Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

Λιτότητα και ευρώ είναι έννοιες ταυτόσημες που κανείς δεν μπορεί να τις διαχωρίσει

«Η λιτότητα, η ανάγκη να σταματήσει η λιτότητα, και όχι το νόμισμα, είναι το βασικό επίδικο αντικείμενο στην Ελλάδα και στην Ευρώπη» εκτιμά σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ (9/12) ο υπεύθυνος για την οικονομική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, Γιάννης Μηλιός. Στο ερώτημα βέβαια ποιος προκαλεί την λιτότητα, ο κ. Μηλιός δεν απάντησε, ούτε ένιωσε την ανάγκη να απαντήσει. Λες και η λιτότητα που εφαρμόζεται είναι μια αυθαίρετη πολιτική επιλογή κάποιων επιτελείων, κάποιων σκοτεινών τύπων και δεν έχει να κάνει με την ίδια την ιδιοσυστασία του ευρώ.

Ο λόγος; Απλός. Ο κ. Μηλιός, όπως και συνολικά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, κάνει μια απέλπιδα προσπάθεια να αποενοχοποιήσει το ευρώ και τις διαδικασίες της ευρωζώνης που κάνουν αναπόφευκτη την λιτότητα. Υπενθυμίζοντας το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ «καμιά θυσία για το ευρώ, καμιά αυταπάτη για τη δραχμή» ο κ. Μηλιός είπε: «Σε επίπεδο συνθήματος, λέμε ότι δεν είναι θέμα νομίσματος, ότι είναι θέμα πολιτικών που ασκούνται και ότι και με το λεβ που έχει η Βουλγαρία ή τη στερλίνα που έχει η Βρετανία, ίδιες πολιτικές ακολουθούνται.»


Γιατί κατασκευάζουν και κυνηγάνε ανεμόμυλους;

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σταθούμε. Ποιος ισχυρίζεται ότι απλά και μόνο με το νόμισμα, ή ορθότερα με την εισαγωγή εθνικού κρατικού νομίσματος θα λυθούν τα προβλήματα; Σε ποιον αλήθεια απαντά ο κ. Μηλιός; Αυτό που ισχυρίζεται όποιος έχει σώας τας φρένας, δηλαδή ξέρει τι του γίνεται και δεν έχει δώσει γη και ύδωρ στο τραπεζικό καρτέλ της ευρωζώνης είναι το εξής: το εθνικό κρατικό νόμισμα αποτελεί την αφετηρία για να εφαρμοστούν πολιτικές ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας υπέρ των εργαζομένων και του ελληνικού λαού. Αφετηρία! Το ξαναλέμε, αφετηρία! Είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβει ο κ. Μηλιός και οι επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ, ή τους βολεύει το κυνήγι ανεμόμυλων;

Δεν περιμένουμε απάντηση, αλλά για την ιστορία εμείς οφείλουμε να ρωτήσουμε. Υπάρχει έστω η δυνατότητα να ακολουθηθεί άλλη πολιτική, εκτός από την γνωστή της «εσωτερικής υποτίμησης», εντός του ευρώ; Προφανώς ο κ. Μηλιός πιστεύει πώς ναι, μιας και θεωρεί ότι οι πολιτικές που επιβάλλονται δεν είναι παρά ένα μια απλή πολιτική επιλογή. Έτσι όπως επιλέγονται οι πολιτικές «εσωτερικής υποτίμησης», έτσι θα μπορούσαν να επιλεγούν και οι αντίθετές τους. Αρκεί να το θελήσουν οι κυβερνήσεις, ή αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις. Τι το απλούστερο;

Βέβαια, έτσι μπορεί να σκέφτεται μόνο όποιος θεωρεί την οικονομική πολιτική ως προϊόν αυθαίρετων και υποκειμενικών επιλογών των κέντρων εξουσίας. Έτσι γουστάρει μια κυβέρνηση και επιβάλλει την μια, ή την άλλη πολιτική. Ανάλογα με τον υποβολέα, θα μας έλεγαν γεμάτοι καμάρι οι αριστεροί σαν τον κ. Μηλιό. Κι έτσι θα έκλειναν το όλο ζήτημα. Αν έχουμε μια δεξιά κυβέρνηση με υποβολέα το μεγάλο κεφάλαιο, τότε έχουμε λιτότητα. Αν όμως έχουμε μια αριστερή κυβέρνηση, τότε αρκεί και μόνο η πολιτική της βούληση για να ανατραπεί η λιτότητα.

Το κοινό νόμισμα κι επομένως ότι έχει σχέση μ’ αυτό, δηλαδή τα ανοιχτά σύνορα, η απόλυτη κυριαρχία των τραπεζών στην έκδοση και την κυκλοφορία του χρήματος, η ενιαία αγορά προϊόντων και υπηρεσιών, οι κοινές πολιτικές, κοκ, δεν παίζουν κανένα ρόλο. Για όσους σκέφτονται με αυτόν τον παράδοξο και εξαιρετικά απλοϊκό τρόπο, το νόμισμα, αλλά και η οικονομία στο σύνολό της, είναι μια δεδομένη και ουδέτερη κατάσταση όπου μόνο η εφαρμοζόμενη κρατική πολιτική της δίνει νόημα και περιεχόμενο.

Η λογική του Προυντόν σε νέα ακόμη πιο αντιδραστική έκδοση

Η λογική αυτή μας πάει πίσω δυο και πλέον αιώνες. Μας πάει σε μια εποχή όπου πολλοί πίστευαν ότι το νόμισμα δεν είναι παρά ένα απλό πράγμα, ένα απλό μέσο, το οποίο μπορεί να λειτουργήσει με τον ένα, ή τον άλλο τρόπο στην οικονομία, ανάλογα με τις πολιτικές βλέψεις της εξουσίας. Έτσι π.χ. ο Προυντόν βρήκε την ευκαιρία να κάνει τα πράγματα τόσο απλοϊκά απλά ώστε να θεωρεί το νόμισμα κάτι σαν το θερμόμετρο που μετρά την θερμοκρασία ενός σώματος. Κι έτσι μπορούσε να φαντασιώνεται ότι θέλει κι όπως του αρέσει.

Ο Μαρξ όμως του απάντησε πώς «το νόμισμα δεν είναι πράγμα, είναι κοινωνική σχέση. Γιατί η νομισματική σχέση είναι παραγωγική σχέση, όπως κάθε άλλη οικονομική σχέση…» Κι επομένως το νόμισμα δεν «είναι το κέφι των ηγεμόνων!» όπως νόμιζε ο Προυντόν. Αναφερόμαστε στον Μαρξ όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί ο κ. Μηλιός το έπαιζε μέχρι να αναλάβει υπεύθυνος της οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, grand master του μαρξισμού. Βέβαια ξέρει τόσα από μαρξισμό, όσο κι από οικονομικά. Ανήκει δηλαδή στη γνωστή κατηγορία των από καθέδρας literatus vulgaris!

Αναφέρουμε επίσης τον Μαρξ γιατί υπάρχουν πολλοί εκεί έξω στην ερημιά της επίσημης αριστεράς που παπαγαλίζουν τα ίδια: δεν έχει σημασία το νόμισμα, αλλά οι πολιτικές που εφαρμόζονται. Η αλήθεια είναι ότι το νόμισμα απηχεί κοινωνικές σχέσεις και πιο συγκεκριμένα σχέσεις εκμετάλλευσης, υποτέλειας και συσχετισμών δύναμης στην κοινωνία, την οικονομία και στην πολιτική. Τι κοινωνικές σχέσεις εκφράζει το ευρώ;

Υπάρχουν βέβαια εκείνοι που θα τρέξουν να απαντήσουν, καπιταλιστικές. Μπράβο, μεγάλη ανακάλυψη. Λες και ο καπιταλισμός είναι ένα μονοσήμαντο σύστημα παντοδυναμίας του κεφαλαίου και τίποτε περισσότερο. Βλέπετε αυτό το είδος των ignoramus idiotus που ευδοκιμεί στις γραμμές της επίσημης αριστεράς ξέρει μόνο να παπαγαλίζει κομματικά εγχειρίδια και να ανακαλύπτει παντού τον «καπιταλισμό». Από κει και πέρα, η σοσιαλιστική επανάσταση, ο κομμουνισμός, ή η αριστερή, αντικαπιταλιστική, εργατική, λαϊκή, επαναστατική, ή όπως αλλιώς φαντασιώνονται την δική τους εξουσία θα τα λύσει όλα! Επομένως γιατί να σπάνε το κεφάλι τους με τα πώς και τα γιατί;

Ο χαρακτήρας και η ταυτότητα του νομίσματος

Ας αφήσουμε όλους αυτούς στο νιρβάνα του δικούς τους ιδεολογικού οπίου κι ας έρθουμε στο προκείμενο. Το ευρώ από τον τρόπο που σχεδιάστηκε και λειτουργεί εκφράζει αναγκαστικά συγκεκριμένες σχέσεις ισχύος:

Πρώτο: Το ευρώ είναι ένα παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα για τις διεθνείς τραπεζικές αγορές και τις αγορές συναλλάγματος. Αυτό σημαίνει ότι οφείλει να διατηρεί υψηλή συναλλακτική αξία διεθνώς, ανεξάρτητα από την κατάσταση των οικονομιών της ευρωζώνης. Κι αυτό μπορεί να γίνει, ειδικά σε συνθήκες ύφεσης, μόνο σε βάρος των οικονομιών της ευρωζώνης. Σε βάρος ειδικά της ζωντανής εργασίας.

Δεύτερο: Το ευρώ είναι ένα νόμισμα χωρίς την δυνατότητα προσαρμογής της συναλλαγματικής ισοτιμίας για κάθε χώρα μέλος. Όταν μια οικονομία αδυνατεί να προσαρμόσει στην κατάστασή της το νόμισμα, τότε είναι υποχρεωμένη να προσαρμοστεί η ίδια στο νόμισμα. Κι έτσι από την στιγμή που στερείται τη δυνατότητα «εξωτερικής υποτίμησης» του νομίσματος, θα πρέπει να ακολουθήσει αναγκαστικά πολιτικές «εσωτερικής υποτίμησης». Άλλος τρόπος δεν υπάρχει.

Τρίτο: Το ευρώ είναι ένα ιδιωτικό τραπεζικό νόμισμα που ελέγχεται από το πιο ισχυρό τραπεζικό καρτέλ που έχει υπάρξει ποτέ στην ιστορία και μάλιστα σε υπερεθνικό επίπεδο με επικεφαλής την ΕΚΤ. Επομένως το νόμισμα που χρειάζονται τα κράτη, οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά πρέπει να το αγοράζουν από αυτό το τραπεζικό καρτέλ με συνέπεια την διόγκωση του ιδιωτικού και κρατικού χρέους.

Τέταρτο: Το ευρώ είναι ένα ενιαίο νόμισμα σταθερής κυκλοφορίας και αξίας για πολύ διαφορετικές οικονομίες με ριζικά διαφορετικά χαρακτηριστικά ανάπτυξης, παραγωγής και παραγωγικότητας. Για τις οικονομίες με περίσσευμα κεφαλαίου και παραγωγής το ευρώ ενισχύει τα πλεονάσματά τους σε βάρος των οικονομιών με παραγωγική υστέρηση και ελλείμματα. Το γεγονός αυτό γεννά στις δεύτερες οικονομίες μεγαλύτερες ανάγκες χρηματοδότησης για την κάλυψη των ελλειμμάτων τους με αποτέλεσμα την έκρηξη του χρέους, τόσο του κρατικού, όσο και του ιδιωτικού.

Πέμπτο: Η ευρωζώνη παρά τα περίφημα κριτήρια του Μάαστριχτ δεν απαλλάχθηκε ποτέ από τα ελλείμματα, δημοσιονομικά και παραγωγικά. Κι ούτε θα μπορούσε να απαλλαγεί μιας και μιλάμε για νομισματική ένωση τελείως άνισων οικονομιών. Το γεγονός αυτό πυροδότησε και πυροδοτεί διαρκώς πληθωριστικές πιέσεις, αλλά με το ευρώ ο πληθωρισμός των τιμών μετατράπηκε σε πληθωρισμό πιστωτικής επέκτασης με αποτέλεσμα να πνίγεται κυριολεκτικά η ευρωζώνη από τα τραπεζικά ενεργητικά που ξεπερνούν γύρω στις 4 φορές το συνολικό ΑΕΠ της ευρωζώνης.

Έκτο: Νομισματική ένωση σημαίνει περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας, δηλαδή δραστικός περιορισμός στην ελευθερία των κινήσεων κάθε εθνικής οικονομίας και της δυνατότητάς της να λειτουργήσει με βάση τις δικές της προτεραιότητες. Κοινό νόμισμα σημαίνει κοινές οικονομικές και δημοσιονομικές πολιτικές που επεξεργάζονται και επιβάλλονται από τα όργανα της ένωσης με κριτήρια που καθορίζονται όχι από την κατάσταση των επιμέρους οικονομιών, αλλά των αγορών εντός και εκτός της ευρωζώνης.

Έβδομο: Το ευρώ ως ενιαίο νόμισμα προϋποθέτει ελευθερία κίνησης κεφαλαίου, προϊόντων, υπηρεσιών και εργασίας, όπου οι εθνικές ρυθμίσεις υποχωρούν και καταλύονται προς όφελος της φιλελευθεροποίησης των αγορών. Το αποτέλεσμα είναι ένας καταμερισμός εργασίας όπου εντείνονται οι μονοπωλιακές καταστάσεις παντού, μαζί με την ανισομέρεια, την ανισότητα και την αποικιακή εκμετάλλευση των αδύναμων οικονομιών από τις πιο ισχυρές.

Αντίθετα το εθνικό κρατικό νόμισμα μπορεί να συνδεθεί με την απεριόριστη έκδοση χαρτονομίσματος για να ενθαρρύνει την κερδοσκοπία, μέσα από τον πληθωρισμό, την υποτίμηση και την διολίσθηση του νομίσματος με συντριπτικά αποτελέσματα για την οικονομία και κυρίως για τα εργαζόμενα στρώματα του λαού. Όμως μπορεί κάλλιστα να δώσει την ευκαιρία για δραστικές παρεμβάσεις στην οικονομία υπέρ των εργαζομένων και των ασθενέστερων τάξεων του λαού. Αρκεί να συνοδευτεί με τις κατάλληλες πολιτικές εθνικοποιήσεων του τραπεζικού συστήματος και των βασικών μοχλών άσκησης οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής. Κάτι που είναι αδύνατον να γίνει με το ευρώ.

Ασχετοσύνη ή διατεταγμένη υπηρεσία;

Ποιος λοιπόν είναι αυτός που θα πει ότι δεν τον ενδιαφέρει το νόμισμα; Ποιος είναι αυτός που θα πει τι ευρώ, τι δραχμή ή πιο σωστά εθνικό κρατικό νόμισμα; Μόνο ο άσχετος κι εξ αυτού επικίνδυνος, ή αυτός που έχει ήδη συνθηκολογήσει με τα αφεντικά του ευρώ κι εξ αυτού διπλά επικίνδυνος.

Άραγε, σε ποια κατηγορία ανήκει ο κ. Μηλιός και η παρέα του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ; Πολύ φοβάμαι και στις δυο. Ποτέ άλλοτε στη νεότερη πολιτική ιστορία του τόπου δεν υπήρξε ένας τέτοιος εκρηκτικός συνδυασμός. Η τρομακτική ασχετοσύνη χέρι-χέρι με την χειρότερη πολιτική σκοπιμότητα.

Από πού συμπεραίνουμε κάτι τέτοιο; Πρώτα και κύρια από το γεγονός ότι ο κ. Μηλιός και οι ομοιεδάτες του δεν απαντά σε κανένα από τα κρίσιμα ερωτήματα, που όλα τους συνοψίζονται στο πώς! Πώς θα αλλάξουν πολιτική μέσα στο ευρώ; Πώς θα το κατορθώσουν; Αλήθεια ξέρει τι λέει ο κ. Μηλιός όταν ισχυρίζεται ότι «η λιτότητα είναι το βασικό επίδικο αντικείμενο στην Ελλάδα και στην Ευρώπη την ανάγκη να σταματήσει η λιτότητα. Άρα, δεν είναι θέμα νομισματικής πολιτικής ή νομίσματος, αλλά η κάθε χώρα πρέπει να ανατρέψει τις πολιτικές αναδιανομής του εισοδήματος υπέρ των λίγων, τις πολιτικές διάλυσης του κοινωνικού κράτους, τις πολιτικές εσωτερικής υποτίμησης, όπως τις ονομάζουν οι θιασώτες τους. Έτσι θα αλλάξουμε την Ευρώπη, θα συμβάλουμε στην αλλαγή της Ευρώπης. Εμείς αυτή τη συμβολή σκοπεύουμε και είμαστε σίγουροι ότι θα μπορέσουμε να την πετύχουμε πάρα πολύ σύντομα στη χώρα μας.»

Ξέρει τι λέει, ή αμολάει μπαρούφες για τους αφελείς και τους ανόητους; Από πότε η λιτότητα δεν εκπορεύεται από την ίδια την φύση του ευρώ; Πώς είναι δυνατό να μην ασκηθεί πολιτική λιτότητας, δηλαδή «εσωτερικής υποτίμησης», όταν η οικονομία κυριαρχείται από ένα κοινό νόμισμα σταθερής κυκλοφορίας; Που τα βρήκε αυτά γραμμένα ο κ. Μηλιός και οι δικοί του; Έχει ξεφυλλίσει ποτέ του κάποιο έστω εγχειρίδιο οικονομικής; Ξέρει τι είναι το ευρώ και πώς λειτουργεί, ή του αρκεί να πετά κοτσάνες;

Και πώς η κάθε χώρα θα ανατρέψει τις πολιτικές αναδιανομής του εισοδήματος υπέρ των λίγων, όταν έχει παραδώσει όλα τα εργαλεία νομισματικής, τραπεζικής και δημοσιονομικής πολιτικής; Πώς θα το κάνει; Με τηλεπάθεια; Το γνωρίζει ο κ. Μηλιός, ή βαυκαλίζεται ότι οι κυβερνήσεις εντός ευρωζώνης έχουν πλήρη ελευθερία άσκησης πολιτικής; Που κατοικοεδρεύει ο κ. Μηλιός; Σε ποιον πλανήτη; Πώς γίνεται να μην γνωρίζει ότι υφίσταται πλέον νέο Δημοσιονομικό Σύμφωνο που δεν επιτρέπει στις χώρες μέλη ούτε καν την αυτοτελή σύνταξη του κρατικού προϋπολογισμού; Τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς καν την δυνατότητα άσκησης αυτοτελούς ή εθνικής πολιτικής απασχόλησης, εισοδήματος και δημοσιονομικών; Και πώς θα αντιδράσει όταν ολόκληρη η νομισματική κυκλοφορία της οικονομίας ελέγχεται από την ΕΚΤ;

Είναι πραγματικά να τρελαίνεσαι με τους Μηλιούς του ΣΥΡΙΖΑ. Διεκδικούν άσκηση εθνικής πολιτικής αναδιανομής εισοδήματος εντός του ευρώ, δηλαδή μέσα σε μια νομισματική ένωση που δεν αναγνωρίζει καν την ύπαρξη εθνικών πολιτικών. Άσχετοι πέρα από κάθε όριο αξιοπρέπειας, ή μας δουλεύουν χοντρά για να υφαρπάξουν την ψήφο των αφελών και των ανόητων;

26 σχόλια:

  1. Κύριε Καζάκη, καλή χρονιά και λεύτερη. Επιτρέψτε μου λίγα ερωτήματα για να κατανοήσω κάποια πράγματα.
    1. Τι σημαίνει ότι η ΕΚΤ έχει τον έλεγχο της κυκλοφορίας του χρήματος; Πως αυτό επηρεάζει την οικονομία της χώρας μας;
    2. Τι θα πει, "τα κράτη αγοράζουν το χρήμα"; Δηλαδή, αν η Ελλάδα θέλει 10 δις ευρώ για τις ανάγκες της, πως θα το αγοράσει; Με τι θα το πληρώσει;
    3. Και ένα άσχετο. Διάβασα πρόσφατα ένα άρθρο του κ. Βατικιώτη, στο οποίο επικαλούμενος την μελέτη της διεθνούς οργάνωσης ATTAC, δέχεται πως από τα 207 δις που δανείστηκε η Ελλάδα από την τρόικα, τα 46,5 δις πήγαν στον κρατικό προϋπολογισμό. Είναι αλήθεια αυτό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επιτρέψτε μου, να απαντήσω, στις δύο από τις τρεις ερωτήσεις, στην πρώτη και στη δεύτερη ταυτόχρονα.
      Η ΕΚΤ ελέγχει το χρήμα, γιατί απλούστατα, αυτή το εκτυπώνει και σε αυτή ανήκει. Το ευρώ, εκτυπώνεται από την ΕΚΤ και μετά οι χώρες μέλη της ευρωζώνης, το δανείζονται από αυτή, με ένα επιτόκιο περίπου 10%. Τα ευρώ που έχετε στην τσέπη σας, επάνω γράφουν σε διάφορες γλώσσες ΕΚΤ, όπερ Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Στην αρχή κάθε έτους, οι χώρες δανείζονται χρήματα από την ΕΚΤ με την προϋπόθεση στο τέλος το έτους να τα επιστρέψουν με επιτόκιο 10%. Περισσότερα θα βρεις στο http://19812011thestoryofacrisis.blogspot.gr/2012/05/blog-post_28.html
      και στο http://19812011thestoryofacrisis.blogspot.gr/

      Καλή χρονιά Λυκούργος

      Διαγραφή
  2. Φίλε Δημήτρη, πολύ σωστά τα λες... Το θέμα είναι όμως πως θα βγουν και αυτοί, δε θα ξέρουν πού πάνε τα 4 σε θέματα διακυβέρνησης και λόγω απειρίας και λόγω βλακείας, η χώρα θα πάει...δεν ξέρω και εγώ πόσο χαμηλότερα...και μετά?

    Πώς να σώσουμε μια τέτοια κατάσταση Δημήτρη, αν δεν κάνουμε κάτι ΑΜΕΣΑ...πριν βγουν καν αυτοί οι κομπάρσοι της πολιτικής? Η κατάσταση είναι τραγική και ΟΛΟΣ ο κόσμος έχει χάσει τα αβγά και τα καλάθια... Ακόμα και "φτιαγμένοι" άνθρωποι... Όλοι έχουν έναν κοινό παρονομαστή, την ατάκα: "τι να κάνουμε?"...

    Προσωπικά, πάντα πίστευα πως η αντίδραση πρέπει να ξεκινήσει εκ των...έσω -αρχής γενομένης από τις οικονομικές υπηρεσίες-, αλλά η κρατούσα νοοτροπία των ολίγων κομματόσκυλων που βασιλεύουν ακόμα στις υπηρεσίες αυτές δεν αφήνουν πολλά περιθώρια σε αυτούς που θέλουν να βάλουν λουκέτο και να πάψουν επιτέλους να "κυνηγούν" τον κοσμάκη -παρότι παρατηρείται έντονα μια τάση "εθελοτυφλίας"...
    Οι πολίτες και οι πλέον νευραλγικές υπηρεσίες μαζί και συντονισμένα... Ο φόβος της απόλυσης, του μεμονωμένου αγώνα που δε θα έχει αποτέλεσμα παρά τους "μάρτυρες" που θα δουν απολύσεις κλπ, η μη συλλογικότητα κρατούν μακριά τα ενδεχόμενα μαχητικής και ουσιαστικής αντίδρασης από τα μέσα...
    Πόσο να αντέξει μια κυβέρνηση όταν ρίξουν ρολά όλες οι οικονομικές υπηρεσίες ταυτόχρονα? Από την εμπειρία που έχεις αποκομίσει από τις επαφές σου με τόσο κόσμο, υπάρχει τέτοια διάθεση από τις υπηρεσίες αυτές ή έχουν πλέον ταυτιστεί οι εργαζόμενοι με το σάπιο πολιτικό σύστημα σε καθολικό βαθμό?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δημήτρη, υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος και δεν απαντάς στις ερωτήσεις ή τις απορίες που έχω με κάποια θέματα? Δε νομίζω πως δεν έχουν βάση αυτά που σου λέω... Αντιθέτως...

      Διαγραφή
    2. Ισως να μην χρονο ο ανθρωπος, ισως να μην μπορει να λεει τα ιδια και τα ιδια, που εχει πει παλιοτερα με γραπτα του ή εκπομπες ή ομιλιες ή συνεντευξεις.

      Διαγραφή
    3. Φίλε Στράτο χωρίς να θέλω να αντικαταστήσω την απάντηση που ψάχνεις με τη δική μου, αλλά επειδή με απασχολούν και μένα οι σκέψεις σου επίτρεψε μου ένα σύντομο σχόλιο:
      Λες: "Πώς να σώσουμε μια τέτοια κατάσταση Δημήτρη, αν δεν κάνουμε κάτι ΑΜΕΣΑ...πριν βγουν καν αυτοί οι κομπάρσοι της πολιτικής?"
      Μα ακριβώς το κρισιμότερο ζήτημα είναι να μην προλάβουμε να πάμε σε εκλογές ή όπως άκουσα το Καζάκη να λέει στο Μαχ του Πολυτεχνειου πριν κανα-δυο μήνες "βιάζει το πράγμα, δεν προλαβαίνουμε". Το θέμα είναι οτι η διαπίστωση αυτή δε σημαίνει οτι έχει κανεις τη δυνατότητα να εκβιάσει τις καταστάσεις, εκτός κι αν μεταπηδήσουμε σε πραξικοπηματικές λογικές οπότε αυτοακυρώνεται ένα μέτωπο που ως μόνη διαχωριστική γραμμή και ταυτόχρονα ενωτικό σύνθημα θέτει τη δημοκρατία και το πατριωτισμό.
      Λες: "Προσωπικά, πάντα πίστευα πως η αντίδραση πρέπει να ξεκινήσει εκ των...έσω -αρχής γενομένης από τις οικονομικές υπηρεσίες-, αλλά η κρατούσα νοοτροπία των ολίγων κομματόσκυλων που βασιλεύουν ακόμα στις υπηρεσίες αυτές δεν αφήνουν πολλά περιθώρια..."
      Η λογική που αντιμετωπίζει την υπάρχουσα κατάσταση με ενα εκ των προτέρων "αυτό θα πρεπε να γίνει" όσο σωστή κι αν φαίνεται πάντα θα προσκρούει στη σκληρή πραγματικότητα και θα μας καθηλώνει στην απελπίσια, με κίνδυνο απο το να περιμένουμε την αντίδραση να γίνουμε οι ίδιοι αντιδραστικοί. Ποτέ δεν έλλειψαν στην ιστορία οι συνδικαλισταράδες και τα κομματόσκυλα, ποτέ δεν έλλειψαν οι χαφιέδες, οι απεργοσπάστες, η καταστολή, η διαίρεση των εργαζομένων μεταξύ τους, πάνω απ'όλα ο κατασκευασμένος φόβος του αμα κουνηθώ μπορεί να χάσω και τα λίγα που έχω. Τι ήταν αυτό που κάποιες λαμπρές φορές στην ιστορία βοήθησε τους ανθρώπους να τα ξεπεράσουν όλα αυτά; Αν θέλεις: Τι ήταν αυτό που έκανε το κόσμο να κατεβει τόσες φορές στους δρόμους τη περίοδο 2010-2012 κατα χιλιάδες παρά τη καταστολή, παρά την ανοργανωσια, παρα τη προδοσία των εκπροσώπων του, παρά τη προπαγάνδα, παρα την απόλυτη πνευματική συντριβή 40 χρόνων; Η πραγματικότητα ειναι αντιφατική, και αυτή πρέπει να μελετάμε, όχι απτις εφημερίδες και τις τηλεοράσεις, αλλά στη πράξη.
      Τέλος μια βαθιά παρανόηση που συνοδεύει το εργατικό κίνημα απο αμνημονεύτων ετών είναι αυτή που πιστεύει οτι αρκεί αρκετοι άνθρωποι να σπάσουν τα πνευματικά δεσμά τους, να καταλάβουν "τι παίζει" ή να βρουν την έμφυτη ανθρώπινη αξιοπρέπεια και θα εξεγερθούν. Η "ταυτιση με το καθεστώς" είναι περισσότερο δικαιολογία στο μυαλό μας, παρά πραγματικότητα, μη μπερδεύουμε αυτον που σκύβει το κεφάλι και το βουλώνει επειδή τον σημαδευουν με ενα όπλο με αυτόν που ταυτίζεται.
      Αυτά, σχόλιο όπως σου προείπα και όχι απάντηση. Καλή χρονιά!

      Γιώργος Κ.

      Διαγραφή
    4. Ευχαριστώ κύριοι και καλή χρονιά.

      Τη θεωρητική βάση του θέματος την κατανοώ απόλυτα και συμφωνώ με τα γραφόμενά σου φίλε Γιώργο. Επί του πρακτέου ήθελα απλά μια τοποθέτηση, αναφερόμενος στις οικονομικές υπηρεσίες.
      Καταλαβαίνω πως ο Δημήτρης δεν έχει χρόνο ή ακόμα και την όρεξη να απαντήσει σε ό,τι μας καρφώνεται ως σκέψη, απλά επειδή έχω αναφερθεί λεπτομερώς και ιδιαιτέρως με email σε κάποια πράγματα όπως αυτά που αναφέρω πιο πάνω, θα ήθελα την άποψή του από την εμπειρία των επαφών που έχει πραγματοποιήσει. Τον διαβάζω και τον παρακολουθώ από πολύ παλιά και δεν έχω ακούσει συγκεκριμένα αν και πόσο είναι εφικτός ο εκ των "έσω" πόλεμος, ποιες είναι οι τάσεις των εργαζομένων κλπ...

      Εύχομαι μια παλιά μας διαφωνία-παρεξήγηση να μην αποτελέσει τροχοπέδη για περαιτέρω διάλογο.
      Άλλωστε αν μη τι άλλο, είμαι και εγώ διατεθειμένος να κάνω ό,τι χρειαστεί για να επαναποκτήσουμε τη χώρα μας με τους όρους και τα προτάγματα που έχουν ειπωθεί πολλάκις από το Δημήτρη και το ΕΠΑΜ.

      Καλή χρονιά και καλή λευτεριά σε όλους...

      Διαγραφή
    5. Και εγώ έχω έναν παρόμοιο προβληματισμό.
      Διαβάζω τον κ. Καζάκη τον τελευταίο καιρό και δεν γνωρίζω εάν έχει δώσει ήδη κάποια απάντηση.
      Στην πράξη, από ποιόν νόμιμο και θεσμοθετημένο φορέα, υπηρεσία, οργανισμό, η κάτι που δεν μπορώ να φανταστώ θα γίνει η ανατροπή;
      Και ποιός θα αναλάβει την διακυβέρνηση του κράτους χωρίς να επακολουθήσει πλήρης κατάρρευση;
      Αυτή η ανατροπή με τρομάζει.
      Κυριε Καζακη, αν θέλατε να με διαφωτίσετε εσεις ή κάποιος φίλος θα το εκτιμούσα.
      Ευχαριστώ.

      Διαγραφή
    6. Καλό είναι να σε τρομάζει αυτό που επιβάλλεται στην χώρα. Εκτός κι αν νομίζεις όπως το σύνολο των ηγεσιών των κομμάτων της Βουλής ότι πρόκειται απλά για μια πολιτική φτωχοποίησης του ελληνικού λαού και τίποτε περισσότερο.
      Δεύτερο, την ανατροπή δεν θα την κάνει κανένας θεσμός, αλλά μόνο ο ίδιος ο λαός αφεαυτού του. Κι αυτό θα το κάνει πρωτογενώς. Η διαδικασία που εμείς προτείνουμε είναι διαμέσου της Γενικής Πολιτικής Απεργίας. Είναι ο καλύτερος και ασφαλέστερος τρόπος της συνολικής ανατροπής.
      Ποιος θα αναλάβει μετά; Οι συλλογικότητες του ίδιου του λαού, όπως αυτές έχουν συγκροτηθεί ή συγκροτούνται ήδη. Ποιος π.χ. μπορεί να αναλάβει καλύτερα την αναδιοργάνωση της υγείας από τις συλλογικότητες που δραστηριοποιούνται στον χώρο;
      Ταυτόχρονα θα ενισχυθεί με κάθε μέσο η συνέλευση του λαού σε κάθε τόπο και χώρο ως κυρίαρχο όργανο αποφάσεων και διαχείρισης της κατάστασης. Η δημόσια διοίκηση, καθώς είναι σε κατάσταση διάλυσης, θα χρειαστεί χρόνο μέχρι να αναδιοργανωθεί εκ βάθρων κι επομένως δεν θα μπορεί να σηκώσει το βάρος που της αναλογεί.
      Οι συλλογικότητες αυτές που συμμετέχουν ενεργά στην ανατροπή θα αναδείξουν ένα προσωρινό κυβερνητικό σχήμα, το οποίο θα πρέπει να προχωρήσει άμεσα, αφενός, στην έναρξη των διαδικασιών Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης για νέο Σύνταγμα και, αφετέρου, στις πρώτες πράξεις ανόρθωσης της χώρας με την αποφασιστική συμμετοχή του ίδιου του λαού.
      Θα συμμετέχουν όλοι; Αυτή είναι η φιλοδοξία, αλλά δεν θα γίνει από την πρώτη στιγμή. Εκεί το ΕΠΑΜ, ως Μέτωπο, θα επιφορτιστεί με μεγάλες ευθύνες. Να κινητοποιήσει με τους πυρήνες και τις δράσεις του, τις ευρύτερες δυνατές μάζες για την ενεργή συμμετοχή τους στην διαχείριση της μετάβασης. Άλλωστε θα υπάρχουν και τα αναγκαία κίνητρα.
      Με τον τρόπο αυτό ο λαός θα πάψει να αισθάνεται και να συμπεριφέρεται ως ραγιάς. Διαφορετικά δεν μπορεί να γίνει.

      Διαγραφή
    7. Στον 8:58' Πιο νομιμος φορεας απο τον ιδιο το λαο υπαρχει???

      Διαγραφή
    8. Ο μονος νομιμος φορεας ειναι ο λαος. Πρεπει να παρουμε χαμπαρι καποτε οτι αν ο λαος συνολικα παρει μια πορεια δικη του, ολοι οι υπολοιποι ειναι απλα ταμπελες. Αδεια κτιρια και λεζαντες. Δεν υπαρχει τιποτα χωρις τον "απλο" κοσμο.

      Και τι σημαινει νομιμος και θεσμοθετημενος φορεας στην παρουσα κατασταση; Τα εχουμε μπερδεψει λιγο τα πραγματα και πρεπει να αρχισουμε να σκεφτομαστε απο την αρχη με αλλα δεδομενα. Η παρουσα κατασταση δεν μπορει να ειναι η βαση πανω στην οποια θα κρινουμε ποιος ειναι νομιμος και ποιος οχι. Αιντε να ξυπνησουμε λιγο. Ως ποτε θα κοιμομαστε;

      Διαγραφή
  3. ΔΗΜΗΤΡΗ,
    ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΑΝΝΑΣΑ ΥΓΕΙΑ,
    ΕΞΑΠΤΕΡΥΓΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ
    ΠΑΡΑ ΠΟΔΑ ΣΟΥ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Οι συριζαιοι νομίζουν ότι η οικονομική νεοφιλελεύθερη Παγκοσμιοποίηση είναι απλά πολιτική επιλογή που θα αλλάξει όπως και η Ε Ε με μια αριστερή κυβέρνηση. ..

    Τρέχα γύρευε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. " Έβδομο: Το ευρώ ως ενιαίο νόμισμα προϋποθέτει ελευθερία κίνησης κεφαλαίου, προϊόντων, υπηρεσιών και εργασίας, όπου οι εθνικες ρυθμισεις υποχωρούν και καταλύονται προς όφελος της φιλελευθεροποίησης των αγορών. "

    Η Ε.Ε δεν τα επιβάλλει όλα αυτά με τις συνθήκες της ?

    Εαν ειμασταν εντός Ε.Ε αλλά με δικό μας νόμισμα πάλι θα είχαμε ελευθερία κίνησης κεφαλαίων, προϊόντων, εργασίας, υπηρεσιων αφού τα επιβάλλει η Ε.Ε

    Γιαυτο πρέπει να φύγουμε και από την Ε.Ε και από την Ευρωζώνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπάρχει μια θεμελιώδης διαφορά. Με το νόμισμα η επιβολή των τεσσάρων ελευθεριών δεν χρειάζεται την συγκατάβαση της κυβέρνησης του κράτους μέλους. Αντίθετα, η ενιαία αγορά της ΕΕ χωρίς το νόμισμα μπορεί να προωθήσει τις τέσσερις ελευθερίες μόνο και βασικά με την συγκατάθεση της κυβέρνησης του κράτους-μέλους. Αυτό σημαίνει ότι η απεξάρτηση από το ευρώ είναι πρώτης και βασικής προτεραιότητας, είτε θέλεις να φύγεις και από την ΕΕ, είτε πιστεύεις ότι μπορείς να οικοδομήσεις ειδικό καθεστώς για την χώρα σου εντός της. Το δύσκολο δεν είναι να φύγεις από την ΕΕ μιας και είναι υπόθεση πολιτικής απόφασης να μην εφαρμόσεις τις οδηγίες και τους κανόνες της. Το δύσκολο και περίπλοκο είναι να φύγεις από το ευρώ, γιατί δεν αρκεί η πολιτική απόφαση. Χρειάζεται ένα σύστημα μέτρων με σφιχτά χρονοδιαγράμματα έτσι ώστε η οικονομία του κράτους μέλους να εθνικοποιηθεί και ταυτόχρονα να προστατευθεί από τυχόν αντίμετρα και συνέπειες που θα μπορούσαν να επιφέρουν σημαντικά πλήγματα στην κατάσταση και στην λειτουργία της οικονομίας. Να γιατί όποιος μένει στο σύνθημα της εξόδου από την ΕΕ συμπεριλαμβανομένου του ευρώ, χωρίς να εξηγεί και να κάνει σαφές το πώς, δηλαδή το σχέδιο εξόδου με πρώτο αποφασιστικό βήμα την έξοδο από το ευρώ και την εισαγωγή εθνικού κρατικού νομίσματος, στην ουσία σπέρνει σύγχυση και κρύβεται πίσω από ένα γενικόλογο σύνθημα για να μην τοποθετηθεί καθαρά στο ζήτημα του νομίσματος. Να γιατί όσοι μιλούν γενικά για έξοδο από την ΕΕ, παραπέμπουν τα άμεσα και επείγοντα στις καλένδες, δηλαδή σε μια δική τους "λαϊκή εξουσία", αντικαπιταλιστική διακυβέρνηση, κοκ, που σαν την αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα αναλάβει να λύσει όλα τα προβλήματα χωρίς να μπαίνουν στην ανάγκη να μας εξηγήσουν από σήμερα το πώς!

      Διαγραφή
    2. Συμφωνω ότι το πρώτο βήμα είναι η έξοδος από την ευρωζώνη και η υιοθέτηση εθνικού κρατικού νομίσματος.


      Αλλά τι γίνεται με όλες αυτές τις νεοφιλελεύθερες υποχρεωτικές οδηγίες που επιβάλλει η Ε.Ε ?

      Επίσης, πως είναι δυνατόν να διαγραφει μονομερώς το χρέος εντός Ε.Ε ?

      Διαγραφή
    3. Μα από την στιγμή που θα πας σε υιοθέτηση εθνικού κρατικού νομίσματος, θα επιβάλεις αναγκαστικά έλεγχο στην κίνηση κεφαλαίου και εμπορικού ισοζυγίου. Θα χρειαστεί να εθνικοποιήσεις την Τράπεζα της Ελλάδας και να αποσύρεις το εγχώριο τραπεζικό σύστημα από το ευρωσύστημα. Ταυτόχρονα θα αρχίσεις την ανοικοδόμηση της παραγωγικής βάσης της χώρας που χωρίς προστασία και ανελαστικές σχέσεις εργασίας δεν μπορεί να γίνει ούτε κατά διάνοια. Όλα αυτά σε θέτουν εκτός ΕΕ, είτε το διακηρύξεις εξαρχής, είτε όχι. Δεν πρόκειται να εφαρμόσεις καμιά οδηγία που να αντιβαίνει με την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με βασικό κριτήριο το συμφέρον και τις ανάγκες της μεγάλης πλειοψηφίας. Το πώς όμως θα χειριστείς την παρουσία σου στα όργανα της ΕΕ και το πότε θα ανακοινώσεις και επίσημα την αποχώρησή σου, αυτό είναι θέμα τακτικής.

      Διαγραφή
    4. Ο κ.Καζακης εχει πει πολλες φορες, οτι επιβαλεται να φυγουμε και απο την ΕΕ και ενα κυριαρχο κρατος μπορει να διαγραψει μονομερως ολο το χρεος.

      Διαγραφή
  6. Δημήτρη Καλημέρα και Καλή Χρονιά με υγεία

    Σε συνέχεια του post Ανωνυμος 31 Δεκεμβρίου 2013 - 3:45 μ.μ.
    σχετικά με το τελευταίο άρθρο του κ Λ.Βατικιώτη και την έρευνα
    της ATTAC είναι όντως περίεργο να έχουν διατεθεί 46.5 δις στο έλλειμα
    του προυπολογισμού καθώς απο τι ξέρω στις δανειακές συμβάσεις προβλέπεται
    ρητά οτι η χρηματοδότηση κατυθύνεται αποκλειστικά και ΜΟΝΟ στην εξυπηρέτηση του Δημ Χρέους και πουθενά αλλού..
    Επειδή έχει γινει σύγχυση με τα νούμερα θα ήθελα να μας ενημερώσεις αν όντως ισχύει αυτό Επιπλέον οι του ΣΥΡΙΖΑ διαμηνύουν συνεχώς ότι θα επέλθει αναπόφευκτα και κουρεμα του χρέους χωρις να γνωρίζουν ή προσποιούνται οτι δεν γνωρίζουν τις ειδικές συνθηκες που έχουν διαμορφωθεί
    Οτι δηλ το 66% του χρέους ανηκει πλεον στον μηχανισμό στήριξης και μονο το 23% ειναι σε ομόλογα .Αρα οτι κούρεμα γινει θα γινει στα ομόλογα που αφορουν το 23% (δηλ σε δημ χρεος 320δις ειναι 73,6 δις) υπο διαδικασία πάλι αντίστοιχη του PSI που σημαίνει οτι ναι μεν θα κουρέψουμε χρεος αλλά θα πάρουμε
    νεο δάνειο για νεες αποζημιώσεις άρα αντι για μείωση θα έχουμε αύξηση πάλι!!!
    ή αντιστοιχη της επαναγορας ομολόγων του Νοε 2012 όπου πάλι πήραμε δανειο 11 δις για να σβησουμε τα 31,8 περίπου δις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η μελέτη της ATTAC δεν συμφωνεί με τα νούμερα του χρέους. Όχι μόνο δεν έχουν διατεθεί κονδύλια από τα δάνεια του μηχανισμού για τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά δεν ήταν καν επαρκή για να καλύψουν τις συνολικές δανειακές ανάγκες εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους της χώρας. Γι' αυτό και το ελληνικό κράτος χρειάστηκε να δανείζεται και πέραν του μηχανισμού, κυρίως με έντοκα γραμμάτια. Όσο για το "κούρεμα" του χρέους έχει δυο πλευρές: Αφενός το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος - όπως το λες - είναι στα χέρια του μηχανισμού και επομένως κούρεμα δεν μπορεί να γίνει χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο η πιστοληπτική αξιολόγηση του ΕΜΣ. Αφετέρου, και "κούρεμα" να γίνει από τους δανειστές όσον αφορά στο υπόλοιπο, μπορούν να μας πουν για τα ανταλλάγματα; Το προηγούμενο "κούρεμα" πέρα από την χρεοκοπία των ΝΠΔΔ, ταμείων, πανεπιστημίων, νοσοκομείων, κοκ, που κόστισε στην χώρα, καταβλήθηκε κι ένα sweetener - έτσι ονομάστηκε επίσημα - προς τους διεθνείς τραπεζίτες αξίας 35 δις ευρώ και 5 δις δεδουλευμένοι τόκοι. Πόσα θα πληρώσουμε τώρα;
      Προσωπικά πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα θα αναγκαστούν να μειώσουν κάπως την ονομαστική αξία του χρέους, αλλά θα το επιχειρήσουν με επαναγορά από την δευτερογενή έτσι ώστε να επιχειρήσουν να βγάλουν την Ελλάδα στις αγορές για να δανειστεί εκ νέου και να πανηγυρίσουν ότι η κρίση χρέους της χώρας έληξε. Το χτύπημα που θα δεχτεί η χώρα από μια τέτοια κίνηση θα είναι συντριπτικό και θα οδηγήσει πολύ γρήγορα σε νέα εκτίναξη του δημόσιου χρέους.

      Διαγραφή
  7. Πολύ καλό άρθρο, ενδιαφέρον εχει να διαβαστεί και σε αντιπαράθεση με άρθρο του Σιμητη στο «ΒΗΜΑ της Κυριακής» 5 Ιαν2014, όπου ο ίδιος γράφει : "Το σχέδιο ανάπτυξης παραμένει ένα νεφέλωμα. Έρευνες, μελέτες, πρότυπα, συγκεκριμένοι σχεδιασμοί εφαρμογής δεν φαίνεται να υπάρχουν. Όλα αυτά πρέπει να αλλάξουν . Η Ενωση έχει χρηματοδοτήσει με διάφορους τρόπους την Ελλάδα ως και τις αρχές του 2013. Το ύψος των πόρων και εγγυήσεων που διατέθηκαν φτάνει τα 340 δισ. περίπου. Είναι μια πρωτόγνωρη σε παγκόσμιο επίπεδο χρηματοδότηση» σημειώνει ο κ. Σημίτης και προσθέτει «Πραγματοποιήθηκε όμως με τρόπο που προκάλεσε την οικονομική κατάρρευση της χώρας, σημειώνει ο Κώστας Σημίτης.

    Ρωτώ , ποιος κάνει κουμάντο στην Ε.Ε ? Οι αγορές (δηλ η Ε.Κ.Τ) ή το Ευρωκοινοβούλιο? Ποιος θα αλλάξει την πολιτική για τα "μικρότερα σε μέγεθος συμφέροντα των νοτίων" !

    Πηγή: Παρέμβαση Σημίτη για την κρίση:Το χρέος δεν είναι βιώσιμο-Παραμένει ο κίνδυνος εξόδου από το ευρώ | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/node/137466#ixzz2pQ8p3a5r

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν δεν με απατά η μνήμη μου, ο Σημίτης δεν ήταν πρωθυπουργός από το 1996 έως το 2004; Τι έκανε ακριβώς; Προήδρευε της καταρρέουσας Ελλάδας; Αυτός δεν μας έλεγε ότι η Ελλάδα στο ευρώ, είναι "ισχυρή Ελλάδα"; Και τα 340 δις ευρώ που τα βρήκε; Αν είναι αλήθεια, τότε δεν πρόκειται για μια πρωτόγνωρη χρηματοδότηση παγκόσμια, αλλά μια από τις μεγαλύτερες κομπίνες σε βάρος του ελληνικού λαού, μιας και όλο αυτό το πακέτο χρηματοδότησε μια πρωτοφανή λεηλασία υπέρ άθλιων μεγαλοεργολάβων, επιχειρηματικών κυκλωμάτων και κομματικών ταμείων.

      Διαγραφή
  8. φιλε δημητρη καλη χρονια με υγεια ελευθερια για τον λαο μας!!! 3 ερωτησεις θελω να σου κανω α) γιατι η ευρωπαικη ενωση δεν μπορει να τυπωσει ευρω? β) γιατι καποια χωρα με αυτη την κατασταση δεν βγαινει απο ευρωζωνη και απο ευρωπαικη ενωση ολοι οι πρωθυπουργοι ολων των κρατων μελλων ειναι διορισμενοι απο τραπεζιτες και ειναι δοσιλογοι? γ) αν βγουμε που το θελω οπως μεγαλο μερος των ελληνων ποσο χρονο εκτιμας οτι χρειαζεται για να μας αποδεσμευσουν? Υ.Γ. μερικοι λενε οτι θα μας την πεσουν οι αμερικανοι γιατι θελουν το ενεργειακο μονοπωλιο στον πλανητη... ευχαριστω!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν μπορεί να τυπώσει ευρώ, για να μην εκτιναχθεί ο πληθωρισμός και για να μην εκτιναχθούν τα διατραπεζικά επιτόκια. Οι κυβερνήσεις και τα πολιτικά κόμματα των χωρών μελών έχουν πλήρως εξαγοραστεί ή ενσωματωθεί από το τραπεζικό καρτέλ που κυβερνά την ΕΕ. Απόδειξη του γεγονότος αυτού είναι ότι παντού οι λαοί αρχίζουν κι αποκηρύσσουν το σύνολο των πολιτικών κομμάτων της δεξιάς και της αριστεράς. Το ποιες καινούργιες δυνάμεις θα αναδειχθουν είναι ένα ζήτημα, που θα φανεί στην πορεία. Ωστόσο το γεγονός ότι τα ΜΜΕ στην Ευρώπη επιχειρούν να αναδείξουν την φασιστική ακροδεξιά ως κυρίαρχο εκφραστή του "ευρωσκεπτικισμού", λέει πολλά για τις στοχεύσεις των επικυρίαρχων. Όταν ο λαός μας επιβάλει την έξοδο από το ευρώ - γιατί μόνο έτσι μπορεί να βγει η χώρα - υπολογίζω ότι με τις ορθές πολιτικές μπορεί μέσα σ' ένα χρόνο να έχει απογειωθεί. Μας είναι αδιάφορο πόσο θα πάρει για να το δεχθούν οι Ευρωπαίοι. Θα πάθουν τέτοια λαχτάρα που θα χάσουν τα αυγά και τα καλάθια. Μέχρι να συνέλθουν η Ελλάδα θα βρίσκεται σε τροχιά απογείωσης και θωρακισμένη τόσο ώστε κανείς να μην μπορεί να την απειλήσει. Ούτε καν οι Αμερικάνοι.

      Διαγραφή
  9. Θα ήθελα να καταθέσω την αποψη μου σχετικά με τις "δηθεν" κωλοτούμπες ή ανακολουθίες του ΣΥΡΙΖΑ. Επειδή :
    α) όλοι ζούμε σ αυτή τη χώρα,
    β) δεν γεννηθήκαμε χτες,
    γ) ΟΛΟΙ οι ελληνες πολιτικοί εχουν γεννετικές ομοιότητες ασχετως κόμματος,
    θεωρώ οτι ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζει το κλασσικό κόλπο "άλλα λεω πριν τις εκλογές, κι αλλά πράττω μετά", προσαρμοσμένο στην ολοφάνερη στρατηγική του να διεμβολίσει τον περίφημο "μεσαίο χώρο" καθώς και "τους νοικοκυραίους" που δεν πολυ-γουστάρουν ξαφνικές στροφές και ανατροπές. Ετσι λοιπόν τους κοιμίζει λέγοντας οτι το ευρώ θα είναι το νόμισμα της επόμενης μέρας, και γιαυτό μπορούν να τον ψηφίσουν άφοβα (αλλιώς πως θα κάνει κυβέρνηση ?? μόνο με τους αριστερούς της Ελλάδας? αυτό είναι ανέκδοτο !! Χωρίς τους "νοικοκυραίους", πάντα θα είναι κομμα διαμαρτυρίας σε επίπεδο ποσοστών). Δεν πιστεύω οτι υπάρχει άγνοια ή βλακεία στα υψήλα κλιμάκια κανενός πολιτικού κόμματος. Οντας κυβέρνηση μετά τις επόμενες εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσει να το πάει μαλακά με τους δυνάστες μας στη αρχή (εντός ευρώ) μήπως και του κάτσει, κι επειδή μάλλον δεν θα του κάτσει, θα γυρίσει εκ των υστέρων και θα πεί "δραχμή". Όμως κάτι τέτοιο "δεν λέγεται" πριν τις εκλογές εκτός κι αν είσαι πράγματι βλάξ. Συμπέρασμα : o ΕΥΡΩ-ΣΥΡΙΖΑ είναι η βιτρίνα για πριν τις εκλογές. Μετά βλέπουμε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και μετά ξυπνήσαμε όλοι από το λήθαργο! Ειλικρινά δεν μπορώ να αντιληφθώ την συλλογιστική αυτή. Μόνο όποιος ζει εκτός κοινωνίας σκέφτεται έτσι. Μου θυμίζει τα παραμύθια του ΠΑΣΟΚ το 1981 που έλεγε περίπου τα ίδια. Λάου-λάου και να δούμε. Αντί για εθνικοποιήσεις, ας κάνουμε "κοινωνικοποιήσεις". Αντί για έξοδο από το ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ, ειδικό καθεστώς και ρυθμίσεις. Γιατί; Γιατί το να βγούμε από την ΕΟΚ θα κοστίσει πολύ περισσότερα από το να μείνουμε. Έτσι έλεγε ο Ανδρέας και το ΠΑΣΟΚ τότε.
      Δεύτερο, σήμερα ο λεγόμενος "μεσαίος χώρος" και οι "νοικοκυραίοι" που καταστρέφονται κυριολεκτικά είναι πολύ περισσότερο ριζοσπαστικοποιημένοι από τους ποικιλόχρωμους αριστερούς. Αυτούς που θέλει να κατευνάσει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τους προύχοντες, την άρχουσα τάξη και τα μεγάλα αφεντικά. Διαπιστευτήρια καλής διαγωγής τους δίνει, για να του δώσουν κι αυτοί με την σειρά τους το "πράσινο φως". Μην ξεχνάμε ότι οι Σαμαροβενιζέλοι κυβερνάνε με το 25-30% που πήραν στις τελευταίες εκλογές. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επενδύει στο 70% του λαού; Γιατί δεν θέλει.
      Όμως ακόμη κι αν δεχτούμε αυτό το φανταστικό σενάριο, αν αποτύχει ο ΣΥΡΙΖΑ εντός ευρώ - που είναι τόσο σίγουρο, όσο το γεγονός ότι ο ήλιος δύει στη δύση και ανατέλλει από την ανατολή - τι θα κάνει; Θα συγκρουστεί με τους επικυριάρχους; Γιατί; Με ποιες δυνάμεις; Με τον "μεσαίο χώρο" και τους "νοικοκυραίους" που υποτίθεται ότι θέλουν το ευρώ και δεν γουστάρουν ξαφνικές ανατροπές; Όχι βέβαια. Αν νομίζει κανείς ότι η αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ θα χρεωθεί στο ευρώ και στην ευρωζώνη κι όχι στην ανικανότητα της ίδιας της "αριστερής κυβέρνησης", τότε κοιμάται ύπνον βαθύ. Όταν καλλιεργείς συντηρητικές συνειδήσεις και πολιτικές πρακτικές, για όποιον λόγο κι αν το κάνεις, ένα είναι σίγουρο: μάχαιραν έδωσες, μάχαιραν θα λάβεις. Αν όντως ποντάρει στον συντηρητικό ψηφοφόρο, τότε είναι σίγουρο ότι αυτός ο συντηρητικός ψηφοφόρος μόλις δει να τρώει τα μούτρα του ο Τσίπρας και η παρέα του, θα στραφεί συντηρητικότερα και τότε θα έχουμε μια "αριστερή κυβέρνηση" χειρότερη από την σημερινή.
      Άσε που ο Τσίπρας και η παρέα του - αν μας λάχει ο κλήρος να τους υποστούμε κι αυτούς ως λαός κι ως χώρα - θα φάει τα μούτρα του από το πρώτο εικοσιτετράωρο και θα δείξει αμέσως τα αληθινά του χρώματα. Και τότε δεν θα είναι οι "νοικοκυραίοι" που θα στηρίζουν την πολιτική του στροφή, η την ραγδαία μετεξέλιξη της "αριστερής κυβέρνησης" σε σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Βαϊμάρης, αλλά οι ποικιλόχρωμοι αριστεροί, που σήμερα παπαγαλίζουν ότι σήμερα όλα γίνονται για τον συντηρητικό ψηφοφόρο. Το καλό είναι ότι ο Τσίπρας δεν θα δει ποτέ του κυβέρνηση. Τουλάχιστον με εκλογές. Οι ανατροπές που κυοφορούνται στα κατάβαθα της κοινωνίας θα βάλει τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του.

      Διαγραφή