Δευτέρα 16 Ιουνίου 2014

Εκτιμήσεις και συμπεράσματα για τους συσχετισμούς μετά τις εκλογές και οι προοπτικές μπροστά μας*

Η συζήτηση όπως έχει διεξαχθεί μέσα στο ΕΠΑΜ, αλλά και ευρύτερα, έθεσε μερικά σοβαρά ζητήματα, τα οποία χρειάζεται να τα διευκρινίσουμε.

Το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Το εκλογικό αποτέλεσμα είναι δυσμενές μόνο για το ΕΠΑΜ, ή είναι δυσμενές για το σύνολο των λεγόμενων αντιμνημονιακών δυνάμεων;
Αν ειναι μόνο για το ΕΠΑΜ, είναι κάτι τελείως διαφορετικό από το αν είναι για το σύνολο των λεγόμενων αντιμνημονιακών δυνάμεων.

Το εκλογικό αποτέλεσμα είναι δυσμενές για το σύνολο των λεγόμενων αντιμνημονιακών δυνάμεων. Όλοι έχασαν. Και το ΕΠΑΜ δεν ήταν ανάμεσα σε κείνους που υπέστη την πιο σφοδρή ήττα. Ακόμη και εκλογικά.

Ποιος ήταν ο στόχος μας; Να αποτυπώσουμε στο εκλογικό αποτέλεσμα μια δυναμική τέτοια που να μας δώσει τη δυνατότητα να μετατραπούμε - τουλάχιστον στα μάτια του κόσμου - σε ρυθμιστικό παράγοντα των πολιτικών εξελίξεων.

Γιατί το λέγαμε αυτό; Για να αναγκάσουμε τις υπόλοιπες αντιμνημονιακές δυνάμεις να κάτσουν στο τραπέζι μαζί μας. Κι ο λόγος είναι απλός. Επειδή για εμάς η άνοδος μιας αντιμνημονιακής κυβέρνησης, μπορεί να μην αποτελεί διέξοδο για το κεντρικό πρόβλημα της χώρας, αλλά δεν είναι το ίδιο με μια κυβέρνηση σαν την σημερινή. Επομένως, θέλαμε να επιδράσουμε στον τρόπο διαμόρφωσης αυτής της αντιιμνημονιακής προοπτικής.

Δυσμενέστεροι οι πολιτικοί συσχετισμοί

Υπάρχει, με τους σημερινούς συσχετισμούς δύναμης, δυνατότητα αντιμνημονιακής κυβέρνησης μετά το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα; Όχι δεν υπάρχει. Εκτός κι αν πιστεύει κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε θέση να τα βρει με το ΚΚΕ, ή να κερδίσει αυτοδυναμία. Όμως ακόμη κι αν γίνει αυτό, η αυτοδυναμία ισοδυναμεί με κατοχύρωση της πλήρους αυθαιρεσίας της κομματικής ηγεσίας και του μηχανισμού νομής της εξουσίας. Το ξέρουμε αυτό από την εμπειρία ολόκληρης της μεταπολίτευσης.

Επομένως, το εκλογικό αποτέλεσμα δεν συνιστά πολιτική ήττα μόνο για το ΕΠΑΜ, αλλά για όλους όσους προσδοκούσαν μια αλλαγή στα πολιτικά πράγματα της χώρας προς αντιμνημονιακή κατεύθυνση. Έστω κι αν αυτή περιοριζόταν απλά και μόνο στην ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης εντολοδόχων των δανειστών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε μεν την πρωτιά, αλλά με σοβαρές απώλειες ψήφων, τις οποίες αναπλήρωσε μόνο εν μέρει από τις άλλες αντιμνημονιακές δυνάμεις. Κι έτσι εξάντλησε τις πολιτικές του εφεδρείες. Τώρα είναι αναγκασμένος, για να κυβερνήσει, να παίξει στο παιχνίδι της "οικουμενικής" που προωθείται ανοιχτά από την ιθύνουσα πολιτική τάξη και τους δανειστές. Ή να υποστεί τη συστηματική φθορά ενός κόμματος που πόνταρε στη νομή της εξουσίας, αλλά αδυνατεί πλέον να την κερδίσει για τον εαυτό του.

Τι νομίζετε ότι θα κάνουν όλοι αυτοί που εντάχθηκαν στο ΣΥΡΙΖΑ στην προοπτική της εξουσίας; Τι νομίζετε ότι θα κάνει το "σύστημα ΠΑΣΟΚ" που βρήκε καταφύγιο στον ΣΥΡΙΖΑ, όταν θα διαπιστώσει ότι αδυνατεί να λειτουργήσει ως τέτοιο; Όπου φύγει-φύγει. Η μόνη χρησιμότητα που έχει η παρουσία του αυτή την στιγμή είναι να πνίγει με τον κομματικό του μηχανισμό κάθε κινηματικό σκίρτημα της κοινωνίας, κάθε πρωτοβουλία από τα κάτω, κάθε προσπάθεια συνέυρεσης πάνω σε κοινούς άμεσους στόχους πάλης.

Η κυβερνώσα παράταξη κέρδισε την πρωτοβουλία των κινήσεων και σημαντικό πολιτικό χώρο για να μεταλλαχθεί έναντι μιας αντιπολίτευσης που δεν μπορεί και δεν θέλει να κινηθεί "εκτός των τειχών". Το εκλογικό αποτέλεσμα δίνει τη δυνατότητα στη μνημονιακή διακυβέρνηση να παίξει με την αντιπολίτευση από θέση ισχύος. Ιδίως από την στιγμή που η αντιπολίτευση στο σύνολό της αδυνατεί, ή δεν θέλει να κινηθεί μέσα στην κοινωνία με κινηματικούς όρους.

Παγιώθηκε μια φασιστική ακροδεξιά, η οποία λειτουργεί τόσο σε επίπεδο κυβερνητικό, όσο και σε επίπεδο αντικυβερνητικό ως συγκοινωνούντα δοχεία. Και το χειρότερο, ένα τμήμα του εκλογικού σώματος δέχεται να εκφράζεται μέσα από τέτοιες καταστάσεις χωρίς να νοιάζεται για τις συνέπειες. Χωρίς να νιώθει καν την απειλή στην ίδια την υπόσταση της χώρας. Ψηφίζει υπόκοσμο για να τιμωρήσει τους πάντες. Ακόμη και τον εαυτό του.

Το ΚΚΕ έχει αναδειχθεί σε βασική εγγυήτρια δύναμη της διατήρησης στην εξουσία της μνημονιακής πολιτικής. Λειτουργεί αντικειμενικά στο πολιτικό σύστημα σαν το alter ego της ΧΑ και εξασφαλίζει ότι δεν πρόκειται, όσο περνά από το χέρι του, να υπάρξουν ευρείες συναινέσεις και συνεργασίες που θα επιτρέψουν μια πιθανή αντιμνημονιακή διακυβέρνηση. Κι επομένως η ψήφος στο ΚΚΕ λειτουργεί αντικειμενικά όπως η ψήφος στην ΧΑ.

Η λογική που αποπνέει η πολιτική της ηγεσίας του, "υποταγή στο ΚΚΕ, ή να πάτε να χαθείτε όλοι σας, να πεθάνει η χώρα κι ο λαός της", δεν διαφέρει σε τίποτε από κοινωνική, ταξική και εθνικοαπελευθερωτική σκοπιά από τις λογικές του αναδυόμενου φασισμού. Όποιος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό, τότε δεν είναι λίγοτερο θύμα από τον ψηφοφόρο της ΧΑ, ή από όποιον υποβαθμίζει σήμερα τον κίνδυνο του φασισμού, που εκπορεύεται από το ίδιο το καθεστώς κατοχής.

Άλλωστε όσοι θεωρούν ακόμη ως a priori αντικαθεστωτικές τις δυνάμεις της επίσημης αριστεράς σήμερα, ξεχνούν ή θέλουν να ξεχνούν ότι οι ηγεσίες τους ήταν και παραμένουν οι χειρότεροι απολογητές του καθεστώτος αποικιακής κατοχής που έχει επιβληθεί στην χώρα και το λαό της. Συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να εντοπίζουν το όλο πρόβλημα μόνο στις πολιτικές που εφαρμόζονται, να αρνούνται ότι υπάρχει καθεστώς κατοχής και το κυριότερο να αναπαράγουν τη θεωρία της "ιερότητας του προσώπου" για τους πολιτικούς που δολοφονούν εν ψυχρώ έναν ολόκληρο λαό και μια χώρα. 

Οι πολιτικοί, μας λένε τα παπαγαλάκια της αριστεράς, που κυβερνούν μπορούν μόνο να κρίνονται πολιτικά και όχι να διώκονται για πράξεις εσχάτης προδοσίας και σφετερισμού της εξουσίας. Ότι ακριβώς πίστευαν και οι σκοταδιστές εκπρόσωποι της απολυταρχίας από την εποχή του μεσαίωνα, οι οποίοι θεωρούσαν το πρόσωπο του μονάρχη κυβερνήτη, ως "ιερό" κι άρα υπεράνω κάθε φυσικού δικαστή.

Οι ΑΝΕΛ από την πλευρά τους βρίσκονται σε διαδικασία αποσύνθεσης. Κι αυτό όχι μόνο γιατί έχουν υποστεί την μεγαλύτερη εκλογική ήττα από ολόκληρο τον αντιμνημονιακό χώρο. Λειτούργησαν εξαρχής ως μια ευκαιριακή συνάθροιση παραγόντων με προσωπικές ατζέντες. Σήμερα αποτελούν τη βασική δεξαμενή απ' όπου αντλούνται οι αναγκαίοι "ανεξάρτητοι" βουλευτές, που το επίσημο πολιτικό κατεστημένο χρειάζεται ως μπαλαντέρ στις ήδη κυοφορούμενες πολιτικές διεργασίες του. Ακριβώς όπως συνέβη και την εποχή των Ιουλιανών του 65, προκειμένου το επίσημο καθεστώς να ανοίξει με κοινοβουλευτικό μανδύα τον δρόμο προς την χούντα.

Η μόνη διαφορά ήταν και παραμένει το γεγονός ότι η ηγεσία των ΑΝΕΛ δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για συνεργασία σε κινηματικό επίπεδο και μέσα στην κοινωνία. Δημιουργήθηκε ως ένα άκρως τυχοδιωκτικό μόρφωμα, αντιγραφή του κόμματος της ΝΔ, απ' όπου προήλθαν και τα περισσότερα στελέχη του.

Ο τυχοδιωκτισμός και η αμετροέπεια αποτελεί βασικό στοιχείο του πολιτικού λόγου και της δράσης του ακόμη και μετά από μια τέτοια ήττα. Ο κ. Καμμένος κάνει προτάσεις "συνεργασίας" μόνο όταν βρίσκεται μπροστά σε κάμερες, την ίδια ώρα που αντιμάχεται κάθε πρόταση ανοιχτού πολιτικού διαλόγου και μεθοδεύει συνευρέσεις χωρίς αρχές στο παρασκήνιο. Προσπαθεί απλά να περισώσει ότι μπορεί από το κόμμα του.

Το εκλογικό αποτέλεσμα για το ΕΠΑΜ

Επομένως, αν θέλει κανείς να κρίνει με νηφαλιότητα το εκλογικό αποτέλεσμα του ΕΠΑΜ, θα πρέπει να το κρίνει με βάση αυτά τα δεδομένα. Χρειάζεται, δηλαδή, να αποκτήσουμε την αίσθηση του μέτρου.

Ναι ήταν πολιτική ήττα το γεγονός ότι δεν πετύχαμε το πολιτικό στόχο που είχαμε θέσει. Όμως στις συγκεκριμένες συνθήκες επίτευξη του πολιτικού στόχου μας θα σήμαινε μια ευρύτερη ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών. Ήταν έτοιμη η κοινωνία για κάτι τέτοιο; Εκ του αποτελέσματος φαίνεται πώς όχι.

Κι αυτό γιατί στην κοινωνία κυριαρχεί ο φόβος και η ηττοπάθεια. Και στην διαχείριση του φόβου και της ηττοπάθειας υπερτερεί πάντα το σύστημα εξουσίας και ο υπόκοσμος. Μόνο αυτοί ξέρουν να μιλάνε την γλώσσα του φόβου και να τον διαχειρίζονται με επάρκεια.

Πρέπει να ξέρουμε ότι ο φόβος είναι πάντα κακός σύμβουλος. Σύντροφός του είναι πάντα το μίσος, το μίσος απέναντι σ' όλους. Το μίσος γεννά την ωμότητα, τον κυνισμό, την αναξιοπρέπεια και την αδιαλλαξία.

Γιατί κυριάρχησε ο φόβος και το μίσος; Τα ΜΜΕ; Όχι. Η κινηματική άπνοια οδήγησε σ' αυτά τα αποτελέσματα. Και γι' αυτήν φρόντισαν επαρκώς οι κομματικοί μηχανισμοί πρωτίστως της αριστεράς, αλλά και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η εργαζόμενη κοινωνία έχει χάσει προ πολλού τη συνοχή της και την έκφρασή της μέσα από τις δικές της συλλογικότητες κοινής δράσης. Κυριαρχεί ο ατομισμός. Ο καθένας για την πάρτη του και ο Θεός για όλους. Και καθώς οι απειλές πληθαίνουν και βαθαίνουν για την ίδια την ύπαρξη και την επιβίωση της μεγάλης πλειοψηφίας, η κοινωνική συνείδηση ανταγωνίζεται με τα πιο πρωτόγονα ένστικτα του φόβου.

Ο φόβος όμως δεν αντιμετωπίζεται παρά μόνο με οργάνωση και συλλογική δράση. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Δεν υπάρχει άλλο μέσο.

Είχε φτάσει το ΕΠΑΜ τους οργανωτικούς και συλλογικούς του δεσμούς με την πάσχουσα κοινωνία σε τέτοιο βαθμό που να άντεχαν μέσα σε τέτοιες συνθήκες φόβου ώστε να έδιναν ένα καλό εκλογικό αποτέλεσμα; Προφανώς όχι. Κι αυτό - είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει - είναι το βασικό συμπέρασμα από το εκλογικό αποτέλεσμα του ΕΠΑΜ.

Σαν Μέτωπο έχουμε κατακτήσει μια αξιόλογη επιρροή μέσα στην κοινωνία. Μια επιρροή με βάση αυτά που λέμε, το ποιοι είμαστε, το ποιόν μας και τις θέσεις μας. Το μέγεθος αυτής της κοινωνικής επιρροής το διαπιστώσαμε σε κάθε βήμα και της προεκλογικής περιόδου. Είναι αυτό που εξέθρεψε στις γραμμές μας τις ιδιαίτερα θετικές προσδοκίες για το αποτέλεσμα.

Δεν ήταν λάθος η εικόνα που είχαμε για την κοινωνική επιρροή του πολιτικού μας λόγου. Για την ανταπόκριση του κόσμου. Όμως δεν αρκεί αυτό. Χρειάζεται και κάτι παραπάνω. Έπρεπε να είχαμε δεθεί περισσότερο με τον κόσμο αυτόν που έβλεπε και βλέπει σε μας μια πιθανή διέξοδο.

Έπρεπε να είχαμε δεθεί περισσότερο στη γειτονιά και στους εργασιακούς χώρους. Να έχουμε αποδείξει στην πράξη, στην καθημερινή πράξη ότι μας χρειάζεται. Και παρά τα μεγάλα βήματα που έχουμε κάνει, αυτό δεν το έχουμε κατακτήσει ακόμη. Να λοιπόν το βασικό συμπέρασμα που πρέπει να μας απασχολήσει σοβαρά.

Επομένως, ότι και να λέμε για το τι έφταιξε στον τρόπο που πολιτευτήκαμε μέσα στην προεκλογική περίοδο, ένα πράγμα δεν πρέπει να ξεχνάμε. Θα εισπράττουμε πάντα το αντίτιμο της δικής μας δουλειάς μέσα στην κοινωνία. Το αντίτιμο της κοινωνικής μας παρέμβασης στα πιο ζωτικά και άμεσα προβλήματα της πάσχουσας κοινωνίας.

Πρέπει λοιπόν να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα. Άψογα να πήγαιναν όλα κατά την προεκλογική περίοδο. Ακόμη κι αν φτιάχναμε μια επικοινωνιακή εικόνα πολύ σικάτη και με σεξαπήλ, το εκλογικό αποτέλεσμα θα ήταν οριακά μόνο καλύτερο.

Ποια είναι τα βασικά προβλήματά μας

Για να πετυχαίναμε τον εκλογικό μας στόχο και να ανατρέπαμε ουσιαστικά το πολιτικό σκηνικό, θα έπρεπε τα κλιμάκια του ΕΠΑΜ να είχαν οργώσει όλη την Ελλάδα, τουλάχιστον δυό, ή τρεις φορές. Να είχαν κατακτήσει την αναγνώριση και την εμπιστοσύνη του κόσμου. Από τις πιο κακοπαθημένες γειτονιές της Αθήνας, έως το πιο απόμακρο βουνό της χώρας.

Δυστυχώς ξεκινήσαμε αργά να το κάνουμε και με πενιχρά μέσα. Να γιατί το βασικό μας καθήκον σήμερα είναι να δημουργήσουμε τις οργανωτικές δυνατότητες για να κάνουμε ακριβώς αυτό. Να βρούμε τα μέσα, να ενεργοποιήσουμε τα χιλιάδες μέλη και φίλους σ' όλη την επικράτεια, ώστε να μην υπάρχει ούτε ένα χωριό, ούτε μια γειτονιά, χωρίς να γνωρίζει το ΕΠΑΜ, χωρίς να υπάρχουν σύνδεσμοι, ή πυρήνες του ΕΠΑΜ.

Μπορούμε να το πετύχουμε αυτό; Ναι μπορούμε. Το διαπιστώσαμε όχι μόνο κατά την διάρκεια των εκλογών, αλλά και μετά. Όπου κι αν πήγαμε, ακόμη κι εκεί που δεν μας ξέρανε, βρήκαμε ανθρώπους να μας ακούσουν, βρήκαμε ανταπόκριση. Σε ορισμένες περιοχές, που ούτε καν μας γνώριζαν, δεν χρειάστηκε παρά μόνο μια επίσκεψη για να κερδίσουμε ψήφους από το μηδέν. Όπου η πολιτική δουλειά ήταν συστηματική, πόρτα την πόρτα, πρόσωπο το πρόσωπο, είδαμε να επιτυγχάνονται εκλογικά αποτελέσματα που είχαμε θέσει ως άτυπο στόχο επικρατείας.

Ότι κερδίσαμε μέχρι τώρα, το κερδίσαμε στον δρόμο, πρόσωπο με πρόσωπο, στην πρώτη γραμμή. Δεν πρέπει να το ξεχνάμε ούτε στιγμή αυτό.

Όποιος νομίζει ότι με μια μαγική επικοινωνιακή πολιτική θα μας ανοίξουν οι πόρτες των ΜΜΕ και οι καρδιές του πλήθους που άγεται και φέρεται απ' αυτά, τότε ειλικρινά δεν έχει καταλάβει ούτε την άλφα-βήτα.

Κατά τη γνώμη μου όλη αυτή η κουβέντα περί επικοινωνιακής πολιτικής κρύβει δυο σοβαρές συγχύσεις. Αφενός, μια υπόκωφη διάθεση υποταγής στους κυρίαρχους τρόπους διαμόρφωσης της κοινής γνώμης. Χωρίς τα ΜΜΕ και τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε, φαίνεται να πιστεύουν ορισμένοι. Κι αυτό είναι τραγικό λάθος. Είναι σαν να αποδέχεσαι ότι έχει χάσει πριν καν να δώσεις την μάχη.

Αφετέρου, λογικές ανάθεσης. Να αναθέσουμε σε κάποιους άλλους, έξω από εμάς και την συλλογική προσωπική μας δουλειά, σε κάποιους ειδήμονες, ειδικούς της επικοινωνίας, ή στην ίδια την επικοινωνία, αυτό που αδυνατούμε εμείς οι ίδιοι να κάνουμε. Δηλαδή να επικοινωνήσουμε απευθείας με τον κόσμο και να του φανούμε άμεσα και πρακτικά ωφέλιμοι στο πρόβλημά του.

Οι λογικές αυτές, ακόμη κι όταν δεν ομολογούνται ανοιχτά, απηχούν το αίσθημα της ήττας που πλημμυρίζει την κοινωνία και επιδρά και σε μας τους ίδιους. Όχι κύριοι, δεν κάνουν αδιαφιλονίκητο κουμάντο τα ΜΜΕ και οι διαμορφωτές κοινής γνώμης. Όχι, στον βαθμό που εμείς ξέρουμε να κάνουμε με σύστημα και συνέπεια την δουλειά μας.

Κι αυτή δεν είναι άλλη από το να συγκροτούμε γύρω από κάθε πυρήνα μας έναν ευρύ κύκλο φίλων του ΕΠΑΜ και ένα ακόμη πιο ευρύ σε συμμετοχή και απήχηση δίκτυο κοινωνικών μορφών πρωτογενούς οργάνωσης ευρύτερων στρωμάτων με βάση τα πιο ζωτικά και επείγοντα προβλήματα της πάσχουσας κοινωνίας. Μόνο έτσι μπορούμε να πορευτούμε και να κερδίζουμε τις μάχες μας. Ακόμη και τις εκλογικές.

Επομένως, τα κλιμάκια του ΕΠΑΜ θα πρέπει να επαναλάβουν τις περιοδείες που έκαναν. Θα πρέπει να τους δείξουμε ότι κρατάμε τις υποσχέσεις μας. θα πρέπει να τους δείξουμε ότι δεν είμαστε διάττοντες αστέρες της προεκλογικής περιόδο,υ όπως όλοι οι άλλοι. Αν δεν το κάνουμε, απλά θα δείξουμε ότι είμαστε ανίκανοι της εμπιστοσύνης τους.

Ταυτόχρονα θα πρέπει να ενισχύσουμε με κάθε μέσο την παρέμβασή μας στην κοινωνία. Όχι προς άγρα ψήφων. Ούτε προς αναζήτηση ηλιθίων που πιστεύουν σε προεκλογικές υποσχέσεις. Πρέπει να παρέμβουμε με τέτοιο τρόπο ώστε να αμυνθεί συλλογικά η κοινωνία από την επίθεση μαζικής εξόντωσης που δέχεται. Να μην αφήσουμε μέτωπο κοινωνικής δράσης, ή αγώνα, που να μην παρέμβουμε με τρόπο λυτρωτικό για την κοινωνία. Για να κερδιθεί η εμπιστοσύνη πλατύτερων μαζών στη δική τους αυτενέργεια και αυτοοργάνωση. Να αναπτυχθεί η οργανωτικότητα και η συλλογική δράση των μαζών. Να αντιτάξουμε σφορδή αντίσταση ενάντια στον εναγκαλισμό με κομματικού μηχανισμούς, που έχει σαν στόχο να πνίξει, ή να καθυποτάξει την πρωτοβουλία της κοινωνίας.

Οι δέκα λόγοι που πρέπει να τηρούμε ως ευαγγέλιο

Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να ξαναθυμηθούμε ορισμένες βασικές αρετές που έκαναν να ξεχωρίσει το κίνημά μας.

1ο. Πρέπει να μάθουμε περισσότερο να ακούμε και λιγότερο να μιλάμε. Πρέπει να μάθουμε να καταλαβαίνουμε τον άλλο και λιγότερο να του επιβάλλουμε την άποψή μας ως μέτρο του αλάνθαστου. Δεν είμαστε ιεροκήρυκες στην έρημο. Ούτε ιεραπόστολοι ανάμεσα σε βάρβαρους ιθαγενείς. Είμαστε το ίδιο με τον λαό. Πρέπει να αποβάλουμε το άγχος να πείσουμε. Πρέπει να μάθουμε να συζητάμε και να αφήνουμε να εκφραστεί τον άλλο ελεύθερα, χωρίς ενοχές και επικρίσεις. Δεν πρέπει να κάνουμε διακρίσεις και οφείλουμε να απευθυνόμαστε σε όλους με τον τρόπο που ο καθένας κατανοεί ή βιώνει το πρόβλημα σήμερα.

2ο. Πρέπει να μάθουμε να συζητάμε ήρεμα, ήσυχα κι απλά. Όπως ξέρουμε να μιλάμε στους δικούς μας. Και η μεγάλη πλειοψηφία είναι δικοί μας και εμείς δικοί τους. Δεν ξεχωρίζουμε, ούτε διαφέρουμε από τον απλό κόσμο. Για να μας ακούσει θα πρέπει πρώτα τον ακούσουμε και ύστερα να μάθουμε να καταλαβαινόμαστε. Δεν είμαστε ούτε δεξιό, ούτε αριστερό γκρουπούσκουλο για να επενδύουμε στα αρνητικά του αντανακλαστικά. Εμείς οφείλουμε να απευθυνόμαστε στη λογική του και στην καρδιά του. Να τον κερδίζουμε με τη λογική και την καρδιά μας.

3ο. Πρέπει να αποκτήσουμε σχέσεις εμπιστοσύνης και να μην ξεχνάμε ότι το ΕΠΑΜ είναι μια ανοιχτή οργάνωση. Πρέπει επιτέλους να δείχνουμε εμπιστοσύνη στους συναγωνιστές, αλλά και στους φίλους. Να τους εμπλέκουμε στις διαδικασίες της οργάνωσης και στις δράσεις της. Δεν πρέπει επ' ουδενί να κλεινόμαστε μέσα στους πυρήνες, ή μέσα στα όργανα με μια λογική αυτάρκειας που δεν ταιριάζει στο ΕΠΑΜ. Ο πυρήνας οφείλει να αναπτύξει τέτοιους δεσμούς με το κοινωνικό του περιβάλλον που η ίδια η κοινωνία να αναφέρεται σ' αυτόν για όλα τα επίκαιρα προβλήματά της. Όπου έγινε αυτό, το ΕΠΑΜ απέκτησε την αίγλη και τον χαρακτήρα του Μετώπου που οφείλει να είναι.

4ο. Πρέπει να μάθουμε επιτέλους να ασκούμε και να μας ασκούν κριτική. Η οξύτητα του λόγου, οι αντιπαραθέσεις, ακόμη και οι χαρακτηρισμοί είναι πρακτικές που μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσα στις διαδικασίες του ΕΠΑΜ. Αρκεί να τηρούνται αυτές οι διαδικασίες. Για κανένα μέλος του ΕΠΑΜ δεν υπάρχουν όρια στην κριτική που ασκεί, ούτε στον τρόπο που την ασκεί. Αρκεί να ασκείται με γνώμονα το καλό του ΕΠΑΜ, για την παραπέρα ανάπτυξή του. Αν ασκείται μόνο και μόνο για ρίξει ανάθεμα στο Μέτωπο, ώστε αυτός ή αυτοί που την ασκούν να την χρησιμοποιούν ως άλλοθι για να ακολουθήσουν άλλο δρόμο, για να αναζητήσουν βοσκή σε γνωστά κομματικά παχνιά, ή νοσηρές καταστάσεις, είναι κι αυτό δικαίωμα τους και δείχνει το ήθος και το επίπεδό τους. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι μέτρο αλάνθαστο για καθένα μας ατομικά, αλλά και συλλογικά είναι η πράξη. Εκεί κρίνονται όλοι. Ότι κι αν λένε, όσο κουρνιαχτό κι αν σηκώνουν.

5ο. Το ΕΠΑΜ δεν διαθέτει και σωστά δεν διαθέτει, διαδικασίες σωφρονισμού. Όμως διαθέτει αρχές και διαδικασίες δημοκρατίας που μπορούν να λειτουργούν και να αποδίδουν μόνο στο βαθμό που το κάθε μέλος του ξεχωριστά και όλα μαζί ξέρουν να τις υπερασπίζονται και να τις τηρούν. Παρατράγουδα συμβαίνουν και θα συμβαίνουν. Αυτή είναι η διαλεκτική της ζωής μιας οργάνωσης. Όσο δημοκρατική κι αν είναι. Η γκρίνια όμως δεν ωφελεί σε κανέναν. Και γκρίνια είναι να με ενοχλεί κάτι και να μην χρησιμοποιώ τις προβλεπόμενες διαδικασίες του ΕΠΑΜ προκειμένου να το διορθώσω. Και οφείλουμε να πούμε ότι το ΕΠΑΜ διαθέτει διαδικασίες που επιτρέπουν ακόμη και στο πιο πρόσφατο μέλος του να κυνηγήσει ένα θέμα που το απασχολεί μέχρι τέλους, μέχρι να βρει τη λύση του. Εκτός κι αν η γκρίνια κρύβει προσωπικές βλέψεις και νοσηρές επιδιώξεις.

6ο. Πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε συναγωνιστές και φίλους με ηπιότητα. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να αντιμετωπίζουμε ως παρείες, ή εχθρούς όσους π.χ. δεν δούλεψαν κατά τη διάρκεια των εκλογών, όσους λύγισαν κάτω από το βάρος των υποχρεώσεων, ή του αγώνα. Και κυρίως δεν πρέπει επ' ουδενί να αντιμετωπίσουμε ως βλάκες, ηλίθιους, ή δεν ξέρω κι 'γω τι όσους δεν μας ψήφισαν, έστω κι αν υπολογίζαμε στην ψήφο τους. Δεν υπάρχει χειρότερος κοινοβουλευτικός κρετινισμός απ' αυτόν που μετρά τη δυναμική και το εκτόπισμα μιας δύναμης με βάση τις ψήφους που παίρνει. Ας αφήσουμε όλους τους άλλους να συμπεριφέρονται ως χουλιγκάνοι, με όλο το οπαδικό, ή κοπαδικό μένος που εμφυτεύει η πολιτική ως άθλημα ηλιθίων και κομματόσκυλων. Αυτό το λάθος δεν πρέπει να το κάνουμε. Πρέπει να καλωσορίζουμε στο πλευρό μας όποιον δέχεται να παλέψει μαζί μας, έστω κι αν νιώθουμε προδομένοι από την προηγούμενη στάση του, ή από την ψήφο του στις εκλογές.

7ο. Πρέπει επιτέλους να ανοίξουμε τους πυρήνες στην κοινωνία. Η απλή σύσκεψη με φίλους, η τακτική περιοδεία στον κοινωνικό χώρο ευθύνης, η παρέμβαση στα προβλήματα που ταλανίζουν τον κόσμο, η συμμετοχή σ' όλα τα μέτωπα και τις δράσεις που αναπτύσσονται στην περιοχή, όλα αυτά κι άλλα πολλά συνιστούν την παρουσία του πυρήνα στην κοινωνία. Πρέπει οι πυρήνες να γίνουν σημείο αναφοράς στην κοινωνία για το ήθος, το επίπεδο και την δράση για το καλό όλων. Πρέπει να σταματήσουμε να τιμωρούμε τους εαυτούς μας και τους άλλους, όταν δεν βλέπουμε γρήγορα και απτά αποτελέσματα. Η δουλειά που κάνουμε είναι μακρόχρονη και λειτουργεί συσσωρευτικά. Ξαφνικά θα γίνει το μπαμ και θα φανεί το αποτέλεσμα της δουλειάς μας. Γι' αυτό και πρέπει να απαλλαγούμε από το άγχος του γρήγορου απτού αποτελέσματος. Το μονοπάτι που έχουμε πάρει είναι μακρύ, δύσβατο και ομιχλώδες και μόνο αυτοί που ξέρουν πώς να το περπατήσουν θα μπορέσουν να δουν τελικά τις ολοφώτεινες κορυφές του αγώνα για μια νέα Ελλάδα.

8ο. Πρέπει επιτέλους να σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε τα όργανα του ΕΠΑΜ ως διορισμένη ηγεσία του Μετώπου και τα μέλη τους ως αξιωματούχους. Τα μέλη των οργάνων δεν είναι αξιωματούχοι. Είναι υπηρέτες των μελών και του Μετώπου. Είναι συναγωνιστές που διαφέρουν ως προς τα άλλα μέλη, μόνο ως προς το γεγονός ότι έχουν φορτωθεί μεγαλύτερες ευθύνες κι επομένως είναι πολύ περισσότερο εκτεθειμένοι τόσο εντός, όσο και εκτός του ΕΠΑΜ.

Όποιος έχει βρεθεί σε κάποιο από τα όργανα γνωρίζει από πρώτο χέρι τι απαιτήσεις υπάρχουν από τον ίδιο σε χρόνο, σε αφοσίωση, σε αποτελεσματικότητα. Τα μέλη των οργάνων δεν έχουν οικογένειες, τις έχουν εγκαταλείψει. Δεν έχουν προσωπική ζωή, επίσης την έχουν εγκαταλείψει. Δεν έχουν καμιά, μα καμιά προσωπική απολαβή, διότι καμιά ανταμοιβή δεν προβλέπεται. Ούτε υπάρχει. Κι όλα αυτά εθελοντικά, προκειμένου να διεκπεραιώσουν τα καθήκοντά τους στο μέτρο πάντα του προσωπικά δυνατού.

Στους ρυθμούς αυτούς και σ' αυτές τις συνθήκες ελάχιστοι αντέχουν. Πολλοί καταρρέουν, φθείρονται και λυγίζουν. Και είναι φυσιολογικό. Γι' αυτό και έχουμε τακτικό ετήσιο συνέδριο, έτσι ώστε να αλλάζει η σύνθεση των οργάνων. Προβλέπουμε την ανάκληση για όποιον δεν στέκεται στο ύψος των απαιτήσεων. Έχουμε οριζόντια μορφή οργάνωσης, έτσι ώστε να μην επαφίενται τα πάντα στους αιρετούς των οργάνων.

Άλλωστε μέσα στο ΕΠΑΜ οι τρομακτικές απαιτήσεις όσων καταλαμβάνουν θέσεις κεντρικών οργάνων είναι η αναγκαία φυσική επιλογή για όσους λατρεύουν την καρέκλα, αλλά είναι πολύ λίγοι για τις απαιτήσεις αυτής της καρέκλας. Τα προηγούμενα χρόνια είχαμε αρκετούς που μετά την προσωπική τους αποτυχία να αντέξουν την πίεση των απαιτήσεων και των καθηκόντων, έφυγαν καταγγέλλοντας το Μέτωπο για ήθη και πρακτικές που οι ίδιοι ήταν εθισμένοι. Όταν είσαι μηδενικό και νομίζεις πώς κάτι είσαι, ενώ δεν είσαι ικανός για ένα δράμι πρακτικής δουλειάς, είναι εύκολο να καταγγείλεις όλους τους άλλους που μπορούν να επιτελούν αυτό στο οποίο απέτυχες εσύ παταγωδώς.

Όλα αυτά οφείλει να μην τα ξεχνά κανένας και πρωτίστως οι συναγωνιστές των οργάνων. Διαταγές και εντολές στο ΕΠΑΜ δεν υπάρχουν. Κανείς δεν μπορεί να δίνει εντολή ελέω κεντρικού οργάνου. Μόνο πειθώ και συναίνεση μπορεί να υπάρξει, αλλά και κύρος που κατακτιέται εν τοις πράγμασι κι όχι λόγω θέσης.

Κι ο λόγος είναι απλός. Η πολιτική δουλειά στο Μέτωπο βασίστηκε και βασίζεται στην εθελοντική προσφορά κι επομένως όλοι μας - πρωτίστως τα μέλη των οργάνων - πρέπει να σεβόμαστε την προσφορά του κάθε μέλους, ή φίλου του ΕΠΑΜ. Και να μην ξεχνάμε ότι όλοι μας λογοδοτούμε για ότι κάνουμε κι όχι μόνο τα όργανα.

Βέβαια, οι συναγωνιστές των κεντρικών οργάνων συνιστούν έναν εύκολο στόχο για όποιον θέλει να τους μετατρέψει σε σάκο του μποξ. Το καθήκον όμως κάθε μέλους του ΕΠΑΜ, που σέβεται τον εαυτό του και το Μέτωπο, είναι να κρίνει συγκεκριμένα την απόδοση των οργάνων, αλλά και όσων τα απαρτίζουν. Συγκεκριμένα σημαίνει με βάση πράξεις και ενέργειες, ή πολιτικές, που σε όλους είναι γνωστές και ο καθένας μπορεί να τις κρίνει. Διαφορετικά η κριτική που ρίχνει απλά ανάθεμα γενικά και αόριστα, δεν είναι παρά χαρακτηριστική ένδειξη εκφυλισμού, ή δολιότητας. Δυστυχώς δεν υπάρχει πιο καρεκλοκένταυρος στην αντίληψη και στην πρακτική από αυτόν που κατακρίνει τα όργανα και τους ρίχνει ανάθεμα χωρίς να μιλά συγκεκριμένα. Η τακτική κρύβει τη γνωστή λογική του φύγε εσύ, να έρθω εγώ. Ή το γνωστό σύνδρομο του Ιζνογκούντ.

9ο. Πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι στα ζητήματα πολιτικής ηθικής που αντιπροσωπεύει το ΕΠΑΜ. Είμαστε σαν του άλλους, ή κάτι ριζικά διαφορετικό στον τρόπο δράσης και αντίληψης; Μήπως πρέπει να γίνουμε σαν τους άλλους προκειμένου να μπορούμε, ίσως, πιο εύκολα να συγκεντρώνουμε ψήφους; Προσωπικά θεωρώ ότι είμαστε ο μόνος πολιτικός σχηματισμός που - με όλα τα προβλήματα και τις αδυναμίες μας - φέρνει νέα ήθη και τρόπους συμπεριφοράς στην πολιτική ζωή του τόπου.

Μας αγγίζει κάτι τέτοιο; Ή μήπως είναι καλύτερα να γίνουμε κάτι σαν τον ΣΥΡΙΖΑ; Είμαι σίγουρος ότι ξέρετε την διαφορά ανάμεσα στην αξιοπρέπεια ενός μαχητή της ζωής, που δεν ενδίδει έστω κι αν περνά δύσκολα, έστω κι αν αντιμετωπίζει αδιέξοδα και σ' εκείνον που εντυπωσιάζεται από τα φρου-φρου και τα αρώματα των επίσημων σαλονιών της πολιτικής.

Άλλωστε το δίλημμα πάντα υπήρχε, μαχητής της ζωής, ή κοκότα πολυτελείας στα σαλόνια της επίσημης πολιτικής; Όποιος ντρέπεται να βρίσκεται, ή να συμπορεύεται με μια πληβειακή οργάνωση σαν το ΕΠΑΜ και ζηλεύει τα σαλόνια της επίσημης πολιτικής, είναι ελεύθερος να πάει. Είναι σαν το μπλε χάπι του Μάτριξ. Μόνο όποιος έχει ψυχή, μυαλό, σθένος και αξιοπρέπεια μπορεί να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα και να την πολεμήσει μέχρι τέλους. Οι υπόλοιποι θα σαγεινεύονται πάντα από τον επίσημο εικονικό κόσμο, έστω κι αν αυτός απαιτεί ηθική και αξιοπρέπεια κοκότας.  

Πρέπει λοιπόν να αποφασίσουμε τι είμαστε. Τι θέλουμε να ειμαστε. Μαχητές, ή κοκότες προς εξαγορά από τον πλειοδοτούντα; Δίνουμε την μάχη για μια καλύτερη ζωή, για μια νέα Ελλάδα, ή για προσωπική πολιτική καριέρα; Προσωπικά θέλω να τοποθετηθεί ο κάθε συναγωνιστής, γιατί θέλω να ξέρω σε τι οργάνωση ανήκω. Αν επιτρέπουμε προσωπικές στρατηγικές μέσα στο ΕΠΑΜ. Αν επιτρέπουμε όποιος έχει χρήματα να κάνει τον δικό του προεκλογικό αγώνα για να μαζέψει την δική του πολιτική προίκα, για να την κάνει άραγε τι; Αν επιτρέπουμε λογικές σταυροδοσίας μέσα στο ΕΠΑΜ, ή να χρησιμοποιούνται οι οργανώσεις του Μετώπου ως εκλογικά κέντρα συγκεκριμένων υποψηφίων.

Αν δεν μας ενοχλούν όλα αυτά, τότε οφείλω να το ξέρω, διότι εγώ προσωπικά - δεν ξέρω για εσάς - δεν μπορώ να υπηρετήσω μια τέτοια οργάνωση. Κι όπως το έχω πει κι άλλοτε. Ο δρόμος μου είναι ήδη χαραγμένος. Και ξέρω να τον περπατήσω ακόμη και μοναχός μου αν χρειαστεί. Και δεν με νοιάζει να καταλήξω σαν τον γιατρό στο έργο του Ίψεν, Ο εχθρός του Λαού.

10ο. Χωρίς όλα τα παραπάνω δεν μπορεί να υπάρξει ΕΠΑΜ. Δεν υπάρχει λόγος να υπάρχει ΕΠΑΜ, διότι πολύ απλά ότι κι αν κάνει, ότι κι αν λέει δεν θα είναι τίποτε άλλο εκτός μια από τα ίδια. Να γιατί οφείλουμε όλα τα παραπάνω να τα τηρούμε με θρησκευτική ευλάβεια. Όχι από προσωπικό γινάτι. Ούτε από προσωπική ανάγκη. Αν είναι να κερδίσουμε την πατρίδα μας, αν είναι να ελπίζουμε ότι δεν θα χαθούμε στις στάχτες μιας χώρας σε αποκαίδια, κι ενός λαού σε γεγοκτονία, αν θέλουμε να υπάρχει έστω μια αμυδρή ελπίδα ότι τελικά θα τα καταφέρουμε, αυτό μπορεί να γίνει μόνο με μια τέτοια μορφή οργάνωση, όπως είναι το ΕΠΑΜ. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.

3.000 χρόνια ιστορίας κοινωνικών αγώνων για την πρόοδο, την ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια διδάσκει ότι μόνο μια πρωτογενώς μετωπική, ανοιχτή, οριζόντια από τα κάτω και ταυτόχρονα ενιαία οργάνωση που απευθύνεται με ριζικά νέους όρους συμπεριφοράς στους καταπιεσμένους μπορεί να τα καταφέρει. Καμιά άλλη. Όλες οι άλλες μορφές οδήγησαν είτε σε τραγικές ήττες και οπισθοδρομήσεις, είτε σε τερατογεννέσεις στην περίπτωση που η διαλεχτική της ζωής τους επέτρεψε να επικρατήσουν.

Δεν έχουμε ακόμη το Μέτωπο που όλοι ονειρευόμαστε, αλλά δεν πρόκειται να το έχουμε ποτέ αν δεν επιμείνουμε στο να αποβάλουμε το σαράκι του γκρουπούσκουλου που μας ταλαιπωρεί. Στον προεκλογικό αγώνα υπήρχαν συναγωνιστές που δυστυχώς έδιναν τον αγώνα με λογική και φρασολογία αριστερού γκρουπούσκουλου. Σαν να ήταν εν δυνάμει συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, ή του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ή ακόμη χειρότερα σαν ΚΟΒ του ΚΚΕ.

Όσο πρόβλημα συνιστά στο Μέτωπο να παρασυρθεί από εθνικιστικές λογικές, που ειδικά στις μέρες μας οδηγούν αναγκαστικά στην αγκαλιά του φασισμού, αλλο τόσο επικίνδυνο είναι να ταυτατιστεί με κάποια παραλλαγή της αριστεράς. Τι πρέπει να γίνει για να κατανοήσουμε ότι δεξιά-αριστερά σήμερα δεν υφίσταται παρά μόνο για να διασπά και να σπέρνει διχόνοια μέσα στον λαό; Τι πρέπει να υποστούμε για να αντιληφθούμε ότι το να προσεγγίζουμε τα προβλήματα ως δεξιά, ή αριστερά, παίζουμε το παιχνίδι του καθεστώτος και σ' αυτό θα κερδίζουν πάντα οι κομματικοί και άλλοι μηχανισμοί της εξουσίας;

Όσο επικίνδυνος είναι για την πατρίδα σήμερα ο βαμμένος δεξιός, ή ο θρησκόληπτος που απαιτεί να πιστεύει κανείς σαν την αφεντομουτσουνάρα του για να σταθεί στο πλευρό του, άλλο τόσο επικίνδυνος είναι κι εκείνος που εξισώνει την αριστερά με την πρόοδο. Και πολύ χειρότερος είναι εκείνος που τυφλωμένος από τις ιδεοληψίες του, θεωρεί ότι οι σημερινοί κομματικοί σχηματισμοί είναι αιώνιοι, ελέω Γιαχβέ και μπορούν να παίξουν άλλο ρόλο, απ' αυτόν που παίζουν εδώ και δεκαετίες. Αρκεί να υπάρξει καλή διάθεση, ή μια άλλη καλή ηγεσία.

Όλοι αυτοί που σκέφτονται έτσι να είστε σίγουροι, θα είναι οι πρώτοι που θα σηκώσουν όπλο, ή χέρι εναντίον των αντιπάλων τους, που θα δικαιολογήσουν την βία και την ανοιχτή καταστολή της κυβέρνησης του δικού τους κόμματος, όταν ο κομματικός μηχανισμός επικαλεστεί τα ιερά και όσια της ιδεολοψίας, ή της θρσηκοληψίας τους. Ή θα κρυφτούν στο σπίτι τους όταν διαψευσθούν οι αυταπάτες τους, αφήνοντας να γίνει η Ελλάδα και ο λαός της στάχτη και μπούρμπερι. Από τέτοια ψυχικά και πνευματικά ερείπεια έχει πλημμυρίσει ο τόπος στις μέρες μας.

Όταν ο νους και η ψυχή σου έχει αιχμαλωτιστεί από τους δαίμονες της μεταφυσικής των ιδεών, τότε μετατρέπεσαι πολύ εύκολα σε δήμιο του διπλανού σου, του αδελφού, ή του συγγενή σου, της ίδιας της πατρίδας σου. Γιατί απέναντι σ' όλους αυτούς υπάρχει κάτι πολύ ανώτερο που οφείλεις να υπηρετείς τυφλά. Η ιδεολογία σου, ή η θρησκεία σου. Μια ιδεολογία που όπως όλες οι ιδεολογίες και οι δίδυμες αδερφές τους, οι θρησκείες, συνιστούν την αποκάλυψη της πιο απόλυτης αλήθειας επί της γης. Κι επομένως κανείς άπιστος δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ισότιμα, σαν συμπατριωτης, ή έστω σαν συνάνθρωπος.

Να τελειώνουμε επιτέλους με όλα αυτά. Πρώτα και κύρια στις γραμμές μας.

Και κάτι άλλο. Σέχτα δεν είναι μια οργάνωση, ή μια πολιτική επιλογή που την ακολουθούν λίγοι. Άλλωστε, ο κλασσικός τύπος σέχτας είναι η θρησκευτική που πολλές απ' αυτές είχαν και έχουν εκατομμύρια οπαδούς. Σέχτα είναι η οργανωμένη προσπάθεια να επιβληθεί στην κοινωνία ένα δόγμα παρά και ενάντια στις ανάγκες της ζωντανής πραγματικότητας. Ο αριθμός των οπαδών δεν αλλάζει τον χαρακτήρα της σέχτας, ακόμη κι αν την μετατρέπει σε μόδα για τους πολλούς.

Τι άλλο εκτός από σέχτες απέναντι στην κοινωνία είναι τα σημερινά κόμματα; Το γεγονός ότι διαθέτουν ακολουθίες οπαδών, αυτό δεν φανερώνει τίποτε άλλο εκτός από την μετάλλαξη του ελληνικού έθνους σε ένα έθνος δούλων, ραγιάδων και υπεξουσίων. Μια μετάλλαξη που επήλθε τουλάχιστον τα τελευταία τριάντα χρόνια και οδήγησε στην ψυχοπνευματική οπισθοδρόμηση του Έλληνα στην κατάσταση που περιγράφει ο Ανώνυμος συγγραφέας της Ελληνικής Νομαρχίας του 1805. Να τρέμει να διεκδικήσει ακόμη και τα πιο φυσικά, ή αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα της ανεξάρτητης ύπαρξής του.

Ο Ανώνυμος Έλληνας του 1805 δεν αντιπροσώπευε κανενός είδους σέχτα, έστω κι αν τις απόψεις του και τις προτροπές του τις αποδέχονταν κυριολεκτικά ελάχιστοι. Ίσως πολύ λιγότεροι κι απ΄ όσοι υπολογίζουμε εμείς σήμερα. Έστω κι αν τον αντιμετώπιζαν ως σέχτα, σχεδόν όλοι οι σύγχρονοί του.

Στην πράξη συνιστούσε τη σπίθα που θα άναβε αναγκαστικά, αν το έθνος, ή το γένος όπως αυτοπροσδιοριζόταν στα πρώτα του επαναστατικά βήματα, επέλεγε τον λυτρωμό του. Κι έτσι έγινε. Αν δεν γινόταν, απλά θα έσβηνε και μαζί της θα έσβηνε και η δυνατότητα να υπάρξει ανεξάρτητο και ελεύθερο ελληνικό έθνος.   

Όσο εμείς στο ΕΠΑΜ, τόσο εντός, όσο και εκτός, παλεύουμε ασυμβίβαστα εναντίον της ιδεολογικής και θρηκσευτικής περιχαράκωσης που διχάζει τον λαό. Όσο ασκούμε ανελέητη κριτική σε αριστερές και δεξιές θρησκοληψίες, σε ιδεοληπτικές καθαρότητες, που τείνουν να συγκαλύψουν τα κοινά συμφέροντα του λαού και την ανάγκη για τον εθνικοαπελευθερωτικό του αγώνα. Όσο αγωνιζόμαστε να κρατάμε την οργάνωση του Μετώπου ανοιχτή για να λειτουργούμε ως καταλύτης ενότητας του ίδιου του λαού, ως μοχλός για την δική του απελευθέρωση. Τόσο το Μέτωπο θα καταπολεμά κάθε λογική και πρακτική σέχτας. Ακόμη κι αν όλη η κοινωνία βυθίζεται στον σεχταρισμό, τον σκοταδισμό και την ανυποληψία.


*Πολιτική Εισήγηση στην 4η Τακτική Σύνοδο του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου του ΕΠΑΜ, 14-15/6/2014.

44 σχόλια:

  1. Ευχαριστώ πάρα πολύ γι'αυτήν την τοποθέτηση,που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη!Δυστυχώς τα"πνευματικά και ψυχικά"ερείπια ενός καταρρέοντος καθεστώτος μας στοιχειώνουν και σε συνδυασμό με τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουμε ,μας "γονατίζουν"-προσωρινά ελπίζω.Δυστυχώς κάποιοι λίγοι μπήκαν στο κίνημα ,για να αποκτήσουν "ταυτότητα",πληρότητα,αξία -κι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό,όταν είναι ειλικρινές και εκφράζεται με σεβασμό προς τους συναγωνιστές!Όταν όμως γίνεται για να καλύψουν προσωπικά τους κενά ή απωθημένα με τρόπο ασεβή,ματαιόδοξο και με διάθεση επιβολής,τι γίνεται;Αυτοί οι άνθρωποι δεν εννοούν ότι το μέτωπο συστάθηκε για την αφύπνιση,τη στήριξη του λαού,που παραπαίει εγκλωβισμένο μέσα στο φόβο,τη χειραγώγηση,το σκοταδισμό των μηχανισμών του καθεστώτος-και στόχος του είναι να λειτουργήσει καταλυτικά για την ενότητα,τη δημοκρατική και κοινωνική χειραφέτηση...κι όχι για να γίνει ένα ακόμα κόμμα,που διαιρεί...Με "λογικές"χρησιμοθηρίας,ανελευθερίας,έλλειψη σεβασμού και εμπιστοσύνης δεν πάμε πουθενά!Δυστυχώς αυτό που θέλουμε απαιτεί χρόνο και πόνο(κόπο)τόσο,όσο δεν φανταζόμαστε,για να είναι η απελευθέρωση ουσιαστική,φωτεινή κι αναγεννητική για την πατρίδα!Ο κόσμος ψάχνει πρόσωπα "πνευματικά"ή σύμβολα "αντιστασιακά"να στηρίξει-όπως δείχνει η μεγάλη ψηφοδοσία στον Γραμματικάκη ή στον Γκλέζο!Για να πείσουμε εμείς,πρέπει πρώτα σε προσωπικό επίπεδο να απελευθερωθούμε εσωτερικά από τις "λογικές"του καθεστώτος,που μας έφεραν εδώ!Η υποκρισία κι ο επιτιμητικός λόγος υποκρύπτει τη δική μας ανεπάρκεια ή έλλειψη πίστης στο μέτωπο!Πίστευα πάντα ότι κι η πιο μεγάλη δοκιμασία ήταν μια πρόκληση για αποκαλύψω πράγματα,που πριν δεν έβλεπα΄ή για να γίνει κάτι καλύτερο-και μέσω μιας εσωτερικής κάθαρσης!Δυστυχώς ο αγώνας είναι πολύ δύσκολος...και το Ε.Πα.Μ ο κόσμος θα το αφουγκραστεί λίγο πιο αργά από όσο υπολογίζαμε,γιατί η παθολογία η ψυχοπνευματική κρατάει πολλά χρόνια!Δεν είναι όμως και λίγο αυτό που συμβαίνει!Η αλλαγή στον πολιτισμό,στην οικονομία ,στις κοινωνικές σχέσεις,στο πολιτικό σύστημα θα είναι κοσμογονική!Το Ε.Πα.Μ,όπως είπε ένας φίλος είναι για τα δύσκολα...φτάνει να αντέξει...και θα αντέξει,αν συνειδητοποιήσει την ευθύνη και τον κρίσιμο ιστορικό ρόλο που καλείται να παίξει!"Εξάλλου μόνο "κυνηγώντας την ουτοπία γίνεσαι αυτό που είσαι,ο αληθινός σου εαυτός".Θέλουμε δε θέλουμε,μόνο αυτή πια είναι η λύση για να σωθεί η πατρίδα μας κι οι ζωές μας-κι όχι μόνο!Η ήττα-αν βιώνουμε έτσι το εκλογικό αποτέλεσμα- ενίοτε δυναμώνει και "βγάζει"δυνάμεις εσωτερικές που πριν δεν τις έβλεπε ούτε αυτός που τις είχε!ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα ήμουν φίλος του ΕΠαΜ ακόμα κι αν δεν εφάρμοζε τίποτα απο αυτόν τον δεκάλογο που γράφεις. Ακριβώς για το νόημά του. Το ΕΠαΜ μπορεί να τα καταφερει, μπορεί και όχι. Όμως ήταν το πρώτο που θυμήθηκε και προσπαθεί να ενσαρκώσει το παλιό νόημα του Μετώπου. Τι είναι μέτωπο; Η ενότητα διαφορετικών ανθρώπων σε λίγα, απλά αλλά κρίσιμα και ζωτικά προτάγματα. Η σφυρηλάτηση συνείδησης όχι με τη πειθώ ή τη βία, αλλά με την ενότητα στη πράξη. Ομολογουμένως αυτό είναι ένα εγχείρημα που μπορεί και να αποτύχει: είναι ένα στοίχημα εαν οι άνθρωποι του 21ου αι μπορούν να χρησιμοποιήσουν τον Λόγο που ενώνει σαν όπλο όταν, δίκαια ή άδικα, αυτός έχει φορτωθεί με την ευθύνη για όλες τις θηριωδίες του 20ου. Μη ξεχνάμε οτι ζούμε σε μια εποχή αντι-διαφωτισμού. Και μη ξεχνάμε οτι ολόκληρες κοινωνίες έζησαν και πέθαναν μέσα στη δουλεία. Κανείς δεν εγγυάται την επιτυχία. Καμια "διαλεκτική" δεν εγγυάται οτι το μέλλον δεν μας επιφυλλάσσει μια νέα εποχή ρωμαϊκής κοσμοκρατορίας, που θα σβήσει ακόμα και την ανάμνηση του ονόματός μας.
    Μια πρόταση για το τώρα που θα θελα να κάνω, είναι να σταματήσει να θυσιάζεται η θεωρία για χάρη της πράξης, ή του "σχολίου της ημέρας". Το οτι το ΕΠαΜ είναι μια οργάνωση ανεξίθρησκη δε σημαίνει οτι δεν χρειάζεται τη δική του "θεωρία", κείμενα για την ιστορία και τη φιλοσοφία της έννοιας του Μετώπου, κείμενα για τη τέχνη κλπ. Θεωρία που θα αναδεικνύει τη μυστική Ελλάδα. Μυστική όχι με την έννοια της εσωτερικής και μυστικιστικής, αλλά της κρυμμένης απο το χυδαίο αριστεροδεξιό κοινωνικοπολιτικό σύστημα.
    Ούτε το γεγονός οτι είναι πληβειακή οργάνωση (ως θα πρεπε φυσικά) μπορεί να ναι δικαιολογία για θεωρητική καχεξία. Και σε αυτό κ. Καζάκη, μόλο που με έχετε πραγματικά μορφώσει τα τελευταία χρόνια, δεν αρκείς. Άνθρωπος είσαι. Ενα μπλογκ, ένα μυαλό και δυο χέρια έχεις. Πρέπει να αναδειχτούν και άλλες πένες. Γιατί δεν φτιάχνει το Επαμ ένα ιντερνετικο (για αρχή) περιοδικό/εφημερίδα οπου θα φιλοξενούνται και θα ενθαρρύνονται κείμενα για ενα ευρύ φασμά, οπου θα μπορούν να καταθέτουν κείμενα προς έγκριση και δημοσίευση ακόμα και φίλοι του επαμ. Ούτε ένα-δυο προσωπικά μπλογκς, ούτε ένα "Χωνί" (ειδικά το τελευταίο) αρκεί.

    Με εκτίμηση

    Γιώργος Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Από τις 423.174 αναγγελίες προσλήψεων που έγιναν από τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο του 2014
    οι 232.383 αφορούσαν συμβάσεις πλήρους απασχόλησης, οι 140.527 μερικής απασχόλησης και οι 50.264 εκ περιτροπής απασχόλησης.


    Κουπόνια αντί για μισθό παίρνουν εργαζόμενοι Στοιχεία που έχει στη διάθεσή του το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ είναι αποκαλυπτικά για τον τρόπο και τον χρόνο καταβολής των ήδη κουρεμένων μισθών σε ένα καθεστώς ατομικών συμβάσεων που αποτελούν πλέον τον κανόνα στην ελληνική αγορά εργασίας.

    Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, περίπου 1.200.000 εργαζόμενοι αμείβονται με καθυστέρηση από 3 έως και 12 μήνες ενώ διαδεδομένο είναι πλέον το φαινόμενο της πληρωμής σε είδος.

    Εργοδότες απασχολούν εργαζόμενους καταβάλλοντάς τους ως αμοιβή δωρεάν διαμονή σε ξενοδοχείο ή ημερήσια σίτιση ενώ σε πολλές άλλες περιπτώσεις επιχειρήσεις λιανεμπορίου καταβάλλουν μέρος του μισθού των εργαζόμενων τους με κουπόνια αγοράς τροφίμων και άλλων προϊόντων.

    Σύμφωνα με Τα ΝΕΑ το φαινόμενο δεν αφορά μόνο σουπερμάρκετ αλλά και άλλες επιχειρήσεις του λιανεμπορίου που καταβάλουν ώς και το 1/3 των μηνιαίων αποδοχών των υπαλλήλων τους με τη μορφή κουπονιών αγοράς τροφίμων από σουπερμάρκετ.

    Η παρατεταμένη ύφεση και η υψηλή ανεργία στις συνθήκες βίαιης ανατροπής των εργασιακών σχέσεων που βίωσε η ελληνική οικονομία έχουν μετατρέψει σε ζούγκλα την αγορά εργασίας, με τους εργαζόμενους να φθάνουν στο σημείο να δουλεύουν αδιαμαρτύρητα απλήρωτοι για πολλούς μήνες από φόβο μη χάσουν τη δουλειά τους. Το φαινόμενο με τους απλήρωτους εργαζομένους παίρνει διαστάσεις επιδημίας ενώ οι ατομικές συμβάσεις είναι πλέον καθεστώς, όπως και η μετατροπή των συμβάσεων πλήρους απασχόλησης σε μερικής, λέει ο επιστημονικός συνεργάτης του ΙΝΕ - ΓΣΕΕ Χρήστος Γούλας. Μάλιστα, προσθέτει ότι η κατάσταση αυτή έχει επιδεινωθεί φέτος.
    Χαρακτηριστική είναι η επισήμανση του προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατών Επισιτισμού και Τουριστικών Επαγγελμάτων Παναγιώτη Προύτζου ότι «στον χώρο των ξενοδοχείων η κατάσταση είναι εφιαλτική με τις καθυστερήσεις πληρωμών να αγγίζουν ακόμα και τους 13 μήνες». Εχει διαπιστωθεί ότι «το ένα στα δύο ξενοδοχεία συνεχούς λειτουργίας καθυστερεί τις πληρωμές στο προσωπικό». Οπως προκύπτει από τα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει η ΓΣΕΕ και τα τοπικά εργατικά κέντρα, οι εργοδότες προχωρούν σε διάφορους μεθόδους αδυνατώντας να καταβάλουν τους μισθούς.

    Ετσι καταγράφονται τα παρακάτω φαινόμενα: Μισθός σε είδος. Το είδος μπορεί να είναι η δωρεάν διαμονή σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου ή να αντιστοιχεί στην ημερήσια σίτιση που προσφέρει ο εργοδότης έναντι δωρης εξαρτημένης εργασίας. Καταβολή αμοιβής ανά τρίμηνο και όχι μηνιαίως. Προσλαμβάνουν νέους και νέες κυρίως κάτω των 25 ετών ακόμα και με μηνιαία (!) σύμβαση 4ωρης απασχόλησης με 180 ευρώ, δηλαδή 2,25 ευρώ ημερομίσθιο.

    Μη καταβολή Δώρων. Οι συνήθεις μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι εργοδότες είναι να δώσουν σε είδος αντί για χρήμα το Δώρο (τρόφιμα, καύσιμα κ.λπ.). ή να το παζαρέψουν, δίνοντας το μισό ή τμήμα του και υποχρεώνοντας τον εργαζόμενο να υπογράψει ότι το εισέπραξε ολόκληρο. Περίπου 1.000.000 εργαζόμενοι δεν λαμβάνουν, όπως επιβάλλει ο νόμος, το επίδομα αδείας.

    Αυξάνονται συνεχώς οι περιπτώσεις όπου εργοδότες δίνουν 100 ή 200 ευρώ τον μήνα αντί νια μισθό, λέγοντας πως θα καταβάλουν μελλοντικά τα υπόλοιπα. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με τα στοιχεία του συστήματος Εργάνη, σημαντικό μερίδιο στην αγορά εργασίας καταλαμβάνουν οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης.

    ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ.

    Από τις 423.174 αναγγελίες προσλήψεων που έγιναν από τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο του 2014
    οι 232.383 αφορούσαν συμβάσεις πλήρους απασχόλησης, οι 140.527 μερικής απασχόλησης και οι 50.264 εκ περιτροπής απασχόλησης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θα μείνει στην Ελληνική ιστορία για την νέα οικονομική κατοχή της Ελλάδος 2010 - ++ με παράδοση της Εθνικής Κυριαρχίας και Ανεξαρτησίας.

    17/6/2014 «Ατομικό συμφέρον» οι καθαρίστριες, «εθνικό συμφέρον» οι απαιτήσεις της τρόικας ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

    Αφιερωμένο στους Ελληνες που ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ για να διαπραγματευτεί με την διοίκηση του συστήματος κατοχής..........
    Αφιερωμένο στο Μ.Γλέζο που άφησε το σπίτι του να καίγεται και πήρε το όπλο του να πολεμήσει στο γήπεδο της ΕΚΤ - Ε.Ε - ΝΑΖΙ με την στρατηγική σκέψη ότι θα νικήσει την μάχη( για τον πόλεμο δεν το συζητάω...)

    Καλό ξύπνημα σε όλους μας ....

    ΘΩΜΑΣ Γ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Από τη Siemens στα τάγματα ασφαλείας

    09/06/2014

    ο ΕΔΕΣ δημιουργήθηκε για να στηρίξει τον φασισμό και οχι για να τον πολεμήσει , μια "αγνωστη ιστορία" της Ελλαδας


    Όπου σήμερα εμπνεόμαστε από δυο νέα βιβλία και ένα δικό σας αίτημα για να μιλήσουμε για την ιστορία της Siemens.
    Αναρωτιόμαστε εάν είναι σωστό ο διευθυντής μιας τέτοιας εταιρείας να δημιουργεί τα διαβόητα τάγματα ασφαλείας.
    Ακούμε ιστορίες για έναν άνθρωπο που παντρεύτηκε την κόρη του κυρίου Siemens, που έσφιξε αρκετές φορές το χέρι του Aδόλφου Χίτλερ και που κινούνταν στην Αθήνα ανάμεσα στη γερμανική πρεσβεία και τα σπίτια των μεγαλύτερων Eλλήνων πολιτικών και δικτατόρων.

    Διηγούμαστε δηλαδή την ιστορία του Γιάννη Βουλπiώτη

    ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ στο

    http://info-war.gr/2014/06/%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7-siemens-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%AC%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B1%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ιστορικά γεγονότα για να καταλαβαίνουν οι νεότεροι.
    Ερώτημα : Γιατί οι Γερμανοί είχαν την καΐλα να αντικαταστήσουν τον καποδιστριακό φοίνικα και κόπηκαν στο νομισματοκοπείο της Βαυαρίας το 1836 οι γνωστές πληθωριστικές δραχμές?

    Δαιβαστε το «Από τον Ράιχενμπαχ του Όθωνα στον Ράιχενμπαχ της Μέρκελ» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Λιβάνη.


    Γνωρίζατε ότι πριν από την έλευση στην Ελλάδα, το 2011, του γερμανού απεσταλμένου της Κομισιόν Χορστ Ράιχενμπαχ, στην Αθήνα του 1833, επί βασιλιά Όθωνα, υπήρχε ο νεαρός υπολοχαγός του βαυαρικού ιππικού, τεχνίτης μηχανών, Χριστόφορος Ράιχενμπαχ, ο οποίος ανέλαβε ως διευθυντής του διεθνούς νομισματοκοπείου να κόψει την πρώτη δραχμή ως εθνικό νόμισμα;

    Και μάλιστα –τι ειρωνεία της ιστορίας- οι πρώτες δραχμές που αντικατέστησαν τον καποδιστριακό φοίνικα κόπηκαν στο νομισματοκοπείο της Βαυαρίας το 1836; Το αναδεικνύει από τα αρχεία της ιστορίας ο δημοσιογράφος Μιχάλης Ψύλος, συγγραφέας του βιβλίου «Από τον Ράιχενμπαχ του Όθωνα στον Ράιχενμπαχ της Μέρκελ» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Λιβάνη
    .
    Είναι η οικονομική και πολιτική ιστορία των «Εκατόν ογδόντα χρόνων γερμανοκρατίας στην Ελλάδα», όπως αναφέρεται στον υπότιτλο


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. κ. Καζακη πότε προβλέπετε βουλευτικές εκλογές;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. {[Ο Αλ. Τσίπρας, μάλιστα, όπως αποκαλύπτει το Real.gr, προκειμένου να ενισχύσει την επιλογή του, χρησιμοποίησε τα παραδείγματα της ΕΔΑ και του ΠΑΣΟΚ.
    Η ΕΔΑ, όπως είπε, αναδείχθηκε σε αξιωματική αντιπολίτευση το 1958 και παρά το καθεστώς βίας, τρομοκρατίας, διωγμών και πλήρους απομόνωσης από το εξωτερικό, απέφυγε να ενσωματώσει το κέντρο, με αποτέλεσμα το 1961 να πέσει από το 24% στο 14%.
    Αντιθέτως, όπως υπογράμμισε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ το 1977 ενσωμάτωσε το κέντρο, με αποτέλεσμα να φτάσει στον θρίαμβο του 48% της εκλογικής αναμέτρησης του 1981.}]
    TEPAΣTIO ΛAΘOΣ ΠOΛITIKOKOINΩNIKOOIKONOMIKHΛ ANAΛYΣHΣ !! KOINΩNIKOΠOΛHTIKA AΠAPAΔEKTON !! EIΣTAI IΣTOPIKA ... Ofside !!!! [EΔA1958-ΠA.ΣO.K 1977]= KAMMIA ΣXEΣH KAI KANENAΣ ΠAPAΛΛHΛHΣMOΣ !! AΣYMΠTΩTEΣ EYΘEIEΣ ME TO ΣHMEPA !!!!!!!
    --------
    ΠAΛH MOY APXIΣEΣ MIKPO TPIΠΛEΣ ΣAN TON ΣIΔEPH ΣE KYNHΓΩ ΣTON BYPΩNA KAI EIΣAI ΣTO ΠEPIΣTEPI ! MA OMΩΣ ΣE ΣYNEΛABA O-F-S-I-D-E ΔIABOΛAKI ΣTO TEPMA ΣTA ΠETPAΛΩNA KAI ΣTOY KAPAIΣKAKH !!! TΩPA MAPKAPIΣMA ΣTENΩN EΣENA ΘA ΣOY KANΩ KAI AΠO TO ΔIKO ΣOY TO ΣTENO POYΠI ΔEN ..... ! MA OMΩΣ ΣE ΣYNEΛABA O-F-S-I-D-E ΔIABOΛAKO ΣTO TEPMA ΣTA ΠETPAΛΩNA KAI ΣTOY ... BABOYΛA TON ... ΛAKKKO !!! (ΔIΣ) !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ξέρετε ότι το θεωρητικό πλαίσιο και το τρόπο που προσεγγίζει το μέτωπο τα προβλήματα το έχετε δημιουργήσει κατά βάση εσείς.Ξέρω ότι δεν είναι εύκολο να βρεθούν άνθρωποι με τα ανάλογα προσόντα αλλά αυτό είναι πρόβλημα.Είμαι σίγουρος ότι χωρίς εσάς θα έχανε απίστευτα αυτή η προσπάθεια που κάνετε σαν ΕΠΑΜ.Συγκρίνετε για παράδειγμα το αντίστοιχο κίνημα των Ιταλών με τις θέσεις και προσεγγίσεις του και θα καταλάβετε.Γιατί καλή η πράξη και η πρακτική σκέψη αλλά εξίσου σημαντική είναι και η θεωρία που την φιλτράρει κριτικά.Μια κριτική θεωρία που κατευθύνει την πράξη είναι ότι καλύτερο.Γιατί ακολουθόντας μια λογική που έχει ως μόνο οδηγό και κριτήριο την πράξη υπάρχει ο κίνδυνος να πέφτουμε στα ίδια και στα ίδια λάθοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τα μέτωπα ποτέ δεν πρέπει να εκφυλίζονται σε πολιτικούς οργανισμούς. Τότε γίνονται, όπως ήδη παρατήρησε ο Robert Michels έναν αιώνα πριν, ιδρύματα που υπακούν το Σιδηρούν Νόμο της Ολιγαρχίας. Μετά από λίγο καιρό τον οργανισμό ελέγχει μια ελίτ. Δήλωσε χαρακτηριστικά: «Είναι η οργάνωση που γεννά την επικυριαρχία των εκλεγμένων επί των εκλογέων, των εντολοδόχων επί των εντολέων, των εκπροσώπων επί των εκπροσωπούμενων. Όποιος μιλάει για οργάνωση, μιλάει για ολιγαρχία».

    Το 0,86% ή 49.376 ισοδυναμεί με παταγώδη αποτυχία, δηλαδή δεν πείθετε εδώ και 3 χρόνια ύπαρξης. Ο λόγος είναι πολύ απλός: έλλειψη επιτυχιών, έστω και μιας επιτυχίας. Έστω και μία ακύρωση ή αναστροφή απόφασης (π.χ. ενός μέτρου λιτότητας) θα ήταν αρκετή ώστε να δείξει στον κόσμο ότι είστε αποτελεσματικοί. Οι διαδηλώσεις και οι απεργίες δεν έχουν αποτέλεσμα, όπως φάνηκε τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο. Ο κόσμος καίγεται και ο Δημήτρης κάνει σεμινάρια αυτομόρφωσης και πράσινα άλογα. Ο λαός χρειάζεται πρακτική γνώση σχετικά με ένα νέο είδος δράσεων στις οποίες μπορεί να συμμετέχει ο καθένας αυτόνομα, δράσεις που θα ασκούν πίεση στους ολιγάρχες. Εκτός και αν θέλουμε να μας γυαλίσουν ή επιμηκύνουν τις αλυσίδες, όχι να τις σπάσουμε. Προς το παρόν παραμένετε προβλέψιμοι και άρα βούτυρο στο ψωμί τους.

    Όσο για το ευαγγέλιό σου Δημήτρη, φρόντισε να μην επιδίδεσαι σε προσωπική επίθεση σε όποιον διαφωνεί μαζί σου και σου ασκεί κριτική. Το κάνεις πολύ συχνά για κάποιον που θα έπρεπε να κάνει το αντίθετο, σύμφωνα με το δεκάλογο του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ εύστοχα αυτά που λες, περιμένω όμως εναγωνίως να ακούσω την συγκεκριμένη πρότασή σου για τη νέα δράση, που πιστεύεις ότι θα έχει πρακτικό και άμεσο αποτέλεσμα. Μέχρι στιγμής πάντως δεν είδα να λες κάτι συγκεκριμένο...

      Διαγραφή
    2. Καλώς το παλικάρι της "ατομικής αυτόνομης δράσης". Λογικά εσύ πρέπει να είσαι ήδη στον Κορυδαλλό γιατί δεν αντέχεις την αναμονή των σεμιναρίων. Μπράβο Δημήτρη που δημοσιεύεις τα πάντα. Είναι και αυτό ένα μάθημα. Την εκτίμηση μου που μας έχεις δώσει τα εφόδια να καταλαβαίνουμε τι πραγματικά θέλει να μας πει ο κάθε ένας Ανώνυμος17 Ιουνίου 2014 - 4:55 μ.μ.

      Διαγραφή
    3. Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστίν η βασιλεία των ουρανών...

      Διαγραφή
  11. Πόσο τοις εκατό του "ελληνικού λαού" πιστεύετε ότι έχουν "εσωτερίκευση" την γραφή;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εγω δεν βρηκα κατι λαθος σε οσα καναμε σαν επαμ τα χρονια μετα τις εκλογες του 12.Η εειψη αφισσων και φυλλαδιων οφειλεται στα οικονομικα μας που δεν ειναι καλα.Εαν καποιοι συναγωνιστες υποψηφιοι ή οχι,βγαλανε φυλλαδια αφισσες δωσανε λεφτα σε καναλια για να προβληθουν οι θεσεις του επαμ,δεν ειναι κακο.Μακαρι και τα 2000 μελη να διναμε απο 10 και 20 χιλιαρικα για την προβολη του μετωπου του κινηματος και του ευατου μας που ειμαστε μεσα στον αγωνα αυτο.Δεν ειναι κακο οι συναγωνιστες να δινουν τα λεφτα τους το χρονοτους ή οτιδηποτε μπορουν για την προβολη του κινηματος.
    .Ειναι αληθεια οτι δεν εχουμε ριζωσει στις γειτονιες και δε συμμετεχουμε στα τοπικα κινηματα οπως και η ανταρσυα και ο μισος συριζα που ειναι συναγωνιστες μας στο δρομο και στις μαχες που εγιναν και θα γινουν.
    Ο αγωνας συνεχιζεται.Ολοι δεν πηγαμε καλα.Το 40%και επιπλεον που ψηφισαν τους μνημονιακους και το 10 12%στους ναζι ,ειναι μεγαλη ηττα για το λαο και τους αγωνες που γινανε τα τελευταια 5 χρονια.Αφισσες φυλλαδια εκδηλωσεις συζητησεις ημεριδες και συμμετοχη στους τοπικους και κεντρικους αγωνες.Δε μπορουμε να περιμενουμε κατι αλλο.Ο συριζα ο μισος εχει μετατραπει σε φραξια της νδ.Ο αλλος μισος συριζα η ανταρσυα και οι λαικες συνελευσεις της γειτονιας ειναι οι συντροφοι μας στους αγωνες που ερχονται

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ο πόλεμος Δυσης ( δηλ Ε.Ε - ΗΠΑ) και Ανατολης( δηλ κυριως της Ρωσιας και Β) Κινας ) εχει ΗΔΗ ξεκινήσει για όσους ακόμα δεν το εχουν κατανοήσει.

    Επεσε η βουλγαρική κυβέρνηση 17/6/2014 και προκηρύχθηκαν εκλογές στην χώρα οι οποίες θα διεξαχθούν το διάστημα από 28 Σεπτεμβρίου-12 Οκτωβρίου.
    Η βουλγαρική κυβέρνηση είχε ανακοιώσει στις 8 Ιουνίου ότι "παγώνει" την συμμετοχή της στον South Stream, μπλοκάροντας ουσιαστικά το έργο αφού είναι η χώρα-"κλειδί" από την οποία το ρωσικό φυσικό αέριο θα όδευε προς τη νότια και κεντρική Ευρώπη ως εναλλακτική οδός σε σχέση με την Ουκρανία.



    ΘΩΜΑΣ Γ.

    Η Ελλάδα εχει παραδοθεί ανευ ορων και αμετακλητα στην Γερμανικη διοικηση στο γεωπολιτικο παιχνίδι εξουσιας που αυτη την στιγμή παιζεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αυτό φίλε 4.55,που λες ότι περί οργάνωσης είναι θέσφατο;Για σκέψου πόσο πιο απλά θα ήταν τα πράγματα,αν υπήρχε η πολιτική συνείδηση με την έννοια της κοινωνικής προσφοράς κι η από τα κάτω οργάνωση του λαού,χωρίς "πατερούληδες";Θα νιώθαμε τόσο φόβο,ανασφάλεια και αδυναμία...ή ήδη θα τους είχαμε "τελειώσει"συντονισμένα;Οι επιτυχίες που λες δε μετριούνται με νούμερα,ούτε με εκλογικά ποσοστά!Ήδη το λόγο του ε.πα.μ τον καπηλεύονται άλλοι και ψηφοθηρούν-γιατί αυτή είναι η "δουλειά"τους,να εγκλωβίζουν και να πείθουν αφελείς υψώνοντας "πατριωτικές"κορώνες!Ο σπόρος όμως έχει εν πολλοίς στην κοινωνία και θα καρπίσει ,όταν αυτή θα είναι έτοιμη να τον πιστέψει!Προς το παρόν είναι σαστισμένη,βρίσκει τη λύση που προτείνουμε ουτοπική κι είναι παγιδευμένη σε νόρμες του χθες,ψάχνοντας μια "λύση"μεσοβέζικη-γιατί αυτή νομίζει ότι είναι κι η πιο ρεαλιστική.Ωστόσο η ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού διαφαίνεται από το γεγονός ότι σε τόσο ανυπόφορο και πιεστικό κλίμα ,δεν υπάρχει ρεύμα προς καμιά κατεύθυνση-ούτε καν "αντιμνημονιακό"!Αυτά που γράφεις-συγγνώμη κιόλας-αλλά δείχνουν ότι δεν κατάλαβες ότι η γνώση και η συνειδητοποίηση του τι συμβαίνει είναι το πιο δυνατό όπλο για να παλέψουμε πρώτα από όλα τον κακό μας εαυτό,που είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μας και στη συνέχεια να αφυπνίσουμε και τους γύρω!Αν δεν ξεπεράσουμε την παθολογία όλου του συστήματος που πάσχει δομικά-δηλαδή την "θέωση"του "εγώ"και του "έχω"κι αν δεν την αντικαταστήσουμε με την πίστη στο "εμείς"και το "είμαστε",νιώθοντας ότι είμαστε συνταξιδιώτες και συναγωνιστές στον κοινό στόχο-για ποια ανατροπή μιλάμε;Καλύτερα από τώρα να παραδεχτούμε το πόσο "μικροί"είμαστε γι'αυτήν!Αν νιώθεις ότι το μέτωπο εκφυλίστηκε σε πολιτικό οργανισμό ,πώς δεν κάνεις κάτι για να αλλάξει;Το χειρότερο είναι χωρίς να εργάζεσαι για το μέτωπο και χωρίς να έχεις ξεπεράσει δικές σου αγκυλώσεις,να κρίνεις και να κατακρίνεις,χωρίς να έχεις κάποια πρόταση που θα προσφέρει τα καλύτερα στον κοινό μας αγώνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Τι γίνεται με την χώρα μας σε σχέση με τους αγωγούς φυσικού αερίου?

    Αποφασισμένος να αντικαταστήσει τον ρωσικό αγωγό φυσικού αερίου South Stream με τον τουρκοαζερικό ΤΑΡ στον εφοδιασμό της Ευρώπης εμφανίστηκε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς
    Ο Α.Σαμαράς, δήλωσε συγκεκριμένα πώς "Τα τρέχοντα ζητήματα στην Ουκρανία έδειξαν την ανάγκη για την ενεργειακή ασφάλεια και τη διαφοροποίηση, καθιστώντας έτσι τον αγωγό TAP ακόμα πιο σημαντικό. Οι συνθήκες τώρα είναι ώριμες, για να ρέει στα Βαλκάνια, καθώς και στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, φυσικό αέριο, που παρέχεται μέσω TAP από τον νότο προς το βορρά

    Όλα αυτά στην συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν, Ιλχάμ Χεϊντάρ Ογλού Αλίεφ, ο οποίος επισκέπτεται την Ελλάδα.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Συμφωνώ πλήρως με τον ανώνυμο 17/06/14 - 04:55.
    Μακάρι να μπορούσε προ 2 ετών το ΕΠΑΜ να γίνει πραγματικό Μέτωπο.
    Δυστυχώς μετεξελίχθηκε σε πολιτικό οργανισμό. Υπήρξαν προειδοποιήσεις από τότε, όταν το ΕΠΑΜ εκφυλίστηκε σε κόμμα, για το τι θα επακολοθούσε. Ο κύριος Καζάκης ίσως θα μπορούσε να μας διαφωτίσει για ποιο λόγο δεν εισακούστηκαν οι προειδοποίήσεις και τι σκοπεύει να κάνει τώρα που επαληθεύθηκαν 100% και συνοδεύτηκαν από 2 παταγώδεις εκλογικές αποτυχίες και την παντελή έλλειψη έστω και μίας κινηματικού τύπου επιτυχίας (ή και οποιασδήποτε άλλης επιτυχίας) για το ΕΠΑΜ επί 3 έτη.
    ΥΓ Εάν το ΕΑΜ είχε την "αποτελεσματικότητα" του ΕΠΑΜ οι Γερμανοί θα έπιναν καφέ με τους Άγγλους στην Ακρόπολη όταν θα την παρέδιδαν τον.. Μάιο του 1945!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μην μπερδεύεις την προσωπική σου ήττα και ανυπαρξία με το ΕΠΑΜ. Το ΕΠΑΜ υπάρχει, λειτουργεί ως Μέτωπο και είναι ο μόνος πολιτικός σχηματισμός που αναπτύσσεται ακόμη παρά κι ενάντια το εκλογικό αποτέλεσμα. Πάει πολύ να μιλούν για ήττα του ΕΠΑΜ, οι ανύπαρκτοι και οι προσκηνυμένοι.

      Διαγραφή
    2. Όσο για το ΕΑΜ, θα πρέπει να μπεις στον κόπο να μας δείξεις κάποια άλλη μορφή οργάνωσης που να προσιδιάζει σ' αυτό. Όσο αυτή δεν υπάρχει. Όσο δεν υπάρχει κάτι καλύτερο που να αντιπροσωπεύει τα προτάγματα και την μετωπική φιλοσοφία του ΕΠΑΜ με πληρέστερο τρόπο, τότε να μας συγχωρείτε δεν πρόκειται να σας κάνουμε το χατήρι να παραδώσουμε τα όπλα. Δεν θα γίνουμε σαν τα μούτρα σας. Ανύπαρκτοι και παραδωμένοι στις δυνάμεις του καθεστώτος.

      Διαγραφή
    3. Ευτυχώς για μας, δεν υπήρχαν πολλοί που να σκέφτονται σαν εσένα τότε γιατί αλλιώς Άγγλοι και Γερμανοί ακόμα στην Ακρόπολη θα ήτανε....

      Διαγραφή
    4. Δεν ακους! (όπως συνηθίζεις να λες κι εσύ) Η άλλη μορφή οργάνωσης θα μπορούσε να είναι το ίδιο το ΕΠΑΜ, πριν από 2 χρόνια, αν δεν το οδηγούσες εσύ και η κλίκα σου εκεί που το οδηγήσατε. Αν δεν το κάνετε κόμμα, με την παρωδία δημοψηφίσματος, για το οποίο τόσο καυχιόσασταν τότε. Αν δεν κατεβαίνατε στις εκλογές του 2012 και ακολουθούσατε την λογική δικού σου κειμένου γραμμένου λίγους μήνες νωρίτερα. Αν δεν του φορούσατε το κουστούμι του Παπαθεμελή. Αν εσύ προσωπικά δεν ωθούσες σε παραίτηση (με τον γνωστό "μελιστάλακτο" τρόπο σου) τόσες εκατοντάδες μέλη που απλώς είχαν άλλη άποψη και πίστευαν πως μπορούσαν να την εκφράσουν ελεύθερα. Και αφού το Επαμ αναπτύσσεται για ενημέρωσέ μας πόσα ενεργά μέλη έχει σήμερα, γιατί αν θυμάμαι καλά το 2012 είχε περισσότερα από 4.000.

      Διαγραφή
    5. Επιμένεις να μην απαντάς. Δεν πειράζει. Έτσι είναι. Σήμερα το ΕΠΑΜ έχει μια δεμένη οργάνωση σ' ολόκληρη την Ελλάδα με πάνω από 4.000 μέλη και φίλους που αυξάνουν διαρκώς. Θα μπορούσαμε να έχουμε περισσότερους. Δικό μας το πρόβλημα και εμείς θα το λύσουμε να είσαι σίγουρος. Τότε το ΕΠΑΜ είχε κυρίως εικονικά μέλη, αργόσχολους χωρίς καμιά διάθεση αγώνα, τοποτηρητές της υπέρτατης αλήθειας που μόνο αυτοί κατείχαν και επιτείδιους που ήθελαν απλά να περάσουν την ώρα τους, ή να ψαρέψουν χάνους. Τότε είχαμε ένα ΕΠΑΜ, που δεν έκανε απολύτως τίποτε, εκτός από ανόητες συζητήσεις επί παντός επισθητού και "άμεσης δημοκρατίας" που την δόξαζαν κυρίως όσοι ήθελαν να επιβάλλουν την δική τους ιδεοληψία. Κι όταν ηττήθηκαν μέσα από τις διαδικασίες του ΕΠΑΜ, οι οποίες ήταν απολύτως ανοιχτές και δημοκρατικές σε βαθμό άκρως ψυχοφθόρο για όσους από εμάς έχουμε σώας τα φρενας, αποχώρησαν ρίχνοντας το ανάθεμα. Για να κατορθώσουν τι; Απολύτως τίποτε. Ανήμποροι και ανόητοι αντάμα αναμένουνν από τότε ένα κάποιο θάμα. Παραμένουν αραχτοί στην ανημπόρια τους και βλαστημούν το ΕΠΑΜ. Συγνώμη, αλλά αυτή είναι κατάντια αισχίστης μορφής. Κλαίγεσαι γιατί εσύ και η φάρα σου δεν κατόρθωσες να διαλύσεις το ΕΠΑΜ στα γεννοφάσκια του. Μας κατηγορείς γιατί δεν κατόρθωσες να επιβάλεις τη δική σου δικτατορία, της δικής σου ιδεοληψίας που ονομάζεις "μέτωπο", όταν δεν μπορείς να διανοηθείς ούτε καν τι σημαίνει μαζική οργάνωση και δράση. Αν ήσουν ικανός και είχες δίκιο, τότε θα το αποδείκνυες στην πράξη. Εσύ και οι όμοιοί σου θα φτιάχνατε κάποιο "μέτωπο" πολύ καλύτερο από το ΕΠΑΜ. Τι καταφέρατε; Απολύτως τίποτε. Ούτε καν να μονιάσετε μεταξύ σας, όλοι εσείς τα ερείπια που ζείτε μόνο και μόνο για να δείτε το ΕΠΑΜ να διαλύεται. Μας κατηγορείς ότι διώξαμε εκατοντάδες μέλη. Και που είναι όλα αυτοί οι άξιοι αγωνιστές που εμείς οι κακοί τους διώξαμε; Που βρίσκονται; Από ποιο μετερίζι πολεμάνε; Σε ποιο καναπέ έχουν χαθεί; Γιατί δεν φτιάξανε κάτι καλύτερο να μας αποδείξουν στην πράξη ότι είχαν δίκιο και εμείς άδικο; Δεν θα σας κάνουμε τι χάρη. Όχι τίποτε άλλο. Έχουμε πολύ πιο σοβαρή δουλειά να κάνουμε. Έχουμε να συνεχίσουμε έναν αγώνα που εσύ και οι όμοιοί σου έχουν εγκαταλείψει προ πολλού. Αυτό δα μας έλειπε να πάρουμε στα σοβαρά τους ανύπαρκτους και τους ρεμπεσκέδες που δεν έχουν να προσφέρουν απολύτως τίποτε εκτός από ιδεοληψίες, κατάρες και αναθέματα. Εσύ τη δουλειά σου στο καφενείο που προτιμάς κι εμείς τη δική μας στους δρόμους ανά την Ελλάδα.

      Διαγραφή
    6. H πραγματικότητα σας διαψευδει κύριε Καζάκη. Εάν έχετε 4000 μέλη +, συγκαλέστε Συνέδριο να δούμε ποιο ποσοστό από αυτά τα 4000 μέλη και βάλε θα συμμετέχει στο Συνέδριο. Σας βάζω στοίχημα ότι πάνω από 200 νωματαίους δεν θα βρείτε για να υποστούν (πρόκειται πραγματικά περί Σταλινικής δοκιμασίας βγαλμένης από τα σκοτεινά υπόγεια του ΚΚΣΕ και του ΚΚΕ) τις διαδικασίες του Συνεδρίου.
      1000 μέλη έχετε όλα και όλα. Αυτοί οι άνθρωποι θα σας ακολουθήσουν, λόγω ιδιαίτερης ψυχοσύνθεσης, παντού. Από αυτούς θα αντλήσετε και τους Συνέδρους σας. Πόσοι να είναι; Βαριά 200..
      Εν κατακλείδι, θα καταλήξουμε ότι δυστυχώς το ΕΠΑΜ εκφυλίστηκε, εγκλωβίζοντας τους μετέχοντες σε αυτό σε διαδικασίες καναπεδάτες ή ατελέσφορες. Εκλογές, συνέδρια, συγκεντρώσεις, ομιλίες.
      Πορείες, διαδηλώσεις και μετά ουζερί.
      Πού ΟΔΗΓΟΥΝ όλα αυτά; Ποιο είναι το ΠΡΑΚΤΙΚΟ τους αποτέλεσμα;
      Σε τι πειράξατε, σε τι βλάψατε το ΣΑΠΙΟ παρακμιακό καθεστώς;
      Αυτό έλειπε από την Ελλάδα; Ένα ακόμα κόμμα; Ένας ακόμα κομματικός μηχανισμός. 1000 ακόμα ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΑ;
      Με σήμα το .... σκουφάκι;!!!
      Πού είναι οι ακτιβιστικές δράσεις που θα ξεσήκωναν το λαό, τους νέους ανθρώπους, θα τους έδιναν όραμα και πίστη στη νίκη;
      Η ηττοπάθεια του λαού και των καναπεδάτων, όπως σωστά αποκαλείτε ανωτέρω, πρώην μελών σας οφείλετε στην έλλειψη οιασδήποτε ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ αποτελεσματικής δράσης.
      Επί 3ετία προ(σ)καλώ τα μέλη σας να μου υποδείξουν έστω ένα (1)!!! ΠΡΑΚΤΙΚΟ αποτέλεσμα του ΕΠΑΜ, αλλά εις μάτην..
      Δυστυχώς ο εκφυλισμός του ΕΠΑΜ σε κόμμα έχει οδηγήσει στην παντελή απαξίωσή του και τον παροπλισμό τόσο των πρώην όσο και των νυν μελών του.

      Διαγραφή
    7. Για να τελειώνουμε. Εσύ είσαι στον καναπέ σου και εγκαλείς εμάς που δίνουμε τον αγώνα μας. Και μάλιστα έχεις το θράσος να μας εγκαλείς γιατί δεν ακολουθούμε τις δικές σου λογικές, που σε οδήγησαν στον καναπέ να γράφεις ανώνυμα σχόλια. Η ψυχασθένεια δεν θα μπορούσε να βρει μεγαλύτερη επιβεβαίωση.
      Να δεχτώ όσα λές, άλλωστε βασική συμβουλή της ψυχιατρικής είναι να λες "ναι" στους πάσχοντες. Ε, και! Τι σε κόφτει; Ποιος χέστηκε για το τι λες και τι κάνεις; Είσαι ανύπαρκτος και μάλιστα τόσο ανύπαρκτος που δεν τολμάς καν να υπογράψεις επώνυμα. Όταν είσαι κατοικίδιο του καναπέ και προσπαθείς να ρίξεις την ευθυνη στο ΕΠΑΜ, σε μένα, στον άδικο ντουνιά για την κατάντια σου, αυτό δείχνει ξεφτίλα.
      Και ξέρεις κάτι. Ο παροπλισμός είναι προσωπική επιλογή κι όχι συνέπεια κάποιων άλλων. Του λόγου σου πέρασες κάποιο φεγγάρι από το ΕΠΑΜ, όπως περιδιαβαίνεις το διαδίκτιο, μπήκες σ' αυτό με την ευκολία που κάνεις like στο FB, ή γράφεις ένα ανώνυμο σχόλιο. Όταν οι ιδεοληψίες σου δεν πέρασαν και τα πράγματα δυσκόλεψαν γιατί τα αυξήθηκαν οι απαιτήσεις για τα μέλη, εσύ σηκώθηκες κι έφυγες. Τώρα μας κατηγορείς γιατί παροπλίστηκες. Ο ανίκανος είναι τέτοιος από μόνος του. Δεν τον κάνουν οι άλλοι. Εγώ πάντως θα σου συστούσα κανένα γιατρό, ψυχίατρο, μπας και αντιμετωπίσεις το κόλλημα που έχεις φάει με το ΕΠΑΜ.
      Όσο για τα όλα τ' άλλα. Συνέδριο θα έχουμε τον Σεπτέμβρη και άσε μας να απαξιωνόμαστε. Το γουστάρουμε πολύ.

      Διαγραφή
    8. Α, και κάτι άλλο. Μιλάς για πρακτικό αποτέλεσμα. Το ΕΠΑΜ σήμερα βρίσκεται παντού και είναι η πιο μαχητική και οργανωμένη δύναμη της ελληνικής κοινωνίας. Εσένα δεν ενδιαφέρει. Κατανοητό. Την επόμενη φορά που θα μιλήσεις για πρακτικό αποτέλεσμα, θα πρέπει πρώτα να μας απαντήσεις, εσύ τι πρακτικό αποτέλεσμα έχεις να επιδείξεις; Τη φυγή και τον παροπλισμό; Ευχαριστούμε, να μας λείπει. Και μόνο το γεγονός ότι έχουμε ξυπνήσει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες, μας αρκεί. Είναι κι αυτό κάτι από το να καθόμαστε στη μιζέρια και να κατηγορούμε τους άλλους που δεν μας ακολουθούν. Τέτοια ξεφτίλα δεν την ευχόμαστε ούτε στον χειρότερο εχθρό μας.

      Διαγραφή
  17. θα συμφωνησω με τους γενικους αξονες της τοποθετησης του Δημητρη....Ωστόσο εχω να κανω σε τιτλους μερικα σχολια:
    1)δεν είδα καμμια τοποθετηση υποψηφιου προεκλογικα η οποια να μας δινει αριστερο προσημο.
    2) σε μια χωρα οπου οι πολιτες σε μεγαλο βαθμο αποφασιζουν με ορους μιντιακης προβολης ειναι λαθος την τελευταια στιγμη να αρνεισαι την οποια προβολη...Το αν θα ειχαμε μικρο η μεγαλυτερο οφελος δε θα το μαθουμε ποτε....Στην τελικη ξεραμε απο πριν οτι στους νομους χωρις πυρηνα του επαμ δεν ειχαμε την επιλογη του πορτα πορτα

    υγ
    Ας μην ξεχναμε οτι η εκπομπη αε που πιστωσε στο επαμ πολλα μελη και πυρηνες δεν ηταν τιποτα αλλο απο μιντιακη προβολή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ φοβάμαι ότι δεν έχεις αίσθηση πραγματικότητας και μέτρου. Πρώτο, το αν υπήρχαν ορισμένοι υποψήφιοι που μιλούσαν την ξύλινη γλώσσα του "αντικαπιταλισμού", να μου επιτρέψεις να ξέρω καλύτερα. Δεύτερο, η προβολή του Τζήμερου σε σχέση με μας, του Αλαβάνου σε σχέση με μας, του Κατσανέβα σε σχέση με μας, ήταν τουλάχιστον 10:1. Το αποτέλεσμα; Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Συντριβή γι' αυτούς. Υπάρχουν κανόνες και όρια στην προβολή. Στις γραμμές μας υπάρχουν εργαζόμενοι της ΕΡΤ που δεν πουλήθηκαν, γιατί θα έπρεπε να τους πουλήσουμε εμείς; Η Εκπομπή ΑΕ έπαιξε αυτόν τον ρόλο γιατί η επικοινωνία γινόταν με τους δικούς μας όρους κι όχι ποδοπατώντας ιερά και όσια. Το ότι όλοι οι άλλοι συμπεριφέρονται ως πουτάνες, δεν σημαίνει ότι κι εμείς θα πρέπει να γίνουμε ίδιοι. Και τέλος πάντων όποιος θέλει, ο δρόμος είναι ανοικτός και τα σκυλιά δεμένα.

      Διαγραφή
    2. Καλημερα Δημήτρη...Δεν είχα και δεν έχω σκοπό να θιξω όυτε εσένα, ούτε το ΕΠΑΜ.Ότι λέω το λέω καλοπροαίρετα. Μπορεί καποια πράγματυα οντως να μην τα αντιλαμβάνομαι σωστά. Ωστόσο σκέψου ότι μπορεί να ίσχύει δυνητικά το ίδιο και για σένα....

      Σε ότι αφορα τι αντικαπιταλιστικο , είπα τη γνωμη μου γιατι είδα σχεδόν ολες τις τηλεοπτικές εμφανίσεις στελεχών του ΕΠΑΜ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΆ και δεν διαπίστωσα κάτι τετοιο...Μπορεί κάτι να μου ξέφυγε..

      Σε ότι αφορά τη διακαναλική θεωρω τα..Κανεις λάθοε θεωρώ βάζοντας τον εαυτο σου και το επαμ στο ιδιο τσουβαλι με Τζημερους, Κατσανεβες, Αλαβάνουε και λοιπά δεκανίκια του συστηματος....Ο δικός σου λόγος ε΄χει πραγματική απήχηση...10 ΛΕΠΤΆ ΔΙΚΆ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΌΡΑΣΗ ΜΕΤΡΆΝΕ ΌΣΟ 10 ΜΉΝΕΣ ΠΡΟΒΟΛΉΣ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ. Θεώρησα λοιπόν (μπορεί και να κάνω λάθος) οτι δεν είναι πουτανιά να βγεις στη νεριτ κατακεραυνώνοντας στα πρώτα λεπτά το μορφωμα της νεριτ και τους κυβερνωντες....Θα ήταν επίσης και καλή ιδεα σε αυτα τα πρώτα λεπτά να μην μιλήσεις καν εσυ αλλά τα μέλη του επαμ που είναι απολυμένοι της ΕΡΤ. Αυτό θα το έβλεπε ολη η Ελλάδα...Και πάλι βεβαια μπορεί να κάνω λάθος και να μη βλέπω κα΄ποιες παραμέτρους που βλέπεις εσύ...

      Οπως και να έχει καλή συνέχεια και καλή δύναμη στην ακατάπαυστη προσπάθεια σου για την απελευθέρωση της χώρας...

      Διαγραφή
  18. Αν αγωνίζονται σε άλλο μετερίζι οι προλαλήσαντες και βοηθάνε έμπρακτα στον κοινό μας αγώνα,καλά κάνουν που κρίνουν!Αλλά ποιο είναι αυτό και γιατί δεν μας το λένε να πάμε κι εμείς για να σωθούμε όλοι μαζί;Τα "αριστερά"και "δεξιά"μαγαζάκια εκτελούν συντεταγμένα εντολές και φροντίζουν να σώσουν εαυτούς και αλλήλους!Εμείς ως πολίτες τι κάνουμε;Ποιος θα σώσει τις οικογένειες ,τους κόπους μας και την πατρίδα ,αν όχι εμείς οι ίδιοι συντεταγμένα κι οργανωμένα;Φυσικά θα υπάρχουν και τριβές και λάθη.Άλλωστε την παθολογία του καθεστώτος όλοι -άλλος λίγο ,άλλος πολύ -την "κουβαλάμε"μέσα μας-γι'αυτό δεν έχουμε ήδη απελευθερωθεί!Το θέμα είναι πόσο διατεθειμένοι είμαστε να αλλάξουμε πρώτα μέσα μας και να εμπιστευτούμε τους άλλους βοηθώντας ο ένας τον άλλο να πετάξουμε τα "σκουπίδια",που μας φόρτωσαν ,για να μας χειραγωγούν!Για να σωθείς πρέπει πρώτα να σώσεις!Δυστυχώς είναι πολύ δύσκολο να σπάσουμε το φράγμα του εγωκεντρισμού,της ιδιωτείας,που μας μάθανε!Θέλει ψυχή,αρετή και τόλμη και κυρίως θετική πράξη και διάθεση!Σίγουρα θα πέσουμε και σε λάθη,αλλά θα μάθουμε κι από αυτά!Φτάνει να αποφασίσουμε και να εμπλακούμε στον κοινό μας αγώνα,γιατί καλώς ή κακώς-για μένα καλώς,γιατί επιτέλους κοινωνικοποιούμαστε με έναν τρόπο αμοιβαία επωφελή,κι ο σκοπός είναι παραπάνω από ιερός- κανένας δε σώζεται μεμονωμένα από αυτή τη λαίλαπα!Εμείς συντηρούμε τους εφιάλτες αυτούς,γιατί δεν αλλάζουμε μυαλά και στάση ζωής κι εμμένουμε σε νόρμες και πρακτικές του χθες,που τίποτε άλλο από απόγνωση δεν μας προσφέρουν!Τελικά ο αγώνας που γίνεται σε επίπεδο συνειδητοποίησης της λάθος "ματιάς"του καθενός μας είναι πιο σημαντικός,γιατί εμείς είμαστε το πρόβλημα!Το καθεστώς έχει καταρρεύσει ήδη στη συνείδηση των πολλών!Το κακό είναι ότι,ενώ αυτοί φοβούνται-πιο πολύ από εμάς-έχουν τα μέσα και τον τρόπο να διαχειρίζονται αυτοί το δικό μας φόβο και την ανασφάλεια,που οι ίδιοι μας προκάλεσαν-και φυσικά μιλάω και για τα "αφεντικά",και για τις μαριονέτες τους!Το πραγματικό δίλημμα είναι ή απελευθερωνόμαστε εσωτερικά,ή αλλάζουμε ή χανόμαστε όλοι μαζί!Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του,και να είστε σίγουροι ότι ό,τι πράττεις,αυτό εισπράττεις.Ε.Δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Όσα λάθη και παραλείψεις κι αν κάνει το ε.πα.μ είναι η μόνη μας ελπίδα...και το γεγονός ότι ο κ.Καζάκης μας "άνοιξε τα μάτια"είναι αναμφισβήτητο-κι άντε πες κάτι θα καταλαβαίναμε για το οικονομικό έγκλημα που συντελείται...αλλά πόσο θάρρος και δύναμη εσωτερική θα βρίσκαμε αν δεν είχαμε το ζωντανό παράδειγμά του κι ίσως κι άλλων επαμιτών που το ακολούθησαν!Ο πόλεμος είναι κυρίως ψυχολογικός ή και ηθικός -αν θέλετε-γιατί πτωχεύσαμε από έλλειψη αξιών,αρχών και ανθρωπιστικής οπτικής της ζωής μας...κυρίως πτωχεύσαμε από άποψη πνευματική και χάσαμε τον ίδιο τον εαυτό μας,αποτυγχάνοντας στη συνέχεια και στις σχέσεις μας με τους άλλους.Έτσι μείναμε πολύ μόνοι κι απαθείς σε όσα φρικτά συμβαίνουν,γιατί δε μάθαμε να αγαπάμε αληθινά!Όλα και όλοι κρινόμαστε τώρα πιο πολύ από ποτέ...κι αυτή η κρίση δεν ήρθε από τον "ουρανό",αλλά κι εμείς την προκαλέσαμε με την ανοχή και την ξεροκεφαλιά μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. να πω τη γνώμη ενός από τα ιδρυτικά μέλη του μετώπου και τώρα απλού φίλου του (αχ) κόμματος:
    Πέρα από τη ιδρυτική προκήρυξη, στο ‘τί είναι και τί θέλει ΕΠΑΜ’ εκείνο που με κινητοποίησε ήταν η προτροπή για ίδρυση τοπικών πυρήνων αντίστασης, που στη πραγματικότητα θα ήταν πυρήνες κοινωνίας ακριβώς για την ενδυνάμωση της ανύπαρκτης κοινωνικής συνοχής μέσα στις γκετοποιημένες γειτονιές μας, νησίδες κοινωνίας μέσα σ’ ένα αχιπέλαγος ακοινωνησίας. Χωρίς κοινωνία δε νοείται, ούτε βέβαια υλοποιείται, η αντίσταση που θέλαμε, πχ λαβαίνοντας ‘’θέσεις σαν μέτωπο σε παράταξη μάχης στο πλευρό του λαού’’. Επίσης αρχικά δεν υπήρχε εκλογικός ορίζοντας, τουλάχιστον ορατός, ώστε η δράση μας να παραμένει μέσα στην κοινωνία, χωρίς διάσπαση προσοχής, δηλαδή χωρίς αλληθωρίσματα προς την (κατεχόμενη) κεντρική πολιτική σκηνή.
    Το πρώτο μεγάλο λάθος μας ήταν η διαρκής παρενόχληση κι εν τέλει διάσπαση της εσωτερικής ζωής των νεοσυσταθέντων πυρήνων μας από τα συνεχή καλέσματα για ‘κεντρικές’ δράσεις (διαδηλώσεις, πορείες και πυρσοδρομίες, μαραθώνιους, εθνικές επετείους, χαλυβουργία, ΔΕΗ, ΕΡΤ, συνέδρια, εκλογές..) Βιαστήκαμε, ακριβώς γιατί δεν είχαμε συνειδητοποιήσει κι εκτιμήσει στη σωστή της διάσταση τη συνθήκη ομηρίας και κοινωνικής διάλυσης που βιώναμε καθημερινά μέσω του τρόπου ζωής μας, πολύ πριν την έλευση των μνημονίων, δηλαδή μέσω του πολιτικού/χωροταξικού/οικονομικού συστήματος και του σχετικού με αυτό μεταπολιτευτικού μοντέλου κοινωνικοοικονομικής (υπ)ανάπτυξης.
    Έτσι, το δεύτερο μεγάλο λάθος , σε συνάφεια πάντα με την ίδια αντίληψη που μας οδήγησε στην υποτίμηση της δυναμικής των αποκεντρωμένων πυρήνων, ήταν που γίναμε κόμμα και -κακά τα ψέματα- λειτουργήσαμε σαν τέτοιο. Κερδίσαμε σε οργανωτικότητα κι ευκινησία μέσα όμως στο υφιστάμενο πολιτικό σύστημα, δηλαδή μέσα στη φυλακή μας, χάσαμε όμως σε διεισδυτικότητα του πνεύματος της αντίστασής μας μέσα στις συνειδήσεις και σε εμπέδωση-υλοποίησή του μέσα σε γειτονιές και κοινότητες καθώς οι ταμπελίστες (ορατές ή υπονοούμενες) με το σήμα του μαντριού μας, μας έβλαψαν. Χάσαμε σε δυναμική όχι μόνο έναντι των άλλων μαντρωμένων αλλά κυρίως έναντι των αμάντρωτων πολλοί από τους οποίους είχαμε κινητοποιηθεί αρχικά. (έπεται συνέχεια)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. (συνέχεια): Απέναντι σε ένα κράτος που επί τριετία ασκεί ‘δημοκρατικά’ συστηματική πολιτική γενοκτονίας, ούτε διαμαρτύρεσαι ούτε επιχειρείς να το κατακτήσεις μέσα από το παγιδευμένο θεσμικό πλαίσιο για να κρατήσεις εσύ το τιμόνι· χρειάζεσαι πρώτα ισχυρή κοινωνία όχι μόνο για να σε ανεβάσει στην εξουσία αλλά κυρίως για να μπορεί να διορθώνει τις (ηθελημένες ή αθέλητες κυρίως) στραβοτιμονιές σου και για να αποτρέπει τις νομοτελειακά αναμενόμενες έξωθεν επεμβάσεις (τις είδαμε σε Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Λιβύη, Συρία, Ουκρανία..) Έτσι, δίναμε το ‘παρών’ στις εκλογικές μάχες ή τρέχαμε στους δρόμους, κάθε φορά ‘στη μάχη’ χωρίς όμως επιμελητεία: την υποτίμησή της, ως λαϊκής οικονομίας της αντίστασής μας προσπάθησε να αναδείξει ο πυρήνας Βριλησσίων-Μελισσίων-Πεντέλης σαν θέμα που πρότεινε να απασχολήσει το 1ο Συνέδριο του ΕΠΑΜ.
    Όσοι επιμένετε να ανασκαλεύετε στα αζήτητα δοκιμάστε εδώ:
    http://x.2299218.n4.nabble.com/1-td4564134.html
    δεν ξέρω τι κάνει το ΘΑΛΕΙΝ πάντως η ΕΛΓΗ οδεύει για βέβαιο κλείσιμο λόγω εξάντλησης των άμισθων μελών/εργαζομένων σε αυτήν. Είναι ένα κακό προμήνυμα για την κοινωνία, και για το ΕΠΑΜ που φιλοδόξησε να υλοποιήσει το πνεύμα αντίστασής της. Δεν ήταν ποτέ επίσημη κατηγορία, αλλά μέχρι και μπακάληδες χαρακτηριστήκαμε οι συνεταιριστές από Επαμίτες και βέβαια από πολλούς καθαρόαιμους επαναστάτες εκτός ΕΠΑΜ. Να δώσω τέλος ένα τελείως υποθετικό παράδειγμα για να δείξω όχι τόσο το αίσθημα αδικίας στην αντιμετώπισή μας όσο την ακατανοησία του όρου ‘επιμελητεία’ από τα μέλη ενός ‘μετώπου σε θέσεις μάχης στο πλευρό του δοκιμαζόμενου λαού’: δεν γνωρίζω πόσοι ακρωτηριάστηκαν από κρυοπαγήματα σε σχέση με τα θύματα από βλήμα στο έπος του ’40 ή ακόμη πόσοι γλύτωσαν το κρυοπάγημα για να τους βρεί τελικά το βόλι μαχόμενους, πάντως στην ΕΛΓΗ αισθανόμαστε το ίδιο παρεξηγημένοι με τις μανάδες και τις αδελφές των στρατιωτών μας που κατά την παράδοση τους πλέκανε μάλλινες κάλτσες στα μετόπισθεν αν (υποθετικά πάντα) τις κατηγορούσαν τίποτα αγέρωχες φεμινίστριες για νοικοκυρούλες!
    Στρατηγέ μου, Δημήτρη Κυπριώτη, μ’ ακούς;
    Τέλος να πω πως καλά κάναμε και αποβάλαμε τους θεωρητικούς της επανάστασης που διείδαν, οι διορατικότατοι, στο βρέφος ακόμη ΕΠΑΜ το εφαλτήριό της.
    Τέλος, να ρωτήσω: τον κρατισμό μας, πότε και πώς θα τον αποβάλουμε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε παρακαλώ αγαπητέ, δε γίνεται ένα μέτωπο του λαού να μην έχει 40 στρατηγούς (υπαλλήλους πρωην οσφυοκαμπτες του πασοκ) 20 ναυαρχους και μερικους πρέσβεις.
      Ειδικά ο ...στρατηγός Κυπριώτης, ανύπαρκτος, όποιος ρίξει δε μια ματιά στο μπλογκ του καταλαβαίνει και τη τραγικά μέτρια ευφυία του.
      Γι' αυτό δε θα κάνει τη διαφορά ποτέ το επαμ.

      Διαγραφή
  22. "Πρώτο, το
    αν υπήρχαν
    ορισμένοι
    υποψήφιοι
    που
    μιλούσαν
    την ξύλινη
    γλώσσα του
    "αντικαπιταλ
    ισμού", να
    μου
    επιτρέψεις
    να ξέρω
    καλύτερα."Εγώ προσωπικά σε όσους παρακολούθησα δεν διαπίστωσα κάτι τέτοιο.Αυτό που μου έκανε κακή εντύπωση στο λόγο μερικών ήταν ότι παπαγάλιζαν επιχειρήματα ή θέσεις του Επαμ ή δικά σας χωρίς να τα έχουν κατανοήσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Προσπαθεί να ξυπνήσει τον νεοέλληνα ο Δημήτρης ακόμα-μάταια όμως μιλάμε για λοβωτομή ιστορική,κομματική,κοινωνική.Ακόμα τον θεωρούνε γραφικο τρελο.Δε πειράζει ομως σύντομα θα αναγκαστεί ο κόσμος να υπερασπιστεί τις πεζούλες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Δημήτρη,σε αγαπάμε...Έστω κι αν κάποιοι -ακόμα και μέσα στο Ε.Πα.Μ- μας βάζουν στο ίδιο τσουβάλι ως κόμμα με τους άλλους-η πράξη δείχνει τις προθέσεις τις δικές σου κι άλλων συναγωνιστών.Το όνειρο αιώνων,αυτό της ελευθερίας θέλουμε απλά να βοηθήσουμε να ζωντανέψει κι ,όταν αυτό γίνει,να κυβερνήσει ο ίδιος ο λαός-όλοι μας- μια ανεξάρτητη και λαικά κυρίαρχη πατρίδα!Πολλές ευθύνες,πολλή πίεση και ψυχικό κόστος πληρώνεις για όλο αυτό το στρεβλά δομημένο σύστημα,και τις στρεβλές αντιλήψεις-πρακτικές ζωής,που εθίστηκε χρόνια ο λαός να υιοθετεί!Δεν γνωρίζω άν με άλλη τυπική μορφή- ίσως όχι ως κόμμα- το ε.πα.μ θα μπορούσε να παίξει το ρόλο του καλύτερα!Εκείνο όμως που πιστεύω είναι ότι εκτός από τη γλώσσα της Λογικής και της αλήθειας,πρέπει να μιλήσουμε πιο απλά και στο θυμικό του Έλληνα,που βρίσκεται σε σύγχυση και δε μπορεί να διακρίνει μέσα στο συρφετό των πληροφοριών -"ενημερώσεων"το φως από το σκοτάδι,ούτε πολύ περισσότερο να έχει επίγνωση του τι συμβαίνει!Λείπει πολύ η φωνή σου και η εκπομπή!Τα λόγια δε χωράνε το μέγεθος της ευγνωμοσύνης....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Στο κείμενο του Καζάκη με ενόχλησε μια υπερβολική τοποθέτηση: Η ταύτιση του ψηφοφόρου της Χ.Α με τον ψηφοφόρο του ΚΚΕ. Άσχετα με την κριτική που γίνεται στο ΚΚΕ ότι είναι κατώτερο των περιστάσεων, δεν παύει να είναι το μόνο κόμμα που εξ αρχής πολέμησε την ένταξη μας στην ΕΟΚ , όταν διάφοροι ευρωλιγούρηδες άρπαζαν τα πακέτα και πλούτιζαν εις βάρος μας, όπως αποδείχτηκε. Καταλαβαίνω την αγωνία του Καζάκη για δημιουργία ενός κινήματος-μετώπου που θα ενώσει όλους τους Έλληνες ενάντια στην καταχνιά που ζούμε , αλλά είναι δύσκολο, γιατί -δυστυχώς -το σύστημα δημιούργησε συνενόχους, βασιλίσκους και αστούς , που διατηρούν ακόμα και σήμερα τα προνόμιά τους. Το ΚΚΕ θεωρεί ότι δεν μπορεί να ηγηθεί μιας Επανάστασης χωρίς Επαναστάτες και ,,, περιμένει. Ξέρει τη δυναμική του. Αυτό που εγώ δε συγχωρώ σε κανέναν που ξέρει τι εστι καπιταλισμός ούτε και στο ΚΚΕ, είναι τα δάνεια που έλαβαν από το σύστημα που πολεμούν και δεν τους αρέσει. Αν οι τραπεζίτες είναι συνυπεύθυνοι γι αυτό που ζούμε, τί τις ήθελαν τις συναλλαγές μαζί τους;; Εγώ ανήκω στο "κόμμα" εκείνων των πολιτών που αρνήθηκαν δάνεια και παροχές και ζούσα τόσα χρόνια και μέχρι σήμερα σε νοικιασμένο σπίτι, γιατί δεν ήθελα να αυτοενεχυριάσω το μέλλον μου.
    Είχα κάνει τους υπολογισμούς μου και είδα ότι δεν έβγαινα, ούτε ήθελα συναλλαγές με νόμιμους τοκογλύφους. Πόσοι πολίτες σκέφτηκαν και έπραξαν αναλόγως; Με αυτούς θέλω να συμπορευτώ. Όσο για το «μέτωπο» που θα βγάλει στους δρόμους τους πολίτες, προς το παρόν οι πολίτες βγαίνουν στο δρόμο για να πανηγυρίσουν τη νίκη της εθνικής ομάδας. Για τέτοιο πολιτικό επίπεδο μιλάμε. Η άλλη επανάσταση μάλλον θα… αργήσει .Και δυστυχώς, αυτό το ξέρουν καλά αυτοί που μας οδήγησαν εδώ. Και μην ξαναπείτε ότι είμαι απολογητής του ΚΚΕ , γιατί τυγχάνει να είμαι διαγραμμένη της ΚΝΕ από το 1979 και έκτοτε σε κανένα κομματικό «μαντρί» δεν προσχώρησα. Δεν πιστεύω πια στην πολιτική αντιπροσώπευση μέσω κομμάτων. Πιστεύω στην πολιτική συνειδητοποίηση που θα είναι επίπονη . (βαρβάρα )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Μα,κ.Βαρβάρα,το πολιτικό σύστημα υπηρέτησε όλα τα γούστα...και το ΚΚΕήταν το πιο καλά "κρυμμένο"χαρτί του-δεκανίκι!Δεν μπορούμε άπραγοι να περιμένουμε τοτέλος μας!Τί ανευθυνότητα είναι αυτή ρε παιδιά,απέναντι στις ζωές ,στον εαυτό μας...Αυτά που περιμένουμε από τους άλλους,κρίνοντάς τους,πώς δεν τα κάνουμε εμείς πράξη;ΑΝ ΔΕΝ ΕΝΩΘΟΥΜΕ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΑ,ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΟ ,ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΓΛΙΤΩΣΟΥΜΕ!Ή ΤΟ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ "ΖΕΣΤΑ"ΚΑΙ ΠΕΙΘΟΥΜΕ ΚΙ ΑΛΛΟΥΣ Ή ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ!ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ-ΑΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ-ΚΑΙ ΣΕ ΕΜΕΝΑ!ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΟΝΟ ΜΕ ΔΥΝΑΤΟ ΛΑΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΕΦΤΕΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ!ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ Ε.ΠΑ.Μ,ΠΟΥ ΗΔΗ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΠΟΛΛΗ ΚΑΙ ΕΠΙΠΟΝΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ;ΠΩΣ ΑΛΛΙΩΣ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Από την μια ο Καμμένος(του οποίου τυγχανω συμπαθών και ψηφοφόρος,χωρίς να είμαι μέλος του κόμματος του) λέτε πως δεν εχει διαθεση συνεργασίας παρα μόνο μπρος στην κάμερα(αλήθεια ο Δημαρας και ο Ζουραρις,ακομα και ο Μαριας πως μπήκαν;) και απο την άλλη στις προηγούμενες εκλογές τον "καταγγείλατε" πως προσπάθησε να σας δελεάσει με την κρατική επιχορήγηση για να συνεργαστείτε μαζί του,αλλά εσείς αρνηθήκατε.Τελικά αγαπητε,ισχύει το ένα ή το άλλο;
    Σας παρακολουθώ καιρό και ομολογώ πως μου είστε συμπαθής,όχι τόσο για τις αριστερές καταβολές σας,τις οποίες δεν συμερίζομαι, αλλά για την θεση σας υπερ του εθνικού νομίσματος,με την οποία συμφωνώ.Παρόλα αυτά διαπιστώνω πως δεν επιθυμείτε την συνεργασία με κανένα,με φανατισμό τόσο, που πιθανόνολογω πως εαν ειχατε την δυνατοτητα να διασπαστήτε και ως φυσικο προσωπο θα το κάνατε. Μόνο με τον Παπαθεμελη καταφερατε μια συνεργασία και την επόμενη των εκλογων την διαλύσατε,ονομαζοντας τον "παπαδοπαίδι".Ακόμα και με τον Κατσανέβα,που έχει ένα παρόμοιο κόμμα,παρότι τον άκουσα να σας καλέι σε κοινό αγώνα,δεν είδα καθόλου να προχωρά η υπόθεση.
    Λοιπόν τί;H αυτόνομη καθοδος δεν οδηγεί πουθενα.Ή θα γίνεται και έσεις κομμάτι κάτι μεγάλου(και με τον ΣΥΡΙΖΑ μέσα),όπως θέλει ο αντιμνημονιακός κόσμος ή θα περιοριστήτε στην δημοσιευση αναλύσεων. Για εμένα η χώρα έχει ανάγκη απο ενα νεο ΕΑΜ,όχι μια ακόμα αριστεριστικη γκρούπα.
    Καλοπροαίρετα και φίλικά. Πέτρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φοβάμαι ότι τα έχετε μπερδέψει τελείως. Συνεργασία σημαίνει ότι δυο οντότητες ακολουθούν κοινό δρόμο στη βάση κοινού στόχου, χωρίς να ταυτίζονται. Αυτό σημαίνει συνεργασία, ή τέλον πάντων συμμαχία. Η ένταξη στο ψηφοδέλτιο ενός κόμματος δεν σημαίνει συνεργασία, ή συμμαχία, αλλά πρόσληψη. Ο κ. Καμμένος από το 2012 αναζητούσε προσλήψεις στο κόμμα του κι όχι συνεργασίες ή συμμαχίες. Όποιος θέλει να προσληφθεί σε κάποιο κόμμα ας το κάνει. Εμείς μιλάμε για συνεργασία. Δεν ξέρω αν τα ελληνικά σας, σας βοηθούν να καταλάβετε τη διαφορά. Αν εντασόμασταν στα ψηφοδέλτια του Καμμένου, αυτόματα θα χάναμε την αυθυπαρξία μας. Θα γινόμασταν μέρος του δικού τους κόμματος. Γιατί να το κάνουμε; Δεν συμφωνούμε σε θεμελιώδη ζητήματα. Κι όχι μόνο αυτό. Δεν θέλουμε να φορτωθούμε το πολιτικό κόστος των τυχοδιωκτών, της σάρας και της μάρας που έχει μαζέψει ο Καμμένος στο κόμμα του. Το κόμμα του κ. Καμμένου είναι ένα παραδοσιακό δεξιό κόμμα και λειτουργεί ως κακέκτυπο της ΝΔ. Και λέμε κακέκτυπο της ΝΔ, γιατί δεν διαθέτει καν τις εσωτερικές διαδικασίες της ΝΔ. Γιατί θα πρέπει να ενταχθούμε σ' αυτό;
      Εμείς αντίθετα είχαμε προτείνει κοινή κάθοδο σε κοινό ψηφοδέλτιο, αλλά ο καθένας με τους δικούς του υποψηφίους. Ο κ. Καμμένος αντιπρότεινε την πρόσληψη τη δική μου και άλλων στελεχών του ΕΠΑΜ στο δικό του ψηφοδέλτιο έναντι αντιτίμου για το ΕΠΑΜ. Γιατί θα έπρεπε να το δεχθούμε; Από πότε η πρόσληψη σε ένα κομματικό ψηφοδέλτιο ονομάζεται συνεργασία; Μόνο όποιος είναι αρκούντως τυχοδιώκτης μπορεί να την πει συνεργασία, μιας και τον ενδιαφέρει η εδρα κι όχι η πολιτική. Τέτοιες περιπτώσεις ήταν εξαρχής ο Μαριάς, ο Δημαράς και προσφάτως ο κ. Ζουράρις. Το αποτέλεσμα; Σήμερα το κόμμα του κ. Καμμένου καταρρέει. Το ΕΠΑΜ όμως στέκεται στα πόδια του και εξακολουθεί να αναπτύσσεται ραγδαία και οργανωτικά και πολιτικά. Σε λίγους μήνες θα δείτε που θα βρίσκεται το κόμμα Καμμένου και που το ΕΠΑΜ.
      Τέλος, λέτε ότι μόνο με τον Παπαθεμελή συνεργαστήκαμε και μετεκλογικά το διαλύσαμε ονμάζοντάς τον "παπαδοπαίδι". Είστε τουλάχιστον απληροφόρητος. Πρώτο, ποτέ εγώ προσωπικά, ή το ΕΠΑΜ δεν χαρακτήρισε τον Παπαθεμελή "παπαδοπαίδι". Αυτό είναι πρόστυχο και ελεεινό ψέμμα. Δεύτερο, η συνεργασία ήταν εκλογική και τίποτε περισσότερο. Μετά τις εκλογές το κόμμα του κ. Παπαθεμελή διαλύθηκε κι ο ίδιος δήλωσε αποστρατία. Τρίτο, έχουμε κάνει 12 επίσημες εκκλήσεις σ' όλες τις πολιτικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένου του κ. Καμμένου, για κοινές δράσεις. Σε καμιά δεν έχει ανταποκριθεί κεντρικά, αν και πολλοί άνθρωποί του στη βάση έχουν συνεργαστεί μαζί μας. Ρωτήστε αυτούς αν το ΕΠΑΜ θέλει ή δεν θέλει τη συνεργασία. Εμείς μιλάμε για συνεργασία κι όχι για κομματική πρόσληψη.
      Όσο για το ποιος είναι γκρούπα και ποιος αντιπροσωπεύει το νέο ΕΑΜ, δυο παρατηρήσεις. Το ΕΠΑΜ μπορεί εκλογικά να μην έχει δείξει τη δυναμική του, αλλά είναι το μόνο σχήμα που ενώνει στις γραμμές του δεξιούς και αριστερούς αγωνιστές με εαμικά προτάγραματα. Κανένας άλλος. Δεν προσλαμβάνει παράγοντες και παραγοντίσκους στο κόμμα του, όπως ο Καμμένος με δέλεαρ κοινοβουλευτικές έδρες. Και να θυμάστε. Το βασικό είναι ποιος θα στέκεται όρθιος στο τέλος της διαδρομής. Και το ΕΠΑΜ παρά τα πενιχρά μέσα του και χωρίς χορηγίες στέκεται όρθιο και αναπτύσσεται, ενώ το κόμμα του κ. Καμμένου καταρρέει. Βλέπετε εμείς οργανωνόμαστε με σκοπό την εθνική απελεύθερωση, όχι με σκοπό τη νομή κοινοβουλευτικών εδρών και επιχορηγήσεων.

      Διαγραφή
  28. Αγαπητε Κ. Καζάκη.

    Οντως το κόμμα των Αν.Ελ δημιουργηθηκε από μαζωματα χωρίς διακρισεις, και τωρα γίνετα αναπόφευκτα ένα ξεσκαρτάρισμα. Όμως σε βασικες πολιτικές θέσεις η ήγεσια του δεν έχει πετάξει την αντιμνημονιακη της ταυτότητα όπως αναμένατε.
    Εφόσον το πρωτευον είναι η ανακτηση της εθνικης κυριαρχιας και ανεξατησιας, τοτε ποιο είναι το ουσιωδες που διασπά το αντιμνημονιακο μέτωπο?
    Μηπως είναι απλα το όνομα και το κουμάντο?
    Μοιάζετε με δυο σεφ που διαγωνίζεστε για το ποιος θα φτιαξει το πιο παλλαικο και το ποιο ανεξαρτητο αντιμνημονιακο κόμμα.
    Μου θυμιζετε συμπεθέρια που μαλώνουν για το όνομα του μωρου που θα βαπτιστεί, και για το ποιος θα πληρώσει το τραπέζι.

    Μόνο που την πληρωνουμε εμεις που μοιραζουμε τις ψηφους μας.
    ΕΝΩΘΕΙΤΕ
    Με σεβασμο στον αγωνα σας, σας ψηφισα το Μαιο του 2012, Γιάννης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν μπορείτε να κλείσετε κάποιο ραντεβού με την ηγεσία των ΑΝΕΛ για να καθίσουμε ήσυχα και απλά να μιλήσουμε, εμείς θα ανταποκριθούμε. Χρησιμοποιήσαμε κάθε μέσο και τρόπο που ξέρουμε. Δεν στάθηκε δυνατό ούτε καν να συναντηθούμε. Πώς θα μιλήσουμε για κοινή δράση και συνεργασία, όταν η ηγεσία των ΑΝΕΛ δεν βρίσκει χρόνο ούτε καν να συναντηθούμε; Και γενικά, καλό θα ήταν να βάζετε αυτό που διαθέτετε στην κρανιακή κάψα να δουλεύει λίγο περισσότερο. Δεν είναι κακό. Ίσως στα γεράματά σας να γλυτώσετε την άνια, ή το αλτσχάιμερ. Πληροφορηθείτε πρώτα γι' αυτό που έχετε κόλλημα κι ύστερα σχηματίστε γνώμη. Έλεος!!!!

      Διαγραφή