Δ. Καζάκης: Μόνον με συλλογική πολιτική δράση του λαού θα δοθεί η λύση κι όχι με αυταπάτες

Πολλοί φίλοι του ΕΠΑΜ, επηρεασμένοι από τη «βιομηχανία μηνύσεων» που εδώ και μια δεκαετία έχει στηθεί από πολλές πλευρές και κατακλύζει τα social media, επικρίνουν το μέτωπο επειδή αρνείται να μπει στο χορό αυτόν. Θεωρώντας ότι με τις μηνύσεις και τις αγωγές θα φρενάρουν τις δυνάμεις του καθεστώτος, φτάνουν στο σημείο να τις θεωρούν ως τη μοναδική μορφή δράσης, ακολουθώντας όποιον κραδαίνει ένα φύλλο χαρτί και ζητάει από τους άλλους να το υπογράψουν για να κατατεθεί στην εισαγγελία! Χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι βιώνουμε ένα σκληρό δικτατορικό καθεστώς που ακολουθεί προειλημμένες αποφάσεις για την καταστροφή της χώρας, χωρίς να αναλογίζονται ότι αν τα πράγματα ήταν τόσο απλά, η δικτατορία της χούντας του ’67 θα είχε καταρρεύσει με μερικές εκατοντάδες μηνύσεις πολιτών!

Το χειρότερο είναι ότι απαιτούν κι από το ΕΠΑΜ να παίξει σ’ αυτό το θέατρο της παραπλάνησης, να μετριάσει την ενημέρωση του κόσμου με τις αναλύσεις του και να δώσει βάρος σε μηνύσεις και αγωγές γιατί ειδάλλως «αδρανεί». Χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι η λύση θα δοθεί μόνον πολιτικά, με συσπείρωση του λαού για την ολοκληρωτική ανατροπή του καθεστώτος ζόφου που βιώνουμε κι όχι με «μπαλωθιές στον αέρα». Γι' αυτήν τη συσπείρωση εργαζόμαστε μέσω της ενημέρωσης, σ’ αυτήν τη συσπείρωση θα έπρεπε να δώσει την προσωπική του ενέργεια ο κάθε συνειδητός πολίτης κι όχι να ακολουθεί χίμαιρες.

Διαφωτιστικό είναι το άρθρο του Προέδρου του ΕΠΑΜ πάνω στο θέμα αυτό, που ακολουθεί στη συνέχεια.

Τι οφείλουμε να κάνουμε για τα δάνεια και τις οφειλές;*

Τις τελευταίες εβδομάδες είδαμε να χύνονται πολλά κροκοδείλια δάκρυα για τα χρέη που έχουν συσσωρευτεί σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Αυτοί που ευθύνονται για το πρόβλημα, αυτοί που κατέλυσαν κάθε έννοια νομιμότητας υπέρ του πολίτη προκειμένου να κατοχυρώσουν την αυθαιρεσία των τραπεζών ώστε ήσυχα και χωρίς κανένα κίνδυνο να λεηλατήσουν τους οφειλέτες τους, μας τάζουν ότι έχουν τη λύση.

Μας μιλούν για «κόκκινα δάνεια» και ξεχνούν πολύ βολικά ότι το πρόβλημα δεν εντοπίζεται απλά και μόνο στα δάνεια που εμφανώς δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν. Ούτε βέβαια προέκυψε τώρα με τα καταστροφικά μέτρα δήθεν αντιμετώπισης της πανδημίας.

Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι το ιδιωτικό χρέος ως σύνολο καλπάζει. Μόνο το ύψος του χρέους των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων προς τις τράπεζες ανέρχονταν το Δεκέμβριο του 2020 σε 177 δις ευρώ. Ενώ το συνολικό χρέος προς την ΑΑΔΕ με το οποίο η συγκεκριμένη «εταιρεία ειδικού σκοπού» των Ευρωπαίων δανειστών, εκβιάζει νοικοκυριά και επιχειρήσεις ξεπέρασε τα 108 δις ευρώ.

Η 21η Απριλίου τώρα δικαιώνεται…

Μια ακόμη μαύρη επέτειος της επταετίας με την κοινωνία να μουρμουρίζει με υπόκωφη οργή το σύνθημα που γεννήθηκε αυθόρμητα στις παλλαϊκές κινητοποιήσεις του 2011, η χούντα δεν τελείωσε το 1973. Μια ακόμη μαύρη επέτειος υπό το ζυγό του πιο αδίστακτου καθεστώτος κατοχής, εκποίησης και δικτατορίας, που γνώρισε μεταπολεμικά η ιστορία της πατρίδας μας. Μια ακόμη μαύρη επέτειος με τον ελληνικό λαό υπό διωγμό και γενοκτονία.

Κι όμως οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί αυτής της κατάστασης διατυμπανίζουν τις «κατακτήσεις της δημοκρατίας μας». Η κ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας, το εξαίσιο αυτό παράδειγμα της εποχής μας, δήλωσε άνευ αιδούς τα εξής καταπληκτικά για την επέτειο: «Πέντε και πλέον δεκαετίες από τη μελανή σελίδα της 21.4.67, είμαστε υπερήφανοι για τις κατακτήσεις της δημοκρατίας μας. Η Ελλάδα είναι ένα σύγχρονο κράτος δικαίου με κατοχυρωμένα τα ανθρώπινα δικαιώματα και με ομαλή λειτουργία των θεσμών, ακόμη και στις πιο δύσκολες περιστάσεις.»

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι αθλιέστεροι εκπρόσωποι της εξουσίας των πιο αδίστακτων καθεστώτων στην ιστορία της Ελλάδας, αλλά και διεθνώς, βαφτίζουν την ουσιαστική κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος ως «κατάκτηση της δημοκρατίας», την καταπάτηση κάθε έννοιας ανθρώπινου δικαιώματος και ελευθερίας των πολιτών ως «κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Από τότε που η έννοια του «κράτους δικαίου» επινοήθηκε από την αποκαλούμενη πεφωτισμένη δεσποτεία, δεν υπάρχει δυνάστης και δήμιος που να μην το επικαλείται προκειμένου να βαφτίσει την εξουσία του στην κολυμβήθρα της νομιμότητας.

Έως πότε θα επιτρέπουμε να μας λεηλατούν;*

 Πάνω από ένα χρόνο ζούμε τον παραλογισμό του γενικού εγκλεισμού και της λεγόμενης κοινωνικής αποστασιοποίησης στο όνομα της πανδημίας. Πρόκειται για μέτρα μεσαιωνικής έμπνευσης, τα οποία ήταν αδιανόητα τόσο για την επιστήμη, όσο και για την πολιτεία έως εντελώς πρόσφατα.

Αδιανόητα! Γιατί; Διότι γνώριζαν πολύ καλά ότι με την καταστολή όχι μόνο δεν μπορείς να αντιμετωπιστεί καμιά επιδημία, αλλά αντίθετα κοστίζει στις κοινωνίες πολλά περισσότερα. Παρατείνει τη διάρκεια της επιδημίας, την κάνει ακόμη πιο φονική με αλλεπάλληλα κύματα και βυθίζει τις κοινωνίες στην απόλυτη μιζέρια και απελπισία.

Αυτό διδάσκουν τουλάχιστον 7 αιώνες εμπειρία! Να γιατί οι μέθοδοι γενικής καταστολής απορρίφθηκαν, όταν η επιστήμη λυτρώθηκε από την υποτέλεια στην απολυταρχία και η πολιτεία υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει, έστω και ψευδεπίγραφα, το απαραβίαστο των συνταγματικών εγγυήσεων της ζωής των λαών, αλλά και των πολιτών.

Η αναβίωση του ολοκληρωτισμού.

Γιατί λοιπόν αναβίωσαν; Για τον ίδιο λόγο που επιλέχθηκαν εξαρχής. Οι επιδημίες του ύστερου μεσαίωνα ήταν ο καλύτερος τρόπος, εκτός του πολέμου, για να επιβληθεί ο ολοκληρωτισμός της απόλυτης μοναρχίας. Σήμερα είναι επίσης ο καλύτερος τρόπος για να παγιωθεί ένας νέος ακόμη χειρότερος ολοκληρωτισμός. Ο ολοκληρωτισμός των κυρίαρχων της χρηματαγοράς και της εξουσίας, ή οποία όχι μόνο διαπλέκεται, ούτε απλά έχει εξαγοραστεί, αλλά έχει ταυτιστεί απόλυτα μαζί τους.

Η ολική επαναφορά της «φυλετικής υγιεινής» με σκόπιμη κατάρρευση του ΕΣΥ.

 Τα κόμματα της μονοκομματικής βουλής έχουν στήσει σκυλοκαβγά πάνω στους τάφους των χιλιάδων νεκρών, που δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ στο όνομα της πανδημίας. Τσακώνονται για επικοινωνιακούς λόγους, για ψηφοθηρία, όταν όλοι τους – μηδενός εξαιρουμένου - ευθυγραμμίστηκαν εξαρχής με τις άνωθεν και κυρίως τις έξωθεν εντολές διαχείρισης της πανδημίας με μεθόδους μεσαίωνα.

Κανένας τους δεν τόλμησε να αμφισβητήσει στην πράξη, ούτε βέβαια να εμποδίσει, την επιβολή της κατ’ οίκον κράτησης του γενικού πληθυσμού για μήνες, τη φίμωση της επιστημονικής κοινότητας, αλλά και της κοινωνίας, τη γενική καταστολή και την αστυνομοκρατία στο όνομα της πανδημίας. Δεν τόλμησαν να αμφισβητήσουν ούτε καν το σκάνδαλο των λεγόμενων εμβολίων, που δημιουργήθηκαν μέσα σε 336 ημέρες με μοναδικό κίνητρο τη χρηματιστική κερδοσκοπία, αλλά και την επιβολή καθεστώτος πλήρους ασυδοσίας και ασυλίας των φαρμακευτικών πολυεθνικών, αλλά και του ιατροβιομηχανικού συμπλέγματος.

Δεν ένιωσαν καν την ανάγκη να υπερασπιστούν την πλειοψηφία των υγειονομικών, η οποία εκβιάζεται και προπηλακίζεται γιατί δικαίως δεν έχει πειστεί για την αποτελεσματικότητα των μέτρων γενικού εγκλεισμού του πληθυσμού, αλλά ούτε και για την ασφάλεια των εμβολίων σκοπιμότητας. Δεν ένιωσαν ούτε καν την υποχρέωση να αντιταχθούν, για λόγους έστω μιας κάποιας δημοκρατικής ευαισθησίας, στην μετατροπή του γενικού πληθυσμού σε πειραματόζωο των πολυεθνικών και του ιατροβιομηχανικού συμπλέγματος, με όρους αναγκαστικού, ή εκβιαστικού εμβολιασμού, πιστοποιητικών δήθεν ανοσίας, κοκ.

 Η σύγχρονη εκδοχή της παλιάς «φυλετικής υγιεινής»

Απέδειξαν έτσι πόσο λίγο διαφέρουν ιδεολογικά και πολιτικά από τον ολοκληρωτισμό των μαζικών ιατρικών πειραμάτων της εποχής του ναζισμού. Η ίδια η έννοια της «δημόσιας υγείας», στο όνομα πάντα της πανδημίας, κατάντησε πλέον συνώνυμο της «φυλετικής υγιεινής», όπως αυτή αναδείχθηκε ως ακαδημαϊκό θέσφατο από το δεύτερο μισό του 19^ου αιώνα έως τον 2^ο παγκόσμιο πόλεμο.

Πόσο ακόμη θα επιτρέπουμε να συνεχίζεται η ανθρωποκτονία;

Οι εισαγγελικές αρχές στην περιοχή του Πιεμόντε της Ιταλίας, σύμφωνα με το Reuters (15/3), δήλωσαν τη Δευτέρα που μας πέρασε ότι κατάσχεσαν μια παρτίδα 393.600 δόσεων του εμβολίου AstraZeneca COVID-19 μετά το θάνατο ενός άνδρα λίγες ώρες μετά την παραλαβή του. Ταυτόχρονα η εισαγγελία διέταξε διεξαγωγή προανάκρισης για πιθανή ανθρωποκτονία.

Η εισαγγελία κινήθηκε αφού πρώτα η περιφερειακή διοίκηση του Πιεμόντε ανέστειλε τη χρήση της παρτίδας ABV5811, όταν ο Σάντρο Τονγκάτι, ένας 57χρονος δάσκαλος μουσικής, αρρώστησε και πέθανε αμέσως μετά το εμβολιασμό του. Ο Τονγκάτι εμβολιάστηκε το Σάββατο το απόγευμα, είπε η σύζυγός του στις ιταλικές εφημερίδες. Ανέπτυξε υψηλή θερμοκρασία κατά τη διάρκεια της νύχτας και ένιωσε ξανά άρρωστος την Κυριακή το πρωί. Κλήθηκε ασθενοφόρο, αλλά πέθανε λίγο αργότερα.

Οι δικαστές στη Σικελία την περασμένη εβδομάδα είχαν διατάξει επίσης την κατάσχεση μιας άλλης παρτίδας εμβολίου AstraZeneca μετά τους ξαφνικούς θανάτους δύο ανδρών που είχαν μόλις εμβολιαστεί. Η ιταλική κυβέρνηση έσπευσε να δηλώσει ότι δεν υπάρχουν στοιχεία για τη σύνδεση των θανάτων με το εμβόλιο κι έτσι επέτρεψε να συνεχίσει να χορηγείται το εμβόλιο AstraZeneca.

Όμως μετά τις ενέργειες των εισαγγελικών αρχών του Πιεμόντε και την προκαταρκτική ανάκριση για ανθρωποκτονία με αφορμή το θάνατο του 57χρονου Τονγκάτι, η ιταλική κυβέρνηση εξαναγκάστηκε να ανακοινώσει αναστολή των εμβολιασμών με AstraZeneca για «προληπτικούς λόγους». Υποτίθεται ότι η κυβέρνηση έδωσε εντολή να διεξαχθούν οι απαραίτητες ιατροδικαστικές έρευνες για να επιβεβαιωθεί, ή να αποκλειστεί η σχέση του συγκεκριμένου εμβολίου και των θανάτων.

Γιατί τέτοιος πανικός με την απόφαση του ΕΠΑΜ να απαντήσει θετικά στην πρόταση συνεργασίας του Γ. Τράγκα;

Η πιθανότητα να δημιουργηθεί ένας πόλος ευρείας λαϊκής αποδοχής, ικανός να διεμβολίσει τη μονοκομματική βουλή των «κομμάτων του συνταγματικού τόξου» και των εφεδρειών τους, από θέσεις ανατροπής του ολοκληρωτικού καθεστώτος, φαίνεται να έχει δημιουργήσει πανικό στα πολιτικά επιτελεία της κατοχής. Πολύ περισσότερο τους διακατέχει ο πανικός μήπως και ο πόλος αυτός σταθεί ικανός να υπερβεί τις διαχωριστικές μετεμφυλιακές γραμμές της δεξιάς και της αριστεράς μέσα στις τάξεις του ίδιου του λαού μας.

Κι έτσι το φάντασμα ενός νέου, σύγχρονου ΕΑΜ, που στοιχειώνει τις ηγεσίες των κομμάτων της δεξιάς και της αριστεράς από τον εμφύλιο και δώθε, ίσως ν’ αρχίσει, επικίνδυνα για τους κρατούντες, να παίρνει σάρκα και οστά μέσα στον ίδιο το λαό. Δεν πρέπει να ξεχνούν, τουλάχιστον όσοι δεν διακατέχονται από σύνδρομα ιδεοληψίας, το γεγονός  ότι κάθε φορά που ο λαός μας ξεπερνούσε στο εσωτερικό του τις διαχωριστικές γραμμές της κομματικής ιδεολογίας για να ενωθεί ενάντια στον κοινό εχθρό που απειλούσε την εθνική και κοινωνική του υπόσταση, έγραψε τις πιο ηρωικές σελίδες της ιστορίας του.

Πάνω στη συστηματική επιδίωξη να μην υπάρξει ξανά μια τέτοια λαϊκομετωπική, ή λαοκρατική – όπως ονομαζόταν στην εποχή του ΕΑΜ – ενότητα, σαν αυτή της εθνικής αντίστασης, θεμελιώθηκε το πολιτικό και κομματικό σύστημα της μετεμφυλιακής και μεταπολιτευτικής περιόδου. Ο τρόμος ενός νέου «Λαϊκού Μετώπου» – όπως καταγραφόταν στα πολιτικά εγχειρίδια της ασφάλειας στη δεκαετία του 1960 – από τα κάτω, μέσα στον ίδιο τον λαό, ανάμεσα κυρίως στις εαμικές μάζες του ευρύτερου κέντρου και της αριστεράς στη βάση του συνθήματος της Λαοκρατίας, είναι που πυροδότησε τόσο τη βασιλική εκτροπή του 1965, όσο και τη χούντα του 1967.

Τρόμος μην τυχόν κι ο λαός ξεφύγει από το διχασμό σε δεξιά και αριστερά

Η μεταπολίτευση θεμελιώθηκε πάνω στη χειραγώγηση με όρους κομματικών μηχανισμών και πελατειακών σχέσεων, των εαμικών διαθέσεων της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας. Οι κομματικοί ανταγωνισμοί ανάμεσα κυρίως στο ΠΑΣΟΚ και την αριστερά για το ποιος θα καπηλευτεί την εαμική παράδοση, για το ποιος θα προσαρτήσει και θα μετατρέψει σε υποχείριό του τον άλλο, υπήρξε ο καλύτερος τρόπος, αφενός, να αποκτήσει λαϊκά ερείσματα το κόμμα της ΝΔ, και, αφετέρου, να προδοθεί και να συντριβεί κάθε μαζικός αγώνας για εθνική ανεξαρτησία, δημοκρατία και κοινωνικά δικαιώματα του λαού μας.

Δημήτρης Καζάκης: Οδεύουμε σε πολεμική αναμέτρηση με την Τουρκία – Συνέντευξη στον Γαβριήλ Αβραμίδη

 15 Φεβρουαρίου 2021, https://www.politispress.gr/

Ο πρόεδρος του ΕΠΑΜ Δημήτρης Καζάκης στην συνέντευξη του στον Γαβριήλ Αβραμίδη για το politispress.gr κατακεραυνώνει την αντιπολίτευση. «Είδατε έστω κι ένα κόμμα στην τωρινή βουλή να αντιτάσσεται – έστω και στα λόγια – στην πολιτική του γενικού εγκλεισμού (lockdown) του πληθυσμού, των αυθαίρετων και εντελώς παράλογων γενικών περιορισμών κυκλοφορίας και μετακινήσεων, του βασανισμού με την υποχρεωτική μάσκα ακόμη και σε ανήλικα, των εξοντωτικών προστίμων, αλλά και αναγωγής της πλέον διαπλεκόμενης και διεφθαρμένης από ιδιωτικά συμφέροντα επιστήμης σε υπέρτατη αυθεντία έναντι κάθε κοινής λογικής και αντιλόγου; Υποστήριξε έστω κι ένα κόμμα στη τωρινή βουλή τα ατομικά, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα του Έλληνα πολίτη που ποδοπατήθηκαν στο όνομα της πανδημίας και της δήθεν επιστημονικής αυθεντίας; Ούτε ένα».

Γ. Αβραμίδης: Κύριε Καζάκη, στις 28 Νοεμβρίου του 2020, το ΕΠΑΜ έκανε μια δημόσια πρόσκληση στα κοινοβουλευτικά κόμματα ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και ΜΕΡΑ25 να ενώσουν όλες τις λαϊκές δυνάμεις σε ένα κοινό μέτωπο ανατροπής, βάζοντας ως ελάχιστους στόχους την υπεράσπιση της δημοκρατίας και την κατοχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας. Υπάρχει, κατά τη γνώμη σας, ρεαλιστική βάση συγκρότησης ενός ενωτικού πόλου με τις κοινοβουλευτικές δυνάμεις και εξωκοινοβουλευτικά κόμματα και κινήματα; Θα συνεργαζόταν εκλογικά το ΕΠΑΜ με τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ ή το ΜΕΡΑ25;

Δ. Καζάκης: Κατά τη γνώμη μας, η συνεργασία ανάμεσα σε δυνάμεις με κοινό στόχο την ανατροπή του σημερινού καθεστώτος και την ανάδειξη ενός νέου τύπου βαθιά δημοκρατικής διακυβέρνησης της χώρας είναι μονόδρομος. Αν βέβαια θέλουμε να δούμε άμεσα ριζική αλλαγή στη ζωή μας. Η επιδίωξη της συνεργασίας αποτελεί συστατικό στοιχείο της πολιτικής του ΕΠΑΜ εξ ιδρύσεώς του. Το ερώτημα βέβαια έγκειται στο αν όντως υφίσταται κοινός στόχος ανάμεσα στις διαφορετικές δυνάμεις. Κι αυτό έχει να κάνει με το πώς αντιλαμβάνεται ο καθένας από εμάς το κυρίαρχο πρόβλημα της χώρας και του λαού αυτήν τη στιγμή.
Είναι προφανές πλέον, ακόμη και στον πιο αφελή, ότι το κεντρικό πρόβλημα της χώρας σήμερα είναι η επιβολή ενός καθεστώτος ανομίας, ασυδοσίας, μαζικής καταστροφής και εκποίησης υπέρ των ξένων δανειστών, εταίρων, συμμάχων και μιας εγχώριας κλίκας που νέμεται την εξουσία. Η χώρα στερείται της δυνατότητας να αποφασίζει προς το συμφέρον του λαού της, ακόμη και για τα πιο στοιχειώδη ζητήματα στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Κυριαρχία στην Ελλάδα ασκούν αποκλειστικά και μόνο οι δανειστές της, οι τραπεζίτες και οι επενδυτές, με τις κυβερνήσεις να λειτουργούν -και μάλιστα ανοιχτά-, ως υποχείριά τους.
Ο λαός έχει στερηθεί των θεμελιωδών και αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων του στην πολιτική, τη δικαιοσύνη, τη δουλειά, την οικογένεια, την ιδιοκτησία, τη σύνταξη, το εισόδημα, την υγεία και την παιδεία. Η μεγάλη πλειοψηφία ζει χωρίς να ξέρει τι θα της ξημερώσει αύριο. Στην ουσία ζει χωρίς να υπάρχει αύριο.

Η αλχημεία των αριθμών και η υποκρισία μιας αντιπολίτευσης για το θεαθήναι…

 

Για μια ακόμη φορά μας εντυπωσίασε ο κ. Βαρουφάκης. Ανακάλυψε μόλις χθες αυτό που φαίνεται ότι αγνοούσε είτε ως καθηγητής οικονομίας, είτε ως υπουργός οικονομικών. Το γεγονός δηλαδή ότι δεν είναι αξιόπιστος ο δείκτης μέτρησης της ανεργίας από την ΕΛΣΤΑΤ.

Κι έτσι με όλο τον ενθουσιασμό ενός νεοφώτιστου εμφανίστηκε στο tweeter – που αλλού; – και ανακοίνωσε με ύφος ‘Αιδώς Αργείοι’:

«Η αλχημεία μνημονιακών αριθμών χτύπησε και την ανεργία: Η ΕΛΣΤΑΤ μιλά για κάτω από 800 χιλιάδες, δηλαδή ποσοστό κάτω του 17%. Όμως, ο ΟΑΕΔ αναφέρει 1.181.296 εγγεγραμμένους άνεργους, δηλαδή άνω του 26%, που σημαίνει "πραγματική" ανεργία 30%. Κύριοι της κυβέρνησης, οργανωθείτε ώστε να λέτε το ίδιο ψέμα!»

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο κ. Βαρουφάκης ανακαλύπτει ως βουλευτής και αρχηγός του ΜεΡα25, αυτά που φαίνεται να αγνοούσε παντελώς όταν κατείχε τη θέση του υπουργού οικονομικών και υποτίθεται ότι «έδινε μάχη» για τη χώρα ενάντια στους δανειστές! Φανταστείτε υπουργό οικονομικών να αναλαμβάνει σε μια τόσο κρίσιμη καμπή για τις τύχες της Ελλάδας και του λαού της χωρίς να έχει ιδέα για την αξιοπιστία των στατιστικών δεδομένων.

Ούτε ο κ. Βαρουφάκης απ’ ότι φαίνεται γνώριζε, ούτε η παρεούλα «ειδικών» και προφεσόρων του ιδίου φυράματος και οικονομικής μόρφωσης με τον ίδιο, που συγκέντρωσε γύρω του – με κριτήρια έως σήμερα αδιευκρίνιστα – για να πάνε να «διαπραγματευθούν» με τους Ευρωπαίους δανειστές. Είναι ύστερα να απορεί κανείς γιατί μας οδήγησαν τόσο εύκολα στο τρίτο και χειρότερο μνημόνιο;

Εκτός βεβαία κι αν για όλα αυτά δεν τους καιγόταν καρφί, δεν έδιναν rat’s ass, όπως συνηθίζουν να λένε στην οικεία τους γλώσσα. Ζούσαν απλά το όνειρό τους στην εξουσία σε βάρος των κορόιδων, δηλαδή όλων εμάς.

Άνοιξε ο δρόμος στην Τουρκία για εκ του ασφαλούς πολεμικά τετελεσμένα εναντίον της Ελλάδας και κυρίως της Κύπρου.

Μετά την τελευταία σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1η Οκτωβρίου) έχει ανοίξει πλέον διάπλατα ο δρόμος για πολεμικά τετελεσμένα στην περιοχή μας με δράστη πρωτίστως την Τουρκία. Ταυτόχρονα ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ ανήγγειλε την ίδια ημέρα τη δημιουργία ενός «διμερούς μηχανισμού αποτροπής της σύγκρουσης» ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία.

Ο μηχανισμός αυτός – σύμφωνα με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ – ήλθε ως αποτέλεσμα ενός παρασκηνιακού διαλόγου ανάμεσα στις στρατιωτικές πλευρές των δυο χωρών, ο οποίος έλαβε χώρα στις Βρυξέλλες. «Αυτός ο μηχανισμός ασφαλείας μπορεί να βοηθήσει στη δημιουργία ενός χώρου για διπλωματικές προσπάθειες ώστε να αντιμετωπιστεί η υποκείμενη διένεξη και είμαστε έτοιμοι να την αναπτύξουμε περεταίρω,» δήλωσε ο ΓΓ του ΝΑΤΟ.

Στην ανακοίνωση της συμμαχίας της 1^ης Οκτωβρίου αναφέρεται επίσης ότι το ΝΑΤΟ έχει αναλάβει ξανά το ρόλο αυτό με σκοπό την αποφυγή μιας στρατιωτικής σύγκρουσης ανάμεσα σε συμμάχους. Στη δεκαετία του 1990, μας πληροφορεί η συμμαχία, είχε δημιουργήσει έναν ανάλογο μηχανισμό στην περιοχή, «ο οποίος αποδείχθηκε αποτελεσματικός στο να βοηθήσει στην αποκλιμάκωση των εντάσεων και στην δημιουργία του χώρου για ευρύτερες διπλωματικές συνομιλίες.»

Βέβαια, αυτό που «ξεχνά» η συμμαχία είναι ότι ο συγκεκριμένος μηχανισμός της δεκαετίας του 1990 βοήθησε στην κλιμάκωση των διεκδικήσεων της Τουρκίας σε βάρος της κυριαρχίας της Ελλάδας. Και μάλιστα σε μια εποχή όπου η Τουρκία βρισκόταν υπό καθεστώς δικτατορίας του ΔΝΤ και επομένως – χωρίς τον «μηχανισμό» του ΝΑΤΟ και φυσικά τον ενδοτισμό της ελληνικής πλευράς – θα ήταν θεωρητικά πιο ευάλωτη σε πιέσεις αποκλιμάκωσης.