Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Αλήθειες και ψέματα για την δραχμή

Τι θα γίνει έτσι και επιστρέψουμε στη δραχμή; Προφανώς θα πέσει ο ουρανός να μας πλακώσει. Η Ελλάδα θα γίνει Αλβανία του Εμβέρ Χότζα, Βόρεια Κορέα του Κιμ Ιλ Σουνγκ, ή θα γυρίσουμε στην λίθινη εποχή. Ακριβώς δηλαδή όπως ήταν πριν αποκτήσουμε το ευρώ. Διότι, αν δεν με γελά η μνήμη μου, οι Έλληνες πριν το ευρώ κατοικούσαν στις σπηλιές και στα δέντρα, φορούσαν δέρματα, ζεσταίνονταν με κοπριές και έτρωγαν κουκουνάρια. Μιας και ποιος δεχόταν τότε την ξεφτιλισμένη πληθωριστική δραχμούλα;
Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική οικονομία επιβίωνε – με όλα τα προβλήματά της – πολύ καλύτερα εκτός ευρώ παρά με το «ισχυρό ευρώ». Είχε διεθνείς σχέσεις και πριν το ευρώ και μάλιστα καλύτερες, με περισσότερες χώρες και πιο προσοδοφόρες. Και παρά το γεγονός ότι το εθνικό νόμισμα, δηλαδή τη δραχμή, την μεταχειρίζονταν οι κυβερνήσεις με κύριο σκοπό να διευκολυνθεί η κερδοσκοπία και να αυξηθεί η λεγόμενη ανταγωνιστικότητα με διαρκείς υποτιμήσεις, τα αποτελέσματα ήταν τα εξής:
§                     Τα εξωτερικά ελλείμματα της χώρας ποτέ δεν έφτασαν στα ύψη που βρέθηκαν επί ευρώ. Μάλλον ήταν αδιάφορο σ’ όλους όσοι εμπορεύονταν με την χώρα η κατάσταση της δραχμούλας. Οι εξωτερικές σχέσεις της χώρας ήταν σαφώς πιο εκτεταμένες και πιο πολύπλευρες απ’ ότι σήμερα που 3 χώρες ελέγχουν ουσιαστικά το εξωτερικό εμπόριό της.
§                     Παρά τον πληθωρισμό και τις διαρκείς υποτιμήσεις οι εξωτερικοί όροι εμπορίου της χώρας ήταν πολύ καλύτεροι απ’ ότι την δεκαετία του ευρώ. Το ίδιο και η εσωτερική αγοραστική δύναμη της οικονομίας.
§                     Χάρις στη δραχμούλα το χρέος ήταν απολύτως διαχειρίσιμο και παρά την εκτίναξή του επί Μητσοτάκη και Σημίτη δεν μας οδήγησε σε χρεοκοπία. Κι ούτε θα μπορούσαμε να οδηγηθούμε στη σημερινή χρεοκοπία, όσο διατηρούσαμε τη δραχμή.
Αυτά είναι τα γεγονότα. Να θυμίσουμε μόνο ότι από την υποτίμηση της δραχμής έναντι του δολαρίου επί Μαρκεζίνη (1954), το εθνικό νόμισμα έχασε πάνω από 10 φορές την αξία του έως ότου μπήκαμε στο ευρώ. Στην μεταπολίτευση χάρις στις τρεις επίσημες υποτιμήσεις και την τακτική της διολίσθησης, η δραχμή έχασε το 90% της αξίας της. Καταστράφηκε η οικονομία; Μήπως χρεοκόπησε και δεν το γνωρίζουμε; Χάθηκαν οι καταθέσεις; Εξαφανίστηκε το νόμισμα; Κατέρρευσαν οι εξωτερικές οικονομικές δοσοληψίες; Τίποτε απ’ όλα αυτά. Γιατί άραγε;
Επιπλέον, μήπως χρεοκόπησε ποτέ η Ελλάδα λόγω εθνικού νομίσματος; Ποτέ! Το 1893 η Ελλάδα χρεοκόπησε λόγω υπερδανεισμού σε χρυσό φράγκο, λόγω της ένταξης στην νομισματική Λατινική Ένωση, η οποία διαφημίστηκε και τότε ως ιδανική για φτηνά δάνεια προς το δημόσιο. Το 1932 η Ελλάδα χρεοκόπησε λόγω χρυσής δραχμής και υπερδανεισμού σε χρυσές λίρες, μιας και τότε ανήκε στην νομισματική ένωση της χρυσής λίρας στερλίνας.
Δεν υπάρχει «διεθνής λύση»
Το ίδιο και αμέσως μετά την απελευθέρωση όταν η Βρετανία επέβαλε την συμφωνία του Λονδίνου (1944) στην Ελλάδα με βάση την οποία η χρυσή λίρα λειτουργούσε ως βασικό γενικό ισοδύναμο της ελληνικής οικονομίας. Έτσι φτάσαμε να στοιχίζει ένα καρβέλι ψωμί μερικά εκατομμύρια δραχμές και ο μαυραγοριτισμός να σαρώνει. Αυτή η συμφωνία του Λονδίνου και η έκδοση κατόπιν της στρατιωτικής βρετανικής λίρας για το εσωτερικό της Ελλάδας, σηματοδότησε την δεύτερη περίοδο της κατοχής, την βρετανική κατοχή.
Οι παγκόσμιες κρίσεις του οικονομικού στερεώματος της αγοράς δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν σε διεθνές επίπεδο. Εκτός κι αν αποζητάμε εμπόλεμες συρράξεις ανάμεσα στους ισχυρούς με οικονομικούς, είτε πολιτικούς όρους. Μόνο έτσι ξέρει η παγκόσμια αγορά να αναζητά διεθνείς λύσεις. Αυτό αποτελεί θέσφατο για όποιον έχει στοιχειωδώς μελετήσει τις μεγάλες περιόδους παγκόσμιας κρίσης από την εποχή της πρώτης Μεγάλης Ύφεσης του 1873-1896.
Η ανάγκη εθνικού νομίσματος, ειδικά για τις πιο ασθενικές οικονομίες, γεννήθηκε ως αδήριτη ανάγκη αντιμετώπισης και θωράκισης των εθνικών οικονομιών από τις παγκόσμιες κρίσεις και αναταράξεις των αγορών. Εντελώς ενδεικτικά μόνο, θα άξιζε τον κόπο να αναφέρουμε ότι ο Τζον Μέϊναρτ Κέϊνς, που παπαγαλίζουν ορισμένοι σύγχρονοι idiotus ignoramus με πανεπιστημιακούς τίτλους, όταν βρέθηκε σε μια ανάλογη παγκόσμια κρίση χρέους, τι πρότεινε; Όταν μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, όλα τα εμπόλεμα κράτη βρέθηκαν καταχρεωμένα κυρίως προς την μόνη χώρα πιστωτή που είχε απομείνει, τις ΗΠΑ, ο Κέϊνς ξάφνιασε το αστικό κατεστημένο με δυο καίριες προτάσεις: Αφενός, ισχυρίστηκε ότι τα χρέη είναι αδύνατο να εξυπηρετηθούν και προκειμένου να επιβάλλουν οι εξεγερμένοι λαοί τη διαγραφή τους, θα έπρεπε να πειστούν οι ΗΠΑ να προβούν αυτές σε διαγραφή των χρεωστικών της απαιτήσεων. Αφετέρου, να καταργηθεί ο χρυσός κανόνας, οι σταθερές ισοτιμίες και το ιδιωτικά εκδιδόμενο χρήμα και οι οικονομίες να μεταβούν τάχιστα σε εθνικό νόμισμα που εκδίδει το οικείο κράτος με βάση τις ανάγκες του.
Όταν τόλμησε να τα προτείνει για πρώτη φορά το 1920, αντιμετωπίστηκε ως «γραφικός» και ανόητος από τους μεγάλους τραπεζίτες και χρηματιστές. Ο μεγαλοχρηματιστής Λέφινγουελ και συνεταίρος του Μόργκαν, όταν πρωτάκουσε τον Κέινς να προτείνει τόσο αιρετικές ιδέες, σχολίασε: « Ο Κέινς… φλερτάρει με περίεργους θεούς και προτείνει να εγκαταλείψουμε για πάντα τον χρυσό κανόνα και να τον αντικαταστήσουμε με ένα «κατευθυνόμενο» νόμισμα… είναι καλύτερα να έχουμε κάποια σταθερά παρά να παραδώσουμε τις υποθέσεις μας στην ευφυΐα των δημοσιολογούντων οικονομολόγων και των πολιτικών…» Εκεί βρισκόταν το κουμπί. Η αντικατάσταση του παγκόσμιου σταθερού νομίσματος με εθνικά «κατευθυνόμενα» νομίσματα με βάση τις ανάγκες των εθνικών οικονομιών, περιόριζε δραστικά τον έλεγχο από τους μεγάλους χρηματιστές και τραπεζίτες που λειτουργούσαν στην παγκόσμια αγορά. Κι αυτό ήταν κάτι αδιανόητο. Τι θα συνέβαινε αν γινόταν κάτι τέτοιο; Οι ουρανοί θα άνοιγαν και θα κατέστρεφαν τους ασεβείς! Μα είναι δυνατόν να λειτουργήσει η οικονομία χωρίς σταθερό νόμισμα με παγκόσμιο αντίκρισμα; Θα εξαφανιστεί το διεθνές εμπόριο. Θα χαθούν οι αποταμιεύσεις και κανείς δεν θα θέλει να συναλλάσσεται με ένα πληθωριστικό εθνικό νόμισμα, το οποίο το μόνο που θα κάνει είναι να υποτιμάται διαρκώς. Αυτά κι άλλα πολλά, σαν σήμερα, επικαλούνταν όσοι θεωρούσαν τον Κέϊνς τρελό, γραφικό και ανόητο που προτείνει τέτοια πράγματα.
Βέβαια ο Κέϊνς πίστευε λανθασμένα ότι μπορεί να πείσει τις κυβερνήσεις και κυρίως τις ΗΠΑ να το κάνουν από μόνες τους, πριν προλάβουν να τους το επιβάλουν οι λαοί. Όπως κάποιοι σήμερα πιστεύουν πώς μπορούν να πείσουν την ΕΕ και την ΕΚΤ να ασκήσει άλλη πολιτική από αυτή που ασκούν και να κρατήσουν άλλη στάση από αυτήν που κρατούν.
«Ισχυρό ευρώ» και πόλεμος
Το κλου της ιστορίας είναι ότι η κρίση του 1929 έφερε όλα αυτά που οι πολέμιοι του Κέϊνς χρέωναν ως δήθεν αναπόφευκτες συνέπειες των προτάσεων για διαγραφή του χρέους και αποκατάσταση του εθνικού νομίσματος. Οι λαοί εξεγέρθηκαν τελικά και οι ίδιοι που δεν ήθελαν με τίποτε να δουν να χάνονται τα χρηματιστικά κέρδη τους, έφεραν τον φασισμό και τον ναζισμό οδηγώντας τον κόσμο στο ολοκαύτωμα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Το ίδιο θα συμβεί και σήμερα, αν αφήσουμε τις ίδιες δυνάμεις της ανοιχτής δικτατορίας του χρηματιστικού κεφαλαίου να επιμείνουν στην εξυπηρέτηση του χρέους και στην κατοχύρωση του «ισχυρού ευρώ». Κι αυτό ήδη συμβαίνει με τον διορισμό τραπεζιτών επικεφαλής δοτών κυβερνήσεων, όπως έγινε στην Ελλάδα με τον κ. Λουκά Παπαδήμο και στην Ιταλία με τον κ. Μάριο Μόντι.
Η επινόηση του ευρώ
Ορισμένοι λένε ότι μπορεί η είσοδος στο ευρώ να ήταν λάθος, αλλά τώρα που μπήκαμε η έξοδος θα ήταν καταστροφή. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανοησία από κάτι τέτοιο. Το ευρώ αποτελεί μια χρηματοπιστωτική επινόηση που δεν βασίζεται, ούτε απηχεί την πραγματική οικονομία ακόμη και σε επίπεδο ευρωζώνης. Η σταθερότητα του ευρώ εξαρτάται όχι από την πραγματική δυναμική της οικονομίας, αλλά από συγκεκριμένες αξιωματικές πολιτικές παραδοχές, από ορισμένες υποθέσεις εργασίας: (1) Σταθερή νομισματική κυκλοφορία, που δεν επιτρέπει την έκδοση πρόσθετου νομίσματος. (2) Χαμηλά επίπεδα χρέους και κρατικών ελλειμμάτων. (3) Συντονισμός οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής.
Η οικονομία όμως δεν κινείται με βάση πολιτικές παραδοχές και μάλιστα αξιωματικού χαρακτήρα, αλλά με βάση την αντικειμενική κατάσταση των συναλλαγών και της παραγωγής στην πραγματική οικονομία. Κι αυτή η κατάσταση είναι πάντα κυμαινόμενη σε τέτοιον βαθμό που καμιά σταθερά δεν μπορεί να λειτουργήσει. Όταν μια οικονομία είναι διαρκώς ελλειμματική στο επίπεδο της παραγωγής και των συναλλαγών, όσο κι αν προσπαθεί είναι αδύνατο να τηρήσει τις όποιες παραδοχές και αξιώματα. Ότι κι αν κάνει.
Έτσι και με το ευρώ. Ένα νόμισμα που βασίζεται σε εξωπραγματικά αξιώματα δεν μπορεί να διασωθεί ενισχύοντας τις υποθέσεις εργασίας πάνω στις οποίες στηρίχθηκε. Είναι αδύνατον. Όσο ενισχύονται οι αξιωματικές πολιτικές παραδοχές σε βάρος της πραγματικής κατάστασης της οικονομίας, τόσο περισσότερο θα σπέρνει την χρεοκοπία, την καταστροφή και την ισοπέδωση. Σε βαθμό μάλιστα πρωτάκουστο για τους λαούς της Ευρώπης.
Μέχρι εδώ το παραμύθι περί «λίθινης εποχής»
Επομένως η λίθινη εποχή δεν είναι ένα ενδεχόμενο που συνδέεται με την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, αλλά με την ίδια την παραμονή στο ευρώ. Άλλωστε στη λίθινη εποχή ζουν ήδη οι πάνω από 1 εκατομμύριο άνεργοι της χώρας, αλλά και τα 4 εκατομμύρια εργαζόμενοι που βιώνουν μια κατάσταση όπου είτε βρίσκονται με δουλειά χωρίς μέλλον, είτε με μέλλον χωρίς δουλειά, όπως το 50% και πλέον της νέας γενιάς. Δεν συζητάμε βέβαια για την ανέχεια που έχει ενσκήψει στην πλειοψηφία των ελληνικών νοικοκυριών. Οι συνθήκες μέσα στις οποίες ζει η μέση ελληνική οικογένεια μπορεί να συγκριθεί μόνο με την κατοχική και την πρώτη μετακατοχική περίοδο.
Κι επειδή η κατάσταση αυτή θα επιδεινωθεί σε βαθμό ανήκουστο, θα πρέπει να ρωτήσουμε που βρίσκεται η «κόκκινη γραμμή»; Που πρέπει να φτάσουμε για να πούμε «φτάνει, ως εδώ»; Πόσοι από τους νέους μας πρέπει να μεταναστεύσουν μαζικά γιατί δεν βρίσκουν ούτε δουλειά του ποδαριού; Πόσοι εργαζόμενοι και μικρομεσαίοι πρέπει να ζήσουν σε συνθήκες πείνας και εξαθλίωσης; Πόσοι από τους ηλικιωμένους πρέπει να πεθάνουν γιατί δεν έχουν ούτε καν να πληρώσουν για την θέρμανσή τους; Πόσα άτομα με ειδικές ανάγκες πρέπει να ριχτούν στον Καιάδα γιατί καταργείται ακόμη και η πιο στοιχειώδης κοινωνική πρόνοια; Πόσοι θα πρέπει να αφήσουν την τελευταία τους αναπνοή σε κάποιο ράντσο, ή στα χέρια των δικών τους, γιατί διαλύεται ακόμη και η πρωτοβάθμια υγεία;
Είναι ή δεν είναι η λίθινη εποχή αυτή που ζουν σήμερα εκατομμύρια Έλληνες; Τι έχουν να φοβηθούν οι άνεργοι, οι κατεστραμμένοι επαγγελματίες και οι αφανισμένοι μικρομεσαίοι, τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και οι εργαζόμενοι που ζουν κυριολεκτικά στο όριο; Τι έχουν να φοβηθούν όλοι αυτοί από την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα; Μην χάσουν τις (ανύπαρκτες) καταθέσεις τους; Μην και χάσουν ακόμη κι αυτά τα λίγα που τους έχουν απομείνει; Μόνο ένας ανόητος ή ένα τυπικό κομματικό στέλεχος, μπορεί να πιστεύει στα σοβαρά σήμερα ότι δεν οδηγούμαστε με μαθηματική βεβαιότητα σε ολοκαύτωμα ενός ολόκληρου λαού προκειμένου να διατηρηθεί μια τυχάρπαστη κερδοσκοπική επινόηση των τραπεζιτών: το ευρώ.
Νέα αρχή να επιβάλλει ο ελληνικός λαός
Με το εθνικό νόμισμα μπορεί να γίνει μια νέα αρχή προς το συμφέρον της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Αρκεί να το επιβάλει ο ίδιος και όχι οι καταχτητές του και οι ντόπιοι δοσίλογοι. Με το εθνικό νόμισμα μπορεί να κερδίσει την ελευθερία του από τους δυνάστες των αγορών και να διεκδικήσει την κυριαρχία του σ’ αυτόν τον τόπο. Κι αυτό είναι το ζουμί της όλης υπόθεσης.
Μπορεί ένας λαός σαν τον ελληνικό να σταθεί στα πόδια του και να προχωρήσει με ίδιες δυνάμεις; Ή είναι καταδικασμένος να χρειάζεται πατερίτσες, προστάτες και νταβατζίδες; Αυτό είναι το δίλλημα που συνδέεται πρώτα και κύρια με το ζήτημα του εθνικού νομίσματος. Η τερατολογία που συνδέεται με την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα συνδέεται με την ανάγκη ο λαός να πιστέψει ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνος του, ότι αν και κατοικεί σε μια από τις πιο ευλογημένες χώρες της Ευρώπης δεν μπορεί να παράγει τίποτε, δεν έχει τα μέσα για να σταθεί όρθιος με τις δικές του δυνάμεις.
Δεν είναι καινούργια αυτή η προσπάθεια. Λίγο μετά την ναζιστική κατοχή οι ίδιες δυνάμεις που υπηρέτησαν το καθεστώς κατοχής πάσχιζαν να πείσουν τον Έλληνα ότι η ανεξαρτησία και η εθνική κυριαρχία είναι ένας μύθος. Ο Γεώργιος Βλάχος της Καθημερινής, συνεργάτης των γερμανικών δυνάμεων κατοχής, έγραψε το 1958 ότι το σύνθημα της εθνικής ανεξαρτησίας είναι «κενό ουσίας πυροτέχνημα», ενώ ο διευθυντής  του γνωστού συγκροτήματος Χρ. Λαμπράκης, που διέπρεψε στην κατοχή, έγραφε την ίδια χρονιά πώς «η ανεξαρτησία στον σημερινό κόσμο είναι μια ουτοπία…» Στον χορό αυτού του νεοδοσιλογισμού και ονομαστοί διανοούμενοι της εποχής όπως ο κ. Γ. Θεοτοκάς, ο οποίος έγραφε ότι η «ιστορική αναγκαιότητα» οδηγεί στο ξεπέρασμα των εθνών και στη δημιουργία υπερεθνικών σχηματισμών, γιατί μόνο έτσι μπορεί «να αξιοποιηθεί εντελώς η σύγχρονη τεχνική» και να πραγματοποιηθεί η «σταθερή εξύψωση του βιοτικού και μορφωτικού επιπέδου των λαϊκών μαζών του κόσμου.»
Αυθυπαρξία ή υποτέλεια;
Την εποχή εκείνη με νωπές της μνήμες των αγώνων κατά του καταχτητή παλιού και νέου, για την λαϊκή και εθνική κυριαρχία, δεν περνούσαν εύκολα οι ενδοτισμοί. Έτσι ο Ε. Παπανούτσος απαντώντας στον Θεοτοκά έγραφε: «ομολογώ πώς άμα βάζω στο νου μου πραγματοποιημένο το καθεστώς που προφητεύει ο καλός φίλος με πιάνει φόβος. Μεγάλος φόβος… Ας θυμηθούμε ότι ο Χίτλερ προόριζε την Ελλάδα για τουριστικά ταξίδια και για καλλιέργεια της αγριόμεντας…». Πολύ σωστά ο κ. Παπανούτσος διαβλέπει τους κινδύνους που συνεπάγονται για την Ελλάδα σε τέτοιες «υπερεθνικές ενώσεις» και σωστά υπογραμμίζει πως η «εθνική μας προσωπικότητα, η πολιτική μας παράδοση, το πνεύμα και το ήθος του λαού μας… ένας μόνο σίγουρος τρόπος υπάρχει να διαφυλαχθούν: η αυθυπαρξία, το δικαίωμα να διαθέτει κανείς τον εαυτό του όπως θέλει, να κυβερνάει αυτός το σπίτι του και όχι οι άλλοι – ας είναι και οι καλύτεροι φίλοι».
Αυθυπαρξία ενός λαού χωρίς οικονομική αυτοδυναμία και εθνική ανεξαρτησία δεν μπορεί να υπάρξει κάτω από οποιοδήποτε καθεστώς. Και αφετηρία για μια τέτοια αυθυπαρξία αποτελεί η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα.
Δημήτρης Καζάκης
Δημοσιεύτηκε στο Ποντίκι, 24/11/2011

40 σχόλια:

  1. Κ. Καζάκη στο θέμα αυτό πρέπει να επιμείνετε, να σταθείτε, να εξηγήσετε ξανά και ξανά, αν και είναι κουραστικό...

    Κάποτε, ο κ. Γιάννης Βαρουφάκης είπε (σωστός σε πολλά άλλα, κατά τα άλλα)... "μόλις πάμε στη δραχμή όλοι θα θέλουν να μαζεύουν ευρώ και να μετατρέπουν στις δραχμές σε ευρώ" (το λέω με δικά μου λόγια). Και κατέληξε (σε διάλεξη):

    "Εξάλλου, η οικονομική κατάρρευση θα βλάψει την εργατική τάξη παντού στην Ευρώπη, διότι μόλις η Ελλάδα πάει σε δραχμή, ΑΜΕΣΩΣ το Ευρώ θα... καταρρεύσει, εντός 24 ωρών!"

    Οπότε, γεννάται κωμικόν ερώτημα (που σκέφτηκα - κι ετοιμάζω video μ' αυτό):

    Μα... ΑΝ "το Ευρώ καταρρεύσει εντός 24 ωρών", τότε ΓΙΑΤΙ να θέλουν όλοι να μετατρέπουν δραχμές σε Ευρώ? ΧΑΧΑΧΑ... :-)

    (clopyright/copyleft δικό μου. Δέχομαι πληρωμές σε άτοκα εύσημα... χαχαχα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΝΔ ΚΑΙ ΛΑ.Ο.Σ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ ΕΜΠΡΗΣΤΩΝ, ΜΑΣΤΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
    http://axiocratia.blogspot.com/2011/11/blog-post_28.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. είμαι στην κατηγορία αυτών που εδώ και 1,5 προτιμούν σταση εξωτερικών πληρωμών (και αναπόφευκτα δραχμή), τόσο σαν ουσία, όσο και σαν διαπραγματευτική τακτική.

    Κατ εμέ, το δίλημμα ευρώ ή δραχμή, καθ εαυτό, είναι πλαστό και παραπλανητικό. Το δίλημμα είναι στάση εξωτερικών πληρωμών ή όχι. Και φυσικά είμαι υπέρ της στάσης, χωρίς υποθήκες και άλλες εκχωρήσεις, αλλά ...μειοψηφώ.

    Για τό πότε δημιουργήθηκε το πολύ χρέος, έβαλα ένα πινακάκι, με όλες τις ατέλειές του εδώ. Το πινακάκι υποτιμά το μεγάλο ύψος του off balance sheet debt των συγχρηματοδοτούμενων έργων (κυρίως επί Σημίτη)

    Βασικά, η άρνηση ή ο φόβος της δραχμής στηρίζεται από τους εισαγωγείς, και σέρνει και το κόμπλεξ της ανικανότητας αυτοδιαχείρισης. Επιστροφή σε δραχμή δεν συνεπάγεται αναγκαστικά τύπωμα πληθωριστικού χρήματος, και προϋποθέτει περιορισμό ή μηδενισμό, νομίζω, πρωτογενών ελλειμμάτων, με ότι αυτό συνεπάγεται.

    Το ευρω ήταν μια χαρά για να καταναλώνουμε ακριβά εισαγώμενα πράγματα, με δανεικά σε σκληρό νόμισμα, και να πληρωνόμαστε για να ΜΗΝ παράγουμε. Τα αποτελέσματα είναι να περιμένουμε να ζούμε από εισαγώμενα αποφάγια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το πρώτο μέτρο που πήρε η Ισλανδία, όταν έκανε τη δική της στάση πληρωμών, ήταν να διασφαλίσει τις καταθέσεις Ισλανδών πολιτών σε τράπεζές της. Η στάση πληρωμών έπληξε ξένους οργανισμούς και διεθνείς τράπεζες, αλλά έγινε με τον πιο ανώδυνο τρόπο για τους Ισλανδούς πολίτες.

    Το πρώτο μέτρο που πήρε το πουλημένο ελληνικό κράτος των δωσιλόγων και οι αφέντες του, μόλις έγινε εδώ προσπάθεια για μικρό κουρεματάτι... είναι να υποστούν άμεσες ζημιές τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, δηλαδή οι Ελληνες πολίτες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Από την στιγμή που σχεδόν όλοι χρησιμοποιούμε το χρήμα: αυτός που δημιουργεί το χρήμα έχει μια δύναμη ελέγχου στην οικονομία, το ερώτημα είναι ποιοί ωφελούνται από την εξάσκηση αυτής της δύναμης; Ο απλός πολίτης μπορεί να συμμετέχει σ' αυτόν τον έλεγχο αν πρώτα μπορεί να απαντήσει στο πιό πάνω ερώτημα, δεύτερον πρέπει να μπορεί να διώχνει γρήγορα από την εξουσία αυτόν που εκδίδει το χρήμα και το διαχειρίζεται εναντίον του κοινού καλού, καθώς επίσης να προωθήσει στην εξουσία τους ενάρετους και τους κατάλληλους.
    Πρέπει επίσης να θυμόμαστε ποιό είναι το κοινό καλό:
    Είναι πρώτον: τουλάχιστον επιβίωση του καθενός από εμάς που σημαίνει ποιοτικό φαγητό, ένδυση, κατάλυμα και εκπαίδευση του καθενός από εμάς.
    Και δεύτερον: ελευθερία του πολίτη μαζί με σεβασμό τών πολιτών μεταξύ τους.

    Είναι δύσκολα τα παραπάνω; Αν απαντήσεις ναι, συγγνώμη αλλά η δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει μεταξύ ανεύθυνων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μπραβο κ.Καζακη.Το ερωτημα ειναι ποσοι το καταλαβαινουν.Θα αρχισω να πιστευω οτι τελικα οντως κατι μας ψεκαζουν,ποτιζουν.....Δεν γινεται τοσος κοσμος να "κοιμαται".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Όλα όσα λέτε Κε Καζάκη είναι πέρα για πέρα αλήθειες,μας τρομοκρατούν πως θα χαθούμε,αν γυρίσουμε στην δραχμή,αλλά δεν μας λένε πως το μόνο που τους νοιάζει είναι μην χάσουν οι τράπεζες τα δάνεια που έδιναν αφειδώς με μόνο σκοπό να μας βάλουν στο λούκι και να μας ελέγχουν.Εγώ θέλω να ζω με αξιοπρέπεια,άρα να έχω δουλειά και χρήμα,τώρα,αν αυτό λέγεται ευρό ή δραχμή,λίγο με νοιάζει.ΥΓ:Πρόβατα υπάρχουν πολλά,τσοπαναρέους που θα βρούμε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εγώ πιστεύω πως θα βγούνε όλες οι χώρες ταυτόχρονα από το ευρώ.
    Δεν γράφετε ένα άρθρο που να εξηγεί τι θα γίνει αν όλοι βγούμε ταυτόχρονα από το ευρώ;
    Αν βγούμε μόνο εμείς «θα είναι καταστροφή» λένε, αν το κάνει μόνο η γερμανία «θα είναι καταστροφή», αν το κάνουν όλοι ταυτόχρονα τι θα είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Συμφωνώ εν μέρει με την ανάλυσή σας, όμως έχω να θέσω δύο ερωτήματα (τα οποία αναδεικνύουν και τη θέση μου): Η επιστροφή στη Δραχμή θα δημιουργήσει για μερικά χρόνια μία εξαθλίωση στην Ελληνική κοινωνία (που θα έρθει όμως έτσι κι αλλιώς ακόμη και με το Ευρώ, οπότε συμφωνώ με τη Δραχμή). Το μοναδικό ζητούμενο κατ' εμέ είναι η ανάπτυξη των παραγωγικών διαδικασιών της χώρας μας. Χωρίς παραγωγή είμαστε χαμένοι. Ερώτημα #1: Με ποιους μηχανισμούς και κυβερνητική διαχείριση θα αναπτύξουμε την παραγωγή; και 2# Ως ελληνικός λαός, είμαστε διατεθημένοι να εργαστούμε σκληρά ώστε να παράγουμε, ή απλώς θα θέλαμε να ξαναγυρίσουμε μαγικά στην εποχή των παχιών αγελάδων, χωρίς κόπο; Δυστυχώς δεν εμπιστεύομαι την κουλτούρα που έχουμε καλλιεργήσει τις τελευταίες δεκαετίες και αυτό με κάνει απαισιόδοξο. Δεν έχω σε υπόληψη το πολιτικό μας σύστημα, αλλά δυστυχώς αισθάνομαι ότι ως ελληνικός λαός... το αξίζουμε. Δεν είμαι εναντίων μας, απλώς διαπιστώνω την κατάντια μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Απ' ότι ξέρω οι παραγωγικές δυνάμεις έχουν ξεκινήσει ήδη, ιδίως στην επαρχία και είναι πρωτοβουλίες απλών πολιτών. Το πιό χοντρό εμπόδιο που βλέπω είναι οι 99% των πολιτικών και δημοσιογράφων που βλέπουμε στην τηλεόραση μαζί με την πολιτική που έχουν διαμορφώσει και διαμορφώνουν. Μετά είναι οι επενδυτές ντόπιοι και ξένοι οι οποίοι ενδιαφέρονται να ελέγχουν τις οικονομίες για να κερδίζουν μόνο οι ίδιοι, όπου μερικές φορές η ντόπια παραγωγή μειώνει τα κέρδη τους.
    Ψηφίζω παραγωγή η οποία μας κάνει ανεξάρτητους όχι μόνο οικονομικά αλλά και ποιοτικά σε όλους τους τομείς τής ζωής μας, ένας τομέας για παράδειγμα είναι η υγεία που οφείλεται όχι στα φάρμακα αλλά στην ευτυχία του πολίτη και στην φρέσκια βιολογικής παραγωγής τροφή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΙ ΣΕ ΑΝΑΠΗΡΟΥΣ ΑΠΟ ΑΝΔΡΕΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΑΛΟΥ
    axiocratia.blogspot.com/2011/11/blog-post_30.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κύριε Καζάκη...θα μπορούσατε να μου απαντήσετε στο γιατί βρίσκεται ένα μασονικό σύμβολο στη σημαία του Ε.ΠΑ.Μ??? Μήπως είστε και εσείς Τέκτων;;;;; Για τους μή κατέχοντες υπάρχει ο φρυγικός σκούφος, μέγα σύμβολο των Ιακωβίνων στην γαλλική επανάσταση και μετέπειτα των μασονικών στοών....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Για τους λαθρομετανάστες, που θέλετε να τους εξισώσετε με τους Έλληνες (ανεβάζοντας αυτούς και κατεβάζοντας εμάς τους Έλληνες) δεν έχετε να μας πείτε κάτι κ.Καζάκη ; Πώς έχουν επηρεάσει την ελληνική οικονομία ; Μπαίνουν ή βγαίνουν λεφτά στη χώρα εξ αιτίας τους ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Kostas
    Η είσαι εντελώς απληροφόρητος η προβοκάτορας.το θέμα με τους λαθρομετανάστες έχει εξαντληθεί και λέγοντας τα ίδια και τα ίδια γινόμαστε κουραστικοί.Τι εχει πεί ο Καζάκης;
    Οταν ο λαός πάρει την κατάσταση στα χέρια του καταργεί την Σύμβαση Δουβλίνο 2,τους βγάζουμε διαβατήριο τους δίνουμε και ένα εισητήριο και τους στέλνουμε στο καλό. Ετσι απλά.
    Εξάλλου όταν επανιδρυθεί η υπηρεσία προστασίας Εθνικού Νομίσματος στις εξόδους της χώρας και όταν υπάρξει γενικότερα ο έλεγχος διακίνησης κεφαλαίων τότε δεν θα μπορούν ανεξέλεγκτα να βγάζουν τα χρήματα εκτός Ελλάδος,και τι θα κανουν τότε; Θα φύγουν απο μόνοι τους.Επίσης είπε στην εργασία πρώτα τα δικά μας παιδιά και μετά οι ξένοι.Αυτά τα ολίγα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Vettel
    Επειδή το βλακώδες αυτό σχόλιο το έκανες copy-paste σου έχω απαντησει στο anti ntp.άντε λοιπόν και διαβάσε την

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. costageo
    Οταν ελεγχεις το τραπεζικό σύστημα και ιδιαίτερα την Τράπεζα Ελλάδας την οποία τώρα λυμαίνονται απατεώνες και κόβεις εσύ το εθνικό νόμισμα το οποίο δεν πάει σε μαύρες τρύπες αλλά στην ανάπτυξη ποιός ο λόγος να το υποτιμήσεις;Την ισοτιμία την φτιάχνεις.Ρίχνεις νόμισμα στη πιάτσα και το μασίνι της οικονομίας παίρνει μπροστά, εξάλλου κάνεις και τις ενδεδειγμένες κινήσεις στην εξωτερική πολιτική.Το έχει πει καλά το τραγούδι ο Καζάκης και τεκμηριωμένα εσύ δεν το έχεις ακούσει καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Η ισοτιμία μπορεί να δεχτεί επίθεση για λίγο, αλλά όταν υπάρχει πραγματική οικονομία δηλαδή παραγωγή και ροή του χρήματος προς τις σωστές κατευθύνσεις με σταθερούς ρυθμούς και κυκλικά όσο είναι δυνατόν, οι επιθέσεις θα πνιγούν.
    Μη ξεχνάμε όποιος εκδίδει το νόμισμα ελέγχει την οικονομία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Προς johngarfall (σχόλιο: 30 Νοεμβρίου 2011 4:48 μ.μ. )

    Γράφεις για τους λαθρομετανάστες:
    "Οταν ο λαός πάρει την κατάσταση στα χέρια του καταργεί την Σύμβαση Δουβλίνο 2,τους βγάζουμε διαβατήριο τους δίνουμε και ένα εισητήριο και τους στέλνουμε στο καλό. Ετσι απλά."

    Τι εννοείς όταν λες ότι τους βγάζουμε διαβατήριο; Μπορεί το ελληνικό κράτος να εκδώσει π.χ. πακιστανικό διαβατήριο; Ή μήπως υπονοείς ότι θα τους βγάλουμε ελληνικό διαβατήριο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. kostas
    Η Ελλάδα δεν 'εχει πρόβλημα με τις πρεσβείες και τα προξενεία καταγωγηςΕίναι γνωστο ότι οι πρεσβειες Πακιστάν Μπαγκλαντές Μαρόκου κλπ κλπ δεν αρνήθηκαν ποτε να εκδιδουν διαβατήρια για τους υπηκόους τους, η βίζα όμως για να ταξιδέψουν οι λάθρο εκδίδεται από τις Ελληνικές αρχές κάτι που απαγορεύεταιαπο Δουβλίνο2

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @ johngarfall
    Άσε τη παραπληροφόρηση. Δεν ισχύουν αυτά που λες. Όποιος σας πιστέψει, άξιος της τύχης του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Κύριε Καζάκη καλημέρα σας

    Ἐκτιμῶ τήν στάση σας μπροστά στά σημερινά προβλήματα τῆς χώρας.

    Ἡ πρότασή σας γιά ἐπιστροφή σέ ἐθνικό νόμισμα ἔχει ἐνδιαφέρον καί ἐπιβάλλεται νά συζητηθῆ. Ὅποιος τήν ἀπορρίπτει μέ εὐκολία εἶναι ἤ ὕποπτος ἤ ἀδαής. Ἐγώ ἔχω ἀρκετές ἐπιφυλάξεις, πού συνίστανται κυρίως στίς προϋποθέσεις πού πρέπει νά συνοδεύουν μιά τέτοια κίνηση. Αὐτές οἱ προϋποθέσεις πρέπει νά διατυπώνονται μέ σαφήνεια κάι καθαρότητα σέ κάθε δημόσια συζήτηση γιά ἐπιστροφή στή δραχμή. Μιλᾶμε γιά πολιτικές τελείως διάφορες, ὄχι μόνο στό οἰκονομικό ἐπίπεδο, καί κάτι τέτοιο εἶναι ἀπαραίτητο νά εἶναι ἐν γνώσει ἀλλά νά ἔχει καί τήν λαϊκή ἔγκριση καί συμμετοχή. Κυρίως γιά τίς ἄμεσες καί χειροπιαστές συνέπειες στήν καθημερινότητα.

    Καί ἐδῶ εἶναι μερικές σοβαρές ἐνστάσεις μου. Ἄν σᾶς ἔχω σωστά καταλάβει, διαφωνοῦμε γιά τήν πολιτική συνειδητοποίηση τοῦ λαοῦ μας σήμερα. Προσωπικά τήν θεωρῶ ἀπογοητευτική, καί γιά νά τό πῶ ξεκάθαρα δέν ἔχω καμμία ἀπολύτως ἐμπιστοσύνη στό πολιτικό αἰσθητήριο τοῦ νεοέλληνα. Δέν μοῦ ἀρέσει νά τά ρίχνω μόνο στούς πολιτικούς. Ἔχει εὐθύνη ὁ νεοέλληνας γιά τό σημερινό χάλι καί ἄν δέν τήν ἀναλάβει τότε εἴτε μέ εὐρώ εἴτε μέ δραχμή εἴμαστε γιά τά πανηγύρια. Ἡ εὐθύνη του βρίσκεται στήν δυνατότητα ἀνατροπής, δέν μποροῦμε νά ζητᾶμε ἀπό τόν κάθε ἐξουσιαστή νά παραχωρήσει τήν ἐξουσία στό λαό, ὅταν ὁ ἴδιος ὁ λαός ἀρκεῖται σέ ἀντίσταση μέσω "ὀργισμένων" μηνυμάτων στό κίνητο καί σέ μερικά γιαούρτια.

    Ὑπάρχει μιά διαφορά μεταξύ τοῦ σήμερα καί τῆς ἐποχῆς μετά τήν Κατοχή καί τόν ἐμφύλιο. Ἐκείνη τήν περίοδο, καί τούς λίγους μῆνες πού προηγήθηκαν, ἡ ἡγεσία τῆς ἀριστερᾶς οὐσιαστικά ἔδωσε στεγνά τόν λαό πού πρωταγωνίστησε μέ τόν τρόπο του καί ἐνεργά, κατά τήν διάρκεια της Κατοχῆς καί τῆς Ἀντίστασης. Ὡς πρός αὐτό τό σημεῖο ἡ κατάσταση στίς μέρες μας εἶναι διαμετρικά ἀντίθετη. Ἡ κοινωνία σήμερα μόνο ἐνεργή καί ἀγωνιζόμενη δέν μπορεῖ νά χαρακτηρισθεῖ. Μέ συγχωρεῖτε, ἀλλά δέν βρίσκω τίποτα ἐλπιδοφόρο στή νεοελληνική κοινωνία τοῦ σήμερα, καί αὐτό ἄς μήν θεωρηθεῖ ἐλιτίστικο.

    Ὑπάρχει πρόβλημα ἡγεσίας, ἀλλά κυρίως ὑπάρχει πρόβλημα κοινωνικῆς συνειδητοποίησης. Ἡ διαχρονική εὐθύνη γιά αὐτό ἀνήκει 99% στούς λεγομένους πνευματικούς ἀνθρώπους. Ἡ ὑπογραφή ὁποιασδήποτε δανειακῆς σύμβασης ἀνατρέπεται ἀπό μιά κοινωνία συνειδητοποιημένη. Ἡ μή ὑπογραφή της, ἄν δέν συνοδεύεται ἀπό μιά κοινωνική ἀφύπνιση, εἶναι νεκρό γράμμα, στρακαστρούκα μέ ἡμερομηνία λήξεως.

    Διαφωνῶ σέ κάποιες εκφράσεις περί δωσιλόγων καί Τσολάκογλου, πού μερικές φορές σᾶς ἔχω ἀκούσει, πιθανολογῶ ὑπό τό κράτος συναισθηματικῆς φόρτισης, νά χρησιμοποιεῖτε στό ραδιόφωνο. Δέν τό ἐννοῶ ὡς πρός τούς τύπους, τέτοια φρασεολογία ἀποδυναμώνει τό πολιτικό περιεχόμενο τῶν θέσεών σας. Στό κάτω κάτω μιλᾶμε γιά ἐκλεγμένους ἀντιπροσώπους. Προσωπικά δέν θά ἤθελα μέ τίποτα νά ἔχει καί τήν παραμικρή σχέση ἡ ἐπιχειρηματολογία μου μέ τόν βόθρο τῆς Αὐριανῆς καί ἀναλόγων μέσων, καθ' ὅλα κατάπτυστων καί μέ γνωστό ὄχι μόνο παρελθόν ἀλλά καί παρόν. Οὔτε μέ πατριδοκάπηλους, ἐθνικιστές σκληρούς ἤ light. Καλά κάνετε καί τό τονίζετε τό τελεταῖο στίς ἐκπομπές σας.

    Σέ μιά ἀπό τίς τελευταῖες ἐκπομπές σας σᾶς ἄκουσα νά ἀναφέρεσθε στό Νῖκο Κιτσίκη. Ἄν δέν τό ἔχετε ὑπ' ὄψιν σας, διαβάστε ἕνα κείμενό του μέ τίτλο " Ἡ θανάσιμη περίπτυξης τῆς Κοινῆς Ἀγορᾶς", τοῦ 1962, πού ἔχω στό ἱστολόγιό μου ( http://katotokerdos.blogspot.com/2011/11/1962.html

    Ἐπειδή πολύς λόγος γίνεται ἀπό κάποιους γιά τήν "ἐθνικά ὑπερήφανη" στάση τοῦ Μεταξᾶ πού δέν πλήρωσε τούς Βέλγους, ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι αὐτό τό ἐπέτρεψε ἡ Ἀγγλία γιά νά τόν στερεώση στήν ἐξουσία. Οταν ἀκοῦτε ἐθναμύντορες νά ψυλλιάζεστε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. 1.σωστη η παρατηρηση αν ταυτοχρονα με την εξοδο μας απο το ευρω παψει να υπαρχει ευρω,τι ακριβως θα γινει κακο για μας?που δεν θα γινοταν αν μεινουμε στο ευρω?
    2.Αναδιοργανωση της παραγωγης ,σημαινει οτι πρεπει να δουλεψουν ολοι.Εθελοντικα βεβαια.δηλαδη σημαινει πολιτες με συνειδηση,ευθυνη,σεβασμο,παιδεια.Πολιτες που νοιωθουν ασφαλεις,εμπιστευονται τον διπλανο τους,και δεν ειναι κλεφτες οι ιδιοι.Που στην χωρα μας ειναι μαλλον φανταστικο σεναριο.Η κοινωνια της πολης θα υποφερει.Οσοι ζουν στην υπαιθρο ,μαλλον θα εχουν καπως καλυτερη τυχη.Η εξαθλιωση ερχεται ετσι κι αλλοιως,με δραχμη η ευρω.και η πεινα,η ελλειψη νερου,καυσιμων,πρωτων υλων.Και δεν φταιει μονο η κριση και οι τραπεζες.δεν καταναλωνουν μονοι τους τον πλανητη σαν να μην υπαρχει αυριο.Αλλα εμας μας νοιαζει μην αλλαξει η ζωη και πρεπει να δουλεψουμε στα αληθεια.μπας και χασουμε την θεση στο γραφειο,η στο εμπορικο μαγαζι που δεν προσφερει τιποτα αλλο απο μεταπρατικη υπηρεσια.σε φηλες τιμες..η μην τυχον και κλεισει το καταστημα που διατηρει η οικογενεια χρονια,κλεβοντας με υπερκερδη τους πελατες,και την εφορια μην δηλωνοντας εσοδα.η μην και κλεισει το εργοστασιο παραγωγης μολυνσης και χαθουν δουλειες αταλαντων σκλαβων,που θα μπορουσαν να ζουν ευτυχισμενοι με τις οικογενειες τους αν δεν ειχαν φαει το παραμυθι του καταναλωτισμου......σας κουρασα ξερω.αλλα ελπιδα δεν υπαρχει,ακουστε με.η δυστυχια ερχεται σαν τσουναμι,και δεν την σταματα τιποτα πια.Και ελπιζω να κανω λαθος.Αληθεια ,ελπιζω οτι ειμαι ενας βλακας και μονο,και αυτα ειναι προιοντα του κουνημενου μυαλου μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Το ίδιο κύκλωμα ακροδεξιών και παρακρατικών που χτυπάει ύπουλα τον Καζάκη χτυπάει και τον Καμμένο, δείτε εδώ στα σχόλια:
    http://olympia.gr/2011/11/30/δολοφονιεσ-και-βασανισμοι-σε-αναπηρο/#comment-428406

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. ΕΚΑΨΑΝ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΤΗ ΜΑΡΦΙΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΕΠΑΣΟΥΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΛΟΠΗ ΦΟΡΩΝ
    axiocratia.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Συνήθως ο πραγματικός μας φόβος είναι να μην χάσουμε αυτό που έχουμε συνηθίσει. Αλλά είναι επιθυμητό να αφήσουμε το φόβο μας να μας κρατήσει κολλημένους σε τρόπους και καταστάσεις που δεν λειτουργούν; Για μένα όχι. Απλά βήματα χρειάζονται προς το καινούργιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Αγαπητε κε Καζακη,
    Καπου διαβασα οτι θα μπορουσαμε εισαγοντας ως νομισμα τη δραχμη, να μην την υποτιμησουμε αλλα, να την ανατιμησουμε εναντι του Ευρω.
    Π.χ.
    "...η Ελλάδα έχει το αναφαίρετο δικαίωμα με βάση το νόμο, να υιοθετήσει, αν το επιθυμεί, μία υποχρεωτική για όλους, πολίτες, δανειστές, Τρόικα, κλπ ισοτιμία, για παράδειγμα, 1 ΔΡΧ=1000 ΕΥΡΩ, κάνοντας δηλαδή ανατίμηση και όχι υποτίμηση του νομίσματος της. Σε αυτήν την περίπτωση θα μπορούσε να πληρώσει το σύνολο του χρέους που διέπεται από το ελληνικό δίκαιο σε νέες δραχμές, δηλαδή να καταβάλει 330 εκ δραχμές για να αποπληρώσει χρέος ύψους 330 δις ευρώ. Έτσι, θα έμεναν μόνο τα 35 δις ευρώ σε ομόλογα που διέπονται από το αγγλικό δίκαιο, τα οποία και θα αποτελούσαν χρέος λιγότερο από το 15% του ελληνικού ΑΕΠ.

    Αυτό ακριβώς έπραξε η Γαλλία χωρίς νομικό πρόβλημα το 1960 με τη δημιουργία του νέου φράγκου με ισοτιμία 1 νέο φράγκο = 100 παλιά φράγκα. Το ίδιο έκαναν και η Γερμανία και η Αυστρία μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο στόχος είναι να μειωθεί ένα χρέος το οποίο έχει γίνει επαχθές ώστε να μπορέσει η ζωή να συνεχιστεί και να προστατευτεί και όχι να απειληθεί ή να τελειώσει.

    http://tolimeri.blogspot.com/2011/12/blog-post_1361.html#ixzz1fQRIzKbk"

    Eσεις θεωρειται εφικτη μια τετοια επιλογη?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Από ιδρύσεως του Νέου Ελληνικού Κράτους, πιστεύουμε ότι δεν μπορούμε να επιζήσουμε μόνοι, σαν ανεξάρτητο κράτος.
    Ίσως να φταίει το DNA του ραγιαδισμού, ή το σύνδρομο του χρυσού κλουβιού. Δεν ξέρω.
    Θέλουμε κάπου να ανήκουμε. Δεν τολμάμε.

    Και φοβάμαι δεν θα τολμήσουμε. Είμαστε καλά στο κλουβί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. ΚΡΥΠΤΟΑΣΦΑΛΗΤΕΣ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ, ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ
    http://ohifront.wordpress.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. @μανος:
    Φυσικά και μας "ψακαζουν" και όχι μονο. Δες την εκπομπή ΜΥΣΤΙΚΑ ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ e' - youtube. Ήταν και ο Καζάκης προσκεκλημένος και μιλάνε για την 'διατροφή' του σήμερα με αυτή των Αρχαίων Ελλήνων. Θα φρίξεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. το θέμα δεν είναι τι θα γίνει με δραχμή ή ευρώ...

    το θέμα είναι τι στο καλό θα πάθουν οι εργαζόμενοι με την μια ή την άλλη ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΜΑΣ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Κατά την άποψή μου η οικονομική αυτοδυναμία και η εθνική ανεξαρτησία προϋποθέτουν την υπέρβαση του συμπλεγματικού επαρχιωτισμού μας, δηλαδή την ανάπτυξη πολιτιστικής ταυτότητας στη χώρα, που για να καταστεί δυνατή χρειάζεται πολιτιστική επανάσταση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Μπορείτε να δείτε το άρθρο και άλλα σχόλια κι εδώ... http://psema.gr/2011/12/06/%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B5%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%88%CE%AD%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%AE-%CE%BD%CE%AD%CE%BF/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Η ΔΡΑΧΜΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ, ΑΛΛΑ ΤΙ ΔΡΑΧΜΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ; ohifront.wordpress.com
    Όπως πλέον το έχει καταλάβει πολύς κόσμος, το σενάριο του θανάτου της Ελλάδας περιλαμβάνει συνέχιση στην εξουσία του πρασινομπλέ συστήματος με τα δεκανίκια του, και αποδοχή της δανειοδοτικής σύμβασης, με τον όρο να γίνει ολική κατάσχεση της χώρας σε περίπτωση χρεοκοπίας. Το δήθεν καλό του σεναρίου αυτού είναι το ότι ναι μεν η χώρα θα πεθάνει, αλλά οι πολίτες της θα λάβουν τα βασικά για να μην καταρρεύσει η αγορά τροφίμων και να μείνουν και μερικά νοσοκομεία ανοιχτά. Δηλαδή οι Έλληνες θα ζουν σε μια χώρα της οποίας την κυριαρχία και ιδιοκτησία θα έχουν οι πιστωτές της, και οι πιστωτές θα φροντίζουν τις βασικές ανάγκες των ιθαγενών, ώστε οι θάνατοι από την πείνα να μην φτάσουν σε μεγάλα ύψη. Περιττό να αναφέρουμε ότι είναι βέβαιο πως, εφόσον η χώρα γίνει και επίσημα αποικία, θα πέσει στο επίπεδο διαβίωσης των αποτυχημένων και όχι των επιτυχημένων χωρών της Ανατολικής Ευρώπης. Το σενάριο του θανάτου περιλαμβάνει μια ακόμα παράταση της παραμονής στο ευρώ, και έπειτα την έξοδο από το ευρώ και την εισαγωγή μιας κατοχικής πληθωριστικής δραχμής, την έκδοση της οποίας θα την ελέγχουν οι πιστωτές μας, δηλαδή οι Γερμανοί και οι άλλοι ιδιοκτήτες της χώρας μας.

    Το σενάριο της ανάστασης περιλαμβάνει εκλογές, εκλογή εντίμων και ικανών, θάψιμο όλου του πρασινομπλέ συστήματος, χιλιάδες κατασχέσεις και φυλακίσεις λαμογίων, μη υπογραφή ή ακύρωση κάθε γαπικής δανειοληπτικής σύμβασης, χρεοκοπία, έξοδο από το ευρώ, εισαγωγή εθνικής δραχμής μετά από κρατικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδος η οποία τώρα είναι ιδιωτική, δυστυχία για ένα διάστημα, αλλά ταυτόχρονα ραγδαία οικονομική ανάπτυξη. Η χώρα μας πράγματι είναι στην ουσία πάμπλουτη, με την έννοια του ότι ούτε ο ορυκτός της πλούτος έχει αξιοποιηθεί στο μεγαλύτερο μέρος του, ούτε οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που διαθέτει, ούτε ο τουρισμός, ούτε η αγροτική οικονομία και άλλα. Μόνο τα αποθέματα της χώρας σε φυσικό αέριο είναι πολύ μεγαλύτερα από κάθε χρέος μας. Με τη σωστή διαχείριση από έντιμους και ικανούς η Ελλάδα μπορεί να πετάξει στα ύψη μέσα σε λίγο διάστημα, και να γίνει ο τάφος της ίδιας της Γερμανίας, την οποία η Ελλάδα μπορεί στο μέλλον από θέση ισχύος να την κάνει να πληρώσει επιτέλους και τα κλεμμένα που πήρε, αλλά και τις αποζημιώσεις που χρωστάει. Το θέμα είναι να γίνει η κίνηση από τους καθαρούς και ικανούς σαν τον Καζάκη, τον Δημαρά, τον Καμμένο, τον Γλέζο, τον Χαραλαμπίδη, τον Παναγούλη, τον Βασιλάκο, κ.α., τους καλύτερους Έλληνες από τις ΗΠΑ, όπως ο Σπυρόπουλος, και όποιον άλλο σωστό άνθρωπο διαθέτει ο Ελληνισμός. Μόνο μια σωστή κυβέρνηση του τόπου, και οι κατάλληλες κινήσεις ση διεθνή σκακιέρα από ικανούς παίκτες, θα κάνουν τη δραχμή σοβαρό νόμισμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Κύριε Καζάκη, διαβάστε την κριτική που σας ασκεί ο κ. Προκοπάκης και απαντείστε
    http://www.zonews.gr/Index.php?showbody=1&articleid=7690

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Καλυτερα στην λιθινη εποχή κ με δικο μας νομισμα κ με εθνική ανεξαρτησία πάρα στην Ιουράσια περίοδο με ευρώ κ με κατοχή απο διεθνής κ ντόπιους δεινόσαυρους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Κύριοι, η κατάσταση που βιώνουμε είναι δύσκολη κυριότερα γιατί ότι γίνεται μας οδηγεί σ' ένα μέλλον χωρίς ελπίδα. Το επόμενο τρίμηνο θα οδηγήσει σε απίστευτο οικονομικό ολοκαύτωμα με απίστευτες δυσκολείες για όλες τις παραγωγικές τάξεις. Το σίγουρο είναι ότι μιά άλλη πορεία (εθνικό νόμισμα)ίσως είναι πιό ελπιδοφόρα τουλάχιστον θα δώσει το καύσιμο που χρειάζεται η οικονομία για να μην σταματήσει τελείως.Ομως ποιός θα μας δώσει την άλλη λύση; Κάποιος πρέπει να βρεθεί μπροστάρης και εμείς να τον στηρίξουμε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Στην μεταπολίτευση χάρις στις τρεις επίσημες υποτιμήσεις και την τακτική της διολίσθησης, η δραχμή έχασε το 90% της αξίας της. Καταστράφηκε η οικονομία; Μήπως χρεοκόπησε και δεν το γνωρίζουμε; Χάθηκαν οι καταθέσεις;

    Όχι, γιατί τις έφαγε το κράτος με την υποτίμηση.
    Ας έλεγε στον κόσμο ότι θα κάνω υποτίμηση και θα σου έλεγα εγώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. ''Οι χώρες που λαμβάνουν κεφάλαια διάσωσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει επίσης να παραιτούνται κάποιας (εθνικής) κυριαρχίας πάνω στην ρύθμιση του προϋπολογισμού παραδίδοντάς τον στην ΕΕ'',
    δήλωσε προχθες ο Ewald Nowotny, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας
    πηγή
    http://www.reuters.com/article/2012/05/10/us-ecb-nowotny-idUSBRE8490E020120510?feedType=RSS&feedName=businessNews

    Δειτε φωτογραφιες του εν λογω κυριου και θα μαθετε το μεγαλυτερο μυστικο της Ιστοριας
    https://www.facebook.com/media/set/?set=a.205996972818559.51985.112806562137601&type=1

    ΑπάντησηΔιαγραφή