Regardons les Grecs, qui n'ont aucune trace de patriotisme! Σε ελεύθερη μετάφραση: «Ας όψονται οι Έλληνες, που δεν έχουν ίχνος πατριωτισμού!» Αυτό σχολίασε ανώτατος διπλωμάτης Ευρωπαϊκής χώρας σε συζήτηση με ομολόγους του για τη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ.
Και δεν έχει άδικο. Πού είναι ο πατριωτισμός του Έλληνα, όταν ο πρωθυπουργός της χώρας του δηλώνει ύστερα από τη συνάντηση με τον Ερντογάν τα εξής καταπληκτικά: «Θέλω να διαβεβαιώσω τον ελληνικό λαό ότι οι δυσκολίες στις σχέσεις με την Τουρκία υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Εκτιμώ όμως ότι εφόσον και οι δύο πλευρές δείξουν καλή διάθεση αυτές τελικά μπορούν να ξεπεραστούν.»
Η επιθετική ενέργεια της Τουρκίας να οριοθετήσει τελείως αυθαίρετα και με όρους casus beli, όχι μόνο ΑΟΖ, αλλά ζώνη ζωτικών συμφερόντων σε βάρος της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αιγύπτου, δεν είναι παρά μια ακόμη «δυσκολία». Γαργάρα η κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Γαργάρα το πρωτοφανές γεγονός της επαναχάραξης συνόρων στην ανατολική Μεσόγειο, όπου εκτός όλων των άλλων, η Τουρκία εμφανίζει την Λιβύη ως δική της όμορη χώρα!
Πότε ξανάγιναν αυτά για να μας διαβεβαιώνει ο κ. Μητσοτάκης ότι πρόκειται απλά για «δυσκολίες» που οφείλουμε να πάρουμε απόφαση ως λαός, ότι υπήρχαν, υπάρχουν και κυρίως θα υπάρχουν;
Σε ποια χώρα του κόσμου ο πρωθυπουργός της θα υποβάθμιζε με τόσο προκλητικό τρόπο μια τόσο ξεκάθαρη επιθετική ενέργεια αναθεώρησης συνόρων σε βάρος της από ξένη δύναμη και δεν θα ξεσηκωνόταν ο λαός για να τον οδηγήσει εκεί που του πρέπει;
Αυτό αναρωτιόταν ο ξένος διπλωμάτης που αναφέραμε στην αρχή και συμπέραινε δικαίως ότι ο Έλληνας δεν διαθέτει ίχνος πατριωτισμού.
Και πώς να μην έχει δίκιο όταν ο φερόμενος ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, του δηλώνει μάλιστα ότι με τον Πρόεδρο της επιτιθέμενης δύναμης συζήτησε με «καλή διάθεση» και διαπιστώθηκε απλά ότι υπάρχουν «διαφωνίες». Με άλλα λόγια τα σύνορα της Ελλάδας και της Κύπρου, αλλά και τα κυριαρχικά τους δικαιώματα δεν είναι παρά μια «διαφωνία» με τον Ερντογάν.
Κι αφού το όλο ζήτημα δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια «διαφωνία», τότε γιατί να μην συνεχιστούν τα περίφημα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΕΟ) με την Τουρκία, τα οποία ξεκίνησε η προηγούμενη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ερήμην του ελληνικού κοινοβουλίου και κυρίως εν αγνοία του ελληνικού λαού;
Ο κ. Μητσοτάκης μας διαβεβαίωσε ότι οι συνομιλίες για τα ΜΕΟ θα συνεχιστούν και θα ενταθούν, ώστε να ξεπεραστούν οι «δυσκολίες» και να συζητηθούν οι «διαφωνίες». Πρωτίστως σε επίπεδο στρατιωτικών επιτελείων των δυο χωρών.
Αλήθεια, τι σόι ΜΟΕ συζητούν οι Έλληνες στρατηγοί με τους Τούρκους ομολόγους τους; Πώς θα αποστρατιωτικοποιηθούν τα Ελληνικά νησιά της μεθορίου, το Αιγαίο και η Θράκη, όπως απαιτούν οι Τούρκοι; Πόσο πιο αυθαίρετη θα γίνει η δράση του πολεμικού ναυτικού της Τουρκίας, το οποίο από την εποχή της κυβέρνησης Σαμαροβενιζέλου εκδίδει διαρκώς παράνομες Navtex για ασκήσεις απόβασης, κατάληψης και ανακατάληψης των Ελληνικών νησιών, κυρίως της Κω, της Ρόδου και του Καστελόριζου;
Ή μήπως οι στρατηγοί της Ελλάδας και της Τουρκίας συζητούν στα πλαίσια των ΜΟΕ για την δημιουργία κοινού επιτελείου στρατιωτικής εποπτείας των αμφισβητούμενων – από την Τουρκία – ζωνών της εθνικής επικράτειας της Ελλάδας; Κυρίως για τη Θράκη και το Αιγαίο;
Μην εκπλήσσεστε. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο δεν θα είναι η πρώτη φορά. Η δημιουργία κοινού στρατιωτικού επιτελείου Ελλάδας-Τουρκίας κυρίως για την Θράκη, ήταν απαίτηση πρώτα-πρώτα του δόγματος Τρούμαν το 1947 και κατόπιν της συμφωνίας ένταξης της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ το 1952.
Το αμερικανικό αυτό σχέδιο ατύχησε τότε, γιατί είχαμε έναν λαό που ήξερε τι σημαίνει υπεράσπιση της πατρίδας από επιβουλές εχθρών και φίλων. Το είχε αποδείξει με το αίμα του κατά τη διάρκεια του πολέμου και συνέχιζε να το αποδεικνύει στην πράξη μέσα από μνημειώδεις κινητοποιήσεις με κυρίαρχα αιτήματα την εθνική ανεξαρτησία και τη δημοκρατία. Κινητοποιήσεις τόσο μαχητικές και τόσο μαζικές που δεν επέτρεπαν σε καμιά κυβέρνηση να προχωρήσει με τα σχέδια εθνικού ακρωτηριασμού της Ελλάδας.
Ο κ. Μητσοτάκης και οι κυβερνήσεις της μνημονιακής κατοχής πριν απ’ αυτόν, φαίνεται ότι έχουν λάβει σαφείς εντολές από τους μεγάλους εταίρους, συμμάχους και προστάτες μας. Κι έτσι το μνημόνιο του εθνικού ακρωτηριασμού της χώρας μας προχωρά ακάθεκτα. Εκεί απ’ όπου το είχαν εγκαταλείψει οι κυβερνήσεις της εποχής του εμφυλίου.
Το μόνο ερώτημα που απομένει είναι το αν ο σημερινός Έλληνας είναι ικανός να διαψεύσει τον Ευρωπαίο διπλωμάτη και να επιβεβαιώσει τον αείμνηστο Μακρυγιάννη, ο οποίος έγραφε: «Η πατρίδα του κάθε ανθρώπου και η θρησκεία είναι το παν και πρέπει να θυσιάζη και πατριωτισμόν και να ζη αυτός και οι συγγενείς του ως τίμιοι άνθρωποι εις την κοινωνία. Και τότε λέγονται έθνη, όταν είναι στολισμένα με πατριωτικά αιστήματα• το-αναντίον λέγονται παλιόψαθες των εθνών και βάρος της γης.»
Τι είμαστε λοιπόν εμείς οι Έλληνες; Έθνος, ή παλιόψαθα των εθνών και βάρος της γης, όπως έγραφε ο Μακρυγιάννης; Ας κοιταχτούμε όλοι μας στον καθρέφτη κι ας απαντήσουμε στο ερώτημα. Όχι για τους άλλους, αλλά πρώτα και κύρια για τον εαυτό μας. Κι ύστερα, ας πάρουμε τα μέτρα μας.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Εβδόμη, 7 Δεκεμβρίου 2019, https://www.ebdomi.com/…/pdfgallery/2019/1112-07-12-2019.pdf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου