Τι θα χρειαστεί να συμβεί για να πάψουμε να στρουθοκαμηλίζουμε;*

Τα χρέη και τα ψέματα είναι σύνηθες να κροταλίζουν από κοινού, έγραφε ο Ραμπελέ. Και τι ψέματα! Δυσανάλογα από το χρέος, τόσο το ιδιωτικό, όσο και το δημόσιο.

Η Ελλάδα παραμένει η χώρα με το μεγαλύτερο δημοσιονομικό χρέος στον πλανήτη. Μετά την Ιαπωνία. Για να πληρώσει μισθούς, συντάξεις και εισόδημα για το νοικοκυριό, πρέπει ετήσια να δανείζεται ως οικονομία 1,5 φορά το εθνικό της εισόδημα. Το γεγονός αυτό την κατατάσσει στις 4 ή 5 πιο χρεωκοπημένες χώρες του πλανήτη. Πίσω από τη Μοζαμβίκη, το Σουδάν, τη Σομαλία, κοκ.

Η Ελλάδα χρεωκόπησε επίσημα με σχεδόν 300 δις ευρώ δημοσιονομικό χρέος και ετήσιο δανεισμό που κυμαινόταν στα 150 δις ευρώ. Σήμερα το δημόσιο χρέος υπερβαίνει τα 405 δις ευρώ και ο κρατικός προϋπολογισμός του 2024 επιδιώκει να περιορίσει το νέο ετήσιο δανεισμό λίγο πάνω από το 1 τρις ευρώ! Καλά διαβάσατε το 1 τρις ευρώ!

Το 2023 ο νέος δανεισμός προβλεπόταν να περιοριστεί μόλις(!) στα 734 δις ευρώ, αλλά τελικά ξεπέρασε το 1,6 τρις ευρώ!

Προ των πυλών νέα επίσημη πτώχευση της Ελλάδας*

To 2032 λήγει η περίοδος χάριτος που μας είχαν δώσει οι Ευρωπαίοι δανειστές για τους τόκους των δανείων του 2ου μνημονίου. Ωστόσο, οι τόκοι – αν και δεν πληρώνονταν – εγγράφονταν στο δημόσιο χρέος της Ελλάδας. Με τη λήξη της περιόδου χάριτος ένας μποναμάς ύψους τουλάχιστον 20 δις ευρώ θα επιβαρύνει την εξυπηρέτηση του χρέους.

Μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα; Η Ε.Ε. γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν μπορούμε. Γι’ αυτό και απαιτεί έως τότε η Ελλάδα να παράγει απίθανα πρωτογενή πλεονάσματα, προκειμένου να εξυπηρετηθεί το χρέος.

Βέβαια, όλοι γνωρίζουν – και πολύ περισσότερο οι λεγόμενες αγορές – ότι το χρέος της χώρας δεν είναι εξυπηρετήσιμο. Γι’ αυτό και δεν αγοράζουν κρατικά ομόλογα της Ελλάδας. Εκτός από «επιλεγμένους επενδυτές του εξωτερικού», όπως αναφέρουν οι Εκθέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Πρόκειται κυρίως για σκαιώδη κερδοσκοπικά κεφάλαια του εξωτερικού που ειδικεύονται στο «ξέπλυμα» μαύρου επενδυτικού, πολιτικού και εγκληματικού χρήματος. Να γιατί δεν συμφέρει κανέναν να γίνουν γνωστά. Πολύ περισσότερο την κυβέρνηση.

Όμως, το πρόβλημα είναι τόσο μακρινό; Το 2032; Όχι, το πρόβλημα της αδυναμίας εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους έχει ήδη χτυπήσει την πόρτα της χώρας.

Καταρχάς, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας δεν είναι «βιώσιμο» - όπως ανοήτως αναφέρεται – δεν είναι εξυπηρετήσιμο, παρά μόνο από νέο δανεισμό. Με άλλα λόγια, δανειζόμαστε για πληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας. Κι αυτό σημαίνει ότι είμαστε de facto σε καθεστώς χρεοκοπίας.

Παιχνίδια πολέμου κυβέρνησης με Τουρκία. Και ημείς καθεύδομεν!

Στις παραμονές της πλήρους απογύμνωσης της αεράμυνας της Ελλάδας κατ’ απαίτηση της Γερμανικής πρωτοβουλίας και του ΝΑΤΟ, προκειμένου να σταλούν περισσότερα συστήματα αεράμυνας στην Ουκρανία, ο υπουργός άμυνας Νίκος Δένδιας ανακοίνωσε τη δημιουργία «αντι-ντρόουν θόλου». Τα γέλια που προκάλεσε στο τουρκικό επιτελείο η ανακοίνωση του Δένδια, ήταν τόσο ηχηρά, που μας έφεραν στο νου ένα λαϊκό στιχούργημα:

Φθείραι, κουνούπια, κορεοί,
μαμούνια κι έντομα λοιπά,
εστείλανε με μια φωνή
αντιπροσώπους σε παππά.

-Πάτερ, που σ' έχει ο Θεός
στη Γη μας αντιπρόσωπο,
δεν μας αφήν' ο άνθρωπος
Θεού να 'δούμε πρόσωπο.

Είναι το Σχόλιο της Ημέρας με το Δημήτρη Καζάκη.

Χωρίς πραγματικές αυξήσεις και ταυτόχρονα οριζόντιο πάγωμα χρεών να περιμένουμε μόνο τα πολύ χειρότερα.

Σήμερα ημέρα Γενικής Απεργίας της ΓΣΕΕ. Κεντρικό σύνθημα η ακρίβεια στα ουράνια, οι μισθοί στα τάρταρα και αίτημα πραγματικές αυξήσεις και συλλογικές συμβάσεις. Το βασικό κίνητρο της απεργίας είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση προχωρά στην υλοποίηση μιας ακόμη δέσμευσης προς του Ευρωπαίους δανειστές, από την εποχή της κυβέρνησης Τσίπρα, την ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Κατά τ’ άλλα είμαστε εκτός μνημονίων!

Χωρίς όμως συλλογικές διαπραγματεύσεις δεν έχει κανένα νόημα ύπαρξης η ΓΣΕΕ και τα άλλα σωματεία, τα οποία έτσι μετατρέπονται και επισήμως σε ΜΚΟ.

Είναι το Σχόλιο της Ημέρας με το Δημήτρη Καζάκη

Η απάντηση του Ιράν στην άνευ προηγουμένου επίθεση του Ισραήλ

Ακόμη και μια τόσο όμορφη και φωτεινή ημέρα, σαν αυτές που μόνο στην Ελλάδα ξέρει να χαρίζει η άνοιξη, δεν μπορεί να επισκιάσει τα βαριά σύννεφα του πολέμου, ενός παγκόσμιου πολέμου, που μαζεύονται όλο και πιο απειλητικά στον ορίζοντα.

Είναι το σχόλιο της ημέρας με το Δημήτρη Καζάκη.

Μια ακόμη σταυροφορία της πολιτισμένης Δύσης εναντίον της επάρατης Ανατολής φαίνεται να ξεκινά στην πολύπαθη Μέση Ανατολή. Πρόφαση αυτή τη φορά είναι η απάντηση του Ιράν στη δολοφονική επίθεση του Ισραήλ εναντίον της πρεσβείας του στο έδαφος της Συρίας.

Οι New York Times χθες το πρωί, εμφανίστηκαν μ’ αυτόν τον τίτλο: «Το Ιράν επιτίθεται στο Ισραήλ». Την ίδια γραμμή ακολούθησε σχεδόν σύσσωμος ο ελεγχόμενος τύπος της Δύσης.

Το ακόλουθο απόσπασμα προέρχεται από την NYT: Ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ δήλωσε ότι η αντιπαράθεση με το Ιράν «δεν έχει τελειώσει». Ανώτατος Ιρανός αξιωματούχος έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «Το θέμα μπορεί να θεωρηθεί λήξαν. Ωστόσο, εάν το ισραηλινό καθεστώς κάνει άλλο λάθος, η απάντηση του Ιράν θα είναι πολύ πιο αυστηρή».

Ως συνήθως, ένας πρώην αξιωματούχος της κυβέρνησης Μπάιντεν κλήθηκε να δικαιολογήσει την ανάγκη για περισσότερη ανταποδοτική βία από το Ισραήλ. Η Dana Stroul, πρώην κορυφαίος αξιωματούχος της πολιτικής για τη Μέση Ανατολή στο Πεντάγωνο, δήλωσε: «Δεδομένου του πόσο σημαντική ήταν αυτή η επίθεση, είναι δύσκολο να δούμε πώς το Ισραήλ δεν μπορεί να ανταποκριθεί».

Τίποτα φυσικά δεν ειπώθηκε για το πόσο «σημαντική» ήταν η αρχική επίθεση από το Ισραήλ στην πρεσβεία του Ιράν.

Εκδήλωση στο Βόλο για την αξία της Θεσσαλίας στην εθνική κυριαρχία. Ομιλητές Δ. Καζάκης, Άγγ. Δουκέλης. Δευτέρα 8/4/24 στο ΤΕΕ

 

Η Ελλάδα οδηγείται τάχιστα σε μια νέα κρίση πληρωμών!*

To 2024 πιθανότητα θα είναι ένα νέο 2010 για την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Αν και πολύ χειρότερο γιατί η χώρα μας είναι σε πολύ πιο δεινή θέση απ’ ότι τότε. Τόσο σε επίπεδο χρέους, το οποίο παραμένει το κυρίαρχο πρόβλημα, όσο και σε επίπεδο εισοδήματος, επενδύσεων και απασχόλησης.

Η κυβέρνηση επιχείρησε τους προηγούμενους μήνες κυρίως με πληρωμένα από τον κρατικό προϋπολογισμό δημοσιεύματα στο εσωτερικό και εξωτερικό, να δημιουργήσει μια πλαστή εικόνα «οικονομικού θαύματος» για την καταρρέουσα Ελλάδα. Για το λόγο αυτό δαπάνησε υπερδιπλάσια ποσά απ’ ότι π.χ. θα απαιτούσε η εγκατάσταση ενιαίου συστήματος διεύθυνσης και ελέγχου του σιδηροδρομικού διχτύου της χώρας, προκειμένου να αποφύγουμε νέα Τέμπη.

Ταυτόχρονα, επέβαλε ομερτά στα ΜΜΕ και τους δημοσιογραφικούς κύκλους σχετικά με την καταρρέουσα οικονομία της Ελλάδας. Με την άρρητη συμπαράσταση του συνόλου της αντιπολίτευσης. Κι έτσι κανείς δεν τολμά να πει την αλήθεια. Κανείς δεν αμφισβητεί το κυρίαρχο αφήγημα. Εκτός βέβαια από αντιπολιτευτικές καντρίλιες σχετικά με το «μίγμα πολιτικής». Τίποτε άλλο.

Δεν πρέπει ο μέσος Έλληνας να αντιληφθεί αυτό που επίκειται. Όπως δεν έπρεπε να το αντιληφθεί και το 2008-2009, έστω κι αν είχε ήδη δρομολογηθεί η επίσημη χρεωκοπία της χώρας. Πρέπει για μια ακόμη φορά να πιαστεί εξ απήνης, ώστε εν μέσω κρίσης πληρωμών να εκβιαστεί για να σκύψει το κεφάλι στα πολύ χειρότερα.

Για το λόγο αυτό και με κάλυψη του ευρωπαϊκών οργάνων η κυβέρνηση έχει επιδοθεί σε μια πρωτοφανή – ακόμη και για τα ελληνικά δεδομένα – «δημιουργική λογιστική».

Δημ. Καζάκης: «Αντισυνταγματικές οι κατασχέσεις – Ο υπάλληλος κάνει αυτό που λέει ο προϊστάμενος» σημειώνει ο γνωστός Οικονομολόγος – Αναλυτής

Λάβρος κατά των Δήμων (συμπεριλαμβανομένου και του Δήμου Ξάνθης) που κατάσχουν τραπεζικούς λογαριασμούς δημοτών προκειμένου να εισπράξουν τα ανείσπρακτα, εμφανίζεται με δηλώσεις του στην «Θ» ο οικονομολόγος -αναλυτής και πρόεδρος του ΕΠΑΜ κ. Δημήτρης Καζάκης. Ο ίδιος κάνει λόγο για αντισυνταγματικότητα του νόμου, ενώ εξαπολύει βέλη στους αιρετούς που δεν αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία να αναστείλουν την εν λόγω διαδικασία. Ο κ. Καζάκης, απαντά μεταξύ άλλων και στην ερώτηση αναφορικά με τα μέσα που έχουν οι δημότες – εν προκειμένω οι Δημότες της Ξάνθης αλλά και οι Πολίτες που είχαν οφειλές από παραβάσεις, προς τον Δήμο Ξάνθης – προκειμένου να αποδεσμευτούν οι τραπεζικοί λογαριασμοί τους.

Πόσες φορές θα κληθεί να πληρώσει ο Έλληνας πολίτης τις σαράφικες και τοκογλυφικές τράπεζες;

«Το μεγάλο μονοπώλιο σ’ αυτή τη χώρα είναι το μονοπώλιο του χρήματος. Όσο υπάρχει αυτό, η παλιά μας ποικιλία, ελευθερία και ιδιωτική πρωτοβουλία στην ανάπτυξη είναι εκτός συζήτησης.» (1) Αυτά έλεγε ο Γούντροου Ουίλσον στα 1911, ο οποίος ως ηγέτης του Προοδευτικού Κινήματος, έγινε ο 28ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών (1913-1921).

Η διαπίστωση αυτή, που δεν θα βρείτε κανέναν Έλληνα πολιτικό, κανένα ελληνικό κοινοβουλευτικό κόμμα τόσο της δεξιάς, όσο και της αριστεράς, να τολμά να την επαναλάβει στις μέρες μας, είναι κάτι περισσότερο από αλήθεια. Όχι μόνο τότε, αλλά πολύ περισσότερο σήμερα. Το μονοπώλιο του χρήματος υπήρξε το εύφορο έδαφος πάνω στο οποίο καλλιεργήθηκαν όλες οι πολιτικές μηχανορραφίες που οδήγησαν στους παγκόσμιους πολέμους, τα μεγάλα κραχ, τις μακρόχρονες περιόδους ύφεσης, τις κάθε λογής εκτροπές από τον κοινοβουλευτισμό και τις δικτατορίες.

Ως πότε θα συνεχίζεται αυτό το παραμύθι με το «μαξιλαράκι» ρευστότητας;

Μέσα στα τόσα καλά που μας δώρισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τη δήθεν «έξοδο από τα μνημόνια», υποτίθεται ότι ήταν κι ένα «μαξιλαράκι ρευστότητας». Αυτά ισχυρίζονται ακόμη και σήμερα οι αυτουργοί του 3^ου και χειρότερου μνημονίου. Υπό καθεστώς προστασίας της εξωνημένης δημοσιογραφίας, η οποία δεν επιτρέπει κανένα ουσιαστικό αντίλογο.

Βέβαια, όπως πάντα, η αλήθεια είναι παντελώς διαφορετική.

Το τρίτο πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής για την Ελλάδα ξεκίνησε στις 19 Αυγούστου 2015 και διήρκεσε επίσημα έως τις 20 Αυγούστου 2018. Εν συνόλω, η Ελλάδα έλαβε 61,9 δις ευρώ χρηματοδοτικής βοήθειας από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), επί συνολικού κονδυλίου προγράμματος έως και 86 δις ευρώ.

Με άλλα λόγια, όταν παίχτηκε η φιέστα της δήθεν εξόδου από τα μνημόνια, παρέμεναν αδιάθετα δάνεια του 3ου μνημονίου ύψους 24 δις ευρώ. Ο ESM δέχτηκε να διατηρήσει το υπόλοιπο των δανείων του 3^ου μνημονίου ως «μαξιλάρι» ρευστότητας που θα υποστηρίξει την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές.