Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

Γιατί ένα νέο κάλεσμα του ΕΠΑΜ στις δυνάμεις που λένε ότι τάσσονται ενάντια στα μνημόνια;

Το κάλεσμα απευθύνεται όχι μόνο σε ηγεσίες, αλλά και στη βάση. Δεν υπάρχει κανενός είδους αυταπάτη ότι αυτή την φορά οι ηγεσίες θα ανταποκριθούν. Δεν κάνουμε καλέσματα για να τα χρησιμοποιήσουμε ως άλλοθι δικής μας απραξίας, όπως το κάνουν όσοι θέλουν να δικαιολογήσουν την δική τους απροστάτευση με την γνωστή γλυκανάλατη εποδό: μα γιατί δεν ενώνεται η αριστερά; Μα γιατί δεν ενώνονται οι πατριωτικές δυνάμεις; Αν περιμέναμε πώς και πότε θα απαντήσουν οι εκάστοτε ηγεσίες, τότε φέξε μου και γλίστρησα.

Το ΕΠΑΜ ριζώνει μέρα με τη μέρα όλο και πιο βαθιά στην ελληνική κοινωνία, μέσα στον ίδιο τον λαό. Είναι το φάντασμα που πλανιέται πάνω από την Ελλάδα. Καμιά άλλη οργάνωση δεν έχει την οργανωτικότητα και τη αυξανώμενη δύναμη του ΕΠΑΜ. Κάθε μέρα, κερδίζουμε πόντο-πόντο την καρδιά και το νου του λαού.

Όποιος μας γνωρίσει κερδίθηκε για πάντα με τα προτάγματα και τη λογική του ΕΠΑΜ. Γι' αυτό και υπάρχει μια "ανίερη συμμαχία" που νομίζει ότι μπορεί να παριστάνει ότι το ΕΠΑΜ δεν υπάρχει. Αλλά δεν θα τους περάσει. Τα μέλη και οι φίλοι του ΕΠΑΜ πληθαίνουν με γεωμετρική πρόοδο σ' ολόκληρη την Ελλάδα. Κι επειδή αυτό που τους κερδίζει δεν είναι μια ιδεολογία, αλλά η συνείδησή τους που επαναστατεί και τους κάνει να βγουν μπροστά για να διεκδικήσουν τα αυτονόητα, το δίκιο, την ελευθερία και την πατρίδα τους, δεν λουφάζουν περιμένοντας την ψήφο. Γίνονται απόστολοι της ιδέας και της πράξης του γενικού ξεσηκωμού. Κι από τέτοιους αποστόλους δεν γλύτωσε ποτέ κανένα καθεστώς τυρανίας. Ότι κι αν έκανε. Ότι μέτρα κι αν πήρε για να περισωθεί.

Καμιά άλλη κοινωνικοπολιτική δύναμη δεν μπόρεσε ποτέ στην ιστορία να γεννηθεί από το μηδέν και να στεριωθεί σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα χωρίς "πλάτες", χωρίς κληροδοτήματα. Δεν περιμένουμε λοιπόν κανέναν και καμιά ηγεσία να προβεί στο αυτονόητο.

Εμείς θα κάνουμε τη δουλειά μας όπως και να έχει. Θα ενώσουμε το λαό στη βάση των δικών του άμεσων εθνικοαπελευθερωτικών και κοινωνικών αιτημάτων. Δουλεύουμε όσο κανείς άλλος για την κοινωνική ανατροπή. Ανοίγουμε δρόμους εκεί που κανείς ποτέ δεν τόλμησε να κάνει.

Έχουμε οικοδομήσει και οικοδομούμε σχέσεις με τον απλό κόσμο της δουλειάς, όσο κανείς άλλος στην πρόσφατη ιστορία του τόπου. Δεν περιμένουμε λοιπόν από κομματικούς γραφειοκράτες να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Ότι κι αν λένε, ότι κι αν πρεσβεύουν.

Ξέρουμε πολύ καλά ότι αμέσως επόμενο διάστημα κανένας κομματικός μηχανισμός δεν θα αντέξει την αφόρητη πίεση της κοινωνίας και των εξελίξεων. Εμείς όμως προετοιμαζόμαστε γι' αυτές. Ξέρουμε πώς να τις αντιπαλαίψουμε και ταυτόχρονα πώς να κερδίσουμε τον λαό με τις προτάσεις μας. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να μας νικήσουν. Ούτε η χλεύη, ούτε η αποσιώπηση, ούτε καν η καταστολή δεν είναι σε θέση να νικήσει το ΕΠΑΜ.

Δεν υπάρχει τρόπος να λυγίσεις και να σπάσεις μια οργάνωση που ξέρει πώς να κερδίζει τον λαό δια της "περιπαττικής οδού", στο πεζοδρόμιο, όπως έλεγε χλευαστικά ο Μητσοτάκης κάθε φορά που αναφερόταν ως πρωθυπουργός στον λαό. Είναι απλά θέμα χρόνου η επικράτησή μας, η επικράτηση ενός οργανωμένου παλλαικού κινήματος με τα προτάγματα του ΕΠΑΜ.

Και σ' αυτή την δουλειά το ΕΠΑΜ απέδειξε ότι χρειάζεται κανέναν. Απέδειξε ότι μπορεί να γεννά λαικούς αγωνιστές από τις στάχτες κι απευθείας από τα σπλάχνα του λαού μας. Να γιατί δεν έχει ανάγκη κανέναν πολιτικό και ιδεολογικό χώρο. Μπορεί να τα καταφέρει ακόμη κι αν μείνει εντελώς μόνο του. Διότι πολύ απλά είναι σαν τον μυθικό γίγαντα Ανταίο, που αντλούσε τη δύναμή του από τη μάνα γη, πατώντας γερά πάνω στη μάνα γη. Έτσι και το ΕΠΑΜ έχει κατακτήσει την τέχνη να πατά γερά πάνω στη δική του μάνα γη, δηλαδή στα λαικά στρώματα. Σ' εκείνα που τα σνομπάρουν όλοι οι άλλοι, ή τα μεταχειρίζονται σαν όχλο υπό χειραγώγηση.

Όσο πατάμε γερά πάνω στον λαό, όσο αντλούμε πρωτογενείς δυνάμεις από τον ίδιο τον λαό, το ΕΠΑΜ δεν μπορεί να ηττηθεί, δεν μπορεί να το σταματήσει κανείς. Ακόμη και μόνο του θα καταφέρει την πολυπόθητη ανατροπή. Το ξαναλέω είναι απλά θέμα χρόνου και ψυχικής αντοχής. Και στο ΕΠΑΜ έχουμε αστείρευτα αποθέματα ψυχικής αντοχής και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο χρόνος δουλεύει για εμάς και τον σκοπό μας.

Από την άλλη, δεν μπορούμε να μην απευθυνόμαστε στις δυνάμεις εκείνες που λένε ότι στέκονται στην πλευρά του λαού. Και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε χωρίς αυταπάτες, χωρίς να χαριζόμαστε σε κανέναν. Όχι μόνο για να δώσουμε την ευκαιρία σε όποιον δεν έχει χάσει παντελώς τη συνείδηση και τα μυαλά του να αλλάξει ρώτα, αλλά και γιατί οφείλουμε να έχουμε τις πόρτες ανοιχτές σε όσους θέλουν να παλέψουν από κοινού τους ίδιους στόχους.

Το κάλεσμα λοιπόν είναι σαφές, τόσο συγκεκριμένο που κανείς δεν μπορεί να το παρακάμψει και γι' αυτό οι περισσότεροι το παίζουν ανήξεροι. Και κάνει τη δουλειά του εκεί που μας ενδιαφέρει περισσότερο. Μέσα στο λαό και την κοινωνία. Ξεβρακώνει απρόθυμες και πουλημένες ηγεσίες ακόμη και στα μάτια των πιο πιστών οπαδών τους. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να επιταγχύνει κανείς την αποσύνθεση των κομματικών μηχανισμών που ήδη συντελείται και να βοηθήσεις τις μάζες που λυτρώνονται να προσανατολιστούν σωστά.

8 σχόλια:

  1. Καταπληκτικό το κείμενο!Κανένας άλλος χώρος δεν δίνει την πρωτοβουλία και το πρόσταγμα στον ίδιο το λαό.Ο κόσμος είναι μουδιασμενος,γιατί ποτέ του δεν έμαθε να πιστεύει στις δικές του δυνάμεις.Το καθεστώς χρόνια τον ευνούχησε και τον θυματοποίησε και είναι πολύ δύσκολο να ξεπεράσει αυτή τη συνήθεια της ανάθεσης και να χειραφετηθεί.Αυτοί συνεχώς με χίλιους τρόπους το δείχνουν ότι είναι ανίκανοι να λειτουργήσουν λυτρωτικά και μόνο να χειραγωγήσουν το λαό πασχίζουν.Νομίζω πρέπει να πάμε πόρτα πόρτα και να επικοινωνήσουμε όσο μπορούμε τη λύση που προτείνουμε και να δείξουμε τον δρόμο της ελπίδας. Θα έλεγα να είμαστε όσο μπορούμε μέσα στον κόσμο,να τον εντυπωσιάζουμε ευχάριστα κουβεντιάζοντας μαζί του,τώρα που απαγκιστρώνεται από το φόβο και τους "υποψιάζεται"πια όλους...Καλό αγώνα σε όλους μας και με τη νίκη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Re-Blog http://thepartiesover.blogspot.gr/2013/10/blog-post_4607.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Νομίζω καλό θα είναι να γίνουν γνωστές κάποιες προτάσεις του Ε.ΠΑ.Μ για τη συγκρότηση του κράτους που οφείλουμε να οικοδομήσουμε ως λαός,όταν απελευθερωθούμε...Διάφοροι με ρωτάνε για το Σύνταγμα ,τα υπουργεία,το πόσο θα πληρώνονται οι βουλευτές ,πόσοι θα είναι κ.α.Βέβαια δεν είναι ώρα τους λέω για τέτοιες ερωτήσεις,θα τα βρούμε στην πορεία,αλλά ωστόσο νομίζω θέλουν να καταλάβουν το γενικότερο πνεύμα και την άλλη "λογική"που πρεσβεύουμε.Τους απαντώ ότι εγώ π.χ πιστεύω ότι στα υπουργεία πρέπει η δουλειά να είναι συλλογική από ανθρώπους που έχουν δουλέψει στον χώρο π,χ της παιδείας ,και απλά κάποιος να συντονίζει το έργο ολόκληρης της ομάδας..και φυσικά να ψηφίζεται από τους ίδιους ο ικανότερος για την όποια δουλειά.Στα πιο πολλά ερωτήματα αυτού του είδους απαντώ με το δικό μου σκεπτικό και το τονίζω βέβαια αυτό....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και καλά κάνεις. Η δημοκρατία δεν είναι ένα ιδανικό πολίτευμα που θα το "φορέσουμε" όταν έρθει η ώρα στην κοινωνία. Είναι μια δυναμική κοινωνικοπολιτική διαδικασία που διαμορφώνεται από τον ίδιο τον λαό με βάση τις απαιτήσεις και τους συσχετισμούς που υπάρχουν. Το πώς θα είναι η δημοκρατία που απαιτούμε περιγράφεται εν πολλοίς στην ιδρυτική διακήρυξη του ΕΠΑΜ, αλλά οι "λεπτομέρειές" της εξαρτώνται από τον ίδιο τον λαό, από τις διαθέσεις του και τον τρόπο που αντιλαμβάνεται την διακυβέρνηση της χώρας. Κι αυτό δεν εξαρτάται μόνο από την αντιπαράθεση απόψεων σχετικά με όλα τα κρίσιμα ζητήματα, αλλά πρωτίστως από τον τρόπο που ο λαός θα ανατρέψει το υφιστάμενο καθεστώς και θα επιλέξει να περάσει στην ανοικοδόμηση της χώρας του.

      Διαγραφή
    2. Ερωτήσεις:
      1. Όταν μιλάμε για συντακτική εθνοσυνέλευση εννοούμε συνήθως αλλαγή πολιτεύματος. Το νυν σύνταγμα δεν παύει να έχει φαρδιά πλατιά την ταμπέλα «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» ασχέτως τους κοινοβουλευτικούς σουλτάνους, τα φέουδα, τους πρίγκιπες, τα χαλιφάτα, τους δούκες και τον απόλυτο μονάρχη που απορρέουν από αυτό. Δεδομένου λοιπόν ότι την λέξη Δημοκρατία την έχει άλλος καπηλευτεί, πώς κατά τη γνώμη σας μπορεί να διευθετηθεί τυπικά το όνομα του νέου πολιτεύματος σύμφωνα με τους όρους και τους κανόνες της πολιτικής επιστήμης μιας και θέτουμε σε taboula rasa το σύνταγμα?
      2. Πως προτείνετε να γίνει διαδικαστικά η παραγωγή του νέου συντάγματος; Μέχρι τώρα συνελεύσεις συνέτασσαν και λαός επικύρωνε, αν δεν κάνω λάθος. Έχετε σίγουρη την διασφάλιση ότι όλα θα πάνε κατ’ ευχή δηλαδή ότι το σύνταγμα που θέλουμε να προκύψει θα εξυπηρετεί το κοινό συμφέρον; Ρωτάω διότι διαβλέπω δεινούς αετονύχηδες (δημοσιογραφίσκους, μιντιακούς σπόνσορες, εργατοπατέρες, κομματόσκυλα, δεσποτάδες) έτοιμους να διαστρεβλώσουν τους κανόνες δικαιοσύνης προς όφελος των γνωστών αρπακτικών του λαού και του έθνους.

      Κουτσαντωνάκης Γιάννης
      Ηράκλειο Κρήτης

      Διαγραφή
  4. Το σύνδρομο της ψωροκώσταινας πρέπει να λάβει τέλος γιατί δεν αρμόζει σε ένα λαό με τέτοια ψυχικά αποθέματα... Αρκεί να το πιστέψει ο Έλληνας αυτά και να πάψει να σκέφτεται ατομικά... Μόνο σκεπτόμενος ως σύνολο, ως κοινωνία, μπορείς να πας μπροστά και να "επιδιώξεις την ευτυχία"...

    Καλή δύναμη Δημήτρη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Νομίζω ότι είμαστε στη φάση που όλοι το συνειδητοποιούν αυτό φίλε Στράτο.Ο καθένας λέει για όλους τους άλλους ότι σκέφτονται τη δική τους βολή...Δεν είμαστε πολιτικοποιημένοι ,που λένε,γιατί όλο το επικοινωνιακό τους παιχνίδι παιζόταν με όρους life style,εντυπώσεων και συνθηματικού, κούφιου λόγου.Ποτέ στα ΜΜΕ δε γίνεται κουβέντα ουσιαστική με επιχειρήματα και ουσιαστική αντιπαράθεση...ποτέ δεν είχαμε δημοκρατία στην πραγματικότητα.Από πού λοιπόν ο κόσμος να μάθει να συνεννοείται,να διαλέγεται να κατανοεί τα πολιτικά πράγματα;Δεν μπορεί να φανταστεί και τον άλλο δρόμο, που το Ε.ΠΑ.Μ προτείνει,και στέκει μουδιασμένος...Ποτέ δεν κατανοήσαμε ότι η πολιτική είναι η πιο σοβαρή πράξη,που καθορίζει την ποιότητα της ζωή μας ...και η πολιτική είναι πράξη ευθύνης και προσφοράς για το κοινό καλό κι όχι πράξη συναλλαγής,όπως την κατάντησαν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Και υπέρ του συνόλου και υπέρ του ατόμου.

    Ο άρρωστος εγωισμός είναι όταν επιβάλλεσαι στους άλλους ή προσπαθείς να επιβληθείς στους άλλους.

    Αυτός που σέβεται τον εαυτό του και τις προτιμήσεις του παραπλεύρως σέβεται τους άλλους και της προτιμήσεις τους, σίγουρα αυτός είναι υγιής ατομισμός.

    Οι σωτήρες ή οι βοηθοί των άλλων που δεν σέβονται τον εαυτό τους μάλλον και επί της ουσίας κάνουν ζημιά και στούς άλλους.

    Ηλίας Α. Λυμπέρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή