Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΜ

Με την απόφαση της Ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής της 21ης Ιουλίου, η Ελλάδα κατεβαίνει ένα ακόμη σκαλοπάτι στην άβυσσο της μεθοδευμένης επίσημης πτώχευσης. Το «πακέτο στήριξης» που αποφασίστηκε όχι μόνο δεν μετατρέπει το δημόσιο χρέος της Ελλάδας σε βιώσιμο, αλλά επιδεινώνει τους συνολικούς όρους διαχείρισής του. Βασικός στόχος είναι η εξαγορά του απαραίτητου χρόνου για να απεγκλωβιστούν οι μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες από το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, αλλά και να αποτραπεί ένα άμεσο «πιστωτικό γεγονός», δηλαδή μια κατάρρευση του εγχώριου τραπεζικού συστήματος λόγω έλλειψης ρευστότητας.
Τα μέτρα και οι παρεμβάσεις που ανακοινώθηκαν από την Σύνοδο αφορούν:
Πρώτο: Μια νέα χρηματοδότηση της Ελλάδας αξίας 109 δις ευρώ για να μπορέσουν να καλυφθούν μέρος των προβλεπόμενων δανειακών αναγκών έως το 2014. Να θυμίσουμε εδώ ότι τα ληξιπρόθεσμα ομόλογα που πρέπει να πληρώσει το ελληνικό δημόσιο μέχρι το 2014 είναι αξίας 157,5 δις ευρώ. Αν προσθέσουμε σ’ αυτά και τους πληρωτέους τόκους έως το 2014 αξίας 84,6 δις ευρώ, τότε έχουμε συνολικές υποχρεώσεις του ελληνικού δημοσίου το ίδιο διάστημα αξίας 242,1 δις ευρώ. Με άλλα λόγια, η νέα χρηματοδότηση δεν αφορά ούτε τα μισά τοκοχρεολύσια του δημόσιου χρέους της Ελλάδας. Χωρίς να υπολογίζουμε τις πρόσθετες δανειακές ανάγκες που προκύπτουν από τον βραχυπρόθεσμο δανεισμό και τα ελλείμματα του δημοσίου.
Δεύτερο: Η νέα αυτή χρηματοδότηση θα προέλθει, χωρίς να γνωρίζουμε λεπτομέρειες, κυρίως από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι σημαντικό μέρος του δημόσιου χρέους αλλάζει νομική βάση και από χρέος προς ιδιωτικούς φορείς στη βάση του εθνικού δικαίου της Ελλάδας, μετατρέπεται σε χρέος προς τα κράτη και τους μηχανισμούς της ευρωζώνης στη βάση των ρητρών της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης, που παράνομα έχει αποδεχτεί η κυβέρνηση και συνεχίζει να εκτελεί. Αυτό σημαίνει ότι ένα μεγάλο μέρος του δημόσιου χρέους της Ελλάδας αξίας τουλάχιστον 219 δις ευρώ συνδέεται με νομικοπολιτικά δεσμά που μετατρέπουν επίσημα την χώρα σε δουλοπαροικία των δανειστών της.
Τρίτο: Η δεκαετής επιμήκυνση των χρηματοδοτήσεων που αναφέρεται στην ανακοίνωση της Συνόδου δεν σημαίνει καθόλου ελάφρυνση του κόστους δανεισμού. Ότι χάνουν οι δανειστές από την μείωση του επιτοκίου, το κερδίζουν από την επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων. Επιπλέον με την εμπλοκή του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, τουλάχιστον η νέα χρηματοδότηση θα δοθεί με βάση συγκεκριμένες εμπράγματες εγγυήσεις. Έτσι, δεν φτάνει που η κυβέρνηση με την Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης έχει παραιτηθεί από την εθνική κυριαρχία της χώρας, προκειμένου οι δανειστές να έχουν το δικαίωμα κατάσχεσης δημόσιων περιουσιακών στοιχείων, δεν φτάνει που με το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και ιδιωτικοποιήσεων εκποιείται ουσιαστικά ολόκληρος ο δημόσιος πλούτος της χώρας, τώρα δεσμεύονται υπέρ των δανειστών και οι χρηματικές ροές του δημοσίου, δηλαδή τα τακτικά έσοδά του, ως εμπράγματες εγγυήσεις.
Τέταρτο: Η περίφημη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα αποτελεί μια από τις πιο επαχθείς συμφωνίες κερδοσκοπικής αποζημίωσης ιδιωτικών τραπεζών. Πρόκειται κυρίως για αντικατάσταση ληξιπρόθεσμων ομολόγων έως το 2014 με νέους πιστωτικούς τίτλους διάρκειας 15 και 30 ετών. Οι τράπεζες που θα συμμετάσχουν σ’ αυτήν την αντικατάσταση θα αποδεχτούν τρέχουσα τιμή στο 79% της ονομαστικής αξίας των ομολόγων τους, όταν στην δευτερογενή αγορά αυτή την στιγμή οι τίτλοι αυτοί κινούνται γύρω στο 50% της ονομαστικής τους αξίας. Κι όχι μόνο αυτό. Οι τίτλοι που θα αντικαταστήσουν τα ληξιπρόθεσμα ομόλογα θα εκδοθούν όχι από το ελληνικό κράτος, αλλά από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας με πλήρη κάλυψη εμπράγματων εγγυήσεων. Ωστόσο, το ρίσκο της πληρωμής τους αποτελεί αποκλειστικά υπόθεση της Ελλάδας. Με άλλα λόγια, οι τράπεζες θα συνεννοηθούν αποκλειστικά με το ΕΤΧΣ, ερήμην της Ελλάδας, για τον τρόπο που θα εξασφαλιστεί η αποζημίωσή τους τα επόμενα 30 χρόνια, ενώ η Ελλάδα απλά καλείται να καταβάλει τον λογαριασμό.
Πέμπτο: Η αναφορά που γίνεται για την ενίσχυση της ανάπτυξης και την ανταγωνιστικότητας μέσω ξεχωριστών χρηματοδοτήσεων από την ΕΕ, συνδέεται κυρίως με δυο κύριες επιδιώξεις. Αφενός, την ενίσχυση μέσω ειδικών επιδοτήσεων των επενδυτών που θέλουν να κερδοσκοπήσουν μέσα από το πρόγραμμα εκποίησης που έχει ψηφίσει η σημερινή κυβέρνηση και έτσι να επιταχυνθούν οι διαδικασίες ξεπουλήματος. Αφετέρου, να ολοκληρωθούν τα «μεγάλα έργα» υπό κατασκευή για τα οποία ενδιαφέρεται η γνωστή κρατικοδίαιτη επιχειρηματική ολιγαρχία των ντόπιων και ξένων μεγάλων συμφερόντων.
Με τη συμφωνία αυτή όχι μόνο δεν ελαφραίνει το βάρος του δημόσιου χρέους, αλλά καταδικάζει την ελληνική κοινωνία και οικονομία σε μια διαδικασία εσαεί πτώχευσης «τριτοκοσμικού» χαρακτήρα. Όχι μόνο το λαϊκό νοικοκυριό και το κράτος θα πρέπει να εξασφαλίζει την πληρωμή των δυσβάσταχτων χρεών και να υποστηρίζει την κερδοσκοπία των τραπεζών με το ελληνικό χρέος για τα επόμενα 30 χρόνια, αλλά ολόκληρη η περιουσία της χώρας έχει ήδη τεθεί στην διάθεση των δανειστών. Πολύ γρήγορα η επιδείνωση όλων των ζωτικών δεικτών της ελληνικής οικονομίας θα αποδείξει ακόμη και στον πιο αφελή ότι η πτώχευση της χώρας έχει ήδη συντελεστεί και ότι η συμφωνία της συνόδου κορυφής αποτελεί μόνο τον τρόπο διαχείρισής της υπέρ των δανειστών και της ευρωζώνης.

22/7/2011

9 σχόλια:

  1. Ο Π.Τραϊάνου στο
    http://eamb-ydrohoos.blogspot.com/2011/07/selective-default.html
    καταθέτει την θέση πως η επιλεκτική χρεωκοπία του ελληνικού κράτους στρέφεται συντετεγμένα εναντίον των ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων (και μόνο). Πώς θέτει την ταφόπλακα σε κάθε ενδεχόμενο οικονομικής δυνατότητας των χρεωκοπημένων λόγω της καταλήστευσης ταμείων των ελλήνων εργαζομένων, όχι μόνο να μην "παρακαλάνε για τη δόση τους" αλλά και δυνητικά να αποτελούσαν έναν γερό παίκτη στο παιχνίδι των αποκρατικοποιήσεων.
    Αναφέρει πχ:
    'Με 26 δις, που θα έπρεπε να πληρωθούν από το κράτος ως ομολογιούχοι, και με άλλα 10 δις, που τους χρωστάει ήδη σε αναγνωρισμένες οφειλές, θα μπορούσαν να καθίσουν στο πρώτο "τραπέζι" στον χορό των ιδιωτικοποιήσεων …Θα μπορούσαν να διεκδικήσουν τη ΔΕΗ, τον ΟΠΑΠ, την ΕΥΔΑΠ, την Αττική Οδό, τα εθνικά δίκτυα όλων των τύπων και όλων των ειδών …Ό,τι αποδίδει τεράστιο κέρδος έπ’ άπειρον, χωρίς καθόλου ρίσκο και υπό συνθήκες μονοπωλίου …Ό,τι, δηλαδή, θέλουν να δώσουν οι πονηροί Ευρωπαίοι σε ιδιώτες και θα συνέφερε την ελληνική κοινωνία να παραμείνει σε ελληνικά χέρια.'

    Παρακαλώ σχολιάστε. Εχει δίκιο ο Π.Τ.; Μπορεί να διαπιστώσει και να προβάλλει κανείς την αλήθεια αυτού του εφιαλτικού σεναρίου για το σύνολο των ελλήνων εργαζομένων και συνταξιούχων;

    (Κύριε Καζάκη μια θερμή παράκληση: Εγκαταλείψτε την μέχρι τώρα τακτική σας και αρχίστε παρακαλώ να επικοινωνείτε με τους αναγνώστες σας ανοίγοντας το διάλογο μέσα από τα σχόλια. Διαφορετικά μείνετε στο Ποντίκι και καταργείστε αυτό το blog. Αυτά από έναν άνθρωπο που σας πιστεύει χωρίς να σας γνωρίζει προσωπικά)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κύριε Καζάκη, κι εγώ έχω δυο ερωτήματα: α) τί πρακτικά αποτελέσματα θα επιφέρει η υποβάθμισή σε καθεστώς περιορισμένης χρεοκοπίας της ελληνικής οικονομίας από τους οίκους αξιολόγησης, τί να περιμένουμε δηλ. από αυτό και β) τα αποτελέσματα της συνοδου κορυφής είναι δεσμευτικά ή μπορούμε μονομερώς να τα ακυρώσουμε με την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @πρίγκηπα Μίσκιν :

    Χωρίς ίχνος ειρωνίας το β) ερώτημά σας μού θυμίζει κάποιον που τού βιάζουν τη γυναίκα κι αυτός αναρωτιέται μεγαλοφώνως :

    '' Ο βιασμός τής γυναίκας μου είναι υποχρεωτικός ή άμα πλακώσω τούς βιαστές στο ξύλο, αυτοί θα φύγουν και θα αφήσουν τη γυναίκα μου ήσυχη ; ''

    Φιλικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. george, ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Αναρωτιέμαι απλώς αν νομικά ή με βάση διεθνείς αποφάσεις έχουμε περιθώρια αντίδρασης.

    Πολύ φιλικά,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 21/7/2011, είναι η επίσημη κήρυξη της Οικονομικής Ευρω-Κατοχής της Ελλάδας. Δεν πρόκειται να το δεχτούμε γιατί παραβιάζει ευθέως την Ανεξαρτησία και Εθνική μας Κυριαρχία. Και το κυριότερο, κανείς δεν ρώτησε τον Ελληνικό Λαό γι' αυτό. Από δω κι εμπρός επιταχύνουμε την οργάνωσή μας για να απελευθερώσουμε τη Χώρα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. επειδη ο καζακης δεν θα απαντησει, θα ηθελα να ρωτησω οποιον απο σας ξερει:

    παραθετω εναν πινακα της ελευθεροτυπιας σε αρθρο του χρήστου ζιώτη στον οποιον παρατηρω οτι τα χρεωλυσια μεχρι το 2014 εχουν αθροισμα 107,6 δισ. και οχι 157,5 οπως λεει ο καζακης.

    http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=296176

    ποιο απ τα δυο νουμερα ισχυει?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Προς Toni Venieri
    Αν θυμαμαι σωστα, ο Καζακης ειχε πει σε μια ομιλια ή συνεντευξη, κανουν κατι μαιμουδιες του τυπου ή δεν υπολογιζουν τα νεα δανεια, τοκους, swaps ή αφαιρουν εκ των προτερων τα 50 δις του ξεπουληματος, τετοια πραματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Toni Venieri
    Απλούστατον: Παλιά ήταν τα 5χίλιαρα πετσετάκια, τώρα έχουν γίνει τα δις(Ευρώ!) φυστίκια.
    Κάθε πίνακας και μια ολίγον διαφορετική αλήθεια και κάθε "οπτική" των πραγμάτων φαίνεται έχει την "διακριτική ευχέρεια" να προσθαφαιρεί καμιά πενηνταριά από δαύτα (τα φυστίκια).
    Το μόνο σίγουρο είναι πως όσα κι αν είναι τελικά, είναι τόσα πολλά που ούτε ως φυστίκια δεν θα μπορούσαμε να τα αποπληρώσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Οι προβληματισμοί δεν είναι μόνο δικοί μας.
    http://tritimatia.blogspot.com/2011/07/blog-post_26.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή