Δημήτρης Καζάκης: “Δεν είναι δυνατόν στη Θράκη να μιλάμε για ΦΠΑ”

Ο πρόεδρος του ΕΠΑΜ περιοδεύει στη Θράκη μαζί με τον πρόεδρο του ΑΚΚΕΛ Βάκη Τσιομπανίδη – Όλο το πρόγραμμα
Ρεπορτάζ του Δήμου Μπακιρτζάκη
στην εφημερίδα “Χρόνος” της Κομοτηνής

Τέσσερις ημέρες -αρχής γενομένης από χθες Τετάρτη- με γεμάτες ατζέντες περνούν στη Θράκη οι πρόεδροι των κομμάτων Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (ΕΠΑΜ) και Αγροτικού Κτηνοτροφικού Κόμματος Ελλάδος (ΑΚΚΕΛ) Δημήτρης Καζάκης και Βάκης Τσιομπανίδης αντίστοιχα.

«Η περιοδεία αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο του συνεχούς διαλόγου με την κοινωνία και τους τοπικούς φορείς σε όλη την Ελλάδα, την οποία επιδιώκουν σταθερά το ΕΠΑΜ και το ΑΚΚΕΛ, με σκοπό τη συζήτηση και ενημέρωση για τα ιδιαίτερα προβλήματα των περιοχών, την ανταλλαγή απόψεων και τον εμπλουτισμό του πολιτικού μας προβληματισμού και τη δημιουργία όσο το δυνατόν ευρύτερων κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών για την αναζήτηση κοινών λύσεων και διεξόδων για την κρίσιμη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας», αναφέρεται στην σχετική κοινή τους ανακοίνωση, και οι δύο θεματικές πάνω στις οποίες κινούνται είναι η ελληνοτουρκική και η οικονομική κρίση.

«Έχουμε μία χώρα που δοκιμάζει ακόμα και τις στρατιωτικές μας δυνάμεις και εμείς σχεδιάζουμε “Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης”. Τί μέτρα μπορούν να οικοδομηθούν; Αυτό μπορείς να το κάνεις μόνο αν είσαι αποφασισμένος να εκχωρήσεις εθνική κυριαρχία». Με αυτές τις φράσεις ξεκίνησε την τοποθέτησή του στο ράδιο Χρόνος 87.5fm o Δημήτερης Καζάκης κληθείς να εξηγήσει έστω και αδρά τις προτάσεις που κομίζουν από πόλεως εις πόλιν ο ίδιος και ο κος Τσομπανίδης για την ελληνοτουρκική κρίση.

Ήδη εξ αυτών, είναι πρόδηλη η διαφωνία του διδύμου ΕΠΑΜ-ΑΚΚΕΛ στους χειρισμούς της κυβέρνησης καθώς ο κος Καζάκης πιστεύει ότι «η Ελλάδα υποτιμά τις δυνατότητες που έχει στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου και τη δυνατόιτητα που έχουμε να ασκήσουμε την κυριαρχία μας» και δηλώνει ότι «όταν απειλούμαστε από μία χώρα τόσο ευθέως, τότε η μοναδική γραμμή είναι να επικαλεστούμε το άρθρο 51 της Χάρτας του ΟΗΕ -δηλαδή αυτοάμυνα- να βάλουμε το ζήτημα στο Συμβούλιο Ασφαλείας, να το έχει υπόψη του ότι έτσι και αμφισβητηθεί στην πράξη η κυριαρχία μας, θα ανοίξουμε πυρ. Πρεπει η Ελλάδα να πει: ‘θα υπερασπιστώ το έδαφ;oς μου’ και να φέρει το Συμβούλιο προ των ευθυνών του για το αν οι κινήσεις της Τουρκίας απειλούν την ειρήνη, εάν αποτελούν υπονόμνευση ή καθαρή επιθετική ενέργεια».

Επιπλέον, κρίνοντας την ίδια στη στάση της Ελλάδας απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα πιστεύει ότι «δεν έχουμε πλέον ενδοτισμό, τον έχουμε ξεπεράσει» και υπογραμμίζει τρία ζητήματα, που κατά τη γνώμη του κάποιοι μας κρύβουν, λέγοντας: «Αυτό που αμφισβητεί η Τουρκία δεν είναι τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στην υφαλοκρηπίδα ή την ΑΟΖ. Αμφισβητεί την κυριαρχία μας εν γένει. Δεύτερον, εγκαταλείπουμε το δικαίωμα μας για χάραξη αρχιπελάγους μέσα στο Αιγαίο; Και τρίτον, που για μένα είναι το κορυφαίο όλων, στους χάρτες που δημοσιεύει η Τουρκία για τους χάρτες για τη δική της “Ζώνη Ιστορικών Δικαιώμάτων” όπως τη χαρακτηρίζει η ίδια, δεν υπάρχει πουθενά το Καστελόριζο. Το Καστελόριζο είναι εθνικό έδαφος. Το παραδίδουμε;».

Δ. Καζάκης: Δεν είναι δυνατόν στη Θράκη να μιλάμε για ΦΠΑ
Σε ό,τι έχει να κάνει με το δεύτερο σκέλος της ομιλίας που κάνουν οι πρόεδροι την Παρασκευή στην Αλεξανδρούπολης, δηλαδή την οικονομική κρίση, η θέση του κου Καζάκη είναι ότι «μας επιβλήθηκε ένα καθεστώς που μας οδηγεί στα χειρότερα. Επιστημονικά ονομάζεται «δουλοπαροικία του χρέους» και πρέπει να υπηρετούμε τα συμφέροντα των δανειστών».

Προφανώς το ΕΠΑΜ και το ΑΚΚΕΛ καταδικάζουν το καθεστώς της «δουλοπαροικίας» και η πρόταση που κομίζουν βασίζεται σε εύρωστα νοικοκυριά. Για να επιτευχθεί αυτό -πάντα σύμφωνα με την καζάκεια θεώρηση- θα πρέπει βασικά τα νοικοκυριά «να μην παρουσιάζουν έλλειμμα στον προϋπολογισμό τους, αλλά πλεόνασμα» και να γίνει αυτό η μόνη λύση είναι η μείωση της φορολογίας.

Ο κος Καζάκης πιστεύει για παράδειγμα ότι «δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για ΦΠΑ στη Θράκη» γιατί αυτό δεν βοηθάει την ανάπτυξη της, αν συνεκτιμηθούν όλα τα μειονεκτήματα της οικονομίας της, που προκύπτουν κυρίως από τη διασυνοριακότητα και τον αθέμιτο ανταγωνισμό.

Σε γενικές γραμμές η άποψή του συνοψίζεται στο ότι «οφείλει το κράτος να κάνει αναδιανομή πλεονασμάτων και ελλειμμάτων και να δώσει έμφαση και να ενισχυθεί ο πρωτογενής και ο δευτερογενής τομέας».

22/2/2020
Γραφείο Τύπου