Η "δημοκρατία" του Ριζοσπάστη

Με ανώνυμο σημείωμα ο Ριζοσπάστης ασχολείται για μια ακόμη φορά μαζί μας, με το Χωνί (την εφημερίδα του Καζάκη, όπως λέει) και το ΕΠΑΜ. Η «κριτική» με ανώνυμα σχόλια, είναι ένα από τα πολλά νέα ήθη και έθιμα που έφερε στον Ριζοσπάστη και στο ΚΚΕ η ομάδα της κ. Παπαρήγα. Τους καταλαβαίνουμε απολύτως. Θέλει τσαγανό, κότσια, επίπεδο και αξιοπρέπεια η άσκηση κριτικής. Κι αυτά τα έχει μόνο όποιος τολμά να διατυπώσει κριτικό λόγο δημόσια και επώνυμα. Ποιος λοιπόν τα έχασε για να τα βρουν οι ανώνυμοι κονδυλοφόροι της κ. Παπαρήγα; Αλλά ας δούμε τις μας καταλογίζει. «Κάθε αράδα επιβεβαιώνει μέχρι κεραίας την ορθότητα της κριτικής που ασκεί το ΚΚΕ στη συστηματική προσπάθεια πολιτικών και άλλων κύκλων να αθροίσουν ετερόκλητες μεταξύ τους δυνάμεις κάτω από τον τίτλο «αντιμνημονιακοί».» Ώστε έτσι, η εφημερίδα αθροίζει ετερόκλητες δυνάμεις. Μας συγχωρείτε πάρα πολύ που δεν πήραμε την έγκριση του Περισσού για να αποκτήσουμε εγκυρότητα και ομοιογένεια απόψεων.

Βλέπετε εμείς δεν τρέμουμε στο άκουσμα μιας διαφορετικής άποψης. Δεν νιώθουμε ότι μας απειλεί η διαφορετικότητα, ούτε μας τρομάζει η σύγκρουση, ή η ελεύθερη ζύμωση. Όποιος γνωρίζει ότι έχει δίκιο, όποιος έχει συγκρότηση και πεποιθήσεις που εδράζονται γερά στην επιστημονική γνώση της πραγματικότητας δεν έχει κανένα λόγο να φοβάται την αντίπαλη άποψη. Μόνο η γραφειοκρατική μετριότητα πασχίζει να προστατευτεί με διοικητικά μέτρα καταστολής της όποιας διαφορετικής άποψης.

«Όλοι τους, ανεξάρτητα από επιμέρους διαφορές και επιδιώξεις, συγκλίνουν σε αναλύσεις περί «κατοχής» της Ελλάδας από τη Γερμανία και «υποτελών πολιτικών», διαγράφοντας με μια μονοκοντυλιά την αλληλεξάρτηση των καπιταλιστικών οικονομιών σε συνθήκες έντασης της διεθνοποίησης, σε συνδυασμό με την ανισομετρία στην καπιταλιστική ανάπτυξη, που προϋπήρχε και οξύνεται με την κρίση, αλλά και το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις της Ελλάδας συναποφασίζουν στο πλαίσιο της ΕΕ τις πολιτικές που εφαρμόζονται.» Μιλάμε για μπαρούφα ολκής. Δεν φτάνει που ο εν λόγω κονδυλοφόρος είναι ανώνυμος, είναι και αγράμματος. Τι σημαίνει «αλληλεξάρτηση» βρε αγράμματε; Σημαίνει αμοιβαία σχέση. Όμως, αυτή η αμοιβαία σχέση περιλαμβάνει σχέσεις εξουσίας και εκμετάλλευσης. Επομένως, η υποτέλεια, η κατοχή, η υποδούλωση, είναι μια αλληλεξάρτηση όπου οι σχέσεις εξουσίας και εκμετάλλευσης καθορίζονται από αυτόν που έχει το πάνω χέρι, από αυτόν που έχει την ισχύ, την δύναμη να επιβάλλεται οικονομικά και πολιτικά.

Ανάμεσα στις χώρες ισχύουν οι ίδιες σχέσεις εκμετάλλευσης και εξουσίας, όπως και στο εσωτερικό των χωρών ανάμεσα στην εργασία και το κεφάλαιο. Και η εργασία με το κεφάλαιο διατηρούν σχέσεις αλληλεξάρτησης, αλλά αλλοίμονο αν μέναμε μόνο στην διαπίστωση αυτής της αμοιβαίας σχέσης. Το να μιλά κανείς μόνο για αλληλεξάρτηση χωρίς να ξεκαθαρίζει ποιος έχει το πάνω χέρι, ποιος έχει τη δύναμη να επιβάλλεται οικονομικά και πολιτικά σημαίνει ότι ασκεί απολογητική υπέρ του ισχυρού.

Κι ας πούμε ότι το IQ του εν λόγω κονδυλοφόρου δεν του επιτρέπει να καταλάβει κάτι τόσο απλό. Γι’ αυτό άλλωστε είναι ανώνυμος. Μπορεί τουλάχιστον να μας απαντήσει γιατί το Μαύρο Μέτωπο αρνείται επίσης ότι έχουμε κατοχή και υποτέλεια; Μήπως γιατί πιστεύουν κι αυτοί στην αλληλεξάρτηση; Μπορεί να μας εξηγήσει γιατί ταυτίζεται η δική του «ταξική» λογική με την επίσημη προπαγάνδα που επίσης πασχίζει να μας πείσει ότι δεν υπάρχει ίχνος κατοχής και υποτέλειας; Πώς γίνεται να ταυτίζεται με δαύτους και όχι με την κοινή πεποίθηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων που πιστεύουν ότι όντως βρισκόμαστε υπό κατοχή; Τι λέει αυτό το γεγονός για την ταξικότητα της προβληματικής του;

Δεν αξίζει να ασχοληθούμε με το ύφος και το ήθος του κειμένου του ανώνυμου κονδυλοφόρου. Γι’ αυτό άλλωστε και παραμένει ανώνυμος. Πώς αλλιώς θα ρίξει λάσπη και θα μας χρεώσει αθλιότητες; Επωνύμως; Όχι βέβαια. Μόνο ακολουθώντας την γνωστή τακτική των κουκουλοφόρων της ναζιστικής κατοχής. Αν θέλει να βρει ποιος τσουβαλιάζει και μάλιστα με την Χρυσή Αυγή καλό θα ήταν να ψάξει στους ομογάλακτούς του.

«Διακηρυγμένος στόχος του ΕΠΑΜ είναι η εκλογική συμμαχία, η οποία, αν κυβερνήσει, θα ακυρώσει τα μνημόνια, χωρίς όμως να συγκρουστεί με την ντόπια αστική τάξη, την ΕΕ και τη στρατηγική της, που είναι των μονοπωλίων. Τα ίδια πάνω - κάτω φύκια πουλάει και ο (επίσης «αντιμνημονιακός») ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για μεταξωτές κορδέλες. Προβάλλουν σαν αιτία όλων των δεινών του λαού τη διαπλοκή και τη ρεμούλα, που είναι σύμφυτη στις σχέσεις των μονοπωλίων με τα κόμματά τους, γι' αυτό και απαντάται σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο (πιο πρόσφατο παράδειγμα η Μ. Βρετανία).» Έτσι λοιπόν; Μπορούν να ακυρωθούν οι συμφωνίες, οι δανειακές συμβάσεις και τα μνημόνια χωρίς σύγκρουση με την ντόπια αστική τάξη, την ΕΕ και την στρατηγική των μονοπωλίων; Από ποιον πλανήτη κατέβηκε ο ανώνυμος κονδυλοφόρος; Από τον κόκκινο πλανήτη των Πιθήκων; Προφανώς, γιατί διαφορετικά δεν εξηγείται.

Όσο για την διαπλοκή, την ρεμούλα και την διαφθορά που την αναγάγει στον καπιταλισμό γενικά, εξηγείται πιο εύκολα. Πώς να ανοίξει μέτωπο με όλα αυτά όταν η δική του κομματική αργομισθία εξαρτάται ακριβώς από την διαπλοκή, την ρεμούλα και την διαφθορά του συστήματος. Πώς να χτυπηθεί με όλα αυτά όταν η κρατική επιδότηση από την οποία εξαρτάται είναι παραπροϊόν αυτού του απόλυτα διεφθαρμένου συστήματος; Αντί λοιπόν να ανοίξει μέτωπο με όλα αυτά, το ρίχνει στην παλαβή. Φταίει ο καπιταλισμός γενικά. Όχι ο συγκεκριμένος τρόπος που συγκροτείται και πολιτεύεται σήμερα ο καπιταλισμός, αλλά ο καπιταλισμός γενικά όπως απεικονίζεται στα εικονογραφημένα εγχειρίδια για πνευματικά ανήμπορους. Να πώς αντιμάχεσαι τον εικονικό καπιταλισμό, για να συνθηκολογήσεις με τον πραγματικό καπιταλισμό από του οποίου τις πιο διεστραμμένες πρακτικές εξαρτάσαι σαν κόμμα. Εύγε!

Και για να μην μασάμε τα λόγια μας. Καταλαβαίνουμε απολύτως την πρεμούρα της ηγετικής ομάδας της κ. Παπαρήγα και των ανώνυμων κονδυλοφόρων της. Πίσω από την δήθεν αντικαπιταλιστική ρητορεία, η ηγετική ομάδα του ΚΚΕ ετοιμάζει την επίσημη συνθηκολόγηση με τα Μνημόνια και το Μαύρο Μέτωπο. Κι αυτό γιατί η ηγεσία του ΚΚΕ έθεσε ανοιχτά ως άμεσο πολιτικό της στόχο την επανεκλογή των δυνάμεων του Μνημονίου. Αρκεί να πάρουν λιγότερες ψήφους και έδρες. Τι άλλο σημαίνει η άποψη της κ. Παπαρήγας όταν λέει ότι στόχος του ΚΚΕ είναι να εκλεγεί μια πιο αδύναμη κυβέρνηση; Αλήθεια, πώς μπορεί κάποιος σήμερα να κατατάσσει στις αντιμνημονιακές δυνάμεις την ηγεσία του ΚΚΕ, όταν δεν καταδέχεται ούτε καν να συμφωνήσει με μια συμπαράταξη που μπορεί να καταφέρει με τους υπάρχοντες συσχετισμούς δυνάμεις σήμερα να αποτρέψει την εφαρμογή των συμφωνιών εξανδραποδισμού των εργαζομένων και ξεπουλήματος της χώρας; Πόσο αντικαπιταλιστική τακτική είναι να θεωρείς ότι το μόνο που μπορεί να συμβεί από τις όποιες επικείμενες εκλογές είναι να επανεκλεγεί το Μαύρο Μέτωπο;

Τι άλλο σημαίνει αυτή η θέση εκτός από το οφθαλμοφανές γεγονός ότι η ηγεσία του ΚΚΕ θέλει να βάλει πλάτη στην κοινοβουλευτική νομιμοποίηση του Μαύρου Μετώπου και των συμφωνιών που έχει υπογράψει παράνομα σε βάρος της χώρας και του λαού της με αντάλλαγμα μερικές έδρες παραπάνω για την ίδια; Τι σόι «αντικαθεστωτική» δύναμη είναι αυτή, που δεν καταδέχεται να συμβάλει άμεσα και πρακτικά ούτε καν στην αποτροπή της λαίλαπας εναντίον του λαού; Μετά απ’ όλα αυτά, τι μπορεί στ’ αλήθεια να περιμένει κανείς από την ηγετική ομάδα του ΚΚΕ εκτός από προδοσίες και πισώπλατα μαχαιρώματα; Βέβαια, το τι πρέπει να γίνει μ’ αυτή την ηγεσία που ξέρει μόνο να ταπεινώνει και να σέρνει με τέτοιον τρόπο στην λάσπη το δικό της κόμμα, δεν μας αφορά. Αφορά αποκλειστικά τον κόσμο του ΚΚΕ.

Δημοσιεύτηκε στο Χωνί, 1/4/2012