώς και με ποιο τρόπο θα πορευθεί η ύφεση. Το ιδιαίτερο γνώρισμα των περιόδων ύφεσης στην παγκόσμια οικονομία, που τις διαχωρίζει από τον κλασσικό "οικονομικό κύκλο" είναι ότι κινητήρια δύναμή της είναι η αναδιάταξη των κοινωνικών συσχετισμών δύναμης μέσα από κοινωνικές εκρήξεις, εξεγέρσεις και πολέμους. Επομένως, οι θεωρίες που ασκούνται στο να χρονομετρούν τις περιόδους των υφέσεων, όχι μόνο δεν έχουν καμιά επιστημονική αξία, αλλά στην ουσία προσπαθούν να τις αντιμετωπίσουν εξωιστορικά.
      Τέλος, θα σου συνιστούσα να διαβάσεις τη δική μας πρόταση για την έξοδο από το φαύλο κύκλο της υπερχρέωσης και της ύφεσης για να διαπιστώσεις ότι όσα λες περιλαμβάνονται. Και μάλιστα στην εσωτερική τους πολιτική και οικονομική αλληλουχία.

      Διαγραφή
  10. Θα ξεκινήσω με μια θετική (και παρήγορη) διαπίστωση. Το γεγονός ότι όσοι συμμετέχουν και τοποθετούνται στα νήματα που ανεβάζει εδώ ο Καζάκης, είναι ικανού ψυχονοητικού επιπέδου. (αντίθετα με ανθρώπους αβασάνιστης λογικής και ανύπαρκτου κριτηρίου που στέκονται σαν οπαδοί ή και «πιστοί» σε επίδοξους σωτήρες). Βλέπω όμως και αδόκιμες/άτοπες λογικές που ερμηνεύουν τις προσεγγίσεις του Καζάκη ως «εγωιστικές». Και ερωτώ: Είναι εγωισμός να δίνεις μια τιτάνια- και αναμφισβήτητα ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗ (και άνευ απώτερων κινήτρων) μάχη ενάντια σε απίστευτες αντιξοότητες, για το λαό και την πατρίδα σου; Είναι εγωιστικό να παλεύεις έντιμα για να πάρεις τη ζωή σου πίσω με έννομους και ΔΙΚΑΙΟΥΣ όρους, αντί να τη χάνεις με συνοπτικές διαδικασίες μέσα από τα ΑΝΟΜΑ δικά τους νομοθετήματα; Αν ναι, τότε μπορείτε να συνεχίσετε να αποκαλείτε (όχι και με το καλύτερο κριτήριο επιτρέψτε μου να πω) τον Καζάκη εγωιστή. Προσωπικά στα 50+ χρόνια που κουβαλάω την πλάτη μου, τέτοιον «εγωιστή» δεν έχω ξαναδεί στην πολιτική σκηνή και μακάρι να υπήρχαν κι άλλοι «εγωιστές» σαν αυτόν. Διαλέξτε τελικά τι θέλετε. Τα αποκτηνωμένα και ξεπουλημένα τομάρια που φάγαμε στη μάπα στα χρόνια που ζούμε, ή περσόνες που έχουν πραγματικά ΑΓΝΑ και ΑΤΟΦΙΑ κίνητρα και δυνητικά αποτελούν τον καταλύτη για μια πραγματική (κι όχι δήθεν και απατηλή) αλλαγή ΥΠΕΡ της πατρίδας και του λαού ; Γιατί αν εξακολουθείτε να θέλετε και να αποδέχεστε αυτά (τα κατά κόρον και κατά πλειοψηφία) ΣΑΠΙΑ που μας προτάσσει το σύστημα από γεννησιμιού μας, ο δρόμος είναι ανοιχτός, και μπορείτε να πάτε να ενταχθείτε στα μαντριά της ψευτοϊδεολογικής και παραταξιακής παραμύθας, που διαφημίζουν όλα τα μέσα μαζικής αποχαύνωσης. Αν όμως, μπουχτίσατε, και σιχαθήκατε αυτούς που ορίζουν τις τύχες μας κατά το δοκούν και κατά τα δικά τους ΟΧΙ ΔΙΚΑ ΣΑΣ συμφέροντα, θεωρώντας μας ανεγκέφαλα μοσχάρια, τότε σηκώστε μανίκια για δουλειά, χωρίς εξυπνάδες και κριτικές του δικού σας εγωισμού, σταθείτε αποφασιστικοί και αντάξιοι των προγόνων σας, των ιδανικών και της αγάπης που λέτε πως τρέφετε για τον τόπο αυτό, και ΕΝΩΘΕΙΤΕ στο μοναδικό κίνημα που προτάσσει όλες αυτές τις αξίες, χωρίς να κάμπτεται. Διότι ΔΕΝ είναιι εγωισμός κυρίες και κύριοι το να μην κάνεις σκόντα στον ηθικό σου κώδικα και στο σύστημα αξιών σου. ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΚΙΑ! Ή τα κουβαλάς αυτά ακλόνητα και απαραβίαστα μέσα σου, ή είσαι ένας απ’ τα πολλά λαμόγια, που τα παραμερίζει με την πρώτη ευκαιρία που θα του παρουσιαστεί για την εξυπηρέτηση των ΑΤΟΜΙΚΩΝ συμφερόντων και της βόλεψής σου, πράγμα που φυσικά θα σε κατατάξει αυτόματα τους δοσίλογους και προσκυνημένους εντεταλμένους της ολιγαρχικής ελίτ, τους οποίους στηλιτεύεις και καταριέσαι νυχθημερόν (ειδικά στις μέρες μας που ολοένα και περισσότεροι πολιτικάντηδες ξεγυμνώνονται και φαίνονται για αυτό που είναι).

    Κάποιοι προτείνουν συνεργασίες με Αλαβάνο, Κατσανέβα κλπ… Προφανώς ξεχνάτε τα έργα και τις ημέρες των κυρίων αυτών… αλλά πέραν του παρελθόντος του καθένα, υπενθυμίζω (ή ενημερώνω όσους δε γνωρίζουν) και το παρόν εδώ… Πως δηλαδή το ΕΠΑΜ έχει κάνει ανοίγματα σε όλες τις αντιμνημονιακές δυνάμεις, αλλά ή δέχτηκε ηλίθιες απορρίψεις με ανυπόστατους χαρακτηρισμούς (όπως το ότι ο Καζάκης είναι εθνικιστής – έλεος!) ή αγνοήθηκε επιδεικτικότατα –τον γράψανε κανονικά δηλαδή (πλην του Κατσανέβα νομίζω που έκανε προσέγγιση τελευταία στιγμή προ των ευρωεκλογών ελέω ψηφαλακίων) διότι ως γνωστόν, το να τιμάς την πατρίδα σου ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ και ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ (κι όχι με μεγαλοστομίες και πομφόλυγες) είναι μια …πολύ βαριά καλογερική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Άλλο ένα άρθρο-ακτινογραφία απο τον Δημήτρη!

    Μια κουβέντα για τις διάφορες προσωπικότητες που εκφέρουν αντιμνημονιακό λόγο.

    Έχουμε πήξει στην ανάλυση. Και στη σάτυρα.

    Οι “σοβαροί” αντιμνημονιακοί αναλύουν την πραγματικότητα απο διάφορες επόψεις και σε διάφορα βάθη. Οι πιο μποέμ αντιμνημονιακοί κάνουν σάτυρα. Τις περισσότερες φορές είναι πετυχημένες, τόσο οι αναλύσεις όσο και η σάτυρα.

    Αλλά δε φτάνει ρε παιδιά! Αν όλα αυτά δε γίνουν πολιτική πράξη.

    Ο διαννοούμενος που αναλύει, ο καλλιτέχνης που σατυρίζει, ο φιλάνθρωπος που συτίζει πρέπει να παραμερίσουν για λίγο τις αμόλυντες, παιδαγωγικές δραστηριότητες τους.

    Πρέπει να αποφασίσουν να εκφραστούν πολιτικά. Δηλαδή δεν πάει άλλο να μας λένε ποιοί είναι οι “κακοί”.
    Πρέπει να μας πούνε ποιοί είναι οι “καλοί”. Ανοιχτά. Όχι με μισόλογα.

    Να αναδείξουν τους “καλούς” υποδεικνύοντάς τους με σαφήνεια. Όχι να μας αφήσουν να τους καταλάβουμε εξ αντιδιαστολής.

    Και βέβαια, αυτός πρέπει να είναι ο διαχωριμός. “Καλοί” και “κακοί”.

    Αν κάποιου θίγεται το λεπτό γούστο, λόγω αδρότητας της διαχώρισης, ας ασχοληθεί με τα χρώματα της γραβάτας του.

    Γιάννης Δήμου
    Μέλος ΕΠΑΜ Πάτρας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γιατί κανένας τους δε μιλάει για τιμωρία ενόχων τη στιγμή που συντελείται ένα προμελετημένο έγκλημα;Γιατί ο κ. Αλαβάνος δεν επιθυμεί συνεργασία με το ε.πα.μ γι'αυτό το λόγο;Το ίδιο κι οι άλλοι που αναφέρεις φίλε 2.07!Χωρίς την κάθαρση,τη δίκη αυτών που δολοφόνησαν τόσο κόσμο -και κυρίως τα νιάτα-πώς στοιχειοθετείται η καταγγελία του χρέους,η μετάβαση στην άλλη Ελλάδα;Μήπως πρέπει να συνεργαστεί το ε.πα.μ και με τους δωσίλογους;Τόσο καιρό γιατί δεν κάνουν κάτι,γιατί δεν ανταποκρίνονται στα καλέσματα;Νομίζω ότι δεν έχουμε καταλάβει ότι θέλουν οι πιο πολλοί τη διάσπαση,τη συντήρηση του καθεστώτος,γιατί αυτό το καθεστώς τους τρέφει κι αυτό υπηρετούν τόσα χρόνια!Το ε.πα.μ τους χαλάει τη "σούπα"κι είναι πολλαπλά εκτεθειμένοι από παλιές "αμαρτίες"για να θέλουν την πραγματική ανατροπή!Άλλωστε όταν εμείς οι ίδιοι δεν πιστεύουμε στο λαό,που πολύ σοφά ενότητα θέλει,πώς απαιτούμε από αυτούς ,που το παίζουν διανόηση ή νομεκλατούρα τόσα χρόνια,να πιστέψουν;Αυτοί είναι το ίδιο υποκριτές με το σύστημα που τους τρέφει,γιατί απλά ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλές οι θεωρητικές αναζητήσεις,οι ενστάσεις,οι προτάσεις...αλλά τι κάνουμε στην πράξη;Ξυπνάμε και κάποιους άλλους ή μένουμε στα λόγια;Αν το ε.πα.μ είχε πάρει έστω ένα 3,5%,σήμερα θα μιλούσαμε με άλλους όρους!Κι οι ίδιοι οι καθεστωτικοί-μέχρι κι ο Καρατσαφύρερ-οικειοποιούνται λογικές του ε.πα.μ γιατί γνωρίζουν πολύ καλά τι θέλει ο κόσμος!Μόνο που οι στόχοι τους είναι να παραπλανήσουν άλλη μια φορά,να παθητικοποιήσουν τον κόσμο κάνοντάς τον να πιστεύει σε "σωτήρες"!Εμείς οφείλουμε να πείσουμε τους γύρω μας ότι αν δεν στρατευτούμε στον κοινό αγώνα,αν δεν πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας,δεν υπάρχει σωτηρία!Η Ελλάδα θα γίνει η Ιφιγένεια κι εμείς θα καταστραφούμε ολοκληρωτικά!Ήδη νομίζω ότι ο νέος Σπάρτακος είναι ο κ.Καζάκης και δε βλέπω πουθενά αλλού παρά κακέκτυπες ατάκες χωρίς ανάλογες πράξεις του τρόπου σκέψης του ε.πα.μ!Η δική μου πρόταση θα ήταν το κάλεσμα για συνεργασία με προσωπικότητες της επιστήμης ή του πνεύματος-τους ελαχιστότατους αυτούς-που πιστεύουν στην πραγματική ανατροπή!Σκέφτομαι τον κ. Δανέζη π.χ που θεωρεί ότι αργά ή γρήγορα ο νέος πολιτισμός,που θα έχει κέντρο του τον άνθρωπο κι όχι την ύλη-χρήμα θα έρθει ό,τι κι αν γίνει!Τέτοιοι άνθρωποι,αν κληθούν,ας έχουν να κάνουν με τη συνείδησή τους,αν δεν εκφράσουν έσω κάποια θετικά μηνύματα προς τα έξω!Δεν μπορούμε να είμαστε ουδέτεροι πολιτικά ή να μην παίρνουμε πολιτική θέση σήμερα,την ώρα που ο κόσμος έξω πεθαίνει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αύξηση των οφειλών προς την εφορία στο 35,7% του ΑΕΠ (66Δις/184,5 Δις ΑΕΠ το 2013)

    Το νούμερο είναι φανταστικό αλλά πραγματικό, τα πρόσφατα (Μάιος 2014) στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων κατέδειξαν το μείζον ζήτημα των ληξιπρόθεσμων χρεών, καθώς το α' τετράμηνο του 2014 οι νέες οφειλές ανήλθαν στα 4,3 δις ευρώ, με αποτέλεσμα το σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο να αγγίζει τα 66 δις ευρώ!

    Μπορεί μια χώρα με 35,7% του ΑΕΠ της οι οφειλές των πολιτών της προς το ίδιο το κράτος , ΧΩΡΙΣ να υπολογίζω τις οφειλές των πολιτών προς ιδιώτες τραπεζίτες, και με εξωτερικό χρέος στο 188,4% του ΑΕΠ (2013) με αρνητική ανάπτυξη στο -4.2% για 7ο χρόνο να ΒΓΕΙ από την ζώνη της αυτοκαταστροφής?

    Ρωτήστε το ΣΥΡΙΖΑ που θα διαπραγματευτεί και θα πάρει ΝΕΟ δανειο(50-70 χρόνια) από την ΕΚΤ στο όνομα μας.

    Άλλωστε κατά τον κύριο Σταθακη του ΣΥΡΙΖΑ «Μόνο το 5% του ελληνικού χρέους μπορεί να χαρακτηριστεί επαχθές»

    Ψηφίστε ΣΥΡΙΖΑ για να σιγανοπεθάνετε ΕΝΤΟΣ του ΕΥΡΩ, τέτοια λοβοτομή …….

    ΘΩΜΑΣ Γ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Το προβλημα είναι οτι ο καθένας κοιτάζει το πολιτικό μαγαζάκι του αντί να υπάρξει ένα ενωτικό λαϊκό αντιμνημονιακο μέτωπο που θα περιλαμβάνει όσους αντιτίθεται σε μνημόνια-ΔΝΤ-ΕΕ. Ένα μέτωπο όπου όλοι θα διατηρούν αυτοτέλεια και αυτονομία και θα έχει ένα βασικό γενικό πρόγραμμα (κατάργηση Μνημόνιων, διαγραφή χρέους, εθνικό νόμισμα, δημοψηφίσματα για ολα τα σημαντικα ζητήματα, θέμα εξόδου από την ΕΕ, παραγωγική ανασυγκρότηση, εθνικοποιήσεις μονοπωλίων κλπ).

    Ένα μέτωπο που χωράνε όλοι εθνικιστές, πατριώτες, παραδοσιακοί, σοσιαλιστές, μαρξιστές, αντικαπιταλιστες κλπ. Κανένα ιδεολογικό κόλλημα. Όλους μας ενώνει η σωτηρία του λαού και της πατρίδας.

    Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει ζημιά σε αυτό το θέμα με τις αλλοπρόσαλλες κινήσεις και ιδεολογικές αγκυλώσεις. Δείχνουν να μην θέλουν να κυβερνήσουν. Θ εύχονται να ήταν σα το ΚΚΕ , στο 3-5% να εχουν το κεφάλι τους ησυχο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή