Η ανισότητα βλάπτει την οικονομική ανάπτυξη, βρίσκει έρευνα του ΟΟΣΑ

H μείωση των εισοδηματικών ανισοτήτων θα τονώσει την οικονομική ανάπτυξη, σύμφωνα με νέα ανάλυση του ΟΟΣΑ. Η εργασία αυτή διαπιστώνει ότι οι χώρες όπου η ανισότητα εισοδήματος μειώνεται αυξάνεται ταχύτερα από ό, τι εκείνες με αυξανόμενη ανισότητα.

Το μοναδικό και μεγαλύτερο αντίκτυπο στην ανάπτυξη είναι η διεύρυνση του χάσματος μεταξύ της κατώτερης μεσαίας τάξης και των φτωχών νοικοκυριών σε σχέση με την υπόλοιπη κοινωνία. Η εκπαίδευση είναι το κλειδί: η έλλειψη επενδύσεων στον τομέα της εκπαίδευσης από τους φτωχούς είναι ο κύριος παράγοντας πίσω από την ανισότητα που βλάπτει την ανάπτυξη. 

"Τα αδιάσειστα στοιχεία αποδεικνύουν ότι η αντιμετώπιση του υψηλής και αυξανόμενης ανισότητας είναι κρίσιμης σημασίας για την προώθηση μιας ισχυρής και βιώσιμης ανάπτυξης και πρέπει να είναι στο επίκεντρο της πολιτικής συζήτησης», δήλωσε ο γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ Άγγελος Gurría. «Οι χώρες που προωθούν την ισότητα των ευκαιριών για όλους από την παιδική ηλικία είναι εκείνες που θα αναπτυχθούν και θα ευημερήσουν."

Η αύξηση των ανισοτήτων εκτιμάται ότι έχει αφαιρέσει περισσότερο από 10 ποσοστιαίες μονάδες από την ανάπτυξη στο Μεξικό και τη Νέα Ζηλανδία κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών έως τη Μεγάλη Ύφεση. Στην Ιταλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες, το αθροιστικό ποσοστό αύξησης θα ήταν έξι έως εννέα ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερα αν οι εισοδηματικές ανισότητες δεν είχαν διευρυνθεί. Το ίδιο και στη Σουηδία, τη Φινλανδία και τη Νορβηγία, αν και από χαμηλά επίπεδα. Από την άλλη πλευρά, η μεγαλύτερη ισότητα βοήθησε να αυξήσει το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Ισπανία, τη Γαλλία και την Ιρλανδία πριν από την κρίση. Σύμφωνα πάντα με την ανάλυση του ΟΟΣΑ.

Ο αντίκτυπος της ανισότητας στην ανάπτυξη απορρέει από τη διαφορά μεταξύ του χαμηλότερου 40% με την υπόλοιπη κοινωνία, κι όχι μόνο με το φτωχότερο 10% του πληθυσμού. Τα προγράμματα κατά της φτώχειας δεν είναι αρκετά, λέει ο ΟΟΣΑ. Οι μεταβιβάσεις μετρητών, δηλαδή η αύξηση της αγοραστικής δύναμης των λαικών στρωμάτων, καθώς και η αύξηση της πρόσβασης σε δημόσιες υπηρεσίες, όπως η εκπαίδευση υψηλής ποιότητας, η γενική παιδεία και η υγειονομική περίθαλψη, αποτελούν μια ουσιαστική κοινωνική επένδυση για τη δημιουργία μεγαλύτερης ισότητας των ευκαιριών σε μακροπρόθεσμη βάση.

Η ανάλυση του ΟΟΣΑ βρίσκει επίσης ότι δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι οι αναδιανεμητικές πολιτικές, όπως είναι οι φόροι και οι κοινωνικές παροχές, βλάπτουν την οικονομική ανάπτυξη, υπό την προϋπόθεση ότι αυτές οι πολιτικές είναι καλά σχεδιασμένες, στοχευμένες και εφαρμόσιμες.

Η έρευνα αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι δεν μπορεί να υπάρξει διέξοδος και ανάκαμψη από την κρίση, αν δεν υπάρξουν πολιτικές γενναίας αναδιανομής εισοδήματος και πλούτου υπέρ των λαϊκών στρωμάτων. Αν δεν υπάρξει ένα σύγχρονο κράτος που εγγυάται δωρεάν δημόσιες υπηρεσίες υγείας και παιδείας ειδικά προς τα πιο αδύναμα στρώματα του πληθυσμού. Μόνο που για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να απαλλαγούν οι οικονομίες και οι λαοί από τα χρέη και την θανάσιμη εξάρτησή τους από τις χρηματαγορές.

Πώς είναι δυνατόν να γίνει κάτι τέτοιο, όταν μια χώρα σαν την Ελλάδα έχει τεθεί υπό κατοχή, έχει χάσει την αυτοδιάθεσή της και δεν διαθέτει ούτε καν νόμισμα για να χρηματοδοτήσει την αναγκαία αύξηση των λαικών εισοδημάτων και των κοινωνικών πολιτικών χωρίς να φορτώνεται χρέη; Να γιατί επείγει η καταγγελία και η μονομερής διαγραφή του χρέους, η οποία πρέπει να συνοδεύεται από την εισαγωγή εθνικού νομίσματος σε συνθήκες εθνικής κυριαρχίας και αυτοδιάθεσης. Διαφορετικά, βαδίζουμε σε εθνική τραγωδία.