Σάββατο 14 Οκτωβρίου 2017

Τι άλλο μας περιμένει και τι μπορούμε να κάνουμε;

Ερωτήσεις και απαντήσεις στον Δημήτρη Καζάκη:
Ερώτηση: Η χώρα ήδη οδεύει στην εφαρμογή του 4ου μνημονίου το οποίο βέβαια συνεπάγεται σκληρή δημοσιονομική λιτότητα, "ακρωτηριασμό" των εργασιακών σχέσεων, περαιτέρω φτωχοποίηση μισθωτών και συνταξιούχων και πολλά άλλα. Πού θα οδηγήσει τελικά τη χώρα μας αυτή η συνεχόμενη ύφεση συναρτήσει του δανεισμού είτε τελικά κλείσει η αξιολόγηση της 15ης Ιουνίου είτε όχι;
Απάντηση: Η ύφεση στην οποία έχει καταδικαστεί η Ελλάδα έχει σαν βασικό στόχο την υποτίμηση του συνόλου των περιουσιακών της στοιχείων και την μαζική τους εκποίηση. Δεν υπάρχει ούτε ίχνος ενδιαφέροντος από τους δανειστές και εταίρους μας για το αν θα ανακάμψει η χώρα. Μας μεταχειρίζονται όπως τις κατεστραμμένες μετααποικιακές χώρες της Αφρικής, που έχουν καταδικαστεί εσαεί στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική αποσύνθεση. Είμαστε εν ολίγοις η Αφρικανική ενδοχώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τι προοπτικές μπορεί να έχει μια τέτοια χώρα;

Πρέπει να διαλέξουμε.
Ερώτηση: α] ΄Έχετε επανειλημμένως υποστηρίξει ότι στο σημείο που έχει φτάσει η Ελλάδα η μοναδική λύση είναι η έξοδος της χώρας από την Ε.Ε. η διαγραφή του χρέους και η ανάπτυξη ανταγωνιστικότητας. Επικαλείστε το άρθρο 50 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης σύμφωνα με το οποίο η κάθε χώρα μπορεί να αποχωρήσει σύμφωνα με εσωτερικούς συνταγματικούς κανόνες; Παράλληλα, το άρθρο 49 της Συνθήκης της Βιέννης προβλέπει ότι κάθε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να αποχωρήσει εάν διαπιστώσει δόλια συμπεριφορά από άλλο κράτος-μέλος όπως και το άρθρο 61 της ίδιας Συνθήκης το οποίο επικαλείται αδυναμία εκτελέσεως των υποχρεώσεών της σε περίπτωση αποχώρησης της.
β] Από την άλλη πλευρά οι πολέμιοι αυτής της άποψης ισχυρίζονται πως η μονομερής αποχώρηση της χώρας μας θα οδηγούσε σε ασύντακτη χρεωκοπία και σε φτώχεια πλήρους εξαθλίωσης -όπως στη Βενεζουέλα - δεδομένου ότι εδώ και χρόνια η Ελλάδα δεν παράγει και δεν εξάγει επαρκώς ούτε βιομηχανικά ούτε καν γεωργικά προϊόντα. Πως θα επιβιώσει;
Απάντηση: Υπάρχουν δυο οπτικές στο ζήτημα. Η μια έχει να κάνει με την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών, αλλά και του θεμελιώδους δικαιώματος της εθνικής τους αυτοδιάθεσης, του δικαιώματος δηλαδή οι κυβερνήσεις και οι πολιτικές που ασκούνται σ’ αυτόν τον τόπο να υπηρετούν τα άμεσα ζωτικά συμφέροντα του ελληνικού λαού. Να θυμίσω ότι το δικαίωμα αυτό συνιστά ίσως τον πιο αναγκαστικό κανόνα του γενικού Διεθνούς Δικαίου. Αναγκαστικός κανόνας του γενικού Διεθνούς Δικαίου είναι εκείνος που είναι δεκτός και αναγνωρισμένος υπό της διεθνούς κοινότητος των κρατών στο σύνολό τους ως κανόνας, εκ του οποίου ουδεμία παρέκκλιση επιτρέπεται και ο οποίος δεν δύναται να τροποποιηθεί ειμή δια νέου, του ίδιου χαρακτήρα κανόνα του γενικού Διεθνούς Δικαίου.
Και στην Ελλάδα τι έγινε; Της επέβαλλαν – οι δανειστές εταίροι εξ Ευρώπης με τη συνδρομή του ΔΝΤ – την κατάλυση αρχικά της εθνικής της κυριαρχίας, ενώ σήμερα έχει ουσιαστικά καταλυθεί και το δικαίωμα της εθνικής αυτοδιάθεσης του ελληνικού λαού. Με άλλα λόγια η κυριότητα του τόπου δεν ανήκει πια στον ελληνικό λαό, αλλά στους δανειστές και στον συνταγματικά εξωθεσμικό μηχανισμό, που έχουν οικοδομήσει διαμέσου των μνημονίων.
Έχει συμβεί πουθενά αλλού κάτι παρόμοιο; Όσο και να ψάξει κανείς δεν θα βρει κανένα ανάλογο παράδειγμα. Είναι η πρώτη φορά, τουλάχιστον στη νεότερη Ευρωπαϊκή ιστορία, όπου κυρίαρχο κράτος-έθνος καταλύεται προς το συμφέρον ξένων δυνάμεων και κέντρων. Δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ.
Κι ενώ ο ελληνικός λαός, το ελληνικό έθνος χάνει τα ιστορικά του δικαιώματα στα πατρώα του εδάφη, στις εστίες των προγόνων του, στο λίκνο της ιστορία του, υπάρχει και η άποψη που θεωρεί όλα αυτά αναγκαία διότι δεν γίνεται αλλιώς. Μας λένε ότι ο μόνος τρόπος για να ανακτήσουμε την κυριαρχία μας είναι με το να υποταχθούμε. Άμα κάνουμε ότι μας λένε και μάλιστα κατά γράμμα, τότε αργά ή γρήγορα θα ανακτήσουμε τα δικαιώματά μας – πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θάναι. Πότε συνέβη κάτι τέτοιο, για να συμβεί και σήμερα; Πότε ένας λαός, ένα έθνος ολόκληρο παρέδωσε και μάλιστα αμαχητί τα ιστορικά του δικαιώματα και τελικά τα ξαναπέκτησε;
Κι αν αυτό το δόγμα είναι σωστό, τότε γιατί γενιές και γενιές Ελλήνων πολέμησαν για την ελευθερία και την ανεξαρτησία του γένους, του έθνους, του λαού; Δεν θα ήταν καλύτερα να υποταχτούν στους ισχυρούς με την ελπίδα κάποτε να τους χαρίσουν αυτά που δικαιούνται; Ειλικρινά, υπάρχει μεγαλύτερη προσβολή στους αγώνες για ελευθερία και ανεξαρτησία όχι μόνο των Ελλήνων, αλλά όλων των λαών της ανθρωπότητας, από αυτή τη θεωρία;
Πρέπει λοιπόν να πάρουμε μια απόφαση. Τι θέλουμε να είμαστε. Λεύτεροι στη χώρα μας, να διαφεντεύουμε εμείς την πατρίδα μας; Ή δουλικά και ραγιάδες, παρείσακτοι και μετανάστες στην ίδια μας την πατρίδα;
Οι τράπεζες είναι η επιτομή του κακού.
Ερώτηση: Ποια είναι η παρούσα κατάσταση του τραπεζικού συστήματος στην Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη; Ποιοι οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν;
Απάντηση: Οι τράπεζες σήμερα συνιστούν την επιτομή όλου του κακού. Μετά από τρεις περίπου δεκαετίες ξέφρενης δανειακής επέκτασης στις απελευθερωμένες αγορές του κεφαλαίου, δημιουργήθηκαν τραπεζικά τέρατα με οικονομική επιφάνεια πολύ μεγαλύτερη από όλα τα κράτη του πλανήτη. Τα τραπεζικά τέρατα ενυποθήκευσαν γύρω στις 20 φορές το συνολικό προϊόν που παράγει κατ’ έτος ο πλανήτης σε αγαθά και υπηρεσίες. Οι 40 μεγαλύτερες παγκόσμια τράπεζες διαθέτουν ενεργητικά που ισοδυναμούν με το ΑΕΠ σχεδόν της μεγάλης πλειοψηφίας των κρατών του πλανήτη. Μέσω αυτών των ενεργητικών εξαγοράζουν, αγοράζουν και πωλούν κυβερνήσεις κι ολόκληρες χώρες. Αρκεί οι χώρες αυτές να είναι προς πώληση από την ιθύνουσα τάξη τους.
Οι τράπεζες στην ΕΕ είναι στην κορυφή αυτής της τερατογέννεσης. Διαθέτουν ενεργητικά πάνω από 4 φορές του ΑΕΠ συνολικά της ευρωζώνης. Αυτό σημαίνει ότι για να μπορέσουν να επιβιώσουν οι τράπεζες της ευρωζώνης θα πρέπει να βυθίζονται διαρκώς και περισσότερο στα χρέη τα νοικοκυριά, οι επιχειρήσεις και τα κράτη. Μ’ αυτό ακριβώς έχει οδηγήσει στην σημερινή παγκόσμια ύφεση.
Το ίδιο ισχύει και στην Ελλάδα. Ποιο λοιπόν είναι το ζητούμενο; Να ξεχρεώσουμε τις τράπεζες; Να τις βοηθήσουμε να κρατήσουν τα τερατώδη ενεργητικά αυτά με διασώσεις εκ των έσω με κουρέματα καταθέσεων (bail in) ή δια του κρατικού προϋπολογισμού (bail out); Και πού θα μας βγάλει κάτι τέτοιο; Μόνο σε μεγαλύτερα χρέη για τον πολίτη και την πραγματική οικονομία, αλλά και σε πιο ανάλγητες τράπεζες, πιο τοκογλυφικές και σαράφικες ακόμη κι απ’ ότι ήταν.
Επομένως έχουμε να επιλέξουμε: Ή διάσωση των σημερινών σαράφικων τραπεζών σε βάρος των νοικοκυριών και της πραγματικής οικονομίας; Ή διάσωση των νοικοκυριών και της πραγματικής οικονομίας σε βάρος των τοκογλυφικών πρακτικών των τραπεζών και της παρασιτικής τους υπερδιόγκωσης; Μέσος δρόμος δεν υπάρχει.
Τι σόι ξένες επενδύσεις μπορεί να περιμένει η χώρα;
Ερώτηση: Τα τραπεζικά ιδρύματα βρίσκονται σε συνεχείς επαφές και διαβουλεύσεις με open funds για την πώληση ελληνικών ακινήτων αλλά και τη διαχείριση των κόκκινων δανείων που έχουν μετατραπεί σε μάστιγα. Εν τέλει η περιουσία των Ελλήνων -ιδιωτική αλλά και δημόσια [όπως αεροδρόμια, λιμάνια κ.α.] περνά σε ξένια χέρια χωρίς καμία δικλείδα ασφαλείας;
Απάντηση: Αυτός ήταν ο σκοπός εξαρχής. Η περιουσία των Ελλήνων, δημόσια και ιδιωτική, το οικόπεδο – όπως συνηθίζω να λέω – που αποκαλείται Ελλάδα κι εμείς αντιλαμβανόμαστε ως πατρίδα, έχουν βάλει στο μάτι οι δανειστές εταίροι μας. Και μας μεταχειρίζονται όπως κάθε άλλη τριτοκοσμική χώρα της Αφρικής, που βρέθηκε είτε ως αποικία, είτε κατόπιν ως απελεύθερη στην ανάγκη τους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίφημη επένδυση της Fraport, η οποία δανείστηκε το ποσό εξαγοράς των 14 αεροδρομίων της χώρας με εγγύηση του ελληνικού κράτους. Έτσι ώστε σε περίπτωση στραβής να πληρώσει ο Έλληνας φορολογούμενος τις τράπεζες.
Δεύτερο, στη σύμβαση προβλέπεται προστασία της εν λόγω επένδυσης από τον μετεμφυλιακό αποικιοκρατικό νόμο του 1953 για την προστασία των ξένων κεφαλαίων, που οι κυβερνήσεις μετά τη Χούντα είχαν θέσει σε αχρηστία λόγω ακριβώς των αποικιοκρατικών όρων που προβλέπει υπέρ των ξένων επενδυτών.
Τρίτο, εισάγεται για πρώτη φορά η τριμερής εξωδικαστική διαιτησία με τον επενδυτή. Με βάση αυτήν σε περίπτωση αντιδικίας με το ελληνικό κράτος, τότε δεν επιλαμβάνονται τα ελληνικά δικαστήρια, αλλά μια εξωθεσμική διαιτησία, που συγκροτείται αυθαίρετα από το κράτος, τον επενδυτή και κάποιον τρίτο ουδέτερο παράγοντα, όπως π.χ. η Παγκόσμια Τράπεζα, που διαθέτει τέτοιο μηχανισμό.
Η εξωθεσμική διαιτησία είναι ο μοχλός που χρησιμοποιήθηκε στην Αφρική, την Ασία και την Λατινική Αμερική, προκειμένου να κατοχυρωθούν τα αποικιοκρατικά προνόμια ξένων επενδυτών στις υποδομές και το φυσικό πλούτο της χώρας. Είναι ένα είδος διομολογήσεων, από το οποίο έχει λυτρωθεί η Ελλάδα από τον 19ο αιώνα. Και τώρα χάρις τους εταίρους της επανέρχεται σ’ αυτό το άθλιο καθεστώς.
Αν σ’ αυτά προσθέσουμε και το γεγονός ότι η Fraport δεν έχει καμιά υποχρέωση να υποστηρίζει την πολεμική αποστολή που έχουν πολλά από αυτά τα 14 αεροδρόμια. Δεν έχει καμιά υποχρέωση να ακολουθεί το αμυντικό δόγμα της Ελλάδας. Εκτός της περίπτωσης πολέμου όπου προβλέπεται η επίταξη των αεροδρομίων με αποζημίωση της Fraport. Αν βέβαια συμμορφωθεί η εν λόγω εταιρεία. Διαφορετικά ο μόνος δρόμος είναι η προσφυγή στην τριμερή εξωθεσμική και εξωδικαστική διαιτησία.
Με τέτοιες επενδύσεις, μπορούμε να έχουμε χώρα; Ούτε χώρο δεν θα μπορούμε να έχουμε.
Ο Βαρουφάκης και τα συμφέροντα Σόιμπλε και ΗΠΑ
Ερώτηση: Κατά τη δική σας εκτίμηση ποιος ο ρόλος του Γιάννη Βαρουφάκη, του Σόιμπλε και των Ηνωμένων Πολιτειών σε σχέση με την κατάσταση που ΄χει διαμορφωθεί στη χώρα μας αλλά και συνολικότερα στην Ευρώπη;
Απάντηση: Ο κ. Σόιμπλε εκφράζει από πολύ παλιά – από την εποχή του Μάαστριχτ – την πιο ξεκάθαρη άποψη για την μετατροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης σ’ ένα υπερκράτος με ενιαία διακυβέρνηση, εκτός από ενιαίο νόμισμα, στα πλαίσια μια χαλαρής ομοσπονδίας, όπως λειτουργεί σήμερα η Γερμανία. Τα κράτη μέλη οφείλουν να χάσουν υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον σκληρό πυρήνα της εθνικής τους κυριαρχίας. Με τις πολιτικές που εκπορεύονται από τα όργανα της ΕΕ να αποκτούν υπερσυνταγματική ισχύ έναντι όλων των κρατών μελών. Πρωτίστως στον τομέα της δημοσιονομικής και αμυντικής πολιτικής. Αυτό το «όραμα» ακολουθεί με συνέπεια ακόμη και στην περίπτωση της Ελλάδας.
Ο κ. Βαρουφάκης ήταν ο ιδεώδης στον ρόλο που ανέλαβε να παίξει με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μέχρι τότε ήταν ο μόνος αντιμνημονιακός «αναλυτής», ο οποίος δεν πίστευε στη δυνατότητα της Ελλάδας να ορθοποδήσει μόνη της. Δηλαδή χωρίς τα δεκανίκια της ΕΕ. Κι αυτό το έλεγε και το ξανάλεγε. Κι έτσι ήρθε για να ονομαστεί δικαίως ως ο κύριος 70%, όταν στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Τσίπρα το 2015 δήλωσε άξαφνα ότι το 70% του μνημονίου μας κάνει και μόλις το 30% πρέπει να διαπραγματευθούμε. Υπήρξε ο κύριος αρχιτέκτονας της δήλωσης του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου 2015 με βάση την οποία για πρώτη φορά στα χρονικά των μνημονίων οι «ελληνικές αρχές» αποδέχθηκαν επίσημα να μην υιοθετούν, ούτε καν να προωθούν, την παραμικρή απόφαση αν πρώτα δεν πάρουν την έγκριση του ΔΝΤ, της ΕΕ και της ΕΚΤ των φίλων του. Ήταν ο πρώτος απ’ όλους που μετονόμασε την τρόικα σε «θεσμούς» ώστε ένας άτυπος και παράνομος – σύμφωνα ακόμη και με το ευρωκοινοβούλιο – μηχανισμός επιβολής πολιτικών σε βάρος της χώρας μας να μετατραπεί σε θεσμοθετημένη μορφή άσκησης εξουσίας πάνω στην κατεχόμενη Ελλάδα. Και ήταν αυτός που εμφανίστηκε ως λαγός για την αποδοχή της πρότασης Σόιμπλε του Ιουλίου 2015, η οποία προέβλεπε διπλό ή παράλληλο νόμισμα εσωτερικών συναλλαγών υπό ειδικό καθεστώς εντός της ΕΕ. Για να μάθει και η δική μας γενιά τι σημαίνει στην πράξη αυτό που οι παππούδες μας ονόμαζαν λεφτά της κατοχής.
Όσο για τις ΗΠΑ θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι – για τα δικά τους συμφέροντα – βρίσκονται σε διαμάχη με τους Γερμανούς και τις Βρυξέλλες, όχι για τον έλεγχο της Ελλάδας, αλλά για το παρόν και το μέλλον της Ευρώπης. Στα πλαίσια αυτά η κυρίαρχη μερίδα της Αμερικανικής πολιτικής πιέζει το ΔΝΤ να φύγει παντελώς από το πρόγραμμα της Ελλάδας. Έχει κατατεθεί και σχέδιο νόμου στο Κογκρέσο, που ζητά με την ψήφισή του την απόσυρση του ΔΝΤ από οποιαδήποτε εμπλοκή στο πρόγραμμα, τωρινό, ή μελλοντικό, της Ελλάδας. Ο λόγος είναι για να μην χρησιμοποιείται το ΔΝΤ ως φύλλο συκής για τα συμφέροντα των Ευρωπαϊκών ελίτ και του ευρώ. Η διαμάχη αυτή μάλλον θα ενταθεί στο μέλλον, κάτι που μπορεί να διευκολύνει μια άλλη πατριωτική δημοκρατική κυβέρνηση – σαν αυτή που διεκδικεί το ΕΠΑΜ – να αξιοποιήσει προκειμένου να λυτρωθεί η χώρα από τα χρέη και να ανακτήσει την κυριαρχία της προς όφελος των Ελλήνων πολιτών.

6 σχόλια:

  1. Μνημειώδης ανάλυση της κατάστασης που βρίσκεται η χώρα ή ο χώρος όπου βρισκόταν η χώρα και πως μπορούμε να την ανακτήσουμε.
    Ας την μελετήσουν καλλιτερα και κάποιοι φίλοι να ιδούν ποιες είναι οι άμεσες προτεραιότητες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΚΑΛΗ ΚΥΒΕΡΗΣΗ
    H Λύση είναι δύο λέξεις.
    -Καλή Κυβέρνηση.
    -Χρειάζεται να αλλάξουν 500 Νόμοι!
    - Ποιός θα τους αλλάξει; Εσύ ή εγώ;
    - Καλή Κυβέρνηση, μόνο, μπορεί να τους αλλάξει!
    Η Καλή Κυβέρνηση ξέρει τι να κάνει, για να μας φέρει την Ανάπτυξη!
    Η Κακή Κυβέρνηση ξέρει τι να κάνει, γα να μας φέρει την Καταστροφή!
    Εμείς, οι πολίτες πρέπει να ενδιαφερθούμε να γνωρίσουμε πια μέτρα φέρουν την Ανάπτυξη και πια την Καταστροφή, και έτσι θα ξεχωρίσουμε πια Κυβέρνηση είναι Καλή και ποια είναι Κακή.
    Η γιαγιά μου, που έζησε την Μικρασιατική Καταστροφή, μας έλεγε:
    - Καλημέρα και Καλή Κυβέρνηση!
    -Καλή Κυβέρνηση, σημαίνει Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας, που για να Κυβερνήσει, σωστά, πρέπει να ενδιαφερθούμε εμείς οι Πολίτες και να την βγάλουμε Ισχυρή με 60%, για να μπορεί να καταργήσει τον Νόμο του ΕΝΦΙΑ, και τους άλλους 500 νόμους που απαιτούνται, διαφορετικά θα πάθουμε ότι έπαθε, η Αργεντινή, η Ρωσία επί Γέλτσι και θα καταστραφούμε, δεν μπορούμε να την γλυτώσουμε με Κακή Κυβέρνηση.
    Ένα απλό παράδειγμα.
    Θέλουμε οι Μετανάστες να μπορούν να φεύγουν από την Ελλάδα.
    Σήμερα είμαστε στο Διεθνές Δίκαιο των 192 κρατών και στο δίκαιο της Ε.Ε. των 27 Κρατών.
    Με το Διεθνές Δίκαιο, μπορούμε και επικοινωνούμε εμπορικά κανονικά, με όλα τα Κράτη της Ε.Ε., γιατί όλα ευρίσκονται στον ΟΗΕ.
    Γιά να δούμε πιό δίκαιο μας συμφέρει, για να φύγει ο Μετανάστης.
    Το Διεθνές Δίκαιο λέει, δώσε Ελλάδα, τα νόμιμα χαρτιά στον Μετανάστη και άστον να φύγει, να πάει στην ευχή της Παναγίας σε όποια χώρα θέλει.
    Το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, που θέλει να καταστρέψει την Ελλάδα, λέει με τις συνθήκες Δουβλίνο Ι, Δουβλίνο ΙΙ, Δουβλίνο ΙΙΙ που υπέγραψαν οι Κακές Κυβερνήσεις, ότι ο μετανάστης, υποχρεωτικά μένει στην χώρα υποδοχής, δηλαδή στην Ελλάδα και δεν μπορεί να φύγει από αυτή με κανένα τρόπο.
    Ποιά Κυβέρνηση είναι καλή; Αυτή που θα μας πάει, να είμαστε μόνο στο Διεθνές Δίκαιο που επιτρέπει τον μετανάστη να φύγει από την Ελλάδα ή αυτή που θα μας αφήσει να είμαστε σε 2 Δίκαια στο Διεθνές Δίκαιο και στο Εωρωπαϊκό Δίκαιο, που απαγορεύει τον μετανάστη να φύγει από την Ελλάδα;

    -Κύριε, Δημήτριε Καζάκη, σας παρακαλώ να γράψετε, μιά σειρά άρθρων, εφ όσον το κρίνεται σκόπιμο, που έκαστο, κάθε φορά να διαπραγματεύεται, ολοκληρωμένα, ένα μέτρο που θα πάρει η Καλή Κυβέρνηση, για να φέρει ανάπτυξη, σε αντιπαράθεση, με το αντίστοιχο μέτρο που θα πάρει η Κακή Κυβέρνηση, για να μας καταστρέψει.
    Αναφέροντας άρθρα νομοθεσίας και χώρες που σώθηκαν ή καταστράφηκαν.
    Αυτά προτείνω, να μείνουν σταθερά αναρτημένα στο σάιτ του ΕΠΑΜ, για να στέλνουμε τους φίλους μας, να τα διαβάζουν για να έχουν ορθή πολιτική ενημέρωση και να μπορούν να διαλέξουν σιγά - σιγά, την Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας.
    Ένα απλό Παράδειγμα.
    Δραχμή εργαλείο Ανάπτυξης, Ευρώ εργαλείο απλής καταστροφής, Διπλό Νόμισμα εργαλείο Διπλής Καταστροφής.
    Έτσι θα γνωρίζει ο κάθε Πολιτης, τί πρέπει να κάνει, για να σωθούμε και τι πρέπει να αποφύγει, για να μην καταστραφούμε.

    ΣΑΣ ΧΑΙΡΕΤΏ, ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ!

    Όλοι μαζί συμμετέχουμε για να αναδείξουμε
    ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ
    ΙΣΧΥΡΗ, ΜΕ ΠΟΣΟΣΤΟ, 60% ΚΑΙ ΠΑΝΩ,
    ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΎΜΕ!



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κύριε Καζάκη όταν σας έγραφα στις 6 Οκτωβρίου 2017 - 10:05 μ.μ. επι λέξη


    "Αυτό που γίνεται στην Καταλονία μπορεί να συμβεί σε κάθε πόλη ή περιφέρεια της ελληνικής επικράτειας."

    Εσείς μου απαντούσατε ως εξής:

    "Μα καλά δεν ντρέπεστε να εκφράζετε άποψη για πράγματα που δεν έχετε ιδέα; Δεν έχετε τσίπα; Από πότε η σχέση Βαρκελώνης με Μαδρίτη, είναι η ίδια μ' εκείνη της Θεσσαλονίκης με την Αθήνα;"


    Τι έχετε,λοιπόν, να μου πείτε για την παρακάτω είδηση;

    Δημοψήφισμα για απόσχιση της Ηλείας από την Δυτική Ελλάδα προτείνει ο Τζαβάρας.Την διοικητική ένταξη της Ηλείας στην Πελοπόννησο, ζητάει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ

    http://news247.gr/eidiseis/politiki/dhmopshfisma-gia-aposxish-ths-hleias-apo-thn-dytikh-ellada-proteinei-o-tzavaras.4891585.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είστε σοβαρός; Πέρα από το φαιδρό της συγκεκριμένης είδησης. Τι ζητάει ο Τζαβάρας - μέσα στην ανοησία που τον διακρίνει; Η δημοψήφισμα στην Ηλεία για να φύγει ο συγκεκριμένος πρώην Νομός από την περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και να ενταχθεί στην περιφέρεια Πελοποννήσου του κ. Τατούλη.
      Υπάρχει κίνημα εθνικής αυτοδιάθεσης στην Ηλεία; Ακόμη κι ο Τζαβάρας δεν μπορεί να διανοηθεί κάτι τέτοιο. Απλά ο άνθρωπος ζήλεψε τις μπίζνες του Τατούλη και θέλει μερίδιο.
      Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την Καταλονία; Καμία σχέση.
      Είπαμε η βλακεία σε συνδυασμό με την αμορφωσιά είναι ακαταμάχητη, αλλά όχι πια και σε τέτοιο βαθμό!

      Διαγραφή
  4. Κύριε Καζάκη είμαι πολύ σοβαρός.Αν συνεχίσετε να μου δίνετε την δυνατότητα σχολιασμού-διαλόγου μέσα απο το Blog σας και δεν καταφύγετε σε λογοκρισίες,να είστε σίγουρος πως θα δεχτείτε πολλές "σφαλιάρες" και θα τρέχετε να κρυφτείτε.

    Η ανεξαρτησία στην Καταλονία έχει 100% οικονομικά κίνητρα.Θεωρητικά μπορεί να συμβεί πολύ εύκολα σε σχέση π.χ. με την Ελλάδα διότι εκεί υπάρχει ανομοιογένεια στους πολίτες (διαφορετική γλώσσα-σημαία) κάτι το οποίο δεν ισχύει στην χώρα μας.

    Υπο αυτό το πρίσμα,το οικονομικό δηλαδή,η Ελλάς είναι εν δυνάμει μια Ισπανία,όπως και κάθε άλλη χώρα της Ευρώπης.

    Σε ανύποπτο χρόνο μπορεί οποιοσδήποτε δήμαρχος-περιφερειάρχης να ζητήσει απόσχιση και προσάρτηση σε άλλες πιο πλούσιες περιοχές-οικονομίες.

    Σε αυτό το ύφος κινείται ο Τζαβάρας.Αν για παράδειγμα ο νομός Ηλείας απο μόνος του παρήγαγε το μισό ΑΕΠ της χώρας,ο Τζαβάρας δεν θα ζητούσε προσάρτηση στην περιφέρεια της Πελοποννήσου αλλά την ανακύρηξη του νομού ως μια ξεχωριστή περιφέρεια.

    Σας δείχνω το φεγγάρι και εσείς κοιτάτε (σκόπιμα ή μη) το δαχτυλό μου.

    Θα μπορούσε ένα ωραιότατο πρωινό να σηκωθείτε και να δείτε τα νησιά που συνορεύουν με την Τουρκία και που έχουν οικονομικό αλισβερίσι με τα παράλια της Τουρκίας όπως συμβαίνει ήδη,να ζητήσουν οικονομική απόσχιση απο το κράτος των Αθηνών και προσάρτηση στην Τουρκική οικονομία

    Ένα είδος οικονομικής απόσχισης-προσάρτησης σε επίπεδο εταιρειών έχει ήδη συμβεί με την Βουλγαρία.Ελληνικότατες εταιρείες αποσχίζονται απο την ελληνική οικονομία και προσαρτώνται σε διπλανές-γειτονικές οικονομίες που τους προσφέρουν καλύτερες οικονομικές συνθήκες.

    Κανείς δεν νοιάζεται για το φυλετικό .Όλοι κοιτάνε την τσέπη για αυτό και Πουτζντεμόν δείχνει να ετοιμάζεται για μια επικότατη κωλοτούμπα.

    Μόλις είδε τις μεγαλοεταιρείες να εγκαταλείπουν την Καταλονία και υπο το φόβο οτι η Βαρκελώνη θα μετατραπεί σε μια παραγκούπολη,άρχισε να τα μασάει και να ζητά διαπραγματεύσεις,ενώ ο Ραχόι τον έχει ξεφτιλίσει δινοντάς του διορίες για να καταλήξει σε μια πιο σαφή στάση.

    Νηστικό αρκούδι δεν χορεύει ,τα κάστρα πέφτουν απο μέσα και "διαίρει και βασίλευε" λένε στο χωριό μου

    Πιο εύκολα διαλύεις την χώρα αν έχεις 100 γραφικούς Τζαβάρες να μιλούν για αποσχίσεις νομών και περιφερειών παρά να σε επιτεθεί ο μισός στρατός του πλανήτη

    Υ.Γ.:Σε περίπτωση που ως πρωθυπουργός οι κρητικοί σας ζητούσαν ανεξαρτησία,εσείς τι θα πράττατε;Θα τους βαρούσατε στο ψαχνό ή θα τους αφήνατε να αποσχισθούν;

    Αίντε να δω πότε θα αποκτήσετε το θάρρος να μου απαντήσετε στο ερωτημά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία. Και δεν είμαι σίγουρος για το σύμπαν. Αυτό απάντησε ο Αϊνστάιν το 1945, αμέσως μετά τους βομβαρδισμούς της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, σε κάποιον που του είχε γράψει ότι η χρήση των ατομικών όπλων αποτελεί "χαστούκι" για τον μεγάλο επιστήμονα και την άρνησή του να συμμετάσχει στο πυρηνικό πρόγραμμα των ΗΠΑ.
      Τι να σας απαντήσω εγώ, που δεν είμαι και Αϊνστάιν;

      Διαγραφή