Η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή απέδειξε ότι η νέα κυβέρνηση,
όπως άλλωστε και οι προηγούμενες, βλέπει τον κοινοβουλευτισμό σαν μια πρόζα για
το φιλοθεάμων κοινό. Άλλωστε έτσι όπως καταντήσανε την Βουλή, μετά από τέτοια
απαξίωση όλα αυτά τα χρόνια, μόνο για πρόζα προσφέρεται. Αφού πλέον δεν έχει
ούτε καν την αρμοδιότητα να ψηφίζει, έστω τυπικά, για τις συμφωνίες που κλείνει
η κυβέρνηση ερήμην και πίσω από τις πλάτες του ελληνικού λαού.
Αναγνωρίζουν στους
θεσμούς ρόλο πολιτικά κυρίαρχου στην Ελλάδα.
Η πρωτοβουλία για την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη
Βουλή ήταν της κυβέρνησης. Ο λόγος υποτίθεται ότι αφορούσε στην ενημέρωση του
σώματος από τον πρωθυπουργό για την πορεία των διαπραγματεύσεων μετά τη
συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου.
Ο λόγος από μόνος του, είναι άκρως προκλητικός. Η κυβέρνηση
έρχεται στο σώμα για να πει ότι έχει κλείσει συμφωνία με τους Θεσμούς, δηλαδή με
ξένα κέντρα, αλλά δεν θεωρεί - επειδή έτσι γουστάρει - ότι είναι αναγκαία η
ψήφος της Βουλής. Έτσι η χώρα θα κινηθεί, τουλάχιστον για το επόμενο τρίμηνο,
στο δρομολόγιο που καθόρισε η συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, χωρίς ούτε καν να
πέφτει λόγος στη Βουλή.
Με τη νομικοπολιτική
λογική της χούντας.
Όποιος νομίζει ότι μ' αυτόν τον τρόπο διευκολύνεται η δήθεν
καταγγελία της στο μέλλον, είναι επικίνδυνα αφελής. Αν ήταν έτσι, τότε η
κατάλυση της Βουλής από την χούντα το 1967, διευκόλυνε την καταγγελία του κολοβού
κοινοβουλευτισμού της μετεμφυλιακής περιόδου. Αυτό άλλωστε ισχυριζόταν η ίδια η
χούντα, η οποία επικαλέστηκε γνωματεύσεις των ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας
για να υποστηρίξει ότι η κοινοβουλευτική διαδικασία ήταν επικίνδυνη για το λαό
και τη χώρα, λόγω φυαλοκρατίας και κομμουνιστικού κινδύνου.
Το ίδιο κάνει και η τωρινή κυβέρνηση με την επίκληση δοτής
γνωμάτευσης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους - της οποίας συντάκτης είναι οι
ίδιοι οι δανειστές και συνιστά παράρτημα της δανειακής σύμβασης. Η μόνη διαφορά
είναι ότι οι χουνταίοι χρειάστηκαν τον στρατό για να καταλυθεί ο μετεμφυλιακός
κοινοβουλευτισμός, ενώ στην κυβερνώσα αριστερά σήμερα αρκεί η υποταγή της στους
Θεσμούς της ΕΕ.
Έτσι οι συμφωνίες που κρίνουν το παρών και το μέλλον της
Ελλάδας, αλλά και του ελληνικού λαού, δεν χρειάζονται ούτε καν την ψήφο του
ελληνικού κοινοβουλίου. Πρόκειται για καθαρό πραξικόπημα υπέρ ξένων κέντρων,
δηλαδή των Θεσμών, στους οποίους αναγνωρίζεται ξεκάθαρα πολιτική κυριαρχία στην
Ελλάδα. Πράξη που καθαρά εμπίπτει στο άρθρο 120, παρ. 3 του Συντάγματος περί
σφετερισμού της εξουσίας και του 134 του ΠΚ, παρ. 2. Ένα ακόμη πραξικόπημα στη
σειρά των πραξικοπημάτων από την εποχή του πρώτου μνημονίου με στόχο να
απολέσει ο ελληνικός λαός το δικαίωμα ανεξάρτητης κρατικής υπόστασης.
Στο
βασίλειο της μυστικής διπλωματίας.
Μήπως όμως εδεήθη η κυβέρνηση Τσίπρα να ενημερώσει έστω τη
Βουλή; Μήπως εδεήθη να καταθέσει στη Βουλή τις προτάσεις της που συζητά πίσω
από ερμητικά κλειστές πόρτες με τους Θεσμούς; Για ενημέρωση, βρε αδερφέ. Μήπως
κατέθεσε την τρίτη παράταση της δανειακής σύμβασης με τις υπογραφές του υπουργού
οικονομικών και των άλλων; Για ενημέρωση, φυσικά.
Τίποτε απ' όλα αυτά. Όσοι παρακολουθήσαμε χθες τη Βουλή δεν μάθαμε
απολύτως τίποτε για το δια ταύτα. Οι Θεσμοί και οι υπάλληλοί τους μπορούν να
ξέρουν και να αποφασίζουν, αλλά το ελληνικό κοινοβούλιο κρίθηκε αναρμόδιο ακόμη
και για να γνωρίζει. Όπως και ο ελληνικός λαός. Υπήρξε ποτέ χειρότερη αποικία
σε ευρωπαϊκό έδαφος; Πολύ δύσκολα θα βρει κανείς τέτοιο παράδειγμα.
Ειπώθηκαν απίστευτα ψέματα. Ένα από αυτά ήταν όταν ο κ. Τσίπρας,
αφού παινεύτηκε ότι η συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου είναι δική του επιτυχία κι
όχι αποτέλεσμα ξεδιάντροπου εκβιασμού, μας είπε ότι προβλέπει και την
αναδιάρθρωση του χρέους. Μέγα ψέμα. Αντίθετα η συμφωνία βασίζεται στην
αναγνώριση του συνόλου του χρέους προς όλους τους πιστωτές, που η κυβέρνηση θα
πρέπει να εξυπηρετεί "πλήρως και εγκαίρως". Τα υπόλοιπα είναι για
τους αφελείς που τον πιστεύουν.
Κι ενώ τα κόμματα της μνημονιακής αντιπολίτευσης (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ,
Ποτάμι), που δέχθηκαν τις βολές του κ. Τσίπρα ως μέρος του όλου σόου, υπογράμμισαν
ότι όλοι μαζί ψηφίζουν τα νομοσχέδια που εισηγείται η κατά τ' άλλα
αντιμνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τόνισαν επίσης ότι θα συνεχίζουν να την
στηρίζουν εφόσον αυτή πειθαρχεί στους Θεσμούς. Με άλλα λόγια, τη
"γραμμή" δίνουν οι Θεσμοί κι όλοι ευθυγραμμίζονται.
Με τις ευλογίες του
Μιχαλολιάκου της ΧΑ.
Το κλου της βραδιάς, κατά τη γνώμη μου, ήταν ο κ.
Μιχαλολιάκος της ΧΑ, που δεν βρήκε τίποτε να καταλογίσει στην κυβέρνηση, ενώ
έκανε καθαρό ότι έχει εναποθέσει τις ελπίδες του σ' αυτήν. Να πώς τελείωσε την
ομιλία του: "Τελειώνοντας
διατυπώνω τη θέση μας ότι η Κυβέρνηση αυτή ευρίσκεται εις την εξουσία, την
ψήφισε ο ελληνικός λαός, για να καταγγείλει το μνημόνιο, για να καταγγείλει τη
δανειακή σύμβαση. Ελπίζω να τηρήσει την υπόσχεσή της και να το πράξει, διότι
μόνο τότε θα πάψει το καθεστώς της δουλείας των τόκων και θα επιστρέψει η
εθνική κυριαρχία στην Ελλάδα." Λίγο ακόμα και θα ζητούσε συμμετοχή
στην κυβέρνηση.
1) "Αφού πλέον δεν έχει ούτε καν την αρμοδιότητα να ψηφίζει, έστω τυπικά, για τις συμφωνίες που κλείνει η κυβέρνηση ερήμην και πίσω από τις πλάτες του ελληνικού λαού." Αυτό είναι απολυταρχισμός και αυταρχιμσός. Απολυταρχία, διότι αντί να αποφασίζουν μία σειρά από εξουσίες, όπως την βουλή, το δικαστήριο και η εισαγγελεία, αποφασίζει μόνο μία εξουσία, το βασίλειο ΣΥΡΙΖΑ. Αυταρχισμός διότι απορρίπτει τον κοινβουλευτισμό, που όσο να 'ναι, είναι ένας δημοκρατικός θεσμός. Το κακό δεν σταματά εδώ. Διότι ακόμη και αν είσαι απολυταρχικός και αυταρχικός, εάν χειρίζεσαι καλά αυτα τα δύο, μπόρεις να καταστείς φίλος του λαού. Οι λουδοβίκοι του ΣΥΡΙΖΑ πάνε ένα βήμα πάραπερα. Είναι απολυαρχικοί, αυταρχικοί + φασίστες/δικτάτορες/τύραννοι. Αυτή είναι η παράμετρος που κάνει την μεγάλη διαφορά, η τυραννία. Η απολυταρχία και ο αυταρχισμός δεν είναι τόσο κακά, εάν δεν λειτουργούν φασιστικά.
ΑπάντησηΔιαγραφή2) Ο ΣΥΡΙΖΑ, αληθώς ξεπουλά καλύτερα από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ με το σεμνοφανή και "αριστερό" προφίλ του. Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ όσο εύκολα κάνει τις βρωμδουλείες, του τόσο εύκολα μπόρει να βρεθεί και σε μία κατάσταση που θα του φέρει το άγριο τέλος του στέλνοντας στον κάλαθο της ιστορίας. Το άδοξο τέλος του ΠΑΣΟΚ δεν θα είναι τίποτα μπροστά στην άλωση που θα πάθει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ας μην ξεχνάμε, ότι οι ανθρώποι του ΣΥΡΙΖΑ είναι βλάκες και κυρίως κουτοπόνηροι. Ο βλάκας, είναι γεμάτος αυτοπεποίθηση και έλλειψη συναίσθησης του κινδύνου που μπορεί να τον βρει. Όσα αποθημένα δεν έβγαλε ο λαός στον Γιωργκάκη, τον Μιτσοτάκη, τον Καραμανλή και το τιποτένιο ανθρώπακι τον Σαμαρά, θα τα βγάλουν πάνω στο μπακαλόκασαπιό που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί ξεκινούν τα ωραία, διότι ο λαός δεν θα έχει υπομονή να ακούσει άλλους "φλογερούς" λόγους και απλώς θα καθαρίζει χωρίς να ρωτά. Τότε όπως είπατε κύριε Καζάκη θα είναι το τελευταίο επεισόδιο της μεταπολιτεύσης.
κ. Καζάκη ανεφέρετε παραπάνω ότι "η χώρα θα κινηθεί, τουλάχιστον για το επόμενο τρίμηνο, στο δρομολόγιο που καθόρισε η συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, χωρίς ούτε καν να πέφτει λόγος στη Βουλή.". Αυτό δεν είναι ακριβές. Η Βουλή θα κληθεί να αποφασίσει - ψηφίσει για κάθε ένα μέτρο το οποίο θα εισηγηθεί η Κυβέρνηση. Η "συμφωνία" αφορά κατάλογο προτεινόμενων μέτρων, που θα φέρει η Κυβέρνηση στη Βουλή. Δεν συνιστά η ίδια ψήφιση- εφαρμογή μέτρων. Οι συμφωνίες δεν περιέχουν μέτρα "άμεσης εφαρμογής". Στην νομική ορολογία αυτό σημαίνει πως οτιδήποτε περιέχεται σε μια τέτοια συμφωνία - "μνημόνιο", προκειμένου να δημιουργήσει στα υποκείμενα του δικαίου (φυσικά και νομικά πρόσωπα στην Ελλάδα) υποχρεώσεις ή δικαιώματα, χρειάζεται να ενσωματωθεί στην έννομη τάξη με εσωτερική νομική πράξη - εν προκειμένω με ψήφιση τυπικού (από τη Βουλή) νόμου, ούτε καν με κανονιστική πράξη της Διοίκησης (ουσιαστικού δηλ. νόμου όπως το Π.Δ. ή Υ.Α.). Τώρα, όσον αφορά τα περί θεατρινίστικης παράστασης, συμφωνώ απολύτως μαζί σας. Και την κύρια ευθύνη, ασφαλώς, φέρει η επισπεύδουσα τη διαδικασία Κυβέρνηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανώς δεν γνωρίζετε τη συμφωνία της 20ης Φερβουαρίου, η οποία περιλαμβάνει συγκεκριμένες ρητές δεσμεύσεις στην άσκηση πολιτικής. Από πότε μια συμφωνία με ρητές δεσμεύσεις ως προς το τι θεωρείται βιώσιμο χρέος και πώς επιτυγχάνεται. Τι τίθεται ως άμεση προτεριαότητα και ο τρόπος άσκησης της τρέχουσας πολιτικής από την κυβέρνηση, κοκ, Από πότε η Βουλή δεν έχει λόγο για τόσο καθοριστικές δεσμεύσεις στην άσκηση της πολιτικής στην Ελλάδα; Που προβλέπεται κάτι τέτοιο; Οι δεσμεύσεις αυτές στο βαθμό που δεν τίθενται στο κοινοβούλιο ως διεθνής σύμβαση προς ψήφιση, όπως προβλέπει το σύνταγμα, σημαίνει κατάλυση του συντεταγμένου της πολιτείας. Η κυβέρνηση δεν έχει κανένα, μα κανένα δικαίωμα να δεσμεύεται και να δεσμεύει ολόκληρη τη χώρα απέναντι σε θεσμούς του εξωτερικού, χωρίς καν την τυπική ψήφο της Βουλής.
ΔιαγραφήΑν δεχτούμε αυτό που λέτε, τότε η Βουλή υποβιβάζεται από νομοθετικό όργανο, ασκών την κυριαρχία εν ονόματι του ελληνικού λαού, σε σώμα χωρίς αποφασιστικές αρμοδιότητες. Ικανό μόνο για τις υλοποίηση των δεσμεύσεων κι όχι για να αποφασίζει γι' αυτές καθαυτές τις δεσμεύσεις. Αυτό σημαίνει ότι η Βουλή παραδίδει την άσκηση της πολιτικής κυριαρχίας στους Θεσμούς, οι οποίοι μπορούν να αποφασίζουν χωρίς την έγκριση έστω της Βουλής. Έτσι η Βουλή υποβιβαζεται στην καλύτερη περίπτωση σ' ένα είδος δημοτικού συμβουλίου, τοπαρχίας, χωρίς την αρμοδιότητα να αποφασίζει για το πλαίσιο που έρχονται τα επιμέρους νομοσχέδια.
"Είναι ο ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΣ, ηλίθιε", κατά παράφραση Μπογιόπουλου.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όσο υφίσταται ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΣ, θα συνεχίσουμε να αναρωτιόμαστε για τον "ρόλο της Βουλής".... Λες και δεν είναι ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ και μόνο ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ όργανο...
Και εσυ λες ότι "...η Βουλή παραδίδει την άσκηση της πολιτικής κυριαρχίας στους Θεσμούς...."
Από πότε ΑΠΟΔΕΧΤΗΚΑΜΕ το γεγονός ότι το ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΣΩΜΑ ασκεί πολιτική κυριαρχία;;;
Που πήγε (περίπατο) ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ των εξουσιών;;;
Γιατί οι Έλληνες Πολίτες να θέλουν την συνέχεια του ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΥ;;;
Γιατί να θέλουν την ύπαρξη ΚΟΜΜΑΤΩΝ που θα τους εκπροσωπούν με ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥΣ όρους στη "Βουλή" αυτού του ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΥ;;;
Παναγιώτης Πέττας
Αγία Παρασκευή